Скрыть
29:1
29:7
29:9
29:15
29:17
29:19
Церковнославянский (рус)
Въ деся́тое лѣ́то, въ деся́тый ме́сяцъ, [въ пе́рвый де́нь] ме́сяца, бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, утверди́ лице́ твое́ на фарао́на царя́ Еги́петска и прорцы́ на́нь и на Еги́петъ ве́сь:
глаго́ли и рцы́: си́це глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: се́, а́зъ наведу́ на тя́, фарао́не, царю́ Еги́петскiй, змі́а вели́каго, сѣдя́щаго средѣ́ рѣ́къ сво­и́хъ, глаго́лющаго: моя́ су́ть рѣ́ки, и а́зъ сотвори́хъ я́.
А́зъ же да́мъ узду́ въ че́люсти твоя́, и при­­лѣплю́ ры́бы рѣки́ тво­ея́ ко крило́ма тво­и́ма, и воз­веду́ тя от­ среды́ рѣки́ тво­ея́, и къ чешуя́мъ тво­и́мъ при­­льпну́тъ:
и низве́ргу тя́ вско́рѣ и вся́ ры́бы рѣки́ тво­ея́: на лицы́ по́ля паде́ши, и не собере́шися, и не огради́шися, звѣре́мъ земны́мъ и пти́цамъ небе́снымъ да́хъ тя́ во снѣ́дь.
И увѣ́дятъ вси́ живу́щiи во Еги́птѣ, я́ко а́зъ е́смь Госпо́дь: зане́ бы́лъ еси́ же́злъ тро́стянъ до́му Изра́илеву:
егда́ я́ся тебе́ руко́ю сво­е́ю, сокруши́л­ся еси́, и егда́ восплеска́ на ни́хъ вся́ка рука́, и егда́ почи́ша на тебѣ́, сте́рл­ся еси́ и сломи́лъ еси́ и́хъ вся́ чре́сла.
Сего́ ра́ди та́ко глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: се́, а́зъ наведу́ на тя́ ме́чь и погублю́ от­ тебе́ человѣ́ки и скоты́,
и бу́детъ земля́ Еги́петска въ поги́бель и во опустѣ́нiе, и уразумѣ́ютъ, я́ко а́зъ е́смь Госпо́дь. Поне́же глаго́лалъ еси́, я́ко рѣ́ки моя́ су́ть, и а́зъ сотвори́хъ я́:
того́ ра́ди, се́, а́зъ на тя́ и на вся́ рѣ́ки твоя́, и да́мъ зе́млю Еги́петску во опустѣ́нiе и въ ме́чь и въ поги́бель, от­ Магдо́ла и Сiи́ны и да́же до предѣ́лъ еѳiо́пскихъ:
не про́йдетъ сквоз­ѣ́ ея́ нога́ человѣ́ча, ни нога́ ско́тiя не поступи́тъ по не́й, и не насели́т­ся четы́редесять лѣ́тъ:
и да́мъ зе́млю его́ въ па́губу средѣ́ земли́ опустѣ́лыя, и гра́ди его́ средѣ́ градо́въ опустѣ́в­шихъ бу́дутъ, въ разоре́нiи бу́дутъ четы́редесять лѣ́тъ: и разсѣ́ю Еги́пта во язы́цѣхъ, и развѣ́ю я́ по страна́мъ.
Сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: по четы́редесятихъ лѣ́тѣхъ соберу́ Еги́птяны от­ язы́къ, а́може разсы́пашася,
и воз­вращу́ плѣ́н­ники Еги́петскiя и вселю́ я́ въ зе́млю фаѳо́рскую, въ зе́млю, от­ону́дуже взя́ти бы́ша, и бу́детъ вла́сть смире́н­на:
па́че всѣ́хъ власте́й бу́детъ смире́н­на, и не воз­несе́т­ся ктому́ надъ язы́ки, и ума́лены сотворю́ я́, е́же не бы́ти и́мъ мно́гимъ во язы́цѣхъ.
И не бу́дутъ ктому́ до́му Изра́илеву въ наде́жду воспомина́ющую беззако́нiе, внегда́ послѣ́довати и́мъ по ни́хъ: и уразумѣ́ютъ, я́ко а́зъ е́смь Госпо́дь.
И бы́сть въ два́десять седмо́е лѣ́то, во еди́нъ де́нь ме́сяца пе́рваго, бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, Навуходоно́соръ ца́рь Вавило́нскъ порабо́ти си́лу свою́ рабо́тою вели́кою на ти́ра, вся́ка глава́ плѣши́ва и вся́ко ра́мо на́го: и мзда́ не бы́сть ему́ ни си́лѣ его́ на ти́ра, за рабо́ту, е́юже рабо́таша на́нь.
Того́ ра́ди си́це глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: се́, а́зъ даю́ Навуходоно́сору царю́ Вавило́нску зе́млю Еги́петску, и во́зметъ мно́же­с­т­во ея́, и плѣни́тъ плѣ́нъ ея́, и расхи́титъ коры́сти ея́, и бу́детъ мзда́ си́лѣ его́:
за слу́жбу его́, е́юже послужи́ на ти́ра, да́хъ ему́ зе́млю Еги́петску, зане́ послужи́ мнѣ́, сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь.
Въ то́й де́нь взы́детъ ро́гъ всему́ до́му Изра́илеву, и тебѣ́ да́мъ уста́ от­ве́рста средѣ́ и́хъ, и увѣ́дятъ, я́ко а́зъ е́смь Госпо́дь.
Синодальный
1 Пророчество против фараона; «Я вложу крюк в челюсти твои»; пища для зверей и птиц, ибо когда Израиль оперся о Египет, как о трость, он расщепился. 8 Меч опустошит и рассеет Египтян, но чрез сорок лет возвратит их в их землю. 17 Навуходоносор ограбит Египет.
В десятом году, в десятом месяце, в двенадцатый день месяца, было ко мне слово Господне:
сын человеческий! обрати лице твое к фараону, царю Египетскому, и изреки пророчество на него и на весь Египет.
Говори и скажи: так говорит Господь Бог: вот, Я – на тебя, фараон, царь Египетский, большой крокодил, который, лежа среди рек своих, говоришь: «моя река, и я создал ее для себя».
Но Я вложу крюк в челюсти твои и к чешуе твоей прилеплю рыб из рек твоих, и вытащу тебя из рек твоих со всею рыбою рек твоих, прилипшею к чешуе твоей;
и брошу тебя в пустыне, тебя и всю рыбу из рек твоих, ты упадешь на открытое поле, не уберут и не подберут тебя; отдам тебя на съедение зверям земным и птицам небесным.
И узнают все обитатели Египта, что Я Господь; потому что они дому Израилеву были подпорою тростниковою.
Когда они ухватились за тебя рукою, ты расщепился и все плечо исколол им; и когда они оперлись о тебя, ты сломился и изранил все чресла им.
Посему так говорит Господь Бог: вот, Я наведу на тебя меч, и истреблю у тебя людей и скот.
И сделается земля Египетская пустынею и степью; и узнают, что Я Господь. Так как он говорит: «моя река, и я создал ее»;
то вот, Я – на реки твои, и сделаю землю Египетскую пустынею из пустынь от Мигдола до Сиены, до самого предела Ефиопии.
Не будет проходить по ней нога человеческая, и нога скотов не будет проходить по ней, и не будут обитать на ней сорок лет.
И сделаю землю Египетскую пустынею среди земель опустошенных; и города ее среди опустелых городов будут пустыми сорок лет, и рассею Египтян по народам, и развею их по землям.
Ибо так говорит Господь Бог: по окончании сорока лет Я соберу Египтян из народов, между которыми они будут рассеяны;
и возвращу плен Египта, и обратно приведу их в землю Пафрос, в землю происхождения их, и там они будут царством слабым.
Оно будет слабее других царств, и не будет более возноситься над народами; Я умалю их, чтобы они не господствовали над народами.
И не будут впредь дому Израилеву опорою, припоминающею беззаконие их, когда они обращались к нему; и узнают, что Я Господь Бог.
В двадцать седьмом году, в первом месяце, в первый день месяца, было ко мне слово Господне:
сын человеческий! Навуходоносор, царь Вавилонский, утомил свое войско большими работами при Тире; все головы оплешивели и все плечи стерты; а ни ему, ни войску его нет вознаграждения от Тира за работы, которые он употребил против него.
Посему так говорит Господь Бог: вот, Я Навуходоносору, царю Вавилонскому, даю землю Египетскую, чтобы он обобрал богатство ее и произвел грабеж в ней, и ограбил награбленное ею, и это будет вознаграждением войску его.
В награду за дело, которое он произвел в нем, Я отдаю ему землю Египетскую, потому что они делали это для Меня, сказал Господь Бог.
В тот день возвращу рог дому Израилеву, и тебе открою уста среди них, и узнают, что Я Господь.
Латинский (Nova Vulgata)
In anno decimo, in decimo mense, duodecima mensis, factum est verbum Domini ad me dicens:
«Fili hominis, pone faciem tuam contra pharaonem, regem Aegypti, et prophetabis de eo et de Aegypto universa.
Loquere et dices: Haec dicit Dominus Deus: Ecce ego ad te, pharao, rex Aegypti, draco magne, qui cubas in medio fluminum tuorum et dicis: "Meus est fluvius, et ego feci memetipsum!".
Et ponam uncos in maxillis tuis et agglutinabo pisces fluminum tuorum squamis tuis et extraham te de medio fluminum tuorum, et universi pisces tui squamis tuis adhaerebunt.
Et proiciam te in desertum et omnes pisces fluminum tuorum. Super faciem terrae cades; non colligeris neque congregaberis. Bestiis terrae et volatilibus caeli dedi te ad devorandum.
Et scient omnes habitatores Aegypti quia ego Dominus, pro eo quod fuisti baculus arundineus domui Israel:
quando apprehenderunt te manu, confractus es et lacerasti omnem umerum eorum et, innitentibus eis super te, comminutus es et dissolvisti omnes lumbos eorum.
Propterea haec dicit Dominus Deus: Ecce ego adducam super te gladium et interficiam de te hominem et iumentum;
et erit terra Aegypti in desertum et solitudinem, et scient quia ego Dominus. Pro eo quod dixeris: "Fluvius meus est, et ego feci!",
idcirco ecce ego ad te et ad flumina tua, daboque terram Aegypti in solitudines, gladio dissipatam a Magdolo ad Syenen et usque ad terminos Chus.
Non pertransibit eam pes hominis, neque pes iumenti gradietur in ea, et non habitabitur quadraginta annis;
daboque terram Aegypti desertam in medio terrarum desertarum, et civitates eius in medio urbium subversarum erunt desolatae quadraginta annis, et dispergam Aegyptios in nationes et ventilabo eos in terras.
Quia haec dicit Dominus Deus: Post finem quadraginta annorum congregabo Aegyptios de populis, in quibus dispersi fuerunt,
et convertam sortem Aegypti et collocabo eos in terra Phatures, in terra nativitatis suae; et erunt ibi in regnum humile.
Inter regna cetera erit humillima et non elevabitur ultra super nationes, et imminuam eos, ne imperent gentibus.
Neque erunt ultra domui Israel in confidentiam, in memoriam revocans iniquitatem, cum sequerentur eos, et scient quia ego Dominus Deus».
Et factum est in vicesimo et septimo anno, in primo, in una mensis, factum est verbum Domini ad me dicens:
«Fili hominis, Nabuchodonosor, rex Babylonis, servire fecit exercitum suum servitute magna adversus Tyrum; omne caput decalvatum et omnis umerus attritus est, et merces non est reddita ei neque exercitui eius de Tyro pro servitute, qua servivit adversum eam.
Propterea haec dicit Dominus Deus: Ecce ego dabo Nabuchodonosor, regi Babylonis, terram Aegypti, et accipiet opes eius et depraedabitur manubias eius et diripiet spolia eius, et erit merces exercitui illius,
ut stipendium eius, pro quo servivit adversum eam. Dedi ei terram Aegypti pro eo quod laboraverunt mihi, ait Dominus Deus.
In die illo germinare faciam cornu domui Israel, et tibi dabo apertum os in medio eorum, et scient quoniam ego Dominus».
ἐν τῷ ἔτει τῷ δεκάτῳ ἐν τῷ δεκάτῳ μηνὶ μιᾷ τοῦ μηνὸς ἐγένετο λόγος κυρίου προ­́ς με λέγων
υἱὲ ἀνθρώπου στήρισον τὸ προ­́σωπόν σου ἐπι­̀ Φαραω βασιλέα Αἰγύπτου καὶ προ­φήτευσον ἐπ᾿ αὐτὸν καὶ ἐπ᾿ Αἴγυπτον ὅλην
καὶ εἰπόν τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπι­̀ Φαραω τὸν δράκον­τα τὸν μέγαν τὸν ἐγκαθήμενον ἐν μέσῳ ποταμῶν αὐτοῦ τὸν λέγον­τα ἐμοί εἰσιν οἱ ποταμοί καὶ ἐγὼ ἐποίησα αὐτούς
καὶ ἐγὼ δώσω παγίδας εἰς τὰς σιαγόνας σου καὶ προ­σκολλήσω τοὺς ἰχθῦς τοῦ ποταμοῦ σου προ­̀ς τὰς πτέρυγάς σου καὶ ἀνάξω σε ἐκ μέσου τοῦ ποταμοῦ σου καὶ πάν­τας τοὺς ἰχθύας τοῦ ποταμοῦ σου
καὶ κατα­βαλῶ σε ἐν τάχει καὶ πάν­τας τοὺς ἰχθύας τοῦ ποταμοῦ σου ἐπι­̀ προ­́σωπον τοῦ πεδίου πεσῇ καὶ οὐ μὴ συν­αχθῇς καὶ οὐ μὴ περισταλῇς τοῖς θηρίοις τῆς γῆς καὶ τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ δέδωκά σε εἰς κατα­́βρωμα
καὶ γνώσον­ται πάν­τες οἱ κατοικοῦν­τες Αἴγυπτον ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἀνθ᾿ ὧν ἐγενήθης ῥάβδος καλαμίνη τῷ οἴκῳ Ισραηλ
ὅτε ἐπελάβον­τό σου τῇ χειρὶ αὐτῶν ἐθλάσθης καὶ ὅτε ἐπεκράτησεν ἐπ᾿ αὐτοὺς πᾶσα χεὶρ καὶ ὅτε ἐπανεπαύσαν­το ἐπι­̀ σέ συν­ετρίβης καὶ συν­έκλασας αὐτῶν πᾶσαν ὀσφύν
δια­̀ τοῦτο τάδε λέγει κύριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐπι­̀ σὲ ῥομφαίαν καὶ ἀπο­λῶ ἀνθρώπους ἀπο­̀ σοῦ καὶ κτήνη
καὶ ἔσται ἡ γῆ Αἰγύπτου ἀπώλεια καὶ ἔρημος καὶ γνώσον­ται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ἀν­τὶ τοῦ λέγειν σε οἱ ποταμοὶ ἐμοί εἰσιν καὶ ἐγὼ ἐποίησα αὐτούς
δια­̀ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἐπι­̀ σὲ καὶ ἐπι­̀ πάν­τας τοὺς ποταμούς σου καὶ δώσω γῆν Αἰγύπτου εἰς ἔρημον καὶ ῥομφαίαν καὶ ἀπώλειαν ἀπο­̀ Μαγδώλου καὶ Συήνης καὶ ἕως ὁρίων Αἰθιόπων
οὐ μὴ διέλθῃ ἐν αὐτῇ ποὺς ἀνθρώπου καὶ ποὺς κτήνους οὐ μὴ διέλθῃ αὐτήν καὶ οὐ κατοικηθή­σε­ται τεσ­σαράκον­τα ἔτη
καὶ δώσω τὴν γῆν αὐτῆς ἀπώλειαν ἐν μέσῳ γῆς ἠρημωμένης καὶ αἱ πόλεις αὐτῆς ἐν μέσῳ πόλεων ἠρημωμένων ἔσον­ται τεσ­σαράκον­τα ἔτη καὶ δια­σπερῶ Αἴγυπτον ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ λικμήσω αὐτοὺς εἰς τὰς χώρας
τάδε λέγει κύριος μετὰ τεσ­σαράκον­τα ἔτη συν­άξω τοὺς Αἰγυπτίους ἀπο­̀ τῶν ἐθνῶν οὗ διεσκορπίσθησαν ἐκεῖ
καὶ ἀπο­στρέψω τὴν αἰχμαλωσίαν τῶν Αἰγυπτίων καὶ κατοικίσω αὐτοὺς ἐν γῇ Пαθουρης ἐν τῇ γῇ ὅθεν ἐλήμφθησαν καὶ ἔσται ἀρχὴ ταπεινὴ
παρα­̀ πάσας τὰς ἀρχάς οὐ μὴ ὑψωθῇ ἔτι ἐπι­̀ τὰ ἔθνη καὶ ὀλιγοστοὺς αὐτοὺς ποιήσω τοῦ μὴ εἶναι αὐτοὺς πλείονας ἐν τοῖς ἔθνεσιν
καὶ οὐκέτι ἔσον­ται τῷ οἴκῳ Ισραηλ εἰς ἐλπίδα ἀναμιμνῄσκουσαν ἀνομίαν ἐν τῷ αὐτοὺς ἀκολουθῆσαι ὀπίσω αὐτῶν καὶ γνώσον­ται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑβδόμῳ καὶ εἰκοστῷ ἔτει μιᾷ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἐγένετο λόγος κυρίου προ­́ς με λέγων
υἱὲ ἀνθρώπου Ναβουχοδονοσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος κατεδουλώσατο αὐτοῦ τὴν δύναμιν δουλείᾳ μεγά­λῃ ἐπι­̀ Τύρου πᾶσα κεφαλὴ φαλακρὰ καὶ πᾶς ὦμος μαδῶν καὶ μισθὸς οὐκ ἐγενήθη αὐτῷ καὶ τῇ δυνάμει αὐτοῦ ἐπι­̀ Τύρου καὶ τῆς δουλείας ἧς ἐδούλευσαν ἐπ᾿ αὐτήν
τάδε λέγει κύριος κύριος ἰδοὺ δίδωμι τῷ Ναβουχοδονοσορ βασιλεῖ Βαβυλῶνος γῆν Αἰγύπτου καὶ προ­νομεύ­σει τὴν προ­νομὴν αὐτῆς καὶ σκυλεύ­σει τὰ σκῦλα αὐτῆς καὶ ἔσται μισθὸς τῇ δυνάμει αὐτοῦ
ἀν­τὶ τῆς λειτουργίας αὐτοῦ ἧς ἐδούλευσεν ἐπι­̀ Τύρον δέδωκα αὐτῷ γῆν Αἰγύπτου τάδε λέγει κύριος κύριος
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀνατελεῖ κέρας παν­τὶ τῷ οἴκῳ Ισραηλ καὶ σοὶ δώσω στόμα ἀνεῳγμένον ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ γνώσον­ται ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible