Woe to those who go down to Egypt for help, And rely on horses, Who trust in chariots because they are many, And in horsemen because they are very strong, But who do not look to the Holy One of Israel, Nor seek the LORD!

Yet He also is wise and will bring disaster, And will not call back His words, But will arise against the house of evildoers, And against the help of those who work iniquity.

Now the Egyptians are men, and not God; And their horses are flesh, and not spirit. When the LORD stretches out His hand, Both he who helps will fall, And he who is helped will fall down; They all will perish together.

For thus the LORD has spoken to me: «As a lion roars, And a young lion over his prey (When a multitude of shepherds is summoned against him, He will not be afraid of their voice Nor be disturbed by their noise), So the LORD of hosts will come down To fight for Mount Zion and for its hill.

Like birds flying about, So will the LORD of hosts defend Jerusalem. Defending, He will also deliver it; Passing over, He will preserve it.»

Return to Him against whom the children of Israel have deeply revolted.

For in that day every man shall throw away his idols of silver and his idols of gold--sin, which your own hands have made for yourselves.

«Then Assyria shall fall by a sword not of man, And a sword not of mankind shall devour him. But he shall flee from the sword, And his young men shall become forced labor.

He shall cross over to his stronghold for fear, And his princes shall be afraid of the banner,» Says the LORD, Whose fire is in Zion And whose furnace is in Jerusalem.

Церковнославянский (рус)

Го́ре сходя́щымъ во Еги́петъ по́мощи ра́ди, упова́ющымъ на ко́ни и на колесни́цы: су́ть бо мно́га, и ко́нническое мно́жество мно́го зѣло́: и не бѣ́ша упова́юще на свята́го Изра́илева, и Бо́га не взыска́ша.

То́йже прему́дрѣ наведе́ на ни́хъ зла́я, и сло́во его́ не отри́нется, и воста́нетъ на до́мы человѣ́ковъ злы́хъ и на наде́жду и́хъ тще́тную,

Еги́птянина человѣ́ка, а не Бо́га, ко́нски пло́ти, и не бу́детъ по́мощи: Госпо́дь же наведе́тъ ру́ку свою́ на ня́, и утрудя́тся помага́ющiи, и вси́ вку́пѣ поги́бнутъ.

Зане́же та́ко рече́ мнѣ́ Госпо́дь: я́коже возреве́тъ ле́въ, или́ льви́чищь о лови́твѣ, ю́же и́метъ, и возопiе́тъ надъ не́ю, до́ндеже напо́лнятся го́ры гла́са его́, и побѣди́шася и мно́жества я́рости убоя́шася: та́ко Госпо́дь Савао́ѳъ сни́детъ на го́ру Сiо́ню и на го́ры его́ воева́ти.

Я́коже пти́цы паря́щыя, си́це защи́титъ Госпо́дь Савао́ѳъ о Иерусали́мѣ, защи́титъ и изба́витъ, и снабди́тъ и спасе́тъ.

Обрати́теся, совѣщава́ющiи глубо́къ совѣ́тъ и беззако́ненъ, сы́нове Изра́илевы:

я́ко въ то́й де́нь отве́ргутъ человѣ́цы рукотворе́нная своя́ сре́бряная и рукотворе́нная злата́я, я́же сотвори́ша ру́ки и́хъ.

И паде́тъ Ассу́ръ не мече́мъ человѣ́ческимъ, ни ме́чь му́жескiй поя́стъ его́, и побѣ́гнетъ не от лица́ меча́: ю́ноты же бу́дутъ въ побѣжде́нiе.

Ка́менiемъ бо объи́мутся я́ко остро́гомъ и побѣжде́ни бу́дутъ, а бѣжа́й плѣне́нъ бу́детъ. Сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: [блаже́нъ,] и́же имѣ́етъ пле́мя въ Сiо́нѣ и ю́жики во Иерусали́мѣ.

Арабский (Arabic Van Dyke)

وَيْلٌ لِلَّذِينَ يَنْزِلُونَ إِلَى مِصْرَ لِلْمَعُونَةِ، وَيَسْتَنِدُونَ عَلَى الْخَيْلِ وَيَتَوَكَّلُونَ عَلَى الْمَرْكَبَاتِ لأَنَّهَا كَثِيرَةٌ، وَعَلَى الْفُرْسَانِ لأَنَّهُمْ أَقْوِيَاءُ جِدًّا، وَلاَ يَنْظُرُونَ إِلَى قُدُّوسِ إِسْرَائِيلَ وَلاَ يَطْلُبُونَ الرَّبَّ.

وَهُوَ أَيْضًا حَكِيمٌ وَيَأْتِي بِالشَّرِّ وَلاَ يَرْجعُ بِكَلاَمِهِ، وَيَقُومُ عَلَى بَيْتِ فَاعِلِي الشَّرِّ وَعَلَى مَعُونَةِ فَاعِلِي الإِثْمِ.

وَأَمَّا الْمِصْرِيُّونَ فَهُمْ أُنَاسٌ لاَ آلِهَةٌ، وَخَيْلُهُمْ جَسَدٌ لاَ رُوحٌ. وَالرَّبُّ يَمُدُّ يَدَهُ فَيَعْثُرُ الْمُعِينُ، وَيَسْقُطُ الْمُعَانُ وَيَفْنَيَانِ كِلاَهُمَا مَعًا.

لأَنَّهُ هكَذَا قَالَ لِيَ الرَّبُّ: «كَمَا يَهِرُّ فَوْقَ فَرِيسَتِهِ الأَسَدُ وَالشِّبْلُ الَّذِي يُدْعَى عَلَيْهِ جَمَاعَةٌ مِنَ الرُّعَاةِ وَهُوَ لاَ يَرْتَاعُ مِنْ صَوْتِهِمْ وَلاَ يَتَذَلَّلُ لِجُمْهُورِهِمْ، هكَذَا يَنْزِلُ رَبُّ الْجُنُودِ لِلْمُحَارَبَةِ عَنْ جَبَلِ صِهْيَوْنَ وَعَنْ أَكَمَتِهَا.

كَطُيُورٍ مُرِفَّةٍ هكَذَا يُحَامِي رَبُّ الْجُنُودِ عَنْ أُورُشَلِيمَ. يُحَامِي فَيُنْقِذُ. يَعْفُو فَيُنَجِّي».

اِرْجِعُوا إِلَى الَّذِي ارْتَدَّ بَنُو إِسْرَائِيلَ عَنْهُ مُتَعَمِّقِينَ.

لأَنْ فِي ذلِكَ الْيَوْمِ يَرْفُضُونَ كُلُّ وَاحِدٍ أَوْثَانَ فِضَّتِهِ وَأَوْثَانَ ذَهَبِهِ الَّتِي صَنَعَتْهَا لَكُمْ أَيْدِيكُمْ خَطِيئَةً.

وَيَسْقُطُ أَشُّورُ بِسَيْفِ غَيْرِ رَجُل، وَسَيْفُ غَيْرِ إِنْسَانٍ يَأْكُلُهُ، فَيَهْرُبُ مِنْ أَمَامِ السَّيْفِ، وَيَكُونُ مُخْتَارُوهُ تَحْتَ الْجِزْيَةِ.

وَصَخْرُهُ مِنَ الْخَوْفِ يَزُولُ، وَمِنَ الرَّايَةِ يَرْتَعِبُ رُؤَسَاؤُهُ، يَقُولُ الرَّبُّ الَّذِي لَهُ نَارٌ فِي صِهْيَوْنَ، وَلَهُ تَنُّورٌ فِي أُورُشَلِيمَ.

Таджикский

Языки

ЭЙ вой бар онҳое ки барои мадад ба Миср фурӯд меоянд, ва бар аспон такя менамоянд, ва бар аробаҳо ба сабаби бисёрии онҳо, ва бар саворон ба сабаби пурзӯрии онҳо таваккал мекунанд, валекин ба Поки Исроил рӯ намеоваранд, ва аз Парвардигор дархост намекунанд!

Вале Ӯ низ хирадманд аст, ва ҳалокат хоҳад овард, ва суханони Худро ботил нахоҳад кард, ва бар зидди хонадони бадкешон ва мадади бадкирдорон қиём хоҳад намуд.

Ва мисриён одамизоданд ва на Худо, ва аспони онҳо ҷисманд ва на рӯҳ; ва чун Парвардигор дасти Худро дароз кунад, мададгор пешпо хоҳад хӯрд, ва мададталаб фурӯ хоҳад ғалтид, ва ҳамаашон якҷоя нобуд хоҳанд шуд.

Зеро ки Парвардигор ба ман чунин гуфтааст: «Чунон ки шер ва шербача бар сайди худ наъра мезанад, дар сурате ки анбӯҳи чӯпонон бар зидди вай ҷамъ мешаванд, вале вай аз садои онҳо наметарсад ва аз ҳаёҳуи онҳо сар хам намекунад, – ончунон Парвардигори лашкарҳо фурӯд меояд, то ки барои кӯҳи Сион ва теппаи он ҳарбу зарб кунад».

Чунон ки мурғон бар чӯҷаҳои худ дар парвоз мебошанд, ончунон Парвардигори лашкарҳо Ерусалимро ҳимоят хоҳад кард, муҳофизат намуда, халосӣ хоҳад дод, шафаққат намуда, раҳо хоҳад кард.

Эй банӣ Исроил! Сӯи Ӯ, ки маъсиятро бар зиддаш афзун кардаед, руҷӯъ намоед.

Зеро ки дар он рӯз ҳар кас бутҳои нуқраи худ ва бутҳои тиллои худро, ки дастҳои шумо барои гуноҳ сохтааст, тарк хоҳад кард.

«Ва Ашшур аз шамшере ки аз они инсон набошад, фурӯ хоҳад ғалтид, ва шамшере ки аз они одам набошад, вайро нобуд хоҳад кард, – вай аз шамшер хоҳад гурехт, ва ҷавонони вай хироҷгузор хоҳанд шуд.

Ва сахраи вай аз тарс рӯй ба гурез хоҳад овард, ва мирони вай аз ливо ҳаросон хоҳанд шуд», – мегӯяд Парвардигор, ки оташи Ӯ дар Сион, ва кӯраи Ӯ дар Ерусалим мебошад.