Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
16:1
16:2
16:3
16:4
16:5
16:6
16:7
16:8
16:9
16:10
16:11
16:12
16:13
16:16
Са́ра же жена́ Авра́мля не ражда́ше ему́: бя́ше же е́й раба́ Еги́птяныня, е́йже и́мя А́гарь.
Рече́ же Са́ра ко Авра́му: се́, заключи́ мя Госпо́дь, е́же не ражда́ти: вни́ди у́бо къ рабѣ́ мое́й, да ча́да сотворю́ от нея́. Послу́ша же Авра́мъ гла́са Са́рина.
И пои́мши Са́ра жена́ Авра́мля А́гарь Еги́птяныню рабу́ свою́, по десяти́ лѣ́тѣхъ вселе́нiя Авра́мля въ земли́ Ханаа́ни, даде́ ю́ въ жену́ Авра́му му́жу своему́.
И вни́де ко А́гари, и зача́тъ: и ви́дѣ, я́ко во чре́вѣ и́мать, и укоре́на бы́сть госпожа́ [ея́] предъ не́ю.
И рече́ Са́ра ко Авра́му: оби́да ми́ от тебе́: а́зъ да́хъ рабу́ мою́ въ нѣ́дро твое́: она́ же ви́дѣвши, я́ко во чре́вѣ и́мать, укоре́на бы́хъ предъ не́ю: суди́ Бо́гъ между́ мно́ю и тобо́ю.
Рече́ же Авра́мъ къ Са́рѣ: се́, раба́ твоя́ въ руку́ твое́ю: твори́ е́й, я́коже ти́ е́сть уго́дно. И озло́би ю́ Са́ра: и отбѣже́ от лица́ ея́.
И обрѣ́те ю́ А́нгелъ Госпо́день у исто́чника воды́ въ пусты́ни, у исто́чника на пути́ Су́ръ.
И рече́ е́й А́нгелъ Госпо́день: А́гарь, рабо́ Са́рина, отку́ду и́деши и ка́мо гряде́ши? И рече́: от лица́ Са́ры госпожи́ моея́ а́зъ бѣгу́.
Рече́ же е́й А́нгелъ Госпо́день: возврати́ся къ госпожѣ́ свое́й и покори́ся подъ руку́ ея́.
И рече́ е́й А́нгелъ Госпо́день: умножа́я умно́жу сѣ́мя твое́, и не сочте́тся от мно́жества.
И рече́ е́й А́нгелъ Госпо́день: се́, ты́ во чре́вѣ и́маши и роди́ши сы́на, и нарече́ши и́мя ему́ Исма́илъ: я́ко услы́ша Госпо́дь смире́нiе твое́:
се́й бу́детъ се́лный человѣ́къ: ру́цѣ его́ на всѣ́хъ, и ру́ки всѣ́хъ на него́, и предъ лице́мъ всея́ бра́тiи своея́ всели́тся.
И призва́ А́гарь и́мя Го́спода глаго́лющаго къ не́й: Ты́ Бо́гъ призрѣ́вый на мя́: я́ко рече́: и́бо предо мно́ю ви́дѣхъ я́вльшагося мнѣ́.
И роди́ А́гарь Авра́му сы́на, и нарече́ Авра́мъ и́мя сы́ну своему́, его́же роди́ ему́ А́гарь, Исма́илъ.
Авра́мъ же бѣ́ лѣ́тъ осми́десяти шести́, егда́ роди́ А́гарь Авра́му Исма́ила.
Saraï, femme d'Abram, ne lui avait point donné d'enfants. Elle avait une servante Égyptienne, nommée Agar.
Et Saraï dit à Abram: Voici, l'Éternel m'a rendue stérile; viens, je te prie, vers ma servante; peut-être aurai-je par elle des enfants. Abram écouta la voix de Saraï.
Alors Saraï, femme d'Abram, prit Agar, l'Égyptienne, sa servante, et la donna pour femme à Abram, son mari, après qu'Abram eut habité dix années dans le pays de Canaan.
Il alla vers Agar, et elle devint enceinte. Quand elle se vit enceinte, elle regarda sa maîtresse avec mépris.
Et Saraï dit à Abram: L'outrage qui m'est fait retombe sur toi. J'ai mis ma servante dans ton sein; et, quand elle a vu qu'elle était enceinte, elle m'a regardée avec mépris. Que l'Éternel soit juge entre moi et toi!
Abram répondit à Saraï: Voici, ta servante est en ton pouvoir, agis à son égard comme tu le trouveras bon. Alors Saraï la maltraita; et Agar s'enfuit loin d'elle.
L'ange de l'Éternel la trouva près d'une source d'eau dans le désert, près de la source qui est sur le chemin de Schur.
Il dit: Agar, servante de Saraï, d'où viens-tu, et où vas-tu? Elle répondit: Je fuis loin de Saraï, ma maîtresse.
L'ange de l'Éternel lui dit: Retourne vers ta maîtresse, et humilie-toi sous sa main.
L'ange de l'Éternel lui dit: Je multiplierai ta postérité, et elle sera si nombreuse qu'on ne pourra la compter.
L'ange de l'Éternel lui dit: Voici, tu es enceinte, et tu enfanteras un fils, à qui tu donneras le nom d'Ismaël; car l'Éternel t'a entendue dans ton affliction.
Il sera comme un âne sauvage; sa main sera contre tous, et la main de tous sera contre lui; et il habitera en face de tous ses frères.
Elle appela Atta El roï le nom de l'Éternel qui lui avait parlé; car elle dit: Ai-je rien vu ici, après qu'il m'a vue?
C'est pourquoi l'on a appelé ce puits le puits de Lachaï roï; il est entre Kadès et Bared.
Agar enfanta un fils à Abram; et Abram donna le nom d'Ismaël au fils qu'Agar lui enfanta.
Abram était âgé de quatre-vingt-six ans lorsqu'Agar enfanta Ismaël à Abram.
Еврейский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
וְשָׂרַי אֵשֶׁת אַבְרָם, לֹא יָלְדָה לוֹ; וְלָהּ שִׁפְחָה מִצְרִית וּשְׁמָהּ הָגָר׃
וַתֹּאמֶר שָׂרַי אֶל־אַבְרָם, הִנֵּה־נָא עֲצָרַנִי יְהוָה מִלֶּדֶת, בֹּא־נָא אֶל־שִׁפְחָתִי, אוּלַי אִבָּנֶה מִמֵּנָּה; וַיִּשְׁמַע אַבְרָם לְקוֹל שָׂרָי׃
וַתִּקַּח שָׂרַי אֵשֶׁת־אַבְרָם, אֶת־הָגָר הַמִּצְרִית שִׁפְחָתָהּ, מִקֵּץ עֶשֶׂר שָׁנִים, לְשֶׁבֶת אַבְרָם בְּאֶרֶץ כְּנָעַן; וַתִּתֵּן אֹתָהּ לְאַבְרָם אִישָׁהּ לוֹ לְאִשָּׁה׃
וַיָּבֹא אֶל־הָגָר וַתַּהַר; וַתֵּרֶא כִּי הָרָתָה, וַתֵּקַל גְּבִרְתָּהּ בְּעֵינֶיהָ׃
וַתֹּאמֶר שָׂרַי אֶל־אַבְרָם חֲמָסִי עָלֶיךָ, אָנֹכִי, נָתַתִּי שִׁפְחָתִי בְּחֵיקֶךָ, וַתֵּרֶא כִּי הָרָתָה, וָאֵקַל בְּעֵינֶיהָ; יִשְׁפֹּט יְהוָה בֵּינִי וּבֵינֶיךָ׃
וַיֹּאמֶר אַבְרָם אֶל־שָׂרַי, הִנֵּה שִׁפְחָתֵךְ בְּיָדֵךְ, עֲשִׂי־לָהּ הַטּוֹב בְּעֵינָיִךְ; וַתְּעַנֶּהָ שָׂרַי, וַתִּבְרַח מִפָּנֶיהָ׃
וַיִּמְצָאָהּ מַלְאַךְ יְהוָה עַל־עֵין הַמַּיִם בַּמִּדְבָּר; עַל־הָעַיִן בְּדֶרֶךְ שׁוּר׃
וַיֹּאמַר, הָגָר שִׁפְחַת שָׂרַי אֵי־מִזֶּה בָאת וְאָנָה תֵלֵכִי; וַתֹּאמֶר מִפְּנֵי שָׂרַי גְּבִרְתִּי, אָנֹכִי בֹּרַחַת׃
וַיֹּאמֶר לָהּ מַלְאַךְ יְהוָה, שׁוּבִי אֶל־גְּבִרְתֵּךְ; וְהִתְעַנִּי תַּחַת יָדֶיהָ׃
וַיֹּאמֶר לָהּ מַלְאַךְ יְהוָה, הַרְבָּה אַרְבֶּה אֶת־זַרְעֵךְ; וְלֹא יִסָּפֵר מֵרֹב׃
וַיֹּאמֶר לָהּ מַלְאַךְ יְהוָה, הִנָּךְ הָרָה וְיֹלַדְתְּ בֵּן; וְקָרָאת שְׁמוֹ יִשְׁמָעֵאל, כִּי־שָׁמַע יְהוָה אֶל־עָנְיֵךְ׃
וְהוּא יִהְיֶה פֶּרֶא אָדָם, יָדוֹ בַכֹּל, וְיַד כֹּל בּוֹ; וְעַל־פְּנֵי כָל־אֶחָיו יִשְׁכֹּן׃
וַתִּקְרָא שֵׁם־יְהוָה הַדֹּבֵר אֵלֶיהָ, אַתָּה אֵל רֳאִי; כִּי אָמְרָה, הֲגַם הֲלֹם רָאִיתִי אַחֲרֵי רֹאִי׃
עַל־כֵּן קָרָא לַבְּאֵר, בְּאֵר לַחַי רֹאִי; הִנֵּה בֵין־קָדֵשׁ וּבֵין בָּרֶד׃
וַתֵּלֶד הָגָר לְאַבְרָם בֵּן; וַיִּקְרָא אַבְרָם שֶׁם־בְּנוֹ אֲשֶׁר־יָלְדָה הָגָר יִשְׁמָעֵאל׃
וְאַבְרָם בֶּן־שְׁמֹנִים שָׁנָה וְשֵׁשׁ שָׁנִים; בְּלֶדֶת־הָגָר אֶת־יִשְׁמָעֵאל לְאַבְרָם׃ ס