Скрыть
11:2
11:4
11:5
11:6
11:7
Глава 12 
12:4
12:6
12:7
12:14
12:15
Синодальный
1 «Когда Израиль был юн, Я любил его»; 9 поэтому «не сделаю по ярости гнева Моего … ибо Я Бог, а не человек».
На заре погибнет царь Израилев! Когда Израиль был юн, Я любил его и из Египта вызвал сына Моего.
Звали их, а они уходили прочь от лица их: приносили жертву Ваалам и кадили истуканам.
Я Сам приучал Ефрема ходить, носил его на руках Своих, а они не сознавали, что Я врачевал их.
Узами человеческими влек Я их, узами любви, и был для них как бы поднимающий ярмо с челюстей их, и ласково подкладывал пищу им.
Не возвратится он в Египет, но Ассур – он будет царем его, потому что они не захотели обратиться ко Мне.
И падет меч на города его, и истребит затворы его, и пожрет их за умыслы их.
Народ Мой закоснел в отпадении от Меня, и хотя призывают его к горнему, он не возвышается единодушно.
Как поступлю с тобою, Ефрем? как предам тебя, Израиль? Поступлю ли с тобою, как с Адамою, сделаю ли тебе, что Севоиму? Повернулось во Мне сердце Мое, возгорелась вся жалость Моя!
Не сделаю по ярости гнева Моего, не истреблю Ефрема, ибо Я Бог, а не человек; среди тебя Святый; Я не войду в город.
Вслед Господа пойдут они; как лев, Он даст глас Свой, даст глас Свой, и встрепенутся к Нему сыны с запада,
встрепенутся из Египта, как птицы, и из земли Ассирийской, как голуби, и вселю их в домы их, говорит Господь.
Окружил Меня Ефрем ложью и дом Израилев лукавством; Иуда держался еще Бога и верен был со святыми.
Ефрему указано на поведение Иакова и на избавление из земли Египетской.
Ефрем пасет ветер и гоняется за восточным ветром, каждый день умножает ложь и разорение; заключают они союз с Ассуром, и в Египет отвозится елей.
Но и с Иудою у Господа суд и Он посетит Иакова по путям его, воздаст ему по делам его.
Еще во чреве матери запинал он брата своего, а возмужав боролся с Богом.
Он боролся с Ангелом – и превозмог; плакал и умолял Его; в Вефиле Он нашел нас и там говорил с нами.
А Господь есть Бог Саваоф; Сущий [Иегова] – имя Его.
Обратись и ты к Богу твоему; наблюдай милость и суд и уповай на Бога твоего всегда.
Хананеянин с неверными весами в руке любит обижать;
и Ефрем говорит: «однако я разбогател; накопил себе имущества, хотя во всех моих трудах не найдут ничего незаконного, что было бы грехом».
А Я, Господь Бог твой от самой земли Египетской, опять поселю тебя в кущах, как во дни праздника.
Я говорил к пророкам, и умножал видения, и чрез пророков употреблял притчи.
Если Галаад сделался Авеном, то они стали суетны, в Галгалах заколали в жертву тельцов, и жертвенники их стояли как груды камней на межах поля.
Убежал Иаков на поля Сирийские, и служил Израиль за жену, и за жену стерег овец.
Чрез пророка вывел Господь Израиля из Египта, и чрез пророка Он охранял его.
Сильно раздражил Ефрем Господа и за то кровь его оставит на нем, и поношение его обратит Господь на него.
Церковнославянский (рус)
Зау́тра от­верго́шася, от­ве́ржеся ца́рь Изра́илевъ, поне́же младе́нецъ Изра́иль, и а́зъ воз­люби́хъ его́ и изъ Еги́пта воз­зва́хъ сы́на мо­его́.
Я́коже при­­зва́хъ я́, та́кожде от­хожда́ху от­ лица́ мо­его́: ті́и Ваали́му тре́бу жря́ху и изва́янымъ кадя́ху.
А́зъ же связа́хъ Ефре́ма, взя́хъ его́ на мы́шцу мою́, и не разумѣ́ша, я́ко изцѣли́хъ я́.
Во истлѣ́нiи человѣ́честѣ при­­влеко́хъ я́ у́зами любле́нiя мо­его́, и бу́ду и́мъ я́ко ударя́яй человѣ́къ по че́люстемъ его́: и воз­зрю́ къ нему́ и премогу́ ему́.
Всели́ся Ефре́мъ во Еги́птѣ, Ассу́ръ же са́мъ ца́рь его́, я́ко не восхотѣ́ воз­врати́тися.
И изнемо́же ору́жiе во градѣ́хъ его́, и умолче́ въ руку́ его́: и снѣдя́тъ от­ умышле́нiй сво­и́хъ.
И лю́дiе его́ ви́сяще от­ обита́нiя сво­его́: и Бо́гъ на честна́я его́ разгнѣ́вает­ся, и не воз­несе́тъ его́.
Что́ тя устро́ю, Ефре́ме? защищу́ ли тя́, Изра́илю? что́ тя положу́? Я́коже Адаму́ устро́ю тя́, и я́коже Севои́мъ, преврати́ся се́рдце мое́ въ не́мъ, смяте́ся раска́янiе мое́.
Не сотворю́ по гнѣ́ву я́рости мо­ея́, не оста́влю е́же потреби́тися Ефре́мови, зане́ Бо́гъ а́зъ е́смь, а не человѣ́къ: въ тебѣ́ свя́тъ, и не вни́ду во гра́дъ.
Вслѣ́дъ Го́спода и́мамъ ходи́ти: я́ко ле́въ воз­реве́тъ, поне́же то́й воз­реве́тъ, и ужа́снут­ся ча́да во́дъ,
и прiи́дутъ я́ко пти́ца изъ Еги́пта и я́ко го́лубь от­ земли́ Асси́рски: и воз­ста́влю я́ въ домѣ́хъ и́хъ, глаго́летъ Госпо́дь.
Обы́де мя́ лже́ю Ефре́мъ, и нече́стiями до́мъ Изра́илевъ и Иу́да: ны́нѣ позна́ я́ Бо́гъ, и лю́дiе святи прозва́шася богови.
Ефре́мъ же зо́лъ ду́хъ, гоня́ше зно́й ве́сь де́нь: тще́тная и су́етная умно́жи, и завѣ́тъ со Ассирі́аны завѣща́, и еле́й во Еги́петъ посыла́­ше.
И су́дъ Го́сподеви ко Иу́дѣ, е́же от­мсти́ти Иа́кова: по путе́мъ его́ и по начина́ниемъ его́ воз­да́стъ ему́.
Во утро́бѣ запя́ бра́та сво­его́ и труды́ сво­и́ми укрѣпѣ́ къ Бо́гу:
и укрѣпѣ́ со а́нгеломъ и превоз­мо́же. Пла́кашася и моли́шася ми́: въ дому́ о́новѣ обрѣто́ша мя́, и ту́ глаго́лася къ ни́мъ.
Госпо́дь же Бо́гъ Вседержи́тель бу́детъ па́мять его́.
И ты́ о Бо́зѣ сво­е́мъ обрати́шися, ми́лость и су́дъ снабди́, и при­­ближа́йся къ Бо́гу сво­ему́ при́сно.
Ханаа́нъ, въ руцѣ́ его́ мѣ́рило непра́вды, наси́ль­ствовати воз­люби́.
И рече́ Ефре́мъ: оба́че обогатѣ́хъ, обрѣто́хъ прохлажде́нiе себѣ́: вси́ труды́ его́ не обря́щут­ся ему́ ра́ди непра́вдъ, и́миже согрѣши́.
А́зъ же Госпо́дь Бо́гъ тво́й, изведо́хъ тя́ изъ земли́ Еги́петски: еще́ вселю́ тя́ въ ку́щахъ, я́коже во дни́ пра́здника.
И глаго́лахъ ко проро́комъ, и а́зъ видѣ́нiя умно́жихъ, и въ рука́хъ проро́ческихъ уподо́бихся.
А́ще не Галаа́дъ е́сть, у́бо ло́жни бы́ша во Галга́лѣхъ кня́зи тре́бы кладу́ще, и тре́бища и́хъ я́коже же́лви на цѣли́знѣ польстѣ́й.
И отъи́де Иа́ковъ на по́ле сирі́йско, и рабо́та Изра́иль о женѣ́ и о женѣ́ снабдѣ́.
И проро́комъ изведе́ Госпо́дь Изра́иля изъ земли́ Еги́петскiя, и проро́комъ снабдѣ́ся.
Разгнѣ́ва мя́ Ефре́мъ и воз­ъяри́ мя: и кро́вь его́ на не́мъ пролiе́т­ся, и укори́зну его́ воз­да́стъ ему́ Госпо́дь.
Cum puer esset Israel, dilexi eum et ex Aegypto vocavi filium meum.
Quanto magis vocabam eos, tanto recesserunt a facie mea; ipsi Baalim immolabant et simulacris sacrificabant.
Et ego dirigebam gressus Ephraim, portabam eos in brachiis meis, et nescierunt quod curarem eos.
In funiculis humanitatis trahebam eos, in vinculis caritatis; et fui eis, quasi qui elevant infantem ad maxillas suas, et declinavi ad eum, ut vesceretur.
Revertetur in terram Aegypti, et Assur ipse rex eius, quoniam noluerunt converti.
Saeviet gladius in civitatibus eius et consumet garrulos eius et comedet eos propter consilia eorum.
Populus meus pendet ad praevaricandum contra me; vocant eum ad altum, sed simul non erigunt eum.
Quomodo dabo te, Ephraim, tradam te, Israel? Quomodo dabo te sicut Adama, ponam te ut Seboim? Convertitur in me cor meum, simul exardescit miseratio mea.
Non faciam furorem irae meae, non convertar, ut disperdam Ephraim, quoniam Deus ego et non homo, in medio tui Sanctus et non veniam in terrore.
Post Dominum ambulabunt; quasi leo rugiet, quia ipse rugiet, et in tremore accurrent filii ab occidente.
Et avolabunt quasi avis ex Aegypto et quasi columba de terra Assyriae; et collocabo eos in domibus suis, dicit Dominus.
Circumdedit me in fraude Ephraim, et in dolo domus Israel; C Iudas autem, dum adhuc vagatur, est cum Deo et cum Sancto fidelis» C.
Ephraim pascit ventum et sequitur aestum; tota die mendacium et violentiam multiplicat et foedus cum Assyriis init et oleum in Aegyptum fert.
Iudicium ergo Domini cum Iuda, et visitatio super Iacob; iuxta vias eius et iuxta opera eius reddet ei.
In utero supplantavit fratrem suum et in robore suo luctatus est cum Deo.
Et luctatus est cum angelo et praevaluit; flevit et deprecatus est eum. In Bethel invenit eum et ibi locutus est nobiscum
Dominus, Deus exercituum: Dominus memoriale eius.
«Et tu ad Deum tuum converteris; caritatem et iudicium custodi et spera in Deo tuo semper».
Chanaan, in manu eius statera dolosa, fraudem diligit.
Et dixit Ephraim: «Verumtamen dives effectus sum, inveni opes mihi, omnes labores mei non invenient mihi iniquitatem, quam peccavi».
«Ego autem Dominus, Deus tuus ex terra Aegypti; adhuc sedere te faciam in tabernaculis, sicut in diebus conventus.
Et loquar ad prophetas et ego visionem multiplicabo et in manu prophetarum proponam similitudines».
Si Galaad iniquitas fuerat, prorsus inanes facti sunt; in Galgala bobus immolantes, etiam altaria eorum erunt quasi acervi super sulcos agri.
Fugit Iacob in regionem Aram; et servivit Israel pro uxore et pro uxore custos fuit.
Per prophetam autem eduxit Dominus Israel de Aegypto, et per prophetam custoditus est.
Ad iracundiam provocavit Ephraim amarissime, sed sanguinem eius super eum relinquet et opprobrium eius retribuet ei Dominus suus.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible