Вся́къ бо первосвяще́нникъ, от человѣ́къ прiе́млемь, за человѣ́ки поставля́ется на слу́жбы я́же къ Бо́гу, да прино́ситъ да́ры же и же́ртвы о грѣсѣ́хъ,

спострада́ти могі́й невѣ́жствующымъ и заблужда́ющымъ, поне́же и то́й не́мощiю обложе́нъ е́сть:

и сего́ ра́ди до́лженъ е́сть я́коже о лю́дехъ, та́кожде и о себѣ́ приноси́ти за грѣхи́.

[Зач. 311Б.] И никто́же са́мъ себѣ́ прiе́млетъ че́сть, но зва́нный от Бо́га, я́коже и Ааро́нъ.

Та́ко и Христо́съ не Себе́ просла́ви бы́ти первосвяще́нника, но Глаго́лавый къ Нему́: Сы́нъ Мо́й еси́ Ты́, А́зъ дне́сь роди́хъ Тя́:

я́коже и и́ндѣ глаго́летъ: Ты́ еси́ свяще́нникъ во вѣ́къ по чи́ну Мелхиседе́кову.

И́же во дне́хъ пло́ти Своея́ моле́нiя же и моли́твы къ Могу́щему спасти́ Его́ от сме́рти съ во́племъ крѣ́пкимъ и со слеза́ми прине́съ, и услы́шанъ бы́въ от благоговѣ́инства,

а́ще и Сы́нъ бя́ше, оба́че навы́че от си́хъ, я́же пострада́, послуша́нiю,

и соверши́вся бы́сть всѣ́мъ послу́шающымъ Его́ вино́венъ спасе́нiя вѣ́чнаго,

нарѣче́нъ от Бо́га Первосвяще́нникъ по чи́ну Мелхиседе́кову.

[Зач. 312.] О не́мже мно́гое на́мъ сло́во и неудо́бь сказа́емое глаго́лати, поне́же не́мощни бы́сте слу́хи.

И́бо, до́лжни су́ще бы́ти учи́телiе лѣ́тъ ра́ди, па́ки тре́буете учи́тися, ка́я пи́смена нача́ла слове́съ Бо́жiихъ: и бы́сте тре́бующе млека́, а не крѣ́пкiя пи́щи.

Вся́къ бо причаща́яйся млека́ неиску́сенъ сло́ва пра́вды, младе́нецъ бо е́сть:

соверше́нныхъ же е́сть тве́рдая пи́ща, иму́щихъ чу́вствiя обуче́на до́лгимъ уче́нiемъ въ разсужде́нiе добра́ же и зла́.

Синодальный

1 Сын – «Первосвященник по чину Мелхиседека». 11 Вас нужно учить.

Ибо всякий первосвященник, из человеков избираемый, для человеков поставляется на служение Богу, чтобы приносить дары и жертвы за грехи,

могущий снисходить невежествующим и заблуждающим, потому что и сам обложен немощью,

и посему он должен как за народ, так и за себя приносить жертвы о грехах.

[Зач. 311Б.] И никто сам собою не приемлет этой чести, но призываемый Богом, как и Аарон.

Так и Христос не Сам Себе присвоил славу быть первосвященником, но Тот, Кто сказал Ему: Ты Сын Мой, Я ныне родил Тебя;

как и в другом месте говорит: Ты священник вовек по чину Мелхиседека.

Он, во дни плоти Своей, с сильным воплем и со слезами принес молитвы и моления Могущему спасти Его от смерти; и услышан был за Свое благоговение;

хотя Он и Сын, однако страданиями навык послушанию,

и, совершившись, сделался для всех послушных Ему виновником спасения вечного,

быв наречен от Бога Первосвященником по чину Мелхиседека.

[Зач. 312.] О сем надлежало бы нам говорить много; но трудно истолковать, потому что вы сделались неспособны слушать.

Ибо, судя по времени, вам надлежало быть учителями; но вас снова нужно учить первым началам слова Божия, и для вас нужно молоко, а не твердая пища.

Всякий, питаемый молоком, несведущ в слове правды, потому что он младенец;

твердая же пища свойственна совершенным, у которых чувства навыком приучены к различению добра и зла.

Грузинский

ვინაიდან ყოველი მღვდელმთავარი, ადამიანთაგან ამორჩეული, ადამიანთათვის არის დაყენებული ღვთის სამსახურში, რათა შესწიროს ძღვენი და მსხვერპლი ცოდვებისათვის.

მას ძალუძს შეიწყნაროს უმეცრები და გზასაცდენილები, ვინაიდან თვითონაც მოცულია უძლურებით.

ამიტომ ვალდებულია, შესწიროს ცოდვების გამოსასყიდი მსხვერპლი — ხალხისთვისაც და თავისთვისაც.

და არავინ თავისით არ ღებულობს ამ პატივს, არამედ ვინც ღვთის მიერაა მოწოდებული, როგორც აარონი.

ასევე ქრისტეს არ უდიდებია თავისი თავი, რომ მღვდელმთავარი გამხდარიყო, არამედ იმან, ვინც უთხრა მას: „ჩემი ძე ხარ შენ, მე დღეს გშობე შენ“.

როგორც სხვაგანაც ამბობს: „შენ მღვდელი ხარ საუკუნოდ მელქიცედეკის წესით“.

მან თავის ხორცში ყოფნის დღეებში ძლიერი ღაღადით და ცრემლებით შესწირა ლოცვა და ვედრება მას, სიკვდილისაგან მისი დასხნის შემძლეს, და შესმენილ იქნა იგი ღვთისმოშიშების გამო.

და თუმცა ძე იყო, მან ტანჯვის მეოხებით ისწავლა მორჩილება.

და იგი სრულქმნილი, საუკუნო ხსნის მიზეზი შეიქმნა ყველა მისი მორჩილისათვის,

და ღვთის მიერ ეწოდა მას მღვდელმთავარი მელქიცედეკის წესით.

ბევრი გვაქვს ჩვენ სალაპარაკო ამაზე, მაგრამ ძნელია განმარტება, ვინაიდან ყურმძიმენი გახდით.

ვინაიდან ამდენ ხანში თქვენ უკვე მასწავლებლები უნდა ყოფილიყავით. მაგრამ თქვენ ისევ ღვთის სიტყვათა პირველსაწყისების სწავლება გჭირდებათ. თქვენ მაგარი საჭმელები კი არა, რძე გჭირდებათ.

ვინაიდან ყოველი, ვინც რძით იკვებება, გამოუცდელია სიმართლის სიტყვაში, რადგან ჩვილია.

მაგარი საჭმელი განკუთვნილია სრულთათვის, რომელთა გრძნობანი ჩვევით გაწაფულია კეთილისა და ბოროტის გასარჩევად.

Итальянский

Языки

Ogni sommo sacerdote, infatti, è scelto fra gli uomini e per gli uomini viene costituito tale nelle cose che riguardano Dio, per offrire doni e sacrifici per i peccati.

Egli è in grado di sentire giusta compassione per quelli che sono nell'ignoranza e nell'errore, essendo anche lui rivestito di debolezza.

A causa di questa egli deve offrire sacrifici per i peccati anche per se stesso, come fa per il popolo.

Nessuno attribuisce a se stesso questo onore, se non chi è chiamato da Dio, come Aronne.

Nello stesso modo Cristo non attribuì a se stesso la gloria di sommo sacerdote, ma colui che gli disse: Tu sei mio figlio, oggi ti ho generato, gliela conferì

come è detto in un altro passo:
Tu sei sacerdote per sempre,
secondo l'ordine di Melchìsedek.

Nei giorni della sua vita terrena egli offrì preghiere e suppliche, con forti grida e lacrime, a Dio che poteva salvarlo da morte e, per il suo pieno abbandono a lui, venne esaudito.

Pur essendo Figlio, imparò l'obbedienza da ciò che patì

e, reso perfetto, divenne causa di salvezza eterna per tutti coloro che gli obbediscono,

essendo stato proclamato da Dio sommo sacerdote secondo l'ordine di Melchìsedek.

Su questo argomento abbiamo molte cose da dire, difficili da spiegare perché siete diventati lenti a capire.

Infatti voi, che a motivo del tempo trascorso dovreste essere maestri, avete ancora bisogno che qualcuno v'insegni i primi elementi delle parole di Dio e siete diventati bisognosi di latte e non di cibo solido.

Ora, chi si nutre ancora di latte non ha l'esperienza della dottrina della giustizia, perché è ancora un bambino.

Il nutrimento solido è invece per gli adulti, per quelli che, mediante l'esperienza, hanno le facoltà esercitate a distinguere il bene dal male.