Скрыть
25:7
25:11
25:12
Церковнославянский (рус)
Го́споди Бо́же мо́й, просла́влю тя́, воспою́ и́мя твое́, я́ко сотвори́лъ еси́ чу́дная дѣла́, совѣ́тъ дре́внiй и́стин­ный: да бу́детъ, Го́споди.
Я́ко положи́лъ еси́ гра́ды въ пе́рсть, гра́ды тве́рдыя, е́же па́сти основа́ниемъ и́хъ, нечести́выхъ гра́дъ да не сози́ждет­ся во вѣ́къ.
Сего́ ра́ди благословя́тъ тя́ лю́дiе ни́щiи, и гра́ди человѣ́ковъ оби́димыхъ воз­благословя́тъ тя́.
Бы́лъ бо еси́ вся́кому гра́ду смире́н­ному помо́щникъ, и изнемога́ющымъ за оскудѣ́нiе покро́въ, от­ человѣ́къ злы́хъ изба́виши и́хъ: покро́въ жа́ждущихъ, и ду́хъ человѣ́ковъ оби́димыхъ.
А́ки человѣ́цы малоду́шнiи жа́ждущiи въ Сiо́нѣ, я́ко изба́виши и́хъ от­ человѣ́къ нечести́выхъ, и́мже на́съ пре́далъ еси́.
И сотвори́тъ Госпо́дь Савао́ѳъ всѣ́мъ язы́комъ: на горѣ́ се́й испiю́тъ ра́дость, испiю́тъ вино́,
пома́жут­ся ми́ромъ на горѣ́ се́й: преда́ждь сiя́ вся́ язы́комъ: то́й бо совѣ́тъ на вся́ язы́ки.
Пожре́ сме́рть {Евр.: поже́рта бу́детъ сме́рть} воз­мо́гши, и па́ки отъ­я́тъ Госпо́дь Бо́гъ вся́кую сле́зу от­ вся́каго лица́: поноше́нiе люді́й отъ­я́тъ от­ всея́ земли́, уста́ бо Госпо́дня глаго́лаша [сiя́].
И реку́тъ въ де́нь о́ный: се́, Бо́гъ на́шъ, на́ньже упова́хомъ, и спасе́тъ на́съ: се́й Госпо́дь, потерпѣ́хомъ его́, и воз­ра́довахомся и воз­весели́хомся о спасе́нiи на́­шемъ.
Поко́й да́стъ Бо́гъ на горѣ́ се́й, и попере́т­ся Моави́тида, я́коже то́пчутъ то́къ колесни́цами.
И воз­дви́гнетъ ру́цѣ сво­и́, я́коже и то́й смири́, е́же погуби́ти: и смири́тъ горды́ню его́, на ня́же ру́цѣ воз­ложи́.
И высоту́ убѣ́жища огра́ды тво­ея́ смири́тъ, и обни́зит­ся да́же до земли́.
Латинский (Nova Vulgata)
Domine, Deus meus es tu; exaltabo te, confitebor no mini tuo, quoniam fecisti mirabilia, cogitationes antiquas, fideles, veraces.
Quia posuisti civitatem in tumulum, urbem munitam in ruinam: arx superborum non amplius est civitas, in sempiternum non reaedificabitur.
Super hoc glorificabit te populus fortis, civitas gentium robustarum timebit te;
quia factus es fortitudo pauperi, fortitudo egeno in tribulatione sua, protectio a turbine, umbraculum ab aestu: spiritus enim robustorum quasi imber hiemalis.
Sicut aestus in arida tumultum superborum humiliabis; sicut aestus in umbra nubis canticum fortium reprimes.
Et faciet Dominus exercituum omnibus populis in monte hoc convivium pinguium, convivium vini meri, pinguium medullatorum, vini deliquati.
Et praecipitabit in monte isto faciem vinculi colligati super omnes populos et telam, quam orditus est super omnes nationes.
Praecipitabit mortem in sempiternum et absterget Dominus Deus lacrimam ab omni facie et opprobrium populi sui auferet de universa terra, quia Dominus locutus est.
Et dicetur in die illa: «Ecce Deus noster iste, exspectavimus eum, ut salvaret nos; iste Dominus, sustinuimus eum: exsultabimus et laetabimur in salutari eius.
Quia requiescet manus Domini in monte isto». Et triturabitur Moab in loco suo, sicuti teruntur paleae in sterquilinio;
et extendet manus suas in medio eius, sicut extendit natans ad natandum; et humiliabitur superbia eius cum allisione manuum eius.
Et firmum munimentum murorum tuorum evertit, deiecit, prostravit in terram usque ad pulverem.
1 Прославление Господа, превратившего крепость в развалины и ставшего убежищем бедного. 6 Трапеза Господня; Он отрет слезы. 9 Моав будет попран.
Господи! Ты Бог мой; превознесу Тебя, восхвалю имя Твое, ибо Ты совершил дивное; предопределения древние истинны, аминь.
Ты превратил город в груду камней, твердую крепость в развалины; чертогов иноплеменников уже не стало в городе; вовек не будет он восстановлен.
Посему будут прославлять Тебя народы сильные; города страшных племен будут бояться Тебя,
ибо Ты был убежищем бедного, убежищем нищего в тесное для него время, защитою от бури, тенью от зноя; ибо гневное дыхание тиранов было подобно буре против стены.
Как зной в месте безводном, Ты укротил буйство врагов; как зной тенью облака, подавлено ликование притеснителей.
И сделает Господь Саваоф на горе сей для всех народов трапезу из тучных яств, трапезу из чистых вин, из тука костей и самых чистых вин;
и уничтожит на горе сей покрывало, покрывающее все народы, покрывало, лежащее на всех племенах.
Поглощена будет смерть навеки, и отрет Господь Бог слезы со всех лиц, и снимет поношение с народа Своего по всей земле; ибо так говорит Господь.
И скажут в тот день: вот Он, Бог наш! на Него мы уповали, и Он спас нас! Сей есть Господь; на Него уповали мы; возрадуемся и возвеселимся во спасении Его!
Ибо рука Господа почиет на горе сей, и Моав будет попран на месте своем, как попирается солома в навозе.
И хотя он распрострет посреди его руки свои, как плавающий распростирает их для плавания; но Бог унизит гордость его вместе с лукавством рук его.
И твердыню высоких стен твоих обрушит, низвергнет, повергнет на землю, в прах.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible