Скрыть
16:1
16:2
16:3
16:4
16:5
16:6
16:7
16:8
16:9
16:10
16:11
16:12
16:13
16:16
Глава 25 
25:1
25:3
25:4
25:6
25:7
25:14
25:16
25:17
25:18
25:20
25:21
25:22
25:24
25:27
25:28
25:29
25:31
25:32
25:34
Церковнославянский (рус)
Са́ра же жена́ Авра́мля не ражда́­ше ему́: бя́ше же е́й раба́ Еги́птяныня, е́йже и́мя А́гарь.
Рече́ же Са́ра ко Авра́му: се́, заключи́ мя Госпо́дь, е́же не ражда́ти: вни́ди у́бо къ рабѣ́ мо­е́й, да ча́да сотворю́ от­ нея́. Послу́ша же Авра́мъ гла́са Са́рина.
И по­и́мши Са́ра жена́ Авра́мля А́гарь Еги́птяныню рабу́ свою́, по десяти́ лѣ́тѣхъ вселе́нiя Авра́мля въ земли́ Ханаа́ни, даде́ ю́ въ жену́ Авра́му му́жу сво­ему́.
И вни́де ко А́гари, и зача́тъ: и ви́дѣ, я́ко во чре́вѣ и́мать, и укоре́на бы́сть госпожа́ [ея́] предъ не́ю.
И рече́ Са́ра ко Авра́му: оби́да ми́ от­ тебе́: а́зъ да́хъ рабу́ мою́ въ нѣ́дро твое́: она́ же ви́дѣв­ши, я́ко во чре́вѣ и́мать, укоре́на бы́хъ предъ не́ю: суди́ Бо́гъ между́ мно́ю и тобо́ю.
Рече́ же Авра́мъ къ Са́рѣ: се́, раба́ твоя́ въ руку́ твое́ю: твори́ е́й, я́коже ти́ е́сть уго́дно. И озло́би ю́ Са́ра: и от­бѣже́ от­ лица́ ея́.
И обрѣ́те ю́ А́нгелъ Госпо́день у исто́чника воды́ въ пусты́ни, у исто́чника на пути́ Су́ръ.
И рече́ е́й А́нгелъ Госпо́день: А́гарь, рабо́ Са́рина, от­ку́ду и́деши и ка́мо гряде́ши? И рече́: от­ лица́ Са́ры госпожи́ мо­ея́ а́зъ бѣгу́.
Рече́ же е́й А́нгелъ Госпо́день: воз­врати́ся къ госпожѣ́ сво­е́й и покори́ся подъ руку́ ея́.
И рече́ е́й А́нгелъ Госпо́день: умножа́я умно́жу сѣ́мя твое́, и не сочте́т­ся от­ мно́же­ст­ва.
И рече́ е́й А́нгелъ Госпо́день: се́, ты́ во чре́вѣ и́маши и роди́ши сы́на, и нарече́ши и́мя ему́ Исма́илъ: я́ко услы́ша Госпо́дь смире́нiе твое́:
се́й бу́детъ се́лный человѣ́къ: ру́цѣ его́ на всѣ́хъ, и ру́ки всѣ́хъ на него́, и предъ лице́мъ всея́ бра́тiи сво­ея́ всели́т­ся.
И при­­зва́ А́гарь и́мя Го́спода глаго́лющаго къ не́й: Ты́ Бо́гъ при­­зрѣ́вый на мя́: я́ко рече́: и́бо предо мно́ю ви́дѣхъ я́вльшагося мнѣ́.
И роди́ А́гарь Авра́му сы́на, и нарече́ Авра́мъ и́мя сы́ну сво­ему́, его́же роди́ ему́ А́гарь, Исма́илъ.
Авра́мъ же бѣ́ лѣ́тъ осми́десяти шести́, егда́ роди́ А́гарь Авра́му Исма́ила.
Приложи́въ же Авраа́мъ, поя́ жену́, е́йже и́мя Хетту́ра:
роди́ же ему́ Зомвра́на и Иеза́на, и Мада́ла и Мадiа́ма, и Иесво́ка и Соiе́на.
Иеза́нъ же роди́ Сава́на и Ѳама́на и Деда́на. Сы́нове же Деда́ни бы́ша: Рагуи́лъ и Навдеи́лъ, и Асурiи́мъ и Латусiи́мъ и Лаоми́мъ.
Сы́нове же Мадiа́мли: Ефа́ръ и Афи́ръ, и Ено́хъ и Авида́ и Елдага́. Вси́ сі́и бы́ша сы́нове Хетту́рины.
Даде́ же Авраа́мъ вся́ своя́ имѣ́нiя Исаа́ку сы́ну сво­ему́:
сыно́мъ же нало́жницъ сво­и́хъ даде́ Авраа́мъ да́ры и от­пусти́ я́ от­ Исаа́ка сы́на сво­его́, еще́ жи́въ сы́й, къ восто́ку на зе́млю восто́чную.
Сiя́ же лѣ́та дні́й житiя́ Авраа́мля, ели́ка поживе́, лѣ́тъ сто́ се́дмьдесятъ пя́ть:
и ослабѣ́въ у́мре Авраа́мъ въ ста́рости до́брѣй, ста́рецъ испо́лненъ дні́й, и при­­ложи́ся къ лю́демъ сво­и́мъ.
И погребо́ша его́ Исаа́къ и Исма́илъ два́ сы́нове его́ въ пеще́рѣ Сугу́бѣй, на селѣ́ Ефро́новѣ сы́на Саа́рова Хетте́анина, е́же е́сть пря́мо Мамврі́и,
на селѣ́ и въ пеще́рѣ, ю́же при­­тяжа́ Авраа́мъ от­ сыно́въ Хетте́овыхъ: та́мо погребо́ша Авраа́ма и Са́рру жену́ его́.
Бы́сть же по уме́ртвiи Авраа́мли, благослови́ Бо́гъ Исаа́ка сы́на его́: и всели́ся Исаа́къ у кла́дязя Видѣ́нiя.
Сiя́ же бытiя́ Исма́ила сы́на Авраа́мля, его́же роди́ А́гарь Еги́птяныня, раба́ Са́ррина, Авраа́му:
и сiя́ имена́ сыно́въ Исма́илихъ, по имено́мъ родо́въ его́: пе́рвенецъ Исма́иловъ Наваiо́ѳъ, и Кида́ръ и Навдеи́лъ, и Масса́мъ
и Масма́, и Дума́ и Масси́,
и Ходда́нъ и Ѳема́нъ, и Иету́ръ и Нафе́съ и Кедма́.
Сі́и су́ть сы́нове Исма́или: и сiя́ имена́ и́хъ въ ски́нiяхъ и́хъ и въ се́лѣхъ и́хъ: два­на́­де­сять кня́зи въ язы́цѣхъ и́хъ.
И сiя́ лѣ́та житiя́ Исма́илова, сто́ три́десять се́дмь лѣ́тъ: и ослабѣ́въ у́мре, и при­­ложи́ся къ ро́ду сво­ему́.
Всели́ся же от­ Евила́та да́же до Су́ра, и́же е́сть въ лице́ Еги́пту, да́же до­ити́ ко Ассири́омъ: предъ лице́мъ всѣ́хъ бра́тiй сво­и́хъ всели́ся.
И сiя́ бытiя́ Исаа́ка сы́на Авраа́мля: Авраа́мъ роди́ Исаа́ка.
Бя́ше же Исаа́къ лѣ́тъ четы́редесяти, егда́ поя́ Реве́кку дще́рь Ваѳуи́ла Си́рина от­ Месо­пота́мiи Си́рскiя, сестру́ Лава́на Си́рина, себѣ́ въ жену́.
Моля́шеся же Исаа́къ Го́сподеви о Реве́кцѣ женѣ́ сво­е́й, я́ко непло́ды бя́ше: послу́ша же его́ Бо́гъ, и зача́тъ во утро́бѣ Реве́кка жена́ его́.
Игра́ста же младе́нца въ не́й, и рече́: а́ще та́ко ми́ хо́щетъ бы́ти, почто́ ми сiе́? И и́де вопроша́ти Го́спода.
И рече́ е́й Госпо́дь: два́ язы́ка во утро́бѣ тво­е́й су́ть, и дво́и лю́дiе от­ утро́бы тво­ея́ разлуча́т­ся: и лю́дiе люді́й превзы́дутъ, и бо́лшiй порабо́таетъ ме́ншему.
И испо́лнишася дні́е роди́ти е́й, и бя́ху се́й близня́та во утро́бѣ ея́:
изы́де же сы́нъ пе́рвенецъ че́рменъ, ве́сь, я́ко ко́жа, косма́тъ: и нарече́ и́мя ему́ Иса́въ:
и посе́мъ изы́де бра́тъ его́, рука́ же его́ при­­держа́ся пятѣ́ Иса́вовѣ: и нарече́ и́мя ему́ Иа́ковъ. Исаа́ку же бѣ́ шестьдеся́тъ лѣ́тъ, егда́ роди́ и́хъ Реве́кка.
Возрасто́ша же ю́ноши: и бы́сть Иса́въ человѣ́къ вѣ́дый лови́ти, се́лный: Иа́ковъ же бы́сть человѣ́къ нелука́въ, живы́й въ дому́.
И воз­люби́ Исаа́къ Иса́ва, я́ко лови́тва его́ бя́ше бра́шно ему́: Реве́кка же любля́ше Иа́кова.
Свари́ же Иа́ковъ варе́нiе: и прiи́де Иса́въ съ по́ля изнемо́гъ,
и рече́ Иса́въ Иа́кову: напита́й мя́ варе́нiемъ со́чива сего́, я́ко изнемога́ю. Сего́ ра́ди прозва́ся и́мя ему́ Едо́мъ.
И рече́ Иа́ковъ Иса́ву: от­да́ждь ми́ дне́сь пе́рвен­ство свое́.
Рече́ же Иса́въ: се́, а́зъ иду́ умре́ти, и вску́ю ми́ пе́рвен­ство сiе́?
И рече́ Иа́ковъ ему́: клени́ся ми́ дне́сь. И кля́ся ему́, и от­даде́ Иса́въ Иа́кову пе́рвен­ство свое́.
Иа́ковъ же даде́ Иса́ву хлѣ́бъ и варе́нiе со́чевно: яде́ же и пи́, и воста́въ отъи́де: и нивочто́же вмѣни́ себѣ́ Иса́въ пе́рвен­ство.
Синодальный
1 Агарь, служанка египтянка, зачала от Аврама, изгнана Сарою, возвращается после видения в пустыне; 15 рождение её сына, нареченного Измаилом.
Но Сара, жена Аврамова, не рождала ему. У ней была служанка Египтянка, именем Агарь.
И сказала Сара Авраму: вот, Господь заключил чрево мое, чтобы мне не рождать; войди же к служанке моей: может быть, я буду иметь детей от нее. Аврам послушался слов Сары.
И взяла Сара, жена Аврамова, служанку свою, Египтянку Агарь, по истечении десяти лет пребывания Аврамова в земле Ханаанской, и дала ее Авраму, мужу своему, в жену.
Он вошел к Агари, и она зачала. Увидев же, что зачала, она стала презирать госпожу свою.
И сказала Сара Авраму: в обиде моей ты виновен; я отдала служанку мою в недро твое; а она, увидев, что зачала, стала презирать меня; Господь пусть будет судьею между мною и между тобою.
Аврам сказал Саре: вот, служанка твоя в твоих руках; делай с нею, что тебе угодно. И Сара стала притеснять ее, и она убежала от нее.
И нашел ее Ангел Господень у источника воды в пустыне, у источника на дороге к Суру.
И сказал [ей Ангел Господень]: Агарь, служанка Сарина! откуда ты пришла и куда идешь? Она сказала: я бегу от лица Сары, госпожи моей.
Ангел Господень сказал ей: возвратись к госпоже своей и покорись ей.
И сказал ей Ангел Господень: умножая умножу потомство твое, так что нельзя будет и счесть его от множества.
И еще сказал ей Ангел Господень: вот, ты беременна, и родишь сына, и наречешь ему имя Измаил, ибо услышал Господь страдание твое;
он будет между людьми, как дикий осел; руки его на всех, и руки всех на него; жить будет он пред лицем всех братьев своих.
И нарекла [Агарь] Господа, Который говорил к ней, сим именем: Ты Бог видящий меня. Ибо сказала она: точно я видела здесь в след видящего меня.
Посему источник тот называется: Беэр-лахай-рои*. Он находится между Кадесом и между Баредом. //*Источник Живого, видящего меня.
Агарь родила Авраму сына; и нарек [Аврам] имя сыну своему, рожденному от Агари: Измаил.
Аврам был восьмидесяти шести лет, когда Агарь родила Авраму Измаила.
1 Дети Авраама от Хеттуры. 5 Смерть и погребение Авраама. 12 Потомки Измаила. 19 Рождение Исава и Иакова. 27 Исав продает первородство Иакову за чечевичную похлебку.
И взял Авраам еще жену, именем Хеттуру.
Она родила ему Зимрана, Иокшана, Медана, Мадиана, Ишбака и Шуаха.
Иокшан родил Шеву, [Фемана] и Дедана. Сыны Дедана были: [Рагуил, Навдеил,] Ашурим, Летушим и Леюмим.
Сыны Мадиана: Ефа, Ефер, Ханох, Авида и Елдага. Все сии сыны Хеттуры.
И отдал Авраам все, что было у него, Исааку [сыну своему],
а сынам наложниц, которые были у Авраама, дал Авраам подарки и отослал их от Исаака, сына своего, еще при жизни своей, на восток, в землю восточную.
Дней жизни Авраамовой, которые он прожил, было сто семьдесят пять лет;
и скончался Авраам, и умер в старости доброй, престарелый и насыщенный [жизнью], и приложился к народу своему.
И погребли его Исаак и Измаил, сыновья его, в пещере Махпеле, на поле Ефрона, сына Цохара, Хеттеянина, которое против Мамре,
на поле [и в пещере], которые Авраам приобрел от сынов Хетовых. Там погребены Авраам и Сарра, жена его.
По смерти Авраама Бог благословил Исаака, сына его. Исаак жил при Беэр-лахай-рои.
Вот родословие Измаила, сына Авраамова, которого родила Аврааму Агарь Египтянка, служанка Саррина;
и вот имена сынов Измаиловых, имена их по родословию их: первенец Измаилов Наваиоф, за ним Кедар, Адбеел, Мивсам,
Мишма, Дума, Масса,
Хадад, Фема, Иетур, Нафиш и Кедма.
Сии суть сыны Измаиловы, и сии имена их, в селениях их, в кочевьях их. Это двенадцать князей племен их.
Лет же жизни Измаиловой было сто тридцать семь лет; и скончался он, и умер, и приложился к народу своему.
Они жили от Хавилы до Сура, что пред Египтом, как идешь к Ассирии. Они поселились пред лицем всех братьев своих.
Вот родословие Исаака, сына Авраамова. Авраам родил Исаака.
Исаак был сорока лет, когда он взял себе в жену Ревекку, дочь Вафуила Арамеянина из Месопотамии, сестру Лавана Арамеянина.
И молился Исаак Господу о [Ревекке] жене своей, потому что она была неплодна; и Господь услышал его, и зачала Ревекка, жена его.
Сыновья в утробе ее стали биться, и она сказала: если так будет, то для чего мне это? И пошла вопросить Господа.
Господь сказал ей: два племени во чреве твоем, и два различных народа произойдут из утробы твоей; один народ сделается сильнее другого, и больший будет служить меньшему.
И настало время родить ей: и вот близнецы в утробе ее.
Первый вышел красный, весь, как кожа, косматый; и нарекли ему имя Исав.
Потом вышел брат его, держась рукою своею за пяту Исава; и наречено ему имя Иаков. Исаак же был шестидесяти лет, когда они родились [от Ревекки].
Дети выросли, и стал Исав человеком искусным в звероловстве, человеком полей; а Иаков человеком кротким, живущим в шатрах.
Исаак любил Исава, потому что дичь его была по вкусу его, а Ревекка любила Иакова.
И сварил Иаков кушанье; а Исав пришел с поля усталый.
И сказал Исав Иакову: дай мне поесть красного, красного этого, ибо я устал. От сего дано ему прозвание: Едом.
Но Иаков сказал [Исаву]: продай мне теперь же свое первородство.
Исав сказал: вот, я умираю, что мне в этом первородстве?
Иаков сказал [ему]: поклянись мне теперь же. Он поклялся ему, и продал [Исав] первородство свое Иакову.
И дал Иаков Исаву хлеба и кушанья из чечевицы; и он ел и пил, и встал и пошел; и пренебрег Исав первородство.
Now Sarai, Abraḿs wife, had borne him no children. And she had an Egyptian maidservant whose name was Hagar.
So Sarai said to Abram, «See now, the LORD has restrained me from bearing children. Please, go in to my maid; perhaps I shall obtain children by her.» And Abram heeded the voice of Sarai.
Then Sarai, Abraḿs wife, took Hagar her maid, the Egyptian, and gave her to her husband Abram to be his wife, after Abram had dwelt ten years in the land of Canaan.
So he went in to Hagar, and she conceived. And when she saw that she had conceived, her mistress became despised in her eyes.
Then Sarai said to Abram, «My wrong be upon you! I gave my maid into your embrace; and when she saw that she had conceived, I became despised in her eyes. The LORD judge between you and me.»
So Abram said to Sarai, «Indeed your maid is in your hand; do to her as you please.» And when Sarai dealt harshly with her, she fled from her presence.
Now the Angel of the LORD found her by a spring of water in the wilderness, by the spring on the way to Shur.
And He said, «Hagar, Saraís maid, where have you come from, and where are you going?» She said, «I am fleeing from the presence of my mistress Sarai.»
The Angel of the LORD said to her, «Return to your mistress, and submit yourself under her hand.»
Then the Angel of the LORD said to her, «I will multiply your descendants exceedingly, so that they shall not be counted for multitude.»
And the Angel of the LORD said to her: «Behold, you are with child, And you shall bear a son. You shall call his name Ishmael, Because the LORD has heard your affliction.
He shall be a wild man; His hand shall be against every man, And every mańs hand against him. And he shall dwell in the presence of all his brethren.»
Then she called the name of the LORD who spoke to her, You-Are-the-God-Who-Sees; for she said, «Have I also here seen Him who sees me?»
Therefore the well was called Beer Lahai Roi; observe, it is between Kadesh and Bered.
So Hagar bore Abram a son; and Abram named his son, whom Hagar bore, Ishmael.
Abram was eighty-six years old when Hagar bore Ishmael to Abram.
Abraham again took a wife, and her name was Keturah.
And she bore him Zimran, Jokshan, Medan, Midian, Ishbak, and Shuah.
Jokshan begot Sheba and Dedan. And the sons of Dedan were Asshurim, Letushim, and Leummim.
And the sons of Midian were Ephah, Epher, Hanoch, Abidah, and Eldaah. All these were the children of Keturah.
And Abraham gave all that he had to Isaac.
But Abraham gave gifts to the sons of the concubines which Abraham had; and while he was still living he sent them eastward, away from Isaac his son, to the country of the east.
This is the sum of the years of Abrahaḿs life which he lived: one hundred and seventy-five years.
Then Abraham breathed his last and died in a good old age, an old man and full of years, and was gathered to his people.
And his sons Isaac and Ishmael buried him in the cave of Machpelah, which is before Mamre, in the field of Ephron the son of Zohar the Hittite,
the field which Abraham purchased from the sons of Heth. There Abraham was buried, and Sarah his wife.
And it came to pass, after the death of Abraham, that God blessed his son Isaac. And Isaac dwelt at Beer Lahai Roi.
Now this is the genealogy of Ishmael, Abrahaḿs son, whom Hagar the Egyptian, Sarah́s maidservant, bore to Abraham.
And these were the names of the sons of Ishmael, by their names, according to their generations: The firstborn of Ishmael, Nebajoth; then Kedar, Adbeel, Mibsam,
Mishma, Dumah, Massa,
Hadar, Tema, Jetur, Naphish, and Kedemah.
These were the sons of Ishmael and these were their names, by their towns and their settlements, twelve princes according to their nations.
These were the years of the life of Ishmael: one hundred and thirty-seven years; and he breathed his last and died, and was gathered to his people.
(They dwelt from Havilah as far as Shur, which is east of Egypt as you go toward Assyria.) He died in the presence of all his brethren.
This is the genealogy of Isaac, Abrahaḿs son. Abraham begot Isaac.
Isaac was forty years old when he took Rebekah as wife, the daughter of Bethuel the Syrian of Padan Aram, the sister of Laban the Syrian.
Now Isaac pleaded with the LORD for his wife, because she was barren; and the LORD granted his plea, and Rebekah his wife conceived.
But the children struggled together within her; and she said, «If all is well, why am I like this?
And the LORD said to her: «Two nations are in your womb, Two peoples shall be separated from your body; One people shall be stronger than the other, And the older shall serve the younger.»
So when her days were fulfilled for her to give birth, indeed there were twins in her womb.
And the first came out red. He was like a hairy garment all over; so they called his name Esau.
Afterward his brother came out, and his hand took hold of Esaús heel; so his name was called Jacob. Isaac was sixty years old when she bore them.
So the boys grew. And Esau was a skillful hunter, a man of the field; but Jacob was a mild man, dwelling in tents.
And Isaac loved Esau because he ate of his game, but Rebekah loved Jacob.
Now Jacob cooked a stew; and Esau came in from the field, and he was weary.
And Esau said to Jacob, «Please feed me with that same red stew, for I am weary.» Therefore his name was called Edom.
But Jacob said, «Sell me your birthright as of this day.»
And Esau said, «Look, I am about to die; so what is this birthright to me?»
Then Jacob said, «Swear to me as of this day.» So he swore to him, and sold his birthright to Jacob.
And Jacob gave Esau bread and stew of lentils; then he ate and drank, arose, and went his way. Thus Esau despised his birthright.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible