Скрыть
21:2
21:3
21:4
21:6
21:11
Глава 42 
42:1
42:3
42:4
42:6
42:7
42:8
42:9
42:12
42:13
42:14
42:15
42:19
42:20
42:21
42:22
Церковнославянский (рус)
Сло́во, е́же бы́сть от­ Го́спода ко иеремі́и, егда́ посла́ къ нему́ ца́рь седекі́а пасхо́ра сы́на Мелхі́ина и софо́нiю сы́на Васаі́ева, свяще́н­ника, глаго́ля:
вопроси́ о на́съ Го́спода, я́ко Навуходоно́соръ ца́рь Вавило́нскiй воста́ на на́съ: сотвори́тъ ли Госпо́дь съ на́ми по всѣ́мъ чудесе́мъ сво­и́мъ, и отъи́детъ от­ на́съ?
И рече́ Иеремі́а къ ни́мъ: та́ко рцы́те седекі́и: сiя́ глаго́летъ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ:
се́, а́зъ обраща́ю ору́жiя бра́н­ная, я́же су́ть въ рука́хъ ва́шихъ, и́миже вы́ ополча́етеся на царя́ Вавило́нска и Халде́йска, и́же обстоя́тъ ва́съ о́крестъ внѣ́ стѣ́нъ: и соберу́ та́ посредѣ́ гра́да сего́,
и поборю́ а́зъ по ва́съ руко́ю просте́ртою и мы́шцею крѣ́пкою съ я́ростiю и гнѣ́вомъ вели́кимъ,
и побiю́ всѣ́хъ обита́ющихъ во гра́дѣ се́мъ, человѣ́ки и скоты́, губи́тел­ст­вомъ вели́кимъ, и и́змрутъ.
И по си́хъ, та́ко глаго́летъ Госпо́дь, да́мъ седекі́ю царя́ Иу́дина и рабы́ его́, и лю́ди его́ и оста́вльшыяся во гра́дѣ се́мъ от­ губи́тел­ст­ва и гла́да и меча́, въ руку́ Навуходоно́сора царя́ Вавило́нска и въ руку́ враго́въ и́хъ и въ руку́ и́щущихъ ду́шъ и́хъ, и побiе́тъ и́хъ о́стрiемъ меча́: и не пощажу́ и́хъ, ниже́ ми́лостивъ бу́ду и́мъ.
И къ лю́демъ си́мъ рече́ши: сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: се́, а́зъ даю́ предъ ва́ми пу́ть живота́ и пу́ть сме́рти:
и́же обита́етъ во гра́дѣ се́мъ, у́мретъ мече́мъ и гла́домъ и губи́тел­ст­вомъ, а исходя́й, и́же при­­бѣжи́тъ ко халде́омъ обстоя́щымъ ва́съ, жи́въ бу́детъ, и бу́детъ душа́ его́ въ плѣ́нъ, и жи́въ бу́детъ.
Утверди́хъ бо лице́ мое́ на гра́дъ се́й во зла́я, а не во блага́я, рече́ Госпо́дь: въ ру́ки царя́ Вавило́нска преда́ст­ся, и сожже́тъ его́ огне́мъ.
До́ме царя́ Иу́дина, слы́шите сло́во Госпо́дне:
до́ме дави́довъ, сiя́ глаго́летъ Госпо́дь: суди́те зау́тра су́дъ и испра́вите, и изба́вите си́лою угнете́наго от­ руки́ оби́дящаго и́, да не зажже́т­ся я́ко о́гнь я́рость моя́ и воз­гори́т­ся, и не бу́детъ угаша́ющаго, ра́ди лука́выхъ умышле́нiй ва́шихъ.
Се́, а́зъ къ тебѣ́ обита́ющему во крѣ́пцѣ и по́льнѣ удо́лiи, рече́ Госпо́дь, и́же глаго́лете: кто́ побiе́тъ на́съ? или́ кто́ вни́детъ въ до́мы на́шя?
И посѣщу́ на ва́съ по лука́вымъ начина́ниемъ ва́шымъ, рече́ Госпо́дь, и воз­жгу́ о́гнь въ лѣ́сѣ его́, и поя́стъ вся́, я́же о́крестъ его́.
И прiидо́ша вси́ во­ево́ды си́лы, и Иоана́нъ сы́нъ карі́евъ и Азарі́а сы́нъ маасе́евъ, и вси́ лю́дiе от­ ма́ла и до вели́ка
ко иеремі́и проро́ку и реко́ша ему́: да паде́тъ моли́тва на́ша предъ лице́мъ тво­и́мъ, и помоли́ся от­ на́съ ко Го́сподеви Бо́гу тво­ему́ о оста́в­шихся си́хъ: я́ко оста́ся ма́ло на́съ от­ мно́гихъ, я́коже о́чи тво­и́ ви́дятъ:
и да воз­вѣсти́тъ на́мъ Госпо́дь Бо́гъ тво́й пу́ть, по нему́же по́йдемъ, и сло́во, е́же сотвори́мъ.
И рече́ и́мъ Иеремі́а проро́къ: слы́шахъ: се́, а́зъ помолю́ся о ва́съ Го́сподеви Бо́гу на́­шему по словесе́мъ ва́шымъ: и бу́детъ, сло́во, е́же от­вѣща́етъ Госпо́дь, повѣ́мъ ва́мъ и не потаю́ от­ ва́съ словесе́.
Ті́и же реко́ша иеремі́и: бу́ди Госпо́дь въ на́съ по́слухъ правди́въ и вѣ́ренъ, я́ко по всему́ сло́ву, е́же а́ще по́слетъ Госпо́дь къ на́мъ, та́ко сотвори́мъ:
а́ще добро́ и а́ще зло́, гла́са Го́спода на́­шего, къ нему́же мы́ посыла́емъ тя́, послу́шаемъ, да лу́чше на́мъ бу́детъ, я́ко послу́шаемъ гла́са Го́спода Бо́га на́­шего.
И егда́ сконча́шася де́сять дні́й, бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и.
И при­­зва́ Иоана́на сы́на карі́ева и во­ево́ды си́лы, и́же съ ни́мъ бы́ша, и вся́ лю́ди от­ ма́ла и до вели́ка,
и рече́ и́мъ: та́ко рече́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ, къ нему́же посыла́сте мя́, да простру́ моли́твы ва́шя предъ ни́мъ:
а́ще сѣдя́ще ся́дете на земли́ се́й, то́ сози́жду ва́съ, а не разорю́, и насажду́ ва́съ, а не исто́ргну, я́ко преста́хъ от­ зо́лъ, я́же сотвори́хъ ва́мъ.
Не убо́йтеся от­ лица́ царя́ Вавило́нска, его́же вы́ бо­ите́ся: от­ лица́ его́ не убо́йтеся, рече́ Госпо́дь: я́ко а́зъ съ ва́ми е́смь, е́же избавля́ти ва́съ и спаса́ти ва́съ от­ руки́ его́:
и да́мъ ва́мъ ми́лость и поми́лую ва́съ и воз­вращу́ ва́съ на зе́млю ва́шу.
А́ще же рече́те вы́: не ся́демъ на земли́ се́й, е́же не слы́шати гла́са Го́спода Бо́га на́­шего,
глаго́люще: ника́ко, но въ зе́млю Еги́петску вни́демъ, и не у́зримъ ра́ти, и гла́са тру́бнаго не услы́шимъ, и о хлѣ́бѣхъ не вза́лчемъ, и та́мо всели́мся:
того́ ра́ди слы́шите сло́во Госпо́дне, оста́в­шiи Иу́дины, та́ко рече́ Госпо́дь Вседержи́тель, Бо́гъ Изра́илевъ: а́ще вы́ дади́те лице́ ва́­ше во Еги́петъ и вни́дете та́мо жи́ти,
и бу́детъ, ме́чь, его́же вы́ бо­ите́ся от­ лица́ его́, обря́щетъ вы́ во Еги́птѣ, и гла́дъ, от­ него́же вы́ опасе́нiе и́мате от­ лица́ его́, пости́гнетъ вы́ вслѣ́дъ ва́съ во Еги́птѣ, и та́мо и́змрете вы́.
И бу́дутъ вси́ му́жiе и вси́ иноплеме́н­ницы положи́в­шiи лице́ свое́ на зе́млю Еги́петску жи́ти та́мо, оскудѣ́ютъ гла́домъ и мече́мъ, и бу́детъ от­ ни́хъ ни еди́нъ спаса́емь от­ зо́лъ, я́же а́зъ наведу́ на ня́.
Я́ко та́ко рече́ Госпо́дь си́лъ, Бо́гъ Изра́илевъ: я́коже вска́па я́рость моя́ на живу́щыя во Иерусали́мѣ, та́ко вска́плетъ я́рость моя́ на ва́съ, в­ше́дшымъ ва́мъ во Еги́петъ: и бу́дете въ непроходи́мая и подру́чни, и въ кля́тву и во укори́зну, и не у́зрите ктому́ мѣ́ста сего́.
Сiя́ глаго́ла Госпо́дь на ва́съ оста́в­шихся от­ Иу́ды: не входи́те во Еги́петъ. И ны́нѣ вѣ́дяще увѣ́даете, я́ко засвидѣ́тел­ст­вовахъ ва́мъ дне́сь:
я́ко слука́вновасте въ душа́хъ ва́шихъ, посла́в­ше мя́ ко Го́споду Бо́гу ва́­шему, глаго́люще: помоли́ся о на́съ Го́сподеви: и по всему́, ели́ко воз­глаго́летъ тебѣ́ Госпо́дь Бо́гъ на́шъ, та́ко воз­вѣсти́ на́мъ, и сотвори́мъ.
И воз­вѣсти́хъ ва́мъ дне́сь, и не послу́шасте гла́са Го́спода Бо́га ва́­шего во все́мъ, его́же посла́ къ ва́мъ:
и ны́нѣ вѣ́дуще вѣ́дайте, я́ко мече́мъ и гла́домъ и мо́ромъ исче́знете на мѣ́стѣ, на не́же хо́щете ити́ жи́ти та́мо.
Синодальный
1 Запрос Седекии. Ответ Иеремии: Господь «будет воевать против вас»; вы будете преданы в руки царя Вавилонского. «Путь жизни и путь смерти». 11 «О, дом Давидов! производите суд». 13 «Я посещу вас».
Слово, которое было к Иеремии от Господа, когда царь Седекия прислал к нему Пасхора, сына Молхиина, и Софонию, сына Маасеи священника, сказать ему:
«вопроси о нас Господа, ибо Навуходоносор, царь Вавилонский, воюет против нас; может быть, Господь сотворит с нами что-либо такое, как все чудеса Его, чтобы тот отступил от нас».
И сказал им Иеремия: так скажите Седекии:
так говорит Господь, Бог Израилев: вот, Я обращу назад воинские орудия, которые в руках ваших, которыми вы сражаетесь с царем Вавилонским и с Халдеями, осаждающими вас вне стены, и соберу оные посреди города сего;
и Сам буду воевать против вас рукою простертою и мышцею крепкою, во гневе и в ярости и в великом негодовании;
и поражу живущих в сем городе – и людей и скот; от великой язвы умрут они.
А после того, говорит Господь, Седекию, царя Иудейского, слуг его и народ, и оставшихся в городе сем от моровой язвы, меча и голода, предам в руки Навуходоносора, царя Вавилонского, и в руки врагов их и в руки ищущих души их; и он поразит их острием меча и не пощадит их, и не пожалеет и не помилует.
И народу сему скажи: так говорит Господь: вот, Я предлагаю вам путь жизни и путь смерти:
кто останется в этом городе, тот умрет от меча и голода и моровой язвы; а кто выйдет и предастся Халдеям, осаждающим вас, тот будет жив, и душа его будет ему вместо добычи;
ибо Я обратил лице Мое против города сего, говорит Господь, на зло, а не на добро; он будет предан в руки царя Вавилонского, и тот сожжет его огнем.
И дому царя Иудейского скажи: слушайте слово Господне:
дом Давидов! так говорит Господь: с раннего утра производите суд и спасайте обижаемого от руки обидчика, чтобы ярость Моя не вышла, как огонь, и не разгорелась по причине злых дел ваших до того, что никто не погасит.
Вот, Я – против тебя, жительница долины, скала равнины, говорит Господь, – против вас, которые говорите: «кто выступит против нас и кто войдет в жилища наши?»
Но Я посещу вас по плодам дел ваших, говорит Господь, и зажгу огонь в лесу вашем, и пожрет все вокруг него.
1 Иоанан и его люди просят Иеремию молиться о них и обещают слушаться голоса Господа. 7 Иеремия побуждает их не бояться и остаться в земле и предупреждает о гибели, если они уйдут в Египет.
И приступили все военные начальники, и Иоанан, сын Карея, и Иезания, сын Гошаии, и весь народ от малого до большого,
и сказали Иеремии пророку: да падет пред лице твое прошение наше, помолись о нас Господу Богу твоему обо всем этом остатке, ибо из многого осталось нас мало, как глаза твои видят нас,
чтобы Господь, Бог твой, указал нам путь, по которому нам идти, и то, что нам делать.
И сказал им Иеремия пророк: слышу, помолюсь Господу Богу вашему по словам вашим, и все, что ответит вам Господь, объявлю вам, не скрою от вас ни слова.
Они сказали Иеремии: Господь да будет между нами свидетелем верным и истинным в том, что мы точно выполним все то, с чем пришлет тебя к нам Господь Бог Твой:
хорошо ли, худо ли то будет, но гласа Господа Бога нашего, к Которому посылаем тебя, послушаемся, чтобы нам было хорошо, когда будем послушны гласу Господа Бога нашего.
По прошествии десяти дней было слово Господне к Иеремии.
Он позвал к себе Иоанана, сына Карея, и всех бывших с ним военных начальников и весь народ, от малого и до большого,
и сказал им: так говорит Господь, Бог Израилев, к Которому вы посылали меня, чтобы повергнуть пред Ним моление ваше:
если останетесь на земле сей, то Я устрою вас и не разорю, насажду вас и не искореню, ибо Я сожалею о том бедствии, какое сделал вам.
Не бойтесь царя Вавилонского, которого вы боитесь; не бойтесь его, говорит Господь, ибо Я с вами, чтобы спасать вас и избавлять вас от руки его.
И явлю к вам милость, и он умилостивится к вам и возвратит вас в землю вашу.
Если же вы скажете: «не хотим жить в этой земле», и не послушаетесь гласа Господа Бога вашего, говоря:
«нет, мы пойдем в землю Египетскую, где войны не увидим и трубного голоса не услышим, и голодать не будем, и там будем жить»;
то выслушайте ныне слово Господне, вы, остаток Иуды: так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев: если вы решительно обратите лица ваши, чтобы идти в Египет, и пойдете, чтобы жить там,
то меч, которого вы боитесь, настигнет вас там, в земле Египетской, и голод, которого вы страшитесь, будет всегда следовать за вами там, в Египте, и там умрете.
И все, которые обратят лице свое, чтобы идти в Египет и там жить, умрут от меча, голода и моровой язвы, и ни один из них не останется и не избежит того бедствия, которое Я наведу на них.
Ибо так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев: как излился гнев Мой и ярость Моя на жителей Иерусалима, так изольется ярость Моя на вас, когда войдете в Египет, и вы будете проклятием и ужасом, и поруганием и поношением, и не увидите более места сего.
К вам, остаток Иуды, изрек Господь: «не ходите в Египет»; твердо знайте, что я ныне предостерегал вас,
ибо вы погрешили против себя самих: вы послали меня к Господу Богу нашему сказав: «помолись о нас Господу Богу нашему и все, что скажет Господь Бог наш, объяви нам, и мы сделаем».
Я объявил вам ныне; но вы не послушали гласа Господа Бога нашего и всего того, с чем Он послал меня к вам.
Итак знайте, что вы умрете от меча, голода и моровой язвы в том месте, куда хотите идти, чтобы жить там.
Palabra de Jehová que vino a Jeremías, cuando el rey Sedequías envió a él a Pasur hijo de Malquías y al sacerdote Sofonías hijo de Maasías, para que le dijeran:
«Consulta ahora acerca de nosotros a Jehová, porque Nabucodonosor, rey de Babilonia, hace guerra contra nosotros; quizá Jehová haga con nosotros según todas sus maravillas, y aquél se aleje de nosotros.»
Jeremías les respondió: «Diréis esto a Sedequías:
“Así ha dicho Jehová, Dios de Israel: Yo vuelvo atrás las armas de guerra que están en vuestras manos, con las que peleáis contra el rey de Babilonia; y a los caldeos que están fuera de la muralla y os tienen sitiados, yo los reuniré en medio de esta ciudad.
Pelearé contra vosotros con mano extendida y con brazo fuerte, con furor, con enojo e ira grande.
Heriré a los habitantes de esta ciudad; los hombres y las bestias morirán de una gran peste.
Después, dice Jehová, entregaré a Sedequías, rey de Judá, a sus criados, al pueblo y a los que queden de la pestilencia, de la espada y del hambre en la ciudad, en mano de Nabucodonosor, rey de Babilonia, en mano de sus enemigos y de los que buscan sus vidas. Él los herirá a filo de espada; no los perdonará, ni tendrá piedad de ellos ni mostrará por ellos compasión.”
»Y a este pueblo dirás: “Así ha dicho Jehová: Yo pongo delante de vosotros camino de vida y camino de muerte.
El que quede en esta ciudad morirá por la espada, el hambre o la peste; pero el que salga y se pase a los caldeos que os tienen sitiados, vivirá, y su vida le será por botín,
porque mi rostro he puesto contra esta ciudad para mal y no para bien, dice Jehová; en manos del rey de Babilonia será entregada, y él le prenderá fuego.”
»Y a la casa del rey de Judá dirás:»“Oíd palabra de Jehová:
Casa de David, esto dice Jehová:
Haced de mañana justicia
y librad al oprimido de mano del opresor,
para que mi ira no salga como un fuego
que se enciende y no hay quien lo apague,
a causa de la maldad de vuestras obras.
»”Yo estoy contra ti,
moradora del valle y de la piedra de la llanura,
dice Jehová;
los que decís: ‘¿Quién subirá contra nosotros?
¿Quién entrará en nuestros refugios?’
Yo os castigaré conforme al fruto de vuestras obras,
dice Jehová,
y haré encender fuego en su bosque,
y consumirá todos sus alrededores.”»
Vinieron todos los capitanes de la gente de guerra, junto con Johanán hijo de Carea, Jezanías hijo de Osaías y todo el pueblo, desde el menor hasta el mayor,
y dijeron al profeta Jeremías:

—Acepta ahora nuestra súplica delante de ti y ruega por nosotros a Jehová, tu Dios, por todo este resto (pues de muchos que éramos hemos quedado unos pocos, como ya ves por tus propios ojos),

para que Jehová, tu Dios, nos indique el camino por donde debemos ir y lo que debemos hacer.
El profeta Jeremías les dijo:

—Os he oído. Y he aquí que voy a rogar a Jehová, vuestro Dios, como habéis dicho, y todo lo que Jehová os responda, os lo haré saber. No os ocultaré palabra alguna.

Ellos dijeron a Jeremías:

—Jehová sea entre nosotros testigo de la verdad y de la lealtad, si no hacemos conforme a todo aquello para lo cual Jehová, tu Dios, te envíe a nosotros.

Sea bueno, sea malo, a la voz de Jehová, nuestro Dios, al cual te enviamos, obedeceremos, para que, obedeciendo a la voz de Jehová, nuestro Dios, nos vaya bien.
Aconteció que al cabo de diez días vino palabra de Jehová a Jeremías.
Y llamó a Johanán hijo de Carea y a todos los capitanes de la gente de guerra que con él estaban, y a todo el pueblo, desde el menor hasta el mayor,
y les dijo: «Así ha dicho Jehová, Dios de Israel, ante quien me enviasteis para presentar vuestros ruegos en su presencia:
Si permanecéis quietos en esta tierra, os edificaré y no os destruiré; os plantaré y no os arrancaré, porque estoy arrepentido del mal que os he hecho.
No temáis de la presencia del rey de Babilonia, al cual tenéis miedo; no temáis de su presencia, ha dicho Jehová, porque con vosotros estoy yo para salvaros y libraros de su mano.
Tendré compasión de vosotros, y él se compadecerá de vosotros y os hará regresar a vuestra tierra.
Pero si decís: “No habitaremos en esta tierra”, desobedeciendo así la voz de Jehová, vuestro Dios,
y afirmando: “No, sino que entraremos en la tierra de Egipto, en la cual no veremos guerra, ni oiremos sonido de trompeta, ni padeceremos hambre, y allá habitaremos”,
pues, por eso, oíd la palabra de Jehová, resto de Judá, porque así ha dicho Jehová de los ejércitos, Dios de Israel: Si vosotros volvéis vuestros rostros para entrar en Egipto, y entráis para habitar allá,
sucederá que la espada que teméis os alcanzará allí, en la tierra de Egipto, y el hambre que os asusta os perseguirá allá en Egipto, y allí moriréis.
Todos los hombres que vuelvan su rostro para entrar en Egipto y habitar allí, morirán a espada, de hambre y de peste; no habrá de ellos quien quede vivo ni quien escape del mal que yo traeré sobre ellos.
»Así ha dicho Jehová de los ejércitos, Dios de Israel: Como se derramó mi enojo y mi ira sobre los habitantes de Jerusalén, así se derramará mi ira sobre vosotros cuando entréis en Egipto; y seréis objeto de aversión, de espanto, de maldición y de afrenta; y no veréis más este lugar.
Jehová os dijo a vosotros, resto de Judá: No vayáis a Egipto. Sabed ciertamente que os lo advierto hoy.
¿Por qué hicisteis errar vuestras almas? Pues vosotros me enviasteis ante Jehová, vuestro Dios, diciendo: “Ruega por nosotros a Jehová, nuestro Dios, y haznos saber todas las cosas que diga Jehová, nuestro Dios, y lo haremos.”
Esto os lo he declarado hoy, pero no habéis obedecido a la voz de Jehová, vuestro Dios, ni a ninguna de las cosas por las cuales me envió a vosotros.
Ahora, pues, sabed de cierto que moriréis a espada, de hambre y de peste en el lugar donde deseasteis entrar para habitar allí.»
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible