Скрыть
1:4
1:7
1:11
1:13
1:16
1:19
Церковнославянский (рус)
Сло́во Бо́жiе, е́же бы́сть ко иеремі́и сы́ну хелкі́еву от­ свяще́н­никъ, и́же обита́­ше во Анаѳо́ѳѣ, въ земли́ Венiами́новѣ,
я́коже бы́сть сло́во Госпо́дне къ нему́, во дни́ Иосі́и сы́на Амо́са царя́ Иу́дина, въ третiе­на́­де­сять лѣ́то ца́р­ст­ва его́,
и бы́сть во дни́ Иоаки́ма сы́на Иосі́и царя́ Иу́дина, да́же до перваго­на́­де­сять лѣ́та седекі́и сы́на Иосі́и царя́ Иу́дина, да́же до плѣне́нiя Иерусали́мскаго въ ме́сяцъ пя́тый.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля:
пре́жде не́же мнѣ́ созда́ти тя́ во чре́вѣ, позна́хъ тя́, и пре́жде не́же изы́ти тебѣ́ изъ ложе́снъ, освяти́хъ тя́, проро́ка во язы́ки поста́вихъ тя́.
И реко́хъ: о, сы́й Влады́ко Го́споди, се́, не вѣ́мъ глаго́лати, я́ко о́трокъ а́зъ е́смь.
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: не глаго́ли, я́ко о́трокъ а́зъ е́смь, и́бо ко всѣ́мъ, къ ни́мже послю́ тя, по́йдеши, и вся́, ели́ка повелю́ тебѣ́, воз­глаго́леши:
не убо́йся от­ лица́ и́хъ, я́ко съ тобо́ю а́зъ е́смь, е́же изба́вити тя́, глаго́летъ Госпо́дь.
И простре́ Госпо́дь ру́ку свою́ ко мнѣ́ и при­­косну́ся усто́мъ мо­и́мъ, и рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: се́, да́хъ словеса́ моя́ во уста́ твоя́:
се́, поста́вихъ тя́ дне́сь надъ язы́ки и надъ ца́р­ст­вы, да искорени́ши и разори́ши, и расточи́ши и разруши́ши, и па́ки сози́ждеши и насади́ши.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко мнѣ́ глаго́ля: что́ ты ви́диши, иеремі́е? И реко́хъ: же́злъ орѣ́ховый [а́зъ ви́жду].
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: бла́го ви́дѣлъ еси́, поне́же бдѣ́хъ а́зъ надъ словесы́ мо­и́ми, е́же сотвори́ти я́.
И бы́сть сло́во Госпо́дне втори́цею ко мнѣ́ глаго́ля: что́ ты ви́диши? И реко́хъ: коно́бъ поджига́емый [а́зъ ви́жду] и лице́ его́ от­ лица́ сѣ́вера.
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: от­ лица́ сѣ́вера воз­горя́т­ся зла́я на всѣ́хъ обита́ющихъ на земли́,
зане́ се́, а́зъ созову́ вся́ ца́р­ст­ва земна́я от­ сѣ́вера, рече́ Госпо́дь: и прiи́дутъ и поста́вятъ кі́йждо престо́лъ сво́й въ преддве́рiихъ вра́тъ Иерусали́мскихъ и на всѣ́хъ стѣна́хъ о́крестъ его́ и на всѣ́хъ градѣ́хъ Иу́диныхъ:
и воз­глаго́лю къ ни́мъ съ судо́мъ о вся́цѣй зло́бѣ и́хъ, ка́ко оста́виша мя́ и пожро́ша бого́мъ чужди́мъ и поклони́шася дѣло́мъ ру́къ сво­и́хъ.
Ты́ же препоя́ши чре́сла твоя́, и воста́ни и глаго́ли къ ни́мъ вся́, ели́ка заповѣ́даю тебѣ́: не убо́йся от­ лица́ и́хъ, ниже́ устраши́ся предъ ни́ми, я́ко съ тобо́ю е́смь, е́же изба́вити тя́, глаго́летъ Госпо́дь:
се́, положи́хъ тя́ дне́сь а́ки гра́дъ тве́рдъ и въ сто́лпъ желѣ́зный, и а́ки стѣ́ну мѣ́дяну, крѣ́пку всѣ́мъ царе́мъ Иу́динымъ и князе́мъ его́, и свяще́н­никомъ его́ и лю́демъ земли́:
и ра́товати бу́дутъ на тя́ и не премо́гутъ тя́, поне́же съ тобо́ю а́зъ е́смь, да изба́влю тя́, рече́ Госпо́дь.
Синодальный
1 Господь призывает Иеремию и ставит его пророком. 11 Господь показывает Иеремии жезл миндального дерева и кипящий котел; обещает Иеремии защиту.
Слова Иеремии, сына Хелкиина, из священников в Анафофе, в земле Вениаминовой,
к которому было слово Господне во дни Иосии, сына Амонова, царя Иудейского, в тринадцатый год царствования его,
и также во дни Иоакима, сына Иосиина, царя Иудейского, до конца одиннадцатого года Седекии, сына Иосиина, царя Иудейского, до переселения Иерусалима в пятом месяце.
И было ко мне слово Господне:
прежде нежели Я образовал тебя во чреве, Я познал тебя, и прежде нежели ты вышел из утробы, Я освятил тебя: пророком для народов поставил тебя.
А я сказал: о, Господи Боже! я не умею говорить, ибо я еще молод.
Но Господь сказал мне: не говори: «я молод»; ибо ко всем, к кому пошлю тебя, пойдешь, и все, что повелю тебе, скажешь.
Не бойся их; ибо Я с тобою, чтобы избавлять тебя, сказал Господь.
И простер Господь руку Свою, и коснулся уст моих, и сказал мне Господь: вот, Я вложил слова Мои в уста твои.
Смотри, Я поставил тебя в сей день над народами и царствами, чтобы искоренять и разорять, губить и разрушать, созидать и насаждать.
И было слово Господне ко мне: что видишь ты, Иеремия? Я сказал: вижу жезл миндального дерева.
Господь сказал мне: ты верно видишь; ибо Я бодрствую над словом Моим, чтоб оно скоро исполнилось.
И было слово Господне ко мне в другой раз: что видишь ты? Я сказал: вижу поддуваемый ветром кипящий котел, и лицо его со стороны севера.
И сказал мне Господь: от севера откроется бедствие на всех обитателей сей земли.
Ибо вот, Я призову все племена царств северных, говорит Господь, и придут они, и поставят каждый престол свой при входе в ворота Иерусалима, и вокруг всех стен его, и во всех городах Иудейских.
И произнесу над ними суды Мои за все беззакония их, за то, что они оставили Меня, и воскуряли фимиам чужеземным богам и поклонялись делам рук своих.
А ты препояшь чресла твои, и встань, и скажи им все, что Я повелю тебе; не малодушествуй пред ними, чтобы Я не поразил тебя в глазах их.
И вот, Я поставил тебя ныне укрепленным городом и железным столбом и медною стеною на всей этой земле, против царей Иуды, против князей его, против священников его и против народа земли сей.
Они будут ратовать против тебя, но не превозмогут тебя; ибо Я с тобою, говорит Господь, чтобы избавлять тебя.
In diesem Buch ist aufgeschrieben, was Jeremia verkündet und erlebt hat. Er war der Sohn von Hilkija und gehörte zur Priesterschaft von Anatot, einem Dorf im Gebiet des Stammes Benjamin.
Das Wort des HERRN erging zum ersten Mal an ihn im 13. Regierungsjahr des Königs Joschija von Juda, des Sohnes Amons,
und es erging an ihn weiterhin während der Regierungszeit von Joschijas Sohn Jojakim und dann bis zum Ende der Regierungszeit von Joschijas Sohn Zidkija, als im 5. Monat von dessen elftem Regierungsjahr die Bevölkerung Jerusalems in die Verbannung geführt wurde.
Das Wort des HERRN erging an mich, er sagte zu mir:
»Noch bevor ich dich im Leib deiner Mutter entstehen ließ, hatte ich schon meinen Plan mit dir. Noch ehe du aus dem Mutterschoß kamst, hatte ich bereits die Hand auf dich gelegt. Denn zum Propheten für die Völker habe ich dich bestimmt.«
Ich wehrte ab: »Ach, Herr, du mein Gott! Ich kann doch nicht reden, ich bin noch zu jung!«
Aber der HERR antwortete mir: »Sag nicht: ́Ich bin zu jung!́ Geh, wohin ich dich sende, und verkünde, was ich dir auftrage!
Hab keine Angst vor Menschen, denn ich bin bei dir und schütze dich. Das sage ich, der HERR.«
Dann streckte der HERR seine Hand aus, berührte meine Lippen und sagte: »Ich lege meine Worte in deinen Mund.
Von heute an hast du Macht über Völker und Königreiche. Reiße aus und zerstöre, vernichte und verheere, baue auf und pflanze an!«
Wieder erging das Wort des HERRN an mich, er sagte: »Was siehst du, Jeremia?«

Ich antwortete: »Einen Wacholderzweig

»Du hast richtig gesehen«, sagte der HERR, »ich wache darüber, dass geschieht, was ich dir sage.«
Und noch einmal erging das Wort des HERRN an mich, er sagte: »Was siehst du?«

Ich antwortete: »Einen dampfenden Kessel, dessen Rand sich von Norden her gegen mich neigt.«

»Du hast richtig gesehen«, sagte der HERR, »so ergießt sich von Norden her Unheil über alle Bewohner dieses Landes.
Hör, was ich dir sage: Ich rufe alle Völker des Nordens! Ihre Könige sollen kommen und ihre Throne rings um die Mauern Jerusalems und um die Mauern aller anderen Städte in Juda aufstellen.
Dann will ich mein Urteil über die Leute von Juda sprechen und sie strafen für alles Böse, das sie getan haben. Denn sie haben mich verlassen und haben anderen Göttern geopfert; sie haben sich Götzenbilder gemacht und sie angebetet.
Du aber mach dich bereit, tritt vor sie hin und verkünde ihnen alles, was ich dir auftrage! Erschrick nicht vor ihnen, sonst sorge ich dafür, dass du wirklich vor ihnen erschrecken musst!
Ich gebe dir Kraft, damit du dastehst wie eine Festung, wie eine eiserne Säule, wie eine stahlharte Mauer. Das ganze Land wirst du gegen dich haben, die Könige, die Beamten, die Priester und die Männer von Juda.
Sie werden gegen dich kämpfen, aber sie werden dich nicht bezwingen, denn ich bin bei dir und schütze dich. Das sage ich, der HERR.«
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible