Не ра́дуйся, Изра́илю, ни весели́ся я́коже лю́дiе, поне́же соблуди́лъ еси́ от Го́спода Бо́га твоего́: возлюби́лъ еси́ дая́нiя на вся́цѣмъ гумнѣ́ пшени́цы.

Гумно́ и точи́ло не позна́ и́хъ, и вино́ солга́ и́мъ.

Не всели́шася на земли́ Госпо́дни: всели́ся Ефре́мъ во Еги́птѣ, и во Ассирі́ахъ снѣдя́тъ нечи́стая.

Не возлiя́ша Го́сподеви вина́, и не услади́шася ему́ тре́бы и́хъ, я́ко хлѣ́бъ жа́лости и́мъ: вси́ яду́щiи ты́я оскверня́тся: поне́же хлѣ́бы и́хъ ду́шъ и́хъ, не вни́дутъ въ до́мъ Госпо́день.

Что́ сотворите́ во дне́хъ торжества́ и въ де́нь пра́здника Госпо́дня?

Сего́ ра́ди, се́, по́йдутъ от труда́ Еги́петска, и прiи́метъ и́хъ ме́мфисъ, и погребе́тъ я́ Махма́съ: сребро́ и́хъ па́губа наслѣ́дитъ, те́рнiе во дворѣ́хъ и́хъ.

Приспѣ́ша дні́е отмще́нiя твоего́, прiидо́ша дні́е воздая́нiя твоего́, и озло́бится Изра́иль, я́коже проро́къ изумле́нный, человѣ́къ ду́хомъ носи́мый: от мно́жества непра́вдъ твои́хъ умно́жися изумле́нiе твое́.

Стра́жъ Ефре́мъ съ Бо́гомъ, проро́къ пругло́ стропти́во на всѣ́хъ путе́хъ его́: изумле́нiе въ дому́ Бо́жiи утверди́ша.

Растлѣ́шася по дне́мъ хо́лма: воспомяне́тъ непра́вды и́хъ, отмсти́тъ грѣхи́ и́хъ.

Я́коже гре́знъ въ пусты́ни обрѣто́хъ Изра́иля и я́ко стра́жа на смоко́вницѣ ра́нняго уви́дѣхъ отцы́ и́хъ: ті́и внидо́ша ко веельфего́ру и отчужди́шася на стыдѣ́нiе, и бы́ша ме́рзостнiи я́коже возлю́бленнiи.

Ефре́мъ я́ко пти́ца отлетѣ́, сла́вы и́хъ от порожде́нiй и болѣ́зней и от зача́тiй.

Тѣ́мже а́ще и воско́рмятъ ча́да своя́, безча́дны бу́дутъ от человѣ́къ: поне́же и лю́тѣ и́мъ е́сть, [зане́ оста́вихъ я́,] пло́ть моя́ от ни́хъ.

Ефре́мъ, я́коже ви́дѣхъ, въ лови́тву предпоста́виша ча́да своя́, и Ефре́мъ е́же извести́ на заколе́нiе ча́да своя́.

Да́ждь и́мъ, Го́споди: что́ да́си и́мъ? да́ждь и́мъ утро́бу неплодя́щую и сосцы́ су́хи.

Вся́ зло́бы и́хъ во Галга́лѣхъ, я́ко та́мо и́хъ возненави́дѣхъ за зло́бы начина́нiй и́хъ: изъ до́му моего́ изжену́ я́, [ксему́] не приложу́ люби́ти и́хъ:

вси́ кня́зи и́хъ непокори́ви. Поболѣ́ Ефре́мъ: коре́нiе его́ изсхо́ша, плода́ ксему́ да не принесе́тъ: поне́же а́ще и породя́тъ, побiю́ вожделѣ́нная утро́бъ и́хъ.

Отри́нетъ я́ Бо́гъ, я́ко не послу́шаша его́, и бу́дутъ заблужда́ющiи въ язы́цѣхъ.

Зау́тра отверго́шася, отве́ржеся ца́рь Изра́илевъ, поне́же младе́нецъ Изра́иль, и а́зъ возлюби́хъ его́ и изъ Еги́пта воззва́хъ сы́на моего́.

Я́коже призва́хъ я́, та́кожде отхожда́ху от лица́ моего́: ті́и Ваали́му тре́бу жря́ху и изва́янымъ кадя́ху.

А́зъ же связа́хъ Ефре́ма, взя́хъ его́ на мы́шцу мою́, и не разумѣ́ша, я́ко изцѣли́хъ я́.

Во истлѣ́нiи человѣ́честѣ привлеко́хъ я́ у́зами любле́нiя моего́, и бу́ду и́мъ я́ко ударя́яй человѣ́къ по че́люстемъ его́: и воззрю́ къ нему́ и премогу́ ему́.

Всели́ся Ефре́мъ во Еги́птѣ, Ассу́ръ же са́мъ ца́рь его́, я́ко не восхотѣ́ возврати́тися.

И изнемо́же ору́жiе во градѣ́хъ его́, и умолче́ въ руку́ его́: и снѣдя́тъ от умышле́нiй свои́хъ.

И лю́дiе его́ ви́сяще от обита́нiя своего́: и Бо́гъ на честна́я его́ разгнѣ́вается, и не вознесе́тъ его́.

Что́ тя устро́ю, Ефре́ме? защищу́ ли тя́, Изра́илю? что́ тя положу́? Я́коже Адаму́ устро́ю тя́, и я́коже Севои́мъ, преврати́ся се́рдце мое́ въ не́мъ, смяте́ся раска́янiе мое́.

Не сотворю́ по гнѣ́ву я́рости моея́, не оста́влю е́же потреби́тися Ефре́мови, зане́ Бо́гъ а́зъ е́смь, а не человѣ́къ: въ тебѣ́ свя́тъ, и не вни́ду во гра́дъ.

Вслѣ́дъ Го́спода и́мамъ ходи́ти: я́ко ле́въ возреве́тъ, поне́же то́й возреве́тъ, и ужа́снутся ча́да во́дъ,

и прiи́дутъ я́ко пти́ца изъ Еги́пта и я́ко го́лубь от земли́ Асси́рски: и возста́влю я́ въ домѣ́хъ и́хъ, глаго́летъ Госпо́дь.

Обы́де мя́ лже́ю Ефре́мъ, и нече́стiями до́мъ Изра́илевъ и Иу́да: ны́нѣ позна́ я́ Бо́гъ, и лю́дiе святи прозва́шася богови.

Синодальный

Гнев Господа воспылал на Израиля, ибо «забыл Израиль Создателя своего».

Не радуйся, Израиль, до восторга, как другие народы, ибо ты блудодействуешь, удалившись от Бога твоего: любишь блудодейные дары на всех гумнах.

Гумно и точило не будут питать их, и надежда на виноградный сок обманет их.

Не будут они жить на земле Господней: Ефрем возвратится в Египет, и в Ассирии будут есть нечистое.

Не будут возливать Господу вина, и неугодны Ему будут жертвы их; они будут для них, как хлеб похоронный: все, которые будут есть его, осквернятся, ибо хлеб их – для души их, а в дом Господень он не войдет.

Что будете делать в день торжества и в день праздника Господня?

Ибо вот, они уйдут по причине опустошения; Египет соберет их, Мемфис похоронит их; драгоценностями их из серебра завладеет крапива, колючий терн будет в шатрах их.

Пришли дни посещения, пришли дни воздаяния; да узнает Израиль, что глуп прорицатель, безумен выдающий себя за вдохновенного, по причине множества беззаконий твоих и великой враждебности.

Ефрем – страж подле Бога моего; пророк – сеть птицелова на всех путях его; соблазн в доме Бога его.

Глубоко упали они, развратились, как во дни Гивы; Он вспомнит нечестие их, накажет их за грехи их.

Как виноград в пустыне, Я нашел Израиля; как первую ягоду на смоковнице, в первое время ее, увидел Я отцов ваших, – но они пошли к Ваал-Фегору и предались постыдному, и сами стали мерзкими, как те, которых возлюбили.

У Ефремлян, как птица улетит слава [чадородия]: ни рождения, ни беременности, ни зачатия [не будет].

А хотя бы они и воспитали детей своих, отниму их; ибо горе им, когда удалюсь от них!

Ефрем, как Я видел его до Тира, насажден на прекрасной местности; однако Ефрем выведет детей своих к убийце.

Дай им, Господи: что Ты дашь им? дай им утробу нерождающую и сухие сосцы.

Все зло их в Галгале: там Я возненавидел их за злые дела их; изгоню их из дома Моего, не буду больше любить их; все князья их – отступники.

Поражен Ефрем; иссох корень их, – не будут приносить они плода, а если и будут рождать, Я умерщвлю вожделенный плод утробы их.

Отвергнет их Бог мой, потому что они не послушались Его, и будут скитальцами между народами.

1 «Когда Израиль был юн, Я любил его»; 9 поэтому «не сделаю по ярости гнева Моего … ибо Я Бог, а не человек».

На заре погибнет царь Израилев! Когда Израиль был юн, Я любил его и из Египта вызвал сына Моего.

Звали их, а они уходили прочь от лица их: приносили жертву Ваалам и кадили истуканам.

Я Сам приучал Ефрема ходить, носил его на руках Своих, а они не сознавали, что Я врачевал их.

Узами человеческими влек Я их, узами любви, и был для них как бы поднимающий ярмо с челюстей их, и ласково подкладывал пищу им.

Не возвратится он в Египет, но Ассур – он будет царем его, потому что они не захотели обратиться ко Мне.

И падет меч на города его, и истребит затворы его, и пожрет их за умыслы их.

Народ Мой закоснел в отпадении от Меня, и хотя призывают его к горнему, он не возвышается единодушно.

Как поступлю с тобою, Ефрем? как предам тебя, Израиль? Поступлю ли с тобою, как с Адамою, сделаю ли тебе, что Севоиму? Повернулось во Мне сердце Мое, возгорелась вся жалость Моя!

Не сделаю по ярости гнева Моего, не истреблю Ефрема, ибо Я Бог, а не человек; среди тебя Святый; Я не войду в город.

Вслед Господа пойдут они; как лев, Он даст глас Свой, даст глас Свой, и встрепенутся к Нему сыны с запада,

встрепенутся из Египта, как птицы, и из земли Ассирийской, как голуби, и вселю их в домы их, говорит Господь.

Окружил Меня Ефрем ложью и дом Израилев лукавством; Иуда держался еще Бога и верен был со святыми.

Грузинский

Языки

ნუ მხიარულობ ისრაელო, ნუ ილხენ სხვა ხალხებივით, რადგან ბოზობ შენი ღმერთისგან განმდგარი; საჩუქრები გირჩევნია ყველა კალოს პურს.

კალო და საწნახელი არ გამოკვებავს მათ და ღვინო უმტყუნებს მათ.

არ იცხოვრებენ უფლის ქვეყანაში; ეფრემი ეგვიპტეში დაბრუნდება და უწმიდურს შეჭამენ აშურში.

არ დაუღვრიან უფალს ღვინოს და თავიანთი მსხვერპლით არ აამებენ მას; მათი პური მგლოვიარეთა პურივით იქნება; ყოველი მისი მჭამელი გაუწმიდურდება, რადგან ეს პური მხოლოდ მათთვის არის, და არ შედის საუფლო სახლში.

რას იზამთ დღესასწაულის დღეს და საუფლო ზეიმის დღეს?

რადგან, აჰა, წაუვლენ აოხრებას, მაგრამ ეგვიპტე თავს მოუყრის მათ და მოფი დამარხავს მათ; მისი ვერცხლეულის საგანძურს ეკალ-ბარდები დაიმკვიდრებენ და ნარ-ეკალი ამოვა მის კარვებში.

დადგა განკითხვის დღეები, დადგა ნაცვალგების დღეები. იცოდეს ისრაელმა! ბრიყვი იყო წინასწარმეტყველი, შეშლილი იყო სულის კაცი, შენს დიდ ცოდვებზე და დიდ მტრობაზე რომ ლაპარაკობდა?

ეფრემის - ჩემი ღმერთის ერის მცველი წინასწარმეტყველია. ყველა გზაზე ხაფანგია დაგებული და მხოლოდ მტრობაა მისი ღმერთის სახლში.

ღრმად გაირყვნენ, როგორც გიბყას დღეებში; მაგრამ ის გაიხსენებს მათ უკეთურებას და მოჰკითხავს ცოდვებს.

ყურძენივით ვიპოვე უდაბნოში ისრაელი; როგორც პირველი ნაყოფი ლეღვის ხეზე, როგორც მისი ნათავარი, ისე მივიჩნიე თქვენი მამა-პაპა; მაგრამ ბაყალ-ფეღორთან წავიდნენ ისინი, სირცხვილს შესწირეს თავი და ვინც შეიყვარეს, მათსავით საძაგლები შეიქნენ.

ეფრემი - ჩიტივით გაფრინდება მისი დიდება! არც შობა, არც ორსულობა, არც მუცლადღება!

თუმცა გაზრდიან შვილებს, მაგრამ წავართმევ მათ; ერთი კაციც აღარ დარჩება; და ვაი მათ, თუ მივატოვე!

ეფრემი ვიხილე როგორც მდელოზე დარგული ტვიროსი; მაგრამ ეფრემი მკვლელს გაუყვანს თავის შვილებს.

მიეცი მათ, უფალო, რაც უნდა მიგეცა; მიეცი მოწყვეტილი მუცელი და გამშრალი მკერდი.

გილგალშია მთელი მათი ბოროტება; იქ შევიძულე ისინი მათი ავი საქმეების გამო; ჩემი სახლიდან გავყრი მათ და აღარასოდეს შევიყვარებ; განდგომილია ყველა მისი მთავარი.

დაჩეხილია ეფრემი, გამხმარია მისი ფესვები, აღარ გამოიღებს ნაყოფს; კიდეც რომ შობონ, მოვაკვდინებ მათი საშოს სანატრელ ნაშიერს.

მოიშორებს მათ ჩემი ღმერთი, რადგან არ გაუგონეს მას; და ხალხთა შორის ხეტიალს მოჰყვებიან.

როცა ყრმა იყო ისრაელი და მიყვარდა იგი, ეგვიპტიდან გამოვიხმე ჩემი ძე.

რაც უფრო ვუხმობდი მას, მით უფრო გარბოდა ჩემგან, რომ მსხვერპლი შეეწირა ბაალებისთვის და კერპებისთვის საკმეველი ეკმია.

მე ვასწავლე ეფრემს სიარული; ჩემს მკლავებზე მყავდა აყვანილი, მაგრამ არ იცოდნენ, რომ ვკურნავდი

ვიზიდავდი მათ ადამიანური გრძნობის საკვრელებით, სიყვარულის ძაფებით; ლაგმის ჩამომგდებივით ვიყავი მათთვის მათი ყბებიდან, მათზე ვიყავი გადმოხთილი და ვკვებავდი მათ.

არ გაბრუნებულან ეგვიპტის ქვეყნისკენ, მაგრამ აშური იქნება მათი მეფე, რადგან არ ინდომეს ჩემსკენ მობრუნება.

მახვილი დატრიალდება მის ქალაქში და მუსრს გაავლებს მის მრჩევლებს. შთანთქავს მათ ავი განზრახვების გამო.

მიდრეკილია ჩემგან განდგომად ჩემი ერი, უღლისკენ მოუწოდებენ, მაგრამ არავინ გადმოუგდებს მას.

როგორ გაგიმეტო, ეფრემ? როგორ გაგწირო, ისრაელ? როგორ გაგიმეტო ადმასავით? როგორ მოგექცე ცებოიმივით? გადამიბრუნდა გული, ერთიანად ამიტანა სიბრალულმა.

აღარ ავინთები რისხვით, აღარ აღვიძრები ეფრემის დასაღუპად, რადგან ღმერთი ვარ მე და არა კაცი; მე წმიდა ვარ თქვენს შორის და რისხვით არ მოვალ.

უფალს გაჰყვებიან; ლომივით ბრდღვინავს ის და როცა დაიწყებს ბრდღვინვას, შიშით წამოვლენ დასავლეთიდან შვილები.

შიშით წამოვლენ, როგორც ჩიტები, ეგვიპტიდან და, როგორც მტრედები, აშურის ქვეყნიდან; და დავასახლებ მათ თავიანთ სახლებში, ამბობს უფალი.