Скрыть
6:1
6:4
6:7
6:8
6:10
6:11
6:12
6:15
6:16
6:18
6:20
6:21
Глава 7 
7:2
7:3
7:4
7:6
7:8
7:10
7:12
7:13
7:14
7:15
7:17
7:18
7:19
7:20
7:21
7:22
7:24
Церковнославянский (рус)
И бы́сть егда́ нача́ша человѣ́цы мно́зи быва́ти на земли́, и дще́ри роди́шася и́мъ:
ви́дѣв­ше же сы́нове Бо́жiи дще́ри человѣ́чи, я́ко добры́ су́ть, поя́ша себѣ́ жены́ от­ всѣ́хъ, я́же избра́ша.
И рече́ Госпо́дь Бо́гъ: не и́мать Ду́хъ Мо́й пребыва́ти въ человѣ́цѣхъ си́хъ во вѣ́къ, зане́ су́ть пло́ть: бу́дутъ же дні́е и́хъ лѣ́тъ сто́ два́десять.
Исполи́ни же бя́ху на земли́ во дни́ о́ны: и пото́мъ, егда́ вхожда́ху сы́нове Бо́жiи къ дще́ремъ человѣ́ческимъ, и ражда́ху себѣ́: ті́и бя́ху исполи́ни, и́же от­ вѣ́ка, человѣ́цы имени́тiи.
Ви́дѣвъ же Госпо́дь Бо́гъ, я́ко умно́жишася зло́бы человѣ́ковъ на земли́: и вся́къ помышля́етъ въ се́рдцы сво­е́мъ при­­лѣ́жно на зла́я во вся́ дни́:
и помы́сли Бо́гъ, я́ко сотвори́ человѣ́ка на земли́, и размы́сли.
И рече́ Бо́гъ: потреблю́ человѣ́ка, его́же сотвори́хъ, от­ лица́ земли́, от­ человѣ́ка да́же до скота́, и от­ га́дъ да́же до пти́цъ небе́сныхъ: зане́ размы́слихъ, я́ко сотвори́хъ я́.
Но́е же обрѣ́те благода́ть предъ Го́сподемъ Бо́гомъ.
Сiя́ же бытiя́ Но́ева: Но́е человѣ́къ пра́веденъ, соверше́нъ сы́й въ ро́дѣ сво­е́мъ, Бо́гу угоди́ Но́е.
Роди́ же Но́е три́ сы́ны, Си́ма, Ха́ма, Иа́феѳа.
Растлѣ́ся же земля́ предъ Бо́гомъ, и напо́лнися земля́ непра́вды.
И ви́дѣ Госпо́дь Бо́гъ зе́млю, и бѣ́ растлѣ́н­на: я́ко растли́ вся́ка пло́ть пу́ть сво́й на земли́.
И рече́ Госпо́дь Бо́гъ Но́ю: вре́мя вся́каго человѣ́ка прiи́де предъ Мя́, я́ко испо́лнися земля́ непра́вды от­ ни́хъ: и се́, А́зъ погублю́ и́хъ и зе́млю.
Сотвори́ у́бо себѣ́ ковче́гъ от­ дре́въ [негнiю́щихъ] четверо­уго́лныхъ: гнѣ́зда сотвори́ши въ ковче́зѣ, и посмоли́ши его́ внутрьу́ду и внѣу́ду смоло́ю.
И та́ко сотвори́ши ковче́гъ: тре́хъ со́тъ лакте́й долгота́ ковче́га, и пяти́десяти лакте́й широта́, и три́десяти лакте́й высота́ его́.
Собира́я сво́домъ сотвори́ши ковче́гъ, и въ ла́коть сверши́ши его́ свы́ше: две́рь же ковче́га сотвори́ши от­ страны́: обита́лища двокро́вна и трекро́вна сотвори́ши въ не́мъ.
А́зъ же, се́, наведу́ пото́пъ, во́ду на зе́млю, погуби́ти вся́ку пло́ть, въ не́йже е́сть ду́хъ жи́зни подъ небесе́мъ: и ели́ка су́ть на земли́, сконча́ют­ся.
И поста́влю завѣ́тъ Мо́й съ тобо́ю: вни́деши же въ ковче́гъ ты́ и сы́нове тво­и́, и жена́ твоя́ и жены́ сыно́въ тво­и́хъ съ тобо́ю.
И от­ всѣ́хъ ското́въ и от­ всѣ́хъ га́дъ, и от­ всѣ́хъ звѣре́й, и от­ вся́кiя пло́ти, два́ два́ от­ всѣ́хъ введе́ши въ ковче́гъ, да пита́еши съ собо́ю: му́жескiй по́лъ и же́нскiй бу́дутъ.
От всѣ́хъ пти́цъ перна́тыхъ по ро́ду, и от­ всѣ́хъ ското́въ по ро́ду, и от­ всѣ́хъ гадо́въ по́лза­ю­щихъ по земли́ по ро́ду и́хъ, два́ два́ от­ всѣ́хъ вни́дутъ къ тебѣ́, пита́тися съ тобо́ю, му́жескiй по́лъ и же́нскiй.
Ты́ же воз­ми́ себѣ́ от­ всѣ́хъ бра́­шенъ, я́же и́мате я́сти, и собере́ши къ себѣ́, и бу́дутъ тебѣ́ и о́нымъ бра́шно.
И сотвори́ Но́е вся́ ели́ка заповѣ́да ему́ Госпо́дь Бо́гъ, та́ко сотвори́.
И рече́ Госпо́дь Бо́гъ къ Но́ю: вни́ди ты́ и ве́сь до́мъ тво́й въ ковче́гъ, я́ко тя́ ви́дѣхъ пра́ведна предо Мно́ю въ ро́дѣ се́мъ:
от­ ското́въ же чи́стыхъ введи́ къ себѣ́ се́дмь се́дмь, му́жескiй по́лъ и же́нскiй: от­ ското́въ же нечи́стыхъ два́ два́, му́жескiй по́лъ и же́нскiй:
и от­ пти́цъ небе́сныхъ чи́стыхъ се́дмь се́дмь, му́жескiй по́лъ и же́нскiй: и от­ всѣ́хъ пти́цъ нечи́стыхъ двѣ́ двѣ́, му́жескiй по́лъ и же́нскiй, препита́ти сѣ́мя по все́й земли́:
еще́ бо дні́й се́дмь, А́зъ наведу́ до́ждь на зе́млю четы́редесять дні́й и четы́редесять ноще́й: и потреблю́ вся́кое воста́нiе, е́же сотвори́хъ, от­ лица́ всея́ земли́.
И сотвори́ Но́е вся́, ели́ка заповѣ́да ему́ Госпо́дь Бо́гъ.
Но́е же бѣ́ лѣ́тъ шести́ со́тъ, и пото́пъ водны́й бы́сть на земли́.
Вни́де же Но́е и сы́нове его́, и жена́ его́ и жены́ сыно́въ его́ съ ни́мъ въ ковче́гъ, воды́ ра́ди пото́па.
И от­ пти́цъ чи́стыхъ и от­ пти́цъ нечи́стыхъ, и от­ ско́тъ чи́стыхъ и от­ ско́тъ нечи́стыхъ, [и от­ звѣре́й,] и от­ всѣ́хъ гадо́въ пресмыка́ющихся по земли́,
два́ два́ внидо́ша къ Но́ю въ ковче́гъ, му́жескiй по́лъ и же́нскiй, я́коже заповѣ́да [Госпо́дь] Бо́гъ Но́ю.
И бы́сть по седми́ дне́хъ, и вода́ пото́пная бы́сть на земли́.
Въ шестьсо́тное лѣ́то въ житiи́ Но́евѣ, втора́го ме́сяца, въ два́десять седмы́й де́нь ме́сяца, въ де́нь то́й разверзо́шася вси́ исто́чницы бе́здны, и хля́би небе́сныя от­верзо́шася:
и бы́сть до́ждь на зе́млю четы́редесять дні́й и четы́редесять ноще́й.
Въ де́нь то́й вни́де Но́е, Си́мъ, Ха́мъ, Иа́феѳъ, сы́нове Но́евы, и жена́ Но́ева, и три́ жены́ сыно́въ его́ съ ни́мъ въ ковче́гъ.
И вси́ звѣ́рiе земні́и по ро́ду, и вси́ ско́ти по ро́ду, и вся́кiй га́дъ дви́жущiйся на земли́ по ро́ду, и вся́кая пти́ца перна́тая по ро́ду сво­ему́,
внидо́ша къ Но́ю въ ковче́гъ два́ два́, му́жескiй по́лъ и же́нскiй, от­ вся́кiя пло́ти, въ не́йже е́сть ду́хъ живо́тный:
и входя́щая му́жескiй по́лъ и же́нскiй от­ вся́кiя пло́ти, внидо́ша къ Но́ю въ ковче́гъ, я́коже заповѣ́да Госпо́дь Бо́гъ Но́ю: и затвори́ Госпо́дь Бо́гъ ковче́гъ от­внѣ́ его́.
И бы́сть пото́пъ четы́редесять дні́й и четы́редесять ноще́й на земли́, и умно́жися вода́ и взя́ ковче́гъ, и воз­вы́сися от­ земли́:
и воз­мога́­ше вода́, и умножа́­шеся зѣло́ на земли́, и ноша́­шеся ковче́гъ верху́ воды́.
Вода́ же воз­мога́­ше зѣло́ зѣло́ на земли́: и покры́ вся́ го́ры высо́кiя, я́же бя́ху подъ небесе́мъ:
пять­на́­де­сять лакте́й горѣ́ воз­вы́сися вода́, и покры́ вся́ го́ры высо́кiя.
И у́мре вся́кая пло́ть дви́жущаяся по земли́ пти́цъ и ското́въ и звѣре́й, и вся́кiй га́дъ дви́жущiйся на земли́, и вся́кiй человѣ́къ,
и вся́ ели́ка и́мутъ дыха́нiе жи́зни, и все́ е́же бѣ́ на су́ши у́мре.
И потреби́ся вся́кое воста́нiе, е́же бя́ше на лицы́ всея́ земли́, от­ человѣ́ка да́же до скота́ и гадо́въ и пти́цъ небе́сныхъ, и потреби́шася от­ земли́: и оста́ Но́е еди́нъ, и и́же съ ни́мъ въ ковче́зѣ.
И воз­вы́сися вода́ надъ земле́ю дні́й сто́ пятьдеся́тъ.
Синодальный
1 Великое развращение людей пред Богом, Который объявляет их истребление. 8 Ной обретает благодать у Бога; повеление построить ковчег.
Когда люди начали умножаться на земле и родились у них дочери,
тогда сыны Божии увидели дочерей человеческих, что они красивы, и брали их себе в жены, какую кто избрал.
И сказал Господь [Бог]: не вечно Духу Моему быть пренебрегаемым человеками [сими], потому что они плоть; пусть будут дни их сто двадцать лет.
В то время были на земле исполины, особенно же с того времени, как сыны Божии стали входить к дочерям человеческим, и они стали рождать им: это сильные, издревле славные люди.
И увидел Господь [Бог], что велико развращение человеков на земле, и что все мысли и помышления сердца их были зло во всякое время;
и раскаялся Господь, что создал человека на земле, и восскорбел в сердце Своем.
И сказал Господь: истреблю с лица земли человеков, которых Я сотворил, от человека до скотов, и гадов и птиц небесных истреблю, ибо Я раскаялся, что создал их.
Ной же обрел благодать пред очами Господа [Бога].
Вот житие Ноя: Ной был человек праведный и непорочный в роде своем; Ной ходил пред Богом.
Ной родил трех сынов: Сима, Хама и Иафета.
Но земля растлилась пред лицом Божиим, и наполнилась земля злодеяниями.
И воззрел [Господь] Бог на землю, и вот, она растленна, ибо всякая плоть извратила путь свой на земле.
И сказал [Господь] Бог Ною: конец всякой плоти пришел пред лицо Мое, ибо земля наполнилась от них злодеяниями; и вот, Я истреблю их с земли.
Сделай себе ковчег из дерева гофер; отделения сделай в ковчеге и осмоли его смолою внутри и снаружи.
И сделай его так: длина ковчега триста локтей; ширина его пятьдесят локтей, а высота его тридцать локтей.
И сделай отверстие в ковчеге, и в локоть сведи его вверху, и дверь в ковчег сделай с боку его; устрой в нем нижнее, второе и третье [жилье].
И вот, Я наведу на землю потоп водный, чтоб истребить всякую плоть, в которой есть дух жизни, под небесами; все, что есть на земле, лишится жизни.
Но с тобою Я поставлю завет Мой, и войдешь в ковчег ты, и сыновья твои, и жена твоя, и жены сынов твоих с тобою.
Введи также в ковчег [из всякого скота, и из всех гадов, и] из всех животных, и от всякой плоти по паре, чтоб они остались с тобою в живых; мужеского пола и женского пусть они будут.
Из [всех] птиц по роду их, и из [всех] скотов по роду их, и из всех пресмыкающихся по земле по роду их, из всех по паре войдут к тебе, чтобы остались в живых [с тобою, мужеского пола и женского].
Ты же возьми себе всякой пищи, какою питаются, и собери к себе; и будет она для тебя и для них пищею.
И сделал Ной всё: как повелел ему [Господь] Бог, так он и сделал.
1 Ной с семейством и скот вошли в ковчег; 11 потоп истребил всё, кроме находящихся в ковчеге.
И сказал Господь [Бог] Ною: войди ты и все семейство твое в ковчег, ибо тебя увидел Я праведным предо Мною в роде сем;
и всякого скота чистого возьми по семи, мужеского пола и женского, а из скота нечистого по два, мужеского пола и женского;
также и из птиц небесных [чистых] по семи, мужеского пола и женского, [и из всех птиц нечистых по две, мужеского пола и женского,] чтобы сохранить племя для всей земли,
ибо чрез семь дней Я буду изливать дождь на землю сорок дней и сорок ночей; и истреблю все существующее, что Я создал, с лица земли.
Ной сделал все, что Господь [Бог] повелел ему.
Ной же был шестисот лет, как потоп водный пришел на землю.
И вошел Ной и сыновья его, и жена его, и жены сынов его с ним в ковчег от вод потопа.
И [из птиц чистых и из птиц нечистых, и] из скотов чистых и из скотов нечистых, [и из зверей] и из всех пресмыкающихся по земле
по паре, мужеского пола и женского, вошли к Ною в ковчег, как [Господь] Бог повелел Ною.
Чрез семь дней воды потопа пришли на землю.
В шестисотый год жизни Ноевой, во второй месяц, в семнадцатый [27] день месяца, в сей день разверзлись все источники великой бездны, и окна небесные отворились;
и лился на землю дождь сорок дней и сорок ночей.
В сей самый день вошел в ковчег Ной, и Сим, Хам и Иафет, сыновья Ноевы, и жена Ноева, и три жены сынов его с ними.
Они, и все звери [земли] по роду их, и всякий скот по роду его, и все гады, пресмыкающиеся по земле, по роду их, и все летающие по роду их, все птицы, все крылатые,
и вошли к Ною в ковчег по паре [мужеского пола и женского] от всякой плоти, в которой есть дух жизни;
и вошедшие [к Ною в ковчег] мужеский и женский пол всякой плоти вошли, как повелел ему [Господь] Бог. И затворил Господь [Бог] за ним [ковчег].
И продолжалось на земле наводнение сорок дней [и сорок ночей], и умножилась вода, и подняла ковчег, и он возвысился над землею;
вода же усиливалась и весьма умножалась на земле, и ковчег плавал по поверхности вод.
И усилилась вода на земле чрезвычайно, так что покрылись все высокие горы, какие есть под всем небом;
на пятнадцать локтей поднялась над ними вода, и покрылись [все высокие] горы.
И лишилась жизни всякая плоть, движущаяся по земле, и птицы, и скоты, и звери, и все гады, ползающие по земле, и все люди;
все, что имело дыхание духа жизни в ноздрях своих на суше, умерло.
Истребилось всякое существо, которое было на поверхности [всей] земли; от человека до скота, и гадов, и птиц небесных, – все истребилось с земли, остался только Ной и что было с ним в ковчеге.
Вода же усиливалась на земле сто пятьдесят дней.
Now it came to pass, when men began to multiply on the face of the earth, and daughters were born to them,
that the sons of God saw the daughters of men, that they were beautiful; and they took wives for themselves of all whom they chose.
And the LORD said, «My Spirit shall not strive with man forever, for he is indeed flesh; yet his days shall be one hundred and twenty years.»
There were giants on the earth in those days, and also afterward, when the sons of God came in to the daughters of men and they bore children to them. Those were the mighty men who were of old, men of renown.
Then the LORD saw that the wickedness of man was great in the earth, and that every intent of the thoughts of his heart was only evil continually.
And the LORD was sorry that He had made man on the earth, and He was grieved in His heart.
So the LORD said, «I will destroy man whom I have created from the face of the earth, both man and beast, creeping thing and birds of the air, for I am sorry that I have made them.»
But Noah found grace in the eyes of the LORD.
This is the genealogy of Noah. Noah was a just man, perfect in his generations. Noah walked with God.
And Noah begot three sons: Shem, Ham, and Japheth.
The earth also was corrupt before God, and the earth was filled with violence.
So God looked upon the earth, and indeed it was corrupt; for all flesh had corrupted their way on the earth.
And God said to Noah, «The end of all flesh has come before Me, for the earth is filled with violence through them; and behold, I will destroy them with the earth.
Make yourself an ark of gopherwood; make rooms in the ark, and cover it inside and outside with pitch.
And this is how you shall make it: The length of the ark shall be three hundred cubits, its width fifty cubits, and its height thirty cubits.
You shall make a window for the ark, and you shall finish it to a cubit from above; and set the door of the ark in its side. You shall make it with lower, second, and third decks.
And behold, I Myself am bringing floodwaters on the earth, to destroy from under heaven all flesh in which is the breath of life; everything that is on the earth shall die.
But I will establish My covenant with you; and you shall go into the ark--you, your sons, your wife, and your sonś wives with you.
And of every living thing of all flesh you shall bring two of every sort into the ark, to keep them alive with you; they shall be male and female.
Of the birds after their kind, of animals after their kind, and of every creeping thing of the earth after its kind, two of every kind will come to you to keep them alive.
And you shall take for yourself of all food that is eaten, and you shall gather it to yourself; and it shall be food for you and for them.»
Thus Noah did; according to all that God commanded him, so he did.
Then the LORD said to Noah, «Come into the ark, you and all your household, because I have seen that you are righteous before Me in this generation.
You shall take with you seven each of every clean animal, a male and his female; two each of animals that are unclean, a male and his female;
also seven each of birds of the air, male and female, to keep the species alive on the face of all the earth.
For after seven more days I will cause it to rain on the earth forty days and forty nights, and I will destroy from the face of the earth all living things that I have made.»
And Noah did according to all that the LORD commanded him.
Noah was six hundred years old when the floodwaters were on the earth.
So Noah, with his sons, his wife, and his sonś wives, went into the ark because of the waters of the flood.
Of clean animals, of animals that are unclean, of birds, and of everything that creeps on the earth,
two by two they went into the ark to Noah, male and female, as God had commanded Noah.
And it came to pass after seven days that the waters of the flood were on the earth.
In the six hundredth year of Noah́s life, in the second month, the seventeenth day of the month, on that day all the fountains of the great deep were broken up, and the windows of heaven were opened.
And the rain was on the earth forty days and forty nights.
On the very same day Noah and Noah́s sons, Shem, Ham, and Japheth, and Noah́s wife and the three wives of his sons with them, entered the ark--
they and every beast after its kind, all cattle after their kind, every creeping thing that creeps on the earth after its kind, and every bird after its kind, every bird of every sort.
And they went into the ark to Noah, two by two, of all flesh in which is the breath of life.
So those that entered, male and female of all flesh, went in as God had commanded him; and the LORD shut him in.
Now the flood was on the earth forty days. The waters increased and lifted up the ark, and it rose high above the earth.
The waters prevailed and greatly increased on the earth, and the ark moved about on the surface of the waters.
And the waters prevailed exceedingly on the earth, and all the high hills under the whole heaven were covered.
The waters prevailed fifteen cubits upward, and the mountains were covered.
And all flesh died that moved on the earth: birds and cattle and beasts and every creeping thing that creeps on the earth, and every man.
All in whose nostrils was the breath of the spirit of life, all that was on the dry land, died.
So He destroyed all living things which were on the face of the ground: both man and cattle, creeping thing and bird of the air. They were destroyed from the earth. Only Noah and those who were with him in the ark remained alive.
And the waters prevailed on the earth one hundred and fifty days.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible