Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
1:1
см.:4Цар.14:23;
1:3
1:6
1:8
Глава 3
3:2
Сло́во Госпо́дне, е́же бы́сть ко осі́и сы́ну веирі́ину, во дне́хъ Озі́и и Иоаѳа́ма, и Аха́за и Иезекі́и царе́й Иу́диныхъ, и во дни́ иеровоа́ма сы́на Иоа́сова царя́ Изра́илева.
Нача́ло словесе́ Госпо́дня ко осі́и. И рече́ Госпо́дь ко осі́и: иди́, поими́ себѣ́ жену́ блуже́нiя, [и роди́] ча́да блуже́нiя: поне́же блудя́щи соблу́дитъ земля́ от Го́спода.
И и́де и поя́ го́мерь дще́рь Девилаи́млю: и зача́тъ и роди́ ему́ сы́на.
И рече́ Госпо́дь къ нему́: прозови́ и́мя ему́ Иезрае́ль: зане́ еще́ ма́ло, и отмщу́ кро́вь Иезрае́леву на дому́ Иу́довѣ и упоко́ю ца́рство до́му Изра́илева:
и бу́детъ въ то́й де́нь, сокрушу́ лу́къ Изра́илевъ во удо́лѣ Иезрае́левѣ.
И зача́тъ еще́ и роди́ дще́рь. И рече́ ему́ [Госпо́дь]: прозови́ и́мя е́й непоми́лована: зане́ не приложу́ ксему́ поми́ловати до́му Изра́илева, но противля́яся возсопроти́влюся и́мъ:
сы́ны же Иу́дины поми́лую и спасу́ я́ о гдѣ́ Бо́зѣ и́хъ: и не спасу́ и́хъ лу́комъ, ни мече́мъ, ни бра́нiю, ни ко́ньми, ниже́ ко́нниками.
И отдои́ непоми́лованную: и зача́тъ па́ки и роди́ сы́на.
И рече́ [Госпо́дь]: прозови́ и́мя ему́ не лю́дiе мои́: зане́ вы́ не лю́дiе мои́, и а́зъ нѣ́смь Бо́гъ ва́шъ:
и бу́детъ число́ сыно́въ Изра́илевыхъ а́ки песо́къ морскі́й, и́же не измѣ́рится, ни изочте́тся: и бу́детъ, на мѣ́стѣ, на не́мже рече́ся и́мъ: не лю́дiе мои́ вы́: сі́и та́мо прозову́тся сы́нове Бо́га жива́го.
И соберу́тся сы́нове Иу́дины и сы́нове Изра́илевы вку́пѣ, и поста́вятъ себѣ́ вла́сть еди́ну, и изы́дутъ от земли́, я́ко вели́къ де́нь Изра́илевъ.
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: еще́ иди́ и возлюби́ жену́ лю́бящую зло́ и любодѣ́йцу, я́коже лю́битъ Бо́гъ сы́ны Изра́илевы: сі́и же взира́ютъ къ бого́мъ чужди́мъ и лю́бятъ Варе́нiя съ кори́нками.
И ная́хъ себѣ́ о́ную пятiюна́десять сре́брениками и гомо́ромъ ячме́ня и не́велемъ вина́,
и реко́хъ е́й: дни́ мно́ги да сѣди́ши у мене́ и а́зъ у тебе́, и не соблу́диши, ни бу́деши му́жу ино́му:
зане́ дни́ мно́ги ся́дутъ сы́нове Изра́илевы, не су́щу царю́, ни су́щу кня́зю, ни су́щей же́ртвѣ, ни су́щу же́ртвеннику, ни жре́честву, ниже́ явле́ниемъ:
и посе́мъ обратя́тся сы́нове Изра́илевы и взы́щутъ Го́спода Бо́га своего́ и дави́да царя́ своего́, и почудя́тся о Го́сподѣ и о бла́гостехъ его́ въ послѣ́днiя дни́.
1 Слово Господне к Осии о грехе Израиля и грядущем суде, 10 но «сыны Израилевы будут, как песок морской».
Слово Господне, которое было к Осии, сыну Беериину, во дни Озии, Иоафама, Ахаза, Езекии, царей Иудейских, и во дни Иеровоама, сына Иоасова, царя Израильского.
Начало слова Господня к Осии. И сказал Господь Осии: иди, возьми себе жену блудницу и детей блуда; ибо сильно блудодействует земля сия, отступив от Господа.
И пошел он и взял Гомерь, дочь Дивлаима; и она зачала и родила ему сына.
И Господь сказал ему: нареки ему имя Изреель, потому что еще немного пройдет, и Я взыщу кровь Изрееля с дома Ииуева, и положу конец царству дома Израилева,
и будет в тот день, Я сокрушу лук Израилев в долине Изреель.
И зачала еще, и родила дочь, и Он сказал ему: нареки ей имя Лорухама*; ибо Я уже не буду более миловать дома Израилева, чтобы прощать им. //*Непомилованная.
А дом Иудин помилую и спасу их в Господе Боге их, спасу их ни луком, ни мечом, ни войною, ни конями и всадниками.
И, откормив грудью Непомилованную, она зачала, и родила сына.
И сказал Он: нареки ему имя Лоамми*, потому что вы не Мой народ, и Я не буду вашим [Богом]. //*Не Мой народ.
Но будет число сынов Израилевых как песок морской, которого нельзя ни измерить, ни исчислить; и там, где говорили им: «вы не Мой народ», будут говорить им: «вы сыны Бога живаго».
И соберутся сыны Иудины и сыны Израилевы вместе, и поставят себе одну главу, и выйдут из земли переселения; ибо велик день Израиля!
1 Господь искупает Израиля. 4 «Сыны Израилевы обратятся и взыщут Господа Бога своего».
И сказал мне Господь: иди еще, и полюби женщину, любимую мужем, но прелюбодействующую, подобно тому, как любит Господь сынов Израилевых, а они обращаются к другим богам и любят виноградные лепешки их.
И приобрел я ее себе за пятнадцать сребреников и за хомер ячменя и полхомера ячменя
и сказал ей: много дней оставайся у меня; не блуди, и не будь с другим; так же и я буду для тебя.
Ибо долгое время сыны Израилевы будут оставаться без царя и без князя и без жертвы, без жертвенника, без ефода и терафима.
После того обратятся сыны Израилевы и взыщут Господа Бога своего и Давида, царя своего, и будут благоговеть пред Господом и благостью Его в последние дни.
Эстонский
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Prohveti abielu kui Iisraeli truudusetuse võrdluspilt
Issanda sõna, mis tuli Hooseale, Beeri pojale, Juuda kuningate Ussija, Jootami, Aahase ja Hiskija päevil ja Iisraeli kuninga Jerobeami, Joase poja päevil.
Issanda sõna, mis tuli Hooseale, Beeri pojale, Juuda kuningate Ussija, Jootami, Aahase ja Hiskija päevil ja Iisraeli kuninga Jerobeami, Joase poja päevil.
Alguses, kui Issand hakkas rääkima Hoosea läbi, ütles Issand Hooseale: „Mine võta enesele hooranaine ja sohilapsed, sest maa lahkub üha hoorates Issanda järelt!”
Siis ta läks ja võttis enesele Gomeri, Diblaimi tütre; naine jäi lapseootele ja tõi temale poja ilmale.
Siis ütles Issand talle: „Pane temale nimeks Jisreel, sest veel pisut aega ja ma tasun Jisreeli veresüü Jehu soole ning lõpetan Iisraeli soo kuningriigi!
Sel päeval murran ma katki Iisraeli ammu Jisreeli orus.”
Ja naine jäi taas lapseootele ja tõi tütre ilmale ning Issand ütles Hooseale: „Pane temale nimeks Lo-Ruhama, sest ma ei halasta enam Iisraeli soo peale, nõnda et annaksin neile andeks!
Aga Juuda soo peale ma halastan ja ma päästan nad Issanda, nende Jumala läbi; kuid ma ei päästa neid ei ammu, mõõga ega sõja läbi, ei hobuste ega ratsanike läbi.”
Kui naine oli võõrutanud Lo-Ruhama, jäi ta jälle lapseootele ja tõi poja ilmale.
Ja Issand ütles: „Pane temale nimeks Lo-Ammi, sest teie ei ole minu rahvas ja mina ei ole teie päralt!
Issand armastab oma truudusetut rahvast
Ja Issand ütles mulle: „Mine veel kord ja armasta naist, keda armuke armastab ja kes on abielurikkuja, nagu Issand armastab Iisraeli lapsi, kuigi need pöörduvad teiste jumalate poole ja armastavad rosinakakkusid!”
Ja Issand ütles mulle: „Mine veel kord ja armasta naist, keda armuke armastab ja kes on abielurikkuja, nagu Issand armastab Iisraeli lapsi, kuigi need pöörduvad teiste jumalate poole ja armastavad rosinakakkusid!”
Siis ma kauplesin tema enesele viieteistkümne hõbeseekli ning kahe ja poole tündri otrade eest,
ja ma ütlesin temale: „Sa pead jääma mu juurde kauaks ajaks; sa ei tohi teha hooratööd ega kuuluda teisele mehele, ja minagi ei tule su juurde!
Sest Iisraeli lapsed jäävad kauaks ajaks kuningata ja vürstita, ohvrita ja sambata, õlarüüta ja teeraviteta.
Seejärel Iisraeli lapsed pöörduvad ja otsivad Issandat, oma Jumalat, ja Taavetit, oma kuningat; nad tulevad värisedes Issanda ja tema headuse juurde viimseil päevil.”