Скрыть
16:1
16:2
16:3
16:4
16:6
16:9
16:12
Синодальный
1 Изгнанные Моава. 6 Плач о Моаве.
Посылайте агнцев владетелю земли из Селы в пустыне на гору дочери Сиона;
ибо блуждающей птице, выброшенной из гнезда, будут подобны дочери Моава у бродов Арнонских.
«Составь совет, постанови решение; осени нас среди полудня, как ночью, тенью твоею, укрой изгнанных, не выдай скитающихся.
Пусть поживут у тебя мои изгнанные Моавитяне; будь им покровом от грабителя: ибо притеснителя не станет, грабеж прекратится, попирающие исчезнут с земли.
И утвердится престол милостью, и воссядет на нем в истине, в шатре Давидовом, судия, ищущий правды и стремящийся к правосудию».
«Слыхали мы о гордости Моава, гордости чрезмерной, о надменности его и высокомерии и неистовстве его: неискренна речь его».
Поэтому возрыдает Моав о Моаве, – все будут рыдать; стенайте о твердынях Кирхарешета: они совершенно разрушены.
Поля Есевонские оскудели, также и виноградник Севамский; властители народов истребили лучшие лозы его, которые достигали до Иазера, расстилались по пустыне; побеги их расширялись, переходили за море.
Посему и я буду плакать о лозе Севамской плачем Иазера, буду обливать тебя слезами моими, Есевон и Елеала; ибо во время собирания винограда твоего и во время жатвы твоей нет более шумной радости.
Исчезло с плодоносной земли веселье и ликование, и в виноградниках не поют, не ликуют; виноградарь не топчет винограда в точилах: Я прекратил ликование.
Оттого внутренность моя стонет о Моаве, как гусли, и сердце мое – о Кирхарешете.
Хотя и явится Моав, и будет до утомления подвизаться на высотах, и придет к святилищу своему помолиться, но ничто не поможет.
Вот слово, которое изрек Господь о Моаве издавна.
Ныне же так говорит Господь: чрез три года, считая годами наемничьими, величие Моава будет унижено со всем великим многолюдством, и остаток будет очень малый и незначительный.
Церковнославянский (рус)
Послю́ а́ки га́ды на зе́млю: еда́ ка́мень пу́стъ е́сть гора́ дще́ре Сiо́ни {посли́те а́гнцы владу́щему земле́ю от­ ка́мене пусты́ни къ горѣ́ дще́ре Сiо́ни}?
Бу́деши бо а́ки пти́цы паря́щiя птене́цъ отъ­я́тый, дщи́ Моа́вля, пото́мъ же Арно́нъ {Евр.: въ прохожде́нiи Арно́на.} мно́жайше совѣщава́й.
Сотвори́те покро́въ пла́ча ея́ при́сно: въ полу́ден­нѣй тмѣ́ бѣгу́тъ, ужасну́шася: да не от­веде́шися,
обита́ти бу́дутъ въ тебѣ́ бѣглецы́ Моа́вли: бу́дутъ въ покрове́нiе ва́мъ от­ лица́ гоня́щаго, я́ко отъ­я́ся по́мощь твоя́, и кня́зь поги́бе попира́яй от­ земли́.
И испра́вит­ся съ ми́лостiю престо́лъ, и ся́детъ на не́мъ со и́стиною во ски́нiи дави́довѣ, судя́ и взыска́я су́дъ и ускоря́я пра́вду.
Слы́шахомъ укори́зну Моа́влю, укори́тель [бы́сть] зѣло́, горды́ню отъ­я́хъ: не та́ко волхвова́нiе твое́, не та́ко.
Воспла́чет­ся Моа́въ, въ Моави́тидѣ бо вси́ воспла́чут­ся: живу́щымъ же въ се́ѳѣ помышле́нiя, и не усрами́шися.
Поля́ есево́ня воз­рыда́ютъ, виногра́дъ Севама́нь: пожира́ющiи язы́ковъ, попери́те виногра́ды его́, да́же до Иази́ра: не совокупи́теся, обходи́те пусты́ню, по́слан­нiи оста́шася, про­идо́ша бо мо́ре.
Сего́ ра́ди воспла́чуся я́ко пла́чемъ Иази́ровымъ о виногра́дѣ Севама́ни: древа́ твоя́ посѣче́ есево́нъ и Елiала́, я́ко на жа́тву твою́ и на объима́нiе вина́ поперу́, и вся́ паду́т­ся.
И отъ­и́мет­ся ра́дость и весе́лiе от­ виногра́довъ, и въ виногра́дѣхъ тво­и́хъ не воз­ра́дуют­ся, и не изгнету́тъ вина́ въ точи́лѣхъ, преста́ло бо е́сть:
сего́ ра́ди чре́во мое́ на Моа́ва а́ки гу́сли воз­гласи́тъ, и вну́трен­няя моя́ а́ки стѣ́ну обнови́лъ еси́.
И бу́детъ въ посрамле́нiе тебѣ́, я́ко утруди́ся Моа́въ о тре́бищихъ, и вни́детъ въ рукотворе́н­ная своя́, да помо́лит­ся, и не воз­мо́гутъ изба́вити его́.
Сiе́ сло́во е́же глаго́ла Госпо́дь на Моа́ва, егда́ воз­глаго́ла.
И ны́нѣ глаго́лю: въ трiе́хъ лѣ́тѣхъ лѣ́тъ нае́мника обезче́стит­ся сла́ва Моа́вля во все́мъ бога́т­ст­вѣ мно́зѣ, и оста́вит­ся ума́ленъ и нече́стенъ.
И ны́нѣ глаго́лю: въ трiе́хъ лѣ́тѣхъ лѣ́тъ нае́мника обезче́стит­ся сла́ва Моа́вля во все́мъ бога́т­ст­вѣ мно́зѣ, и оста́вит­ся ума́ленъ и нече́стенъ. Сло́во, е́же на Дама́скъ.
Emittite agnum dominatori terrae de Petra deserti ad montem filiae Sion.
Et erit: sicut avis fugiens, et pulli de nido avolantes, sic erunt filiae Moab ad vada Arnon.
Affer consilium, fac iudicium; pone quasi noctem umbram tuam in meridie, absconde fugientes et vagos ne prodas.
Habitent apud te profugi Moab; esto latibulum eorum a facie vastatoris; finitus est enim exactor, consummata est devastatio, defecit calcator a terra.
Et firmabitur in misericordia solium; et sedebit super illud in veritate, in tabernaculo David, iudicans et quaerens iudicium et velociter reddens, quod iustum est.
Audivimus superbiam Moab C superbus est valde C superbiam eius et arrogantiam eius et indignationem eius et iactantiam eius non rectam.
Idcirco ululabit Moab super Moab, omnes ululabunt; super placentas Cirhareseth lamentantur percussi.
Quoniam suburbana Hesebon deserta sunt et vinea Sabama; dominos gentium perdiderunt uvae eius; usque ad Iazer pervenerunt, erraverunt in deserto: propagines eius diffusae sunt, transierunt mare.
Super hoc plorabo in fletu Iazer vineam Sabama; inebriabo te lacrima mea, Hesebon et Eleale, quoniam super vindemiam tuam et super messem tuam clamor cecidit.
Et ablata est laetitia et exsultatio de hortis, et in vineis non exsultant neque iubilant. Vinum in torculari non calcabit, qui calcare consueverat; clamor cessavit.
Ideo venter meus super Moab quasi cithara fremit, et viscera mea super Cirhareseth.
Et erit: cum apparuerit et laboraverit Moab super excelsis, ingredietur ad sancta sua, ut obsecret, et non valebit.
Et hoc verbum, quod locutus est Dominus ad Moab ex tunc;
nunc autem loquitur Dominus dicens: «In tribus annis, quasi anni mercennarii, auferetur gloria Moab cum omni populo multo, et residuum parvum et modicum nequaquam ingens erit».
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible