Скрыть
28:1
28:4
28:5
28:9
28:10
28:11
28:14
28:15
28:16
28:20
28:23
28:26
Синодальный
1 Пророчество против начальствующего в Тире, сказавшего: «Я — бог», но он умрет. 11 Против царя Тирского; его красота и гордость будут превращены в пепел на земле. 20 Против Сидона. 25 Господь соберет дом Израилев.
И было ко мне слово Господне:
сын человеческий! скажи начальствующему в Тире: так говорит Господь Бог: за то, что вознеслось сердце твое и ты говоришь: «я бог, восседаю на седалище божием, в сердце морей», и будучи человеком, а не Богом, ставишь ум твой наравне с умом Божиим, –
вот, ты премудрее Даниила, нет тайны, сокрытой от тебя;
твоею мудростью и твоим разумом ты приобрел себе богатство и в сокровищницы твои собрал золота и серебра;
большою мудростью твоею, посредством торговли твоей, ты умножил богатство твое, и ум твой возгордился богатством твоим, –
за то так говорит Господь Бог: так как ты ум твой ставишь наравне с умом Божиим,
вот, Я приведу на тебя иноземцев, лютейших из народов, и они обнажат мечи свои против красы твоей мудрости и помрачат блеск твой;
низведут тебя в могилу, и умрешь в сердце морей смертью убитых.
Скажешь ли тогда перед твоим убийцею: «я бог», тогда как в руке поражающего тебя ты будешь человек, а не бог?
Ты умрешь от руки иноземцев смертью необрезанных; ибо Я сказал это, говорит Господь Бог.
И было ко мне слово Господне:
сын человеческий! плачь о царе Тирском и скажи ему: так говорит Господь Бог: ты печать совершенства, полнота мудрости и венец красоты.
Ты находился в Едеме, в саду Божием; твои одежды были украшены всякими драгоценными камнями; рубин, топаз и алмаз, хризолит, оникс, яспис, сапфир, карбункул и изумруд и золото, все, искусно усаженное у тебя в гнездышках и нанизанное на тебе, приготовлено было в день сотворения твоего.
Ты был помазанным херувимом, чтобы осенять, и Я поставил тебя на то; ты был на святой горе Божией, ходил среди огнистых камней.
Ты совершен был в путях твоих со дня сотворения твоего, доколе не нашлось в тебе беззакония.
От обширности торговли твоей внутреннее твое исполнилось неправды, и ты согрешил; и Я низвергнул тебя, как нечистого, с горы Божией, изгнал тебя, херувим осеняющий, из среды огнистых камней.
От красоты твоей возгордилось сердце твое, от тщеславия твоего ты погубил мудрость твою; за то Я повергну тебя на землю, перед царями отдам тебя на позор.
Множеством беззаконий твоих в неправедной торговле твоей ты осквернил святилища твои; и Я извлеку из среды тебя огонь, который и пожрет тебя: и Я превращу тебя в пепел на земле перед глазами всех, видящих тебя.
Все, знавшие тебя среди народов, изумятся о тебе; ты сделаешься ужасом, и не будет тебя во веки.
И было ко мне слово Господне:
сын человеческий! обрати лице твое к Сидону и изреки на него пророчество,
и скажи: вот, Я – на тебя, Сидон, и прославлюсь среди тебя, и узнают, что Я Господь, когда произведу суд над ним и явлю в нем святость Мою;
и пошлю на него моровую язву и кровопролитие на улицы его, и падут среди него убитые мечом, пожирающим его отовсюду; и узнают, что Я Господь.
И не будет он впредь для дома Израилева колючим терном и причиняющим боль волчцом, более всех соседей зложелательствующим ему, и узнают, что Я Господь Бог.
Так говорит Господь Бог: когда Я соберу дом Израилев из народов, между которыми они рассеяны, и явлю в них святость Мою перед глазами племен, и они будут жить на земле своей, которую Я дал рабу Моему Иакову:
тогда они будут жить на ней безопасно, и построят домы, и насадят виноградники, и будут жить в безопасности, потому что Я произведу суд над всеми зложелателями их вокруг них, и узнают, что Я Господь Бог их.
Церковнославянский (рус)
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
и ты́, сы́не человѣ́чь, рцы́ кня́зю ти́рску: сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: поне́же воз­несе́ся се́рдце твое́, и ре́клъ еси́: а́зъ е́смь Бо́гъ, въ селе́нiе Бо́жiе всели́хся въ се́рдцы морстѣ́мъ: ты́ же человѣ́къ еси́, а не Бо́гъ, и положи́лъ еси́ се́рдце твое́ я́ко се́рдце Бо́жiе.
Еда́ прему́дрѣе ты́ еси́ данiи́ла? прему́дрiи не наказа́ша тебе́ хи́тростiю сво­е́ю.
Еда́ хи́тростiю тво­е́ю или́ смы́сломъ тво­и́мъ сотвори́лъ еси́ себѣ́ си́лу и при­­тяжа́лъ еси́ сребро́ и зла́то въ сокро́вищихъ тво­и́хъ?
или́ во мно́зѣй хи́трости тво­е́й и въ ку́пли тво­е́й умно́жилъ еси́ си́лу твою́? воз­несе́ся се́рдце твое́ въ си́лѣ тво­е́й.
Того́ ра́ди сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: поне́же да́лъ еси́ се́рдце свое́ я́ко се́рдце Бо́жiе,
вмѣ́сто сего́, се́, а́зъ наведу́ на тя́ чужды́я губи́тели от­ язы́къ, и извлеку́тъ мечы́ своя́ на тя́ и на добро́ту хи́трости тво­ея́, и посте́лютъ добро́ту твою́ въ погубле́нiе,
и сведу́тъ тя́, и у́мреши сме́ртiю я́звеныхъ въ се́рдцы морстѣ́мъ.
Еда́ рече́ши глаго́ля предъ убива́ющими тя́: Бо́гъ е́смь а́зъ? ты́ же человѣ́къ еси́, а не Бо́гъ, въ руцѣ́ убива́ющихъ тя́.
Смертьми́ необрѣ́заныхъ у́мреши въ рука́хъ чужди́хъ: я́ко а́зъ реко́хъ, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, воз­ми́ пла́чь на кня́зя ти́рска и рцы́ ему́: сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: ты́ еси́ печа́ть уподобле́нiя, испо́лненъ прему́дрости и вѣне́цъ добро́ты,
въ сла́дости рая́ Бо́жiя бы́лъ еси́, вся́кимъ ка́менiемъ драги́мъ украси́л­ся еси́, Са́рдiемъ и топа́зiемъ, и смара́гдомъ и иаки́нѳомъ, и Анѳра́ксомъ и сапфи́ромъ, и Иа́списомъ и сребро́мъ и зла́томъ, и Лиги́рiемъ и Аха́томъ, и амеѳи́стомъ и хрисоли́ѳомъ, и вири́ллiемъ и о́нихомъ и злато́мъ напо́лнилъ еси́ сокро́вища твоя́ и жи́тницы твоя́, от­ него́же дне́ со́зданъ еси́.
Ты́, съ херуви́момъ вчини́хъ тя́ въ горѣ́ святѣ́й Бо́жiи, бы́лъ еси́ средѣ́ ка́меней о́гнен­ныхъ.
Бы́лъ еси́ ты́ непоро́ченъ во дне́хъ тво­и́хъ, от­ него́же дне́ со́зданъ еси́, до́ндеже обрѣто́шася непра́вды въ тебѣ́.
От мно́же­ст­ва ку́пли тво­ея́ напо́лнилъ еси́ сокро́вища твоя́ беззако́нiя, и согрѣши́лъ еси́, и уя́звленъ еси́ от­ горы́ Бо́жiя: и сведе́ тя херуви́мъ осѣняя́й от­ среды́ камы́ковъ о́гнен­ныхъ.
Вознесе́ся се́рдце твое́ въ добро́тѣ тво­е́й, истлѣ́ хи́трость твоя́ съ добро́тою тво­е́ю: мно́же­ст­ва ра́ди грѣхо́въ тво­и́хъ на зе́млю поверго́хъ тя́, предъ цари́ да́хъ тя́ во обличе́нiе.
Мно́же­ст­ва ра́ди грѣхо́въ тво­и́хъ и непра́вдъ ку́пли тво­ея́, оскверни́лъ еси́ свята́я твоя́, и изведу́ о́гнь от­ среды́ тво­ея́, се́й снѣ́сть тя́: и да́мъ тя́ во пра́хъ на земли́ предъ всѣ́ми ви́дящими тя́.
И вси́ вѣ́дящiи тебе́ во язы́цѣхъ воз­стену́тъ по тебѣ́: па́губа учине́нъ еси́, и не бу́деши ктому́ во вѣ́къ.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, утверди́ лице́ твое́ на Сидо́на и прорцы́ о не́мъ и рцы́:
сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: се́, а́зъ на тя́, Сидо́не, и просла́влюся въ тебѣ́, и уразумѣ́еши, я́ко а́зъ е́смь Госпо́дь, егда́ сотворю́ въ тебѣ́ су́дъ и освящу́ся въ тебѣ́:
и послю́ на тя́ сме́рть, и кро́вь въ сто́гнахъ тво­и́хъ бу́детъ, и паду́тъ я́звенiи средѣ́ тебе́ мече́мъ, въ тебѣ́ и о́крестъ тебе́, и увѣ́дятъ, я́ко а́зъ Госпо́дь:
и не бу́детъ ктому́ до́му Изра́илеву осте́нъ го́рести и те́рнъ болѣ́зни от­ всѣ́хъ окре́стныхъ его́ обезче́стив­шихъ и́хъ, и уразумѣ́ютъ, я́ко а́зъ е́смь Адонаи́ Госпо́дь.
Та́ко глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: и соберу́ до́мъ Изра́илевъ от­ язы́къ, идѣ́же разсы́пашася та́мо, и освящу́ся въ ни́хъ предъ людьми́ и язы́ки: и вселя́т­ся на земли́ сво­е́й, ю́же да́хъ рабу́ мо­ему́ Иа́кову,
и населя́т­ся на не́й съ наде́ждею, и сози́ждутъ до́мы, и насадя́тъ виногра́ды, и вселя́т­ся на не́й съ наде́ждею, егда́ сотворю́ су́дъ во всѣ́хъ, и́же укори́ша я́ во окре́стныхъ и́хъ: и уразумѣ́ютъ, я́ко а́зъ Госпо́дь Бо́гъ и́хъ и Бо́гъ отце́въ и́хъ.
Vino a mí palabra de Jehová, diciendo:
«Hijo de hombre, di al gobernante de Tiro: “Así ha dicho Jehová, el Señor:

»”Tu corazón se ensoberbeció,
y dijiste: ‘Yo soy un dios,
y estoy sentado en el trono de dios,
en medio de los mares’;
pero tú eres hombre, y no Dios,
y has puesto tu corazón como el corazón de un dios.

¿Eres tú acaso más sabio que Daniel?
¿Acaso no hay secreto que te sea oculto?
Con tu sabiduría y prudencia
has adquirido riquezas,
has acumulado oro y plata en tus tesoros.
Con la grandeza de tu sabiduría en tus tratos comerciales
has multiplicado tus riquezas,
y a causa de tus riquezas
se ha ensoberbecido tu corazón.
»”Por tanto, así ha dicho Jehová, el Señor:

»”Por cuanto pusiste tu corazón como el corazón de un dios,

por eso, he aquí yo traigo sobre ti extranjeros,
los fuertes de las naciones,
que desenvainarán sus espadas
contra la hermosura de tu sabiduría
y mancharán tu esplendor.
Al sepulcro te harán descender,
y morirás con la muerte
de los que mueren en medio de los mares.
¿Hablarás delante del que te mate,
diciendo: ‘Yo soy Dios’?
¡Tú, en la mano de tu matador,
eres un hombre y no un dios!
De muerte de incircuncisos
morirás a manos de extranjeros;
porque yo he hablado,

dice Jehová, el Señor.”»

Vino a mí palabra de Jehová, diciendo:
«Hijo de hombre, entona lamentaciones sobre el rey de Tiro, y dile: “Así ha dicho Jehová, el Señor:

»”Tú eras el sello de la perfección,
lleno de sabiduría, y de acabada hermosura.

En Edén, en el huerto de Dios, estuviste.
De toda piedra preciosa era tu vestidura:
de cornerina, topacio, jaspe,
crisólito, berilo y ónice;
de zafiro, carbunclo, esmeralda y oro.
¡Los primores de tus tamboriles y flautas
fueron preparados para ti en el día de tu creación!
Tú, querubín grande, protector,
yo te puse en el santo monte de Dios.
Allí estuviste, y en medio de las piedras de fuego te paseabas.
Perfecto eras en todos tus caminos
desde el día en que fuiste creado
hasta que se halló en ti maldad.
A causa de tu intenso trato comercial,
te llenaste de iniquidad
y pecaste,
por lo cual yo te eché del monte de Dios
y te arrojé de entre las piedras del fuego,
querubín protector.
Se enalteció tu corazón
a causa de tu hermosura,
corrompiste tu sabiduría
a causa de tu esplendor;
yo te arrojaré por tierra,
y delante de los reyes
te pondré por espectáculo.
Con tus muchas maldades
y con la iniquidad de tus tratos comerciales
profanaste tu santuario;
yo, pues, saqué fuego
de en medio de ti, el cual te consumió,
y te puse en ceniza sobre la tierra
ante los ojos de todos los que te miran.
Todos los que te conocieron de entre los pueblos
se quedarán atónitos por causa tuya;
serás objeto de espanto,
y para siempre dejarás de ser.”»
Vino a mí palabra de Jehová, diciendo:
«Hijo de hombre, vuelve tu rostro hacia Sidón y profetiza contra ella.
Dirás: “Así ha dicho Jehová, el Señor:

»”He aquí yo estoy contra ti, Sidón,
y en medio de ti seré glorificado.
Y sabrán que yo soy Jehová
cuando ejecute en ella juicios
y en ella me santifique.

Enviaré a ella peste
y sangre en sus calles,
y caerán muertos en medio de ella,
con espada contra ella por todos lados.
Y sabrán que yo soy Jehová.
»”Nunca más será a la casa de Israel
una espina desgarradora ni un aguijón que le cause dolor
en medio de cuantos la rodean y la menosprecian.
Y sabrán que yo soy Jehová.
»”Así ha dicho Jehová, el Señor: Cuando recoja a la casa de Israel de los pueblos entre los cuales está esparcida, entonces me santificaré en ellos ante los ojos de las naciones, y habitarán en su tierra, la cual di a mi siervo Jacob.
Habitarán en ella seguros; edificarán casas y plantarán viñas. Vivirán confiadamente, cuando yo haga juicios en todos los que los despojan en sus alrededores. Y sabrán que yo soy Jehová, su Dios.”»
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible