Скрыть
31:1
31:2
31:4
31:7
31:9
31:10
31:13
31:17
Церковнославянский (рус)
И бы́сть во единонадеся́тое лѣ́то, въ тре́тiй ме́сяцъ, во еди́нъ де́нь ме́сяца, бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, рцы́ фарао́ну царю́ Еги́петску и мно́же­ст­ву его́: кому́ уподо́билъ еси́ себе́ въ высотѣ́ тво­е́й?
Се́, Ассу́ръ кипари́съ въ Лива́нѣ, до́бръ от­ра́сльми и высо́къ вели́че­с­т­вомъ и ча́стъ покро́вомъ, и средѣ́ о́блакъ бы́сть вла́сть его́:
вода́ воспита́ его́, бе́здна воз­несе́ его́, рѣ́ки своя́ при­­веде́ о́крестъ садо́въ сво­и́хъ, и соста́вы своя́ испусти́ во вся́ древеса́ полева́я.
Сего́ ра́ди воз­несе́ся вели́че­с­т­во его́ па́че всѣ́хъ древе́съ по́льныхъ, разшири́шася вѣ́твiе его́, и воз­несо́шася от­ра́сли его́ от­ воды́ мно́ги, егда́ протяже́ся.
Во от­ра́слехъ его́ воз­гнѣзди́шася вся́ пти́цы небе́сныя, и подъ вѣ́твьми его́ ражда́хуся вси́ звѣ́рiе по́льнiи, подъ сѣ́нiю его́ всели́ся все́ мно́же­с­т­во язы́ковъ.
И бы́сть до́бръ въ высотѣ́ сво­е́й мно́же­ст­ва ра́ди вѣ́твiй сво­и́хъ, я́ко бѣ́ша коре́нiе его́ въ водѣ́ мно́зѣ.
И кипари́си не таковы́ въ раи́ Бо́жiи, и со́сны неподо́бны от­ра́слемъ его́, и е́лiе не бы́сть подо́бно вѣ́твiямъ его́: вся́кое дре́во, е́же въ раи́ Бо́жiи, не бы́сть подо́бно ему́ въ добро́тѣ его́, мно́же­ст­ва ра́ди вѣ́твiй его́.
Добра́ сотвори́хъ его́ во мно́же­ст­вѣ вѣ́твiй его́, и воз­ревнова́ша ему́ древеса́ ра́йская сла́дости Бо́жiя.
Того́ ра́ди сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: поне́же бы́лъ еси́ вели́къ вели́че­с­т­вомъ и да́лъ еси́ вла́сть свою́ во среди́ну о́блакъ, и воз­несе́ся се́рдце его́ въ высотѣ́ его́, и ви́дѣхъ, егда́ воз­несе́ся:
и преда́хъ его́ въ ру́цѣ кня́зя язы́ческа, и сотвори́ па́губу его́, по нече́стiю его́.
И изгна́хъ его́ а́зъ, и потреби́ша его́ чужді́и губи́телiе от­ язы́къ, и поверго́ша его́ на гора́хъ: и во всѣ́хъ де́брехъ падо́ша вѣ́тви его́, и сотро́шася от­ра́сли его́ на вся́цѣмъ по́ли земнѣ́мъ, и снидо́ша от­ покро́ва его́ вси́ лю́дiе язы́ковъ и разори́ша его́.
Во паде́нiи его́ почи́ша вся́ пти́цы небе́сныя, и на сте́блiехъ его́ бы́ша вси́ звѣ́рiе се́лнiи,
я́ко да не воз­но́сят­ся вели́че­с­т­вомъ сво­и́мъ вся́ древеса́, я́же въ водѣ́, и не дадя́тъ вла́сти сво­ея́ средѣ́ о́блакъ, и не ста́нутъ въ высотѣ́ и́хъ къ нему́ вси́ пiю́щiи во́ду, вси́ от­да́ни бы́ша во сме́рть во глубину́ земли́, средѣ́ сыно́въ человѣ́ческихъ къ низходя́щымъ въ про́пасть.
Сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: въ о́ньже де́нь сведе́ся во а́дъ, пла́кася о не́мъ бе́здна: и удержа́хъ рѣ́ки ея́ и воз­брани́хъ мно́же­ст­ву во́дъ, и поме́рче о не́мъ Лива́нъ, и вся́ древеса́ полева́я о не́мъ разсла́бишася:
от­ гла́са паде́нiя его́ потрясо́шася язы́цы, егда́ свожда́хъ его́ во а́дъ со снизходя́щими въ ро́въ, и утѣша́ху его́ въ земли́ до́лнѣйшей вся́ древеса́ сла́дости, и избра́н­ная и до́брая Лива́нова, вся́ пiю́щая во́ду:
и та́ бо сведо́шася съ ни́мъ во а́дъ со я́звеными от­ меча́, и сѣ́мя его́, и живу́щiи подъ покро́вомъ его́ средѣ́ жи́зни сво­ея́ погибо́ша.
Кому́ уподо́бил­ся еси́ си́лою и сла́вою и вели́че­с­т­вомъ во древесѣ́хъ сла́дости? Слѣ́зи и сни́ди со древеса́ми сла́дости во глубину́ земну́ю: средѣ́ необрѣ́заныхъ у́спнеши со я́звеными мече́мъ: та́ко фарао́нъ и все́ мно́же­с­т­во крѣ́пости его́, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь.
Французский (LSG)
La onzième année, le premier jour du troisième mois, la parole de l'Éternel me fut adressée, en ces mots:
Fils de l'homme, dis à Pharaon, roi d'Égypte, et à sa multitude: A qui ressembles-tu dans ta grandeur?
Voici, l'Assyrie était un cèdre du Liban; Ses branches étaient belles, Son feuillage était touffu, sa tige élevée, Et sa cime s'élançait au milieu d'épais rameaux.
Les eaux l'avaient fait croître, L'abîme l'avait fait pousser en hauteur; Des fleuves coulaient autour du lieu où il était planté, Et envoyaient leurs canaux à tous les arbres des champs.
C'est pourquoi sa tige s'élevait au-dessus de tous les arbres des champs, Ses branches avaient multiplié, ses rameaux s'étendaient, Par l'abondance des eaux qui l'avaient fait pousser.
Tous les oiseaux du ciel nichaient dans ses branches, Toutes les bêtes des champs faisaient leurs petits sous ses rameaux, Et de nombreuses nations habitaient toutes à son ombre.
Il était beau par sa grandeur, par l'étendue de ses branches, Car ses racines plongeaient dans des eaux abondantes.
Les cèdres du jardin de Dieu ne le surpassaient point, Les cyprès n'égalaient point ses branches, Et les platanes n'étaient point comme ses rameaux; Aucun arbre du jardin de Dieu ne lui était comparable en beauté.
Je l'avais embelli par la multitude de ses branches, Et tous les arbres d'Éden, dans le jardin de Dieu, lui portaient envie.
C'est pourquoi ainsi parle le Seigneur, l'Éternel: Parce qu'il avait une tige élevée, Parce qu'il lançait sa cime au milieu d'épais rameaux, Et que son coeur était fier de sa hauteur,
Je l'ai livré entre les mains du héros des nations, Qui le traitera selon sa méchanceté; je l'ai chassé.
Des étrangers, les plus violents des peuples, l'ont abattu et rejeté; Ses branches sont tombées dans les montagnes et dans toutes les vallées. Ses rameaux se sont brisés dans tous les ravins du pays; Et tous les peuples de la terre se sont retirés de son ombre, Et l'ont abandonné.
Sur ses débris sont venus se poser tous les oiseaux du ciel, Et toutes les bêtes des champs ont fait leur gîte parmi ses rameaux,
Afin que tous les arbres près des eaux n'élèvent plus leur tige, Et qu'ils ne lancent plus leur cime au milieu d'épais rameaux, Afin que tous les chênes arrosés d'eau ne gardent plus leur hauteur; Car tous sont livrés à la mort, aux profondeurs de la terre, Parmi les enfants des hommes, Avec ceux qui descendent dans la fosse.
Ainsi parle le Seigneur, l'Éternel: Le jour où il est descendu dans le séjour des morts, J'ai répandu le deuil, j'ai couvert l'abîme à cause de lui, Et j'en ai retenu les fleuves; Les grandes eaux ont été arrêtées; J'ai rendu le Liban triste à cause de lui, Et tous les arbres des champs ont été desséchés.
Par le bruit de sa chute j'ai fait trembler les nations, Quand je l'ai précipité dans le séjour des morts, Avec ceux qui descendent dans la fosse; Tous les arbres d'Éden ont été consolés dans les profondeurs de la terre, Les plus beaux et les meilleurs du Liban, Tous arrosés par les eaux.
Eux aussi sont descendus avec lui dans le séjour des morts, Vers ceux qui ont péri par l'épée; Ils étaient son bras et ils habitaient à son ombre parmi les nations.
A qui ressembles-tu ainsi en gloire et en grandeur Parmi les arbres d'Éden? Tu seras précipité avec les arbres d'Éden Dans les profondeurs de la terre, Tu seras couché au milieu des incirconcis, Avec ceux qui ont péri par l'épée. Voilà Pharaon et toute sa multitude! Dit le Seigneur, l'Éternel.
1 Величие фараона, как большое дерево, высокое и со множеством ветвей. 10 Чужеземцы срубили его, ветви его упали. 14 «Шумом падения его Я привел в трепет народы».
В одиннадцатом году, в третьем месяце, в первый день месяца, было ко мне слово Господне:
сын человеческий! скажи фараону, царю Египетскому, и народу его: кому ты равняешь себя в величии твоем?
Вот, Ассур был кедр на Ливане, с красивыми ветвями и тенистою листвою, и высокий ростом; вершина его находилась среди толстых сучьев.
Воды растили его, бездна поднимала его, реки ее окружали питомник его, и она протоки свои посылала ко всем деревам полевым.
Оттого высота его перевысила все дерева полевые, и сучьев на нем было много, и ветви его умножались, и сучья его становились длинными от множества вод, когда он разрастался.
На сучьях его вили гнезда всякие птицы небесные, под ветвями его выводили детей всякие звери полевые, и под тенью его жили всякие многочисленные народы.
Он красовался высотою роста своего, длиною ветвей своих, ибо корень его был у великих вод.
Кедры в саду Божием не затемняли его; кипарисы не равнялись сучьям его, и каштаны не были величиною с ветви его, ни одно дерево в саду Божием не равнялось с ним красотою своею.
Я украсил его множеством ветвей его, так что все дерева Едемские в саду Божием завидовали ему.
Посему так сказал Господь Бог: за то, что ты высок стал ростом и вершину твою выставил среди толстых сучьев, и сердце его возгордилось величием его, –
за то Я отдал его в руки властителю народов; он поступил с ним, как надобно; за беззаконие его Я отверг его.
И срубили его чужеземцы, лютейшие из народов, и повергли его на горы; и на все долины упали ветви его; и сучья его сокрушились на всех лощинах земли, и из-под тени его ушли все народы земли, и оставили его.
На обломках его поместились всякие птицы небесные, и в сучьях были всякие полевые звери.
Это для того, чтобы никакие дерева при водах не величались высоким ростом своим и не поднимали вершины своей из среды толстых сучьев, и чтобы не прилеплялись к ним из-за высоты их дерева, пьющие воду; ибо все они будут преданы смерти, в преисподнюю страну вместе с сынами человеческими, отшедшими в могилу.
Так говорит Господь Бог: в тот день, когда он сошел в могилу, Я сделал сетование о нем, затворил ради него бездну и остановил реки ее, и задержал большие воды и омрачил по нем Ливан, и все дерева полевые были в унынии по нем.
Шумом падения его Я привел в трепет народы, когда низвел его в преисподнюю, к отшедшим в могилу, и обрадовались в преисподней стране все дерева Едема, отличные и наилучшие Ливанские, все, пьющие воду;
ибо и они с ним отошли в преисподнюю, к пораженным мечом, и союзники его, жившие под тенью его, среди народов.
Итак которому из дерев Едемских равнялся ты в славе и величии? Но теперь наравне с деревами Едемскими ты будешь низведен в преисподнюю, будешь лежать среди необрезанных, с пораженными мечом. Это фараон и все множество народа его, говорит Господь Бог.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible