его́же заповѣ́дахъ отце́мъ ва́шымъ въ де́нь, въ о́ньже изведо́хъ и́хъ от земли́ Еги́петскiя, от пе́щи желѣ́зныя, глаго́ля: услы́шите гла́съ мо́й и сотвори́те вся́, ели́ка заповѣ́даю ва́мъ, и бу́дете мнѣ́ въ лю́ди, и а́зъ бу́ду ва́мъ въ Бо́га:

да утвержду́ кля́тву мою́, е́юже кля́хся отце́мъ ва́шымъ, е́же да́ти и́мъ зе́млю точа́щую млеко́ и ме́дъ, я́коже е́сть де́нь се́й. И отвѣща́хъ и реко́хъ: бу́ди, Го́споди.

И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: прочти́ вся́ словеса́ сiя́ во градѣ́хъ Иу́диныхъ и внѣ́ Иерусали́ма, рекі́й: слы́шите словеса́ завѣ́та сего́ и сотвори́те та́:

я́ко свидѣ́телствуя засвидѣ́телствовахъ отце́мъ ва́шымъ въ де́нь, въ о́ньже изведо́хъ и́хъ от земли́ Еги́петскiя, да́же до дне́ сего́, зау́тра востая́ засвидѣ́телствовахъ глаго́ля: слы́шите гла́съ мо́й.

И не слы́шаша, ни приклони́ша у́ха своего́, но идо́ша кі́йждо въ стро́потствѣ се́рдца своего́ зла́го: и наведо́хъ на ни́хъ вся́ словеса́ завѣ́та сего́, его́же заповѣ́дахъ да сотворя́тъ, ^*и не сотвори́ша.

И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: обрѣ́тено е́сть совѣща́нiе [на зло́] въ муже́хъ Иу́диныхъ и во обита́ющихъ во Иерусали́мѣ:

возврати́шася ко беззако́ниемъ пе́рвымъ оте́цъ свои́хъ, и́же не хотѣ́ша слы́шати слове́съ мои́хъ, и се́, ті́и поидо́ша по бозѣ́хъ чужди́хъ, да слу́жатъ и́мъ: и разори́ до́мъ Изра́илевъ и до́мъ Иу́динъ завѣ́тъ мо́й, его́же завѣща́хъ со отцы́ и́хъ.

Сего́ ра́ди сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: се́, а́зъ наведу́ на ни́хъ зла́я, от ни́хже изы́ти не возмо́гутъ, и возопiю́тъ ко мнѣ́, и не услы́шу и́хъ:

и по́йдутъ гра́ды Иу́дины и обита́теле Иерусали́ма и возопiю́тъ ко бого́мъ, и́мже ті́и кадя́тъ, и́же не спасу́тъ и́хъ во вре́мя скорбе́й и́хъ.

По числу́ бо градо́въ твои́хъ бѣ́ху бо́зи твои́, Иу́до, и по числу́ путі́й Иерусали́мскихъ поста́висте олтари́ сту́дныя, олтари́ на кажде́нiе Ваа́лу.

Ты́ же не моли́ся о лю́дехъ си́хъ и не проси́ о ни́хъ въ мольбѣ́ и моли́твѣ: не услы́шу бо во вре́мя во́пля и́хъ ко мнѣ́ и во вре́мя озлобле́нiя и́хъ.

Почто́ возлю́бленная въ дому́ мое́мъ сотвори́ ме́рзости [мно́ги]? еда́ обѣ́ты и мяса́ свята́я оти́мутъ от тебе́ лука́вства твоя́, или́ си́ми избѣжи́ши?

Ма́слину благосѣ́нну, красну́ зра́комъ нарече́ Госпо́дь и́мя твое́, ко гла́су обрѣ́занiя ея́: разгорѣ́ся о́гнь въ не́й, вели́ка ско́рбь на тебѣ́, непотре́бны бы́ша вѣ́тви ея́.

И Госпо́дь си́лъ, и́же насади́ тебе́, глаго́лалъ е́сть на тя́ зло́ за зла́я до́му Изра́илева и до́му Иу́дина, ели́ка сотвори́ша себѣ́ ко прогнѣ́ванiю мене́ кадя́ще Ваа́лу.

Го́споди, скажи́ ми, и уразумѣ́ю: тогда́ ви́дѣхъ начина́нiя и́хъ.

А́зъ же, я́ко агня́ незло́биво ведо́мо на заколе́нiе, не разумѣ́хъ, я́ко на мя́ помы́слиша по́мыслъ лука́вый, глаго́люще: прiиди́те и вложи́мъ дре́во во хлѣ́бъ его́ и истреби́мъ его́ от земли́ живу́щихъ, и и́мя его́ да не помяне́тся ктому́.

Госпо́дь Савао́ѳъ, судя́й пра́ведно, испыту́яй сердца́ и утро́бы, да ви́жду мще́нiе твое́ на ни́хъ, я́ко къ тебѣ́ откры́хъ оправда́нiе мое́.

Сего́ ра́ди сiя́ глаго́летъ Госпо́дь на му́жы Анаѳо́ѳски и́щущыя души́ моея́, глаго́лющыя: да не проро́чествуеши о и́мени Госпо́дни, а́ще ли же ни́, у́мреши въ рука́хъ на́шихъ.

Сего́ ра́ди сiя́ глаго́летъ Госпо́дь си́лъ: се́, а́зъ посѣщу́ на ни́хъ: ю́ноши и́хъ мече́мъ у́мрутъ, и сы́нове и́хъ и дще́ри и́хъ сконча́ются гла́домъ,

и оста́нка не бу́детъ от ни́хъ, наведу́ бо зла́я на живу́щыя во Анаѳо́ѳѣ въ лѣ́то посѣще́нiя и́хъ.

Синодальный

1 Проклятие Господа на Иуду за непослушание словам завета. Воспрещение Иеремии молится за них. 15 Неверные должны быть уничтожены. 18 Мужи Анафофа угрожают жизни Иеремии; предсказание о их наказании.

Слово, которое было к Иеремии от Господа:

слушайте слова завета сего и скажите мужам Иуды и жителям Иерусалима;

и скажи им: так говорит Господь, Бог Израилев: проклят человек, который не послушает слов завета сего,

который Я заповедал отцам вашим, когда вывел их из земли Египетской, из железной печи, сказав: «слушайтесь гласа Моего и делайте все, что Я заповедаю вам, – и будете Моим народом, и Я буду вашим Богом,

чтобы исполнить клятву, которою Я клялся отцам вашим – дать им землю, текущую молоком и медом, как это ныне». И отвечал я, сказав: аминь, Господи!

И сказал мне Господь: провозгласи все сии слова в городах Иуды и на улицах Иерусалима и скажи: слушайте слова́ завета сего и исполняйте их.

Ибо отцов ваших Я увещевал постоянно с того дня, как вывел их из земли Египетской, до сего дня; увещевал их с раннего утра, говоря: «слушайтесь гласа Моего».

Но они не слушались и не приклоняли уха своего, а ходили каждый по упорству злого сердца своего: поэтому Я навел на них все сказанное в завете сем, который Я заповедал им исполнять, ^*а они не исполняли.

И сказал мне Господь: есть заговор между мужами Иуды и жителями Иерусалима:

они опять обратились к беззакониям праотцев своих, которые отреклись слушаться слов Моих и пошли вослед чужих богов, служа им. Дом Израиля и дом Иуды нарушили завет Мой, который Я заключил с отцами их.

Посему так говорит Господь: вот, Я наведу на них бедствие, от которого они не могут избавиться, и когда воззовут ко Мне, не услышу их.

Тогда города́ Иуды и жители Иерусалима пойдут и воззовут к богам, которым они кадят; но они нисколько не помогут им во время бедствия их.

Ибо сколько у тебя городов, столько и богов у тебя, Иуда, и сколько улиц в Иерусалиме, столько вы наставили жертвенников постыдному, жертвенников для каждения Ваалу.

Ты же не проси за этот народ и не возноси за них молитвы и прошений; ибо Я не услышу, когда они будут взывать ко Мне в бедствии своем.

Что возлюбленному Моему в доме Моем, когда в нем совершаются многие непотребства? и священные мяса* не помогут тебе, когда, делая зло, ты радуешься. //*Жертвы.

Зеленеющею маслиною, красующеюся приятными плодами, именовал тебя Господь. А ныне, при шуме сильного смятения, Он воспламенил огонь вокруг нее, и сокрушились ветви ее.

Господь Саваоф, Который насадил тебя, изрек на тебя злое за зло дома Израилева и дома Иудина, которое они причинили себе тем, что подвигли Меня на гнев каждением Ваалу.

Господь открыл мне, и я знаю; Ты показал мне деяния их.

А я, как кроткий агнец, ведомый на заклание, и не знал, что они составляют замыслы против меня, говоря: «положим ядовитое дерево в пищу его и отторгнем его от земли живых, чтобы и имя его более не упоминалось».

Но, Господи Саваоф, Судия праведный, испытующий сердца и утробы! дай увидеть мне мщение Твое над ними, ибо Тебе вверил я дело мое.

Посему так говорит Господь о мужах Анафофа, ищущих души твоей и говорящих: «не пророчествуй во имя Господа, чтобы не умереть тебе от рук наших»;

посему так говорит Господь Саваоф: вот, Я посещу их: юноши их умрут от меча; сыновья их и дочери их умрут от голода.

И остатка не будет от них; ибо Я наведу бедствие на мужей Анафофа в год посещения их.

Грузинский

Языки

სიტყვა, რომელიც იყო იერემიას მიმართ უფლისგან ნათქვამი:

ისმინე ამ აღთქმის სიტყვები და გამოუცხადე იუდას ხალხს და იერუსალიმს.

უთხარი მათ, ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: წყეული იყოს კაცი, ვინც არ გაიგონებს ამ აღთქმის სიტყვებს,

რომელიც მივეცი თქვენს მამა-პაპას, როცა ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოვიყვანე, რკინის ქურიდან, და ვუთხარი: გაიგონეთ ჩემი ხმა და ყველაფერი შეასრულეთ, რასაც გიბრძანებთ, მაშინ იქნებით ჩემი ერი და მე თქვენი ღმერთი ვიქნები.

რათა შესრულდეს ფიცი, რომელიც დავუდევი თქვენს მამა-პაპას, რომ მივცემდი მათ ქვეყანას, რძითა და თაფლით მდინარს, როგორც დღეს არის.

მითხრა უფალმა: გამოაცხადე ეს სიტყვები იუდას ქალაქებში და იერუსალიმის ქუჩებში, უთხარი: გაიგონეთ ამ აღთქმის სიტყვები და შეასრულეთ ისინი.

რადგან ვაფრთხილებდი თქვენს მამა-პაპას, როცა გამომყავდა ისინი ეგვიპტის ქვეყნიდან, და დღემდეც განუწყვეტლივ გაფრთხილებთ: გაიგონეთ ჩემი ხმა!

მაგრამ არ გაიგონეს, ყური არ მომაპყრეს, ყველა თავის ბოროტ გულისთქმას აჰყვა, და მეც მოვაწიე მათზე სიტყვები ამ აღთქმისა, რომლის შესრულება ვუბრძანე მათ და არ შეასრულეს.

მითხრა უფალმა: შეთქმულნი არიან იუდაელნი და იერუსალიმის მკვიდრნი.

კვლავ მიუბრუნდნენ უკეთურებებს მათი მამა-პაპისა, რომელთაც არ სურდათ ჩემი სიტყვების გაგონება; წაჰყვნენ სხვა ღმერთებს თაყვანისსაცემად. დაარღვიეს ისრაელის სახლმა და იუდას სახლმა ჩემი აღთქმა, რომელიც მივეცი მათ მამა-პაპას.

ამიტომ ასე ამბობს უფალი: აჰა, დავატეხ მათ გასაჭირს, რომელსაც თავს ვერ დააღწევენ; შემომღაღადებენ, მაგრამ არ მოვუსმენ.

წავლენ იუდას ქალაქები და იერუსალიმის მკვიდრნი და შეჰღაღადებენ ღმერთს, რომელთაც უკმევენ, მაგრამ ისინი ვერ იხსნიან მათ გასაჭირის ჟამს.

რადგან რამდენი ქალაქიც გაქვს, იმდენი ღმერთი გყავს, იუდავ! რამდენი ქუჩაც არის იერუსალიმში, იმდენი სამარცხვინო სამსხვერპლო გაქვს აღმართული, ბაალის შესაბოლებელი სამსხვერპლო.

ნუ ილოცავ ამ ხალხისთვის, ნუ აღავლენ მათთვის ლოცვა-ვედრებას, რადგან არ გავიგონებ მათ ღაღადისს ჩემდამი, როცა გასაჭირში იქნებიან.

რა უნდა ჩემს სატრფოს ჩემს სახლში, როცა ამდენი უკეთურება აქვს ჩადენილი? განა უბედურებას აგაშორებს სამსხვერპლო ხორცი, ბოროტებას რომ სჩადიხარ და ხარობ?

ამწვანებული, მშვენიერი, ნაყოფსავსე ზეთისხილი გიწოდა სახელად უფალმა, მაგრამ დიდი გრგვინვის ხმაზე ცეცხლი წაეკიდა და გაუფუჭდა რტოები.

ცაბაოთ უფალმა, შენმა დამნერგავმა, უბედურება გიწინასწარმეტყველა ისრაელის სახლის და იუდას სახლის ბოროტების წილ, რომელსაც სჩადიოდნენ ჩემს გასაჯავრებლად, როცა ბაალს უკმევდნენ.

უფალმა მაცოდინა და ვიცი, მაშინ დამანახვა მათი საქმეები.

უბიწო კრავივით მივყავდი დასაკლავად, მე კი არ ვიცოდი, რას მიპირებდნენ: მოვსპოთ ხე, ვიდრე ნედლიაო, ამოვძირკვოთ ცოცხალთა ქვეყნიდან, რომ აღარ იხსენიებოდესო მისი სახელი.

ცაბაოთ უფალო, მართალო მსაჯულო, გულთამხილავო, მომასწარი შენს შურისძიებას მათზე, რადგან ჩემი საქმე შენთვის მომინდვია.

ამიტომ ასე ამბობს უფალი ყანათოთის ხალხზე, მოკვლას რომ გიპირებს და გეუბნება: ნუ ქადაგობ უფლის სახელით, თორემ ჩვენი ხელით მოკვდებიო.

ამიტომ ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: ჰა, დავსჯი მათ, ჭაბუკები მახვილით გაწყდებიან, მათი ვაჟები და ასულები შიმშილით დაიხოცებიან.

არავინ დარჩება მათგან, რადგან უბედურებას მოვუტან ყანათოთის ხალხს, როცა მათი განკითხვის წელიწადი დადგება.