Посему так говорит Господь, Бог Израилев, к пастырям, пасущим народ Мой: вы рассеяли овец Моих, и разогнали их, и не смотрели за ними; вот, Я накажу вас за злые деяния ваши, говорит Господь.

И соберу остаток стада Моего из всех стран, куда Я изгнал их, и возвращу их во дворы их; и будут плодиться и размножаться.

И поставлю над ними пастырей, которые будут пасти их, и они уже не будут бояться и пугаться, и не будут теряться, говорит Господь.

Вот, наступают дни, говорит Господь, и восставлю Давиду Отрасль праведную, и воцарится Царь, и будет поступать мудро, и будет производить суд и правду на земле.

Во дни Его Иуда спасется и Израиль будет жить безопасно; и вот имя Его, которым будут называть Его: «Господь оправдание наше!»

Посему, вот наступают дни, говорит Господь, когда уже не будут говорить: «жив Господь, Который вывел сынов Израилевых из земли Египетской»,

но: «жив Господь, Который вывел и Который привел племя дома Израилева из земли северной и из всех земель, куда Я изгнал их», и будут жить на земле своей.

О пророках. Сердце мое во мне раздирается, все кости мои сотрясаются; я – как пьяный, как человек, которого одолело вино, ради Господа и ради святых слов Его,

потому что земля наполнена прелюбодеями, потому что плачет земля от проклятия; засохли пастбища пустыни, и стремление их – зло, и сила их – неправда,

ибо и пророк и священник – лицемеры; даже в доме Моем Я нашел нечестие их, говорит Господь.

За то путь их будет для них, как скользкие места в темноте: их толкнут, и они упадут там; ибо Я наведу на них бедствие, год посещения их, говорит Господь.

И в пророках Самарии Я видел безумие; они пророчествовали именем Ваала, и ввели в заблуждение народ Мой, Израиля.

Но в пророках Иерусалима вижу ужасное: они прелюбодействуют и ходят во лжи, поддерживают руки злодеев, чтобы никто не обращался от своего нечестия; все они предо Мною – как Содом, и жители его – как Гоморра.

Посему так говорит Господь Саваоф о пророках: вот, Я накормлю их полынью и напою их водою с желчью, ибо от пророков Иерусалимских нечестие распространилось на всю землю.

Так говорит Господь Саваоф: не слушайте слов пророков, пророчествующих вам: они обманывают вас, рассказывают мечты сердца своего, а не от уст Господних.

Они постоянно говорят пренебрегающим Меня: «Господь сказал: мир будет у вас». И всякому, поступающему по упорству своего сердца, говорят: «не придет на вас беда».

Ибо кто стоял в совете Господа и видел и слышал слово Его? Кто внимал слову Его и услышал?

Вот, идет буря Господня с яростью, буря грозная, и падет на главу нечестивых.

Гнев Господа не отвратится, доколе Он не совершит и доколе не выполнит намерений сердца Своего; в последующие дни вы ясно уразумеете это.

Я не посылал пророков сих, а они сами побежали; Я не говорил им, а они пророчествовали.

Если бы они стояли в Моем совете, то объявили бы народу Моему слова Мои и отводили бы их от злого пути их и от злых дел их.

Разве Я – Бог только вблизи, говорит Господь, а не Бог и вдали?

Может ли человек скрыться в тайное место, где Я не видел бы его? говорит Господь. Не наполняю ли Я небо и землю? говорит Господь.

Я слышал, что говорят пророки, Моим именем пророчествующие ложь. Они говорят: «мне снилось, мне снилось».

Долго ли это будет в сердце пророков, пророчествующих ложь, пророчествующих обман своего сердца?

Думают ли они довести народ Мой до забвения имени Моего посредством снов своих, которые они пересказывают друг другу, как отцы их забыли имя Мое из-за Ваала?

Пророк, который видел сон, пусть и рассказывает его как сон; а у которого Мое слово, тот пусть говорит слово Мое верно. Что общего у мякины с чистым зерном? говорит Господь.

Слово Мое не подобно ли огню, говорит Господь, и не подобно ли молоту, разбивающему скалу?

Посему, вот Я – на пророков, говорит Господь, которые крадут слова Мои друг у друга.

Вот, Я – на пророков, говорит Господь, которые действуют своим языком, а говорят: «Он сказал».

Вот, Я – на пророков ложных снов, говорит Господь, которые рассказывают их и вводят народ Мой в заблуждение своими обманами и обольщением, тогда как Я не посылал их и не повелевал им, и они никакой пользы не приносят народу сему, говорит Господь.

Если спросит у тебя народ сей, или пророк, или священник: «какое бремя от Господа?», то скажи им: «какое бремя? Я покину вас, говорит Господь».

Если пророк, или священник, или народ скажет: «бремя от Господа», Я накажу того человека и дом его.

Так говорите друг другу и брат брату: «что ответил Господь?» или: «что сказал Господь?»

А этого слова: «бремя от Господа», впредь не употребляйте: ибо бременем будет такому человеку слово его, потому что вы извращаете слова живаго Бога, Господа Саваофа Бога нашего.

Так говори пророку: «что ответил тебе Господь?» или: « что сказал Господь?»

А если вы еще будете говорить: «бремя от Господа», то так говорит Господь: за то, что вы говорите слово сие: «бремя от Господа», тогда как Я послал сказать вам: «не говорите: бремя от Господа», –

за то, вот, Я забуду вас вовсе и оставлю вас, и город сей, который Я дал вам и отцам вашим, отвергну от лица Моего

и положу на вас поношение вечное и бесславие вечное, которое не забудется.

1 Господь покажет «великое и недоступное», возвратит из плена Иуду и Израиля. 10 На пустых улицах Иерусалима будет слышен голос радости. 14 Продолжение рода Давидова и рода священнического. 23 Обещание Господа возвратить плен.

И было слово Господне к Иеремии вторично, когда он еще содержался во дворе стражи:

Так говорит Господь, Который сотворил [землю], Господь, Который устроил и утвердил ее, – Господь имя Ему:

воззови ко Мне – и Я отвечу тебе, покажу тебе великое и недоступное, чего ты не знаешь.

Ибо так говорит Господь, Бог Израилев, о домах города сего и о домах царей Иудейских, которые разрушаются для завалов и для сражения

пришедшими воевать с Халдеями, чтобы наполнить домы трупами людей, которых Я поражу во гневе Моем и в ярости Моей, и за все беззакония которых Я сокрыл лице Мое от города сего.

Вот, Я приложу ему пластырь и целебные средства, и уврачую их, и открою им обилие мира и истины,

и возвращу плен Иуды и плен Израиля и устрою их, как вначале,

и очищу их от всего нечестия их, которым они грешили предо Мною, и прощу все беззакония их, которыми они грешили предо Мною и отпали от Меня.

И будет для меня Иерусалим радостным именем, похвалою и честью пред всеми народами земли, которые услышат о всех благах, какие Я сделаю ему, и изумятся и затрепещут от всех благодеяний и всего благоденствия, которое Я доставлю ему.

Так говорит Господь: на этом месте, о котором вы говорите: «оно пусто, без людей и без скота», – в городах Иудейских и на улицах Иерусалима, которые пусты, без людей, без жителей, без скота,

опять будет слышен голос радости и голос веселья, голос жениха и голос невесты, голос говорящих: «славьте Господа Саваофа, ибо благ Господь, ибо вовек милость Его», и голос приносящих жертву благодарения в доме Господнем; ибо Я возвращу плененных сей земли в прежнее состояние, говорит Господь.

Так говорит Господь Саваоф: на этом месте, которое пусто, без людей, без скота, и во всех городах его опять будут жилища пастухов, которые будут покоить стада.

В городах нагорных, в городах низменных и в городах южных, и в земле Вениаминовой, и в окрестностях Иерусалима, и в городах Иуды опять будут проходить стада под рукою считающего, говорит Господь.

Вот, наступят дни, говорит Господь, когда Я выполню то доброе слово, которое изрек о доме Израилевом и о доме Иудином.

В те дни и в то время возращу Давиду Отрасль праведную, и будет производить суд и правду на земле.

В те дни Иуда будет спасен и Иерусалим будет жить безопасно, и нарекут имя Ему: «Господь оправдание наше!»

Ибо так говорит Господь: не прекратится у Давида муж, сидящий на престоле дома Израилева,

и у священников-левитов не будет недостатка в муже пред лицем Моим, во все дни возносящем всесожжение и сожигающем приношения и совершающем жертвы.

И было слово Господне к Иеремии:

так говорит Господь: если можете разрушить завет Мой о дне и завет Мой о ночи, чтобы день и ночь не приходили в свое время,

то может быть разрушен и завет Мой с рабом Моим Давидом, так что не будет у него сына, царствующего на престоле его, и также с левитами-священниками, служителями Моими.

Как неисчислимо небесное воинство и неизмерим песок морской, так размножу племя Давида, раба Моего, и левитов, служащих Мне.

И было слово Господне к Иеремии:

не видишь ли, что народ этот говорит: «те два племени, которые избрал Господь, Он отверг?» и чрез это они презирают народ Мой, как бы он уже не был народом в глазах их.

Так говорит Господь: если завета Моего о дне и ночи и уставов неба и земли Я не утвердил,

то и племя Иакова и Давида, раба Моего, отвергну, чтобы не брать более владык из его племени для племени Авраама, Исаака и Иакова; ибо возвращу плен их и помилую их.

Церковнославянский (рус)

Го́ре па́стыремъ, и́же погубля́ютъ и расточа́ютъ о́вцы па́ствы моея́, рече́ Госпо́дь.

Сего́ ра́ди сiя́ рече́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ къ пасу́щымъ люді́й мои́хъ: вы́ расточи́ли есте́ о́вцы моя́, и отверго́сте я́, и не посѣти́сте и́хъ, се́, а́зъ посѣщу́ на ва́съ по лука́вству умышле́нiй ва́шихъ, рече́ Госпо́дь:

и а́зъ соберу́ оста́нки ста́да моего́ от всѣ́хъ земе́ль, въ ня́же изверго́хъ и́хъ та́мо, и возвращу́ и́хъ къ селе́ниемъ и́хъ, и возрасту́тъ и умно́жатся.

И возста́влю надъ ни́ми па́стыри, и упасу́тъ и́хъ, и не убоя́тся ктому́, ниже́ ужа́снутся, и ни еди́нъ поги́бнетъ от числа́, рече́ Госпо́дь.

Се́, дні́е гряду́тъ, глаго́летъ Госпо́дь, и возста́влю дави́ду восто́къ пра́ведный, и ца́рствовати бу́детъ Ца́рь и прему́дръ бу́детъ и сотвори́тъ су́дъ и пра́вду на земли́:

во дне́хъ его́ спасе́тся Иу́да, и Изра́иль пребу́детъ въ наде́жди, и сiе́ и́мя ему́, и́мже нареку́тъ его́: Госпо́дь пра́веденъ на́шъ.

Сего́ ра́ди, се́, дні́е гряду́тъ, рече́ Госпо́дь, и не реку́тъ ктому́: живе́тъ Госпо́дь, и́же изведе́ сы́ны Изра́илевы от земли́ Еги́петскiя:

но: живе́тъ Госпо́дь, и́же изведе́ и преведе́ сѣ́мя до́му Изра́илева от земли́ сѣ́верски и от всѣ́хъ земе́ль, въ ня́же изве́рже и́хъ та́мо, и обита́ти и́мутъ въ земли́ свое́й.

О проро́цѣхъ сотре́но е́сть се́рдце мое́ во мнѣ́, вострепета́ша вся́ ко́сти моя́, бы́хъ я́ко му́жъ пiя́нъ и я́ко человѣ́къ, его́же одолѣ́ вино́, от лица́ Госпо́дня и от лица́ благолѣ́пiя сла́вы его́.

Я́ко прелюбодѣя́ньми испо́лнена е́сть земля́, я́ко от лица́ и́хъ пла́кася земля́, изсхо́ша па́жити пусты́нныя: и бы́сть тече́нiе и́хъ лука́во, и крѣ́пость и́хъ та́кожде.

Поне́же проро́къ и свяще́нникъ оскверни́шася, и въ дому́ мое́мъ обрѣто́хъ лука́вство и́хъ, рече́ Госпо́дь:

того́ ра́ди пу́ть и́хъ бу́детъ и́мъ по́лзокъ во тмѣ́, и по́ткнутся и паду́тъ въ не́мъ: наведу́ бо на ни́хъ зла́я въ лѣ́то посѣще́нiя и́хъ, рече́ Госпо́дь.

И во проро́цѣхъ самарі́йскихъ ви́дѣхъ беззако́нiя: проро́чествоваху чрезъ Ваа́ла и прельща́ху лю́ди моя́ Изра́иля.

И во проро́цѣхъ Иерусали́мскихъ ви́дѣхъ ужа́сная, прелюбодѣ́йствующихъ и ходя́щихъ во лжи́ и скрѣпля́ющихъ ру́ки стропти́вымъ, да не отврати́тся кі́йждо от пути́ своего́ лука́ваго: бы́ша мнѣ́ вси́ а́ки Cодо́мъ, и обита́ющiи въ не́мъ я́ко Гомо́рръ.

Сего́ ра́ди та́ко рече́ Госпо́дь си́лъ ко проро́комъ: се́, а́зъ напита́ю и́хъ пелы́немъ и напою́ и́хъ же́лчiю, от проро́ковъ бо Иерусали́мскихъ изы́де оскверне́нiе на всю́ зе́млю.

Сiя́ глаго́летъ Госпо́дь си́лъ: не слу́шайте слове́съ проро́ковъ, и́же проро́чествуютъ ва́мъ и прельща́ютъ ва́съ: видѣ́нiе от се́рдца своего́ глаго́лютъ, а не от у́стъ Госпо́днихъ.

Глаго́лютъ отверга́ющымъ мя́: глаго́ла Госпо́дь, ми́ръ бу́детъ ва́мъ: и всѣ́мъ, и́же хо́дятъ въ по́хотехъ свои́хъ, и вся́кому, ходя́щему въ стропти́вствѣ се́рдца своего́, реко́ша: не прiи́дутъ на ва́съ зла́я.

Кто́ бо бы́сть въ совѣ́тѣ Госпо́дни, и ви́дѣ и слы́ша словеса́ его́? кто́ вня́тъ сло́во его́ и слы́ша?

Се́, бу́ря от Го́спода и я́рость исхо́дитъ въ сотрясе́нiе, устреми́вшися прiи́детъ на нечести́выя.

И ктому́ не возврати́тся я́рость Госпо́дня, до́ндеже сотвори́тъ сiе́ и до́ндеже соверши́тъ помышле́нiе се́рдца своего́. Въ послѣ́днiя дни́ уразумѣ́ете совѣ́тъ его́.

Не посыла́хъ проро́ки, а они́ теча́ху: не глаго́лахъ къ ни́мъ, и ті́и проро́чествоваху.

И а́ще бы ста́ли въ совѣ́тѣ мое́мъ, слы́шана сотвори́ли бы словеса́ моя́ и отврати́ли бы люді́й мои́хъ от пути́ и́хъ лука́ваго и от начина́нiй и́хъ лука́выхъ.

Бо́гъ приближа́яйся а́зъ е́смь, глаго́летъ Госпо́дь, а не Бо́гъ издале́ча {Евр.: еда́ Бо́гъ бли́зъ су́щiй а́зъ е́смь, рече́ Госпо́дь, а не Бо́гъ издале́ча?}

А́ще утаи́тся кто́ въ сокрове́нныхъ, и а́зъ не узрю́ ли его́? рече́ Госпо́дь. Еда́ не́бо и зе́млю не а́зъ наполня́ю? рече́ Госпо́дь.

Слы́шахъ, я́же глаго́лютъ проро́цы, проро́чествующе во и́мя мое́ лжу́ и глаго́люще: ви́дѣхъ со́нъ, [ви́дѣхъ со́нъ].

Доко́лѣ бу́детъ въ се́рдцы проро́ковъ прорица́ющихъ лжу́ и проро́чествующихъ льще́нiя се́рдца своего́,

мы́слящихъ, да забве́нъ бу́детъ зако́нъ мо́й въ со́нiихъ и́хъ, я́же вѣща́ютъ кі́йждо и́скреннему своему́, я́коже забы́ша отцы́ и́хъ и́мя мое́ ра́ди Ваа́ла?

Проро́къ, и́же и́мать сновидѣ́нiе, да вѣща́етъ сновидѣ́нiе свое́, а и́же и́мать сло́во мое́, да глаго́летъ сло́во мое́ во и́стинѣ. Что́ пле́вы ко пшени́цѣ? та́ко сло́во мое́, рече́ Госпо́дь.

Еда́ словеса́ моя́ не су́ть я́коже о́гнь горя́щь, рече́ Госпо́дь, и я́ко мла́тъ сотры́ющь ка́мень?

Сего́ ра́ди, се́, а́зъ ко проро́комъ, рече́ Госпо́дь, и́же кра́дутъ словеса́ моя́ кі́йждо от и́скренняго своего́.

Се́, а́зъ на проро́ки, глаго́летъ Госпо́дь, износя́щыя проро́чествiя язы́комъ и дре́млющыя дрема́нiе свое́.

Се́, а́зъ на проро́ки, прорица́ющыя со́нiе лжи́во, рече́ Госпо́дь, и провѣща́ша та́, и прельсти́ша лю́ди моя́ во лжа́хъ свои́хъ и во пре́лестехъ свои́хъ, а́зъ же не посла́хъ и́хъ, ни заповѣ́дахъ и́мъ, и по́льзою не упо́льзуютъ люді́й си́хъ, [рече́ Госпо́дь].

И а́ще вопро́сятъ лю́дiе сі́и, или́ проро́къ, или́ свяще́нникъ, реку́ще: ко́е [е́сть] бре́мя Госпо́дне? и рече́ши къ ни́мъ: вы́ есте́ бре́мя, и пове́ргу ва́съ, рече́ Госпо́дь.

И проро́къ, и свяще́нникъ, и лю́дiе, и́же реку́тъ: бре́мя Госпо́дне, посѣщу́ ме́стiю на му́жа того́ и на до́мъ его́.

Си́це рцы́те кі́йждо ко и́скреннему и ко бра́ту своему́: что́ отвѣща́ Госпо́дь? и что́ глаго́ла Госпо́дь?

И бре́мя Госпо́дне не помяне́тся ктому́, и́бо бре́мя бу́детъ кому́ждо сло́во его́: и преврати́сте словеса́ Бо́га жива́го, Го́спода си́лъ, Бо́га на́шего.

Сiя́ рцы́ ко проро́ку: что́ отвѣща́ тебѣ́ Госпо́дь? и что́ глаго́ла Госпо́дь?

А́ще же рече́те: бре́мя Госпо́дне: сего́ ра́ди та́ко рече́ Госпо́дь: поне́же рекли́ есте́ глаго́лъ се́й бре́мя Госпо́дне, и посла́хъ къ ва́мъ, рекі́й: не глаго́лите бре́мя Госпо́дне:

сего́ ра́ди, се́, а́зъ возму́ и пове́ргу ва́съ и гра́дъ, его́же да́хъ ва́мъ и отце́мъ ва́шымъ, от лица́ моего́,

и да́мъ ва́съ въ поноше́нiе вѣ́чное и въ срамоту́ вѣ́чную, я́же никогда́ забве́нiемъ загла́дится.

И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и втори́цею, то́йже бя́ше еще́ свя́занъ во дворѣ́ темни́чнѣмъ, глаго́ля:

та́ко рече́ Госпо́дь, творя́й зе́млю и устроя́яй ю́, е́же испра́вити ю́, Госпо́дь и́мя ему́:

возопі́й ко мнѣ́, и отвѣща́ю ти́ и возвѣщу́ тебѣ́ вели́кая и крѣ́пкая, и́хже не разумѣ́лъ еси́.

Я́ко та́ко рече́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ о домѣ́хъ гра́да сего́ и о хра́мѣхъ царя́ Иу́дина, расте́рзанныхъ на остро́ги и на забра́ла,

е́же проти́витися ко халде́емъ, и напо́лню его́ ме́ртвыми человѣ́ки, и́хже порази́хъ во гнѣ́вѣ мое́мъ и въ я́рости мое́й, и отврати́хъ лице́ мое́ от ни́хъ всѣ́хъ ра́ди зло́бъ и́хъ.

Се́, а́зъ наведу́ на ня́ срастѣ́нiе я́звы и исцѣле́нiе, и изврачу́ю я́ и явлю́ и́мъ, е́же слу́шати, и исцѣлю́ я́ и сотворю́ и́мъ ми́ръ и вѣ́ру:

и обращу́ преселе́нiе Иу́дино и преселе́нiе Изра́илево, и согражду́ я́, я́коже и пре́жде,

и очи́щу я́ от всѣ́хъ непра́вдъ и́хъ, и́миже согрѣши́ша ми́, и ми́лостивъ бу́ду всѣ́мъ непра́вдамъ и́хъ, и́миже отступи́ша от мене́.

И бу́детъ въ весе́лiе и во хвалу́ и въ вели́чiе всѣ́мъ лю́демъ земли́, и́же услы́шатъ вся́ благоты́, я́же а́зъ сотворю́ и́мъ, и убоя́тся, и огорча́тся о всѣ́хъ благота́хъ и о все́мъ ми́рѣ, его́же а́зъ сотворю́ и́мъ.

Та́ко рече́ Госпо́дь: еще́ услы́шится въ се́мъ мѣ́стѣ, о не́мже вы́ глаго́лете: пу́сто е́сть от человѣ́къ и от ско́тъ, во градѣ́хъ Иу́диныхъ и внѣ́ Иерусали́ма, опустѣ́вшихъ, поне́же нѣ́сть человѣ́ка, ни скота́,

гла́съ весе́лiя и гла́съ ра́дости, гла́съ жениха́ и гла́съ невѣ́сты, гла́съ глаго́лющихъ: исповѣ́дайтеся Го́сподеви Вседержи́телю, я́ко бла́гъ Госпо́дь, я́ко въ вѣ́къ ми́лость его́: и принесу́тъ да́ры похвале́нiя въ до́мъ Госпо́день, я́ко возвращу́ все́ преселе́нiе земли́ тоя́ по пре́жнему, рече́ Госпо́дь.

Та́ко глаго́летъ Госпо́дь си́лъ: еще́ бу́дутъ на се́мъ мѣ́стѣ пустѣ́мъ, за е́же не бы́ти человѣ́ку, ни скоту́, во всѣ́хъ градѣ́хъ его́ обита́лища пастухо́въ пасу́щихъ о́вцы,

во градѣ́хъ го́рнихъ и во градѣ́хъ по́льныхъ, и во градѣ́хъ наге́въ и въ земли́ Венiами́ни, и во окре́стныхъ Иерусали́ма и во градѣ́хъ Иу́диныхъ, еще́ по́йдутъ о́вцы къ руцѣ́ исчисля́ющаго, глаго́летъ Госпо́дь.

Се́, дні́е гряду́тъ, рече́ Госпо́дь, и возста́влю сло́во благо, е́же глаго́лахъ къ до́му Изра́илеву и къ до́му Иу́дину.

Во дне́хъ о́нѣхъ и въ то́ вре́мя произрасти́ти сотворю́ дави́ду отра́сль пра́вды, и сотвори́тъ су́дъ и пра́вду на земли́.

Во дне́хъ о́нѣхъ спасе́нъ бу́детъ Иу́да, и Иерусали́мъ пребу́детъ въ наде́жди: и сiе́ е́сть и́мя, и́мже нареку́тъ его́: Госпо́дь пра́веденъ на́шъ.

Та́ко бо рече́ Госпо́дь: не оскудѣ́етъ от дави́да му́жъ сѣдя́й на престо́лѣ до́му Изра́илева:

и от жерце́въ и от леви́товъ не поги́бнетъ му́жъ от лица́ моего́, принося́й всесожже́нiя и да́ръ и творя́й же́ртвы по вся́ дни́.

И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и глаго́ля:

та́ко глаго́летъ Госпо́дь: мо́жетъ ли разори́тися завѣ́тъ мо́й со дне́мъ и завѣ́тъ мо́й съ но́щiю, е́же не бы́ти дню́ и но́щи во вре́мя свое́?

то́ и завѣ́тъ мо́й разори́тся съ дави́домъ рабо́мъ мои́мъ, е́же не бы́ти от него́ сы́ну ца́рствующу на престо́лѣ его́, и съ Леви́ты и свяще́нники рабы́ мои́ми.

Я́коже сочте́ны бы́ти не мо́гутъ звѣ́зды небе́сныя, ни измѣ́ренъ бы́ти песо́къ морскі́й, та́ко умно́жу сѣ́мя раба́ моего́ дави́да и леви́ты служи́тели моя́.

И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и глаго́ля:

еда́ не ви́дѣлъ еси́, что́ реко́ша лю́дiе сі́и, глаго́люще: два́ наро́да, и́хже избра́ Госпо́дь, и се́, отве́рже я́: и преогорчи́ша люді́й мои́хъ, [сего́ ра́ди] я́ко да не бу́детъ ктому́ наро́дъ предъ ни́ми?

Та́ко рече́ Госпо́дь: не положи́хъ ли у́бо завѣ́та моего́ между́ дне́мъ и но́щiю и зако́новъ небеси́ и земли́?

Тогда́ и сѣ́мя Иа́ковле и дави́да раба́ моего́ отве́ргу, е́же не прiя́ти от сѣ́мене его́ князе́й сѣ́мене Авраа́ма и Исаа́ка и Иа́кова: я́ко па́ки возвращу́ плѣ́нъ и́хъ и поми́лую и́хъ.

Грузинский

Языки

ვაი მწყემსებს, რომლებიც ღუპავენ და ფანტავენ ჩემი სამწყსოს ცხვარს, ამბობს უფალი.

ამიტომ ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი, მწყემსებზე, რომლებიც მწყესავენ ჩემს ერს: თქვენ გაფანტეთ ჩემი ცხვარი, თქვენ გარეკეთ იგი და ყური არ უგდეთ. აჰა, მე ვუგდებ ყურს თქვენს ბოროტ საქციელს, ამბობს უფალი.

მე თავად მოვუყრი თავს ჩემს ცხვარს ყველა ქვეყნიდან, სადაც გავყარე ისინი. დავაბრუნებ მათ თავიანთ საძოვარზე, ინაყოფიერებენ და იმრავლებენ.

დავუყენებ მწყემსებს და ისინი დამწყესავენ მათ, აღარ შეშინდებიან, არ დაფრთხებიან, არ დაიკარგებიან, ამბობს უფალი.

აჰა, დადგება ჟამი, ამბობს უფალი, და აღვუდგენ დავითს მართალ მორჩს; მეფედ იმეფებს და ბრძნულად მოიქცევა; გააჩენს სამართალს და სიმართლეს ქვეყანაში.

მის დროს თავს დაიხსნის იუდა და იმედიანად იცხოვრებს ისრაელი; ეს იქნება მისი სახელი, რომელსაც დაარქმევენ: უფალია ჩვენი სიმართლე.

ამიტომ, აჰა, დადგება ჟამი, ამბობს უფალი, და აღარ იტყვიან: ვფიცავ უფალს, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოიყვანაო ისრაელიანები,

არამედ: ვფიცავ უფალს, რომელმაც გამოიყვანა და რომელმაც მოიყვანა ისრაელის სახლის თესლი ჩრდილოეთის ქვეყნიდან და ყველა ქვეყნიდან, სადაც გავყარე ისინი. და იცხოვრებენ თავიანთ მიწებზე.

წინასწარმეტყველთა გამო მისკდება გული მკერდში და მტეხს ძვლები; მთვრალი კაცივით ვარ, ღვინო რომ მორევია, უფლის გულისთვის, მისი წმიდა სიტყვებისთვის.

რადგან გარყვნილი ხალხით გაივსო ქვეყანა; რადგან წყევლისაგან მოთქვამს მიწა, გადახმა უდაბნოს საძოვრები. ბოროტია მათი ზრახვები, მათი ძლიერება უკეთურებაა.

რადგან გაირყვნენ წინასწარმეტყველნიც და მღვდლებიც; ჩემს სახლშიც კი ვპოულობ მათ ნაავკაცარს, ამბობს უფალი.

ამიტომაც მოლიპული იქნება მათი გზები სიბნელეში, წაიფორხილებენ და დაეცემიან; რადგან უბედურებას მოვუტან მათ განკითხვის წელს, ამბობს უფალი.

სამარიის წინასწარმეტყველთა შორისაც დავინახე სისაძაგლე: ბაალის სახელით ქადაგებდნენ და აცთუნებდნენ ჩემს ერს - ისრაელს.

იერუსალიმის წინასწარმეტყველთა შორისაც ვხედავ სიბილწეს: გარყვნილებას მისდევენ და ცრუობენ, უკეთურთა მხარი უჭირავთ, რომ არცერთი მათგანი არ მოიქცეს თავის უკეთურობისგან. სოდომივით გახდნენ ჩემთვის ყველანი და გომორასავით - მისი მცხოვრებნი.

ამიტომ ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი წინასწარმეტყველებაზე: აჰა, შევაჭმევ მათ აბზინდას და შევასმევ მწარე წყალს, რადგან იერუსალიმის წირსწარმეტყველთაგან მოდის ცთუნება მთელს ქვეყანაში.

ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, არ შეისმინოთ წინასწარმეტყველთა სიტყვები, რასაც გიწინასწარმეტყველებენ, გაცთუნებენ ისინი, მოგონილ ხილვებს გიქადაგებენ, არა უფლისმიერს.

ეუბნებიან ჩემს მაგინებლებს: უფალმა თქვა, მშვიდობა გექნებათო. და ყველას, ვინც თავის გულისთქმას აჰყოლია, ეუბნებიან: უბედურება არ დაგემართებათო.

რადგან ვინ იდგა უფლის საბჭოში, ვინ ხედავდა და ისმენდა მის სიტყვას? ვინ უგდებდა ყურს მის სიტყვას და ესმოდა?

აჰა, უფლის ქარიშხალი - რისხვა ამოვარდა! ქარბორბალა დაუბერავს და ბოროტეულთ დაატყდება თავს.

არ გაბრუნდება უფლის რისხვა, ვიდრეარ შეასრულებს, ვიდრე არ მიაღწევს განზრახულს. უკანასკნელ დღეებში მიხვდებით ცხადად.

მე არ გამომიგზავნია წინასწარმეტყველნი, თავად გამოიქცნენ; არაფერი მითქვამს მათთვის, თავისით წინასწარმეტყველებენ.

ჩემს საბჭოში რომ მდგარიყვნენ, ჩემს ერს გამოუცხადებდნენ ჩემს სიტყვებს და მოაქცევდნენ მათ ბოროტი გზიდან და ავკაცობიდან.

განა მხოლოდ ახლოდანა ვარ ღმერთი? ამბობს უფალი, განა შორიდან არა ვარ ღმერთი?

სამალავშიც რომ დაიმალოს კაცი, ვერ დავინახავ? ამბობს უფალი. განა მე არ ვავსებ ცასა და მიწას? ამბობს უფალი.

გავიგონე, რაც თქვეს წინასწარმეტყველებმა, სიცრუეს რომ ქადაგებენ ჩემი სახელით: მესიზმრა, მესიზმრაო!

როდემდის უნდა იყოს ასე წინასწარმეტყველთა გული, სიცრუეს რომ ქადაგებენ, საკუთარი ცბიერი გულის წინასწარმეტყველნი რომ არიან?

ცდილობენ დაავიწყონ ჩემს ერს ჩემი სახელი თავიანთი ზმანებით, რომელთაც ერთმანეთს უყვებიან, როგორც მათმა მამა-პაპამ დაივიწყა ჩემი სახელი ბაალის გამო.

წინასწარმეტყველმა, ვისაც სიზმარი აქვს, იამბოს სიზმარი; ვისაც ჩემი სიტყვა აქვს, რწმენით ილაპარაკოს ჩემი სიტყვა. სად ბზე და სად ხორბალი? ამბობს უფალი.

განა ცეცხლივით არ არის ჩემი სიტყვა? ამბობს უფალი. უროსავით, კლდეს რომ ანგრევს?

ამიტომ, აჰა, თავს ვესხმი წინასწარმეტყველებს, ამბობს უფალი, ერთმანეთს რომ პარავენ ჩემს სიტყვებს.

აჰა, თავს ვესხმი წინასწარმეტყველებს, ამბობს უფალი, თავსას რომ ლაპარაკობენ და ამბობენ, უფლის ნათქვამიაო.

აჰა, თავს ვესხმი წინასწარმეტყველებს, ცრუ სიზმრებს რომ ხედავენ, ამბობს უფალი. ყვებიან მათ და აცთუნებენ ჩემს ერს თავიანთი ტყუილებით და ტრაბახით. მე კი არ გამომიგზავნია ისინი, არც არაფერი მიბრძანებია მათთვის, არც არაფერში არგიან ამ ხალხს, ამბობს უფალი.

თუ შეგეკითხება ეს ხალხი ან წინასწარმეტყველთ, ან მღვდელი, რა არისო უფლის განაჩენი? უთხარი მათ, რა განაჩენია. მე მიგატოვებთ თქვენ, ამბობს უფალი.

თუ წინასწარმეტყველი, მღვდელი ან ერისკაცი იტყვის: უფლის განაჩენიაო, დავსჯი იმ კაცს და მის სახლს.

ასე უთხარით ერთიმეორეს; რა პასუხი იყო უფლისგან? რა თქვა უფალმა?

ხოლო უფლის განაჩენი მეტად აღარ ახსენოთ, რადგან განაჩენი იქნება ამ კაცისთვის მისი სიტყვა, რადგან თქვენ ასხვაფერებთ ცოცხალი ღმერთის, ცაბაოთ უფლის, ჩვენი ღმერთის სიტყვებს.

ასე უთხარი წინასწარმეტყველს: რა გიძასუხა უფალმა? რა თქვა უფალმა?

თუ იტყვით, უფლის განაჩენიაო, ასე ამბობს უფალი: იმის გამო, რომ ამბობთ ამ გამოთქმას - უფლის განაჩენიაო, მე კი შემოგითვალეთ, ნუ ამბობთ-მეთქი, უფლის განაჩენიაო,

სრულიად დაგივიწყებთ და დაგაგდებთ თქვენ და ამ ქალაქს, რომელიც თქვენთვის და თქვენი მამა-პაპისთვის მქონდა მოცემული;

ჩაგაგდებთ სამუდამო სირცხვილში და სამუდამო დამცირებაში, რაც არასოდეს იქნება დავიწყებული.

იყო უფლის სიტყვა იერემიას მიმართ მეორეგზის, როცა ჯერ კიდევ საყრობილეში იყო დამწყვდეული.

ასე ამბობს უფალი, რომელმაც შექმნა მიწა, და უფალი, რომელმაც გამოსახა იგი, რათა დაეფუძნებინა. უფალია მისი სახელი.

დამიძახე და პასუხს გაგცემ და გამოგიცხადებ დიდსა და მიუწვდომელ რასმე, რაც აქამდე არ იცოდით.

რადგან ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი, ამ ქალაქის სახლებზე და იუდას მეფის სახლებზე, რომლებიც დაინგრა მიწაყრილებისა და მახვილის წინაშე,

როცა მოვიდნენ ქალდეველები საბრძოლველად და მათ ასავსებად ადამიანთა გვამებით, რომელნიც მე გავწყვიტე რისხვითა და წყრომით, რადგან მათი ბოროტების გამო პირი შევაქციე ამ ქალაქს.

აჰა, შევუხორცებ მას ჭრილობას და განვკურნავ, მოვარჩენ მათ და გამოვუჩენ მათ უზომო მშვიდობასა და სიმტკიცეს;

დავაბრუნებ იუდას და ისრაელის წარტაცებულს და წინანდებურად ავაშენებ მათ.

გავწმედ მათ ყოველგვარი დანაშაულისგან, რითაც შემცოდეს, და ვაპატიებ ყოველგვარ დანაშაულს, რითაც შემცოდეს და განმიდგნენ.

სიხარულის წყაროდ იქცევა ჩემთვის იერუსალიმი და საქებ-სადიდებლად - ქვეყნის ხალხებისთვის, რომლებიც გაიგებენ ყველა სიკეთეს, რასაც გავუკეთებ მას. შეშინდებიან და თავზარი დაეცემათ ყველა იმ სიკეთისა და კეთილდღეობის გამო, რასაც მას მოვუტან.

ასე ამბობს უფალი: კვლავ გაისმება ამ ადგილას, რომლის გამოც ამბობთ, გაუდაბურდაო, არც კაცი, არც პირუტყვი არ ჭაჭანებსო, - იუდას ქალაქებში და იერუსალიმის ქუჩებში, აწ უკაცრიელში, სადაც არც კაცი, არც პირუტყვი არ ჭაჭანებს,

ხმა სიხარულისა და ხმა შვებისა, ხმა სიძისა და ხმა პატარძლისა, ხმა, რომელიც იტყვის: მადლი მოახსენეთ ცაბაოთ უფალს, რადგან კეთილია უფალი და მადლი მისი სამარადისო! და მიიტანენ სამადლობელ მსხვერპლს უფლის სახლში, რადგან დავაბრუნებ ქვეყნიდან წარტყვენილებს, როგორც თავიდანვე იყვნენ, ამბობს უფალი.

ასე ამბობს ცაბაოთ უდგლი: ამ გაუდაბურებულ ადგილზე და მის ქალაქებში, სადაც არ ჭაჭანებს არც ვაცი, არც პირუტყვი, კვლავ გაჩნდება მწყემსთა ბინები, მათი ჯოგის სადგომები.

მთისა და ბარის ქალაქებში, სამხრეთის ქალაქებში, ბენიამინის მხარეში, იერუსალიმის შემოგარენში და იუდას ქალაქებში კვლავ გაივლის ცხვარი მისი დამთვლელის ხელში, ამბობს უფალი.

აჰა, დგება ჟამი, ამბობს უფალი, როცა უნდა ავახდინოთ სასიკეთო სიტყვა, რასაც ისრაელის სახლს და იუდას სახლს დავპირდი.

იმ დღეებში და იმჟამად აღმოვუცენებ დავითს ჭეშმარიტ მორჩს და გავაჩენ სამართალს და სიმართლეს ქვეყანაში.

იმ ხანებში თავს დაიხსნის იუდა და საიმედოდ დამკვიდრდება იერუსალიმი და ეს იქნება მისი სახელი: უფალი ხსნაა ჩვენი.

რადგან ასე ამბობს უფალი: არ მოაკლდება მემკვიდრე დავითს, ისრაელის სახლის ტახტზე მჯდომარე.

არ მოაკლდებათ ლევიანთა მღვდლებს მემკვიდრე, ჩემს წინაშე აღსავლენის შემწირველი, ძღვენის მკმეველი და საკლავის მიმტანი სამარადისოდ.

იყო უფლის სიტყვა იერემიას მიმართ ნათქვამი:

ასე ამბობს უფალი: თუ შეგეძლებათ დაარღვიოთ ჩემი აღთქმა დღის მიმართ და ჩემი აღთქმა ღამის მიმართ, რომ თავის დროზე არ ენაცვლებოდეს ერთმანეთს დღე და ღამე,

მაშინ დაირღვევა ჩემი აღთქმაც დავითთან - ჩემს მორჩილთან, რომ აღარ ეყოლოს ძე მის ტახტზე გასამეფებელი, და ლევიან მღვდლებთან - ჩემს მსახურებთან.

როგორც ცის მხედრობაა აღურაცხელი და ზღვის ქვიშაა განუზომელი, ასევე გავამრავლებ ჩემი მორჩილის - დავითის თესლს, და ლევიანებს, რომლებიც მემსახურებიან მე.

იყო უფლის სიტყვა იერემიას მიმართ ნათქვამი:

ხომ დაინახე, რას ამბობს ეს ხალხი: მოიშორაო უფალმა თავისი რჩეული ორი ტომი? ისე შეიძულეს ჩემი ერი, რომ ხალხადაც აღარ მიაჩნიათ.

ასე თქვა უფალმა: რომ არ დამედო ჩემი აღთქმა დღის მიმართ და ღამის მიმართ, და წესი ცისა და მიწისთვის,

მაშინ იაკობისა და დავითის - ჩემი მორჩილის მოდგმასაც მოვიძულებდი და არ ავიყვანდი მისი თესლიდან ხელმწიფეებს აბრაამის, ისაკის და იაკობის თესლისთვის, რადგან ვაპირებ დავაბრუნო მათი წარტყვევნილნი და შევიწყალო ისინი.