Скрыть
3:2
3:4
3:6
3:10
3:13
3:14
3:15
3:16
3:21
3:22
Синодальный
1 Иезекииль, согласно повелению, съел свиток, «как мед». 4 Иезекииль посылается к дому Израилеву, против которого он должен стать. 10 Пророк, поднятый духом, пришел к переселенцам. 16 Он должен предостерегать беззаконника и праведника. 22 В поле видение славы Господней.
И сказал мне: сын человеческий! съешь, что перед тобою, съешь этот свиток, и иди, говори дому Израилеву.
Тогда я открыл уста мои, и Он дал мне съесть этот свиток;
и сказал мне: сын человеческий! напитай чрево твое и наполни внутренность твою этим свитком, который Я даю тебе; и я съел, и было в устах моих сладко, как мед.
И Он сказал мне: сын человеческий! встань и иди к дому Израилеву, и говори им Моими словами;
ибо не к народу с речью невнятною и с непонятным языком ты посылаешься, но к дому Израилеву,
не к народам многим с невнятною речью и с непонятным языком, которых слов ты не разумел бы; да если бы Я послал тебя и к ним, то они послушались бы тебя;
а дом Израилев не захочет слушать тебя; ибо они не хотят слушать Меня, потому что весь дом Израилев с крепким лбом и жестоким сердцем.
Вот, Я сделал и твое лице крепким против лиц их, и твое чело крепким против их лба.
Как алмаз, который крепче камня, сделал Я чело твое; не бойся их и не страшись перед лицем их, ибо они мятежный дом.
И сказал мне: сын человеческий! все слова Мои, которые буду говорить тебе, прими сердцем твоим и выслушай ушами твоими;
встань и пойди к переселенным, к сынам народа твоего, и говори к ним, и скажи им: «так говорит Господь Бог!» – будут ли они слушать, или не будут.
И поднял меня дух; и я слышал позади себя великий громовой голос: «благословенна слава Господа от места своего!»
и также шум крыльев животных, соприкасающихся одно к другому, и стук колес подле них, и звук сильного грома.
И дух поднял меня, и взял меня. И шел я в огорчении, с встревоженным духом; и рука Господня была крепко на мне.
И пришел я к переселенным в Тел-Авив, живущим при реке Ховаре, и остановился там, где они жили, и провел среди них семь дней в изумлении.
По прошествии же семи дней было ко мне слово Господне:
сын человеческий! Я поставил тебя стражем дому Израилеву, и ты будешь слушать слово из уст Моих, и будешь вразумлять их от Меня.
Когда Я скажу беззаконнику: «смертью умрешь!», а ты не будешь вразумлять его и говорить, чтобы остеречь беззаконника от беззаконного пути его, чтобы он жив был, то беззаконник тот умрет в беззаконии своем, и Я взыщу кровь его от рук твоих.
Но если ты вразумлял беззаконника, а он не обратился от беззакония своего и от беззаконного пути своего, то он умрет в беззаконии своем, а ты спас душу твою.
И если праведник отступит от правды своей и поступит беззаконно, когда Я положу пред ним преткновение, и он умрет, то, если ты не вразумлял его, он умрет за грех свой, и не припомнятся ему праведные дела его, какие делал он; и Я взыщу кровь его от рук твоих.
Если же ты будешь вразумлять праведника, чтобы праведник не согрешил, и он не согрешит, то и он жив будет, потому что был вразумлен, и ты спас душу твою.
И была на мне там рука Господа, и Он сказал мне: встань и выйди в поле, и Я буду говорить там с тобою.
И встал я, и вышел в поле; и вот, там стояла слава Господня, как слава, которую видел я при реке Ховаре; и пал я на лице свое.
И вошел в меня дух, и поставил меня на ноги мои, и Он говорил со мною, и сказал мне: иди и запрись в доме твоем.
И ты, сын человеческий, – вот, возложат на тебя узы, и свяжут тебя ими, и не будешь ходить среди них.
И язык твой Я прилеплю к гортани твоей, и ты онемеешь, и не будешь обличителем их, ибо они мятежный дом.
А когда Я буду говорить с тобою, тогда открою уста твои, и ты будешь говорить им: «так говорит Господь Бог!» Кто хочет слушать, слушай; а кто не хочет слушать, не слушай: ибо они мятежный дом.
Церковнославянский (рус)
И рече́ ко мнѣ́: сы́не человѣ́чь, снѣ́ждь сви́токъ се́й, и иди́ и рцы́ сыно́мъ Изра́илевымъ.
И от­верзо́хъ уста́ моя́, и напита́ мя сви́ткомъ си́мъ
и рече́ ко мнѣ́: сы́не человѣ́чь, уста́ твоя́ снѣдя́тъ, и чре́во твое́ насы́тит­ся сви́тка сего́ да́н­наго тебѣ́. И снѣдо́хъ его́, и бы́сть во устѣ́хъ мо­и́хъ я́ко ме́дъ сла́докъ.
И рече́ ко мнѣ́: сы́не человѣ́чь, иди́ и вни́ди въ до́мъ Изра́илевъ, и глаго́ли словеса́ моя́ къ ни́мъ:
я́ко не къ лю́демъ глубокорѣ́чивымъ и косноязы́чнымъ посыла́емь еси́, къ до́му Изра́илеву,
ниже́ къ лю́демъ мно́гимъ иноязы́чнымъ, инорѣ́чивымъ, ни тя́жкимъ язы́комъ су́щымъ, и́хже не разумѣ́лъ бы еси́ слове́съ: а́ще же и къ тацѣ́мъ посла́лъ бы́хъ тя́, то́ и ті́и послу́шали бы́ша тебе́:
а до́мъ Изра́илевъ не восхо́щетъ послу́шати тебе́, поне́же не хотя́тъ слу́шати мене́, я́ко ве́сь до́мъ Изра́илевъ непокори́ви су́ть и жестокосе́рди:
и се́, да́хъ лице́ твое́ си́льно проти́ву лица́ и́хъ, и прю́ {Евр.: чело́.} твою́ укрѣплю́ проти́ву при­­́ и́хъ:
и бу́детъ, всегда́ крѣпча́е ка́мене да́хъ прю́ твою́: не убо́йся и́хъ, ни ужаса́йся лица́ и́хъ, зане́ до́мъ разгнѣ́ваяй е́сть.
И рече́ ко мнѣ́: сы́не человѣ́чь, вся́ словеса́, я́же глаго́лахъ съ тобо́ю, воз­ми́ въ се́рдце твое́ и уши́ма тво­и́ма послу́шай:
и ше́дъ вни́ди въ плѣ́нъ къ сыно́мъ люді́й тво­и́хъ, и рече́ши къ ни́мъ и воз­глаго́леши къ ни́мъ: та́ко глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: а́ще у́бо послу́шаютъ и а́ще у́бо повину́т­ся.
И взя́ мя ду́хъ, и слы́шахъ гла́съ за собо́ю тру́са вели́ка, глаго́лющихъ: благослове́на сла́ва Госпо́дня от­ мѣ́ста его́.
И ви́дѣхъ гла́съ кри́лъ живо́тныхъ скриля́ющихся дру́гъ ко дру́гу, и гла́съ коле́съ держа́щься и́хъ, и гла́съ тру́са вели́ка.
И ду́хъ воз­дви́же мя́ и взя́ мя, и по­идо́хъ воз­несе́нъ во устремле́нiи ду́ха мо­его́, и рука́ Госпо́дня бы́сть на мнѣ́ крѣ́пкая.
И внидо́хъ въ плѣ́н­ники воз­несе́нъ, и обыдо́хъ живу́щыя на рѣцѣ́ Хова́ръ, и сѣдо́хъ ту́ се́дмь дні́й, ходя́ посредѣ́ и́хъ.
И бы́сть по седми́хъ дне́хъ сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
сы́не человѣ́чь, стра́жа да́хъ тя́ до́му Изра́илеву, да слы́шиши сло́во от­ у́стъ мо­и́хъ и воспрети́ши и́мъ от­ мене́.
Внегда́ глаго́лати ми́ беззако́н­нику: сме́ртiю у́мреши: и не воз­вѣсти́ши ему́, ни соглаго́леши, е́же оста́тися беззако́н­нику и обрати́тися от­ пути́ сво­его́, е́же жи́ву бы́ти ему́: беззако́н­никъ то́й въ беззако́нiи сво­е́мъ у́мретъ, кро́ве же его́ от­ руки́ тво­ея́ взыщу́.
И ты́ а́ще воз­вѣсти́ши беззако́н­нику, и не обрати́т­ся от­ беззако́нiя сво­его́ и от­ пути́ сво­его́ [беззако́н­на]: то́й беззако́н­никъ во беззако́нiи сво­е́мъ у́мретъ, а ты́ ду́шу твою́ изба́виши.
И егда́ соврати́т­ся пра́ведникъ от­ пра́вдъ сво­и́хъ и сотвори́тъ согрѣше́нiе: и да́мъ му́ку предъ ни́мъ, то́й у́мретъ, я́ко ты́ не воспрети́лъ еси́ ему́, и во грѣсѣ́хъ сво­и́хъ у́мретъ, зане́ не помяну́т­ся пра́вды его́, я́же сотвори́: кро́ве же его́ от­ руки́ тво­ея́ взыщу́.
Ты́ же а́ще воз­вѣсти́ши пра́ведному, е́же не согрѣши́ти, и то́й не согрѣши́тъ: пра́ведный жи́знiю поживе́тъ, я́ко воспрети́лъ еси́ ему́, и ты́ твою́ ду́шу изба́виши.
И бы́сть на мнѣ́ рука́ Госпо́дня, и рече́ ко мнѣ́: воста́ни и изы́ди на по́ле, и та́мо воз­глаго́лет­ся къ тебѣ́.
И воста́хъ и изыдо́хъ на по́ле: и се́, та́мо сла́ва Госпо́дня стоя́ше, я́коже видѣ́нiе и я́коже сла́ва Госпо́дня, ю́же ви́дѣхъ на рѣцѣ́ Хова́ръ, и падо́хъ на лицы́ мо­е́мъ.
И прiи́де на мя́ ду́хъ и поста́ви мя́ на ногу́ мое́ю: и глаго́ла ко мнѣ́ и рече́ ми́: вни́ди и затвори́ся средѣ́ до́му тво­его́.
И ты́, сы́не человѣ́чь, се́, да́шася на тя́ у́зы, и свя́жутъ тя́ и́ми, и не изы́деши от­ среды́ и́хъ:
и язы́къ тво́й при­­вяжу́ къ горта́ни тво­ему́, и онѣмѣ́еши и не бу́деши и́мъ въ му́жа обличе́нiя, поне́же до́мъ разгнѣ́ваяй е́сть:
и внегда́ глаго́лати ми́ къ тебѣ́, от­ве́рзу уста́ твоя́, и рече́ши къ ни́мъ: сiя́ глаго́летъ Адонаи́ Госпо́дь: слы́шай да слы́шитъ, и не покаря́яйся да не покаря́ет­ся, зане́ до́мъ преогорчева́яй е́сть.
Moreover He said to me, «Son of man, eat what you find; eat this scroll, and go, speak to the house of Israel.»
So I opened my mouth, and He caused me to eat that scroll.
And He said to me, «Son of man, feed your belly, and fill your stomach with this scroll that I give you.» So I ate, and it was in my mouth like honey in sweetness.
Then He said to me: «Son of man, go to the house of Israel and speak with My words to them.
For you are not sent to a people of unfamiliar speech and of hard language, but to the house of Israel,
not to many people of unfamiliar speech and of hard language, whose words you cannot understand. Surely, had I sent you to them, they would have listened to you.
But the house of Israel will not listen to you, because they will not listen to Me; for all the house of Israel are impudent and hard-hearted.
Behold, I have made your face strong against their faces, and your forehead strong against their foreheads.
Like adamant stone, harder than flint, I have made your forehead; do not be afraid of them, nor be dismayed at their looks, though they are a rebellious house.»
Moreover He said to me: «Son of man, receive into your heart all My words that I speak to you, and hear with your ears.
And go, get to the captives, to the children of your people, and speak to them and tell them, «Thus says the Lord GOD,́ whether they hear, or whether they refuse.»
Then the Spirit lifted me up, and I heard behind me a great thunderous voice: «Blessed is the glory of the LORD from His place!»
I also heard the noise of the wings of the living creatures that touched one another, and the noise of the wheels beside them, and a great thunderous noise.
So the Spirit lifted me up and took me away, and I went in bitterness, in the heat of my spirit; but the hand of the LORD was strong upon me.
Then I came to the captives at Tel Abib, who dwelt by the River Chebar; and I sat where they sat, and remained there astonished among them seven days.
Now it came to pass at the end of seven days that the word of the LORD came to me, saying,
«Son of man, I have made you a watchman for the house of Israel; therefore hear a word from My mouth, and give them warning from Me:
When I say to the wicked, «You shall surely die,́ and you give him no warning, nor speak to warn the wicked from his wicked way, to save his life, that same wicked man shall die in his iniquity; but his blood I will require at your hand.
Yet, if you warn the wicked, and he does not turn from his wickedness, nor from his wicked way, he shall die in his iniquity; but you have delivered your soul.
«Again, when a righteous man turns from his righteousness and commits iniquity, and I lay a stumbling block before him, he shall die; because you did not give him warning, he shall die in his sin, and his righteousness which he has done shall not be remembered; but his blood I will require at your hand.
Nevertheless if you warn the righteous man that the righteous should not sin, and he does not sin, he shall surely live because he took warning; also you will have delivered your soul.»
Then the hand of the LORD was upon me there, and He said to me, «Arise, go out into the plain, and there I shall talk with you.»
So I arose and went out into the plain, and behold, the glory of the LORD stood there, like the glory which I saw by the River Chebar; and I fell on my face.
Then the Spirit entered me and set me on my feet, and spoke with me and said to me: «Go, shut yourself inside your house.
And you, O son of man, surely they will put ropes on you and bind you with them, so that you cannot go out among them.
I will make your tongue cling to the roof of your mouth, so that you shall be mute and not be one to rebuke them, for they are a rebellious house.
But when I speak with you, I will open your mouth, and you shall say to them, «Thus says the Lord GOD.́ He who hears, let him hear; and he who refuses, let him refuse; for they are a rebellious house.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible