Скрыть
21:2
21:3
21:4
21:6
21:11
Chapter 42 
42:1
42:3
42:4
42:6
42:7
42:8
42:9
42:12
42:13
42:14
42:15
42:19
42:20
42:21
42:22
Английский (NKJV)
The word which came to Jeremiah from the LORD when King Zedekiah sent to him Pashhur the son of Melchiah, and Zephaniah the son of Maaseiah, the priest, saying,
«Please inquire of the LORD for us, for Nebuchadnezzar king of Babylon makes war against us. Perhaps the LORD will deal with us according to all His wonderful works, that the king may go away from us.»
Then Jeremiah said to them, «Thus you shall say to Zedekiah,
«Thus says the LORD God of Israel: «Behold, I will turn back the weapons of war that are in your hands, with which you fight against the king of Babylon and the Chaldeans who besiege you outside the walls; and I will assemble them in the midst of this city.
I Myself will fight against you with an outstretched hand and with a strong arm, even in anger and fury and great wrath.
I will strike the inhabitants of this city, both man and beast; they shall die of a great pestilence.
And afterward,» says the LORD, «I will deliver Zedekiah king of Judah, his servants and the people, and such as are left in this city from the pestilence and the sword and the famine, into the hand of Nebuchadnezzar king of Babylon, into the hand of their enemies, and into the hand of those who seek their life; and he shall strike them with the edge of the sword. He shall not spare them, or have pity or mercy.»́
«Now you shall say to this people, «Thus says the LORD: «Behold, I set before you the way of life and the way of death.
He who remains in this city shall die by the sword, by famine, and by pestilence; but he who goes out and defects to the Chaldeans who besiege you, he shall live, and his life shall be as a prize to him.
For I have set My face against this city for adversity and not for good,» says the LORD. «It shall be given into the hand of the king of Babylon, and he shall burn it with fire.»́
«And concerning the house of the king of Judah, say, «Hear the word of the LORD,
O house of David! Thus says the LORD: «Execute judgment in the morning; And deliver him who is plundered Out of the hand of the oppressor, Lest My fury go forth like fire And burn so that no one can quench it, Because of the evil of your doings.
«Behold, I am against you, O inhabitant of the valley, And rock of the plain,» says the LORD, «Who say, «Who shall come down against us? Or who shall enter our dwellings?́
But I will punish you according to the fruit of your doings,» says the LORD; «I will kindle a fire in its forest, And it shall devour all things around it.»»́
Now all the captains of the forces, Johanan the son of Kareah, Jezaniah the son of Hoshaiah, and all the people, from the least to the greatest, came near
and said to Jeremiah the prophet, «Please, let our petition be acceptable to you, and pray for us to the LORD your God, for all this remnant (since we are left but a few of many, as you can see),
that the LORD your God may show us the way in which we should walk and the thing we should do.»
Then Jeremiah the prophet said to them, «I have heard. Indeed, I will pray to the LORD your God according to your words, and it shall be, that whatever the LORD answers you, I will declare it to you. I will keep nothing back from you.»
So they said to Jeremiah, «Let the LORD be a true and faithful witness between us, if we do not do according to everything which the LORD your God sends us by you.
Whether it is pleasing or displeasing, we will obey the voice of the LORD our God to whom we send you, that it may be well with us when we obey the voice of the LORD our God.»
And it happened after ten days that the word of the LORD came to Jeremiah.
Then he called Johanan the son of Kareah, all the captains of the forces which were with him, and all the people from the least even to the greatest,
and said to them, «Thus says the LORD, the God of Israel, to whom you sent me to present your petition before Him:
«If you will still remain in this land, then I will build you and not pull you down, and I will plant you and not pluck you up. For I relent concerning the disaster that I have brought upon you.
Do not be afraid of the king of Babylon, of whom you are afraid; do not be afraid of him,́ says the LORD, «for I am with you, to save you and deliver you from his hand.
And I will show you mercy, that he may have mercy on you and cause you to return to your own land.́
«But if you say, «We will not dwell in this land,́ disobeying the voice of the LORD your God,
saying, «No, but we will go to the land of Egypt where we shall see no war, nor hear the sound of the trumpet, nor be hungry for bread, and there we will dwelĺ--
Then hear now the word of the LORD, O remnant of Judah! Thus says the LORD of hosts, the God of Israel: «If you wholly set your faces to enter Egypt, and go to dwell there,
then it shall be that the sword which you feared shall overtake you there in the land of Egypt; the famine of which you were afraid shall follow close after you there in Egypt; and there you shall die.
So shall it be with all the men who set their faces to go to Egypt to dwell there. They shall die by the sword, by famine, and by pestilence. And none of them shall remain or escape from the disaster that I will bring upon them.́
«For thus says the LORD of hosts, the God of Israel: «As My anger and My fury have been poured out on the inhabitants of Jerusalem, so will My fury be poured out on you when you enter Egypt. And you shall be an oath, an astonishment, a curse, and a reproach; and you shall see this place no more.́
«The LORD has said concerning you, O remnant of Judah, «Do not go to Egypt!́ Know certainly that I have admonished you this day.
For you were hypocrites in your hearts when you sent me to the LORD your God, saying, «Pray for us to the LORD our God, and according to all that the LORD your God says, so declare to us and we will do it.́
And I have this day declared it to you, but you have not obeyed the voice of the LORD your God, or anything which He has sent you by me.
Now therefore, know certainly that you shall die by the sword, by famine, and by pestilence in the place where you desire to go to dwell.»
Церковнославянский (рус)
Сло́во, е́же бы́сть от­ Го́спода ко иеремі́и, егда́ посла́ къ нему́ ца́рь седекі́а пасхо́ра сы́на Мелхі́ина и софо́нiю сы́на Васаі́ева, свяще́н­ника, глаго́ля:
вопроси́ о на́съ Го́спода, я́ко Навуходоно́соръ ца́рь Вавило́нскiй воста́ на на́съ: сотвори́тъ ли Госпо́дь съ на́ми по всѣ́мъ чудесе́мъ сво­и́мъ, и отъи́детъ от­ на́съ?
И рече́ Иеремі́а къ ни́мъ: та́ко рцы́те седекі́и: сiя́ глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ:
се́, а́зъ обраща́ю ору́жiя бра́н­ная, я́же су́ть въ рука́хъ ва́шихъ, и́миже вы́ ополча́етеся на царя́ Вавило́нска и Халде́йска, и́же обстоя́тъ ва́съ о́крестъ внѣ́ стѣ́нъ: и соберу́ та́ посредѣ́ гра́да сего́,
и поборю́ а́зъ по ва́съ руко́ю просте́ртою и мы́шцею крѣ́пкою съ я́ростiю и гнѣ́вомъ вели́кимъ,
и побiю́ всѣ́хъ обита́ющихъ во гра́дѣ се́мъ, человѣ́ки и скоты́, губи́тел­ст­вомъ вели́кимъ, и и́змрутъ.
И по си́хъ, та́ко глаго́летъ Госпо́дь, да́мъ седекі́ю царя́ Иу́дина и рабы́ его́, и лю́ди его́ и оста́вльшыяся во гра́дѣ се́мъ от­ губи́тел­ст­ва и гла́да и меча́, въ руку́ Навуходоно́сора царя́ Вавило́нска и въ руку́ враго́въ и́хъ и въ руку́ и́щущихъ ду́шъ и́хъ, и побiе́тъ и́хъ о́стрiемъ меча́: и не пощажу́ и́хъ, ниже́ ми́лостивъ бу́ду и́мъ.
И къ лю́демъ си́мъ рече́ши: сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: се́, а́зъ даю́ предъ ва́ми пу́ть живота́ и пу́ть сме́рти:
и́же обита́етъ во гра́дѣ се́мъ, у́мретъ мече́мъ и гла́домъ и губи́тел­ст­вомъ, а исходя́й, и́же при­­бѣжи́тъ ко халде́омъ обстоя́щымъ ва́съ, жи́въ бу́детъ, и бу́детъ душа́ его́ въ плѣ́нъ, и жи́въ бу́детъ.
Утверди́хъ бо лице́ мое́ на гра́дъ се́й во зла́я, а не во блага́я, рече́ Госпо́дь: въ ру́ки царя́ Вавило́нска преда́ст­ся, и сожже́тъ его́ огне́мъ.
До́ме царя́ Иу́дина, слы́шите сло́во Госпо́дне:
до́ме дави́довъ, сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: суди́те зау́тра су́дъ и испра́вите, и изба́вите си́лою угнете́наго от­ руки́ оби́дящаго и́, да не зажже́т­ся я́ко о́гнь я́рость моя́ и воз­гори́т­ся, и не бу́детъ угаша́ющаго, ра́ди лука́выхъ умышле́нiй ва́шихъ.
Се́, а́зъ къ тебѣ́ обита́ющему во крѣ́пцѣ и по́льнѣ удо́лiи, рече́ Госпо́дь, и́же глаго́лете: кто́ побiе́тъ на́съ? или́ кто́ вни́детъ въ до́мы на́шя?
И посѣщу́ на ва́съ по лука́вымъ начина́ниемъ ва́шымъ, рече́ Госпо́дь, и воз­жгу́ о́гнь въ лѣ́сѣ его́, и поя́стъ вся́, я́же о́крестъ его́.
И прiидо́ша вси́ во­ево́ды си́лы, и Иоана́нъ сы́нъ карі́евъ и Азарі́а сы́нъ маасе́евъ, и вси́ лю́дiе от­ ма́ла и до вели́ка
ко иеремі́и проро́ку и реко́ша ему́: да паде́тъ моли́тва на́ша предъ лице́мъ тво­и́мъ, и помоли́ся от­ на́съ ко Го́сподеви Бо́гу тво­ему́ о оста́в­шихся си́хъ: я́ко оста́ся ма́ло на́съ от­ мно́гихъ, я́коже о́чи тво­и́ ви́дятъ:
и да воз­вѣсти́тъ на́мъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й пу́ть, по нему́же по́йдемъ, и сло́во, е́же сотвори́мъ.
И рече́ и́мъ Иеремі́а проро́къ: слы́шахъ: се́, а́зъ помолю́ся о ва́съ Го́сподеви Бо́гу на́­шему по словесе́мъ ва́шымъ: и бу́детъ, сло́во, е́же от­вѣща́етъ Госпо́дь, повѣ́мъ ва́мъ и не потаю́ от­ ва́съ словесе́.
Ті́и же реко́ша иеремі́и: бу́ди Госпо́дь въ на́съ по́слухъ правди́въ и вѣ́ренъ, я́ко по всему́ сло́ву, е́же а́ще по́слетъ Госпо́дь къ на́мъ, та́ко сотвори́мъ:
а́ще добро́ и а́ще зло́, гла́са Го́спода на́­шего, къ нему́же мы́ посыла́емъ тя́, послу́шаемъ, да лу́чше на́мъ бу́детъ, я́ко послу́шаемъ гла́са Го́спода Бо́га на́­шего.
И егда́ сконча́шася де́сять дні́й, бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и.
И при­­зва́ Иоана́на сы́на карі́ева и во­ево́ды си́лы, и́же съ ни́мъ бы́ша, и вся́ лю́ди от­ ма́ла и до вели́ка,
и рече́ и́мъ: та́ко рече́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ, къ нему́же посыла́сте мя́, да простру́ моли́твы ва́шя предъ ни́мъ:
а́ще сѣдя́ще ся́дете на земли́ се́й, то́ сози́жду ва́съ, а не разорю́, и насажду́ ва́съ, а не исто́ргну, я́ко преста́хъ от­ зо́лъ, я́же сотвори́хъ ва́мъ.
Не убо́йтеся от­ лица́ царя́ Вавило́нска, его́же вы́ бо­ите́ся: от­ лица́ его́ не убо́йтеся, рече́ Госпо́дь: я́ко а́зъ съ ва́ми е́смь, е́же избавля́ти ва́съ и спаса́ти ва́съ от­ руки́ его́:
и да́мъ ва́мъ ми́лость и поми́лую ва́съ и воз­вращу́ ва́съ на зе́млю ва́шу.
А́ще же рече́те вы́: не ся́демъ на земли́ се́й, е́же не слы́шати гла́са Го́спода Бо́га на́­шего,
глаго́люще: ника́ко, но въ зе́млю Еги́петску вни́демъ, и не у́зримъ ра́ти, и гла́са тру́бнаго не услы́шимъ, и о хлѣ́бѣхъ не вза́лчемъ, и та́мо всели́мся:
того́ ра́ди слы́шите сло́во Госпо́дне, оста́в­шiи Иу́дины, та́ко рече́ Госпо́дь Вседержи́тель, Бо́гъ Изра́илевъ: а́ще вы́ дади́те лице́ ва́­ше во Еги́петъ и вни́дете та́мо жи́ти,
и бу́детъ, ме́чь, его́же вы́ бо­ите́ся от­ лица́ его́, обря́щетъ вы́ во Еги́птѣ, и гла́дъ, от­ него́же вы́ опасе́нiе и́мате от­ лица́ его́, пости́гнетъ вы́ вслѣ́дъ ва́съ во Еги́птѣ, и та́мо и́змрете вы́.
И бу́дутъ вси́ му́жiе и вси́ иноплеме́н­ницы положи́в­шiи лице́ свое́ на зе́млю Еги́петску жи́ти та́мо, оскудѣ́ютъ гла́домъ и мече́мъ, и бу́детъ от­ ни́хъ ни еди́нъ спаса́емь от­ зо́лъ, я́же а́зъ наведу́ на ня́.
Я́ко та́ко рече́ Госпо́дь си́лъ, Бо́гъ Изра́илевъ: я́коже вска́па я́рость моя́ на живу́щыя во Иерусали́мѣ, та́ко вска́плетъ я́рость моя́ на ва́съ, в­ше́дшымъ ва́мъ во Еги́петъ: и бу́дете въ непроходи́мая и подру́чни, и въ кля́тву и во укори́зну, и не у́зрите ктому́ мѣ́ста сего́.
Сiя́ глаго́ла Госпо́дь на ва́съ оста́в­шихся от­ Иу́ды: не входи́те во Еги́петъ. И ны́нѣ вѣ́дяще увѣ́даете, я́ко засвидѣ́тел­ст­вовахъ ва́мъ дне́сь:
я́ко слука́вновасте въ душа́хъ ва́шихъ, посла́в­ше мя́ ко Го́споду Бо́гу ва́­шему, глаго́люще: помоли́ся о на́съ Го́сподеви: и по всему́, ели́ко воз­глаго́летъ тебѣ́ Госпо́дь Бо́гъ на́шъ, та́ко воз­вѣсти́ на́мъ, и сотвори́мъ.
И воз­вѣсти́хъ ва́мъ дне́сь, и не послу́шасте гла́са Го́спода Бо́га ва́­шего во все́мъ, его́же посла́ къ ва́мъ:
и ны́нѣ вѣ́дуще вѣ́дайте, я́ко мече́мъ и гла́домъ и мо́ромъ исче́знете на мѣ́стѣ, на не́же хо́щете ити́ жи́ти та́мо.
1 Запрос Седекии. Ответ Иеремии: Господь «будет воевать против вас»; вы будете преданы в руки царя Вавилонского. «Путь жизни и путь смерти». 11 «О, дом Давидов! производите суд». 13 «Я посещу вас».
Слово, которое было к Иеремии от Господа, когда царь Седекия прислал к нему Пасхора, сына Молхиина, и Софонию, сына Маасеи священника, сказать ему:
«вопроси о нас Господа, ибо Навуходоносор, царь Вавилонский, воюет против нас; может быть, Господь сотворит с нами что-либо такое, как все чудеса Его, чтобы тот отступил от нас».
И сказал им Иеремия: так скажите Седекии:
так говорит Господь, Бог Израилев: вот, Я обращу назад воинские орудия, которые в руках ваших, которыми вы сражаетесь с царем Вавилонским и с Халдеями, осаждающими вас вне стены, и соберу оные посреди города сего;
и Сам буду воевать против вас рукою простертою и мышцею крепкою, во гневе и в ярости и в великом негодовании;
и поражу живущих в сем городе – и людей и скот; от великой язвы умрут они.
А после того, говорит Господь, Седекию, царя Иудейского, слуг его и народ, и оставшихся в городе сем от моровой язвы, меча и голода, предам в руки Навуходоносора, царя Вавилонского, и в руки врагов их и в руки ищущих души их; и он поразит их острием меча и не пощадит их, и не пожалеет и не помилует.
И народу сему скажи: так говорит Господь: вот, Я предлагаю вам путь жизни и путь смерти:
кто останется в этом городе, тот умрет от меча и голода и моровой язвы; а кто выйдет и предастся Халдеям, осаждающим вас, тот будет жив, и душа его будет ему вместо добычи;
ибо Я обратил лице Мое против города сего, говорит Господь, на зло, а не на добро; он будет предан в руки царя Вавилонского, и тот сожжет его огнем.
И дому царя Иудейского скажи: слушайте слово Господне:
дом Давидов! так говорит Господь: с раннего утра производите суд и спасайте обижаемого от руки обидчика, чтобы ярость Моя не вышла, как огонь, и не разгорелась по причине злых дел ваших до того, что никто не погасит.
Вот, Я – против тебя, жительница долины, скала равнины, говорит Господь, – против вас, которые говорите: «кто выступит против нас и кто войдет в жилища наши?»
Но Я посещу вас по плодам дел ваших, говорит Господь, и зажгу огонь в лесу вашем, и пожрет все вокруг него.
1 Иоанан и его люди просят Иеремию молиться о них и обещают слушаться голоса Господа. 7 Иеремия побуждает их не бояться и остаться в земле и предупреждает о гибели, если они уйдут в Египет.
И приступили все военные начальники, и Иоанан, сын Карея, и Иезания, сын Гошаии, и весь народ от малого до большого,
и сказали Иеремии пророку: да падет пред лице твое прошение наше, помолись о нас Господу Богу твоему обо всем этом остатке, ибо из многого осталось нас мало, как глаза твои видят нас,
чтобы Господь, Бог твой, указал нам путь, по которому нам идти, и то, что нам делать.
И сказал им Иеремия пророк: слышу, помолюсь Господу Богу вашему по словам вашим, и все, что ответит вам Господь, объявлю вам, не скрою от вас ни слова.
Они сказали Иеремии: Господь да будет между нами свидетелем верным и истинным в том, что мы точно выполним все то, с чем пришлет тебя к нам Господь Бог Твой:
хорошо ли, худо ли то будет, но гласа Господа Бога нашего, к Которому посылаем тебя, послушаемся, чтобы нам было хорошо, когда будем послушны гласу Господа Бога нашего.
По прошествии десяти дней было слово Господне к Иеремии.
Он позвал к себе Иоанана, сына Карея, и всех бывших с ним военных начальников и весь народ, от малого и до большого,
и сказал им: так говорит Господь, Бог Израилев, к Которому вы посылали меня, чтобы повергнуть пред Ним моление ваше:
если останетесь на земле сей, то Я устрою вас и не разорю, насажду вас и не искореню, ибо Я сожалею о том бедствии, какое сделал вам.
Не бойтесь царя Вавилонского, которого вы боитесь; не бойтесь его, говорит Господь, ибо Я с вами, чтобы спасать вас и избавлять вас от руки его.
И явлю к вам милость, и он умилостивится к вам и возвратит вас в землю вашу.
Если же вы скажете: «не хотим жить в этой земле», и не послушаетесь гласа Господа Бога вашего, говоря:
«нет, мы пойдем в землю Египетскую, где войны не увидим и трубного голоса не услышим, и голодать не будем, и там будем жить»;
то выслушайте ныне слово Господне, вы, остаток Иуды: так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев: если вы решительно обратите лица ваши, чтобы идти в Египет, и пойдете, чтобы жить там,
то меч, которого вы боитесь, настигнет вас там, в земле Египетской, и голод, которого вы страшитесь, будет всегда следовать за вами там, в Египте, и там умрете.
И все, которые обратят лице свое, чтобы идти в Египет и там жить, умрут от меча, голода и моровой язвы, и ни один из них не останется и не избежит того бедствия, которое Я наведу на них.
Ибо так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев: как излился гнев Мой и ярость Моя на жителей Иерусалима, так изольется ярость Моя на вас, когда войдете в Египет, и вы будете проклятием и ужасом, и поруганием и поношением, и не увидите более места сего.
К вам, остаток Иуды, изрек Господь: «не ходите в Египет»; твердо знайте, что я ныне предостерегал вас,
ибо вы погрешили против себя самих: вы послали меня к Господу Богу нашему сказав: «помолись о нас Господу Богу нашему и все, что скажет Господь Бог наш, объяви нам, и мы сделаем».
Я объявил вам ныне; но вы не послушали гласа Господа Бога нашего и всего того, с чем Он послал меня к вам.
Итак знайте, что вы умрете от меча, голода и моровой язвы в том месте, куда хотите идти, чтобы жить там.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible