Скрыть
60:8
60:9
60:14
60:18
Церковнославянский (рус)
Свѣти́ся, свѣти́ся, Иерусали́ме, прiи́де бо тво́й свѣ́тъ, и сла́ва Госпо́дня на тебѣ́ воз­сiя́.
Се́, тма́ покры́етъ зе́млю, и мра́къ на язы́ки, на тебѣ́ же яви́т­ся Госпо́дь, и сла́ва его́ на тебѣ́ у́зрит­ся.
И по́йдутъ ца́рiе свѣ́томъ тво­и́мъ, и язы́цы свѣ́тлостiю тво­е́ю.
Возведи́ о́крестъ о́чи тво­и́ и ви́ждь собра́ная ча́да твоя́: се́, прiидо́ша вси́ сы́нове тво­и́ издале́ча, и дще́ри твоя́ на ра́мѣхъ во́змут­ся.
Тогда́ у́зриши и воз­ра́дуешися, и убо­и́шися и ужа́снешися се́рдцемъ, я́ко преложи́т­ся къ тебѣ́ бога́т­ст­во морско́е и язы́ковъ и люді́й:
и прiи́дутъ къ тебѣ́ стада́ велблю́дъ, и покры́ютъ тя́ велблю́ди Мадiа́мстiи и гефа́рстiи: вси́ от­ Савы́ прiи́дутъ, нося́ще зла́то, и Лива́нъ при­­несу́тъ и ка́мень че́стенъ, и спасе́нiе Госпо́дне благовоз­вѣстя́тъ:
и вся́ о́вцы Кида́рскiя соберу́т­ся тебѣ́, и овни́ Навео́ѳстiи прiи́дутъ къ тебѣ́, и воз­несу́т­ся прiя́тная на же́ртвен­никъ мо́й, и до́мъ моли́твы мо­ея́ просла́вит­ся.
Кі́и су́ть, и́же я́ко о́блацы летя́тъ, и я́ко го́лубiе со птенцы́ ко мнѣ́?
Мене́ о́строви жда́ша, и корабли́ Ѳарсі́йстiи во пе́рвыхъ, при­­вести́ ча́да твоя́ издале́ча, и сребро́ и зла́то и́хъ съ ни́ми, и́мене ра́ди Госпо́дня свята́го, и за е́же свято́му Изра́илеву сла́вну бы́ти.
И сози́ждутъ сы́нове иноро́днiи стѣ́ны твоя́, и ца́рiе и́хъ предстоя́ти бу́дутъ тебѣ́: за гнѣ́въ бо мо́й порази́хъ тя́ и за ми́лость мою́ воз­люби́хъ тя́.
И от­ве́рзут­ся врата́ твоя́ при́сно, де́нь и но́щь не затворя́т­ся, ввести́ къ тебѣ́ си́лу язы́къ и цари́ и́хъ ведо́мыя.
Язы́цы бо и ца́рiе, и́же не порабо́таютъ ти́, поги́бнутъ, и язы́цы запустѣ́нiемъ запустѣ́ютъ.
И сла́ва Лива́нова къ тебѣ́ прiи́детъ, кипари́сомъ и пе́вгомъ и ке́дромъ вку́пѣ, просла́вити мѣ́сто свято́е мое́, и мѣ́сто ногу́ мое́ю просла́влю.
И по́йдутъ къ тебѣ́ боя́щеся сы́нове смири́в­шихъ тя́ и раздражи́в­шихъ тя́, и покло́нят­ся слѣда́мъ ногу́ твое́ю вси́ прогнѣ́вав­шiи тя́, и нарече́шися гра́дъ Госпо́день, Сiо́нъ свята́го Изра́илева.
За сiе́, я́ко бы́лъ еси́ оста́вленъ и воз­ненави́дѣнъ и не бѣ́ помага́ющаго ти́, положу́ тя́ въ ра́дость вѣ́чную, весе́лiе родо́мъ родо́въ.
И изссе́ши млеко́ язы́ковъ и бога́т­ст­во царе́й снѣ́си, и уразумѣ́еши, я́ко а́зъ Госпо́дь спаса́яй тя́ и избавля́яй тя́ Бо́гъ Изра́илевъ.
И вмѣ́сто мѣ́ди при­­несу́ ти́ зла́то, и вмѣ́сто желѣ́за при­­несу́ ти́ сребро́, и вмѣ́сто древе́съ при­­несу́ ти́ мѣ́дь, и вмѣ́сто ка́менiя желѣ́зо: и вда́мъ кня́зи твоя́ въ ми́ръ и надзира́тели твоя́ въ пра́вду.
И не услы́шит­ся посе́мъ непра́вда въ земли́ тво­е́й, ни сокруше́нiе, ни бѣ́дность во предѣ́лѣхъ тво­и́хъ, но прозове́т­ся спасе́нiе забра́ла твоя́ и врата́ твоя́ хвала́.
И не бу́детъ тебѣ́ ктому́ со́лнце во свѣ́тъ дне́, ниже́ восхо́дъ луны́ просвѣти́тъ твою́ но́щь, но бу́детъ тебѣ́ Госпо́дь свѣ́тъ вѣ́чный и Бо́гъ сла́ва твоя́.
Не за́йдетъ бо со́лнце тебѣ́, и луна́ не оскудѣ́етъ тебѣ́: бу́детъ бо Госпо́дь тебѣ́ свѣ́тъ вѣ́чный, и испо́лнят­ся дні́е рыда́нiя тво­его́.
И лю́дiе тво­и́ вси́ пра́веднiи во вѣ́къ наслѣ́дятъ зе́млю, храня́ще са́дъ, дѣла́ руку́ его́ въ сла́ву.
Ма́лый бу́детъ въ ты́сящы, а малѣ́йшiй во язы́къ вели́къ: а́зъ Госпо́дь по вре́мени соберу́ и́хъ.
Греческий [Greek (Koine)]
φωτίζου φωτίζου Ιερουσαλημ ἥκει γάρ σου τὸ φῶς καὶ ἡ δόξα κυρίου ἐπι­̀ σὲ ἀνατέταλκεν
ἰδοὺ σκότος καὶ γνόφος καλύψει γῆν ἐπ᾿ ἔθνη ἐπι­̀ δὲ σὲ φανή­σε­ται κύριος καὶ ἡ δόξα αὐτοῦ ἐπι­̀ σὲ ὀφθή­σε­ται
καὶ πορεύ­σον­ται βασιλεῖς τῷ φωτί σου καὶ ἔθνη τῇ λαμπρο­́τητί σου
ἆρον κύκλῳ τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ἰδὲ συν­ηγμένα τὰ τέκνα σου ἰδοὺ ἥκασιν πάν­τες οἱ υἱοί σου μακρόθεν καὶ αἱ θυγατέρες σου ἐπ᾿ ὤμων ἀρθήσον­ται
τότε ὄψῃ καὶ φοβηθήσῃ καὶ ἐκστήσῃ τῇ καρδίᾳ ὅτι μεταβαλεῖ εἰς σὲ πλοῦτος θαλάσ­σης καὶ ἐθνῶν καὶ λαῶν καὶ ἥξουσίν σοι
ἀγέλαι καμήλων καὶ καλύψουσίν σε κάμηλοι Μαδια­μ καὶ Γαιφα πάν­τες ἐκ Σαβα ἥξουσιν φέρον­τες χρυσίον καὶ λίβανον οἴσουσιν καὶ τὸ σωτήριον κυρίου εὐαγγελιοῦν­ται
καὶ πάν­τα τὰ προ­́βατα Κηδαρ συν­αχθήσον­ταί σοι καὶ κριοὶ Ναβαιωθ ἥξουσίν σοι καὶ ἀνενεχθή­σε­ται δεκτὰ ἐπι­̀ τὸ θυσιαστήριόν μου καὶ ὁ οἶκος τῆς προ­σευχῆς μου δοξασθή­σε­ται
τίνες οἵδε ὡς νεφέλαι πέταν­ται καὶ ὡς περιστεραὶ σὺν νεοσ­σοῖς
ἐμὲ νῆσοι ὑπέμειναν καὶ πλοῖα Θαρσις ἐν πρώτοις ἀγαγεῖν τὰ τέκνα σου μακρόθεν καὶ τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν μετ᾿ αὐτῶν δια­̀ τὸ ὄνομα κυρίου τὸ ἅγιον καὶ δια­̀ τὸ τὸν ἅγιον τοῦ Ισραηλ ἔνδοξον εἶναι
καὶ οἰκοδομήσουσιν ἀλλογενεῖς τὰ τείχη σου καὶ οἱ βασιλεῖς αὐτῶν παρα­στήσον­ταί σοι δια­̀ γὰρ ὀργήν μου ἐπάταξά σε καὶ δια­̀ ἔλεον ἠγάπησά σε
καὶ ἀνοιχθήσον­ται αἱ πύλαι σου δια­̀ παν­τός ἡμέρας καὶ νυκτὸς οὐ κλεισθήσον­ται εἰσαγαγεῖν προ­̀ς σὲ δύναμιν ἐθνῶν καὶ βασιλεῖς ἀγο­μέ­νους
τὰ γὰρ ἔθνη καὶ οἱ βασιλεῖς οἵτινες οὐ δουλεύ­σουσίν σοι ἀπο­λοῦν­ται καὶ τὰ ἔθνη ἐρημίᾳ ἐρημωθήσον­ται
καὶ ἡ δόξα τοῦ Λιβάνου προ­̀ς σὲ ἥξει ἐν κυπαρίσ­σῳ καὶ πεύ­κῃ καὶ κέδρῳ ἅμα δοξάσαι τὸν τόπον τὸν ἅγιόν μου
καὶ πορεύ­σον­ται προ­̀ς σὲ δεδοικότες υἱοὶ ταπεινωσάν­των σε καὶ παροξυν­άν­των σε καὶ κληθήσῃ πόλις κυρίου Σιων ἁγίου Ισραηλ
δια­̀ τὸ γεγενῆσθαί σε ἐγκατα­λελειμμένην καὶ μεμισημένην καὶ οὐκ ἦν ὁ βοηθῶν καὶ θήσω σε ἀγαλλίαμα αἰώνιον εὐφροσύνην γενεῶν γενεαῖς
καὶ θηλάσεις γάλα ἐθνῶν καὶ πλοῦτον βασιλέων φάγεσαι καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ κύριος ὁ σῴζων σε καὶ ἐξαιρούμενός σε θεὸς Ισραηλ
καὶ ἀν­τὶ χαλκοῦ οἴσω σοι χρυσίον ἀν­τὶ δὲ σιδήρου οἴσω σοι ἀργύριον ἀν­τὶ δὲ ξύλων οἴσω σοι χαλκόν ἀν­τὶ δὲ λίθων σίδηρον καὶ δώσω τοὺς ἄρχον­τάς σου ἐν εἰρήνῃ καὶ τοὺς ἐπι­σκόπους σου ἐν δικαιοσύνῃ
καὶ οὐκ ἀκουσθή­σε­ται ἔτι ἀδικία ἐν τῇ γῇ σου οὐδὲ σύν­τριμμα οὐδὲ ταλαιπωρία ἐν τοῖς ὁρίοις σου ἀλλὰ κληθή­σε­ται σωτήριον τὰ τείχη σου καὶ αἱ πύλαι σου γλύμμα
καὶ οὐκ ἔσται σοι ὁ ἥλιος εἰς φῶς ἡμέρας οὐδὲ ἀνατολὴ σελήνης φωτιεῖ σοι τὴν νύκτα ἀλλ᾿ ἔσται σοι κύριος φῶς αἰώνιον καὶ ὁ θεὸς δόξα σου
οὐ γὰρ δύ­σε­ται ὁ ἥλιός σοι καὶ ἡ σελήνη σοι οὐκ ἐκλείψει ἔσται γὰρ κύριός σοι φῶς αἰώνιον καὶ ἀναπλη­ρωθήσον­ται αἱ ἡμέραι τοῦ πένθους σου
καὶ ὁ λαός σου πᾶς δίκαιος καὶ δι᾿ αἰῶνος κληρο­νο­μήσουσιν τὴν γῆν φυλάσ­σων τὸ φύτευμα ἔργα χειρῶν αὐτοῦ εἰς δόξαν
ὁ ὀλιγοστὸς ἔσται εἰς χιλιάδας καὶ ὁ ἐλάχιστος εἰς ἔθνος μέγα ἐγὼ κύριος κατα­̀ καιρὸν συν­άξω αὐτούς
Французский (LSG)
Lève-toi, sois éclairée, car ta lumière arrive, Et la gloire de l'Éternel se lève sur toi.
Voici, les ténèbres couvrent la terre, Et l'obscurité les peuples; Mais sur toi l'Éternel se lève, Sur toi sa gloire apparaît.
Des nations marchent à ta lumière, Et des rois à la clarté de tes rayons.
Porte tes yeux alentour, et regarde: Tous ils s'assemblent, ils viennent vers toi; Tes fils arrivent de loin, Et tes filles sont portées sur les bras.
Tu tressailliras alors et tu te réjouiras, Et ton coeur bondira et se dilatera, Quand les richesses de la mer se tourneront vers toi, Quand les trésors des nations viendront à toi.
Tu seras couverte d'une foule de chameaux, De dromadaires de Madian et d'Épha; Ils viendront tous de Séba; Ils porteront de l'or et de l'encens, Et publieront les louanges de l'Éternel.
Les troupeaux de Kédar se réuniront tous chez toi; Les béliers de Nebajoth seront à ton service; Ils monteront sur mon autel et me seront agréables, Et je glorifierai la maison de ma gloire.
Qui sont ceux-là qui volent comme des nuées, Comme des colombes vers leur colombier?
Car les îles espèrent en moi, Et les navires de Tarsis sont en tête, Pour ramener de loin tes enfants, Avec leur argent et leur or, A cause du nom de l'Éternel, ton Dieu, Du Saint d'Israël qui te glorifie.
Les fils de l'étranger rebâtiront tes murs, Et leurs rois seront tes serviteurs; Car je t'ai frappée dans ma colère, Mais dans ma miséricorde j'ai pitié de toi.
Tes portes seront toujours ouvertes, Elles ne seront fermées ni jour ni nuit, Afin de laisser entrer chez toi les trésors des nations, Et leurs rois avec leur suite.
Car la nation et le royaume qui ne te serviront pas périront, Ces nations-là seront exterminées.
La gloire du Liban viendra chez toi, Le cyprès, l'orme et le buis, tous ensemble, Pour orner le lieu de mon sanctuaire, Et je glorifierai la place où reposent mes pieds.
Les fils de tes oppresseurs viendront s'humilier devant toi, Et tous ceux qui te méprisaient se prosterneront à tes pieds; Ils t'appelleront ville de l'Éternel, Sion du Saint d'Israël.
Au lieu que tu étais délaissée et haïe, Et que personne ne te parcourait, Je ferai de toi un ornement pour toujours, Un sujet de joie de génération en génération.
Tu suceras le lait des nations, Tu suceras la mamelle des rois; Et tu sauras que je suis l'Éternel, ton sauveur, Ton rédempteur, le puissant de Jacob.
Au lieu de l'airain je ferai venir de l'or, Au lieu du fer je ferai venir de l'argent, Au lieu du bois, de l'airain, Et au lieu des pierres, du fer; Je ferai régner sur toi la paix, Et dominer la justice.
On n'entendra plus parler de violence dans ton pays, Ni de ravage et de ruine dans ton territoire; Tu donneras à tes murs le nom de salut, Et à tes portes celui de gloire.
Ce ne sera plus le soleil qui te servira de lumière pendant le jour, Ni la lune qui t'éclairera de sa lueur; Mais l'Éternel sera ta lumière à toujours, Ton Dieu sera ta gloire.
Ton soleil ne se couchera plus, Et ta lune ne s'obscurcira plus; Car l'Éternel sera ta lumière à toujours, Et les jours de ton deuil seront passés.
Il n'y aura plus que des justes parmi ton peuple, Ils posséderont à toujours le pays; C'est le rejeton que j'ai planté, l'oeuvre de mes mains, Pour servir à ma gloire.
Le plus petit deviendra un millier, Et le moindre une nation puissante. Moi, l'Éternel, je hâterai ces choses en leur temps.
1 «Восстань, светись»; слава Господа на Сионе привлечет народы и царей, Мадиама, Савы и Кидара. 9 Иноземцы построят город, его врата отверсты день и ночь, «город Господа». 15 Раньше отвергнутый, Сион станет радостью навеки; стены «Спасение», ворота «Слава»; Господь будет «вечным светом».
Восстань, светись, [Иерусалим], ибо пришел свет твой, и слава Господня взошла над тобою.
Ибо вот, тьма покроет землю, и мрак – народы; а над тобою воссияет Господь, и слава Его явится над тобою.
И придут народы к свету твоему, и цари – к восходящему над тобою сиянию.
Возведи очи твои и посмотри вокруг: все они собираются, идут к тебе; сыновья твои издалека идут и дочерей твоих на руках несут.
Тогда увидишь, и возрадуешься, и затрепещет и расширится сердце твое, потому что богатство моря обратится к тебе, достояние народов придет к тебе.
Множество верблюдов покроет тебя – дромадеры из Мадиама и Ефы; все они из Савы придут, принесут золото и ладан и возвестят славу Господа.
Все овцы Кидарские будут собраны к тебе; овны Неваиофские послужат тебе: взойдут на алтарь Мой жертвою благоугодною, и Я прославлю дом славы Моей.
Кто это летят, как облака, и как голуби – к голубятням своим?
Так, Меня ждут острова и впереди их – корабли Фарсисские, чтобы перевезти сынов твоих издалека и с ними серебро их и золото их, во имя Господа Бога твоего и Святаго Израилева, потому что Он прославил тебя.
Тогда сыновья иноземцев будут строить стены твои, и цари их – служить тебе; ибо во гневе Моем Я поражал тебя, но в благоволении Моем буду милостив к тебе.
И будут всегда отверсты врата твои, не будут затворяться ни днем ни ночью, чтобы приносимо было к тебе достояние народов и приводимы были цари их.
Ибо народ и царства, которые не захотят служить тебе, – погибнут, и такие народы совершенно истребятся.
Слава Ливана придет к тебе, кипарис и певг и вместе кедр, чтобы украсить место святилища Моего, и Я прославлю подножие ног Моих.
И придут к тебе с покорностью сыновья угнетавших тебя, и падут к стопам ног твоих все, презиравшие тебя, и назовут тебя городом Господа, Сионом Святаго Израилева.
Вместо того, что ты был оставлен и ненавидим, так что никто не проходил чрез тебя, Я соделаю тебя величием навеки, радостью в роды родов.
Ты будешь насыщаться молоком народов, и груди царские сосать будешь, и узнаешь, что Я Господь – Спаситель твой и Искупитель твой, Сильный Иаковлев.
Вместо меди буду доставлять тебе золото, и вместо железа серебро, и вместо дерева медь, и вместо камней железо; и поставлю правителем твоим мир и надзирателями твоими – правду.
Не слышно будет более насилия в земле твоей, опустошения и разорения – в пределах твоих; и будешь называть стены твои спасением и ворота твои – славою.
Не будет уже солнце служить тебе светом дневным, и сияние луны – светить тебе; но Господь будет тебе вечным светом, и Бог твой – славою твоею.
Не зайдет уже солнце твое, и луна твоя не сокроется, ибо Господь будет для тебя вечным светом, и окончатся дни сетования твоего.
И народ твой весь будет праведный, на веки наследует землю, – отрасль насаждения Моего, дело рук Моих, к прославлению Моему.
От малого произойдет тысяча, и от самого слабого – сильный народ. Я, Господь, ускорю совершить это в свое время.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible