Скрыть
27:1
27:4
27:8
27:10
27:11
27:12
27:17
27:18
27:21
Синодальный
1 Повеление всем народам стать под ярмо Навуходоносора. 12 Предупреждение Иуде, чтобы подчиниться Навуходоносору.
В начале царствования Иоакима*, сына Иосии, царя Иудейского, было слово сие к Иеремии от Господа: //*Седекии.
так сказал мне Господь: сделай себе узы и ярмо и возложи их себе на выю;
и пошли такие же к царю Идумейскому, и к царю Моавитскому, и к царю сыновей Аммоновых, и к царю Тира, и к царю Сидона, через послов, пришедших в Иерусалим к Седекии, царю Иудейскому;
и накажи им сказать государям их: так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев: так скажите государям вашим:
Я сотворил землю, человека и животных, которые на лице земли, великим могуществом Моим и простертою мышцею Моею, и отдал ее, кому Мне благоугодно было.
И ныне Я отдаю все земли сии в руку Навуходоносора, царя Вавилонского, раба Моего, и даже зверей полевых отдаю ему на служение.
И все народы будут служить ему и сыну его и сыну сына его, доколе не придет время и его земле и ему самому; и будут служить ему народы многие и цари великие.
И если какой народ и царство не захочет служить ему, Навуходоносору, царю Вавилонскому, и не подклонит выи своей под ярмо царя Вавилонского, – этот народ Я накажу мечом, голодом и моровою язвою, говорит Господь, доколе не истреблю их рукою его.
И вы не слушайте своих пророков и своих гадателей, и своих сновидцев, и своих волшебников, и своих звездочетов, которые говорят вам: «не будете служить царю Вавилонскому».
Ибо они пророчествуют вам ложь, чтобы удалить вас из земли вашей, и чтобы Я изгнал вас и вы погибли.
Народ же, который подклонит выю свою под ярмо царя Вавилонского и станет служить ему, Я оставлю на земле своей, говорит Господь, и он будет возделывать ее и жить на ней.
И Седекии, царю Иудейскому, я говорил всеми сими словами и сказал: подклоните выю свою под ярмо царя Вавилонского и служите ему и народу его, и будете живы.
Зачем умирать тебе и народу твоему от меча, голода и моровой язвы, как изрек Господь о том народе, который не будет служить царю Вавилонскому?
И не слушайте слов пророков, которые говорят вам: «не будете служить царю Вавилонскому»; ибо они пророчествуют вам ложь.
Я не посылал их, говорит Господь; и они ложно пророчествуют именем Моим, чтоб Я изгнал вас и чтобы вы погибли, – вы и пророки ваши, пророчествующие вам.
И священникам и всему народу сему я говорил: так говорит Господь: не слушайте слов пророков ваших, которые пророчествуют вам и говорят: «вот, скоро возвращены будут из Вавилона сосуды дома Господня»; ибо они пророчествуют вам ложь.
Не слушайте их, служите царю Вавилонскому и живите; зачем доводить город сей до опустошения?
А если они пророки, и если у них есть слово Господне, то пусть ходатайствуют пред Господом Саваофом, чтобы сосуды, остающиеся в доме Господнем и в доме царя Иудейского и в Иерусалиме, не перешли в Вавилон.
Ибо так говорит Господь Саваоф о столбах и о медном море и о подножиях и о прочих вещах, оставшихся в этом городе,
которых Навуходоносор, царь Вавилонский, не взял, когда Иехонию, сына Иоакима, царя Иудейского, и всех знатных Иудеев и Иерусалимлян вывел из Иерусалима в Вавилон,
ибо так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев, о сосудах, оставшихся в доме Господнем и в доме царя Иудейского и в Иерусалиме:
они будут отнесены в Вавилон и там останутся до того дня, когда Я посещу их, говорит Господь, и выведу их и возвращу их на место сие.
Церковнославянский (рус)
Въ нача́лѣ ца́р­ст­ва Иоаки́ма сы́на Иосі́ина, царя́ Иу́дина, бы́сть сло́во сiе́ ко иеремі́и от­ Го́спода глаго́ля:
та́ко рече́ Госпо́дь: сотвори́ себѣ́ у́зы и кла́ды и воз­ложи́ на вы́ю свою́,
и да по́слеши я́ ко царю́ Идуме́йску и ко царю́ Моа́вску и ко царю́ сыно́въ Аммо́нихъ, и ко царю́ ти́рску и ко царю́ Сидо́нску, въ руку́ посло́въ и́хъ иду́щихъ срѣ́тенiемъ сво­и́мъ во Иерусали́мъ ко седекі́и царю́ Иу́дину,
и завѣща́й и́мъ ко господе́мъ и́хъ рещи́: та́ко рече́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ: та́ко рцы́те ко господе́мъ сво­и́мъ:
а́зъ сотвори́хъ зе́млю и человѣ́ка и скоты́, я́же на лицы́ земли́, крѣ́постiю мо­е́ю вели́кою и мы́шцею мо­е́ю высо́кою, и да́мъ ю́, ему́же бу́детъ уго́дно предъ очи́ма мо­и́ма.
И ны́нѣ а́зъ да́хъ всю́ зе́млю сiю́ въ ру́цѣ Навуходоно́сору царю́ Вавило́нску, да ему́ рабо́таютъ, и звѣ́ри се́лныя да́хъ дѣ́лати ему́:
и послу́жатъ ему́ вси́ язы́цы и сы́ну его́ и сы́ну сы́на его́, до́ндеже прiи́детъ вре́мя земли́ его́ и его́ самого́, и послу́жатъ ему́ мно́зи наро́ди и ца́рiе вели́цы:
страна́ же и ца́р­ст­во, ели́цы а́ще не порабо́таютъ царю́ Вавило́нску и ели́цы не вдѣ́жутъ вы́и сво­ея́ въ яре́мъ царя́ Вавило́нска, мече́мъ и гла́домъ посѣщу́ и́хъ, рече́ Госпо́дь, до́ндеже сконча́ют­ся въ руцѣ́ его́.
Вы́ же не слу́шайте лжепроро́къ ва́шихъ и волхву́ющихъ ва́мъ и ви́дящихъ со́нiя ва́мъ, ни чарова́нiй ва́шихъ, ни обая́телей ва́шихъ глаго́лющихъ: не послу́жите царю́ Вавило́нскому:
я́ко лжу́ прорица́ютъ ті́и ва́мъ, е́же бы удали́тися ва́мъ от­ земли́ ва́­шея, изве́ргнути ва́съ и е́же поги́бнути ва́мъ.
Страна́ же, я́же скло́нитъ вы́ю свою́ подъ яре́мъ царя́ Вавило́нска и послу́житъ ему́, оста́влю ю́ на земли́ сво­е́й, глаго́летъ Госпо́дь: и ора́ти бу́детъ ю́ и всели́т­ся на не́й.
И ко седекі́и царю́ Иу́дину глаго́лахъ по всѣ́мъ словесе́мъ си́мъ, глаго́ля: склони́те вы́и ва́шя подъ и́го царя́ Вавило́нска и служи́те ему́ и лю́демъ его́, и жи́ви бу́дете:
почто́ умира́ете, ты́ и лю́дiе тво­и́, мече́мъ и гла́домъ и мо́ромъ, я́коже рече́ Госпо́дь ко страна́мъ, не хотѣ́в­шымъ служи́ти царю́ Вавило́нску?
не послу́шайте сло́въ проро́ковъ глаго́лющихъ ва́мъ: не послу́жите царю́ Вавило́нску:
я́ко непра́ведно ті́и прорица́ютъ ва́мъ: я́ко не посла́хъ и́хъ, рече́ Госпо́дь, ті́и же прорица́ютъ и́менемъ мо­и́мъ о непра́вдѣ, е́же бы погуби́ти ва́съ, и поги́бнете вы́ и проро́цы ва́ши, прорица́ющiи ва́мъ о непра́вдѣ ло́жная.
Ва́мъ и всѣ́мъ лю́демъ си́мъ и жерце́мъ глаго́лахъ, рекі́й: та́ко рече́ Госпо́дь: не слу́шайте слове́съ проро́ческихъ, прорица́ющихъ ва́мъ лжу́ и глаго́лющихъ: се́, сосу́ди до́му Госпо́дня воз­вратя́т­ся от­ Вавило́на ны́нѣ вско́рѣ: я́ко лжу́ прорица́ютъ ва́мъ,
не послу́шайте и́хъ, но служи́те царю́ Вавило́нскому, да жи́ви бу́дете. Вску́ю даете́ гра́дъ се́й въ запустѣ́нiе?
А́ще су́ть проро́цы и е́сть сло́во Госпо́дне въ ни́хъ, да предста́нутъ Го́споду Вседержи́телю, да не от­и́дутъ сосу́ди, оста́в­шiися въ дому́ Госпо́дни и въ дому́ царя́ Иу́дина и во Иерусали́мѣ, въ Вавило́нъ.
Та́ко бо глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель о столпѣ́хъ и о умыва́лницѣ, и о подста́вахъ и о про́чихъ сосу́дѣхъ оста́в­шихся во гра́дѣ се́мъ,
и́хже не взя́ Навуходоно́соръ ца́рь Вавило́нскiй, егда́ пресели́ Иехоні́ю сы́на Иоаки́мова, царя́ Иу́дина, изъ Иерусали́ма въ Вавило́нъ, и вся́ старѣ́йшины Иу́дины и Иерусали́мли.
Та́ко бо глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель Бо́гъ Изра́илевъ о сосу́дѣхъ оста́в­шихся въ дому́ Госпо́дни и въ дому́ царя́ Иу́дина и во Иерусали́мѣ:
въ Вавило́нъ при­­несу́т­ся и та́мо бу́дутъ да́же до дне́ посѣще́нiя сво­его́, глаго́летъ Госпо́дь: и повелю́ при­­нести́ я́ и воз­врати́ти на мѣ́сто сiе́.
Paabeli kuninga ike on talutav
Juuda kuninga Sidkija, Joosija poja valitsemise alguses tuli Jeremijale Issandalt see sõna; ta ütles:
„Issand ütles mulle nõnda: Valmista enesele köidikud ja ikkepuud ning pane need enesele kaela!
Läkita siis need Edomi kuningale, Moabi kuningale, ammonlaste kuningale, Tüürose kuningale ja Siidoni kuningale käskjalgade kaudu, kes tulevad Jeruusalemma Juuda kuninga Sidkija juurde,
ja käsi neid öelda oma isandaile: Nõnda ütleb vägede Issand, Iisraeli Jumal: Öelge oma isandaile nõnda:
Mina olen teinud maa, inimesed ja loomad, kes maa peal on, oma suure rammu ja väljasirutatud käsivarre abil, ja ma annan need sellele, kes minu silmis õige on.
Ja nüüd annan ma kõik need maad oma sulase, Paabeli kuninga Nebukadnetsari kätte, ja ma annan temale ka metsloomad teda teenima.
Ja kõik rahvad peavad teenima teda ja tema poega ja pojapoega, kuni tuleb temagi aeg ja paljud rahvad ja suured kuningad sunnivad tedagi teenima.
Ja seda rahvast ja seda kuningriiki, kes tõrgub teenimast teda, Paabeli kuningat Nebukadnetsarit, ja kes ei anna oma kaela Paabeli kuninga ikke alla, seda rahvast ma nuhtlen mõõga ja nälja ja katkuga, ütleb Issand, kuni ma teen neile tema käe läbi lõpu.
Teie ärge kuulake oma prohveteid ja ennustajaid ning unenägusid, samuti mitte märkide seletajaid ja nõidu, kes teile räägivad ja ütlevad: Te ei hakka teenima Paabeli kuningat!
Sest nemad kuulutavad teile valet, selleks et teid eemaldada teie oma maalt, et mina peaksin teid ära tõukama, mistõttu te hukkute.
Aga selle rahva, kes viib oma kaela Paabeli kuninga ikke alla ja teenib teda, jätan ma tema oma maale, ütleb Issand, ja ta võib seda harida ning elada sel maal.
Ja Juuda kuningale Sidkijale rääkisin ma kõik needsamad sõnad, öeldes: Andke oma kaelad Paabeli kuninga ikke alla ja teenige teda ja tema rahvast, siis te jääte elama!
Miks peaksite surema, sina ja su rahvas, mõõga, nälja ja katku läbi, nõnda nagu Issand on tõotanud rahvale, kes ei taha teenida Paabeli kuningat?
Ja ärge kuulake nende prohvetite sõnu, kes teile räägivad ja ütlevad: „Te ei hakka teenima Paabeli kuningat!”, sest nad kuulutavad teile valet.
Sest mina ei ole neid läkitanud, ütleb Issand; ometi kuulutavad nad valet minu nimel, selleks et ma tõukaksin teid ära ja et te hukkuksite, teie ja need prohvetid, kes teile kuulutavad.
Ja preestritele ja kogu sellele rahvale ma rääkisin, öeldes: Nõnda ütleb Issand: Ärge kuulake oma prohvetite sõnu, kes teile kuulutavad, öeldes: „Vaata, Issanda koja riistad tuuakse nüüd varsti Paabelist tagasi”, sest nad kuulutavad teile valet!
Ärge kuulake neid, teenige Paabeli kuningat, siis te jääte elama! Miks peaks see linn saama varemeiks?
Kui nad siiski on prohvetid ja kui neil on Issanda sõna, siis nad palugu ometi vägede Issandat, et riistu, mis on jäänud Issanda kotta ja kuningakotta, ei viidaks Paabelisse!
Sest nõnda ütleb vägede Issand sammaste, vaskmere, aluste ja muude riistade kohta, mis on veel jäänud siia linna
ja mida Paabeli kuningas Nebukadnetsar ära ei võtnud, kui ta Jeruusalemmast viis Paabelisse vangi Juuda kuninga Jekonja, Joojakimi poja, ja kõik Juuda ja Jeruusalemma suurnikud,
sest nõnda ütleb vägede Issand, Iisraeli Jumal, riistade kohta, mis on jäänud Issanda kotta ja Juuda kuningakotta ja Jeruusalemma:
Need viiakse Paabelisse ja need jäävad sinna selle päevani, kui ma tunnen muret nende pärast, ütleb Issand, ja toon need ära ning panen tagasi siia paika!”
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible