Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
48:3
48:5
48:6
48:7
48:14
48:15
48:19
Услы́шите сiя́, до́ме Иа́ковль, прозва́ннiи и́менемъ Изра́илевымъ и изше́дшiи изъ Иу́ды, клену́щiися и́менемъ Го́спода Бо́га Изра́илева, помина́ющiи не со и́стиною, ниже́ со пра́вдою,
и придержа́щiися и́мени гра́да свята́го, и о Бо́зѣ Изра́илевѣ подтвержда́ющiися: Госпо́дь Савао́ѳъ и́мя ему́.
Пре́ждняя еще́ возвѣсти́хъ, и изъ у́стъ мои́хъ изыдо́ша, и слы́шано бы́сть: внеза́пу сотвори́хъ, и на́йде.
Вѣ́мъ, я́ко же́стокъ еси́, и жи́ла желѣ́зна вы́я твоя́, и чело́ твое́ мѣ́дяно.
И возвѣсти́хъ ти́, я́же дре́вле, пре́жде не́же прiити́ на тя́: слы́шана тебѣ́ сотвори́хъ, да не когда́ рече́ши, я́ко и́доли мнѣ́ сiя́ сотвори́ша, и не рцы́, я́ко изва́янная и слiя́нная заповѣ́даша мнѣ́.
Слы́шасте вся́, и вы́ не разумѣ́сте: но и слы́шана тебѣ́ сотвори́хъ но́вая отны́нѣ, я́же и́мутъ бы́ти:
и не ре́клъ еси́: ны́нѣ быва́ютъ, а не пре́жде, и не въ пре́жднiя дни́ слы́шалъ еси́ сiя́: не рцы́: е́й, вѣ́мъ сiя́.
Не вѣ́дѣлъ еси́, ниже́ разумѣ́лъ еси́, ниже́ испе́рва отверзо́хъ ушеса́ твоя́: вѣ́дѣхъ бо, я́ко отверга́я отри́неши и беззако́нникъ еще́ от чре́ва прозове́шися.
И́мене моего́ ра́ди покажу́ ти я́рость мою́, и сла́вная моя́ наведу́ на тя́, да не потреблю́ тебе́.
Се́, прода́хъ тя́ не сребра́ ра́ди: изъя́хъ же тя́ изъ пе́щи убо́жества.
Мене́ ра́ди сотворю́ ти́, я́ко мое́ и́мя оскверня́ется, и сла́вы моея́ ино́му не да́мъ.
Послу́шай мене́, Иа́кове и Изра́илю, его́же а́зъ призыва́ю: а́зъ е́смь пе́рвый и а́зъ е́смь во вѣ́къ.
И рука́ моя́ основа́ зе́млю, и десни́ца моя́ утверди́ не́бо: призову́ я́, и ста́нетъ вку́пѣ,
и соберу́тся вси́ и услы́шатъ: кто́ и́мъ возвѣсти́ сiя́? любя́ тя́ сотвори́хъ во́лю твою́ надъ Вавило́номъ, е́же отъя́ти пле́мя Халде́йско.
А́зъ глаго́лахъ, а́зъ призва́хъ, приведо́хъ и́, и благопоспѣши́тъ пу́ть его́.
Приступи́те ко мнѣ́ и слы́шите сiя́, испе́рва не о́тай глаго́лахъ: егда́ быва́ху, та́мо бѣ́хъ, и ны́нѣ Госпо́дь Госпо́дь посла́ мя и Ду́хъ его́.
Та́ко глаго́летъ Госпо́дь, изба́вивый тя́, святы́й Изра́илевъ: а́зъ е́смь Госпо́дь Бо́гъ тво́й, научи́хъ тя́, е́же обрѣсти́ тебѣ́ пу́ть, по нему́же по́йдеши.
И а́ще бы еси́ послу́шалъ за́повѣдiй мои́хъ, то́ бы́лъ бы у́бо а́ки рѣка́ ми́ръ тво́й, и пра́вда твоя́ я́ко волна́ морска́я,
и бы́ло бы я́ко песо́къ сѣ́мя твое́, и исча́дiя чре́ва твоего́ я́ко пе́рсть земли́: ниже́ ны́нѣ потреби́шися, ниже́ поги́бнетъ и́мя твое́ предо мно́ю.
Изы́ди от Вавило́на, бѣжа́й от халде́евъ: гла́съ ра́дости возвѣсти́те, и да слы́шано бу́детъ сiе́, возвѣсти́те да́же до послѣ́днихъ земли́, глаго́лите: изба́ви Госпо́дь раба́ своего́ Иа́кова.
И а́ще вжа́ждутъ, пусты́нею проведе́тъ и́хъ и во́ду изъ ка́мене изведе́тъ и́мъ: разся́дется ка́мень, и потече́тъ вода́, и испiю́тъ лю́дiе мои́.
Нѣ́сть ра́доватися нечести́вымъ, глаго́летъ Госпо́дь.
Écoutez ceci, maison de Jacob, Vous qui portez le nom d'Israël, Et qui êtes sortis des eaux de Juda; Vous qui jurez par le nom de l'Éternel, Et qui invoquez le Dieu d'Israël, Mais sans vérité ni droiture!
Car ils prennent leur nom de la ville sainte, Et ils s'appuient sur le Dieu d'Israël, Dont le nom est l'Éternel des armées.
Dès longtemps j'ai fait les premières prédictions, Elles sont sorties de ma bouche, et je les ai publiées: Soudain j'ai agi, et elles se sont accomplies.
Sachant que tu es endurci, Que ton cou est une barre de fer, Et que tu as un front d'airain,
Je t'ai annoncé dès longtemps ces choses, je te les ai déclarées avant qu'elles arrivassent, Afin que tu ne dises pas: C'est mon idole qui les a faites, C'est mon image taillée ou mon image en fonte qui les a ordonnées.
Tu entends! Considère tout cela! Et vous, ne l'avouerez-vous pas?... Maintenant, je t'annonce des choses nouvelles, Cachées, inconnues de toi.
Elles se produisent à présent, et n'appartiennent point au passé; Jusqu'à leur avènement tu n'en avais aucune connaissance, Afin que tu ne dises pas: Voici, je le savais.
Tu n'en as rien appris, tu n'en as rien su, Et jadis ton oreille n'en a point été frappée: Car je savais que tu serais infidèle, Et que dès ta naissance tu fus appelé rebelle.
A cause de mon nom, je suspends ma colère; A cause de ma gloire, je me contiens envers toi, Pour ne pas t'exterminer.
Je t'ai mis au creuset, mais non pour retirer de l'argent; Je t'ai éprouvé dans la fournaise de l'adversité.
C'est pour l'amour de moi, pour l'amour de moi, que je veux agir; Car comment mon nom serait-il profané? Je ne donnerai pas ma gloire à un autre.
Écoute-moi, Jacob! Et toi, Israël, que j'ai appelé! C'est moi, moi qui suis le premier, C'est aussi moi qui suis le dernier.
Ma main a fondé la terre, Et ma droite a étendu les cieux: Je les appelle, et aussitôt ils se présentent.
Vous tous, assemblez-vous, et écoutez! Qui d'entre eux a annoncé ces choses? Celui que l'Éternel aime exécutera sa volonté contre Babylone, Et son bras s'appesantira sur les Chaldéens.
Moi, moi, j'ai parlé, et je l'ai appelé; Je l'ai fait venir, et son oeuvre réussira.
Approchez-vous de moi, et écoutez! Dès le commencement, je n'ai point parlé en cachette, Dès l'origine de ces choses, j'ai été là. Et maintenant, le Seigneur, l'Éternel, m'a envoyé avec son esprit.
Ainsi parle l'Éternel, ton rédempteur, le Saint d'Israël: Moi, l'Éternel, ton Dieu, je t'instruis pour ton bien, Je te conduis dans la voie que tu dois suivre.
Oh! si tu étais attentif à mes commandements! Ton bien-être serait comme un fleuve, Et ton bonheur comme les flots de la mer;
Ta postérité serait comme le sable, Et les fruits de tes entrailles comme les grains de sable; Ton nom ne serait point effacé, anéanti devant moi.
Sortez de Babylone, fuyez du milieu des Chaldéens! Avec une voix d'allégresse annoncez-le, publiez-le, Faites-le savoir jusqu'à l'extrémité de la terre, Dites: L'Éternel a racheté son serviteur Jacob!
Et ils n'auront pas soif dans les déserts où il les conduira: Il fera jaillir pour eux l'eau du rocher, Il fendra le rocher, Et l'eau coulera.
Il n'y a point de paix pour les méchants, dit l'Éternel.
Немецкий (GNB)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Hört, ihr Leute vom Volk Jakobs, ihr Nachkommen Judas! Ihr tragt den Ehrennamen Israel, ihr schwört beim Namen des HERRN, ihr bekennt euch zum Gott Israels – aber rechnet ihr vielleicht ernsthaft mit ihm?
Gewiss, ihr habt euch die Bewohner der Heiligen Stadt genannt und im Gott Israels euren Helfer gesehen, und das ist er auch; sein Name ist: »der HERR, der Herrscher der Welt«. Hört also, was er euch sagt:
»Von jeher hatte ich euch angekündigt, was geschehen würde; den Propheten hatte ich mein Wort in den Mund gelegt und ihr konntet es hören. Dann habe ich ganz plötzlich gehandelt und alles traf ein.
Ich wusste, dass ihr starrsinnig seid; euer Nacken ist unbeugsam wie Eisen und eure Stirn so hart wie Stahl.
Deshalb habe ich euch das alles im Voraus angekündigt, damit ihr nicht sagen könnt: ́Das hat mein Götze getan; mein Götzenbild aus Holz und Metall hat das angeordnet.́
Ihr habt alles gehört und ihr seht: Es ist eingetroffen. Wollt ihr das nicht zugeben und öffentlich verkünden?
Aber von jetzt an kündige ich etwas Neues an; bisher war es verborgen und ihr habt nichts davon gewusst.
Es war nicht schon immer da, eben erst habe ich es geschaffen und in Gang gesetzt. Bis zum heutigen Tag habt ihr nichts davon gehört – sonst würdet ihr sagen: ́Wir haben es ja schon lange gewusst!́
Nein, ihr habt nichts davon gewusst, ihr habt nie etwas davon zu hören bekommen. Ich kannte euch doch und wusste: Ihr seid durch und durch treulos. Man nennt euch nicht umsonst ́Rebell vom Mutterleib ań.
Aber weil ich mich mit euch verbunden habe und die Ehre meines Namens auf dem Spiel steht, bezwinge ich meinen Zorn und vernichte euch nicht.
Im Schmelzofen des Leidens habe ich euch geprüft, aber es kam kein Silber dabei heraus!
Nicht euretwegen, sondern einzig und allein meinetwegen schaffe ich euch Rettung. Soll ich mich noch länger von den Völkern verhöhnen lassen? Meine Ehre lasse ich mir von niemand nehmen!«
Der HERR sagt: »Höre, Israel, du Volk der Nachkommen Jakobs, das ich in meinen Dienst gestellt habe! Ich bin der eine und einzige Gott, der Erste und auch der Letzte.
Ich habe die Erde auf festen Grund gestellt, ich habe den Himmel ausgespannt; nur ein Wort von mir und sie standen da.
Kommt alle herbei, ihr Leute von Israel, und hört! Wer außer mir hat angekündigt, was jetzt geschieht? Der Mann, den ich liebe, vollstreckt meinen Willen an Babylon und lässt die Chaldäer meine Macht spüren.
Ich allein habe es vorhergesagt, ich habe ihn auch gerufen. Ich habe ihn hergeholt und lasse sein Vorhaben gelingen.
Kommt her zu mir, hört, was ich euch sage! Von Anfang an habe ich dies öffentlich angekündigt, und seit es in Gang gekommen ist, habe ich meine Hand im Spiel.«
Und jetzt hat der HERR, der mächtige Gott, mich beauftragt und mir seinen Geist gegeben.
Der HERR, der heilige Gott Israels, euer Befreier, sagt: »Ich, der HERR, euer Gott, sage euch, was ihr tun und wie ihr leben sollt. Meine Weisungen dienen zu eurem Besten.
Hättet ihr doch auf meine Gebote geachtet! Dann würdet ihr jetzt Frieden haben und es würde euch an nichts fehlen; euer Wohlstand würde anschwellen wie ein Strom, er würde sich ausbreiten wie die Wogen des Meeres.
Eure Nachkommen würden so unzählbar sein wie der Sand und ich würde mich niemals von ihnen abwenden und sie dem Untergang preisgeben!«
Brecht auf aus Babylon! Verlasst das Land der Chaldäer, so schnell ihr könnt! Freut euch und jubelt, macht überall bis ans Ende der Erde bekannt: »Der HERR hat sein Volk, die Nachkommen Jakobs, befreit!«
Er führt sie durch Wüsten, aber sie leiden keinen Durst; denn er gibt ihnen zu trinken: Er spaltet Felsen und es strömt Wasser heraus.
»Wer sich gegen mich auflehnt«, sagt der HERR, »findet keinen Frieden, sondern stürzt sich ins Unglück.«