Рече́ же Авра́мъ Ло́ту: да не бу́детъ ра́спря между́ мно́ю и тобо́ю, и между́ пастухи́ твои́ми и между́ пастухи́ мои́ми, я́ко человѣ́цы бра́тiя мы́ есмы́:

не се́ ли вся́ земля́ предъ тобо́ю е́сть? Отлучи́ся ты́ от мене́: а́ще ты́ на лѣ́во, а́зъ на де́сно: а́ще же ты́ на де́сно, а́зъ на лѣ́во.

И возве́дъ Ло́тъ о́чи свои́, ви́дѣ всю́ окре́стную страну́ Иорда́нскую, я́ко вся́ напая́ема бя́ше водо́ю, пре́жде не́же низврати́ти Бо́гу Cодо́мъ и Гомо́рръ, я́ко ра́й Бо́жiй, и я́ко земля́ Еги́петска, да́же прiити́ до Зого́ра:

и избра́ себѣ́ Ло́тъ всю́ окре́стную страну́ Иорда́нскую, и отъи́де Ло́тъ от восто́ка: и разлучи́стася кі́йждо от бра́та своего́.

Авра́мъ же всели́ся въ земли́ Ханаа́нстѣй, Ло́тъ же всели́ся во гра́дѣ окре́стныхъ стра́нъ и всели́ся въ Cодо́мѣ.

Человѣ́цы же су́щiи въ Cодо́мѣ зли́ и грѣ́шни предъ Бо́гомъ зѣло́.

Бо́гъ же рече́ Авра́му, повнегда́ разлучи́тися Ло́ту от него́: воззри́ очи́ма твои́ма и ви́ждь от мѣ́ста, идѣ́же ты́ ны́нѣ еси́, къ сѣ́веру, и Ли́вѣ {ю́гу}, и къ восто́ку, и мо́рю:

я́ко всю́ зе́млю, ю́же ты́ ви́диши, тебѣ́ да́мъ ю́ и сѣ́мени твоему́ во вѣ́ки,

и сотворю́ сѣ́мя твое́, я́ко песо́къ земны́й: а́ще кто́ мо́жетъ исчести́ песо́къ земны́й, то́ и сѣ́мя твое́ изочте́тъ:

воста́въ проиди́ зе́млю въ долготу́ ея́ и въ широту́: я́ко тебѣ́ да́мъ ю́ и сѣ́мени твоему́ во вѣ́къ.

И отсели́вся Авра́мъ, прише́дъ всели́ся у ду́ба Мамврі́йскаго, и́же бя́ше въ Хевро́нѣ: и созда́ ту́ же́ртвенникъ Го́споду.

Таджикский

ВА Абром аз Миср баромада, бо занаш, ва бо ҳар чизе ки дошт, ва бо ҳамроҳии Лут ба ҷануб омад.

Ва Абром аз чорво, ва нуқра, ва тилло хеле бой буд.

Ва аз ҷануб то Байт-Ил роҳ паймуда, ба маконе расид, ки дар он ҷо пештар хаймаи ӯ дар миёни Байт-Ил ва Ай буд,

Ба макони қурбонгоҳе ки дар он ҷо ӯ дар ибтидо бино карда буд; ва дар он ҷо Абром номи Парвардигорро хонда буд.

Лут низ, ки ҳамроҳи Абром мегашт, гӯсфандон, ва говон, ва хаймаҳо дошт.

Вале замин ба онҳо ғунҷоиш намедод, ки дар як ҷо сокин шаванд, зеро ки дороияшон бисёр буд, ва наметавонистанд дар як ҷо сокин шаванд.

Ва дар миёни чӯпонони чорвои Абром ва чӯпонони чорвои Лут кашмакаш буд; ва дар он замон канъониён фарризиён сокини он замин буданд.

Ва Абром ба Лут гуфт: “Зинҳор, дар миёни ман ва ту, ва дар миёни чӯпонони ман ва чӯпонони ту кашмакаше набошад; зеро ки мо бародарон ҳастем.

Магар тамоми замин пеши ту нест? Пас, хоҳишмандам, ки аз ман ҷудо шавӣ. Агар ба тарафи чап равӣ, ман ба тарафи рост хоҳам рафт, ва агар ба тарафи рост равӣ, ман ба тарафи чап хоҳам рафт”.

Ва Лут чашм андохта, тамоми водии Урдунро дид, ки он, пеш аз он ки Парвардигор Садӯм ва Амӯроро хароб кунад, сар ба сар то Сӯар, мисли боғи Парвардигор, мисли замини Миср обшор буд.

Ва Лут тамоми водии Урдунро барои худ ихтиёр кард; ва Лут ба тарафи шарқ кӯч кард. Ва онҳо аз якдигар ҷудо шуданд.

Абром дар замини Канъон сокин шуд; ва Лут дар шаҳрҳои водӣ сокин шуд, ва хаймаҳои худро то Садӯм барафрошт.

Лекин мардуми Садӯм бағоят бадкор ва пеши Парвардигор гуноҳкор буданд.

Ва Парвардигор ба Абром, баъд аз он ки Лут аз ӯ ҷудо шуд, гуфт: “Акнун чашм андохта, аз ҷое ки дар он истодаӣ, ба ҷониби шимол, ва ҷануб, ва шарқ, ва ғарб назар кун.

Зеро тамоми заминеро, ки мебинӣ, ба ту ва ба насли ту то абад медиҳам.

Ва насли туро монанди ғубори замин мегардонам; агар касе ғубори заминро шумурда тавонад, насли ту низ шумурда шавад.

Бархез ва дар дарозию паҳнои ин замин гардиш кун: зеро ки онро ба ту медиҳам”.

Ва Абром хаймаи худро кӯчонда, равона шуд ва дар булутзори Мамре, ки дар Ҳебрӯн аст, сокин шуд; ва дар он ҷо қурбонгоҳе барои Парвардигор бино кард.

Синодальный

1 Аврам и Лот возвращаются в Вефиль и расходятся; Лот избрал окрестность Иорданскую. 14 Авраму обещан весь Ханаан.

И поднялся Аврам из Египта, сам и жена его, и всё, что у него было, и Лот с ним, на юг.

И был Аврам очень богат скотом, и серебром, и золотом.

И продолжал он переходы свои от юга до Вефиля, до места, где прежде был шатер его между Вефилем и между Гаем,

до места жертвенника, который он сделал там вначале; и там призвал Аврам имя Господа.

И у Лота, который ходил с Аврамом, также был мелкий и крупный скот и шатры.

И непоместительна была земля для них, чтобы жить вместе, ибо имущество их было так велико, что они не могли жить вместе.

И был спор между пастухами скота Аврамова и между пастухами скота Лотова; и Хананеи и Ферезеи жили тогда в той земле.

И сказал Аврам Лоту: да не будет раздора между мною и тобою, и между пастухами моими и пастухами твоими, ибо мы родственники;

не вся ли земля пред тобою? отделись же от меня: если ты налево, то я направо; а если ты направо, то я налево.

Лот возвел очи свои и увидел всю окрестность Иорданскую, что она, прежде нежели истребил Господь Содом и Гоморру, вся до Сигора орошалась водою, как сад Господень, как земля Египетская;

и избрал себе Лот всю окрестность Иорданскую; и двинулся Лот к востоку. И отделились они друг от друга.

Аврам стал жить на земле Ханаанской; а Лот стал жить в городах окрестности и раскинул шатры до Содома.

Жители же Содомские были злы и весьма грешны пред Господом.

И сказал Господь Авраму, после того как Лот отделился от него: возведи очи твои и с места, на котором ты теперь, посмотри к северу и к югу, и к востоку и к западу;

ибо всю землю, которую ты видишь, тебе дам Я и потомству твоему навеки,

и сделаю потомство твое, как песок земной; если кто может сосчитать песок земной, то и потомство твое сочтено будет;

встань, пройди по земле сей в долготу и в широту ее, ибо Я тебе дам ее [и потомству твоему навсегда].

И двинул Аврам шатер, и пошел, и поселился у дубравы Мамре, что в Хевроне; и создал там жертвенник Господу.

Грузинский

Языки

წავიდნენ აბრამი და მისი ცოლი ეგვიპტიდან მთელი ქონებითა და ლოტითურთ ნეგებისკენ.

ძალზე მდიდარი იყო აბრამი ჯოგითა და ოქრო-ვერცხლით.

გაუდგა გზას ნეგებიდან და იარა ბეთილამდე, იმ ადგილამდე, სადაც ადრე კარავი ედგა ბეთილსა და ჰაღაის შორის,

სამსხვერპლომდე, რომელიც ააგო თავდაპირველად; აქ ახსენა აბრამმა უფლის სახელი.

ლოტსაც, რომელიც აბრამთან ერთად მგზავრობდა, ჰყავდა ცხვარ-ძროხა და ჰქონდა კარვები.

ვერ იტევდა მათ ის ქვეყანა ერთად საცხოვრებლად, რადგან დიდძალი ქონება ჰქოადათ და არ შეეძლოთ ერთად ცხოვრება.

ცილობა ჰქონდათ ერთმანეთში აბრამისა და ლოტის მწყემსებს. ქანაანელნი და ფერიზეველნი ცხოვრობდნენ მაშინ ქვეყანაში.

უთხრა აბრამმა ლოტს: ნუ იქნება ცილობა ჩვენში, ჩემსა და შენს მწყემსებს შორის, რადგან სახლიკაცები ვართ.

განა შენს წინ არ არის მთელი ეს ქვეყანა? გამეყარე და თუ შენ მარცხნივ წახვალ, მე მარჯვნივ წავალ, თუ მარჯვნივ წახვალ, მე მარცხნივ წავალ.

გაიხედა ლოტმა და დაინახა, რომ იორდანეს მთელი მხარე ცოღარამდე ირწყვებოდა, ასე იყო, ვიდრე უფალი არ გაანადგურებდა სოდომსა და გომორს, როგორც ბაღი უფლისა, როგორც ეგვიპტელთა ქვეყანა.

აირჩია ლოტმა იორდანეს მთელი მხარე. დაიძრა ლოტი აღმოსავლეთისკენ და გაეყარნენ ერთმანეთს.

აბრამი დამკვიდრდა ქანაანის ქვეყანაში, ხოლო ლოტი დამკვიდრდა იმ მხარის ქალაქებში და სოდომამდე დასცა კარვები.

ბოროტნი იყვნენ სოდომელნი და დიდად სცოდავდნენ უფალს.

უთხრა უფალმა აბრამს მას შემდეგ, რაც ლოტი გაეყარა: აახილე თვალი და გაიხედე ამ ადგილიდან, სადაც შენ დგახარ, ჩრდილოეთისკენ, სამხრეთისკენ, აღმოსავლეთისკენ და დასავლეთისკენ.

მთელი ეს ქვეყანა, რასაც ხედავ, შენთვისა და შენი მოდგმისათვის მომიცია სამარადისოდ.

ქვიშასავით ურიცხვს გავხდი შენს შთამომავლობას; თუ ვინმე შესძლებს ქვიშის დათვლას, შენი შთამომავლობაც დაითვლება.

ადექი და კიდით კიდემდე მოიარე ეს ქვეყანა, რადგანაც შენთვის მომიცია იგი.

აიყარა აბრამი, წავიდა და მამრეს მუხნარში დაესახლა, ხებრონის მახლობლად. იქ აუგო სამსხვერპლო უფალს.