Скрыть
4:1
4:2
4:3
4:11
4:12
4:13
4:15
4:16
4:17
4:18
4:20
4:21
4:22
4:23
4:24
4:26
Chapter 5 
5:2
5:4
5:5
5:6
5:7
5:8
5:9
5:10
5:11
5:12
5:13
5:14
5:15
5:16
5:17
5:18
5:19
5:20
5:21
5:22
5:23
5:25
5:26
5:27
5:28
5:30
5:31
Английский (NKJV)
Now Adam knew Eve his wife, and she conceived and bore Cain, and said, «I have acquired a man from the LORD.»
Then she bore again, this time his brother Abel. Now Abel was a keeper of sheep, but Cain was a tiller of the ground.
And in the process of time it came to pass that Cain brought an offering of the fruit of the ground to the LORD.
Abel also brought of the firstborn of his flock and of their fat. And the LORD respected Abel and his offering,
but He did not respect Cain and his offering. And Cain was very angry, and his countenance fell.
So the LORD said to Cain, «Why are you angry? And why has your countenance fallen?
If you do well, will you not be accepted? And if you do not do well, sin lies at the door. And its desire is for you, but you should rule over it.»
Now Cain talked with Abel his brother; and it came to pass, when they were in the field, that Cain rose up against Abel his brother and killed him.
Then the LORD said to Cain, «Where is Abel your brother?» He said, «I do not know. Am I my brotheŕs keeper?»
And He said, «What have you done? The voice of your brotheŕs blood cries out to Me from the ground.
So now you are cursed from the earth, which has opened its mouth to receive your brotheŕs blood from your hand.
When you till the ground, it shall no longer yield its strength to you. A fugitive and a vagabond you shall be on the earth.»
And Cain said to the LORD, «My punishment is greater than I can bear!
Surely You have driven me out this day from the face of the ground; I shall be hidden from Your face; I shall be a fugitive and a vagabond on the earth, and it will happen that anyone who finds me will kill me.»
And the LORD said to him, «Therefore, whoever kills Cain, vengeance shall be taken on him sevenfold.» And the LORD set a mark on Cain, lest anyone finding him should kill him.
Then Cain went out from the presence of the LORD and dwelt in the land of Nod on the east of Eden.
And Cain knew his wife, and she conceived and bore Enoch. And he built a city, and called the name of the city after the name of his son--Enoch.
To Enoch was born Irad; and Irad begot Mehujael, and Mehujael begot Methushael, and Methushael begot Lamech.
Then Lamech took for himself two wives: the name of one was Adah, and the name of the second was Zillah.
And Adah bore Jabal. He was the father of those who dwell in tents and have livestock.
His brotheŕs name was Jubal. He was the father of all those who play the harp and flute.
And as for Zillah, she also bore Tubal-Cain, an instructor of every craftsman in bronze and iron. And the sister of Tubal-Cain was Naamah.
Then Lamech said to his wives: «Adah and Zillah, hear my voice; Wives of Lamech, listen to my speech! For I have killed a man for wounding me, Even a young man for hurting me.
If Cain shall be avenged sevenfold, Then Lamech seventy-sevenfold.»
And Adam knew his wife again, and she bore a son and named him Seth, «For God has appointed another seed for me instead of Abel, whom Cain killed.»
And as for Seth, to him also a son was born; and he named him Enosh. Then men began to call on the name of the LORD.
This is the book of the genealogy of Adam. In the day that God created man, He made him in the likeness of God.
He created them male and female, and blessed them and called them Mankind in the day they were created.
And Adam lived one hundred and thirty years, and begot a son in his own likeness, after his image, and named him Seth.
After he begot Seth, the days of Adam were eight hundred years; and he had sons and daughters.
So all the days that Adam lived were nine hundred and thirty years; and he died.
Seth lived one hundred and five years, and begot Enosh.
After he begot Enosh, Seth lived eight hundred and seven years, and had sons and daughters.
So all the days of Seth were nine hundred and twelve years; and he died.
Enosh lived ninety years, and begot Cainan.
After he begot Cainan, Enosh lived eight hundred and fifteen years, and had sons and daughters.
So all the days of Enosh were nine hundred and five years; and he died.
Cainan lived seventy years, and begot Mahalalel.
After he begot Mahalalel, Cainan lived eight hundred and forty years, and had sons and daughters.
So all the days of Cainan were nine hundred and ten years; and he died.
Mahalalel lived sixty-five years, and begot Jared.
After he begot Jared, Mahalalel lived eight hundred and thirty years, and had sons and daughters.
So all the days of Mahalalel were eight hundred and ninety-five years; and he died.
Jared lived one hundred and sixty-two years, and begot Enoch.
After he begot Enoch, Jared lived eight hundred years, and had sons and daughters.
So all the days of Jared were nine hundred and sixty-two years; and he died.
Enoch lived sixty-five years, and begot Methuselah.
After he begot Methuselah, Enoch walked with God three hundred years, and had sons and daughters.
So all the days of Enoch were three hundred and sixty-five years.
And Enoch walked with God; and he was not, for God took him.
Methuselah lived one hundred and eighty-seven years, and begot Lamech.
After he begot Lamech, Methuselah lived seven hundred and eighty-two years, and had sons and daughters.
So all the days of Methuselah were nine hundred and sixty-nine years; and he died.
Lamech lived one hundred and eighty-two years, and had a son.
And he called his name Noah, saying, «This one will comfort us concerning our work and the toil of our hands, because of the ground which the LORD has cursed.»
After he begot Noah, Lamech lived five hundred and ninety-five years, and had sons and daughters.
So all the days of Lamech were seven hundred and seventy-seven years; and he died.
And Noah was five hundred years old, and Noah begot Shem, Ham, and Japheth.
Церковнославянский (рус)
Ада́мъ же позна́ Е́ву жену́ свою́, и заче́нши роди́ Ка́ина и рече́: стяжа́хъ человѣ́ка Бо́гомъ.
И при­­ложи́ роди́ти бра́та его́, А́веля. И бы́сть А́вель па́стырь ове́цъ, Ка́инъ же бѣ́ дѣ́лаяй зе́млю.
И бы́сть по дне́хъ, при­­несе́ Ка́инъ от­ плодо́въ земли́ же́ртву Бо́гу:
и А́вель при­­несе́ и то́й от­ перворо́дныхъ ове́цъ сво­и́хъ и от­ ту́ковъ и́хъ. И при­­зрѣ́ Бо́гъ на А́веля и на да́ры его́:
на Ка́ина же и на же́ртвы его́ не вня́тъ. И опеча́лися Ка́инъ зѣло́, и испаде́ лице́ его́.
И рече́ Госпо́дь Бо́гъ Ка́ину: вску́ю при­­ско́рбенъ бы́лъ еси́? И вску́ю испаде́ лице́ твое́?
Еда́ а́ще пра́во при­­не́слъ еси́, пра́во же не раздѣли́лъ еси́, не согрѣши́лъ ли еси́? Умо́лкни: къ тебѣ́ обраще́нiе его́, и ты́ тѣ́мъ облада́еши.
И рече́ Ка́инъ ко А́велю бра́ту сво­ему́: по́йдемъ на по́ле. И бы́сть внегда́ бы́ти и́мъ на по́ли, воста́ Ка́инъ на А́веля бра́та сво­его́ и уби́ его́.
И рече́ Госпо́дь Бо́гъ ко Ка́ину: гдѣ́ е́сть А́вель бра́тъ тво́й? И рече́: не вѣ́мъ: еда́ стра́жъ бра́ту мо­ему́ е́смь а́зъ?
И рече́ Госпо́дь: что́ сотвори́лъ еси́ сiе́? Гла́съ кро́ве бра́та тво­его́ вопiе́тъ ко Мнѣ́ от­ земли́:
и ны́нѣ про́клятъ ты́ на земли́, я́же разве́рзе уста́ своя́ прiя́ти кро́вь бра́та тво­его́ от­ руки́ тво­ея́:
егда́ дѣ́лаеши зе́млю, и не при­­ложи́тъ си́лы сво­ея́ да́ти тебѣ́: стеня́ и трясы́йся бу́деши на земли́.
И рече́ Ка́инъ ко Го́споду Бо́гу: вя́щшая вина́ моя́, е́же оста́витися ми́:
а́ще изго́ниши мя́ дне́сь от­ лица́ земли́, и от­ лица́ Тво­его́ скры́юся, и бу́ду стеня́ и трясы́йся на земли́, и бу́детъ, вся́къ обрѣта́яй мя́ убiе́тъ мя́.
И рече́ ему́ Госпо́дь Бо́гъ: не та́ко: вся́къ уби́вый Ка́ина седми́жды от­мсти́т­ся. И положи́ Госпо́дь Бо́гъ зна́менiе на Ка́инѣ, е́же не уби́ти его́ вся́кому обрѣта́ющему его́.
И изы́де Ка́инъ от­ лица́ Бо́жiя и всели́ся въ зе́млю Наи́дъ, пря́мо Еде́му.
И позна́ Ка́инъ жену́ свою́, и заче́нши роди́ Ено́ха. И бѣ́ зи́ждяй гра́дъ, и именова́ гра́дъ во и́мя сы́на сво­его́ Ено́хъ.
Роди́ся же Ено́ху Гаида́дъ: и Гаида́дъ роди́ Малелеи́ла: и Малелеи́лъ роди́ Маѳуса́ла: Маѳуса́лъ же роди́ Ламéха.
И взя́ себѣ́ Ламéхъ двѣ́ жены́: и́мя еди́нѣй Ада́ и и́мя вторѣ́й Селла́.
И роди́ Ада́ Иови́ла: се́й бя́ше оте́цъ живу́щихъ въ селе́нiихъ скотопита́телей.
И и́мя бра́ту его́ Иува́лъ: се́й бя́ше показа́вый пѣвни́цу и гу́сли.
Селла́ же и та́я роди́ Ѳо́вела: се́й бя́ше млатобі́ецъ, кова́чь мѣ́ди и желѣ́за: сестра́ же Ѳо́велова Но­ема́.
Рече́ же Ламéхъ сво­и́мъ жена́мъ: Ада́ и Селла́, услы́шите гла́съ мо́й, жены́ Ламéховы, внуши́те моя́ словеса́: я́ко му́жа уби́хъ въ я́зву мнѣ́ и ю́ношу въ стру́пъ мнѣ́:
я́ко седми́цею от­мсти́ся от­ Ка́ина, от­ Ламéха же се́дмьдесятъ седми́цею.
Позна́ же Ада́мъ Е́ву жену́ свою́: и заче́нши роди́ сы́на, и именова́ и́мя ему́ Си́ѳъ, глаго́лющи: воскреси́ бо ми́ Бо́гъ сѣ́мя друго́е, вмѣ́сто А́веля, его́же уби́ Ка́инъ.
И Си́ѳу бы́сть сы́нъ: именова́ же и́мя ему́ Ено́съ: се́й упова́ при­­зыва́ти и́мя Го́спода Бо́га.
Сiя́ кни́га бытiя́ человѣ́ча, въ о́ньже де́нь сотвори́ Бо́гъ Ада́ма, по о́бразу Бо́жiю сотвори́ его́,
му́жа и жену́ сотвори́ и́хъ и благослови́ и́хъ: и нарече́ и́мя ему́ Ада́мъ, въ о́ньже де́нь сотвори́ и́хъ.
Поживе́ же Ада́мъ лѣ́тъ двѣ́стѣ три́десять и роди́ сы́на по ви́ду сво­ему́ и по о́бразу сво­ему́, и нарече́ и́мя ему́ Си́ѳъ.
Бы́ша же дні́е Ада́мовы, я́же поживе́, по е́же роди́ти ему́ Си́ѳа, лѣ́тъ се́дмь со́тъ, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Ада́мовы, я́же поживе́, лѣ́тъ де́вять со́тъ и три́десять: и у́мре.
Поживе́ же Си́ѳъ лѣ́тъ двѣ́стѣ пя́ть и роди́ Ено́са.
И поживе́ Си́ѳъ, по е́же роди́ти ему́ Ено́са, лѣ́тъ се́дмь со́тъ и се́дмь, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Си́ѳовы лѣ́тъ де́вять со́тъ и два­на́­де­сять: и у́мре.
И поживе́ Ено́съ лѣ́тъ сто́ де́вятьдесятъ и роди́ Каина́на.
И поживе́ Ено́съ, по е́же роди́ти ему́ Каина́на, лѣ́тъ се́дмь со́тъ и пять­на́­де­сять, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Ено́совы лѣ́тъ де́вять со́тъ и пя́ть: и у́мре.
И поживе́ Каина́нъ лѣ́тъ сто́ се́дмьдесятъ и роди́ Малелеи́ла.
И поживе́ Каина́нъ, по е́же роди́ти ему́ Малелеи́ла, лѣ́тъ се́дмь со́тъ и четы́редесять, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Каина́новы лѣ́тъ де́вять со́тъ и де́сять: и у́мре.
И поживе́ Малелеи́лъ лѣ́тъ сто́ шестьдеся́тъ пя́ть и роди́ Иа́реда.
И поживе́ Малелеи́лъ, по е́же роди́ти ему́ Иа́реда, лѣ́тъ се́дмь со́тъ и три́десять, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Малелеи́ловы лѣ́тъ о́смь со́тъ и де́вятьдесятъ пя́ть: и у́мре.
И поживе́ Иа́редъ лѣ́тъ сто́ шестьдеся́тъ два́ и роди́ Ено́ха.
И поживе́ Иа́редъ, по е́же роди́ти ему́ Ено́ха, лѣ́тъ о́смь со́тъ, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Иа́редовы лѣ́тъ де́вять со́тъ и шестьдеся́тъ два́: и у́мре.
И поживе́ Ено́хъ лѣ́тъ сто́ шестьдеся́тъ пя́ть и роди́ Маѳуса́ла.
Угоди́ же Ено́хъ Бо́гу, и поживе́ Ено́хъ, по е́же роди́ти ему́ Маѳуса́ла, лѣ́тъ двѣ́стѣ, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Ено́ховы лѣ́тъ три́ста шестьдеся́тъ пя́ть.
И угоди́ Ено́хъ Бо́гу, и не обрѣта́­шеся, зане́ преложи́ его́ Бо́гъ.
И поживе́ Маѳуса́лъ лѣ́тъ сто́ о́смьдесятъ се́дмь и роди́ Ламéха.
И поживе́ Маѳуса́лъ, по е́же роди́ти ему́ Ламéха, лѣ́тъ се́дмь со́тъ о́смьдесятъ два́, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Маѳуса́ловы, я́же поживе́, лѣ́тъ де́вять со́тъ и шестьдеся́тъ де́вять: и у́мре.
И поживе́ Ламéхъ лѣ́тъ сто́ о́смьдесятъ о́смь и роди́ сы́на,
и нарече́ и́мя ему́ Но́е, глаго́ля: се́й упоко́итъ на́съ от­ дѣ́лъ на́шихъ и от­ печа́ли ру́къ на́шихъ, и от­ земли́, ю́же прокля́ Госпо́дь Бо́гъ.
И поживе́ Ламéхъ, по е́же роди́ти ему́ Но́а, лѣ́тъ пя́ть со́тъ и шестьдеся́тъ пя́ть, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Ламéховы лѣ́тъ се́дмь со́тъ и пятьдеся́тъ три́: и у́мре.
И бѣ́ Но́е лѣ́тъ пяти́ со́тъ, и роди́ сы́ны три́, Си́ма, Ха́ма, Иа́феѳа.
1 Рождение Каина и Авеля; убийство Каином Авеля; 9 изгнание Каина; его потомство; Енох, Иавал, Иувал, Тувалкаин. 25 Рождение Сифа.
Адам познал Еву, жену свою; и она зачала, и родила Каина, и сказала: приобрела я человека от Господа.
И еще родила брата его, Авеля. И был Авель пастырь овец, а Каин был земледелец.
Спустя несколько времени, Каин принес от плодов земли дар Господу,
и Авель также принес от первородных стада своего и от тука их. И призрел Господь на Авеля и на дар его,
а на Каина и на дар его не призрел. Каин сильно огорчился, и поникло лице его.
И сказал Господь [Бог] Каину: почему ты огорчился? и отчего поникло лице твое?
если делаешь доброе, то не поднимаешь ли лица? а если не делаешь доброго, то у дверей грех лежит; он влечет тебя к себе, но ты господствуй над ним.
И сказал Каин Авелю, брату своему: [пойдем в поле]. И когда они были в поле, восстал Каин на Авеля, брата своего, и убил его.
И сказал Господь [Бог] Каину: где Авель, брат твой? Он сказал: не знаю; разве я сторож брату моему?
И сказал [Господь]: что ты сделал? голос крови брата твоего вопиет ко Мне от земли;
и ныне проклят ты от земли, которая отверзла уста свои принять кровь брата твоего от руки твоей;
когда ты будешь возделывать землю, она не станет более давать силы своей для тебя; ты будешь изгнанником и скитальцем на земле.
И сказал Каин Господу [Богу]: наказание мое больше, нежели снести можно;
вот, Ты теперь сгоняешь меня с лица земли, и от лица Твоего я скроюсь, и буду изгнанником и скитальцем на земле; и всякий, кто встретится со мною, убьет меня.
И сказал ему Господь [Бог]: за то всякому, кто убьет Каина, отмстится всемеро. И сделал Господь [Бог] Каину знамение, чтобы никто, встретившись с ним, не убил его.
И пошел Каин от лица Господня и поселился в земле Нод, на восток от Едема.
И познал Каин жену свою; и она зачала и родила Еноха. И построил он город; и назвал город по имени сына своего: Енох.
У Еноха родился Ирад [Гаидад]; Ирад родил Мехиаеля [Малелеила]; Мехиаель родил Мафусала; Мафусал родил Ламеха.
И взял себе Ламех две жены: имя одной: Ада, и имя второй: Цилла [Селла].
Ада родила Иавала: он был отец живущих в шатрах со стадами.
Имя брату его Иувал: он был отец всех играющих на гуслях и свирели.
Цилла также родила Тувалкаина [Фовела], который был ковачом всех орудий из меди и железа. И сестра Тувалкаина Ноема.
И сказал Ламех женам своим: Ада и Цилла! послушайте голоса моего; жены Ламеховы! внимайте словам моим: я убил мужа в язву мне и отрока в рану мне;
если за Каина отмстится всемеро, то за Ламеха в семьдесят раз всемеро.
И познал Адам еще [Еву,] жену свою, и она родила сына, и нарекла ему имя: Сиф, потому что, [говорила она,] Бог положил мне другое семя, вместо Авеля, которого убил Каин.
У Сифа также родился сын, и он нарек ему имя: Енос; тогда начали призывать имя Господа [Бога].
1 Потомки Адама от Сифа до Ноя; 18 Енох.
Вот родословие Адама: когда Бог сотворил человека, по подобию Божию создал его,
мужчину и женщину сотворил их, и благословил их, и нарек им имя: человек, в день сотворения их.
Адам жил сто тридцать [230] лет и родил [сына] по подобию своему [и] по образу своему, и нарек ему имя: Сиф.
Дней Адама по рождении им Сифа было восемьсот [700] лет, и родил он сынов и дочерей.
Всех же дней жизни Адамовой было девятьсот тридцать лет; и он умер.
Сиф жил сто пять [205] лет и родил Еноса.
По рождении Еноса Сиф жил восемьсот семь [707] лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Сифовых было девятьсот двенадцать лет; и он умер.
Енос жил девяносто [190] лет и родил Каинана.
По рождении Каинана Енос жил восемьсот пятнадцать [715] лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Еноса было девятьсот пять лет; и он умер.
Каинан жил семьдесят [170] лет и родил Малелеила.
По рождении Малелеила Каинан жил восемьсот сорок [740] лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Каинана было девятьсот десять лет; и он умер.
Малелеил жил шестьдесят пять [165] лет и родил Иареда.
По рождении Иареда Малелеил жил восемьсот тридцать [730] лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Малелеила было восемьсот девяносто пять лет; и он умер.
Иаред жил сто шестьдесят два года и родил Еноха.
По рождении Еноха Иаред жил восемьсот лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Иареда было девятьсот шестьдесят два года; и он умер.
Енох жил шестьдесят пять [165] лет и родил Мафусала.
И ходил Енох пред Богом, по рождении Мафусала, триста [200] лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Еноха было триста шестьдесят пять лет.
И ходил Енох пред Богом; и не стало его, потому что Бог взял его.
Мафусал жил сто восемьдесят семь лет и родил Ламеха.
По рождении Ламеха Мафусал жил семьсот восемьдесят два года и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Мафусала было девятьсот шестьдесят девять лет; и он умер.
Ламех жил сто восемьдесят два [188] года и родил сына,
и нарек ему имя: Ной, сказав: он утешит нас в работе нашей и в трудах рук наших при возделывании земли, которую проклял Господь [Бог].
И жил Ламех по рождении Ноя пятьсот девяносто пять [565] лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Ламеха было семьсот семьдесят семь [753] лет; и он умер.
Ною было пятьсот лет и родил Ной [трех сынов]: Сима, Хама и Иафета.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible