Скрыть
11:1
11:2
11:6
11:9
11:18
11:21
11:23
Синодальный
1 Проклятие Господа на Иуду за непослушание словам завета. Воспрещение Иеремии молится за них. 15 Неверные должны быть уничтожены. 18 Мужи Анафофа угрожают жизни Иеремии; предсказание о их наказании.
Слово, которое было к Иеремии от Господа:
слушайте слова завета сего и скажите мужам Иуды и жителям Иерусалима;
и скажи им: так говорит Господь, Бог Израилев: проклят человек, который не послушает слов завета сего,
который Я заповедал отцам вашим, когда вывел их из земли Египетской, из железной печи, сказав: «слушайтесь гласа Моего и делайте все, что Я заповедаю вам, – и будете Моим народом, и Я буду вашим Богом,
чтобы исполнить клятву, которою Я клялся отцам вашим – дать им землю, текущую молоком и медом, как это ныне». И отвечал я, сказав: аминь, Господи!
И сказал мне Господь: провозгласи все сии слова в городах Иуды и на улицах Иерусалима и скажи: слушайте слова́ завета сего и исполняйте их.
Ибо отцов ваших Я увещевал постоянно с того дня, как вывел их из земли Египетской, до сего дня; увещевал их с раннего утра, говоря: «слушайтесь гласа Моего».
Но они не слушались и не приклоняли уха своего, а ходили каждый по упорству злого сердца своего: поэтому Я навел на них все сказанное в завете сем, который Я заповедал им исполнять, *а они не исполняли.
И сказал мне Господь: есть заговор между мужами Иуды и жителями Иерусалима:
они опять обратились к беззакониям праотцев своих, которые отреклись слушаться слов Моих и пошли вослед чужих богов, служа им. Дом Израиля и дом Иуды нарушили завет Мой, который Я заключил с отцами их.
Посему так говорит Господь: вот, Я наведу на них бедствие, от которого они не могут избавиться, и когда воззовут ко Мне, не услышу их.
Тогда города́ Иуды и жители Иерусалима пойдут и воззовут к богам, которым они кадят; но они нисколько не помогут им во время бедствия их.
Ибо сколько у тебя городов, столько и богов у тебя, Иуда, и сколько улиц в Иерусалиме, столько вы наставили жертвенников постыдному, жертвенников для каждения Ваалу.
Ты же не проси за этот народ и не возноси за них молитвы и прошений; ибо Я не услышу, когда они будут взывать ко Мне в бедствии своем.
Что возлюбленному Моему в доме Моем, когда в нем совершаются многие непотребства? и священные мяса* не помогут тебе, когда, делая зло, ты радуешься. //*Жертвы.
Зеленеющею маслиною, красующеюся приятными плодами, именовал тебя Господь. А ныне, при шуме сильного смятения, Он воспламенил огонь вокруг нее, и сокрушились ветви ее.
Господь Саваоф, Который насадил тебя, изрек на тебя злое за зло дома Израилева и дома Иудина, которое они причинили себе тем, что подвигли Меня на гнев каждением Ваалу.
Господь открыл мне, и я знаю; Ты показал мне деяния их.
А я, как кроткий агнец, ведомый на заклание, и не знал, что они составляют замыслы против меня, говоря: «положим ядовитое дерево в пищу его и отторгнем его от земли живых, чтобы и имя его более не упоминалось».
Но, Господи Саваоф, Судия праведный, испытующий сердца и утробы! дай увидеть мне мщение Твое над ними, ибо Тебе вверил я дело мое.
Посему так говорит Господь о мужах Анафофа, ищущих души твоей и говорящих: «не пророчествуй во имя Господа, чтобы не умереть тебе от рук наших»;
посему так говорит Господь Саваоф: вот, Я посещу их: юноши их умрут от меча; сыновья их и дочери их умрут от голода.
И остатка не будет от них; ибо Я наведу бедствие на мужей Анафофа в год посещения их.
Церковнославянский (рус)
Сло́во е́же бы́сть от­ Го́спода ко иеремі́и, глаго́лющее:
слы́шите словеса́ завѣ́та сего́ и глаго́лите ко муже́мъ Иу́динымъ и ко обита́телемъ Иерусали́мскимъ,
и рече́ши къ ни́мъ: сiя́ глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ: про́клятъ му́жъ, и́же не послу́шаетъ слове́съ завѣ́та сего́,
его́же заповѣ́дахъ отце́мъ ва́шымъ въ де́нь, въ о́ньже изведо́хъ и́хъ от­ земли́ Еги́петскiя, от­ пе́щи желѣ́зныя, глаго́ля: услы́шите гла́съ мо́й и сотвори́те вся́, ели́ка заповѣ́даю ва́мъ, и бу́дете мнѣ́ въ лю́ди, и а́зъ бу́ду ва́мъ въ Бо́га:
да утвержду́ кля́тву мою́, е́юже кля́хся отце́мъ ва́шымъ, е́же да́ти и́мъ зе́млю точа́щую млеко́ и ме́дъ, я́коже е́сть де́нь се́й. И от­вѣща́хъ и реко́хъ: бу́ди, Го́споди.
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: прочти́ вся́ словеса́ сiя́ во градѣ́хъ Иу́диныхъ и внѣ́ Иерусали́ма, рекі́й: слы́шите словеса́ завѣ́та сего́ и сотвори́те та́:
я́ко свидѣ́тел­ст­вуя засвидѣ́тел­ст­вовахъ отце́мъ ва́шымъ въ де́нь, въ о́ньже изведо́хъ и́хъ от­ земли́ Еги́петскiя, да́же до дне́ сего́, зау́тра востая́ засвидѣ́тел­ст­вовахъ глаго́ля: слы́шите гла́съ мо́й.
И не слы́шаша, ни при­­клони́ша у́ха сво­его́, но идо́ша кі́йждо въ стро́пот­ст­вѣ се́рдца сво­его́ зла́го: и наведо́хъ на ни́хъ вся́ словеса́ завѣ́та сего́, его́же заповѣ́дахъ да сотворя́тъ, *и не сотвори́ша.
И рече́ Госпо́дь ко мнѣ́: обрѣ́тено е́сть совѣща́нiе [на зло́] въ муже́хъ Иу́диныхъ и во обита́ющихъ во Иерусали́мѣ:
воз­врати́шася ко беззако́ниемъ пе́рвымъ оте́цъ сво­и́хъ, и́же не хотѣ́ша слы́шати слове́съ мо­и́хъ, и се́, ті́и по­идо́ша по бозѣ́хъ чужди́хъ, да слу́жатъ и́мъ: и разори́ до́мъ Изра́илевъ и до́мъ Иу́динъ завѣ́тъ мо́й, его́же завѣща́хъ со отцы́ и́хъ.
Сего́ ра́ди сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: се́, а́зъ наведу́ на ни́хъ зла́я, от­ ни́хже изы́ти не воз­мо́гутъ, и возопiю́тъ ко мнѣ́, и не услы́шу и́хъ:
и по́йдутъ гра́ды Иу́дины и обита́теле Иерусали́ма и возопiю́тъ ко бого́мъ, и́мже ті́и кадя́тъ, и́же не спасу́тъ и́хъ во вре́мя скорбе́й и́хъ.
По числу́ бо градо́въ тво­и́хъ бѣ́ху бо́зи тво­и́, Иу́до, и по числу́ путі́й Иерусали́мскихъ поста́висте олтари́ сту́дныя, олтари́ на кажде́нiе Ваа́лу.
Ты́ же не моли́ся о лю́дехъ си́хъ и не проси́ о ни́хъ въ мольбѣ́ и моли́твѣ: не услы́шу бо во вре́мя во́пля и́хъ ко мнѣ́ и во вре́мя озлобле́нiя и́хъ.
Почто́ воз­лю́блен­ная въ дому́ мо­е́мъ сотвори́ ме́рзости [мно́ги]? еда́ обѣ́ты и мяса́ свята́я от­и́мутъ от­ тебе́ лука́в­ст­ва твоя́, или́ си́ми избѣжи́ши?
Ма́слину благосѣ́н­ну, красну́ зра́комъ нарече́ Госпо́дь и́мя твое́, ко гла́су обрѣ́занiя ея́: разгорѣ́ся о́гнь въ не́й, вели́ка ско́рбь на тебѣ́, непотре́бны бы́ша вѣ́тви ея́.
И Госпо́дь си́лъ, и́же насади́ тебе́, глаго́лалъ е́сть на тя́ зло́ за зла́я до́му Изра́илева и до́му Иу́дина, ели́ка сотвори́ша себѣ́ ко прогнѣ́ванiю мене́ кадя́ще Ваа́лу.
Го́споди, скажи́ ми, и уразумѣ́ю: тогда́ ви́дѣхъ начина́нiя и́хъ.
А́зъ же, я́ко агня́ незло́биво ведо́мо на заколе́нiе, не разумѣ́хъ, я́ко на мя́ помы́слиша по́мыслъ лука́вый, глаго́люще: прiиди́те и вложи́мъ дре́во во хлѣ́бъ его́ и истреби́мъ его́ от­ земли́ живу́щихъ, и и́мя его́ да не помяне́т­ся ктому́.
Госпо́дь Савао́ѳъ, судя́й пра́ведно, испыту́яй сердца́ и утро́бы, да ви́жду мще́нiе твое́ на ни́хъ, я́ко къ тебѣ́ от­кры́хъ оправда́нiе мое́.
Сего́ ра́ди сiя́ глаго́летъ Госпо́дь на му́жы Анаѳо́ѳски и́щущыя души́ мо­ея́, глаго́лющыя: да не проро́че­ст­вуеши о и́мени Госпо́дни, а́ще ли же ни́, у́мреши въ рука́хъ на́шихъ.
Сего́ ра́ди сiя́ глаго́летъ Госпо́дь си́лъ: се́, а́зъ посѣщу́ на ни́хъ: ю́ноши и́хъ мече́мъ у́мрутъ, и сы́нове и́хъ и дще́ри и́хъ сконча́ют­ся гла́домъ,
и оста́нка не бу́детъ от­ ни́хъ, наведу́ бо зла́я на живу́щыя во Анаѳо́ѳѣ въ лѣ́то посѣще́нiя и́хъ.
Juuda ja Jeruusalemm on tühistanud Issanda seaduse
Sõna, mis Jeremijale tuli Issandalt, kes ütles:
„Kuulge selle seaduse sõnu ja rääkige Juuda meestele ja Jeruusalemma rahvale,
ütle neile: Nõnda ütleb Issand, Iisraeli Jumal: Neetud olgu mees, kes ei kuule selle seaduse sõnu,
mille ma andsin teie vanemaile sel päeval, mil ma tõin nad ära Egiptusemaalt rauasulatusahjust, öeldes: Kuulake mu häält ja tehke kõigiti nõnda, nagu ma teid käsin, siis te olete minu rahvas ja mina olen teie Jumal,
et kinnitada vannet, mille ma vandusin teie vanemaile: anda neile maa, mis voolab piima ja mett, nagu see tänapäeval ongi!” Ja mina vastasin ning ütlesin: „Aamen, Issand!”
Ja Issand ütles mulle: „Kuuluta kõiki neid sõnu Juuda linnades ja Jeruusalemma tänavail ning ütle: Kuulge selle seaduse sõnu ja tehke nende järgi!
Sest ma hoiatasin tõsiselt teie vanemaid sel päeval, kui ma tõin nad ära Egiptusemaalt, hoiatasin järelejätmatult kuni tänase päevani, öeldes: Kuulake minu häält!
Aga nad ei kuulanud ega pööranud kõrva, vaid käisid igaüks oma kurja südame paadumuses; seepärast lasksin ma tulla nende peale kõik selle seaduse sõnad, mida ma olin käskinud täita, aga mida nad ei täitnud.”
Ja Issand ütles mulle: „Juuda meeste ja Jeruusalemma rahva hulgas on avastatud vandenõu.
Nad on pöördunud tagasi oma esiisade süütegude juurde, kes tõrkusid kuulamast mu sõna, ja nad on käinud teiste jumalate järel neid teenides; Iisraeli sugu ja Juuda sugu on tühistanud mu seaduse, mille ma olin andnud nende vanemaile.
Seepärast ütleb Issand nõnda: Vaata, ma toon neile õnnetuse, millest neil pole pääsu; ja kui nad kisendavad minu poole, siis ma ei kuule neid.
Kui siis Juuda linnad ja Jeruusalemma elanikud lähevad ja kisendavad jumalate poole, kellele nad on suitsutanud, siis need küll ei suuda neid päästa nende õnnetuse ajal.
Sest nõnda palju kui sul on linnu, on sul jumalaid, Juuda! Ja nõnda palju kui Jeruusalemmas on tänavaid, olete te püstitanud altareid häbile, suitsutusaltareid Baalile!
Sina ära palu selle rahva eest, ära tee nende pärast kisa ega palvet, sest mina ei kuule, kui nad hüüavad mind oma õnnetuse pärast appi!
Mida teeb mu armsam minu kojas? Sepitseb riukaid? Kas tõotused ja pühitsetud liha võiksid ära viia su süü, et sa nende läbi pääseksid?
Haljaks õlipuuks, ilusaks, kauniviljaliseks nimetas sind Issand; aga raginal süütab ta tule selle külge ja selle oksad muutuvad kõlbmatuks.
Ja vägede Issand, kes sind on istutanud, rääkis sinule tulevasest õnnetusest Iisraeli soo ja Juuda soo häbitegude pärast, mida nad on teinud, et Baalile suitsutades mind ärritada.”
Vandenõu Jeremija vastu
Ja Issand ilmutas mulle ning ma sain teada; siis näitasid sa mulle nende tegusid.
Mina olin nagu süütu talleke, keda viiakse tappa, ega teadnud, et nad mu vastu mõtteid mõlgutasid: „Hävitagem puu koos ta viljaga ja raiugem ta ära elavate maalt, et ta nimegi enam ei meenutataks!”
Aga vägede Issand on õiglane kohtumõistja, kes katsub läbi neerud ja südame. Lase mind näha, et sa neile kätte tasud, sest ma olen oma riiuasja sinule avaldanud!
Seepärast ütleb Issand nõnda Anatoti meeste kohta, kes püüavad mu hinge ja ütlevad: „Sina ära ennusta Issanda nimel, et sa ei sureks meie käe läbi!”,
seepärast ütleb vägede Issand nõnda: Vaata, ma nuhtlen neid: noored mehed surevad mõõga läbi, nende pojad ja tütred surevad nälga.
Neist ei jää järele jääkigi, sest ma toon Anatoti meestele nende karistusaastal õnnetuse.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible