Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
1:1
см.:4Цар.14:23;
1:3
1:6
1:8
Сло́во Госпо́дне, е́же бы́сть ко осі́и сы́ну веирі́ину, во дне́хъ Озі́и и Иоаѳа́ма, и Аха́за и Иезекі́и царе́й Иу́диныхъ, и во дни́ иеровоа́ма сы́на Иоа́сова царя́ Изра́илева.
Нача́ло словесе́ Госпо́дня ко осі́и. И рече́ Госпо́дь ко осі́и: иди́, поими́ себѣ́ жену́ блуже́нiя, [и роди́] ча́да блуже́нiя: поне́же блудя́щи соблу́дитъ земля́ от Го́спода.
И и́де и поя́ го́мерь дще́рь Девилаи́млю: и зача́тъ и роди́ ему́ сы́на.
И рече́ Госпо́дь къ нему́: прозови́ и́мя ему́ Иезрае́ль: зане́ еще́ ма́ло, и отмщу́ кро́вь Иезрае́леву на дому́ Иу́довѣ и упоко́ю ца́рство до́му Изра́илева:
и бу́детъ въ то́й де́нь, сокрушу́ лу́къ Изра́илевъ во удо́лѣ Иезрае́левѣ.
И зача́тъ еще́ и роди́ дще́рь. И рече́ ему́ [Госпо́дь]: прозови́ и́мя е́й непоми́лована: зане́ не приложу́ ксему́ поми́ловати до́му Изра́илева, но противля́яся возсопроти́влюся и́мъ:
сы́ны же Иу́дины поми́лую и спасу́ я́ о гдѣ́ Бо́зѣ и́хъ: и не спасу́ и́хъ лу́комъ, ни мече́мъ, ни бра́нiю, ни ко́ньми, ниже́ ко́нниками.
И отдои́ непоми́лованную: и зача́тъ па́ки и роди́ сы́на.
И рече́ [Госпо́дь]: прозови́ и́мя ему́ не лю́дiе мои́: зане́ вы́ не лю́дiе мои́, и а́зъ нѣ́смь Бо́гъ ва́шъ:
и бу́детъ число́ сыно́въ Изра́илевыхъ а́ки песо́къ морскі́й, и́же не измѣ́рится, ни изочте́тся: и бу́детъ, на мѣ́стѣ, на не́мже рече́ся и́мъ: не лю́дiе мои́ вы́: сі́и та́мо прозову́тся сы́нове Бо́га жива́го.
И соберу́тся сы́нове Иу́дины и сы́нове Изра́илевы вку́пѣ, и поста́вятъ себѣ́ вла́сть еди́ну, и изы́дутъ от земли́, я́ко вели́къ де́нь Изра́илевъ.
1 Слово Господне к Осии о грехе Израиля и грядущем суде, 10 но «сыны Израилевы будут, как песок морской».
Слово Господне, которое было к Осии, сыну Беериину, во дни Озии, Иоафама, Ахаза, Езекии, царей Иудейских, и во дни Иеровоама, сына Иоасова, царя Израильского.
Начало слова Господня к Осии. И сказал Господь Осии: иди, возьми себе жену блудницу и детей блуда; ибо сильно блудодействует земля сия, отступив от Господа.
И пошел он и взял Гомерь, дочь Дивлаима; и она зачала и родила ему сына.
И Господь сказал ему: нареки ему имя Изреель, потому что еще немного пройдет, и Я взыщу кровь Изрееля с дома Ииуева, и положу конец царству дома Израилева,
и будет в тот день, Я сокрушу лук Израилев в долине Изреель.
И зачала еще, и родила дочь, и Он сказал ему: нареки ей имя Лорухама*; ибо Я уже не буду более миловать дома Израилева, чтобы прощать им. //*Непомилованная.
А дом Иудин помилую и спасу их в Господе Боге их, спасу их ни луком, ни мечом, ни войною, ни конями и всадниками.
И, откормив грудью Непомилованную, она зачала, и родила сына.
И сказал Он: нареки ему имя Лоамми*, потому что вы не Мой народ, и Я не буду вашим [Богом]. //*Не Мой народ.
Но будет число сынов Израилевых как песок морской, которого нельзя ни измерить, ни исчислить; и там, где говорили им: «вы не Мой народ», будут говорить им: «вы сыны Бога живаго».
И соберутся сыны Иудины и сыны Израилевы вместе, и поставят себе одну главу, и выйдут из земли переселения; ибо велик день Израиля!
In diesem Buch steht, was der HERR durch Hosea, den Sohn von Beeri, verkünden ließ. Das Wort des HERRN erging an Hosea während der Zeit, als in Juda nacheinander die Könige Usija, Jotam, Ahas und Hiskija regierten, während in Israel Jerobeam, der Sohn von Joasch, König war.
Als der HERR zum ersten Mal zu Hosea sprach, sagte er: »Heirate eine Hure und zeuge mit ihr Hurenkinder! Denn das ganze Land ist mir untreu geworden und läuft wie eine Hure fremden Göttern nach.«
Hosea ging und heiratete Gomer, die Tochter Diblajims. Sie wurde schwanger und gebar ihm einen Sohn.
Da sagte der HERR zu Hosea: »Gib ihm den Namen Jesreel! Denn es dauert nicht mehr lange, bis ich das Blutbad, das König Jehu in Jesreel angerichtet hat, an seinen Nachkommen räche und dem Königtum in Israel ein Ende mache.
Eben dort, in der Ebene Jesreel, werde ich an jenem Tag das Heer Israels völlig vernichten.«
Gomer wurde zum zweiten Mal schwanger und gebar eine Tochter.
Da sagte der HERR zu Hosea: »Gib ihr den Namen ́Kein Erbarmeń; denn ich habe jetzt kein Erbarmen mehr mit den Leuten von Israel; ich vergebe ihnen ihre Schuld nicht mehr.
Doch mit den Leuten von Juda werde ich Erbarmen haben und ihnen helfen, denn ich bin der HERR, ihr Gott; aber ich helfe ihnen nicht mit Kriegswaffen, Rossen und Reitern.«
Als Gomer ihre Tochter ́Kein Erbarmeń nicht mehr stillte, wurde sie zum dritten Mal schwanger und gebar einen Sohn.
Der HERR sagte: »Gib ihm den Namen ́Nicht mein Volḱ! Denn ihr seid nicht mehr mein Volk und ich bin nicht mehr für euch da.«
Английский (NKJV)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
The word of the LORD that came to Hosea the son of Beeri, in the days of Uzziah, Jotham, Ahaz, and Hezekiah, kings of Judah, and in the days of Jeroboam the son of Joash, king of Israel.
When the LORD began to speak by Hosea, the LORD said to Hosea: «Go, take yourself a wife of harlotry And children of harlotry, For the land has committed great harlotry By departing from the LORD.»
So he went and took Gomer the daughter of Diblaim, and she conceived and bore him a son.
Then the LORD said to him: «Call his name Jezreel, For in a little while I will avenge the bloodshed of Jezreel on the house of Jehu, And bring an end to the kingdom of the house of Israel.
It shall come to pass in that day That I will break the bow of Israel in the Valley of Jezreel.»
And she conceived again and bore a daughter. Then God said to him: «Call her name Lo-Ruhamah, For I will no longer have mercy on the house of Israel, But I will utterly take them away.
Yet I will have mercy on the house of Judah, Will save them by the LORD their God, And will not save them by bow, Nor by sword or battle, By horses or horsemen.»
Now when she had weaned Lo-Ruhamah, she conceived and bore a son.
Then God said: «Call his name Lo-Ammi, For you are not My people, And I will not be your God.
«Yet the number of the children of Israel Shall be as the sand of the sea, Which cannot be measured or numbered. And it shall come to pass In the place where it was said to them, «You are not My people,́ There it shall be said to them, «You are sons of the living God.́
Then the children of Judah and the children of Israel Shall be gathered together, And appoint for themselves one head; And they shall come up out of the land, For great will be the day of Jezreel!