Скрыть
5:2
5:4-5
5:4
5:5
5:6-8
5:6
5:7
5:8
5:9
5:9-11
5:10
5:11
5:12
5:12-14
5:13
5:14
5:15
5:15-17
5:16
5:17
5:18
5:18-20
5:19
5:20
5:21
5:22
5:23
5:25
5:26
5:27
5:28
5:30
5:31
Глава 6 
6:1
6:4
6:7
6:8
6:10
6:11
6:12
6:15
6:16
6:18
6:20
6:21
Церковнославянский (рус)
Сiя́ кни́га бытiя́ человѣ́ча, въ о́ньже де́нь сотвори́ Бо́гъ Ада́ма, по о́бразу Бо́жiю сотвори́ его́,
му́жа и жену́ сотвори́ и́хъ и благослови́ и́хъ: и нарече́ и́мя ему́ Ада́мъ, въ о́ньже де́нь сотвори́ и́хъ.
Поживе́ же Ада́мъ лѣ́тъ двѣ́стѣ три́десять и роди́ сы́на по ви́ду сво­ему́ и по о́бразу сво­ему́, и нарече́ и́мя ему́ Си́ѳъ.
Бы́ша же дні́е Ада́мовы, я́же поживе́, по е́же роди́ти ему́ Си́ѳа, лѣ́тъ се́дмь со́тъ, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Ада́мовы, я́же поживе́, лѣ́тъ де́вять со́тъ и три́десять: и у́мре.
Поживе́ же Си́ѳъ лѣ́тъ двѣ́стѣ пя́ть и роди́ Ено́са.
И поживе́ Си́ѳъ, по е́же роди́ти ему́ Ено́са, лѣ́тъ се́дмь со́тъ и се́дмь, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Си́ѳовы лѣ́тъ де́вять со́тъ и два­на́­де­сять: и у́мре.
И поживе́ Ено́съ лѣ́тъ сто́ де́вятьдесятъ и роди́ Каина́на.
И поживе́ Ено́съ, по е́же роди́ти ему́ Каина́на, лѣ́тъ се́дмь со́тъ и пять­на́­де­сять, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Ено́совы лѣ́тъ де́вять со́тъ и пя́ть: и у́мре.
И поживе́ Каина́нъ лѣ́тъ сто́ се́дмьдесятъ и роди́ Малелеи́ла.
И поживе́ Каина́нъ, по е́же роди́ти ему́ Малелеи́ла, лѣ́тъ се́дмь со́тъ и четы́редесять, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Каина́новы лѣ́тъ де́вять со́тъ и де́сять: и у́мре.
И поживе́ Малелеи́лъ лѣ́тъ сто́ шестьдеся́тъ пя́ть и роди́ Иа́реда.
И поживе́ Малелеи́лъ, по е́же роди́ти ему́ Иа́реда, лѣ́тъ се́дмь со́тъ и три́десять, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Малелеи́ловы лѣ́тъ о́смь со́тъ и де́вятьдесятъ пя́ть: и у́мре.
И поживе́ Иа́редъ лѣ́тъ сто́ шестьдеся́тъ два́ и роди́ Ено́ха.
И поживе́ Иа́редъ, по е́же роди́ти ему́ Ено́ха, лѣ́тъ о́смь со́тъ, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Иа́редовы лѣ́тъ де́вять со́тъ и шестьдеся́тъ два́: и у́мре.
И поживе́ Ено́хъ лѣ́тъ сто́ шестьдеся́тъ пя́ть и роди́ Маѳуса́ла.
Угоди́ же Ено́хъ Бо́гу, и поживе́ Ено́хъ, по е́же роди́ти ему́ Маѳуса́ла, лѣ́тъ двѣ́стѣ, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Ено́ховы лѣ́тъ три́ста шестьдеся́тъ пя́ть.
И угоди́ Ено́хъ Бо́гу, и не обрѣта́­шеся, зане́ преложи́ его́ Бо́гъ.
И поживе́ Маѳуса́лъ лѣ́тъ сто́ о́смьдесятъ се́дмь и роди́ Ламéха.
И поживе́ Маѳуса́лъ, по е́же роди́ти ему́ Ламéха, лѣ́тъ се́дмь со́тъ о́смьдесятъ два́, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Маѳуса́ловы, я́же поживе́, лѣ́тъ де́вять со́тъ и шестьдеся́тъ де́вять: и у́мре.
И поживе́ Ламéхъ лѣ́тъ сто́ о́смьдесятъ о́смь и роди́ сы́на,
и нарече́ и́мя ему́ Но́е, глаго́ля: се́й упоко́итъ на́съ от­ дѣ́лъ на́шихъ и от­ печа́ли ру́къ на́шихъ, и от­ земли́, ю́же прокля́ Госпо́дь Бо́гъ.
И поживе́ Ламéхъ, по е́же роди́ти ему́ Но́а, лѣ́тъ пя́ть со́тъ и шестьдеся́тъ пя́ть, и роди́ сы́ны и дще́ри.
И бы́ша вси́ дні́е Ламéховы лѣ́тъ се́дмь со́тъ и пятьдеся́тъ три́: и у́мре.
И бѣ́ Но́е лѣ́тъ пяти́ со́тъ, и роди́ сы́ны три́, Си́ма, Ха́ма, Иа́феѳа.
И бы́сть егда́ нача́ша человѣ́цы мно́зи быва́ти на земли́, и дще́ри роди́шася и́мъ:
ви́дѣв­ше же сы́нове Бо́жiи дще́ри человѣ́чи, я́ко добры́ су́ть, поя́ша себѣ́ жены́ от­ всѣ́хъ, я́же избра́ша.
И рече́ Госпо́дь Бо́гъ: не и́мать Ду́хъ Мо́й пребыва́ти въ человѣ́цѣхъ си́хъ во вѣ́къ, зане́ су́ть пло́ть: бу́дутъ же дні́е и́хъ лѣ́тъ сто́ два́десять.
Исполи́ни же бя́ху на земли́ во дни́ о́ны: и пото́мъ, егда́ вхожда́ху сы́нове Бо́жiи къ дще́ремъ человѣ́ческимъ, и ражда́ху себѣ́: ті́и бя́ху исполи́ни, и́же от­ вѣ́ка, человѣ́цы имени́тiи.
Ви́дѣвъ же Госпо́дь Бо́гъ, я́ко умно́жишася зло́бы человѣ́ковъ на земли́: и вся́къ помышля́етъ въ се́рдцы сво­е́мъ при­­лѣ́жно на зла́я во вся́ дни́:
и помы́сли Бо́гъ, я́ко сотвори́ человѣ́ка на земли́, и размы́сли.
И рече́ Бо́гъ: потреблю́ человѣ́ка, его́же сотвори́хъ, от­ лица́ земли́, от­ человѣ́ка да́же до скота́, и от­ га́дъ да́же до пти́цъ небе́сныхъ: зане́ размы́слихъ, я́ко сотвори́хъ я́.
Но́е же обрѣ́те благода́ть предъ Го́сподемъ Бо́гомъ.
Сiя́ же бытiя́ Но́ева: Но́е человѣ́къ пра́веденъ, соверше́нъ сы́й въ ро́дѣ сво­е́мъ, Бо́гу угоди́ Но́е.
Роди́ же Но́е три́ сы́ны, Си́ма, Ха́ма, Иа́феѳа.
Растлѣ́ся же земля́ предъ Бо́гомъ, и напо́лнися земля́ непра́вды.
И ви́дѣ Госпо́дь Бо́гъ зе́млю, и бѣ́ растлѣ́н­на: я́ко растли́ вся́ка пло́ть пу́ть сво́й на земли́.
И рече́ Госпо́дь Бо́гъ Но́ю: вре́мя вся́каго человѣ́ка прiи́де предъ Мя́, я́ко испо́лнися земля́ непра́вды от­ ни́хъ: и се́, А́зъ погублю́ и́хъ и зе́млю.
Сотвори́ у́бо себѣ́ ковче́гъ от­ дре́въ [негнiю́щихъ] четверо­уго́лныхъ: гнѣ́зда сотвори́ши въ ковче́зѣ, и посмоли́ши его́ внутрьу́ду и внѣу́ду смоло́ю.
И та́ко сотвори́ши ковче́гъ: тре́хъ со́тъ лакте́й долгота́ ковче́га, и пяти́десяти лакте́й широта́, и три́десяти лакте́й высота́ его́.
Собира́я сво́домъ сотвори́ши ковче́гъ, и въ ла́коть сверши́ши его́ свы́ше: две́рь же ковче́га сотвори́ши от­ страны́: обита́лища двокро́вна и трекро́вна сотвори́ши въ не́мъ.
А́зъ же, се́, наведу́ пото́пъ, во́ду на зе́млю, погуби́ти вся́ку пло́ть, въ не́йже е́сть ду́хъ жи́зни подъ небесе́мъ: и ели́ка су́ть на земли́, сконча́ют­ся.
И поста́влю завѣ́тъ Мо́й съ тобо́ю: вни́деши же въ ковче́гъ ты́ и сы́нове тво­и́, и жена́ твоя́ и жены́ сыно́въ тво­и́хъ съ тобо́ю.
И от­ всѣ́хъ ското́въ и от­ всѣ́хъ га́дъ, и от­ всѣ́хъ звѣре́й, и от­ вся́кiя пло́ти, два́ два́ от­ всѣ́хъ введе́ши въ ковче́гъ, да пита́еши съ собо́ю: му́жескiй по́лъ и же́нскiй бу́дутъ.
От всѣ́хъ пти́цъ перна́тыхъ по ро́ду, и от­ всѣ́хъ ското́въ по ро́ду, и от­ всѣ́хъ гадо́въ по́лза­ю­щихъ по земли́ по ро́ду и́хъ, два́ два́ от­ всѣ́хъ вни́дутъ къ тебѣ́, пита́тися съ тобо́ю, му́жескiй по́лъ и же́нскiй.
Ты́ же воз­ми́ себѣ́ от­ всѣ́хъ бра́­шенъ, я́же и́мате я́сти, и собере́ши къ себѣ́, и бу́дутъ тебѣ́ и о́нымъ бра́шно.
И сотвори́ Но́е вся́ ели́ка заповѣ́да ему́ Госпо́дь Бо́гъ, та́ко сотвори́.
Немецкий (GNB)
Hier ist die Liste der Nachkommen von Adam.

Als Gott die Menschen erschuf, machte er sie nach seinem Bild;

und er erschuf sie als Mann und als Frau. Er segnete sie und gab ihnen den Namen »Mensch«.
Als Adam 130 Jahre alt war, zeugte er einen Sohn nach seinem Bild, als sein Ebenbild, und gab ihm den Namen Set.
Danach zeugte er noch weitere Söhne und Töchter und starb im Alter von 930 Jahren.
Als Set 105 Jahre alt war, zeugte er Enosch. Danach zeugte er noch weitere Söhne und Töchter und starb im Alter von 912 Jahren.
Als Enosch 90 Jahre alt war, zeugte er Kenan. Danach zeugte er noch weitere Söhne und Töchter und starb im Alter von 905 Jahren.
Als Kenan 70 Jahre alt war, zeugte er Mahalalel. Danach zeugte er noch weitere Söhne und Töchter und starb im Alter von 910 Jahren.
Als Mahalalel 65 Jahre alt war, zeugte er Jered. Danach zeugte er noch weitere Söhne und Töchter und starb im Alter von 895 Jahren.
Als Jered 162 Jahre alt war, zeugte er Henoch. Danach zeugte er noch weitere Söhne und Töchter und starb im Alter von 962 Jahren.
Als Henoch 65 Jahre alt war, zeugte er Metuschelach.
Danach lebte er noch 300 Jahre und zeugte weitere Söhne und Töchter.
Er wurde 365 Jahre alt.
Henoch hatte in enger Verbindung mit Gott gelebt. Dann war er plötzlich nicht mehr da; denn Gott hatte ihn von der Erde weggenommen.
Als Metuschelach 187 Jahre alt war, zeugte er Lamech.
Danach lebte er noch 782 Jahre und zeugte weitere Söhne und Töchter.
Er starb im Alter von 969 Jahren.
Als Lamech 182 Jahre alt war, zeugte er einen Sohn.
Er sagte: »Der wird uns Trost verschaffen bei der harten Arbeit, die uns auferlegt ist, weil der HERR den Acker verflucht hat.« Deshalb gab er ihm den Namen Noach.
Danach lebte er noch 595 Jahre und zeugte weitere Söhne und Töchter.
Er starb im Alter von 777 Jahren.
Als Noach 500 Jahre alt war, zeugte er Sem, Ham und Jafet.
Die Menschen begannen sich zu vermehren und sich über die Erde auszubreiten. Es wurden ihnen auch viele Töchter geboren.
Da sahen die Gottessöhne, dass die Töchter der Menschen sehr schön waren. Sie nahmen die von ihnen als Frauen, die ihnen am besten gefielen, und zeugten mit ihnen Kinder.
Der HERR aber sagte: »Ich lasse meinen Lebensgeist nicht für unbegrenzte Zeit im Menschen wohnen, denn der Mensch ist schwach und anfällig für das Böse. Ich begrenze seine Lebenszeit auf 120 Jahre.«
Damals und auch noch später lebte auf der Erde das Geschlecht der Riesen. Sie waren aus der Verbindung der Gottessöhne mit den Menschentöchtern hervorgegangen und sind als die großen Helden der Vorzeit bekannt.
Der HERR sah, dass die Menschen auf der Erde völlig verdorben waren. Alles, was aus ihrem Herzen kam, ihr ganzes Denken und Planen, war durch und durch böse.
Das tat ihm weh, und er bereute, dass er sie erschaffen hatte.
Er sagte: »Ich will die Menschen wieder von der Erde ausrotten – und nicht nur die Menschen, sondern auch die Tiere auf der Erde, von den größten bis zu den kleinsten, und auch die Vögel in der Luft. Es wäre besser gewesen, wenn ich sie gar nicht erst erschaffen hätte.«
Noach war der Einzige, der vor den Augen des HERRN bestehen konnte.
Dies ist die Geschichte Noachs und seiner Nachkommen: Im Gegensatz zu seinen Zeitgenossen war Noach ein rechtschaffener, durch und durch redlicher Mann; er lebte in enger Verbindung mit Gott.
Er hatte drei Söhne: Sem, Ham und Jafet.
Alle anderen Menschen konnten vor Gott nicht bestehen; die Erde war voll von Unrecht und Gewalt.
Wohin Gott auch sah: überall nichts als Verdorbenheit. Denn die Menschen waren alle vom rechten Weg abgekommen.
Da sagte Gott zu Noach: »Mit den Menschen mache ich ein Ende. Ich will sie vernichten samt der Erde; denn die Erde ist voll von dem Unrecht, das sie tun.
Bau dir ein Schiff, eine Arche. Mach sie aus festem Holz und dichte sie innen und außen mit Pech ab. Im Innern soll sie viele Räume haben.
Sie muss 150 Meter lang sein, 25 Meter breit und 15 Meter hoch.
Mach oben ein Dach darüber, zieh zwei Zwischendecken ein, sodass es dreistöckig wird, und bring an der Seite eine Tür an.
Ich werde eine Flut über die Erde hereinbrechen lassen, in der alles Lebendige umkommen soll. Weder Mensch noch Tier wird mit dem Leben davonkommen.
Mit dir aber schließe ich meinen Bund. Ich verspreche dir: Du sollst gerettet werden.

Geh mit deiner Frau, deinen Söhnen und deinen Schwiegertöchtern in die Arche!

Nimm von allen Tieren ein Männchen und ein Weibchen mit, damit sie mit dir gerettet werden.
Von jeder Tierart sollst du ein Paar in die Arche bringen, damit sie am Leben bleiben, alle Arten von Landtieren und Vögeln.
Nimm jedem Tier sein Futter mit, und auch genug zu essen für dich und deine Familie.«
Noach tat alles genau so, wie Gott es ihm befohlen hatte.
1 Потомки Адама от Сифа до Ноя; 18 Енох.
Вот родословие Адама: когда Бог сотворил человека, по подобию Божию создал его,
мужчину и женщину сотворил их, и благословил их, и нарек им имя: человек, в день сотворения их.
Адам жил сто тридцать [230] лет и родил [сына] по подобию своему [и] по образу своему, и нарек ему имя: Сиф.
Дней Адама по рождении им Сифа было восемьсот [700] лет, и родил он сынов и дочерей.
Всех же дней жизни Адамовой было девятьсот тридцать лет; и он умер.
Сиф жил сто пять [205] лет и родил Еноса.
По рождении Еноса Сиф жил восемьсот семь [707] лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Сифовых было девятьсот двенадцать лет; и он умер.
Енос жил девяносто [190] лет и родил Каинана.
По рождении Каинана Енос жил восемьсот пятнадцать [715] лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Еноса было девятьсот пять лет; и он умер.
Каинан жил семьдесят [170] лет и родил Малелеила.
По рождении Малелеила Каинан жил восемьсот сорок [740] лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Каинана было девятьсот десять лет; и он умер.
Малелеил жил шестьдесят пять [165] лет и родил Иареда.
По рождении Иареда Малелеил жил восемьсот тридцать [730] лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Малелеила было восемьсот девяносто пять лет; и он умер.
Иаред жил сто шестьдесят два года и родил Еноха.
По рождении Еноха Иаред жил восемьсот лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Иареда было девятьсот шестьдесят два года; и он умер.
Енох жил шестьдесят пять [165] лет и родил Мафусала.
И ходил Енох пред Богом, по рождении Мафусала, триста [200] лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Еноха было триста шестьдесят пять лет.
И ходил Енох пред Богом; и не стало его, потому что Бог взял его.
Мафусал жил сто восемьдесят семь лет и родил Ламеха.
По рождении Ламеха Мафусал жил семьсот восемьдесят два года и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Мафусала было девятьсот шестьдесят девять лет; и он умер.
Ламех жил сто восемьдесят два [188] года и родил сына,
и нарек ему имя: Ной, сказав: он утешит нас в работе нашей и в трудах рук наших при возделывании земли, которую проклял Господь [Бог].
И жил Ламех по рождении Ноя пятьсот девяносто пять [565] лет и родил сынов и дочерей.
Всех же дней Ламеха было семьсот семьдесят семь [753] лет; и он умер.
Ною было пятьсот лет и родил Ной [трех сынов]: Сима, Хама и Иафета.
1 Великое развращение людей пред Богом, Который объявляет их истребление. 8 Ной обретает благодать у Бога; повеление построить ковчег.
Когда люди начали умножаться на земле и родились у них дочери,
тогда сыны Божии увидели дочерей человеческих, что они красивы, и брали их себе в жены, какую кто избрал.
И сказал Господь [Бог]: не вечно Духу Моему быть пренебрегаемым человеками [сими], потому что они плоть; пусть будут дни их сто двадцать лет.
В то время были на земле исполины, особенно же с того времени, как сыны Божии стали входить к дочерям человеческим, и они стали рождать им: это сильные, издревле славные люди.
И увидел Господь [Бог], что велико развращение человеков на земле, и что все мысли и помышления сердца их были зло во всякое время;
и раскаялся Господь, что создал человека на земле, и восскорбел в сердце Своем.
И сказал Господь: истреблю с лица земли человеков, которых Я сотворил, от человека до скотов, и гадов и птиц небесных истреблю, ибо Я раскаялся, что создал их.
Ной же обрел благодать пред очами Господа [Бога].
Вот житие Ноя: Ной был человек праведный и непорочный в роде своем; Ной ходил пред Богом.
Ной родил трех сынов: Сима, Хама и Иафета.
Но земля растлилась пред лицом Божиим, и наполнилась земля злодеяниями.
И воззрел [Господь] Бог на землю, и вот, она растленна, ибо всякая плоть извратила путь свой на земле.
И сказал [Господь] Бог Ною: конец всякой плоти пришел пред лицо Мое, ибо земля наполнилась от них злодеяниями; и вот, Я истреблю их с земли.
Сделай себе ковчег из дерева гофер; отделения сделай в ковчеге и осмоли его смолою внутри и снаружи.
И сделай его так: длина ковчега триста локтей; ширина его пятьдесят локтей, а высота его тридцать локтей.
И сделай отверстие в ковчеге, и в локоть сведи его вверху, и дверь в ковчег сделай с боку его; устрой в нем нижнее, второе и третье [жилье].
И вот, Я наведу на землю потоп водный, чтоб истребить всякую плоть, в которой есть дух жизни, под небесами; все, что есть на земле, лишится жизни.
Но с тобою Я поставлю завет Мой, и войдешь в ковчег ты, и сыновья твои, и жена твоя, и жены сынов твоих с тобою.
Введи также в ковчег [из всякого скота, и из всех гадов, и] из всех животных, и от всякой плоти по паре, чтоб они остались с тобою в живых; мужеского пола и женского пусть они будут.
Из [всех] птиц по роду их, и из [всех] скотов по роду их, и из всех пресмыкающихся по земле по роду их, из всех по паре войдут к тебе, чтобы остались в живых [с тобою, мужеского пола и женского].
Ты же возьми себе всякой пищи, какою питаются, и собери к себе; и будет она для тебя и для них пищею.
И сделал Ной всё: как повелел ему [Господь] Бог, так он и сделал.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible