1 Пророки Аггей и Захария возбудили дух Зоровавеля и Иисуса, чтобы строить дом Господень; 3 областеначальник Фафнай спрашивает, на основании какого разрешения; 6 Фафнай пишет царю Дарию, что Иудеи указывают на разрешение Кира строить дом.

Но пророк Аггей и пророк Захария, сын Адды, говорили Иудеям, которые в Иудее и Иерусалиме, пророческие речи во имя Бога Израилева.

Тогда встали Зоровавель, сын Салафиилов, и Иисус, сын Иоседеков, и начали строить дом Божий в Иерусалиме, и с ними пророки Божии, подкреплявшие их.

В то время пришел к ним Фафнай, заречный областеначальник, и Шефар-Бознай и товарищи их, и так сказали им: кто дал вам разрешение строить дом сей и доделывать стены сии?

Тогда мы сказали им имена тех людей, которые строят это здание.

Но око Бога их было над старейшинами Иудейскими, и те не возбраняли им, доколе дело не отправили к Дарию, и доколе не пришло решение по этому делу.

Вот содержание письма, которое послал Фафнай, заречный областеначальник, и Шефар-Бознай с товарищами своими – Афарсахеями, которые за рекою, к царю Дарию.

В донесении, которое они послали к нему, вот что написано: Дарию царю – всякий мир!

Да будет известно царю, что мы ходили в Иудейскую область, к дому Бога великого; и строится он из больших камней, и дерево вкладывается в стены; и работа сия производится быстро и с успехом идет в руках их.

Тогда мы спросили у старейшин тех и так сказали им: кто дал вам разрешение строить дом сей и стены сии доделывать?

И сверх того об именах их мы спросили их, чтобы дать знать тебе и написать имена тех людей, которые главными у них.

И они ответили нам такими словами: мы рабы Бога неба и земли и строим дом, который был построен за много лет прежде сего, – и великий царь у Израиля строил его и довершил его.

Когда же отцы наши прогневали Бога небесного, Он предал их в руку Навуходоносора, царя Вавилонского, Халдеянина; и дом сей он разрушил, и народ переселил в Вавилон.

Но в первый год Кира, царя Вавилонского, царь Кир дал разрешение построить сей дом Божий;

да и сосуды дома Божия, золотые и серебряные, которые Навуходоносор вынес из храма Иерусалимского и отнес в храм Вавилонский, – вынес Кир царь из храма Вавилонского; и отдали их по имени Шешбацару, которого он назначил областеначальником,

и сказал ему: возьми сии сосуды, пойди и отнеси их в храм Иерусалимский, и пусть дом Божий строится на своем месте.

Тогда Шешбацар тот пришел, положил основания дома Божия в Иерусалиме; и с тех пор доселе он строится, и еще не кончен.

Итак, если царю благоугодно, пусть поищут в доме царских сокровищ, там в Вавилоне, точно ли царем Киром дано разрешение строить сей дом Божий в Иерусалиме, и царскую волю о сем пусть пришлют к нам.

Церковнославянский (рус)

Проро́чествова же Агге́й проро́къ и Заха́рiа сы́нъ а́ддовъ прорица́нiе ко Иуде́омъ, и́же бя́ху во Иуде́и и Иерусали́мѣ, во и́мя Бо́га Изра́илева на ни́хъ.

Тогда́ воста́ста зорова́вель сы́нъ Салаѳiи́левъ и Иису́съ сы́нъ Иоседе́ковъ и нача́ста зда́ти до́мъ Бо́жiй, и́же во Иерусали́мѣ: и съ ни́ма проро́цы Бо́жiи помога́юще и́ма.

Въ то́ вре́мя прiи́де къ ни́мъ Ѳаѳана́й кня́зь су́щiй за рѣко́ю и саѳарвузана́й и сослужи́телiе и́хъ, и сiя́ реко́ша и́мъ: кто́ даде́ ва́мъ вла́сть созида́ти до́мъ се́й и стѣ́ны сiя́ возставля́ти?

Тогда́ сiя́ реко́ша и́мъ: ка́я су́ть имена́ муже́й созида́ющихъ гра́дъ се́й?

И о́чи Бо́жiи на плѣне́нiе Иу́дино, и не возбрани́ша и́мъ, до́ндеже посла́нiе къ да́рiю отнесе́но, и тогда́ посла́ся съ писмоно́сцемъ о се́мъ.

Изъявле́нiе посла́нiя, е́же посла́ Ѳаѳана́й кня́зь объ о́нъ по́лъ рѣки́ и саѳарвузана́й и сослужи́телiе и́хъ Афарсахе́е, и́же бя́ху за рѣко́ю, да́рiю царю́:

словесы́ посла́ша къ нему́, и сiя́ пи́сана въ не́мъ: да́рiю царю́ ми́ръ вся́къ:

вѣ́домо да бу́детъ царю́, я́ко ходи́хомъ во Иуде́йскую страну́ къ до́му Бо́га вели́каго, и то́й созида́ется ка́менiемъ избра́ннымъ, и древа́ ста́вятся въ стѣна́хъ, дѣ́ло же то́ со тща́нiемъ стро́ится и благопоспѣша́ется въ рука́хъ и́хъ:

тогда́ вопроси́хомъ старѣ́йшинъ тѣ́хъ и та́ко реко́хомъ и́мъ: кто́ даде́ ва́мъ вла́сть до́мъ се́й созида́ти и стѣ́ны сiя́ возставля́ти?

и о и́менѣхъ и́хъ вопроси́хомъ и́хъ, да возвѣсти́мъ тебѣ́, я́ко да напи́шемъ тебѣ́ имена́ муже́й, и́же су́ть нача́лницы и́хъ:

и сицева́ словеса́ отвѣща́ша на́мъ глаго́люще: мы́ есмы́ раби́ Бо́га небесе́ и земли́, и созида́емъ до́мъ, и́же бы́сть устро́енъ пре́жде сего́ за лѣ́та мно́га, и ца́рь Изра́илевъ вели́кiй созда́ его́ и соверши́ его́ и́мъ:

егда́ же прогнѣ́ваша отцы́ на́ши Бо́га небе́снаго, предаде́ и́хъ въ ру́ки Навуходоно́сора царя́ Вавило́нскаго халде́анина, и до́мъ се́й разори́ и лю́ди преведе́ въ Вавило́нъ:

но въ лѣ́то пе́рвое ки́ра царя́, ки́ръ ца́рь Вавило́нскiй поста́ви повелѣ́нiе, да до́мъ Бо́жiй се́й сози́ждется,

и сосу́ды до́му Бо́жiя златы́я и сре́бряныя, я́же Навуходоно́соръ взя́ изъ до́му, и́же во Иерусали́мѣ, и отнесе́ я́ въ хра́мъ Вавило́нскiй, изнесе́ ты́я ки́ръ ца́рь от хра́ма Вавило́нскаго и даде́ и́хъ Саванаса́ру храни́телю, и́же надъ сокро́вищемъ,

и рече́ ему́: вся́ сосу́ды сiя́ возми́ и иди́, и поста́ви и́хъ въ дому́, и́же е́сть во Иерусали́мѣ, на мѣ́сто и́хъ:

тогда́ Саванаса́ръ то́й прiи́де и поста́ви основа́нiе до́му Бо́жiя во Иерусали́мѣ, и от того́ вре́мене да́же доны́нѣ созида́ется, и еще́ не соверше́нъ е́сть:

и ны́нѣ а́ще [ви́дится] царю́ бла́го, да посмотри́тъ въ дому́ сокро́вища царя́ Вавило́нскаго, да увѣ́си, я́ко от царя́ ки́ра бы́сть повелѣ́нiе созида́ти до́мъ Бо́жiй се́й, и́же во Иерусали́мѣ, и увѣ́давъ о се́мъ ца́рь да по́слетъ къ на́мъ.

Грузинский

Языки

წინასწარმეტყველებდნენ ისრაელის ღმერთის სახელით ანგია წინასწარმეტყველი და ზაქარია ყიდოს ძე, წინასწარმეტყველნი, იუდაელებზე, რომელნიც იუდაში და იერუსალიმში იყვნენ.

მაშინ ადგნენ ზერუბაბელ შალთიელის ძე და იესო-იოცადაკის ძე და შეუდგნენ ღვთის სახლის შენებას იერუსალიმში; მათთან იყვნენ ღვთის წინასწარმეტყველნი და მხარს უჭერდნენ მათ.

იმ ხანადვე მივიდნენ მათთან თათნაი, მდინარისგაღმელი განმგებელი, შეთარ-ბოზნაი და მათი თანამდგომნი და ასე უთხრეს მათ: ვინ მოგცათ ნება ამ სახლის აშენებისა და კედლების აყვანისა?

მაშინ ვუთხარი იმათი სახელები, ვინც ამ შენობას აგებენ.

მათი ღვთის თვალი იყო იუდაელ უხუცესებზე და არ ეკრძალებოდათ შენება, ვიდრე დარიოსს არ შეატყობინეს ამბავი და უკანვე არ დააბრუნეს წერილი ამ საქმეზე.

ცალი წერილისა, დარიოს მეფისადმი, რომელიც გაგზავნეს თათნაიმ, მდინარისგაღმელმა განმგებელმა, შეთარ-ბოზნაიმ და მათმა თანამდგომებმა, აფარსექელებმა, მდინარის გაღმა რომ არიან.

წერილი გაუგზავნეს მას და, აი, რა ეწერა მასში: დარიოს მეფეს დღეგრძელობა!

იცოდეს მეფემ, რომ ჩვენ ვიყავით იუდას მხარეში, დიდი ღმერთის სახლთან. დიდრონი ქვებისგან შენდება იგი, კედლებში ძელებს ატანენ. მუშაობა სწრაფად მიდის და წარმატებით სრულდება მათ ხელში.

მაშინ შევეკითხეთ იმ უხუცესებს, ასე ვუთხარით: ვინ დაგრთოთ ნება ამ სახლის შენებისა და კედლების ამოყვანისა?

მათი სახელებიც გამოვიკითხეთ, რომ გვეცნობებინა შენთვის და დაგვეწერა იმათი სახელები, რომლებიც სათავეში უდგანან მათ.

ხოლო მათ ასეთი პასუხი გაგვცეს: ჩვენ ვართ მორჩილნი ცისა და მიწის ღმერთისა: ვაშენებთ სახლს, რომელიც მრავალი წლის წინათ აშენდა; ისრაელის დიდი მეფე აშენებდა მას და დაასრულა კიდეც.

მას მერე, რაც ჩვენ მამა-პაპამ განარისხა ცათა ღმერთი, მან ნაბუქოდონოსორს, ბაბილონის მეფეს, ქალდეველს, ჩაუგდო ისინი ხელში, რომელმაც ეს სახლი დაანგრია და ხალხი ბაბილონში გადაასახლა.

მაგრამ ბაბილონის მეფის, კიროსის, პირველ წელს კიროს მეფემ გასცა განკარგულება ამ ღვთის სახლის ასაშენებლად.

ხოლო ღვთის სახლის ოქროს და ვერცხლის ჭურჭელი, რომელიც ნაბუქოდონოსორმა გაზიდა იერუსალიმის ტაძრიდან და მიიტანა ბაბილონის ტაძარში, უკანვე წამოიღო კიროს მეფემ ბაბილონის ტაძრიდან და ჩააბარეს კაცს, სახელად შეშბაცარს, მხარის განმგებლად რომ ჰყავდა დანიშნული;

უთხრა: წაიღე ეს ჭურჭელი, წადი და დააწყვე იერუსალიმის ტაძარში და აშენდეს ღვთის სახლი თავის ძველ ადგილზე.

მაშინ მოვიდა ის შეშბაცარი, და დაუდო საფუძველი ღვთის სახლს იერუსალიმში. მას შემდეგ შენდება იგი და ჯერ არ გასრულებულა.

ახლა თუ ინებებს მეფე, მოიძიონ სამეფო წიგნთსაცავში, იქ, ბაბილონში, ნამდვილად გასცა თუ არა კიროს მეფემ განკარგულება ამ ღვთის სახლის ასაშენებლად იერუსალიმში, და გამოგვიგზავნონ მეფის გადაწყვეტილება ამ საქმის თაობაზე.