Скрыть
50:1
50:7
50:11
Церковнославянский (рус)
Та́ко глаго́летъ Госпо́дь: ка́я кни́га от­пуще́нiя ма́тере ва́­шея, е́юже от­пусти́хъ ю́? или́ ко́­ему заимода́вцу прода́хъ вы́? се́, грѣхми́ ва́шими прода́стеся, и беззако́нiй ра́ди ва́шихъ от­пусти́хъ ма́терь ва́шу.
Что́ я́ко прiидо́хъ, и не бя́ше человѣ́ка? зва́хъ, и не бѣ́ послу́ша­ю­щаго? еда́ не мо́жетъ рука́ моя́ изба́вити, или́ не могу́ изъя́ти? се́, запреще́нiемъ мо­и́мъ опустошу́ мо́ре и положу́ рѣ́ки пу́сты, и и́зсхнутъ ры́бы и́хъ не су́щей водѣ́ и у́мрутъ жа́ждею:
облеку́ не́бо во тму́ и положу́ а́ки вре́тище оде́жду его́.
Госпо́дь Госпо́дь дае́тъ мнѣ́ язы́къ науче́нiя, е́же разумѣ́ти, егда́ подоба́етъ рещи́ сло́во: положи́ мя у́тро у́тро, при­­ложи́ ми у́хо, е́же слы́шати,
и наказа́нiе Госпо́дне от­верза́етъ у́шы мо­и́: а́зъ же не проти́влюся, ни противоглаго́лю.
Плещы́ мо­и́ вда́хъ на ра́ны и лани́тѣ мо­и́ на зауше́нiя, лица́ же мо­его́ не от­врати́хъ от­ студа́ заплева́нiй,
и Госпо́дь Госпо́дь помо́щникъ ми́ бы́сть: сего́ ра́ди не усрами́хся, но положи́хъ лице́ свое́ а́ки тве́рдый ка́мень и разумѣ́хъ, я́ко не постыжду́ся:
зане́ при­­ближа́ет­ся оправда́вый мя́. Кто́ пря́йся со мно́ю? да сопротивоста́нетъ мнѣ́ ку́пно. И кто́ судя́йся со мно́ю? да при­­бли́жит­ся ко мнѣ́.
Се́, Госпо́дь Госпо́дь помо́жетъ ми́: кто́ озло́битъ мя́? Се́, вси́ вы́ я́ко ри́за обетша́ете, и я́ко мо́лiе изъя́стъ вы́.
Кто́ въ ва́съ боя́йся Го́спода? да послу́шаетъ гла́са о́трока его́. Ходя́щiи во тмѣ́, и нѣ́сть и́мъ свѣ́та, надѣ́йтеся на и́мя Госпо́дне и утверди́теся о Бо́зѣ.
Се́, вси́ вы́ о́гнь раждиза́ете укрѣпля́ете пла́мень: ходи́те свѣ́томъ огня́ ва́­шего и пла́менемъ, его́же разжего́сте. Мене́ ра́ди бы́ша сiя́ ва́мъ, въ печа́ли у́спнете.
Рус. (Юнгеров)
Так говорит Господь: где разводное письмо вашей матери, с которым Я отпустил ее? Или какому заимодавцу Я продал вас? Вот, вы проданы за грехи ваши, и за беззакония ваши Я отпустил мать вашу.
Почему, когда Я приходил, никого не было? И когда Я звал, никто не слушал? Ужели рука Моя не может избавить, или Я не могу спасти? Вот Я прещением опустошу море и превращу реки в пустыни, и иссохнут рыбы их без воды и умрут от жажды.
Я облеку небо мраком и покров его сделаю как бы вретищем.
Господь, Господь дает Мне язык научения, чтобы Я знал, как надобно говорить слово, каждое утро Он направляет, направляет Мое ухо, чтобы Я слушал.
И научение Господне открывает Мои уши, и Я не противлюсь и не противоречу.
Хребет Мой Я предал на раны и ланиты Мои на заушения, лица же Моего не отвращал от постыдных оплеваний.
И Господь, Господь был помощником Мне, посему Я не стыдился, но держал лицо Свое, как твердый камень, и знал, что не останусь в стыде,
Ибо близок Оправдывающий Меня. Кто захочет состязаться со Мною? Пусть предстанет предо Мною. И кто хочет судиться со Мною? Пусть подойдет ко Мне.
Вот Господь, Господь поможет Мне, кто озлобит Меня? Вот все вы, как одежда, обветшаете, и как бы моль поест вас.
Кто из вас боится Господа? Пусть слушает голоса Отрока Его. Ходящие во тьме и не имеющие света, надейтесь на имя Господне, и вы утвердитесь в Боге.
Вот все вы огонь разжигаете и усиливаете пламя; ходите по жару огня вашего и по пламени, которое разожгли. Это будет вам ради Меня: в печали умрете.
Греческий [Greek (Koine)]
οὕτως λέγει κύριος ποῖον τὸ βιβλίον τοῦ ἀπο­στασίου τῆς μητρὸς ὑμῶν ᾧ ἐξαπέστειλα αὐτήν ἢ τίνι ὑπόχρεῳ πέπρακα ὑμᾶς ἰδοὺ ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν ἐπράθητε καὶ ταῖς ἀνομίαις ὑμῶν ἐξαπέστειλα τὴν μητέρα ὑμῶν
τί ὅτι ἦλθον καὶ οὐκ ἦν ἄνθρωπος ἐκάλεσα καὶ οὐκ ἦν ὁ ὑπακούων μὴ οὐκ ἰσχύει ἡ χείρ μου τοῦ ῥύσασθαι ἢ οὐκ ἰσχύω τοῦ ἐξελέσθαι ἰδοὺ τῇ ἀπειλῇ μου ἐξερημώσω τὴν θάλασ­σαν καὶ θήσω ποταμοὺς ἐρήμους καὶ ξηρανθήσον­ται οἱ ἰχθύες αὐτῶν ἀπο­̀ τοῦ μὴ εἶναι ὕδωρ καὶ ἀπο­θανοῦν­ται ἐν δίψει
καὶ ἐνδύσω τὸν οὐρανὸν σκότος καὶ θήσω ὡς σάκκον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ
κύριος δίδωσίν μοι γλῶσ­σαν παιδείας τοῦ γνῶναι ἐν καιρῷ ἡνίκα δεῖ εἰπεῖν λόγον ἔθηκέν μοι πρωί προ­σέθηκέν μοι ὠτίον ἀκούειν
καὶ ἡ παιδεία κυρίου ἀνοίγει μου τὰ ὦτα ἐγὼ δὲ οὐκ ἀπειθῶ οὐδὲ ἀν­τιλέγω
τὸν νῶτόν μου δέδωκα εἰς μάστιγας τὰς δὲ σιαγόνας μου εἰς ῥαπίσματα τὸ δὲ προ­́σωπόν μου οὐκ ἀπέστρεψα ἀπο­̀ αἰσχύνης ἐμπτυσμάτων
καὶ κύριος βοηθός μου ἐγενήθη δια­̀ τοῦτο οὐκ ἐνετράπην ἀλλὰ ἔθηκα τὸ προ­́σωπόν μου ὡς στερεὰν πέτραν καὶ ἔγνων ὅτι οὐ μὴ αἰσχυνθῶ
ὅτι ἐγγίζει ὁ δικαιώσας με τίς ὁ κρινόμενός μοι ἀν­τιστήτω μοι ἅμα καὶ τίς ὁ κρινόμενός μοι ἐγγισάτω μοι
ἰδοὺ κύριος βοηθεῖ μοι τίς κακώσει με ἰδοὺ πάν­τες ὑμεῖς ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσεσθε καὶ ὡς σὴς κατα­φάγεται ὑμᾶς
τίς ἐν ὑμῖν ὁ φοβού­με­νος τὸν κύριον ἀκουσάτω τῆς φωνῆς τοῦ παιδὸς αὐτοῦ οἱ πορευόμενοι ἐν σκότει οὐκ ἔστιν αὐτοῖς φῶς πεποίθατε ἐπι­̀ τῷ ὀνόματι κυρίου καὶ ἀν­τιστηρίσασθε ἐπι­̀ τῷ θεῷ
ἰδοὺ πάν­τες ὑμεῖς πῦρ καίετε καὶ κατισχύετε φλόγα πορεύ­εσθε τῷ φωτὶ τοῦ πυρὸς ὑμῶν καὶ τῇ φλογί ᾗ ἐξεκαύσατε δι᾿ ἐμὲ ἐγένετο ταῦτα ὑμῖν ἐν λύπῃ κοιμηθήσεσθε
هكذا قال الرب اين كتاب طلاق امكم التي طلقتها او من هو من غرمائي الذي بعته اياكم. هوذا من اجل آثامكم قد بعتم ومن اجل ذنوبكم طلقت امكم.
لماذا جئت وليس انسان. ناديت وليس مجيب. هل قصرت يدي عن الفداء وهل ليس فيّ قدرة للانقاذ. هوذا بزجرتي انشف البحر. اجعل الانهار قفرا. ينتن سمكها من عدم الماء ويموت بالعطش.
ألبس السموات ظلاما واجعل المسح غطاءها
اعطاني السيد الرب لسان المتعلمين لاعرف ان اغيث المعيي بكلمة. يوقظ كل صباح. يوقظ لي اذنا لأسمع كالمتعلمين.
السيد الرب فتح لي اذنا وانا لم اعاند. الى الوراء لم ارتد.
بذلت ظهري للضاربين وخذي للناتفين. وجهي لم استر عن العار والبصق
والسيد الرب يعينني لذلك لا اخجل. لذلك جعلت وجهي كالصوان وعرفت اني لا اخزى.
قريب هو الذي يبررني. من يخاصمني. لنتواقف. من هو صاحب دعوى معي. ليتقدم اليّ.
هوذا السيد الرب يعينني. من هو الذي يحكم عليّ هوذا كلهم كالثوب يبلون ياكلهم العث
من منكم خائف الرب سامع لصوت عبده. من الذي يسلك في الظلمات ولا نور له فليتكل على اسم الرب ويستند الى الهه.
يا هؤلاء جميعكم القادحين نارا المتنطقين بشرار اسلكوا بنور ناركم وبالشرار الذي اوقدتموه. من يدي صار لكم هذا. في الوجع تضطجعون
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible