Скрыть
1:2
1:3
1:5
1:6
1:8
1:9
1:14
1:17
1:22
1:23
1:24
Церковнославянский (рус)
[Зач. 198.] Па́велъ, апо́столъ ни от­ человѣ́къ, ни человѣ́комъ, но Иису́съ Христо́мъ и Бо́гомъ Отце́мъ воскреси́в­шимъ Его́ изъ ме́ртвыхъ,
и и́же со мно́ю вся́ бра́тiя, це́рквамъ Галати́йскимъ:
[Зач. 199.] благода́ть ва́мъ и ми́ръ от­ Бо́га Отца́ и Го́спода на́­шего Иису́са Христа́,
да́в­шаго Себе́ по грѣсѣ́хъ на́шихъ, я́ко да изба́витъ на́съ от­ настоя́щаго вѣ́ка лука́ваго, по во́ли Бо́га и Отца́ на́­шего,
Ему́же сла́ва во вѣ́ки вѣко́въ. Ами́нь.
Чужду́ся, я́ко та́ко ско́ро прелага́етеся от­ зва́в­шаго вы́ благода́тiю Христо́вою, во и́но благовѣ­ст­вова́нiе:
е́же нѣ́сть и́но, то́чiю нѣ́цыи су́ть смуща́ющiи вы́ и хотя́щiи преврати́ти благовѣ­ст­вова́нiе Христо́во.
Но и а́ще мы́, или́ А́нгелъ съ небесе́ благовѣсти́тъ ва́мъ па́че, е́же благовѣсти́хомъ ва́мъ, ана́ѳема да бу́детъ.
Я́коже предреко́хомъ, и ны́нѣ па́ки глаго́лю: а́ще кто́ ва́мъ благовѣсти́тъ па́че, е́же прiя́сте, ана́ѳема да бу́детъ.
Ны́нѣ бо человѣ́ки препира́ю, или́ Бо́га, или́ ищу́ человѣ́комъ угожда́ти? А́ще бо бы́хъ еще́ человѣ́комъ угожда́лъ, Христо́въ ра́бъ не бы́хъ у́бо бы́лъ.
[Зач. 200.] Сказу́ю же ва́мъ, бра́тiе, Благовѣ­ст­вова́нiе благовѣще́н­ное от­ мене́, я́ко нѣ́сть по человѣ́ку:
ни бо а́зъ от­ человѣ́ка прiя́хъ е́, ниже́ научи́хся, но явле́нiемъ Иису́съ Христо́вымъ.
Слы́шасте бо мое́ житiе́ иногда́ въ Жидо́в­ст­вѣ, я́ко по премно́гу гони́хъ Це́рковь Бо́жiю и разруша́хъ ю́,
и преспѣва́хъ въ Жидо́в­ст­вѣ па́че мно́гихъ све́рст­никъ мо­и́хъ въ ро́дѣ мо­е́мъ, и́злиха ревни́тель сы́й оте́ческихъ мо­и́хъ преда́нiй.
Егда́ же благоволи́ Бо́гъ, избра́вый мя́ от­ чре́ва ма́тере мо­ея́ и при­­зва́вый благода́тiю Сво­е́ю,
яви́ти Сы́на Сво­его́ во мнѣ́, да благовѣ­ст­ву́ю Его́ во язы́цѣхъ, а́бiе не при­­ложи́хся пло́ти и кро́ви,
ни взыдо́хъ во Иерусали́мъ къ пе́рвѣйшымъ мене́ апо́столомъ, но идо́хъ во Араві́ю и па́ки воз­врати́хся въ Дама́скъ.
Пото́мъ же по трiе́хъ лѣ́тѣхъ взыдо́хъ во Иерусали́мъ согля́дати Петра́, и пребы́хъ у него́ дні́й пять­на́­де­сять.
Ино́го же от­ апо́столъ не ви́дѣхъ, то́кмо Иа́кова бра́та Госпо́дня.
А я́же пишу́ ва́мъ, се́ предъ Бо́гомъ, я́ко не лгу́.
Пото́мъ же прiидо́хъ въ страны́ Си́рскiя и Килики́йскiя.
Бѣ́хъ же не зна́емь лице́мъ це́рквамъ Иуде́йскимъ, я́же о Христѣ́,
то́чiю же слы́шаще бя́ху, я́ко гоня́й на́съ иногда́, ны́нѣ благовѣ­ст­ву́етъ вѣ́ру, ю́же иногда́ разруша́­ше:
и сла́вляху о мнѣ́ Бо́га.
Французский (LSG)
Paul, apôtre, non de la part des hommes, ni par un homme, mais par Jésus Christ et Dieu le Père, qui l'a ressuscité des morts,
et tous les frères qui sont avec moi, aux Églises de la Galatie:
que la grâce et la paix vous soient données de la part de Dieu le Père et de notre Seigneur Jésus Christ,
qui s'est donné lui-même pour nos péchés, afin de nous arracher du présent siècle mauvais, selon la volonté de notre Dieu et Père,
à qui soit la gloire aux siècles des siècles! Amen!
Je m'étonne que vous vous détourniez si promptement de celui qui vous a appelés par la grâce de Christ, pour passer à un autre Évangile.
Non pas qu'il y ait un autre Évangile, mais il y a des gens qui vous troublent, et qui veulent renverser l'Évangile de Christ.
Mais, quand nous-mêmes, quand un ange du ciel annoncerait un autre Évangile que celui que nous vous avons prêché, qu'il soit anathème!
Nous l'avons dit précédemment, et je le répète à cette heure: si quelqu'un vous annonce un autre Évangile que celui que vous avez reçu, qu'il soit anathème!
Et maintenant, est-ce la faveur des hommes que je désire, ou celle de Dieu? Est-ce que je cherche à plaire aux hommes? Si je plaisais encore aux hommes, je ne serais pas serviteur de Christ.
Je vous déclare, frères, que l'Évangile qui a été annoncé par moi n'est pas de l'homme;
car je ne l'ai ni reçu ni appris d'un homme, mais par une révélation de Jésus Christ.
Vous avez su, en effet, quelle était autrefois ma conduite dans le judaïsme, comment je persécutais à outrance et ravageais l'Église de Dieu,
et comment j'étais plus avancé dans le judaïsme que beaucoup de ceux de mon âge et de ma nation, étant animé d'un zèle excessif pour les traditions de mes pères.
Mais, lorsqu'il plut à celui qui m'avait mis à part dès le sein de ma mère, et qui m'a appelé par sa grâce,
de révéler en moi son Fils, afin que je l'annonçasse parmi les païens, aussitôt, je ne consultai ni la chair ni le sang,
et je ne montai point à Jérusalem vers ceux qui furent apôtres avant moi, mais je partis pour l'Arabie. Puis je revins encore à Damas.
Trois ans plus tard, je montai à Jérusalem pour faire la connaissance de Céphas, et je demeurai quinze jours chez lui.
Mais je ne vis aucun autre des apôtres, si ce n'est Jacques, le frère du Seigneur.
Dans ce que je vous écris, voici, devant Dieu, je ne mens point.
J'allai ensuite dans les contrées de la Syrie et de la Cilicie.
Or, j'étais inconnu de visage aux Églises de Judée qui sont en Christ;
seulement, elles avaient entendu dire: Celui qui autrefois nous persécutait annonce maintenant la foi qu'il s'efforçait alors de détruire.
Et elles glorifiaient Dieu à mon sujet.
Латинский (Nova Vulgata)
Paulus apostolus, non ab ho minibus neque per hominem, sed per Iesum Christum et Deum Patrem, qui suscitavit eum a mortuis,
et, qui mecum sunt, omnes fratres ecclesiis Galatiae:
gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo,
qui dedit semetipsum pro peccatis nostris, ut eriperet nos de praesenti saeculo nequam secundum voluntatem Dei et Patris nostri,
cui gloria in saecula saeculorum. Amen.
Miror quod tam cito transferimini ab eo, qui vos vocavit in gratia Christi, in aliud evangelium;
quod non est aliud, nisi sunt aliqui, qui vos conturbant et volunt convertere evangelium Christi.
Sed licet nos aut angelus de caelo evangelizet vobis praeterquam quod evangelizavimus vobis, anathema sit!
Sicut praediximus, et nunc iterum dico: Si quis vobis evangelizaverit praeter id, quod accepistis, anathema sit!
Modo enim hominibus suadeo aut Deo? Aut quaero hominibus placere? Si adhuc hominibus placerem, Christi servus non essem!
Notum enim vobis facio, fratres, evangelium, quod evangelizatum est a me, quia non est secundum hominem;
neque enim ego ab homine accepi illud neque didici sed per revelationem Iesu Christi.
Audistis enim conversationem meam aliquando in Iudaismo, quoniam supra modum persequebar ecclesiam Dei et expugnabam illam;
et proficiebam in Iudaismo supra multos coaetaneos in genere meo, abundantius aemulator exsistens paternarum mearum traditionum.
Cum autem placuit Deo, qui me segregavit de utero matris meae et vocavit per gratiam suam,
ut revelaret Filium suum in me, ut evangelizarem illum in gentibus, continuo non contuli cum carne et sanguine
neque ascendi Hierosolymam ad antecessores meos apostolos; sed abii in Arabiam et iterum reversus sum Damascum.
Deinde post annos tres, ascendi Hierosolymam videre Cepham et mansi apud eum diebus quindecim;
alium autem apostolorum non vidi, nisi Iacobum fratrem Domini.
Quae autem scribo vobis, ecce coram Deo quia non mentior.
Deinde veni in partes Syriae et Ciliciae.
Eram autem ignotus facie ecclesiis Iudaeae, quae sunt in Christo;
tantum autem auditum habebant: «Qui persequebatur nos aliquando, nunc evangelizat fidem, quam aliquando expugnabat»,
et in me glorificabant Deum.
Diesen Brief schreibt Paulus, der Apostel. Ich schreibe ihn als einer, der seinen Auftrag nicht von Menschen erhalten hat, auch nicht durch menschliche Vermittlung, sondern von Jesus Christus und von Gott, dem Vater, der Jesus vom Tod auferweckt hat.
Zusammen mit allen Brüdern und Schwestern, die bei mir sind, schreibe ich an die Gemeinden in Galatien.
Gnade und Frieden sei mit euch von Gott, unserem Vater, und von Jesus Christus, dem Herrn,
der sein Leben für unsere Sünden hingegeben hat. Das tat er, um uns aus der gegenwärtigen Welt zu befreien, die vom Bösen beherrscht wird. So war es der Wille unseres Gottes und Vaters –
ihm gehört die Herrlichkeit für alle Ewigkeit! Amen.
Ich wundere mich über euch! Gott hat euch durch die Gute Nachricht dazu berufen, dass ihr unter der Gnade steht, die Christus gebracht hat. Und nun kehrt ihr ihm so schnell den Rücken und wendet euch einer anderen Guten Nachricht zu!
Es gibt in Wirklichkeit gar keine andere; es gibt nur gewisse Leute, die unter euch Verwirrung stiften. Sie wollen die Gute Nachricht von Christus in ihr Gegenteil verkehren.
Aber nicht einmal ich selbst oder ein Engel vom Himmel darf euch eine Gute Nachricht bringen, die der widerspricht, die ich euch gebracht habe. Wer es tut, soll verflucht sein, dem Gericht Gottes übergeben!
Ich habe es euch schon früher eingeschärft und wiederhole es jetzt: Wer euch eine andere Gute Nachricht bringt als die, die ihr angenommen habt, soll verflucht sein, dem Gericht Gottes übergeben!
Will ich jetzt wieder Menschen beschwatzen – oder gar Gott selbst? Oder rede ich etwa Menschen nach dem Mund? Ich gehöre Christus und diene ihm – wie kann ich da noch den Beifall der Menschen suchen!
Das müsst ihr wissen, Brüder und Schwestern: Die Gute Nachricht, die ich verkünde, ist kein Menschenwort.
Ich habe sie nicht von irgendeinem Menschen übernommen und bin auch von keinem Menschen darüber belehrt worden. Ich habe sie dadurch empfangen, dass Gott mich Jesus als den von ihm bestätigten Retter schauen ließ.
Ihr habt doch gehört, wie entschieden ich früher für die jüdische Religion eingetreten bin. Über alles Maß hinaus verfolgte ich die Gemeinde Gottes und tat alles, um sie zu vernichten.
In meiner Treue zum Gesetz übertraf ich viele meiner Altersgenossen in meinem Volk. Leidenschaftlicher als die anderen setzte ich mich für die Befolgung der strengen Vorschriften ein, die die früheren Gesetzeslehrer aufgestellt haben.
Aber dann kam es ganz anders. Gott hatte mich ja schon vom Mutterleib an ausgesondert und in seiner Gnade berufen. Und so gefiel es ihm jetzt,
mir seinen Sohn zu zeigen, damit ich ihn unter den nichtjüdischen Völkern bekannt mache. Als mir diese Offenbarung zuteil wurde, fragte ich nicht erst Menschen um Rat.
Ich ging auch nicht nach Jerusalem zu denen, die schon vor mir Apostel waren, sondern begab mich nach Arabien und kehrte dann wieder nach Damaskus zurück.
Erst drei Jahre später ging ich nach Jerusalem, um Petrus kennen zu lernen. Ich blieb zwei Wochen bei ihm.
Von den anderen Aposteln sah ich damals keinen, nur Jakobus, den Bruder des Herrn.
Was ich euch hier schreibe, ist die reine Wahrheit; Gott weiß es.
Dann ging ich nach Syrien und Zilizien.
Den christlichen Gemeinden in Judäa blieb ich persönlich unbekannt.
Sie hatten nur gehört: »Der Mann, der uns verfolgte, verkündet jetzt den Glauben, den er früher ausrotten wollte!«
Und sie dankten Gott dafür, dass er dies an mir bewirkt hatte.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible