И благослови́ Бо́гъ Но́а и сы́ны его́ и рече́ и́мъ: расти́теся и мно́житеся, и напо́лните зе́млю и облада́йте е́ю:
и стра́хъ и тре́петъ ва́шъ бу́детъ на всѣ́хъ звѣре́хъ земны́хъ [и на всѣ́хъ скотѣ́хъ земны́хъ], на всѣ́хъ пти́цахъ небе́сныхъ и на всѣ́хъ дви́жущихся по земли́ и на всѣ́хъ ры́бахъ морски́хъ: въ ру́цѣ ва́шы вда́хъ [я́].
Вы́ же расти́теся и мно́житеся, и напо́лните зе́млю, и мно́житеся на не́й.
И рече́ Бо́гъ Но́еви и сыно́мъ его́ съ ни́мъ, глаго́ля:
се́, А́зъ поставля́ю завѣ́тъ мо́й ва́мъ и сѣ́мени ва́шему по ва́съ,
и вся́кой души́ живу́щей съ ва́ми от пти́цъ и от ско́тъ и всѣ́мъ звѣре́мъ земны́мъ, ели́ка съ ва́ми [су́ть] от всѣ́хъ изше́дшихъ изъ ковче́га:
и поста́влю завѣ́тъ Мо́й съ ва́ми: и не у́мретъ вся́ка пло́ть ктому́ от воды́ пото́пныя, и ктому́ не бу́детъ пото́пъ водны́й, е́же истли́ти всю́ зе́млю.
И рече́ Госпо́дь Бо́гъ Но́еви: сiе́ зна́менiе завѣ́та, е́же а́зъ даю́ между́ Мно́ю и ва́ми, и между́ вся́кою душе́ю живо́ю, я́же е́сть съ ва́ми, въ ро́ды вѣ́чныя:
дугу́ Мою́ полага́ю во о́блацѣ, и бу́детъ въ зна́менiе завѣ́та [вѣ́чнаго] между́ Мно́ю и земле́ю.
И бу́детъ егда́ наведу́ о́блаки на зе́млю, яви́тся дуга́ Моя́ во о́блацѣ:
и помяну́ завѣ́тъ Мо́й, и́же е́сть между́ Мно́ю и ва́ми, и между́ вся́кою душе́ю живу́щею во вся́кой пло́ти, и не бу́детъ ктому́ вода́ въ пото́пъ, я́ко потреби́ти вся́ку пло́ть.
И бу́детъ дуга́ моя́ во о́блацѣ: и узрю́ ю́, е́же помяну́ти завѣ́тъ вѣ́чный между́ Мно́ю и земле́ю, и между́ вся́кою душе́ю живу́щею во вся́кой пло́ти, я́же е́сть на земли́.
И рече́ Бо́гъ Но́еви: сiе́ зна́менiе завѣ́та, его́же положи́хъ между́ Мно́ю и между́ вся́кою пло́тiю, я́же е́сть на земли́.
Бы́ша же сы́нове Но́евы изше́дшiи изъ ковче́га, Си́мъ, Ха́мъ, Иа́феѳъ: Ха́мъ же бя́ше оте́цъ Ханаа́нь.
И нача́тъ Но́е человѣ́къ дѣ́латель [бы́ти] земли́, и насади́ виногра́дъ:
и испи́ от вина́, и упи́ся, и обнажи́ся въ дому́ свое́мъ.
И ви́дѣ Ха́мъ оте́цъ Ханаа́нь наготу́ отца́ своего́, и изше́дъ во́нъ повѣ́да обѣ́ма бра́тома свои́ма.
И взе́мше Си́мъ и Иа́феѳъ ри́зу, возложи́ша [ю́] на о́бѣ ра́мѣ свои́, и идо́ша вспя́ть зря́ще, и покры́ша наготу́ отца́ своего́: и лице́ и́хъ вспя́ть зря́, и наготы́ отца́ своего́ не ви́дѣша.
Истрезви́ся же Но́е от вина́, и разумѣ́ ели́ка сотвори́ ему́ сы́нъ его́ юнѣ́йшiй,
и рече́: про́клятъ [бу́ди] Ханаа́нъ о́трокъ: ра́бъ бу́детъ бра́тiямъ свои́мъ.
И рече́: благослове́нъ Госпо́дь Бо́гъ Си́мовъ: и бу́детъ Ханаа́нъ о́трокъ ра́бъ ему́:
да распространи́тъ Бо́гъ Иа́феѳа, и да всели́тся въ селе́нiихъ Си́мовыхъ, и да бу́детъ Ханаа́нъ ра́бъ ему́.
Поживе́ же Но́е по пото́пѣ лѣ́тъ три́ста пятьдеся́тъ.
И бы́ша вси́ дні́е Но́евы лѣ́тъ де́вять со́тъ пятьдеся́тъ: и у́мре.
И благословил Бог Ноя и сынов его и сказал им: плодитесь и размножайтесь, и наполняйте землю [и обладайте ею];
да страшатся и да трепещут вас все звери земные, [и весь скот земной,] и все птицы небесные, все, что движется на земле, и все рыбы морские: в ваши руки отданы они;
все движущееся, что живет, будет вам в пищу; как зелень травную даю вам все;
только плоти с душею ее, с кровью ее, не ешьте;
Я взыщу и вашу кровь, в которой жизнь ваша, взыщу ее от всякого зверя, взыщу также душу человека от руки человека, от руки брата его;
кто прольет кровь человеческую, того кровь прольется рукою человека: ибо человек создан по образу Божию;
вы же плодитесь и размножайтесь, и распространяйтесь по земле, и умножайтесь на ней.
И сказал Бог Ною и сынам его с ним:
вот, Я поставляю завет Мой с вами и с потомством вашим после вас,
и со всякою душею живою, которая с вами, с птицами и со скотами, и со всеми зверями земными, которые у вас, со всеми вышедшими из ковчега, со всеми животными земными;
поставляю завет Мой с вами, что не будет более истреблена всякая плоть водами потопа, и не будет уже потопа на опустошение земли.
И сказал [Господь] Бог: вот знамение завета, который Я поставляю между Мною и между вами и между всякою душею живою, которая с вами, в роды навсегда:
Я полагаю радугу Мою в облаке, чтоб она была знамением [вечного] завета между Мною и между землею.
И будет, когда Я наведу облако на землю, то явится радуга [Моя] в облаке;
и Я вспомню завет Мой, который между Мною и между вами и между всякою душею живою во всякой плоти; и не будет более вода потопом на истребление всякой плоти.
И будет радуга [Моя] в облаке, и Я увижу ее, и вспомню завет вечный между Богом [и между землею] и между всякою душею живою во всякой плоти, которая на земле.
И сказал Бог Ною: вот знамение завета, который Я поставил между Мною и между всякою плотью, которая на земле.
Сыновья Ноя, вышедшие из ковчега, были: Сим, Хам и Иафет. Хам же был отец Ханаана.
Сии трое были сыновья Ноевы, и от них населилась вся земля.
Ной начал возделывать землю и насадил виноградник;
и выпил он вина, и опьянел, и лежал обнаженным в шатре своем.
И увидел Хам, отец Ханаана, наготу отца своего, и выйдя рассказал двум братьям своим.
Сим же и Иафет взяли одежду и, положив ее на плечи свои, пошли задом и покрыли наготу отца своего; лица их были обращены назад, и они не видали наготы отца своего.
Ной проспался от вина своего и узнал, что сделал над ним меньший сын его,
и сказал: проклят Ханаан; раб рабов будет он у братьев своих.
Потом сказал: благословен Господь Бог Симов; Ханаан же будет рабом ему;
да распространит Бог Иафета, и да вселится он в шатрах Симовых; Ханаан же будет рабом ему.
И жил Ной после потопа триста пятьдесят лет.
Всех же дней Ноевых было девятьсот пятьдесят лет, и он умер.
Dio benedisse Noè e i suoi figli e disse loro: «Siate fecondi e moltiplicatevi e riempite la terra.
Il timore e il terrore di voi sia in tutte le bestie selvatiche e in tutto il bestiame e in tutti gli uccelli del cielo. Quanto striscia sul suolo e tutti i pesci del mare sono messi in vostro potere.
Quanto si muove e ha vita vi servirà di cibo: vi do tutto questo, come gia le verdi erbe.
Soltanto non mangerete la carne con la sua vita, cioè il suo sangue.
Del sangue vostro anzi, ossia della vostra vita, io domanderò conto; ne domanderò conto ad ogni essere vivente e domanderò conto della vita delĺuomo alĺuomo, a ognuno di suo fratello.
Chi sparge il sangue delĺuomo dalĺuomo il suo sangue sarà sparso, perché ad immagine di Dio Egli ha fatto ĺuomo.
E voi, siate fecondi e moltiplicatevi, siate numerosi sulla terra e dominatela».
Dio disse a Noè e ai sui figli con lui:
«Quanto a me, ecco io stabilisco la mia alleanza coni vostri discendenti dopo di voi;
con ogni essere vivente che è con voi, uccelli, bestiame e bestie selvatiche, con tutti gli animali che sono usciti dalĺarca.
Io stabilisco la mia alleanza con voi: non sarà più distrutto nessun vivente dalle acque del diluvio, né più il diluvio devasterà la terra».
Dio disse: che io pongo tra me e voi e tra ogni essere vivente che è con voi per le generazioni eterne.
Il mio arco pongo sulle nubi ed esso sarà il segno delĺalleanza tra me e la terra.
Quando radunerò le nubi sulla terra e apparirà ĺarco sulle nubi
ricorderò la mia alleanza che è tra me e voi e tra ogni essere che vive in ogni carne e noi ci saranno più le acque per il diluvio, per distruggere ogni carne.
Ĺarco sarà sulle nubi e io lo guarderò per ricordare ĺalleanza eterna tra Dio e ogni essere che vive in ogni carne che è sulla terra».
Disse Dio a Noè: «Questo è il segno delĺalleanza che io ho stabilito tra me e ogni carne che è sulla terra».
I figli di Noè che uscirono dalĺarca furono Sem, Cam e Iafet; Cam è il padre di Canaan.
Questi tre sono i figli di Noè e da questi fu popolata tutta la terra.
Ora Noè, coltivatore della terra, cominciò a piantare una vigna.
Avendo bevuto il vino, si ubriacò e giacque scoperto alĺinterno della sua tenda.
Cam, padre di Canaan, vide il padre scoperto e raccontò la cosa ai due fratelli che stavano fuori.
Allora Sem e Iafet presero il mantello, se lo misero tutti e due sulle spalle e, camminando a ritroso, coprirono il padre scoperto; avendo rivolto la faccia indietro, non videro il padre scoperto.
Quando Noè si fu risvegliato dalĺebbrezza, seppe quanto gli aveva fatto il figlio minore;
allora disse: «Sia maledetto Canaan! Schiavo degli schiavi sarà per i suoi fratelli!».
Disse poi: Canaan sia suo schiavo!
Dio dilati Iafet e questi dimori nelle tende di Sem, Canaan sia suo schiavo!».
Noè visse, dopo il diluvio, trecentocinquanta anni.
Ĺintera vita di Noè fu di novecentocinquanta anni, poi morì.