Кыйратылбаган кыйратуучу, таланбаган талоончу, кайгы сага! Сен кыйратып бєткљндљн кийин, љзєњ да кыйратыласыњ. Сен талап-тоноочулугуњду токтоткондон кийин, сени да талап-тоношот.

Тењир! Бизге ырайым кыл, биз Сенден ємєттљнљбєз. Тањ сєргљндљн тартып биздин каруу-булчуњубуз боло кљр, кыйын-кыстоо кєндљрдљ биздин куткаруучубуз боло кљр!

Сенин коркунучтуу добушуњдан элдер качышат, Сенин улуулугуњдан уруулар чачырайт.

Силердин олжоњорду кырк аяк жыйнагандай жыйнашат, олжоњорго чегиртке тийгендей тийишет.

Жогоруда жашаган Тењир улуу. Ал Сионду адилеттикке жана акыйкаттыкка толтурат.

Ошондо сенин коопсуз кєндљрєњ келет, куткарылуу, акылмандык жана билим мол болот. Кудайдан коркуу сенин байлыгыњ болот.

Мына, алардын кєчтєєлљрє кљчљлљрдљ кыйкырып жатышат. Тынчтыктын элчилери катуу ыйлап жатышат.

Жолдор ээн калды. Саякаттап жєргљндљр жок. Ал келишимди бузду, шаарларды кыйратты, адамдарды барк албай калды.

Жер кайгырып, кургап жатат. Лебанон маскара болуп, соолуп калды. Шарон чљлгљ окшоп калды, Башан менен Кармел жалбырактары тєшєп, жылањач калды.

«Азыр мен турам, – дейт Тењир, – азыр љйдљ турам, азыр кљтљрєлљм.

Силердин боюњарда чљп бар, саман тљрљйсєњљр. Демињер – от, ал љзєњљрдє жалмайт.

Элдер кєйєп жаткан акиташтай болушат, кыйылган тикенектей болуп отко љрттљлєшљт.

Алыстагылар, Менин эмне кыларымды уккула, жакындагылар, силер да Менин кудуретимди таанып билгиле».

Сиондогу кєнљљкљрлљрдєн жєрљктљрє тєшєп калды. Кудайсыздарды калтырак басты: «Биздин арабыздан ким жалмаган от ичинде жашай алат? Биздин арабыздан ким тєбљлєктєє жалындын ичинде жашай алат?»

Чындыктын жолунда жєргљн, чындыкты сєйлљгљн адам жашай алат. Талап-тоноодон тапкан пайданы жек кљргљн, парадан колун тарткан, кан тљгєєнє уккусу келбей кулагын жапкан, кыянаттыкты кљргєсє келбей кљзєн жумган адам жашай алат.

Ал бийиктиктерде жашайт. Анын баш паанасы – адам бара алгыс аска, ага нан берилет, суусу тєгљнбљйт.

Сенин кљзєњ Падышаны бєт сулуулугу менен кљрљт, алыскы жерди кљрљт.

Жєрљгєњдљ коркунучтар тууралуу эскерєєлљр гана калат: «Каттоо жєргєзєєчє кайда? Салыкты таразага тартуучу кайда? Мунараны карап чыгуучу кайда?»

Мындан ары каардуу элди, так эмес, ачык эмес, тањ каларлык, тєшєнєксєз тилде сєйлљгљн элди кљрбљйсєњ.

Биздин майрамдык чогулуштар љткљн Сион шаарыбызга кљз чаптыр. Сенин кљздљрєњ бекем жыйын чатырын, бейпил турак болгон Иерусалимди кљрљт. Анын мамылары эч качан жулунбайт, анын бир да арканы єзєлбљйт.

Ал жерде биздин улуу Тењир дарыялардын ордуна, жазы каналдардын ордуна болот. Ал жерге бир да калактуу кайык кирбейт, чоњ кеме љтпљйт.

Анткени Тењир биздин сотубуз, Тењир биздин мыйзам чыгаруучубуз, Тењир биздин падышабыз: Ал бизди куткарат.

Сенин аркандарыњ бошоп калды, мачталарды кармай албайт, парустарды тарта албайт. Ошондо чоњ олжо бљлєнљт, аксактар да талап-тоногонго барышат.

Ошондо тургундардын бири да: «Мен ооруп жатам», – деп айтпайт. Ал жерде жашаган элдин кєнљљсє кечирилет.