Скрыть
23:1
23:2
23:3
23:4
23:5
23:6
23:7
23:8
23:9
23:10
23:11
23:12
23:13
23:14
23:15
23:17
23:17-18
23:18
23:19
23:20
Церковнославянский (рус)
Бы́сть же житiе́ Са́ррино лѣ́тъ сто́ два́десять се́дмь.
И у́мре Са́рра во гра́дѣ Арво́цѣ, и́же е́сть въ раздо́лiи: се́й е́сть Хевро́нъ въ земли́ Ханаа́нстѣй. Прiи́де же Авраа́мъ рыда́ти по Са́ррѣ и пла́кати.
И воста́ Авраа́мъ от­ мертвеца́ сво­его́ и рече́ сыно́мъ Хетте́овымъ, глаго́ля:
пресе́лникъ и при­­шле́цъ а́зъ е́смь у ва́съ, дади́те ми́ у́бо стяжа́нiе гро́ба между́ ва́ми, да погребу́ мертвеца́ мо­его́ от­ мене́.
Отвѣща́ша же сы́нове Хетте́овы ко Авраа́му, глаго́люще: ни́, господи́не:
послу́шай же на́съ: ца́рь от­ Бо́га ты́ еси́ въ на́съ: во избра́н­ныхъ гробѣ́хъ на́шихъ погреби́ мертвеца́ тво­его́: никто́же бо от­ на́съ воз­брани́тъ гро́ба сво­его́ от­ тебе́, е́же погребсти́ мертвеца́ тво­его́ та́мо.
Воста́въ же Авраа́мъ поклони́ся наро́ду земли́, сыно́мъ Хетте́овымъ,
и рече́ къ ни́мъ Авраа́мъ, глаго́ля: а́ще и́мате въ души́ ва́­шей, я́ко погребсти́ мертвеца́ мо­его́ от­ лица́ мо­его́, послу́шайте мене́ и рцы́те о мнѣ́ Ефро́ну Саа́рову:
и да да́стъ ми́ пеще́ру Сугу́бую, я́же е́сть его́, су́щую на ча́сти села́ его́: сребро́мъ досто́йнымъ да да́стъ ми́ ю́ у ва́съ въ стяжа́нiе гро́ба.
Ефро́нъ же сѣдя́ше посредѣ́ сыно́въ Хетте́овыхъ. Отвѣща́въ же Ефро́нъ Хетте́йскiй ко Авраа́му, рече́ слы́шащымъ сыно́мъ Хетте́овымъ и всѣ́мъ при­­ходя́щымъ во гра́дъ, глаго́ля:
у мене́ бу́ди, господи́не, и послу́шай мене́: село́ и пеще́ру я́же въ не́мъ, тебѣ́ даю́: предъ всѣ́ми гра́жданы мо­и́ми да́хъ тебѣ́, погреби́ мертвеца́ тво­его́.
И поклони́ся Авраа́мъ предъ наро́домъ земли́
и рече́ Ефро́ну во ушеса́ предъ всѣ́мъ наро́домъ земли́: поне́же по мнѣ́ еси́, послу́шай мене́: сребро́ села́ воз­ми́ у мене́, и погребу́ мертвеца́ мо­его́ та́мо.
Отвѣща́ же Ефро́нъ Авраа́му, глаго́ля:
ни́, господи́не: слы́шахъ бо, я́ко земля́ четы́рехъ со́тъ дидра́хмъ сребра́: но что́ бы́ло бы сiе́ между́ мно́ю и тобо́ю? Ты́ же мертвеца́ тво­его́ погреби́.
И послу́ша Авраа́мъ Ефро́на, и даде́ Авраа́мъ Ефро́ну сребро́, е́же глаго́ла во ушеса́ сыно́въ Хетте́овыхъ, четы́ре ста́ дидра́хмъ сребра́ искуше́на купца́ми.
И бы́сть село́ Ефро́ново, е́же бѣ́ въ Сугу́бѣй пеще́рѣ, е́же е́сть лице́мъ къ Мамврі́и, село́ и пеще́ра я́же бѣ́ въ не́мъ, и вся́кое дре́во, е́же бѣ́ на селѣ́, и все́ е́же е́сть въ предѣ́лѣхъ его́ о́крестъ,
Авраа́му [бы́сть] въ стяжа́нiе предъ сы́ны Хетте́овыми и предъ всѣ́ми при­­ходя́щими во гра́дъ.
По си́хъ погребе́ Авраа́мъ Са́рру жену́ свою́ въ пеще́рѣ се́лнѣй Сугу́бѣй, я́же е́сть проти́ву Мамврі́и: сiя́ е́сть Хевро́нъ въ земли́ Ханаа́нстѣй.
И утвержде́но е́сть село́ и пеще́ра, я́же бѣ́ на не́мъ, Авраа́му въ стяжа́нiе гро́ба от­ сыно́въ Хетте́овыхъ.
Немецкий (GNB)
Sara wurde 127 Jahre alt,
dann starb sie in Hebron, das damals Kirjat-Arba hieß, im Land Kanaan. Abraham trauerte um sie und hielt die Totenklage.
Dann ging er von der Toten weg, setzte sich zu den Hetitern im Tor und sagte zu ihnen:
»Ich bin ein Fremder und habe nur Gastrecht bei euch. Verkauft mir ein Stück Land als Grabstätte für meine Familie, damit ich dort meine Frau zur letzten Ruhe betten kann!«
Die Hetiter antworteten Abraham:
»Höre, was wir dir vorschlagen, Herr! Wir ehren dich als einen Mann, dem Gott Macht und Reichtum gegeben hat. Bestatte doch deine Frau im vornehmsten unserer Gräber! Jeder von uns wird dir gerne sein Grab zur Verfügung stellen.«
Abraham stand auf, verneigte sich vor ihnen
und sagte: »Wenn ihr also damit einverstanden seid, dass ich meine Frau hier bei euch bestatte, dann legt bei Efron, dem Sohn Zohars, ein Wort für mich ein!
Ich bitte ihn um die Höhle Machpela am Ende seines Feldes. Er soll sie mir um den vollen Preis verkaufen, damit ich hier bei euch ein Familiengrab besitze.«
Efron saß selbst mitten unter den Hetitern, die sich im Tor der Stadt versammelt hatten, und in Gegenwart aller sagte er zu Abraham:
»Nein, mein Herr, hör mich an: Ich schenke dir die Höhle und das Feld dazu! Hier vor allen meinen Landsleuten schenke ich sie dir, damit du deine Frau bestatten kannst!«
Abraham verneigte sich wieder vor den Hetitern
und sagte zu Efron in Gegenwart aller: »Bitte, hör mich an: Ich zahle den Kaufpreis für das Feld. Nimm ihn von mir an und lass mich dort meine Frau bestatten.«
Efron erwiderte:
»Ach, mein Herr, hör mich an: Ein Stück Land im Wert von 400 Silberstücken – was bedeutet eine solche Kleinigkeit schon zwischen uns beiden? Du kannst dort deine Frau bestatten.«
Abraham ging darauf ein und wog Efron die Summe ab, die dieser vor den versammelten Hetitern genannt hatte, 400 Silberstücke nach dem Gewicht, das die reisenden Händler benutzen.
So ging das Feld Efrons bei Machpela östlich von Mamre in den Besitz Abrahams über. Vor den Augen aller Männer, die im Tor versammelt waren, wurde das Feld samt der Höhle und allen Bäumen darauf als Abrahams Eigentum bestätigt.
Dort in der Höhle bei Mamre, in Hebron im Land Kanaan, legte Abraham seine Frau Sara zur letzten Ruhe.
Das Feld mit der Höhle war nun also von den Hetitern in den Besitz Abrahams übergegangen, als Grabstätte für seine Familie.
Синодальный
1 Смерть Сарры. 3 Авраам покупает для её погребения пещеру Махпелу в Хевроне.
Жизни Сарриной было сто двадцать семь лет: вот лета жизни Сарриной;
и умерла Сарра в Кириаф-Арбе, [который на долине,] что ныне Хеврон, в земле Ханаанской. И пришел Авраам рыдать по Сарре и оплакивать ее.
И отошел Авраам от умершей своей, и говорил сынам Хетовым, и сказал:
я у вас пришлец и поселенец; дайте мне в собственность место для гроба между вами, чтобы мне умершую мою схоронить от глаз моих.
Сыны Хета отвечали Аврааму и сказали ему:
послушай нас, господин наш; ты князь Божий посреди нас; в лучшем из наших погребальных мест похорони умершую твою; никто из нас не откажет тебе в погребальном месте, для погребения [на нем] умершей твоей.
Авраам встал и поклонился народу земли той, сынам Хетовым;
и говорил им [Авраам] и сказал: если вы согласны, чтобы я похоронил умершую мою, то послушайте меня, попросите за меня Ефрона, сына Цохарова,
чтобы он отдал мне пещеру Махпелу, которая у него на конце поля его, чтобы за довольную цену отдал ее мне посреди вас, в собственность для погребения.
Ефрон же сидел посреди сынов Хетовых; и отвечал Ефрон Хеттеянин Аврааму вслух сынов Хета, всех входящих во врата города его, и сказал:
нет, господин мой, послушай меня: я даю тебе поле и пещеру, которая на нем, даю тебе, пред очами сынов народа моего дарю тебе ее, похорони умершую твою.
Авраам поклонился пред народом земли той
и говорил Ефрону вслух [всего] народа земли той и сказал: если послушаешь, я даю тебе за поле серебро; возьми у меня, и я похороню там умершую мою.
Ефрон отвечал Аврааму и сказал ему:
господин мой! послушай меня: земля стоит четыреста сиклей серебра; для меня и для тебя что это? похорони умершую твою.
Авраам выслушал Ефрона; и отвесил Авраам Ефрону серебра, сколько он объявил вслух сынов Хетовых, четыреста сиклей серебра, какое ходит у купцов.
И стало поле Ефроново, которое при Махпеле, против Мамре, поле и пещера, которая на нем, и все деревья, которые на поле, во всех пределах его вокруг,
владением Авраамовым пред очами сынов Хета, всех входящих во врата города его.
После сего Авраам похоронил Сарру, жену свою, в пещере поля в Махпеле, против Мамре, что ныне Хеврон, в земле Ханаанской.
Так достались Аврааму от сынов Хетовых поле и пещера, которая на нем, в собственность для погребения.
Саара жєз жыйырма жети жыл жашады.
Ал Кирийат-Арбада, Канаан жериндеги азыркы Хеброндо көз жумду. Ыбрайым Саараны жоктоп ыйлап аза кєтєє єчєн келди.
Анан Ыбрайым маркумдун жанынан кетип, Хет уулдарына мындай деп айтты:
«Мен силердин араңарда келгинмин, жер которуп келген кишимин. Маркумумду көмєє єчєн, араңардан менчикке жер бергиле».
Хет уулдары Ыбрайымга мындай деп жооп айтышты:
«Мырзабыз, бизди укчу. Сен биздин арабызда Кудайдын төрөсєсєң. Маркумуңду биздин көрєстөнєбєздєн эң жакшы жерине кой. Маркумуңду көрєстөнєбєзгө коюуга эч кимибиз каршы болбойбуз».
Ошондо Ыбрайым ордунан туруп, ал жердин элине – Хет уулдарына таазим кылды.
Анан аларга мындай деп айтты: «Эгерде силер менин маркумумду коюуга макул болсоңор, анда менин сөзємдє угуп, мен єчєн Сохар уулу Эпрондон сурап бергиле.
Ал мага талаасынын четиндеги Махпел єңкєрєн силердин көзєңөрчө өз баасына менчикке сатсын, аны көрєстөн кылам».
Эпрон болсо Хет уулдарынын арасында отурган. Ошондо хеттик Эпрон өзєнєн шаарынын дарбазасынан кирген Хет уулдарынын баарына угуза Ыбрайымга мындай жооп айтты:
«Жок, мырзам, уксаң мени. Мен сага талаамды да берем, андагы єңкєрдє да берем, сага аны өз элимдин уулдарынын көзєнчө бекер эле берем, маркумуңду кой».
Ыбрайым ал жердин адамдарына таазим этип,
ал жердин элине угуза Эпронго мындай деп айтты: «Эгерде тил алсаң, сага талаа єчєн кємєш берейин. Аны ал, мен ал жерге маркумумду коёюн».
Эпрон Ыбрайымга мындай деп жооп айтты:
«Мырзам! Уксаң мени. Жер төрт жєз шекел кємєш турат. Мен єчєн да, сен єчєн да бул эмне болуп калыптыр? Маркумуңду көмө бер».
Ыбрайым Эпрондун айтканын угуп, Хет уулдарына угуза канча деп айтса, көпөстөр колдонгон төрт жєз шекел кємєштє Эпронго таразага тартып берди.
Ошентип, Мамрейдин каршысындагы Махпелдеги Эпрон талаасы, ал жердеги єңкєр, ошондой эле талаадагы жана анын бардык тегерек-четиндеги бак-дарактардын баары
анын шаарынын дарбазасы менен кирген бардык Хет уулдарынын көз алдында Ыбрайымдын ээлигине өттє.
Ошондон кийин Ыбрайым аялы Саараны Канаан жериндеги Мамрейдин (азыркы Хеброн) каршысындагы Махпел талаасындагы єңкєргө койду.
Ошентип, Хет уулдарынан алган андагы талаа менен єңкєр Ыбрайымдын менчик көрєстөнє болуп калды.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible