Ветхий Завет:
Быт.
Исх.
Лев.
Числ.
Втор.
Нав.
Суд.
Руфь
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Ездр.
Неем.
2Ездр.
Тов.
Иудифь
Эсф.
Иов.
Пс.
Притч.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плач.
Посл.Иер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоиль.
Ам.
Авд.
Иона
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Агг.
Зах.
Мал.
1Макк.
2Макк.
3Макк.
3Ездр.
Новый Завет: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Новый Завет: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
1:2
см.:
3Цар.13:20;
2Пар.34:1-34:33;
4Цар.21:24-22:20;
4Цар.21:26;
Ос.1:1;
Иер.1:11;
Иер.1:4;
Иер.25:3;
Иер.36:2;
Ион.1:1;
Мих.1:1;
1:6
см.:
3Цар.3:7-3:9;
Исх.4:1;
Исх.4:10;
Исх.4:10-4:16;
Исх.6:12;
Исх.6:30;
Ис.6:5;
Иер.14:13;
Иер.32:17;
Иер.4:10;
1:8
см.:
2Кор.1:8-1:10;
2Тим.4:17-4:18;
Деян.18:10;
Деян.26:17;
Деян.4:13;
Деян.4:29;
Деян.7:9-7:10;
Втор.31:6;
Втор.31:6,8;
Втор.31:8;
Еф.6:20;
Исх.3:12;
Иез.2:6-2:7;
Иез.3:8-3:9;
Иез.3:9;
Евр.13:5-13:6;
Ис.43:2;
Ис.51:12;
Ис.51:7;
Иер.1:17;
Иер.15:20-15:21;
Иер.20:11;
Лк.12:4-12:5;
Мф.10:26;
Мф.28:20;
Нав.1:5;
Нав.1:9;
Нав.11:6;
1:16
см.:
2Пар.15:2;
2Пар.34:25;
2Пар.7:19;
4Цар.22:17;
Деян.7:41;
Втор.28:20;
Втор.31:16;
Иез.24:14;
Иез.8:9-8:11;
Ос.11:2;
Ос.8:6;
Ис.2:8;
Ис.37:19;
Ис.44:15;
Ис.65:3;
Иер.10:15;
Иер.10:8-10:9;
Иер.11:12;
Иер.11:17;
Иер.15:6;
Иер.16:11;
Иер.17:13;
Иер.19:4;
Иер.2:13;
Иер.2:17;
Иер.4:12;
Иер.4:28;
Иер.44:17;
Иер.5:29;
Иер.5:9;
Иер.51:17;
Иер.7:9;
Иоил.2:11;
Мф.23:35-23:36;
Нав.24:20;
1:17
см.:
1Пет.1:13;
1Фес.2:2;
4Цар.4:29;
4Цар.9:1;
Исх.3:12;
Исх.7:2;
Иез.3:10-3:11;
Иез.3:14-3:18;
Иер.1:7-1:8;
Иер.23:28;
Иов.38:3;
Лк.12:35;
Церковнославянский (рус)
Сло́во Бо́жiе, е́же бы́сть ко иеремі́и сы́ну хелкі́еву от свяще́нникъ, и́же обита́ше во Анаѳо́ѳѣ, въ земли́ Венiами́новѣ,
я́коже бы́сть сло́во Госпо́дне къ нему́, во дни́ Иосі́и сы́на Амо́са царя́ Иу́дина, въ третiена́десять лѣ́то ца́рства его́,
и бы́сть во дни́ Иоаки́ма сы́на Иосі́и царя́ Иу́дина, да́же до первагона́десять лѣ́та седекі́и сы́на Иосі́и царя́ Иу́дина, да́же до плѣне́нiя Иерусали́мскаго въ ме́сяцъ пя́тый.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
пре́жде не́же мнѣ́ созда́ти тя́ во чре́вѣ, позна́хъ тя́, и пре́жде не́же изы́ти тебѣ́ изъ ложе́снъ, освяти́хъ тя́, проро́ка во язы́ки поста́вихъ тя́.
И реко́хъ: о, сы́й Влады́ко Го́споди, се́, не вѣ́мъ глаго́лати, я́ко о́трокъ а́зъ е́смь.
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: не глаго́ли, я́ко о́трокъ а́зъ е́смь, и́бо ко всѣ́мъ, къ ни́мже послю́ тя, по́йдеши, и вся́, ели́ка повелю́ тебѣ́, возглаго́леши:
не убо́йся от лица́ и́хъ, я́ко съ тобо́ю а́зъ е́смь, е́же изба́вити тя́, глаго́летъ Госпо́дь.
И простре́ Госпо́дь ру́ку свою́ ко мнѣ́ и прикосну́ся усто́мъ мои́мъ, и рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: се́, да́хъ словеса́ моя́ во уста́ твоя́:
се́, поста́вихъ тя́ дне́сь надъ язы́ки и надъ ца́рствы, да искорени́ши и разори́ши, и расточи́ши и разруши́ши, и па́ки сози́ждеши и насади́ши.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля: что́ ты ви́диши, иеремі́е? И реко́хъ: же́злъ орѣ́ховый [а́зъ ви́жду].
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: бла́го ви́дѣлъ еси́, поне́же бдѣ́хъ а́зъ надъ словесы́ мои́ми, е́же сотвори́ти я́.
И бы́сть сло́во Госпо́дне втори́цею ко мнѣ́ глаго́ля: что́ ты ви́диши? И реко́хъ: коно́бъ поджига́емый [а́зъ ви́жду] и лице́ его́ от лица́ сѣ́вера.
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: от лица́ сѣ́вера возгоря́тся зла́я на всѣ́хъ обита́ющихъ на земли́,
зане́ се́, а́зъ созову́ вся́ ца́рства земна́я от сѣ́вера, рече́ Госпо́дь: и прiи́дутъ и поста́вятъ кі́йждо престо́лъ сво́й въ преддве́рiихъ вра́тъ Иерусали́мскихъ и на всѣ́хъ стѣна́хъ о́крестъ его́ и на всѣ́хъ градѣ́хъ Иу́диныхъ:
и возглаго́лю къ ни́мъ съ судо́мъ о вся́цѣй зло́бѣ и́хъ, ка́ко оста́виша мя́ и пожро́ша бого́мъ чужди́мъ и поклони́шася дѣло́мъ ру́къ свои́хъ.
Ты́ же препоя́ши чре́сла твоя́, и воста́ни и глаго́ли къ ни́мъ вся́, ели́ка заповѣ́даю тебѣ́: не убо́йся от лица́ и́хъ, ниже́ устраши́ся предъ ни́ми, я́ко съ тобо́ю е́смь, е́же изба́вити тя́, глаго́летъ Госпо́дь:
се́, положи́хъ тя́ дне́сь а́ки гра́дъ тве́рдъ и въ сто́лпъ желѣ́зный, и а́ки стѣ́ну мѣ́дяну, крѣ́пку всѣ́мъ царе́мъ Иу́динымъ и князе́мъ его́, и свяще́нникомъ его́ и лю́демъ земли́:
и ра́товати бу́дутъ на тя́ и не премо́гутъ тя́, поне́же съ тобо́ю а́зъ е́смь, да изба́влю тя́, рече́ Госпо́дь.
Синодальный
Слова Иеремии, сына Хелкиина, из священников в Анафофе, в земле Вениаминовой,
к которому было слово Господне во дни Иосии, сына Амонова, царя Иудейского, в тринадцатый год царствования его,
и также во дни Иоакима, сына Иосиина, царя Иудейского, до конца одиннадцатого года Седекии, сына Иосиина, царя Иудейского, до переселения Иерусалима в пятом месяце.
И было ко мне слово Господне:
прежде нежели Я образовал тебя во чреве, Я познал тебя, и прежде нежели ты вышел из утробы, Я освятил тебя: пророком для народов поставил тебя.
А я сказал: о, Господи Боже! я не умею говорить, ибо я еще молод.
Но Господь сказал мне: не говори: «я молод»; ибо ко всем, к кому пошлю тебя, пойдешь, и все, что повелю тебе, скажешь.
Не бойся их; ибо Я с тобою, чтобы избавлять тебя, сказал Господь.
И простер Господь руку Свою, и коснулся уст моих, и сказал мне Господь: вот, Я вложил слова Мои в уста твои.
Смотри, Я поставил тебя в сей день над народами и царствами, чтобы искоренять и разорять, губить и разрушать, созидать и насаждать.
И было слово Господне ко мне: что видишь ты, Иеремия? Я сказал: вижу жезл миндального дерева.
Господь сказал мне: ты верно видишь; ибо Я бодрствую над словом Моим, чтоб оно скоро исполнилось.
И было слово Господне ко мне в другой раз: что видишь ты? Я сказал: вижу поддуваемый ветром кипящий котел, и лицо его со стороны севера.
И сказал мне Господь: от севера откроется бедствие на всех обитателей сей земли.
Ибо вот, Я призову все племена царств северных, говорит Господь, и придут они, и поставят каждый престол свой при входе в ворота Иерусалима, и вокруг всех стен его, и во всех городах Иудейских.
И произнесу над ними суды Мои за все беззакония их, за то, что они оставили Меня, и воскуряли фимиам чужеземным богам и поклонялись делам рук своих.
А ты препояшь чресла твои, и встань, и скажи им все, что Я повелю тебе; не малодушествуй пред ними, чтобы Я не поразил тебя в глазах их.
И вот, Я поставил тебя ныне укрепленным городом и железным столбом и медною стеною на всей этой земле, против царей Иуды, против князей его, против священников его и против народа земли сей.
Они будут ратовать против тебя, но не превозмогут тебя; ибо Я с тобою, говорит Господь, чтобы избавлять тебя.
Греческий
τὸ ῥῆμα τοῦ θεοῦ ὃ ἐγένετο ἐπὶ Ιερεμιαν τὸν τοῦ Χελκιου ἐκ τῶν ἱερέων ὃς κατῴκει ἐν Αναθωθ ἐν γῇ Βενιαμιν
ὃς ἐγενήθη λόγος τοῦ θεοῦ πρὸς αὐτὸν ἐν ταῖς ἡμέραις Ιωσια υἱοῦ Αμως βασιλέως Ιουδα ἔτους τρισκαιδεκάτου ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ
καὶ ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ιωακιμ υἱοῦ Ιωσια βασιλέως Ιουδα ἕως ἑνδεκάτου ἔτους Σεδεκια υἱοῦ Ιωσια βασιλέως Ιουδα ἕως τῆς αἰχμαλωσίας Ιερουσαλημ ἐν τῷ πέμπτῳ μηνί
καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων
πρὸ τοῦ με πλάσαι σε ἐν κοιλίᾳ ἐπίσταμαί σε καὶ πρὸ τοῦ σε ἐξελθεῖν ἐκ μήτρας ἡγίακά σε προφήτην εἰς ἔθνη τέθεικά σε
καὶ εἶπα ὦ δέσποτα κύριε ἰδοὺ οὐκ ἐπίσταμαι λαλεῖν ὅτι νεώτερος ἐγώ εἰμι
καὶ εἶπεν κύριος πρός με μὴ λέγε ὅτι νεώτερος ἐγώ εἰμι ὅτι πρὸς πάντας οὓς ἐὰν ἐξαποστείλω σε πορεύσῃ καὶ κατὰ πάντα ὅσα ἐὰν ἐντείλωμαί σοι λαλήσεις
μὴ φοβηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν ὅτι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε λέγει κύριος
καὶ ἐξέτεινεν κύριος τὴν χεῖρα αὐτοῦ πρός με καὶ ἥψατο τοῦ στόματός μου καὶ εἶπεν κύριος πρός με ἰδοὺ δέδωκα τοὺς λόγους μου εἰς τὸ στόμα σου
ἰδοὺ κατέστακά σε σήμερον ἐπὶ ἔθνη καὶ βασιλείας ἐκριζοῦν καὶ κατασκάπτειν καὶ ἀπολλύειν καὶ ἀνοικοδομεῖν καὶ καταφυτεύειν
καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με λέγων τί σὺ ὁρᾷς Ιερεμια καὶ εἶπα βακτηρίαν καρυΐνην
καὶ εἶπεν κύριος πρός με καλῶς ἑώρακας διότι ἐγρήγορα ἐγὼ ἐπὶ τοὺς λόγους μου τοῦ ποιῆσαι αὐτούς
καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρός με ἐκ δευτέρου λέγων τί σὺ ὁρᾷς καὶ εἶπα λέβητα ὑποκαιόμενον καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου βορρᾶ
καὶ εἶπεν κύριος πρός με ἀπὸ προσώπου βορρᾶ ἐκκαυθήσεται τὰ κακὰ ἐπὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν
διότι ἰδοὺ ἐγὼ συγκαλῶ πάσας τὰς βασιλείας ἀπὸ βορρᾶ τῆς γῆς λέγει κύριος καὶ ἥξουσιν καὶ θήσουσιν ἕκαστος τὸν θρόνον αὐτοῦ ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῶν πυλῶν Ιερουσαλημ καὶ ἐπὶ πάντα τὰ τείχη τὰ κύκλῳ αὐτῆς καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις Ιουδα
καὶ λαλήσω πρὸς αὐτοὺς μετὰ κρίσεως περὶ πάσης τῆς κακίας αὐτῶν ὡς ἐγκατέλιπόν με καὶ ἔθυσαν θεοῖς ἀλλοτρίοις καὶ προσεκύνησαν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν
καὶ σὺ περίζωσαι τὴν ὀσφύν σου καὶ ἀνάστηθι καὶ εἰπὸν πρὸς αὐτοὺς πάντα ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι μὴ φοβηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν μηδὲ πτοηθῇς ἐναντίον αὐτῶν ὅτι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε λέγει κύριος
ἰδοὺ τέθεικά σε ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ ὡς πόλιν ὀχυρὰν καὶ ὡς τεῖχος χαλκοῦν ὀχυρὸν ἅπασιν τοῖς βασιλεῦσιν Ιουδα καὶ τοῖς ἄρχουσιν αὐτοῦ καὶ τῷ λαῷ τῆς γῆς
καὶ πολεμήσουσίν σε καὶ οὐ μὴ δύνωνται πρὸς σέ διότι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε εἶπεν κύριος
Латинский
Verba Ieremiae filii Helciae de sacerdotibus, qui fuerunt in Anathoth in terra Beniamin.
Quod factum est verbum Domini ad eum in diebus Iosiae filii Amon regis Iudae, in tertio decimo anno regni eius.
Et factum est in diebus Ioachim filii Iosiae regis Iudae, usque ad consummationem undecimi anni Sedeciae filii Iosiae regis Iudae, usque ad transmigrationem Ierusalem in mense quinto.
Et factum est verbum Domini ad me dicens:
«Priusquam te formarem in utero, novi te et, antequam exires de vulva, sanctificavi te et prophetam gentibus dedi te».
Et dixi: «Heu, Domine Deus! Ecce nescio loqui, quia puer ego sum».
Et dixit Dominus ad me: «Noli dicere: "Puer sum", quoniam, ad quoscumque mittam te, ibis et universa, quaecumque mandavero tibi, loqueris.
Ne timeas a facie eorum, quia tecum ego sum, ut eruam te», dicit Dominus.
Et misit Dominus manum suam et tetigit os meum; et dixit Dominus ad me: «Ecce dedi verba mea in ore tuo;
ecce constitui te hodie super gentes et super regna, ut evellas et destruas et disperdas et dissipes et aedifices et plantes».
Et factum est verbum Domini ad me dicens: «Quid tu vides, Ieremia?». Et dixi: «Virgam amygdali vigilantis ego video».
Et dixit Dominus ad me: "Bene vidisti, quia vigilo ego super verbo meo, ut faciam illud».
Et factum est verbum Domini secundo ad me dicens: «Quid tu vides?». Et dixi: «Ollam succensam ego video; et facies eius a facie aquilonis».
Et dixit Dominus ad me: «Ab aquilone pandetur malum super omnes habitatores terrae;
quia ecce ego convocabo omnia regna aquilonis, ait Dominus, et venient et ponent unusquisque solium suum in introitu portarum Ierusalem et contra omnes muros eius in circuitu et contra universas urbes Iudae;
et loquar iudicia mea cum eis super omnem malitiam eorum, qui dereliquerunt me et incensum obtulerunt diis alienis et adoraverunt opus manuum suarum.
Tu ergo accinge lumbos tuos et surge et loquere ad eos omnia, quae ego praecipio tibi; ne timeas a facie eorum, alioquin timere te faciam vultum eorum.
Ego quippe dedi te hodie in civitatem munitam et in columnam ferream et in murum aereum contra omnem terram regibus Iudae, principibus eius et sacerdotibus et populo terrae;
et bellabunt adversum te et non praevalebunt, quia tecum ego sum, ait Dominus, ut eripiam te».