Скрыть
33:1
33:3
33:4
33:5
33:6
33:9
33:14
33:18
33:19
33:23
33:28
33:30
33:32
33:33
Церковнославянский (рус)
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, глаго́ли ко сыно́мъ люді́й тво­и́хъ и рече́ши къ ни́мъ: земля́, на ню́же а́зъ а́ще наведу́ ме́чь, и по́ймутъ лю́дiе земли́ человѣ́ка еди́наго от­ себе́ и поста́вятъ его́ себѣ́ во стра́жа,
и у́зритъ ме́чь гряду́щь на зе́млю, и востру́битъ трубо́ю, и проповѣ́сть лю́демъ,
и услы́шитъ услы́шавый гла́съ трубы́, а не сохрани́т­ся, и на́йдетъ ме́чь и пости́гнетъ его́, кро́вь его́ на главѣ́ его́ бу́детъ:
я́ко слы́ша гла́съ трубы́ и не сохрани́ся, кро́вь его́ на не́мъ бу́детъ: а се́й, поне́же сохрани́ся, ду́шу свою́ изба́вилъ.
И стра́жъ, а́ще уви́дитъ ме́чь гряду́щь, и не востру́битъ трубо́ю, [и не проповѣ́сть лю́демъ,] и лю́дiе не охраня́тъ себе́, и наше́дъ ме́чь во́зметъ от­ ни́хъ ду́шу, та́ у́бо беззако́нiя ра́ди сво­его́ взя́ся, а кро́ве ея́ от­ руки́ стра́жа взыщу́.
И ты́, сы́не человѣ́чь, во стра́жа да́хъ тя́ до́му Изра́илеву, и услы́шиши от­ у́стъ мо­и́хъ сло́во, и проповѣ́си и́мъ от­ мене́.
Егда́ реку́ грѣ́шнику: грѣ́шниче, сме́ртiю у́мреши: и не бу́деши глаго́лати [грѣ́шнику], е́же сохрани́тися нечести́вому, [е́же обрати́т­ся ему́] от­ пути́ сво­его́ [и жи́ву бы́ти ему́], то́й беззако́н­никъ во беззако́нiи сво­е́мъ у́мретъ, а кро́ве его́ от­ руки́ тво­ея́ взыщу́.
А́ще же ты́ проповѣ́си нечести́вому пу́ть его́, е́же обрати́тися от­ него́, и не обрати́т­ся съ пути́ сво­его́, то́й въ нече́стiи сво­е́мъ у́мретъ, а ты́ ду́шу твою́ изба́вилъ еси́.
И ты́, сы́не человѣ́чь, рцы́ до́му Изра́илеву: си́це рѣ́сте глаго́люще: пре́лести на́шя и беззако́нiя на́ша въ на́съ су́ть, и мы́ въ ни́хъ та́емъ, и ка́ко на́мъ живы́мъ бы́ти?
Рцы́ и́мъ: живу́ а́зъ, глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь, не хощу́ сме́рти грѣ́шника, но е́же обрати́тися нечести́вому от­ пути́ сво­его́ и жи́ву бы́ти ему́: обраще́нiемъ обрати́теся от­ пути́ ва́­шего зла́го: и вску́ю умира́ете, до́ме Изра́илевъ?
И ты́, сы́не человѣ́чь, рцы́ ко сыно́мъ люді́й тво­и́хъ: пра́вда пра́ведника не изба́витъ его́, въ о́ньже де́нь прельсти́т­ся: и беззако́нiе беззако́н­ника не убiе́тъ, въ о́ньже де́нь обрати́т­ся от­ беззако́нiя сво­его́: и пра́ведникъ не мо́жетъ спасти́ся въ де́нь грѣха́ сво­его́.
Егда́ реку́ пра́веднику: жи́знiю жи́въ бу́деши: се́й же упова́я на пра́вду свою́ и сотвори́тъ беззако́нiе, вся́ пра́вды его́ не воспомяну́т­ся, въ непра́вдѣ сво­е́й, ю́же сотвори́, въ то́й у́мретъ.
И егда́ реку́ нечести́вому: сме́ртiю у́мреши: и обрати́т­ся от­ грѣха́ сво­его́ и сотвори́тъ су́дъ и пра́вду,
и зало́гъ от­да́стъ и восхище́ное воз­врати́тъ, беззако́н­никъ въ за́повѣдехъ жи́зни ходи́ти бу́детъ, е́же не сотвори́ти непра́вды, жи́знiю жи́въ бу́детъ и не у́мретъ:
вси́ грѣси́ его́, я́же согрѣши́, не помяну́т­ся: поне́же су́дъ и пра́вду сотвори́, жи́въ бу́детъ въ ни́хъ.
И реку́тъ сы́нове люді́й тво­и́хъ: непра́въ пу́ть Госпо́день. И се́, пу́ть и́хъ непра́въ.
Егда́ соврати́т­ся пра́ведникъ от­ пра́вды сво­ея́ и сотвори́тъ беззако́нiе, и у́мретъ въ не́мъ.
И егда́ грѣ́шникъ воз­врати́т­ся от­ беззако́нiя сво­его́ и сотвори́тъ су́дъ и пра́вду, то́й жи́въ бу́детъ въ ни́хъ.
И се́ е́сть, е́же реко́сте: непра́въ пу́ть Госпо́день. Кому́ждо по путе́мъ его́ сужду́ ва́мъ, до́ме Изра́илевъ.
И бы́сть во второ­е­на́­де­сять лѣ́то, ме́сяца втораго­на́­де­сять, въ пя́тый де́нь ме́сяца плѣне́нiя на́­шего, прiи́де ко мнѣ́ от­ Иерусали́ма уцѣлѣ́вый глаго́ля: плѣне́нъ бы́сть гра́дъ.
И рука́ Госпо́дня бы́сть на мнѣ́ въ ве́черъ, пре́жде при­­ше́­ст­вiя его́, и от­ве́рзе уста́ моя́, до́ндеже прiи́де ко мнѣ́ зау́тра: и от­ве́рзшаяся уста́ моя́ не затвори́шася ктому́.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, живу́щiи на опустѣ́в­шихъ мѣ́стѣхъ во земли́ Изра́илевѣ глаго́лютъ: еди́нъ бя́ше Авраа́мъ и одержа́­ше зе́млю, а мы́ мно́жайшiи есмы́, на́мъ дана́ е́сть земля́ во одержа́нiе.
Того́ ра́ди рцы́ и́мъ: си́це глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: поне́же съ кро́вiю я́сте и о́чи ва́ши воз­двиго́сте ко кумíромъ и кро́вь пролива́ете, и зе́млю ли наслѣ́дите?
ста́сте съ мече́мъ ва́шимъ, сотвори́сте ме́рзости, и кі́йждо жену́ бли́жняго сво­его́ оскверни́сте, и та́ко ли зе́млю и́мате наслѣ́дити?
Того́ ра́ди рцы́ и́мъ: сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: живу́ а́зъ, я́ко паду́тъ мече́мъ су́щiи во опустѣ́в­шихъ, и и́же на лицы́ по́ля, звѣре́мъ по́льнымъ предаду́т­ся на изъяде́нiе, и су́щыя во градѣ́хъ и и́же въ пеще́рахъ сме́ртiю поражу́,
и да́мъ зе́млю на опустѣ́нiе, и поги́бнетъ го́рдость крѣ́пости ея́, и опустѣ́ютъ го́ры Изра́илевы, зане́же не бу́детъ проходя́щаго:
и увѣ́дятъ, я́ко а́зъ Госпо́дь: и сотворю́ зе́млю и́хъ пу́сту, и опустѣ́етъ всѣ́хъ ра́ди ме́рзостей и́хъ, я́же сотвори́ша.
И ты́, сы́не человѣ́чь, сы́нове люді́й тво­и́хъ глаго́лющiи о тебѣ́ у забра́лъ и во вратѣ́хъ дворо́въ, и глаго́лютъ кі́йждо ко бли́жнему сво­ему́ и кі́йждо ко бра́ту сво­ему́, глаго́люще: собери́мся и услы́шимъ исходя́щая от­ у́стъ Госпо́днихъ.
И при­­хо́дятъ къ тебѣ́, я́коже схо́дят­ся лю́дiе, и сѣдя́тъ лю́дiе мо­и́ предъ тобо́ю, и послу́шаютъ глаго́ловъ тво­и́хъ, и не сотворя́тъ и́хъ: поне́же лжа́ во устѣ́хъ и́хъ, и вслѣ́дъ скве́рнъ и́хъ се́рдце и́хъ хо́дитъ.
И бу́деши и́мъ я́ко гла́съ пѣ́снивца сладкогла́снаго благосли́чнаго, и услы́шатъ глаго́лы твоя́, и не сотворя́тъ и́хъ.
И егда́ прiи́деши, реку́тъ: се́, прiи́де. И увѣ́дятъ, я́ко проро́къ бѣ́ средѣ́ и́хъ.
Французский (LSG)
La parole de l'Éternel me fut adressée, en ces mots:
Fils de l'homme, parle aux enfants de ton peuple, et dis-leur: Lorsque je fais venir l'épée sur un pays, et que le peuple du pays prend dans son sein un homme et l'établit comme sentinelle, -
si cet homme voit venir l'épée sur le pays, sonne de la trompette, et avertit le peuple;
et si celui qui entend le son de la trompette ne se laisse pas avertir, et que l'épée vienne le surprendre, son sang sera sur sa tête.
Il a entendu le son de la trompette, et il ne s'est pas laissé avertir, son sang sera sur lui; s'il se laisse avertir, il sauvera son âme.
Si la sentinelle voit venir l'épée, et ne sonne pas de la trompette; si le peuple n'est pas averti, et que l'épée vienne enlever à quelqu'un la vie, celui-ci périra à cause de son iniquité, mais je redemanderai son sang à la sentinelle.
Et toi, fils de l'homme, je t'ai établi comme sentinelle sur la maison d'Israël. Tu dois écouter la parole qui sort de ma bouche, et les avertir de ma part.
Quand je dis au méchant: Méchant, tu mourras! si tu ne parles pas pour détourner le méchant de sa voie, ce méchant mourra dans son iniquité, et je te redemanderai son sang.
Mais si tu avertis le méchant pour le détourner de sa voie, et qu'il ne s'en détourne pas, il mourra dans son iniquité, et toi tu sauveras ton âme.
Et toi, fils de l'homme, dis à la maison d'Israël: Vous dites: Nos transgressions et nos péchés sont sur nous, et c'est à cause d'eux que nous sommes frappés de langueur; comment pourrions-nous vivre?
Dis-leur: je suis vivant! dit le Seigneur, l'Éternel, ce que je désire, ce n'est pas que le méchant meure, c'est qu'il change de conduite et qu'il vive. Revenez, revenez de votre mauvaise voie; et pourquoi mourriez-vous, maison d'Israël?
Et toi, fils de l'homme, dis aux enfants de ton peuple: La justice du juste ne le sauvera pas au jour de sa transgression; et le méchant ne tombera pas par sa méchanceté le jour où il s'en détournera, de même que le juste ne pourra pas vivre par sa justice au jour de sa transgression.
Lorsque je dis au juste qu'il vivra, -s'il se confie dans sa justice et commet l'iniquité, toute sa justice sera oubliée, et il mourra à cause de l'iniquité qu'il a commise.
Lorsque je dis au méchant: Tu mourras! -s'il revient de son péché et pratique la droiture et la justice,
s'il rend le gage, s'il restitue ce qu'il a ravi, s'il suit les préceptes qui donnent la vie, sans commettre l'iniquité, il vivra, il ne mourra pas.
Tous les péchés qu'il a commis seront oubliés; il pratique la droiture et la justice, il vivra.
Les enfants de ton peuple disent: La voie du Seigneur n'est pas droite. C'est leur voie qui n'est pas droite.
Si le juste se détourne de sa justice et commet l'iniquité, il mourra à cause de cela.
Si le méchant revient de sa méchanceté et pratique la droiture et la justice, il vivra à cause de cela.
Vous dites: La voie du Seigneur n'est pas droite. Je vous jugerai chacun selon ses voies, maison d'Israël!
La douzième année, le cinquième jour du dixième mois de notre captivité, un homme qui s'était échappé de Jérusalem vint à moi et dit: La ville a été prise!
La main de l'Éternel avait été sur moi le soir avant l'arrivée du fugitif, et l'Éternel m'avait ouvert la bouche lorsqu'il vint auprès de moi le matin. Ma bouche était ouverte, et je n'étais plus muet.
Alors la parole de l'Éternel me fut adressée, en ces mots:
Fils de l'homme, ceux qui habitent ces ruines dans le pays d'Israël disent: Abraham était seul, et il a hérité le pays; à nous qui sommes nombreux, le pays est donné en possession.
C'est pourquoi dis-leur: Ainsi parle le Seigneur, l'Éternel: Vous mangez vos aliments avec du sang, vous levez les yeux vers vos idoles, vous répandez le sang. Et vous posséderiez le pays!
Vous vous appuyez sur votre épée, vous commettez des abominations, chacun de vous déshonore la femme de son prochain. Et vous posséderiez le pays!
Dis-leur: Ainsi parle le Seigneur, l'Éternel: Je suis vivant! Ceux qui sont parmi les ruines tomberont par l'épée; ceux qui sont dans les champs, j'en ferai la pâture des bêtes; et ceux qui sont dans les forts et dans les cavernes mourront par la peste.
Je réduirai le pays en solitude et en désert; l'orgueil de sa force prendra fin, les montagnes d'Israël seront désolées, personne n'y passera.
Et ils sauront que je suis l'Éternel, quand je réduirai le pays en solitude et en désert, à cause de toutes les abominations qu'ils ont commises.
Et toi, fils de l'homme, les enfants de ton peuple s'entretiennent de toi près des murs et aux portes des maisons, et ils se disent l'un à l'autre, chacun à son frère: Venez donc, et écoutez quelle est la parole qui est procédée de l'Éternel!
Et ils se rendent en foule auprès de toi, et mon peuple s'assied devant toi; ils écoutent tes paroles, mais ils ne les mettent point en pratique, car leur bouche en fait un sujet de moquerie, et leur coeur se livre à la cupidité.
Voici, tu es pour eux comme un chanteur agréable, possédant une belle voix, et habile dans la musique. Ils écoutent tes paroles, mais ils ne les mettent point en pratique.
Quand ces choses arriveront, -et voici, elles arrivent! -ils sauront qu'il y avait un prophète au milieu d'eux.
1 Обязанность стража. 7 Иезекииль — страж дому Израилеву. 10 Господь не хочет смерти грешника, но чтобы он обратился и жив был. Праведник согрешающий умрет, а кающийся беззаконник будет жив. Путь Господа прав. 21 Пророчество, когда Иезекииль узнал о падении Иерусалима. 30 Народ слушает его слова, но не исполняет их.
И было ко мне слово Господне:
сын человеческий! изреки слово к сынам народа твоего и скажи им: если Я на какую-либо землю наведу меч, и народ той земли возьмет из среды себя человека и поставит его у себя стражем;
и он, увидев меч, идущий на землю, затрубит в трубу и предостережет народ;
и если кто будет слушать голос трубы, но не остережет себя, – то, когда меч придет и захватит его, кровь его будет на его голове.
Голос трубы он слышал, но не остерег себя, кровь его на нем будет; а кто остерегся, тот спас жизнь свою.
Если же страж видел идущий меч и не затрубил в трубу, и народ не был предостережен, – то, когда придет меч и отнимет у кого из них жизнь, сей схвачен будет за грех свой, но кровь его взыщу от руки стража.
И тебя, сын человеческий, Я поставил стражем дому Израилеву, и ты будешь слышать из уст Моих слово и вразумлять их от Меня.
Когда Я скажу беззаконнику: «беззаконник! ты смертью умрешь», а ты не будешь ничего говорить, чтобы предостеречь беззаконника от пути его, – то беззаконник тот умрет за грех свой, но кровь его взыщу от руки твоей.
Если же ты остерегал беззаконника от пути его, чтобы он обратился от него, но он от пути своего не обратился, – то он умирает за грех свой, а ты спас душу твою.
И ты, сын человеческий, скажи дому Израилеву: вы говорите так: «преступления наши и грехи наши на нас, и мы истаеваем в них: как же можем мы жить?»
Скажи им: живу Я, говорит Господь Бог: не хочу смерти грешника, но чтобы грешник обратился от пути своего и жив был. Обратитесь, обратитесь от злых путей ваших; для чего умирать вам, дом Израилев?
И ты, сын человеческий, скажи сынам народа твоего: праведность праведника не спасет в день преступления его, и беззаконник за беззаконие свое не падет в день обращения от беззакония своего, равно как и праведник в день согрешения своего не может остаться в живых за свою праведность.
Когда Я скажу праведнику, что он будет жив, а он понадеется на свою праведность и сделает неправду, – то все праведные дела его не помянутся, и он умрет от неправды своей, какую сделал.
А когда скажу беззаконнику: «ты смертью умрешь», и он обратится от грехов своих и будет творить суд и правду,
если этот беззаконник возвратит залог, за похищенное заплатит, будет ходить по законам жизни, не делая ничего худого, – то он будет жив, не умрет.
Ни один из грехов его, какие он сделал, не помянется ему; он стал творить суд и правду, он будет жив.
А сыны народа твоего говорят: «неправ путь Господа», тогда как их путь неправ.
Когда праведник отступил от праведности своей и начал делать беззаконие, – то он умрет за то.
И когда беззаконник обратился от беззакония своего и стал творить суд и правду, он будет за то жив.
А вы говорите: «неправ путь Господа!» Я буду судить вас, дом Израилев, каждого по путям его.
В двенадцатом году нашего переселения, в десятом месяце, в пятый день месяца, пришел ко мне один из спасшихся из Иерусалима и сказал: «разрушен город!»
Но еще до прихода сего спасшегося вечером была на мне рука Господа, и Он открыл мне уста, прежде нежели тот пришел ко мне поутру. И открылись уста мои, и я уже не был безмолвен.
И было ко мне слово Господне:
сын человеческий! живущие на опустелых местах в земле Израилевой говорят: «Авраам был один, и получил во владение землю сию, а нас много; итак нам дана земля сия во владение».
Посему скажи им: так говорит Господь Бог: вы едите с кровью и поднимаете глаза ваши к идолам вашим, и проливаете кровь; и хотите владеть землею?
Вы опираетесь на меч ваш, делаете мерзости, оскверняете один жену другого, и хотите владеть землею?
Вот что скажи им: так говорит Господь Бог: живу Я! те, которые на местах разоренных, падут от меча; а кто в поле, того отдам зверям на съедение; а которые в укреплениях и пещерах, те умрут от моровой язвы.
И сделаю землю пустынею из пустынь, и гордое могущество ее престанет, и горы Израилевы опустеют, так что не будет проходящих.
И узнают, что Я Господь, когда сделаю землю пустынею из пустынь за все мерзости их, какие они делали.
А о тебе, сын человеческий, сыны народа твоего разговаривают у стен и в дверях домов и говорят один другому, брат брату: «пойдите и послушайте, какое слово вышло от Господа».
И они приходят к тебе, как на народное сходбище, и садится перед лицем твоим народ Мой, и слушают слова твои, но не исполняют их; ибо они в устах своих делают из этого забаву, сердце их увлекается за корыстью их.
И вот, ты для них – как забавный певец с приятным голосом и хорошо играющий; они слушают слова твои, но не исполняют их.
Но когда сбудется, – вот, уже и сбывается, – тогда узнают, что среди них был пророк.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible