Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
2:1
2:16
Сего́ ра́ди подоба́етъ на́мъ ли́шше внима́ти слы́шаннымъ, да не когда́ отпаде́мъ.
[Зач. 305.] А́ще бо глаго́ланное А́нгелы сло́во бы́сть извѣ́стно, и вся́ко преступле́нiе и ослуша́нiе пра́ведное прiя́тъ мздовоздая́нiе:
ка́ко мы́ убѣжи́мъ, о толи́цѣмъ неради́вше спасе́нiи, е́же зача́ло прiе́мь глаго́латися от Го́спода, слы́шавшими въ на́съ извѣсти́ся,
сосвидѣ́телствующу Бо́гу зна́меньми же и чудесы́, и разли́чными си́лами, и Ду́ха Свята́го раздѣле́ньми, по Свое́й Ему́ во́ли?
Не А́нгеломъ бо покори́ Бо́гъ вселе́нную гряду́щую, о не́йже глаго́лемъ:
засвидѣ́телствова же нѣ́гдѣ нѣ́кто, глаго́ля: что́ е́сть человѣ́къ, я́ко по́мниши его́? Или́ сы́нъ человѣ́ческiй, я́ко посѣща́еши и́?
Ума́лилъ еси́ его́ ма́лымъ нѣ́чимъ от А́нгелъ: сла́вою и чѣ́стiю вѣнча́лъ еси́ его́ и поста́вилъ еси́ его́ надъ дѣ́лы руку́ Твое́ю,
вся́ покори́лъ еси́ подъ но́зѣ его́. Внегда́ же покори́ти ему́ вся́ческая, ничто́же оста́ви ему́ непокоре́но. Ны́нѣ же не у́ ви́димъ ему́ вся́ческая покоре́на:
а ума́ленаго ма́лымъ чи́мъ от А́нгелъ ви́димъ Иису́са, за прiя́тiе сме́рти сла́вою и че́стiю вѣнча́нна, я́ко да благода́тiю Бо́жiею за всѣ́хъ вку́ситъ сме́рти.
Подоба́ше бо ему́, Его́же ра́ди вся́ческая и И́мже вся́ческая, приве́дшу мно́ги сы́ны въ сла́ву, нача́лника спасе́нiя и́хъ страда́ньми соверши́ти.
[Зач. 306.] И святя́й бо и освяща́емiи, от Еди́наго вси́: ея́же ра́ди вины́ не стыди́тся бра́тiю нарица́ти и́хъ, глаго́ля:
возвѣщу́ и́мя Твое́ бра́тiи Мое́й, посредѣ́ це́ркве воспою́ Тя.
И па́ки: А́зъ бу́ду надѣ́яся На́нь. И па́ки: се́, А́зъ и дѣ́ти, я́же Ми́ да́лъ е́сть Бо́гъ.
Поне́же у́бо дѣ́ти приобщи́шася пло́ти и кро́ви, и То́й прiи́скреннѣ приобщи́ся тѣ́хже, да сме́ртiю упраздни́тъ иму́щаго держа́ву сме́рти, си́рѣчь дiа́вола,
и изба́витъ си́хъ, ели́цы стра́хомъ сме́рти чрезъ все́ житiе́ пови́нни бѣ́ша рабо́тѣ.
Не от А́нгелъ бо когда́ {вои́стинну} прiе́млетъ, но от сѣ́мене Авраа́мова прiе́млетъ:
отню́дуже до́лженъ бѣ́ по всему́ подо́битися бра́тiи, да ми́лостивъ бу́детъ и вѣ́ренъ первосвяще́нникъ въ тѣ́хъ, я́же къ Бо́гу, во е́же очи́стити грѣхи́ людскі́я.
Въ не́мже бо пострада́, Са́мъ искуше́нъ бы́въ, мо́жетъ и искуша́емымъ помощи́.
1 Предостережение, чтобы не нерадеть «о толиком спасении». 5 Иисус был не много унижен пред Ангелами, дабы Ему вкусить смерть за всех. 10 Вождь спасения усовершился чрез страдания. 14 Уподобился братьям, чтоб быть милостивым Первосвященником.
Посему мы должны быть особенно внимательны к слышанному, чтобы не отпасть.
[Зач. 305.] Ибо, если через Ангелов возвещенное слово было твердо, и всякое преступление и непослушание получало праведное воздаяние,
то как мы избежим, вознерадев о толиком спасении, которое, быв сначала проповедано Господом, в нас утвердилось слышавшими от Него,
при засвидетельствовании от Бога знамениями и чудесами, и различными силами, и раздаянием Духа Святаго по Его воле?
Ибо не Ангелам Бог покорил будущую вселенную, о которой говорим;
напротив некто негде засвидетельствовал, говоря: что значит человек, что Ты помнишь его? или сын человеческий, что Ты посещаешь его?
Не много Ты унизил его пред Ангелами; славою и честью увенчал его, и поставил его над делами рук Твоих,
все покорил под ноги его. Когда же покорил ему все, то не оставил ничего непокоренным ему. Ныне же еще не видим, чтобы все было ему покорено;
но видим, что за претерпение смерти увенчан славою и честью Иисус, Который не много был унижен пред Ангелами, дабы Ему, по благодати Божией, вкусить смерть за всех.
Ибо надлежало, чтобы Тот, для Которого все и от Которого все, приводящего многих сынов в славу, вождя спасения их совершил через страдания.
[Зач. 306.] Ибо и освящающий и освящаемые, все – от Единого; поэтому Он не стыдится называть их братиями, говоря:
возвещу имя Твое братиям Моим, посреди церкви воспою Тебя.
И еще: Я буду уповать на Него. И еще: вот Я и дети, которых дал Мне Бог.
А как дети причастны плоти и крови, то и Он также воспринял оные, дабы смертью лишить силы имеющего державу смерти, то есть диавола,
и избавить тех, которые от страха смерти через всю жизнь были подвержены рабству.
Ибо не Ангелов восприемлет Он, но восприемлет семя Авраамово.
Посему Он должен был во всем уподобиться братиям, чтобы быть милостивым и верным первосвященником пред Богом, для умилостивления за грехи народа.
Ибо, как Сам Он претерпел, быв искушен, то может и искушаемым помочь.
Грузинский (древн.)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (еп. Кассиан)
- Рус. (К.П. Победоносцев)
- Arab (JAB)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Belarusian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian (ancient)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Greek (NA, 28)
- Hebrew NT by Delitzsch
- Italian (CEI 1974)
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Latvian
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
- Uzbek
ამისთჳს ჯერ-არს უმეტესად კრძალვაჲ ჩუენი, რომელთა-ესე გუასმიეს, რაჲთა არა მოუძლურდეთ.
რამეთუ უკუეთუ რომელი-იგი ანგელოზთა მიერ ითქუა სიტყუაჲ, იქმნა მტკიცე და ყოველმან შჯულისა გარდამავალმან და ურჩმან მიიღო საშჯელი კუალად-გებისაჲ,
ვითარ-მე ჩუენ განვერნეთ, უკუეთუ ესოდენი-ესე უდებ-ვყოთ ცხორებაჲ, რომელმან-იგი დასაბამი მოიღო სიტყუად უფლისა მიერ, მსმენელთა მათგან ჩუენდა მომართ დამტკიცნა,
თანა-მოწამებითა ღმრთისაჲთა, სასწაულებითა და ნიშებითა და ფერად-ფერადითა ძალითა და სულისა წმიდისა განყოფითა ნებისაებრ მისისა?
რამეთუ არა ანგელოზთა დაამორჩილა მერმე იგი სოფელი, რომლისათჳს-ესე ვიტყჳთ.
ხოლო უწამებიეს სადამე ვისმე და იტყჳს: რაჲ არს კაცი, რამეთუ მოიჴსენე იგი? ანუ ძე კაცისაჲ, რამეთუ მოხედე მას?
დააკლე იგი მცირედ რაჲმე ანგელოზთა შენთა; დიდებითა და პატივითა გჳრგჳნოსან ჰყავ იგი,
ყოველივე დაამორჩილე ქუეშე ფერჴთა მისთა. რამეთუ დამორჩილებასა მას ყოვლისასა არარაჲ დაუშთა მისა დაუმორჩილებელად. ხოლო აწ არღა ვხედავთ ყოველსავე დასამორჩილებელად.
ხოლო მცირედ რაჲმე ანგელოზთა დაკლებულად ვხედავთ იესუს ვნებითა მით სიკუდილისაჲთა და დიდებითა და პატივითა გჳრგჳნოსანსა, რაჲთა მადლითა ღმრთისაჲთა ყოვლისავეთჳს იხილოს გემოჲ სიკუდილისაჲ.
რამეთუ შე-ვე მისა-ჰგვანდა მისა, რომლისათჳს არს ყოველი და რომლისაგან არს ყოველი, რომელმან მრავალნი შვილნი დიდებად მოიყვანნა, და წინამძღუარი იგი ცხორებისა ჩუენისაჲ ვნებითა სრულ ყოფად.
რამეთუ განმწმედელი იგი და განწმედილნი იგი ერთისაგან არიან ყოველნი, რომლისათჳსაცა არა ჰრცხუენის ძმად წოდებაჲ მათი და იტყჳს:
მიუთხრა სახელი შენი ძმათა ჩემთა და შორის კრებულსა გიგალობდე შენ.
და მერმე იტყჳს: მე ვიყო მოსავ მისსა; და კუალად: აჰა ესერა მე და ყრმანი, რომელნი მომცნა მე ღმერთმან.
რამეთუ ყრმათაცა ეზიარა ჴორცითა და სისხლითა, და თავადმან მსგავსად მოიღო მათივე, რაჲთა სიკუდილითა მით განაქარვოს, რომლისა-იგი ჴელმწიფებაჲ აქუნდა სიკუდილისაჲ, ესე იგი არს ეშმაკი,
და განათავისუფლნეს ესენი, რაოდენნი შიშითა სიკუდილისაჲთა სამარადისოდ ცხორებად თანა-მდებ იყვნეს კირთებისა.
რამეთუ არასადაჲთ ანგელოზთაჲთ იწყო, არამედ ნათესავისაგან აბრაჰამისა იწყო.
ამისთჳს ჯერ-იყო მისა ყოვლითავე ძმათა მსგავსებაჲ, რაჲთა მოწყალე ექმნეს და სარწმუნო მღდელთმოძღუარ ღმრთისა მიმართ, რაჲთა ულხინებდეს ცოდვილთა ერისათა.
რამეთუ რომლითა-იგი ივნო თავადმან და გამოიცადა, ძალ-უც, რომელნი-იგი განიცადებოდიან, მათდაცა შეწევნად.