И обрадовался посланным Езекия, и показал им дом сокровищ своих, серебро и золото, и ароматы, и драгоценные масти, весь оружейный свой дом и все, что находилось в сокровищницах его; ничего не осталось, чего не показал бы им Езекия в доме своем и во всем владении своем.

И пришел пророк Исаия к царю Езекии и сказал ему: что говорили эти люди? и откуда они приходили к тебе? Езекия сказал: из далекой земли приходили они ко мне, из Вавилона.

И сказал Исаия: что видели они в доме твоем? Езекия сказал: видели всё, что есть в доме моем; ничего не осталось в сокровищницах моих, чего я не показал бы им.

И сказал Исаия Езекии: выслушай слово Господа Саваофа:

вот, придут дни, и всё, что есть в доме твоем и что собрали отцы твои до сего дня, будет унесено в Вавилон; ничего не останется, говорит Господь.

И возьмут из сыновей твоих, которые произойдут от тебя, которых ты родишь, – и они будут евнухами во дворце царя Вавилонского.

И сказал Езекия Исаии: благо слово Господне, которое ты изрек; потому что, присовокупил он, мир и благосостояние пребудут во дни мои.

Церковнославянский (рус)

Въ то́ вре́мя посла́ мерода́хъ Валада́нъ сы́нъ Валада́новъ, ца́рь Вавило́нскiй, писа́нiя и послы́ и да́ры езекі́и: слы́ша бо, я́ко болѣ́лъ е́сть до сме́рти и воста́.

И обра́довася о ни́хъ езекі́а ра́достiю вели́кою, и показа́ и́мъ до́мъ арома́товъ и ми́ра, и ста́кти и ѳимiа́ма, и сребра́ и зла́та, и вся́ до́мы сосу́довъ сокро́вищныхъ, и вся́ ели́ка бя́ху во сокро́вищихъ его́: и не оста́ ничто́же, его́же не показа́ и́мъ езекі́а въ дому́ свое́мъ и во все́й о́бласти свое́й.

И прiи́де Иса́iа проро́къ ко езекі́и царю́ и рече́ къ нему́: что́ глаго́лютъ сі́и му́жiе, и отку́ду прiидо́ша къ тебѣ́? И рече́ езекі́а: от земли́ дале́кiя прiидо́ша ко мнѣ́, от Вавило́на.

И рече́ Иса́iа: что́ ви́дѣша въ дому́ твое́мъ? И рече́ езекі́а: вся́, ели́ка въ дому́ мое́мъ, ви́дѣша, и нѣ́сть въ дому́ мое́мъ, его́же бы не ви́дѣли, но и я́же въ сокро́вищихъ мои́хъ.

И рече́ ему́ Иса́iа: послу́шай словесе́ Го́спода Савао́ѳа:

се́, дні́е гряду́тъ, глаго́летъ Госпо́дь, и во́змутъ вся́, я́же въ дому́ твое́мъ, и ели́ка собра́ша отцы́ твои́ да́же до дне́ сего́, въ Вавило́нъ пре́йдутъ, и ничесо́же оста́вятъ:

рече́ Госпо́дь, я́ко и от ча́дъ твои́хъ, и́хже роди́лъ еси́, по́ймутъ и сотворя́тъ ка́женики въ дому́ царя́ Вавило́нска.

И рече́ езекі́а ко Иса́iи: благо сло́во Госпо́дне, е́же глаго́ла: да бу́детъ ны́нѣ ми́ръ и пра́вда во дни́ моя́.

Грузинский

Языки

ამ დროს გამოუგზავნა მეროდახ-ბალადან ბალადანის ძემ, ბაბილონის მეფემ, ხიზკიაჰუს წერილები და ძღვენი, რადგან გაგებული ჰქონდა, რომ ავად იყო და მომაგრდა.

გაიხარა ხიზკიაჰუმ და დაათვალიერებინა მათ თავისი საუნჯე - ოქრო-ვერცხლი, ნელსურნელებანი, ძვირფასი ზეთი, საჭურველის სახლი და ყველაფერი, რაც კი მის საგანძურებში იპოვებოდა. ერთი ნივთიც არ დარჩენილა არც მის სახლში და არც მთელს მის სამფლობელოში, რომ არ ეჩვენებინოს მათთვის ხიზკიაჰუს.

მივიდა ესაია წინასწარმეტყველი ხიზკიაჰუსთან და უთხრა: რა თქვეს ამ კაცებმა და საიდან მოვიდნენ შენთან? მიუგო ხიზკიაჰუმ: შორი ქვეყნიდან მოვიდნენ, ბაბილონიდან.

თქვა: რა ნახეს შენს სახლში? მიუგო ხიზკიაჰუმ: ყველაფერი ნახეს, რაც სახლში მაქვს. არაფერი დარჩენილა ჩემს საგანძურებში, რომ არ მეჩვენებინოს მათთვის.

უთხრა ესაიამ ხიზკიაჰუს: ისმინე ცაბაოთ უფლის სიტყვა:

აჰა, დადგება ჟამი და ყველაფერს, რაც სახლში გაქვს, და რაც შენს მამა-პაპას დღემდე მოუხვეჭავს, ბაბილონში წაიღებენ. აღარაფერი დარჩება, ამბობს უფალი.

წაასხამენ შენს შვილებსაც, რომელნიც შენგან გამოვლენ, რომელთაც შენ წარმოშობ, და საჭურისებად გახდიან ბაბილონის მეფის სასახლეში.

უთხრა ხიზკიაჰუმ ესაიას: კარგია უფლის სიტყვა, შენ რომ წარმოთქვი. დასძინა: რადგან ჩემს დროში მაინც იქნება მშვიდობა და სიმტკიცე.