Скрыть
2:2
2:7
2:10
Церковнославянский (рус)
Сiе́ видѣ́нiе подо́бiе сла́вы Госпо́дни. И ви́дѣхъ, и падо́хъ ни́цъ, и слы́шахъ гла́съ глаго́лющаго, и рече́ ко мнѣ́: сы́не человѣ́чь, ста́ни на но́ги твоя́, и воз­глаго́лю тебѣ́.
И прiи́де на мя́ ду́хъ, и взя́ мя́, и воз­дви́же мя́, и поста́ви мя́ на нога́хъ мо­и́хъ, и слы́шахъ его́ глаго́люща ко мнѣ́.
И рече́ [Госпо́дь] ко мнѣ́: сы́не человѣ́чь, послю́ тя а́зъ къ до́му Изра́илеву, огорчева́ющымъ мя́, и́же огорчи́ша мя́: са́ми и отцы́ и́хъ от­верго́шася мене́ до дне́шняго дне́:
и сы́нове жестоколи́чнiи и твердо­серде́чнiи. А́зъ послю́ тя къ тѣ́мъ, и рече́ши къ ни́мъ: та́ко глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь:
а́ще у́бо услы́шатъ, или́ убоя́т­ся, зане́ до́мъ огорчева́яй е́сть, и позна́ютъ, я́ко проро́къ еси́ ты́ посредѣ́ и́хъ.
И ты́, сы́не человѣ́чь, да не убо­и́шися и́хъ, ни ужаса́йся от­ лица́ и́хъ: зане́ разсверѣ́пѣютъ и обы́дутъ тя́ о́крестъ, посредѣ́ бо скорпи́евъ ты́ живе́ши: слове́съ и́хъ не убо́йся и от­ лица́ и́хъ не ужаса́йся, зане́ до́мъ огорчева́яй е́сть:
и воз­глаго́леши словеса́ моя́ къ ни́мъ, а́ще у́бо услы́шатъ, или́ убоя́т­ся, зане́ до́мъ прогнѣ́ваяй е́сть.
И ты́, сы́не человѣ́чь, послу́шай глаго́лющаго къ тебѣ́, не бу́ди огорчева́яй, я́коже до́мъ преогорчева́яй: от­ве́рзи уста́ твоя́ и снѣ́ждь, я́же а́зъ даю́ тебѣ́.
И ви́дѣхъ, и се́, рука́ просте́рта ко мнѣ́, и въ не́й сви́токъ кни́жный:
и разви́ его́ предо мно́ю, и въ то́мъ пи́сана бы́ша пре́дняя и за́дняя: и впи́сано бя́ше въ не́мъ рыда́нiе и жа́лость и го́ре.
Синодальный
1 Глас посылает пророка к непокорному народу. 8 Книжный свиток с описанием горя.
Такое было видение подобия славы Господней. Увидев это, я пал на лице свое, и слышал глас Глаголющего, и Он сказал мне: сын человеческий! стань на ноги твои, и Я буду говорить с тобою.
И когда Он говорил мне, вошел в меня дух и поставил меня на ноги мои, и я слышал Говорящего мне.
И Он сказал мне: сын человеческий! Я посылаю тебя к сынам Израилевым, к людям непокорным, которые возмутились против Меня; они и отцы их изменники предо Мною до сего самого дня.
И эти сыны с огрубелым лицем и с жестоким сердцем; к ним Я посылаю тебя, и ты скажешь им: «так говорит Господь Бог!»
Будут ли они слушать, или не будут, ибо они мятежный дом; но пусть знают, что был пророк среди них.
А ты, сын человеческий, не бойся их и не бойся речей их, если они волчцами и тернами будут для тебя, и ты будешь жить у скорпионов; не бойся речей их и не страшись лица их, ибо они мятежный дом;
и говори им слова Мои, будут ли они слушать, или не будут, ибо они упрямы.
Ты же, сын человеческий, слушай, что Я буду говорить тебе; не будь упрям, как этот мятежный дом; открой уста твои и съешь, что Я дам тебе.
И увидел я, и вот, рука простерта ко мне, и вот, в ней книжный свиток.
И Он развернул его передо мною, и вот, свиток исписан был внутри и снаружи, и написано на нем: «плач, и стон, и горе».
Латинский (Nova Vulgata)
Et dixit ad me: «Fili hominis, sta super pedes tuos, et loquar tecum».
Et ingressus est in me spiritus, postquam locutus est mihi et statuit me supra pedes meos, et audivi loquentem ad me
et dicentem: «Fili hominis, mitto ego te ad filios Israel, ad gentes apostatrices, quae recesserunt a me; ipsi et patres eorum praevaricati sunt in me usque ad diem hanc.
Et filii dura facie et obstinato corde sunt, ad quos ego mitto te; et dices ad eos: Haec dicit Dominus Deus.
Ipsi sive audiant, sive contemnant — quoniam domus exasperans est — sciant tamen quia propheta fuerit in medio eorum.
Tu ergo, fili hominis, ne timeas eos neque sermones eorum metuas, etsi cardui et spinae te circumdant, et cum scorpionibus habitas. Verba eorum ne timeas et vultus eorum ne formides, quia domus exasperans est.
Loqueris ergo verba mea ad eos, sive audiant, sive contemnant, quoniam exasperantes sunt.
Tu autem, fili hominis, audi, quaecumque loquor ad te, et noli esse exasperans, sicut domus exasperatrix est; aperi os tuum et comede, quaecumque ego do tibi».
Et vidi: et ecce manus missa ad me, in qua erat involutus liber; et expandit illum coram me, qui erat scriptus intus et foris, et scriptae erant in eo lamentationes et gemitus et vae.
Prohveti kutsumine
Ja ta ütles mulle: „Inimesepoeg, tõuse püsti, ma tahan sinuga rääkida!”
Kui ta minuga rääkis, siis tuli mu sisse Vaim ja pani mind jalgadele seisma; ja ma kuulsin teda, kes minuga rääkis.
Ta ütles mulle: „Inimesepoeg, mina läkitan sind Iisraeli laste juurde, vastupanija rahva juurde, kes on mulle vastu pannud; nemad ja nende vanemad on mu vastu üles astunud otse tänase päevani.
Neil lastel on jultunud näod ja paadunud südamed; ma läkitan sind nende juurde ja sa pead neile ütlema: Nõnda ütleb Issand Jumal;
ja kuulaku nad või ärgu kuulaku - nad on ju vastupanija sugu -, nad peavad siiski teadma, et nende keskel on olnud prohvet.
Aga sina, inimesepoeg, ära karda neid ja ära karda nende sõnu, kuigi nad on tõrksad ja hülgavad sinu ja sa pead elama skorpionide seas! Ära karda nende sõnu ja ära kohku nende ees - nad on ju vastupanija sugu -,
vaid sina räägi neile minu sõnu, kuulaku nad või ärgu kuulaku - nad on ju vastupanijad!
Aga sina, inimesepoeg, kuula, mis mina sulle räägin! Ära ole vastupanija nagu see vastupanija sugu! Ava oma suu ja söö, mis mina sulle annan!”
Siis ma vaatasin, ja ennäe, mu poole oli sirutatud käsi, ja vaata, selles oli rullraamat.
Ta tegi selle minu ees lahti ja see oli mõlemalt poolt täis kirjutatud; sinna oli kirjutatud nutulaule, halinaid ja hädahüüdeid.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible