The Spirit of the LORD shall rest upon Him, The Spirit of wisdom and understanding, The Spirit of counsel and might, The Spirit of knowledge and of the fear of the LORD.

His delight is in the fear of the LORD, And He shall not judge by the sight of His eyes, Nor decide by the hearing of His ears;

But with righteousness He shall judge the poor, And decide with equity for the meek of the earth; He shall strike the earth with the rod of His mouth, And with the breath of His lips He shall slay the wicked.

Righteousness shall be the belt of His loins, And faithfulness the belt of His waist.

«The wolf also shall dwell with the lamb, The leopard shall lie down with the young goat, The calf and the young lion and the fatling together; And a little child shall lead them.

The cow and the bear shall graze; Their young ones shall lie down together; And the lion shall eat straw like the ox.

The nursing child shall play by the cobrás hole, And the weaned child shall put his hand in the vipeŕs den.

They shall not hurt nor destroy in all My holy mountain, For the earth shall be full of the knowledge of the LORD As the waters cover the sea.

«And in that day there shall be a Root of Jesse, Who shall stand as a banner to the people; For the Gentiles shall seek Him, And His resting place shall be glorious.»

It shall come to pass in that day That the Lord shall set His hand again the second time To recover the remnant of His people who are left, From Assyria and Egypt, From Pathros and Cush, From Elam and Shinar, From Hamath and the islands of the sea.

He will set up a banner for the nations, And will assemble the outcasts of Israel, And gather together the dispersed of Judah From the four corners of the earth.

Also the envy of Ephraim shall depart, And the adversaries of Judah shall be cut off; Ephraim shall not envy Judah, And Judah shall not harass Ephraim.

But they shall fly down upon the shoulder of the Philistines toward the west; Together they shall plunder the people of the East; They shall lay their hand on Edom and Moab; And the people of Ammon shall obey them.

The LORD will utterly destroy the tongue of the Sea of Egypt; With His mighty wind He will shake His fist over the River, And strike it in the seven streams, And make men cross over dryshod.

There will be a highway for the remnant of His people Who will be left from Assyria, As it was for Israel In the day that he came up from the land of Egypt.

Церковнославянский (рус)

И изы́детъ же́злъ изъ ко́рене Иессе́ова, и цвѣ́тъ от ко́рене его́ взы́детъ:

и почі́етъ на не́мъ Ду́хъ Бо́жiй, Ду́хъ прему́дрости и ра́зума, Ду́хъ совѣ́та и крѣ́пости, Ду́хъ вѣ́дѣнiя и благоче́стiя:

испо́лнитъ его́ Ду́хъ стра́ха Бо́жiя: не по сла́вѣ суди́ти и́мать, ниже́ по глаго́ланiю обличи́тъ,

но су́дитъ пра́вдою смире́нному су́дъ и обличи́тъ пра́востiю смире́нныя земли́, и порази́тъ зе́млю сло́вомъ у́стъ свои́хъ и Ду́хомъ усте́нъ убiе́тъ нечести́ваго:

и бу́детъ препоя́санъ пра́вдою о чре́слѣхъ свои́хъ и и́стиною обви́тъ по ре́брамъ свои́мъ:

и пасти́ся бу́дутъ вку́пѣ во́лкъ со а́гнцемъ, и ры́сь почі́етъ со ко́злищемъ, и теле́цъ и юне́цъ и ле́въ вку́пѣ пасти́ся бу́дутъ, и отроча́ ма́ло поведе́тъ я́:

и во́лъ и медвѣ́дь вку́пѣ пасти́ся бу́дутъ, и вку́пѣ дѣ́ти и́хъ бу́дутъ, и ле́въ а́ки во́лъ я́сти бу́детъ пле́вы:

и отроча́ мла́до на пеще́ры а́спидовъ и на ло́же исча́дiй а́спидскихъ ру́ку возложи́тъ:

и не сотворя́тъ зла́, ни возмо́гутъ погуби́ти ни кого́же на горѣ́ святѣ́й мое́й: я́ко напо́лнися вся́ земля́ вѣ́дѣнiя Госпо́дня, а́ки вода́ мно́га покры́ мо́ре.

И бу́детъ въ де́нь о́ный ко́рень Иессе́овъ, и востая́й владѣ́ти язы́ки, на того́ язы́цы упова́ти бу́дутъ: и бу́детъ поко́й его́ че́сть.

И бу́детъ въ де́нь о́ный, приложи́тъ Госпо́дь показа́ти ру́ку свою́, е́же возревнова́ти по оста́нку про́чему люді́й, и́же а́ще оста́нетъ от Ассири́овъ и от Еги́пта, и Вавило́на и от еѳiо́пiи, и от Елами́товъ и от восто́ковъ со́лнца, и от Араві́и и от острово́въ морски́хъ.

И воздви́гнетъ зна́менiе въ язы́ки, и собере́тъ поги́бшыя Изра́илевы, и расточе́нныя Иу́дины собере́тъ от четы́рехъ кри́лъ земли́.

И отъи́мется ре́вность Ефре́мова, и врази́ Иу́дины поги́бнутъ: Ефре́мъ не возревну́етъ Иу́дѣ, и Иу́да не оскорби́тъ Ефре́ма.

И полетя́тъ въ корабле́хъ иноплеме́нничихъ, мо́ре ку́пно плѣня́тъ, и су́щихъ от восто́къ со́лнца, и Идуме́ю: и на Моа́ва пе́рвѣе ру́ки возложа́тъ, сы́нове же Аммо́ни пе́рвiи покоря́тся.

И опустоши́тъ Госпо́дь мо́ре Еги́петское и возложи́тъ ру́ку свою́ на рѣку́ ду́хомъ преси́льнымъ: и порази́тъ на се́дмь де́брiй, я́коже преходи́ти ю́ во обуве́нiи:

и бу́детъ проше́ствiе лю́демъ мои́мъ оста́вшымъ во Еги́птѣ, и бу́детъ Изра́илю, я́коже въ де́нь, егда́ изы́де от земли́ Еги́петскiя.

Арабский (Arabic Van Dyke)

وَيَخْرُجُ قَضِيبٌ مِنْ جِذْعِ يَسَّى، وَيَنْبُتُ غُصْنٌ مِنْ أُصُولِهِ،

وَيَحُلُّ عَلَيْهِ رُوحُ الرَّبِّ، رُوحُ الْحِكْمَةِ وَالْفَهْمِ، رُوحُ الْمَشُورَةِ وَالْقُوَّةِ، رُوحُ الْمَعْرِفَةِ وَمَخَافَةِ الرَّبِّ.

وَلَذَّتُهُ تَكُونُ فِي مَخَافَةِ الرَّبِّ، فَلاَ يَقْضِي بِحَسَبِ نَظَرِ عَيْنَيْهِ، وَلاَ يَحْكُمُ بِحَسَبِ سَمْعِ أُذُنَيْهِ،

بَلْ يَقْضِي بِالْعَدْلِ لِلْمَسَاكِينِ، وَيَحْكُمُ بِالإِنْصَافِ لِبَائِسِي الأَرْضِ، وَيَضْرِبُ الأَرْضَ بِقَضِيبِ فَمِهِ، وَيُمِيتُ الْمُنَافِقَ بِنَفْخَةِ شَفَتَيْهِ.

وَيَكُونُ الْبِرُّ مِنْطَقَهَ مَتْنَيْهِ، وَالأَمَانَةُ مِنْطَقَةَ حَقْوَيْهِ.

فَيَسْكُنُ الذِّئْبُ مَعَ الْخَرُوفِ، وَيَرْبُضُ النَّمِرُ مَعَ الْجَدْيِ، وَالْعِجْلُ وَالشِّبْلُ وَالْمُسَمَّنُ مَعًا، وَصَبِيٌّ صَغِيرٌ يَسُوقُهَا.

وَالْبَقَرَةُ وَالدُّبَّةُ تَرْعَيَانِ. تَرْبُضُ أَوْلاَدُهُمَا مَعًا، وَالأَسَدُ كَالْبَقَرِ يَأْكُلُ تِبْنًا.

وَيَلْعَبُ الرَّضِيعُ عَلَى سَرَبِ الصِّلِّ، وَيَمُدُّ الْفَطِيمُ يَدَهُ عَلَى جُحْرِ الأُفْعُوَانِ.

لاَ يَسُوؤُونَ وَلاَ يُفْسِدُونَ فِي كُلِّ جَبَلِ قُدْسِي، لأَنَّ الأَرْضَ تَمْتَلِئُ مِنْ مَعْرِفَةِ الرَّبِّ كَمَا تُغَطِّي الْمِيَاهُ الْبَحْرَ.

وَيَكُونُ فِي ذلِكَ الْيَوْمِ أَنَّ أَصْلَ يَسَّى الْقَائِمَ رَايَةً لِلشُّعُوبِ، إِيَّاهُ تَطْلُبُ الأُمَمُ، وَيَكُونُ مَحَلُّهُ مَجْدًا.

وَيَكُونُ فِي ذلِكَ الْيَوْمِ أَنَّ السَّيِّدَ يُعِيدُ يَدَهُ ثَانِيَةً لِيَقْتَنِيَ بَقِيَّةَ شَعْبِهِ، الَّتِي بَقِيَتْ، مِنْ أَشُّورَ، وَمِنْ مِصْرَ، وَمِنْ فَتْرُوسَ، وَمِنْ كُوشَ، وَمِنْ عِيلاَمَ، وَمِنْ شِنْعَارَ، وَمِنْ حَمَاةَ، وَمِنْ جَزَائِرِ الْبَحْرِ.

وَيَرْفَعُ رَايَةً لِلأُمَمِ، وَيَجْمَعُ مَنْفِيِّي إِسْرَائِيلَ، وَيَضُمُّ مُشَتَّتِي يَهُوذَا مِنْ أَرْبَعَةِ أَطْرَافِ الأَرْضِ.

فَيَزُولُ حَسَدُ أَفْرَايِمَ، وَيَنْقَرِضُ الْمُضَايِقُونَ مِنْ يَهُوذَا. أَفْرَايِمُ لاَ يَحْسِدُ يَهُوذَا، وَيَهُوذَا لاَ يُضَايِقُ أَفْرَايِمَ.

وَيَنْقَضَّانِ عَلَى أَكْتَافِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ غَرْبًا، وَيَنْهَبُونَ بَنِي الْمَشْرِقِ مَعًا. يَكُونُ عَلَى أَدُومَ وَمُوآبَ امْتِدَادُ يَدِهِمَا، وَبَنُو عَمُّونَ فِي طَاعَتِهِمَا.

وَيُبِيدُ الرَّبُّ لِسَانَ بَحْرِ مِصْرَ، وَيَهُزُّ يَدَهُ عَلَى النَّهْرِ بِقُوَّةِ رِيحِهِ، وَيَضْرِبُهُ إِلَى سَبْعِ سَوَاق، وَيُجِيزُ فِيهَا بِالأَحْذِيَةِ.

وَتَكُونُ سِكَّةٌ لِبَقِيَّةِ شَعْبِهِ الَّتِي بَقِيَتْ مِنْ أَشُّورَ، كَمَا كَانَ لإِسْرَائِيلَ يَوْمَ صُعُودِهِ مِنْ أَرْضِ مِصْرَ.

Таджикский

Языки

ВА навдае аз танаи Йисой берун хоҳад омад, ва ниҳоле аз решаҳояш сабзида, бор хоҳад овард.

Ва бар Ӯ Рӯҳи Парвардигор, рӯҳи ҳикмат ва хирад, рӯҳи машварат ва қудрат, рӯҳи шинохтани Парвардигор ва тарси Ӯ қарор хоҳад гирифт,

Ва рӯҳи худотарсӣ Ӯро пур хоҳад кард, ва Ӯ на бар тибқи нигоҳи чашмонаш доварӣ хоҳад намуд, ва на аз рӯи шуниди гӯшҳояш ҳукм хоҳад кард,

Балки мискинонро бо адолат доварӣ хоҳад кард, ва мазлумони заминро бо росткорӣ ҳукм хоҳад намуд; ва бо чӯбдасти даҳонаш заминро зарба хоҳад зад, ва бо дами лабҳояш шарирро хоҳад кушт.

Ва адолат миёнбанди камараш, ва садоқат камарбанди миёнаш хоҳад буд.

Ва гург бо барра зиндагӣ хоҳад кард, ва паланг бо бузғола хоҳад хобид; ва гӯсола ва шербача ва парворӣ бо ҳам хоҳанд буд, ва кӯдаки хурде онҳоро хоҳад чаронид.

Ва гов бо хирс хоҳад чарид, ва бачаҳои онҳо бо ҳам хоҳанд хобид; ва шер мисли гов коҳ хоҳад хӯрд.

Ва бачаи ширмак бар сӯрохи мори гурза бозӣ хоҳад кард, ва кӯдаки аз пистон баромада дасти худро ба хонаи мори афъӣ дароз хоҳад кард.

Дар тамоми кӯҳи поки Ман бадӣ нахоҳанд кард ва осебе нахоҳанд расонид, зеро замин аз шинохтани Парвардигор пур хоҳад буд, мисли он ки баҳр пур аз обҳост.

Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки решаи Йисой ливое барои қавмҳо хоҳад гардид, – халқҳо ба ӯ рӯ хоҳанд овард, ва осоиштагӣ ҷалоли ӯ хоҳад буд.

Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки Парвардигор дубора дасти Худро дароз хоҳад кард, то ки бақияи қавми Худро, ки аз Ашшур ва Миср, аз Патрос ва Ҳабаш, аз Элом ва Шинъор ва аз Ҳамот ва ҷазираҳои баҳр саломат монда бошанд, баргардонад.

Ва Ӯ ливое барои халқҳо барафрошта, рондашудагони Исроилро ҷамъ хоҳад кард, ва парокандагони Яҳудоро аз чор канори дунё фароҳам хоҳад овард.

Ва ҳасади Эфроим нест хоҳад шуд, ва душманони Яҳудо нобуд хоҳанд гардид. Эфроим аз Яҳудо ҳасад нахоҳад хӯрд, ва Яҳудо Эфроимро ба танг нахоҳад овард.

Ва онҳо якҷоя бар китфи фалиштиён ба ғарб ҳуҷум хоҳанд овард, аҳли шарқро тороҷ хоҳанд кард, бар Эдӯм ва Мӯоб дасти худро хоҳанд гузошт, ва банӣ Аммӯн ба онҳо тобеъ хоҳанд шуд.

Ва Парвардигор халиҷи баҳри Мисрро хоҳад хушконид, ва дасти Худро бо боди шадиди Худ бар наҳр афшонда, онро ба ҳафт ҷӯй тақсим хоҳад кард, ва одамонро бо роҳи хушк хоҳад гузароннд.

Ва барои бақияи қавми Ӯ, ки аз Ашшур саломат монда бошанд, шоҳроҳе мавҷуд хоҳад буд, чунон ки барои Исроил дар рӯзи берун омадани вай аз замини Миср мавҷуд буд.