Скрыть
48:3
48:5
48:6
48:7
48:14
48:15
48:19
Церковнославянский (рус)
Услы́шите сiя́, до́ме Иа́ковль, прозва́н­нiи и́менемъ Изра́илевымъ и изше́дшiи изъ Иу́ды, клену́щiися и́менемъ Го́спода Бо́га Изра́илева, помина́ющiи не со и́стиною, ниже́ со пра́вдою,
и при­­держа́щiися и́мени гра́да свята́го, и о Бо́зѣ Изра́илевѣ подтвержда́ющiися: Госпо́дь Савао́ѳъ и́мя ему́.
Пре́ждняя еще́ воз­вѣсти́хъ, и изъ у́стъ мо­и́хъ изыдо́ша, и слы́шано бы́сть: внеза́пу сотвори́хъ, и на́йде.
Вѣ́мъ, я́ко же́стокъ еси́, и жи́ла желѣ́зна вы́я твоя́, и чело́ твое́ мѣ́дяно.
И воз­вѣсти́хъ ти́, я́же дре́вле, пре́жде не́же прiити́ на тя́: слы́шана тебѣ́ сотвори́хъ, да не когда́ рече́ши, я́ко и́доли мнѣ́ сiя́ сотвори́ша, и не рцы́, я́ко изва́ян­ная и слiя́н­ная заповѣ́даша мнѣ́.
Слы́шасте вся́, и вы́ не разумѣ́сте: но и слы́шана тебѣ́ сотвори́хъ но́вая от­ны́нѣ, я́же и́мутъ бы́ти:
и не ре́клъ еси́: ны́нѣ быва́ютъ, а не пре́жде, и не въ пре́жднiя дни́ слы́шалъ еси́ сiя́: не рцы́: е́й, вѣ́мъ сiя́.
Не вѣ́дѣлъ еси́, ниже́ разумѣ́лъ еси́, ниже́ испе́рва от­верзо́хъ ушеса́ твоя́: вѣ́дѣхъ бо, я́ко от­верга́я от­ри́неши и беззако́н­никъ еще́ от­ чре́ва прозове́шися.
И́мене мо­его́ ра́ди покажу́ ти я́рость мою́, и сла́вная моя́ наведу́ на тя́, да не потреблю́ тебе́.
Се́, прода́хъ тя́ не сребра́ ра́ди: изъя́хъ же тя́ изъ пе́щи убо́же­ст­ва.
Мене́ ра́ди сотворю́ ти́, я́ко мое́ и́мя оскверня́ет­ся, и сла́вы мо­ея́ ино́му не да́мъ.
Послу́шай мене́, Иа́кове и Изра́илю, его́же а́зъ при­­зыва́ю: а́зъ е́смь пе́рвый и а́зъ е́смь во вѣ́къ.
И рука́ моя́ основа́ зе́млю, и десни́ца моя́ утверди́ не́бо: при­­зову́ я́, и ста́нетъ вку́пѣ,
и соберу́т­ся вси́ и услы́шатъ: кто́ и́мъ воз­вѣсти́ сiя́? любя́ тя́ сотвори́хъ во́лю твою́ надъ Вавило́номъ, е́же отъ­я́ти пле́мя Халде́йско.
А́зъ глаго́лахъ, а́зъ при­­зва́хъ, при­­ведо́хъ и́, и благопоспѣши́тъ пу́ть его́.
Приступи́те ко мнѣ́ и слы́шите сiя́, испе́рва не о́тай глаго́лахъ: егда́ быва́ху, та́мо бѣ́хъ, и ны́нѣ Госпо́дь Госпо́дь посла́ мя и Ду́хъ его́.
Та́ко глаго́летъ Госпо́дь, изба́вивый тя́, святы́й Изра́илевъ: а́зъ е́смь Госпо́дь Бо́гъ тво́й, научи́хъ тя́, е́же обрѣсти́ тебѣ́ пу́ть, по нему́же по́йдеши.
И а́ще бы еси́ послу́шалъ за́повѣдiй мо­и́хъ, то́ бы́лъ бы у́бо а́ки рѣка́ ми́ръ тво́й, и пра́вда твоя́ я́ко волна́ морска́я,
и бы́ло бы я́ко песо́къ сѣ́мя твое́, и исча́дiя чре́ва тво­его́ я́ко пе́рсть земли́: ниже́ ны́нѣ потреби́шися, ниже́ поги́бнетъ и́мя твое́ предо мно́ю.
Изы́ди от­ Вавило́на, бѣжа́й от­ халде́евъ: гла́съ ра́дости воз­вѣсти́те, и да слы́шано бу́детъ сiе́, воз­вѣсти́те да́же до послѣ́днихъ земли́, глаго́лите: изба́ви Госпо́дь раба́ сво­его́ Иа́кова.
И а́ще вжа́ждутъ, пусты́нею проведе́тъ и́хъ и во́ду изъ ка́мене изведе́тъ и́мъ: разся́дет­ся ка́мень, и потече́тъ вода́, и испiю́тъ лю́дiе мо­и́.
Нѣ́сть ра́доватися нечести́вымъ, глаго́летъ Госпо́дь.
Синодальный
1 Израиль клянется именем Господа, но не по истине; Я объявлял тебе задолго … но ты не слышал. 12 Моя рука основала землю. 17 «О, если бы ты внимал заповедям Моим!». 20 Господь искупил народ Свой.
Слушайте это, дом Иакова, называющиеся именем Израиля и происшедшие от источника Иудина, клянущиеся именем Господа и исповедующие Бога Израилева, хотя не по истине и не по правде.
Ибо они называют себя происходящими от святого города и опираются на Бога Израилева; Господь Саваоф – имя Ему.
Прежнее Я задолго объявлял; из Моих уст выходило оно, и Я возвещал это и внезапно делал, и все сбывалось.
Я знал, что ты упорен, и что в шее твоей жилы железные, и лоб твой – медный;
поэтому и объявлял тебе задолго, прежде нежели это приходило, и предъявлял тебе, чтобы ты не сказал: «идол мой сделал это, и истукан мой и изваянный мой повелел этому быть».
Ты слышал, – посмотри на все это! и неужели вы не признаёте этого? А ныне Я возвещаю тебе новое и сокровенное, и ты не знал этого.
Оно произошло ныне, а не задолго и не за день, и ты не слыхал о том, чтобы ты не сказал: «вот! я знал это».
Ты и не слыхал и не знал об этом, и ухо твое не было прежде открыто; ибо Я знал, что ты поступишь вероломно, и от самого чрева матернего ты прозван отступником.
Ради имени Моего отлагал гнев Мой, и ради славы Моей удерживал Себя от истребления тебя.
Вот, Я расплавил тебя, но не как серебро; испытал тебя в горниле страдания.
Ради Себя, ради Себя Самого делаю это, – ибо какое было бы нарекание на имя Мое! славы Моей не дам иному.
Послушай Меня, Иаков и Израиль, призванный Мой: Я Тот же, Я первый и Я последний.
Моя рука основала землю, и Моя десница распростерла небеса; призову их, и они предстанут вместе.
Соберитесь все и слушайте: кто между ними предсказал это? Господь возлюбил его, и он исполнит волю Его над Вавилоном и явит мышцу Его над Халдеями.
Я, Я сказал, и призвал его; Я привел его, и путь его будет благоуспешен.
Приступите ко Мне, слушайте это: Я и сначала говорил не тайно; с того времени, как это происходит, Я был там; и ныне послал Меня Господь Бог и Дух Его.
Так говорит Господь, Искупитель твой, Святый Израилев: Я Господь, Бог твой, научающий тебя полезному, ведущий тебя по тому пути, по которому должно тебе идти.
О, если бы ты внимал заповедям Моим! тогда мир твой был бы как река, и правда твоя – как волны морские.
И семя твое было бы как песок, и происходящие из чресл твоих – как песчинки: не изгладилось бы, не истребилось бы имя его предо Мною.
Выходите из Вавилона, бегите от Халдеев, со гласом радости возвещайте и проповедуйте это, распространяйте эту весть до пределов земли; говорите: «Господь искупил раба Своего Иакова».
И не жаждут они в пустынях, чрез которые Он ведет их: Он источает им воду из камня; рассекает скалу, и льются воды.
Нечестивым же нет мира, говорит Господь.
 Oíd esto, casa de Jacob,
que os llamáis del nombre de Israel,
los que salieron de las aguas de Judá,
los que juran en el nombre de Jehová
y hacen memoria del Dios de Israel,
mas no en verdad ni en justicia.
Sin embargo,
de la santa ciudad se nombran
y confían en el Dios de Israel,
cuyo nombre es Jehová de los ejércitos.
«Lo que pasó, ya antes lo dije,
de mi boca salió; lo publiqué,
lo hice pronto, y fue realidad.
Por cuanto sé que eres duro,
que una barra de hierro es tu cerviz,
y tu frente de bronce,
por eso te lo dije ya hace tiempo;
antes que sucediera te lo advertí,
para que no dijeras: “Mi ídolo lo hizo,
mis imágenes de escultura y de fundición
mandaron estas cosas.”
Lo oíste y lo viste todo,
¿y no lo anunciaréis vosotros?
Ahora, pues, te he hecho oír cosas nuevas
y ocultas que tú no sabías.
Ahora han sido creadas, no en días pasados,
ni antes de este día las habías oído,
para que no digas: “He aquí que yo lo sabía.”
Sí, nunca lo habías oído ni nunca lo habías sabido.
Ciertamente no se abrió antes tu oído,
porque sabía que siendo desleal
habías de desobedecer;
por tanto te llamé “rebelde” desde el vientre.
»Por amor de mi nombre contendré mi ira,
y para alabanza mía la reprimiré
para no destruirte.
He aquí te he purificado, y no como a plata;
te he escogido en horno de aflicción.
Por mí, por amor de mí mismo lo haré,
para que no sea profanado mi nombre,
y mi honra no la daré a otro.
»Óyeme, Jacob,
y tú, Israel, a quien llamé:
Yo mismo, yo el primero
y yo también el último.
Mi mano fundó también la tierra;
mi mano derecha midió los cielos con el palmo.
Al llamarlos yo,
comparecieron juntos.
Juntaos todos vosotros y oíd.
¿Quién hay entre ellos que anuncie estas cosas?
Aquel a quien Jehová amó
ejecutará su voluntad en Babilonia,
y su brazo estará sobre los caldeos.
Yo, yo hablé, y lo llamé
y lo traje; por tanto, será prosperado su camino.
Acercaos a mí, oíd esto:
desde el principio no hablé en secreto;
desde que eso se hizo, allí estaba yo.»Y ahora me envió Jehová el Señor, y su espíritu.
Así ha dicho Jehová, Redentor tuyo,
el Santo de Israel:
«Yo soy Jehová, Dios tuyo,
que te enseña para tu provecho,
que te encamina por el camino que debes seguir.
¡Si hubieras atendido a mis mandamientos!
Fuera entonces tu paz como un río
y tu justicia como las olas del mar.
Fuera como la arena tu descendencia,
y los renuevos de tus entrañas como los granos de arena;
nunca su nombre sería eliminado
ni borrado de mi presencia.
»¡Salid de Babilonia!
¡Huid de entre los caldeos!
¡Anunciadlo con voz de alegría,
publicadlo, llevad la noticia
hasta lo último de la tierra!
Decid: “¡Redimió Jehová
a Jacob su siervo!”»
No tuvieron sed
cuando los llevó por los desiertos;
les hizo brotar agua de la piedra;
abrió la peña y corrieron las aguas.
«¡No hay paz para los malos!»,
ha dicho Jehová.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible