Скрыть
23:2
23:8
23:9
23:13
23:23
23:26
23:34
23:35
23:36
23:37
23:38
23:39
Церковнославянский (рус)
Го́ре па́стыремъ, и́же погубля́ютъ и расточа́ютъ о́вцы па́­ст­вы мо­ея́, рече́ Госпо́дь.
Сего́ ра́ди сiя́ рече́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ къ пасу́щымъ люді́й мо­и́хъ: вы́ расточи́ли есте́ о́вцы моя́, и от­верго́сте я́, и не посѣти́сте и́хъ, се́, а́зъ посѣщу́ на ва́съ по лука́в­ст­ву умышле́нiй ва́шихъ, рече́ Госпо́дь:
и а́зъ соберу́ оста́нки ста́да мо­его́ от­ всѣ́хъ земе́ль, въ ня́же изверго́хъ и́хъ та́мо, и воз­вращу́ и́хъ къ селе́ниемъ и́хъ, и воз­расту́тъ и умно́жат­ся.
И воз­ста́влю надъ ни́ми па́стыри, и упасу́тъ и́хъ, и не убоя́т­ся ктому́, ниже́ ужа́снут­ся, и ни еди́нъ поги́бнетъ от­ числа́, рече́ Госпо́дь.
Се́, дні́е гряду́тъ, глаго́летъ Госпо́дь, и воз­ста́влю дави́ду восто́къ пра́ведный, и ца́р­ст­вовати бу́детъ Ца́рь и прему́дръ бу́детъ и сотвори́тъ су́дъ и пра́вду на земли́:
во дне́хъ его́ спасе́т­ся Иу́да, и Изра́иль пребу́детъ въ наде́жди, и сiе́ и́мя ему́, и́мже нареку́тъ его́: Госпо́дь пра́веденъ на́шъ.
Сего́ ра́ди, се́, дні́е гряду́тъ, рече́ Госпо́дь, и не реку́тъ ктому́: живе́тъ Госпо́дь, и́же изведе́ сы́ны Изра́илевы от­ земли́ Еги́петскiя:
но: живе́тъ Госпо́дь, и́же изведе́ и преведе́ сѣ́мя до́му Изра́илева от­ земли́ сѣ́верски и от­ всѣ́хъ земе́ль, въ ня́же изве́рже и́хъ та́мо, и обита́ти и́мутъ въ земли́ сво­е́й.
О проро́цѣхъ сотре́но е́сть се́рдце мое́ во мнѣ́, вострепета́ша вся́ ко́сти моя́, бы́хъ я́ко му́жъ пiя́нъ и я́ко человѣ́къ, его́же одолѣ́ вино́, от­ лица́ Госпо́дня и от­ лица́ благолѣ́пiя сла́вы его́.
Я́ко прелюбо­дѣя́ньми испо́лнена е́сть земля́, я́ко от­ лица́ и́хъ пла́кася земля́, изсхо́ша па́жити пусты́н­ныя: и бы́сть тече́нiе и́хъ лука́во, и крѣ́пость и́хъ та́кожде.
Поне́же проро́къ и свяще́н­никъ оскверни́шася, и въ дому́ мо­е́мъ обрѣто́хъ лука́в­ст­во и́хъ, рече́ Госпо́дь:
того́ ра́ди пу́ть и́хъ бу́детъ и́мъ по́лзокъ во тмѣ́, и по́ткнут­ся и паду́тъ въ не́мъ: наведу́ бо на ни́хъ зла́я въ лѣ́то посѣще́нiя и́хъ, рече́ Госпо́дь.
И во проро́цѣхъ самарі́йскихъ ви́дѣхъ беззако́нiя: проро́че­с­т­воваху чрезъ Ваа́ла и прельща́ху лю́ди моя́ Изра́иля.
И во проро́цѣхъ Иерусали́мскихъ ви́дѣхъ ужа́сная, прелюбо­дѣ́й­ст­ву­ю­щихъ и ходя́щихъ во лжи́ и скрѣпля́ющихъ ру́ки стропти́вымъ, да не от­врати́т­ся кі́йждо от­ пути́ сво­его́ лука́ваго: бы́ша мнѣ́ вси́ а́ки Cодо́мъ, и обита́ющiи въ не́мъ я́ко Гомо́рръ.
Сего́ ра́ди та́ко рече́ Госпо́дь си́лъ ко проро́комъ: се́, а́зъ напита́ю и́хъ пелы́немъ и напою́ и́хъ же́лчiю, от­ проро́ковъ бо Иерусали́мскихъ изы́де оскверне́нiе на всю́ зе́млю.
Сiя́ глаго́летъ Госпо́дь си́лъ: не слу́шайте слове́съ проро́ковъ, и́же проро́че­ст­вуютъ ва́мъ и прельща́ютъ ва́съ: видѣ́нiе от­ се́рдца сво­его́ глаго́лютъ, а не от­ у́стъ Госпо́днихъ.
Глаго́лютъ от­верга́ющымъ мя́: глаго́ла Госпо́дь, ми́ръ бу́детъ ва́мъ: и всѣ́мъ, и́же хо́дятъ въ по́хотехъ сво­и́хъ, и вся́кому, ходя́щему въ стропти́в­ст­вѣ се́рдца сво­его́, реко́ша: не прiи́дутъ на ва́съ зла́я.
Кто́ бо бы́сть въ совѣ́тѣ Госпо́дни, и ви́дѣ и слы́ша словеса́ его́? кто́ вня́тъ сло́во его́ и слы́ша?
Се́, бу́ря от­ Го́спода и я́рость исхо́дитъ въ сотрясе́нiе, устреми́в­шися прiи́детъ на нечести́выя.
И ктому́ не воз­врати́т­ся я́рость Госпо́дня, до́ндеже сотвори́тъ сiе́ и до́ндеже соверши́тъ помышле́нiе се́рдца сво­его́. Въ послѣ́днiя дни́ уразумѣ́ете совѣ́тъ его́.
Не посыла́хъ проро́ки, а они́ теча́ху: не глаго́лахъ къ ни́мъ, и ті́и проро́че­с­т­воваху.
И а́ще бы ста́ли въ совѣ́тѣ мо­е́мъ, слы́шана сотвори́ли бы словеса́ моя́ и от­врати́ли бы люді́й мо­и́хъ от­ пути́ и́хъ лука́ваго и от­ начина́нiй и́хъ лука́выхъ.
Бо́гъ при­­ближа́яйся а́зъ е́смь, глаго́летъ Госпо́дь, а не Бо́гъ издале́ча {Евр.: еда́ Бо́гъ бли́зъ су́щiй а́зъ е́смь, рече́ Госпо́дь, а не Бо́гъ издале́ча?}
А́ще утаи́т­ся кто́ въ сокрове́н­ныхъ, и а́зъ не узрю́ ли его́? рече́ Госпо́дь. Еда́ не́бо и зе́млю не а́зъ наполня́ю? рече́ Госпо́дь.
Слы́шахъ, я́же глаго́лютъ проро́цы, проро́че­ст­ву­ю­ще во и́мя мое́ лжу́ и глаго́люще: ви́дѣхъ со́нъ, [ви́дѣхъ со́нъ].
Доко́лѣ бу́детъ въ се́рдцы проро́ковъ прорица́ющихъ лжу́ и проро́че­ст­ву­ю­щихъ льще́нiя се́рдца сво­его́,
мы́слящихъ, да забве́нъ бу́детъ зако́нъ мо́й въ со́нiихъ и́хъ, я́же вѣща́ютъ кі́йждо и́скрен­нему сво­ему́, я́коже забы́ша отцы́ и́хъ и́мя мое́ ра́ди Ваа́ла?
Проро́къ, и́же и́мать сновидѣ́нiе, да вѣща́етъ сновидѣ́нiе свое́, а и́же и́мать сло́во мое́, да глаго́летъ сло́во мое́ во и́стинѣ. Что́ пле́вы ко пшени́цѣ? та́ко сло́во мое́, рече́ Госпо́дь.
Еда́ словеса́ моя́ не су́ть я́коже о́гнь горя́щь, рече́ Госпо́дь, и я́ко мла́тъ сотры́ющь ка́мень?
Сего́ ра́ди, се́, а́зъ ко проро́комъ, рече́ Госпо́дь, и́же кра́дутъ словеса́ моя́ кі́йждо от и́скрен­няго сво­его́.
Се́, а́зъ на проро́ки, глаго́летъ Госпо́дь, износя́щыя проро́че­ст­вiя язы́комъ и дре́млющыя дрема́нiе свое́.
Се́, а́зъ на проро́ки, прорица́ющыя со́нiе лжи́во, рече́ Госпо́дь, и провѣща́ша та́, и прельсти́ша лю́ди моя́ во лжа́хъ сво­и́хъ и во пре́лестехъ сво­и́хъ, а́зъ же не посла́хъ и́хъ, ни заповѣ́дахъ и́мъ, и по́льзою не упо́льзуютъ люді́й си́хъ, [рече́ Госпо́дь].
И а́ще вопро́сятъ лю́дiе сі́и, или́ проро́къ, или́ свяще́н­никъ, реку́ще: ко́е [е́сть] бре́мя Госпо́дне? и рече́ши къ ни́мъ: вы́ есте́ бре́мя, и пове́ргу ва́съ, рече́ Госпо́дь.
И проро́къ, и свяще́н­никъ, и лю́дiе, и́же реку́тъ: бре́мя Госпо́дне, посѣщу́ ме́стiю на му́жа того́ и на до́мъ его́.
Си́це рцы́те кі́йждо ко и́скрен­нему и ко бра́ту сво­ему́: что́ от­вѣща́ Госпо́дь? и что́ глаго́ла Госпо́дь?
И бре́мя Госпо́дне не помяне́т­ся ктому́, и́бо бре́мя бу́детъ кому́ждо сло́во его́: и преврати́сте словеса́ Бо́га жива́го, Го́спода си́лъ, Бо́га на́­шего.
Сiя́ рцы́ ко проро́ку: что́ от­вѣща́ тебѣ́ Госпо́дь? и что́ глаго́ла Госпо́дь?
А́ще же рече́те: бре́мя Госпо́дне: сего́ ра́ди та́ко рече́ Госпо́дь: поне́же рекли́ есте́ глаго́лъ се́й бре́мя Госпо́дне, и посла́хъ къ ва́мъ, рекі́й: не глаго́лите бре́мя Госпо́дне:
сего́ ра́ди, се́, а́зъ воз­му́ и пове́ргу ва́съ и гра́дъ, его́же да́хъ ва́мъ и отце́мъ ва́шымъ, от­ лица́ мо­его́,
и да́мъ ва́съ въ поноше́нiе вѣ́чное и въ срамоту́ вѣ́чную, я́же никогда́ забве́нiемъ загла́дит­ся.
Французский (LSG)
Malheur aux pasteurs qui détruisent et dispersent Le troupeau de mon pâturage! dit l'Éternel.
C'est pourquoi ainsi parle l'Éternel, le Dieu d'Israël, Sur les pasteurs qui paissent mon peuple: Vous avez dispersé mes brebis, vous les avez chassées, Vous n'en avez pas pris soin; Voici, je vous châtierai à cause de la méchanceté de vos actions, Dit l'Éternel.
Et je rassemblerai le reste de mes brebis De tous les pays où je les ai chassées; Je les ramènerai dans leur pâturage; Elles seront fécondes et multiplieront.
J'établirai sur elles des pasteurs qui les paîtront; Elles n'auront plus de crainte, plus de terreur, Et il n'en manquera aucune, dit l'Éternel.
Voici, les jours viennent, dit l'Éternel, Où je susciterai à David un germe juste; Il régnera en roi et prospérera, Il pratiquera la justice et l'équité dans le pays.
En son temps, Juda sera sauvé, Israël aura la sécurité dans sa demeure; Et voici le nom dont on l'appellera: L'Éternel notre justice.
C'est pourquoi voici, les jours viennent, dit l'Éternel, Où l'on ne dira plus: L'Éternel est vivant, Lui qui a fait monter du pays d'Égypte les enfants d'Israël!
Mais on dira: L'Éternel est vivant, Lui qui a fait monter et qui a ramené La postérité de la maison d'Israël du pays du septentrion Et de tous les pays où je les avais chassés! Et ils habiteront dans leur pays.
Sur les prophètes. Mon coeur est brisé au dedans de moi, Tous mes os tremblent; Je suis comme un homme ivre, Comme un homme pris de vin, A cause de l'Éternel et à cause de ses paroles saintes.
Car le pays est rempli d'adultères; Le pays est en deuil à cause de la malédiction; Les plaines du désert sont desséchées. Ils courent au mal, Ils n'ont de la force que pour l'iniquité.
Prophètes et sacrificateurs sont corrompus; Même dans ma maison j'ai trouvé leur méchanceté, Dit l'Éternel.
C'est pourquoi leur chemin sera glissant et ténébreux, Ils seront poussés et ils tomberont; Car je ferai venir sur eux le malheur, L'année où je les châtierai, dit l'Éternel.
Dans les prophètes de Samarie j'ai vu de l'extravagance; Ils ont prophétisé par Baal, Ils ont égaré mon peuple d'Israël.
Mais dans les prophètes de Jérusalem j'ai vu des choses horribles; Ils sont adultères, ils marchent dans le mensonge; Ils fortifient les mains des méchants, Afin qu'aucun ne revienne de sa méchanceté; Ils sont tous à mes yeux comme Sodome, Et les habitants de Jérusalem comme Gomorrhe.
C'est pourquoi ainsi parle l'Éternel des armées sur les prophètes: Voici, je vais les nourrir d'absinthe, Et je leur ferai boire des eaux empoisonnées; Car c'est par les prophètes de Jérusalem Que l'impiété s'est répandue dans tout le pays.
Ainsi parle l'Éternel des armées: N'écoutez pas les paroles des prophètes qui vous prophétisent! Ils vous entraînent à des choses de néant; Ils disent les visions de leur coeur, Et non ce qui vient de la bouche de l'Éternel.
Ils disent à ceux qui me méprisent: L'Éternel a dit: Vous aurez la paix; Et ils disent à tous ceux qui suivent les penchants de leur coeur: Il ne vous arrivera aucun mal.
Qui donc a assisté au conseil de l'Éternel Pour voir, pour écouter sa parole? Qui a prêté l'oreille à sa parole, qui l'a entendue?
Voici, la tempête de l'Éternel, la fureur éclate, L'orage se précipite, Il fond sur la tête des méchants.
La colère de l'Éternel ne se calmera pas, Jusqu'à ce qu'il ait accompli, exécuté les desseins de son coeur. Vous le comprendrez dans la suite des temps.
Je n'ai point envoyé ces prophètes, et ils ont couru; Je ne leur ai point parlé, et ils ont prophétisé.
S'ils avaient assisté à mon conseil, Ils auraient dû faire entendre mes paroles à mon peuple, Et les faire revenir de leur mauvaise voie, De la méchanceté de leurs actions.
Ne suis-je un Dieu que de près, dit l'Éternel, Et ne suis-je pas aussi un Dieu de loin?
Quelqu'un se tiendra-t-il dans un lieu caché, Sans que je le voie? dit l'Éternel. Ne remplis-je pas, moi, les cieux et la terre? dit l'Éternel.
J'ai entendu ce que disent les prophètes Qui prophétisent en mon nom le mensonge, disant: J'ai eu un songe! j'ai eu un songe!
Jusques à quand ces prophètes veulent-ils prophétiser le mensonge, Prophétiser la tromperie de leur coeur?
Ils pensent faire oublier mon nom à mon peuple Par les songes que chacun d'eux raconte à son prochain, Comme leurs pères ont oublié mon nom pour Baal.
Que le prophète qui a eu un songe raconte ce songe, Et que celui qui a entendu ma parole rapporte fidèlement ma parole. Pourquoi mêler la paille au froment? dit l'Éternel.
Ma parole n'est-elle pas comme un feu, dit l'Éternel, Et comme un marteau qui brise le roc?
C'est pourquoi voici, dit l'Éternel, j'en veux aux prophètes Qui se dérobent mes paroles l'un à l'autre.
Voici, dit l'Éternel, j'en veux aux prophètes Qui prennent leur propre parole et la donnent pour ma parole.
Voici, dit l'Éternel, j'en veux à ceux qui prophétisent des songes faux, Qui les racontent, et qui égarent mon peuple Par leurs mensonges et par leur témérité; Je ne les ai point envoyés, je ne leur ai point donné d'ordre, Et ils ne sont d'aucune utilité à ce peuple, dit l'Éternel.
Si ce peuple, ou un prophète, ou un sacrificateur te demande: Quelle est la menace de l'Éternel? Tu leur diras quelle est cette menace: Je vous rejetterai, dit l'Éternel.
Et le prophète, le sacrificateur, ou celui du peuple Qui dira: Menace de l'Éternel, Je le châtierai, lui et sa maison.
Vous direz, chacun à son prochain, chacun à son frère: Qu'a répondu l'Éternel? Qu'a dit l'Éternel?
Mais vous ne direz plus: Menace de l'Éternel! Car la parole de chacun sera pour lui une menace; Vous tordez les paroles du Dieu vivant, De l'Éternel des armées, notre Dieu.
Tu diras au prophète: Que t'a répondu l'Éternel? Qu'a dit l'Éternel?
Et si vous dites encore: Menace de l'Éternel! Alors ainsi parle l'Éternel: Parce que vous dites ce mot: Menace de l'Éternel! Quoique j'aie envoyé vers vous pour dire: Vous ne direz pas: Menace de l'Éternel!
A cause de cela voici, je vous oublierai, Et je vous rejetterai, vous et la ville Que j'avais donnée à vous et à vos pères, Je vous rejetterai loin de ma face;
Je mettrai sur vous un opprobre éternel Et une honte éternelle, Qui ne s'oublieront pas.
Синодальный
1 Неверные пастыри. 5 «Отрасль праведная». 9 Слово против лжепророков.
Горе пастырям, которые губят и разгоняют овец паствы Моей! говорит Господь.
Посему так говорит Господь, Бог Израилев, к пастырям, пасущим народ Мой: вы рассеяли овец Моих, и разогнали их, и не смотрели за ними; вот, Я накажу вас за злые деяния ваши, говорит Господь.
И соберу остаток стада Моего из всех стран, куда Я изгнал их, и возвращу их во дворы их; и будут плодиться и размножаться.
И поставлю над ними пастырей, которые будут пасти их, и они уже не будут бояться и пугаться, и не будут теряться, говорит Господь.
Вот, наступают дни, говорит Господь, и восставлю Давиду Отрасль праведную, и воцарится Царь, и будет поступать мудро, и будет производить суд и правду на земле.
Во дни Его Иуда спасется и Израиль будет жить безопасно; и вот имя Его, которым будут называть Его: «Господь оправдание наше!»
Посему, вот наступают дни, говорит Господь, когда уже не будут говорить: «жив Господь, Который вывел сынов Израилевых из земли Египетской»,
но: «жив Господь, Который вывел и Который привел племя дома Израилева из земли северной и из всех земель, куда Я изгнал их», и будут жить на земле своей.
О пророках. Сердце мое во мне раздирается, все кости мои сотрясаются; я – как пьяный, как человек, которого одолело вино, ради Господа и ради святых слов Его,
потому что земля наполнена прелюбодеями, потому что плачет земля от проклятия; засохли пастбища пустыни, и стремление их – зло, и сила их – неправда,
ибо и пророк и священник – лицемеры; даже в доме Моем Я нашел нечестие их, говорит Господь.
За то путь их будет для них, как скользкие места в темноте: их толкнут, и они упадут там; ибо Я наведу на них бедствие, год посещения их, говорит Господь.
И в пророках Самарии Я видел безумие; они пророчествовали именем Ваала, и ввели в заблуждение народ Мой, Израиля.
Но в пророках Иерусалима вижу ужасное: они прелюбодействуют и ходят во лжи, поддерживают руки злодеев, чтобы никто не обращался от своего нечестия; все они предо Мною – как Содом, и жители его – как Гоморра.
Посему так говорит Господь Саваоф о пророках: вот, Я накормлю их полынью и напою их водою с желчью, ибо от пророков Иерусалимских нечестие распространилось на всю землю.
Так говорит Господь Саваоф: не слушайте слов пророков, пророчествующих вам: они обманывают вас, рассказывают мечты сердца своего, а не от уст Господних.
Они постоянно говорят пренебрегающим Меня: «Господь сказал: мир будет у вас». И всякому, поступающему по упорству своего сердца, говорят: «не придет на вас беда».
Ибо кто стоял в совете Господа и видел и слышал слово Его? Кто внимал слову Его и услышал?
Вот, идет буря Господня с яростью, буря грозная, и падет на главу нечестивых.
Гнев Господа не отвратится, доколе Он не совершит и доколе не выполнит намерений сердца Своего; в последующие дни вы ясно уразумеете это.
Я не посылал пророков сих, а они сами побежали; Я не говорил им, а они пророчествовали.
Если бы они стояли в Моем совете, то объявили бы народу Моему слова Мои и отводили бы их от злого пути их и от злых дел их.
Разве Я – Бог только вблизи, говорит Господь, а не Бог и вдали?
Может ли человек скрыться в тайное место, где Я не видел бы его? говорит Господь. Не наполняю ли Я небо и землю? говорит Господь.
Я слышал, что говорят пророки, Моим именем пророчествующие ложь. Они говорят: «мне снилось, мне снилось».
Долго ли это будет в сердце пророков, пророчествующих ложь, пророчествующих обман своего сердца?
Думают ли они довести народ Мой до забвения имени Моего посредством снов своих, которые они пересказывают друг другу, как отцы их забыли имя Мое из-за Ваала?
Пророк, который видел сон, пусть и рассказывает его как сон; а у которого Мое слово, тот пусть говорит слово Мое верно. Что общего у мякины с чистым зерном? говорит Господь.
Слово Мое не подобно ли огню, говорит Господь, и не подобно ли молоту, разбивающему скалу?
Посему, вот Я – на пророков, говорит Господь, которые крадут слова Мои друг у друга.
Вот, Я – на пророков, говорит Господь, которые действуют своим языком, а говорят: «Он сказал».
Вот, Я – на пророков ложных снов, говорит Господь, которые рассказывают их и вводят народ Мой в заблуждение своими обманами и обольщением, тогда как Я не посылал их и не повелевал им, и они никакой пользы не приносят народу сему, говорит Господь.
Если спросит у тебя народ сей, или пророк, или священник: «какое бремя от Господа?», то скажи им: «какое бремя? Я покину вас, говорит Господь».
Если пророк, или священник, или народ скажет: «бремя от Господа», Я накажу того человека и дом его.
Так говорите друг другу и брат брату: «что ответил Господь?» или: «что сказал Господь?»
А этого слова: «бремя от Господа», впредь не употребляйте: ибо бременем будет такому человеку слово его, потому что вы извращаете слова живаго Бога, Господа Саваофа Бога нашего.
Так говори пророку: «что ответил тебе Господь?» или: « что сказал Господь?»
А если вы еще будете говорить: «бремя от Господа», то так говорит Господь: за то, что вы говорите слово сие: «бремя от Господа», тогда как Я послал сказать вам: «не говорите: бремя от Господа», –
за то, вот, Я забуду вас вовсе и оставлю вас, и город сей, который Я дал вам и отцам вашим, отвергну от лица Моего
и положу на вас поношение вечное и бесславие вечное, которое не забудется.
ვაი მწყემსებს, რომლებიც ღუპავენ და ფანტავენ ჩემი სამწყსოს ცხვარს, ამბობს უფალი.
ამიტომ ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი, მწყემსებზე, რომლებიც მწყესავენ ჩემს ერს: თქვენ გაფანტეთ ჩემი ცხვარი, თქვენ გარეკეთ იგი და ყური არ უგდეთ. აჰა, მე ვუგდებ ყურს თქვენს ბოროტ საქციელს, ამბობს უფალი.
მე თავად მოვუყრი თავს ჩემს ცხვარს ყველა ქვეყნიდან, სადაც გავყარე ისინი. დავაბრუნებ მათ თავიანთ საძოვარზე, ინაყოფიერებენ და იმრავლებენ.
დავუყენებ მწყემსებს და ისინი დამწყესავენ მათ, აღარ შეშინდებიან, არ დაფრთხებიან, არ დაიკარგებიან, ამბობს უფალი.
აჰა, დადგება ჟამი, ამბობს უფალი, და აღვუდგენ დავითს მართალ მორჩს; მეფედ იმეფებს და ბრძნულად მოიქცევა; გააჩენს სამართალს და სიმართლეს ქვეყანაში.
მის დროს თავს დაიხსნის იუდა და იმედიანად იცხოვრებს ისრაელი; ეს იქნება მისი სახელი, რომელსაც დაარქმევენ: უფალია ჩვენი სიმართლე.
ამიტომ, აჰა, დადგება ჟამი, ამბობს უფალი, და აღარ იტყვიან: ვფიცავ უფალს, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოიყვანაო ისრაელიანები,
არამედ: ვფიცავ უფალს, რომელმაც გამოიყვანა და რომელმაც მოიყვანა ისრაელის სახლის თესლი ჩრდილოეთის ქვეყნიდან და ყველა ქვეყნიდან, სადაც გავყარე ისინი. და იცხოვრებენ თავიანთ მიწებზე.
წინასწარმეტყველთა გამო მისკდება გული მკერდში და მტეხს ძვლები; მთვრალი კაცივით ვარ, ღვინო რომ მორევია, უფლის გულისთვის, მისი წმიდა სიტყვებისთვის.
რადგან გარყვნილი ხალხით გაივსო ქვეყანა; რადგან წყევლისაგან მოთქვამს მიწა, გადახმა უდაბნოს საძოვრები. ბოროტია მათი ზრახვები, მათი ძლიერება უკეთურებაა.
რადგან გაირყვნენ წინასწარმეტყველნიც და მღვდლებიც; ჩემს სახლშიც კი ვპოულობ მათ ნაავკაცარს, ამბობს უფალი.
ამიტომაც მოლიპული იქნება მათი გზები სიბნელეში, წაიფორხილებენ და დაეცემიან; რადგან უბედურებას მოვუტან მათ განკითხვის წელს, ამბობს უფალი.
სამარიის წინასწარმეტყველთა შორისაც დავინახე სისაძაგლე: ბაალის სახელით ქადაგებდნენ და აცთუნებდნენ ჩემს ერს - ისრაელს.
იერუსალიმის წინასწარმეტყველთა შორისაც ვხედავ სიბილწეს: გარყვნილებას მისდევენ და ცრუობენ, უკეთურთა მხარი უჭირავთ, რომ არცერთი მათგანი არ მოიქცეს თავის უკეთურობისგან. სოდომივით გახდნენ ჩემთვის ყველანი და გომორასავით - მისი მცხოვრებნი.
ამიტომ ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი წინასწარმეტყველებაზე: აჰა, შევაჭმევ მათ აბზინდას და შევასმევ მწარე წყალს, რადგან იერუსალიმის წირსწარმეტყველთაგან მოდის ცთუნება მთელს ქვეყანაში.
ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, არ შეისმინოთ წინასწარმეტყველთა სიტყვები, რასაც გიწინასწარმეტყველებენ, გაცთუნებენ ისინი, მოგონილ ხილვებს გიქადაგებენ, არა უფლისმიერს.
ეუბნებიან ჩემს მაგინებლებს: უფალმა თქვა, მშვიდობა გექნებათო. და ყველას, ვინც თავის გულისთქმას აჰყოლია, ეუბნებიან: უბედურება არ დაგემართებათო.
რადგან ვინ იდგა უფლის საბჭოში, ვინ ხედავდა და ისმენდა მის სიტყვას? ვინ უგდებდა ყურს მის სიტყვას და ესმოდა?
აჰა, უფლის ქარიშხალი - რისხვა ამოვარდა! ქარბორბალა დაუბერავს და ბოროტეულთ დაატყდება თავს.
არ გაბრუნდება უფლის რისხვა, ვიდრეარ შეასრულებს, ვიდრე არ მიაღწევს განზრახულს. უკანასკნელ დღეებში მიხვდებით ცხადად.
მე არ გამომიგზავნია წინასწარმეტყველნი, თავად გამოიქცნენ; არაფერი მითქვამს მათთვის, თავისით წინასწარმეტყველებენ.
ჩემს საბჭოში რომ მდგარიყვნენ, ჩემს ერს გამოუცხადებდნენ ჩემს სიტყვებს და მოაქცევდნენ მათ ბოროტი გზიდან და ავკაცობიდან.
განა მხოლოდ ახლოდანა ვარ ღმერთი? ამბობს უფალი, განა შორიდან არა ვარ ღმერთი?
სამალავშიც რომ დაიმალოს კაცი, ვერ დავინახავ? ამბობს უფალი. განა მე არ ვავსებ ცასა და მიწას? ამბობს უფალი.
გავიგონე, რაც თქვეს წინასწარმეტყველებმა, სიცრუეს რომ ქადაგებენ ჩემი სახელით: მესიზმრა, მესიზმრაო!
როდემდის უნდა იყოს ასე წინასწარმეტყველთა გული, სიცრუეს რომ ქადაგებენ, საკუთარი ცბიერი გულის წინასწარმეტყველნი რომ არიან?
ცდილობენ დაავიწყონ ჩემს ერს ჩემი სახელი თავიანთი ზმანებით, რომელთაც ერთმანეთს უყვებიან, როგორც მათმა მამა-პაპამ დაივიწყა ჩემი სახელი ბაალის გამო.
წინასწარმეტყველმა, ვისაც სიზმარი აქვს, იამბოს სიზმარი; ვისაც ჩემი სიტყვა აქვს, რწმენით ილაპარაკოს ჩემი სიტყვა. სად ბზე და სად ხორბალი? ამბობს უფალი.
განა ცეცხლივით არ არის ჩემი სიტყვა? ამბობს უფალი. უროსავით, კლდეს რომ ანგრევს?
ამიტომ, აჰა, თავს ვესხმი წინასწარმეტყველებს, ამბობს უფალი, ერთმანეთს რომ პარავენ ჩემს სიტყვებს.
აჰა, თავს ვესხმი წინასწარმეტყველებს, ამბობს უფალი, თავსას რომ ლაპარაკობენ და ამბობენ, უფლის ნათქვამიაო.
აჰა, თავს ვესხმი წინასწარმეტყველებს, ცრუ სიზმრებს რომ ხედავენ, ამბობს უფალი. ყვებიან მათ და აცთუნებენ ჩემს ერს თავიანთი ტყუილებით და ტრაბახით. მე კი არ გამომიგზავნია ისინი, არც არაფერი მიბრძანებია მათთვის, არც არაფერში არგიან ამ ხალხს, ამბობს უფალი.
თუ შეგეკითხება ეს ხალხი ან წინასწარმეტყველთ, ან მღვდელი, რა არისო უფლის განაჩენი? უთხარი მათ, რა განაჩენია. მე მიგატოვებთ თქვენ, ამბობს უფალი.
თუ წინასწარმეტყველი, მღვდელი ან ერისკაცი იტყვის: უფლის განაჩენიაო, დავსჯი იმ კაცს და მის სახლს.
ასე უთხარით ერთიმეორეს; რა პასუხი იყო უფლისგან? რა თქვა უფალმა?
ხოლო უფლის განაჩენი მეტად აღარ ახსენოთ, რადგან განაჩენი იქნება ამ კაცისთვის მისი სიტყვა, რადგან თქვენ ასხვაფერებთ ცოცხალი ღმერთის, ცაბაოთ უფლის, ჩვენი ღმერთის სიტყვებს.
ასე უთხარი წინასწარმეტყველს: რა გიძასუხა უფალმა? რა თქვა უფალმა?
თუ იტყვით, უფლის განაჩენიაო, ასე ამბობს უფალი: იმის გამო, რომ ამბობთ ამ გამოთქმას - უფლის განაჩენიაო, მე კი შემოგითვალეთ, ნუ ამბობთ-მეთქი, უფლის განაჩენიაო,
სრულიად დაგივიწყებთ და დაგაგდებთ თქვენ და ამ ქალაქს, რომელიც თქვენთვის და თქვენი მამა-პაპისთვის მქონდა მოცემული;
ჩაგაგდებთ სამუდამო სირცხვილში და სამუდამო დამცირებაში, რაც არასოდეს იქნება დავიწყებული.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible