Скрыть
14:1-2
14:3
14:4
14:5
14:6
14:7
14:8
14:9
14:10
14:11
14:12
14:15
14:16
14:19
14:21
14:22
14:23
Церковнославянский (рус)
Бы́сть же въ ца́р­ст­во Амарфа́ла царя́ Сен­наа́рска, и Арiо́хъ ца́рь Елласа́рскъ, и Ходол­ло­го­мо́ръ ца́рь Ела́мскъ, и Ѳарга́лъ ца́рь язы́ческiй
сотвори́ша ра́ть съ Ва́ллою царе́мъ Cодо́мскимъ и съ Варсо́ю царе́мъ Гомо́ррскимъ, и съ Сен­наа́ромъ царе́мъ Адамы́ и съ Симово́ромъ царе́мъ Севои́мскимъ, и съ царе́мъ Вала́ки: сiя́ е́сть Сиго́ръ.
Вси́ сі́и совѣща́шася на юдо́ль Сла́ную: сiе́ е́сть мо́ре Сла́ное.
Два­на́­де­сять лѣ́тъ ті́и рабо́таша Ходол­ло­го­мо́ру: тре́тiяго же ­на́­де­сять лѣ́та от­ступи́ша.
И въ четве́ртое ­на́­де­сять лѣ́то, прiи́де Ходол­ло­го­мо́ръ, и цари́ и́же съ ни́мъ, и изсѣко́ша Исполи́новъ су́щихъ во Астаро́ѳѣ и въ Карнаи́нѣ, и язы́ки крѣ́пки вку́пѣ съ ни́ми, и Оме́овъ, и́же въ Сави́ гра́дѣ,
и Хорре́овъ, и́же въ гора́хъ Сии́рскихъ, да́же до Тереви́нѳа Фара́ня, и́же е́сть въ пусты́ни.
И воз­врати́в­шеся прiидо́ша ко исто́чнику Су́дному, и́же е́сть Ка́дисъ: и ссѣко́ша вся́ кня́зи Амали́ковы, и Аморре́овъ живу́щихъ во Асасанѳама́рѣ.
Изы́де же ца́рь Cодо́мскiй и ца́рь Гомо́ррскiй, и ца́рь Адама́нскiй и ца́рь Севои́мскiй, и ца́рь Вала́ки, сiя́ е́сть Сиго́ръ: и ополчи́шася проти́ву и́хъ на бра́нь во юдо́ли Сла́ной,
на Ходол­ло­го­мо́ра царя́ Ела́мска и Ѳарга́ла царя́ язы́ческа, и Амарфа́ла царя́ Сен­наа́рска и Арiо́ха царя́ Елласа́рска: четы́ри цари́ на пя́ть.
Юдо́ль же Сла́ная имя́ше кла́дязи смоляны́я. И побѣже́ ца́рь Cодо́мскiй и ца́рь Гомо́ррскiй, и падо́ша та́мо: оста́в­шiися же бѣжа́ша въ го́рняя [и одержа́ша я́].
Взя́ша же вся́ ко́н­ныя Cодо́мскiя и Гомо́ррскiя и вся́ бра́шна и́хъ, и от­идо́ша.
Взя́ша же и Ло́та сы́на бра́та Авра́мова и имѣ́нiе его́, и от­идо́ша: бѣ́ бо въ Cодо́мѣхъ живы́й.
Прише́дъ же еди́нъ от­ уцѣлѣ́в­шихъ, воз­вѣсти́ Авра́му при­­ше́лцу, и́же живя́ше у ду́ба Мамврі́йскаго, Аморре́а бра́та Есхо́ля и бра́та Авна́ня, и́же бѣ́ша сою́зницы Авра́мовы.
Слы́шавъ же Авра́мъ, я́ко плѣне́нъ бы́сть Ло́тъ брата́ничь его́, сочте́ домоча́дцы своя́ три́ста и осмь­на́­де­сять, и погна́ вслѣ́дъ и́хъ да́же до Да́на.
И нападе́ на ня́ но́щiю са́мъ и о́троцы его́ [съ ни́мъ]: и порази́ и́хъ и гони́ и́хъ да́же до Хова́ла, и́же е́сть ошу́юю Дама́ска:
и воз­врати́ вся́ ко́н­ныя Cодо́мскiя, и Ло́та сы́на бра́та сво­его́ воз­врати́, и вся́ имѣ́нiя его́, и жены́, и лю́ди.
Изы́де же ца́рь Cодо́мскiй въ срѣ́тенiе ему́, повнегда́ воз­врати́тися ему́ от­ сѣ́ча Ходол­ло­го­мо́рскаго, и царе́й су́щихъ съ ни́мъ, въ юдо́ль Сави́ну: сiе́ же бя́ше по́ле царе́во:
и Мелхиседе́къ ца́рь Сали́мскiй изнесе́ хлѣ́бы и вино́: бя́ше же свяще́н­никъ Бо́га Вы́шняго.
И благослови́ Авра́ма, и рече́: благослове́нъ Авра́мъ Бо́гомъ Вы́шнимъ, И́же созда́ не́бо и зе́млю:
и благослове́нъ Бо́гъ Вы́шнiй, И́же предаде́ враги́ твоя́ подъ ру́ки тебѣ́. И даде́ ему́ десяти́ну Авра́мъ от­ всего́.
Рече́ же ца́рь Cодо́мскiй ко Авра́му: да́ждь ми́ му́жы, а ко́ни воз­ми́ себѣ́.
Рече́ же Авра́мъ къ царю́ Cодо́мску: воз­дви́гну ру́ку мою́ ко Го́споду Бо́гу Вы́шнему, И́же сотвори́ не́бо и зе́млю:
а́ще от­ ни́ти до реме́ня сапо́жнаго воз­му́ от­ всего́ тво­его́, да не рече́ши, я́ко а́зъ обогати́хъ Авра́ма:
кромѣ́ си́хъ, я́же снѣдо́ша о́троцы, и ча́сти муже́й, и́же ходи́ша со мно́ю, Есхо́лъ, Авна́нъ, Мамврі́й: сі́и да во́змутъ ча́сти [своя́].
Французский (LSG)
 Dans le temps d'Amraphel, roi de Schinear, d'Arjoc, roi d'Ellasar, de Kedorlaomer, roi d'Élam, et de Tideal, roi de Gojim,
 il arriva qu'ils firent la guerre à Béra, roi de Sodome, à Birscha, roi de Gomorrhe, à Schineab, roi d'Adma, à Schémeéber, roi de Tseboïm, et au roi de Béla, qui est Tsoar.
 Ces derniers s'assemblèrent tous dans la vallée de Siddim, qui est la mer Salée.
 Pendant douze ans, ils avaient été soumis à Kedorlaomer; et la treizième année, ils s'étaient révoltés.
 Mais, la quatorzième année, Kedorlaomer et les rois qui étaient avec lui se mirent en marche, et ils battirent les Rephaïm à Aschteroth Karnaïm, les Zuzim à Ham, les Émim à Schavé Kirjathaïm,
 et les Horiens dans leur montagne de Séir, jusqu'au chêne de Paran, qui est près du désert.
 Puis ils s'en retournèrent, vinrent à En Mischpath, qui est Kadès, et battirent les Amalécites sur tout leur territoire, ainsi que les Amoréens établis à Hatsatson Thamar.
 Alors s'avancèrent le roi de Sodome, le roi de Gomorrhe, le roi d'Adma, le roi de Tseboïm, et le roi de Béla, qui est Tsoar; et ils se rangèrent en bataille contre eux, dans la vallée de Siddim,
 contre Kedorlaomer, roi d'Élam, Tideal, roi de Gojim, Amraphel, roi de Schinear, et Arjoc, roi d'Ellasar: quatre rois contre cinq.
 La vallée de Siddim était couverte de puits de bitume; le roi de Sodome et celui de Gomorrhe prirent la fuite, et y tombèrent; le reste s'enfuit vers la montagne.
 Les vainqueurs enlevèrent toutes les richesses de Sodome et de Gomorrhe, et toutes leurs provisions; et ils s'en allèrent.
 Ils enlevèrent aussi, avec ses biens, Lot, fils du frère d'Abram, qui demeurait à Sodome; et ils s'en allèrent.
 Un fuyard vint l'annoncer à Abram, l'Hébreu; celui-ci habitait parmi les chênes de Mamré, l'Amoréen, frère d'Eschcol et frère d'Aner, qui avaient fait alliance avec Abram.
 Dès qu'Abram eut appris que son frère avait été fait prisonnier, il arma trois cent dix-huit de ses plus braves serviteurs, nés dans sa maison, et il poursuivit les rois jusqu'à Dan.
 Il divisa sa troupe, pour les attaquer de nuit, lui et ses serviteurs; il les battit, et les poursuivit jusqu'à Choba, qui est à la gauche de Damas.
 Il ramena toutes les richesses; il ramena aussi Lot, son frère, avec ses biens, ainsi que les femmes et le peuple.
 Après qu'Abram fut revenu vainqueur de Kedorlaomer et des rois qui étaient avec lui, le roi de Sodome sortit à sa rencontre dans la vallée de Schavé, qui est la vallée du roi.
 Melchisédek, roi de Salem, fit apporter du pain et du vin: il était sacrificateur du Dieu Très Haut.
 Il bénit Abram, et dit: Béni soit Abram par le Dieu Très Haut, maître du ciel et de la terre!
 Béni soit le Dieu Très Haut, qui a livré tes ennemis entre tes mains! Et Abram lui donna la dîme de tout.
 Le roi de Sodome dit à Abram: Donne-moi les personnes, et prends pour toi les richesses.
 Abram répondit au roi de Sodome: Je lève la main vers l'Éternel, le Dieu Très Haut, maître du ciel et de la terre:
 je ne prendrai rien de tout ce qui est à toi, pas même un fil, ni un cordon de soulier, afin que tu ne dises pas: J'ai enrichi Abram. Rien pour moi!
 Seulement, ce qu'ont mangé les jeunes gens, et la part des hommes qui ont marché avec moi, Aner, Eschcol et Mamré: eux, ils prendront leur part.
Латинский (Nova Vulgata)
Factum est autem in illo tempore, ut Amraphel rex Sennaar et Arioch rex Ellasar et Chodorlahomor rex Elam et Thadal rex gentium
inirent bellum contra Bara regem Sodomae et contra Bersa regem Gomorrae et contra Sennaab regem Adamae et contra Semeber regem Seboim contraque regem Belae; ipsa est Segor.
Omnes hi convenerunt in vallem Siddim, quae nunc est mare Salis.
Duodecim annis servierant Chodorlahomor et tertio decimo anno recesserunt ab eo.
Igitur anno quarto decimo venit Chodorlahomor et reges, qui erant cum eo, percusseruntque Raphaim in Astharothcarnaim et Zuzim in Ham et Emim in Savecariathaim
et Chorraeos in montibus Seir usque ad Elpharan, quae est in deserto.
Reversique sunt et venerunt ad fontem Mesphat; ipsa est Cades. Et percusserunt omnem regionem Amalecitarum et etiam Amorraeum, qui habitabat in Asasonthamar.
Et egressi sunt rex Sodomae et rex Gomorrae rexque Adamae et rex Seboim necnon et rex Belae, quae est Segor; et direxerunt contra eos aciem in valle Siddim,
scilicet adversus Chodorlahomor regem Elam et Thadal regem gentium et Amraphel regem Sennaar et Arioch regem Ellasar: quattuor reges adversus quinque.
Vallis autem Siddim habebat puteos multos bituminis. Itaque rex Sodomae et Gomorrae terga verterunt cecideruntque illuc; et, qui remanserant, fugerunt ad montem.
Tulerunt autem omnem substantiam Sodomae et Gomorrae et universa, quae ad cibum pertinent, et abierunt;
ceperunt et Lot et substantiam eius, filium fratris Abram, qui habitabat in Sodoma.
Et ecce unus, qui evaserat, nuntiavit Abram Hebraeo, qui habitabat iuxta Quercus Mambre Amorraei fratris Eschol et fratris Aner; hi enim pepigerant foedus cum Abram.
Quod cum audisset Abram, captum videlicet Lot fratrem suum, numeravit expeditos vernaculos suos trecentos decem et octo et persecutus est usque Dan;
et, divisis sociis, irruit super eos nocte percussitque eos et persecutus est eos usque Hoba, quae est ad laevam Damasci;
reduxitque omnem substantiam, necnon et Lot fratrem suum cum substantia illius, mulieres quoque et populum.
Egressus est autem rex Sodomae in occursum eius, postquam reversus est a caede Chodorlahomor et regum, qui cum eo erant, in vallem Save, quae est vallis Regis.
At vero Melchisedech rex Salem proferens panem et vinum erat enim sacerdos Dei altissimi
benedixit ei et ait: "Benedictus Abram a Deo excelso, qui creavit caelum et terram
et benedictus Deus excelsus, qui tradidit hostes tuos in manus tuas". Et dedit ei decimas ex omnibus.
Dixit autem rex Sodomae ad Abram: "Da mihi animas; substantiam tolle tibi".
Qui respondit ei: "Levo manum meam ad Dominum, Deum excelsum, creatorem caeli et terrae,
a filo subteminis usque ad corrigiam caligae non accipiam ex omnibus, quae tua sunt, ne dicas:»Ego ditavi Abram";
exceptis his, quae comederunt iuvenes, et partibus virorum, qui venerunt mecum, Aner, Eschol et Mambre: isti accipient partes suas".
Um diese Zeit brach im Land Kanaan ein Krieg aus. Vier Großkönige – Amrafel von Schinar, Arjoch von Ellasar, Kedor-Laomer von Elam sowie Tidal, der König vieler Völker – zogen ins Feld gegen die fünf Stadtkönige Bera von Sodom, Birscha von Gomorra, Schinab von Adma, Schemeber von Zebojim und den König von Bela, das jetzt Zoar heißt.
Diese fünf hatten sich zusammengeschlossen und waren mit ihren Truppen in das Siddimtal gezogen, wo heute das Tote Meer ist.
Zwölf Jahre lang hatten sie unter der Oberherrschaft Kedor-Laomers gestanden, im dreizehnten waren sie von ihm abgefallen.
Jetzt im vierzehnten Jahr rückten Kedor-Laomer und die mit ihm verbündeten Großkönige heran. Zuerst besiegten sie die Rafaïter in Aschterot-Karnajim, die Susiter in Ham, die Emiter in der Ebene von Kirjatajim
und die Horiter in ihrem ganzen Gebiet vom Bergland Seïr bis hinunter nach El-Paran am Rand der Wüste.
Von dort wandten sie sich nordwärts nach En-Mischpat, das jetzt Kadesch heißt, und verwüsteten das ganze Gebiet der Amalekiter und die von Amoritern besiedelte Gegend von Hazezon-Tamar.
Im Siddimtal stellten sich ihnen die abgefallenen Stadtkönige entgegen;
mit vier Großkönigen mussten es die fünf kleinen Stadtkönige aufnehmen.
Nun ist das Siddimtal voll von Asphaltgruben. In diese Gruben fielen die Könige von Sodom und Gomorra, als sie sich zur Flucht wandten; die anderen Stadtkönige flohen auf das Gebirge.
Die Großkönige plünderten Sodom und Gomorra und nahmen alle Lebensmittelvorräte mit und alles, was wertvoll war.
Auch Abrams Neffen Lot, der damals in Sodom wohnte, schleppten sie mit, dazu seinen ganzen Besitz.
Einer von denen, die sich retten konnten, kam zu dem Hebräer Abram und berichtete ihm alles. Abram wohnte damals bei den Eichen des Amoriters Mamre, der war ein Bruder von Eschkol und Aner; alle drei waren mit Abram verbündet.
Als Abram hörte, dass sein Neffe in Gefangenschaft geraten war, rief er seine kampferprobten Leute zusammen, 318 zuverlässige Männer, die alle in seinen Zelten geboren worden waren. Mit ihnen jagte er hinter den siegreichen Königen her.

In der Gegend von Dan holte er sie ein.

Er teilte seine Männer in zwei Gruppen, überfiel die vier Könige bei Nacht, schlug sie in die Flucht und verfolgte sie bis nach Hoba nördlich von Damaskus.
Er nahm ihnen die ganze Beute ab und befreite seinen Neffen Lot samt den verschleppten Frauen und den übrigen Gefangenen.
Als Abram nach seinem Sieg über Kedor-Laomer und die anderen Großkönige heimkehrte, zog ihm der König von Sodom entgegen ins Schawetal, das jetzt Königstal heißt.
Auch Melchisedek, der König von Salem, kam dorthin und brachte Brot und Wein. Melchisedek diente dem höchsten Gott als Priester.
Er segnete Abram und sagte zu ihm: »Glück und Segen schenke dir der höchste Gott, der Himmel und Erde geschaffen hat!
Der höchste Gott sei dafür gepriesen, dass er dir den Sieg über deine Feinde gegeben hat!«

Abram aber gab Melchisedek den zehnten Teil von allem, was er den Königen abgenommen hatte.

Der König von Sodom sagte zu Abram: »Gib mir meine Leute zurück, alles andere kannst du behalten!«
Aber Abram erwiderte: »Ich schwöre beim HERRN, dem höchsten Gott, der Himmel und Erde gemacht hat:
Ich behalte nichts von dem, was dir gehört, auch nicht einen Faden oder Schuhriemen! Gott ist mein Zeuge! Du sollst nicht sagen können: ́Ich habe Abram reich gemacht.́
Ich nehme nichts für mich. Nur das nehme ich von dir an, was meine Leute verzehrt haben und was von der Beute auf meine Bundesgenossen Aner, Eschkol und Mamre entfällt. Die sollen ihren Anteil behalten.«
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible