Скрыть
26:1
26:4
26:7
26:8
26:12
26:14
26:16
26:17
26:21
26:22
Глава 27 
27:1
27:4
27:8
27:10
27:11
27:12
27:17
27:18
27:21
Глава 29 
29:1
29:3
29:4
29:5
29:6
29:11
29:15
29:16
29:20
29:23
29:24
29:25
29:26
29:27
29:29
29:30
Церковнославянский (рус)
Въ нача́лѣ ца́р­ст­ва Иоаки́ма сы́на Иосі́ина бы́сть сло́во сiе́ от­ Го́спода:
та́ко рече́ Госпо́дь: ста́ни во дворѣ́ до́му Госпо́дня и проповѣ́ждь всѣ́мъ Иуде́омъ, входя́щымъ кла́нятися въ до́мъ Госпо́день, вся́ словеса́, я́же завѣща́хъ тебѣ́ проповѣ́дати и́мъ, не уйми́ словесе́:
не́гли послу́шаютъ и от­вратя́т­ся кі́йждо от­ пути́ сво­его́ зла́го, и почі́ю от­ зо́лъ, я́же помышля́ю сотвори́ти и́мъ злы́хъ ра́ди начина́нiй и́хъ.
И рече́ши: та́ко рече́ Госпо́дь: а́ще не послу́шаете мене́, е́же ходи́ти въ зако́нѣхъ мо­и́хъ, я́же да́хъ предъ лице́мъ ва́шимъ,
въ послуша́нiе слове́съ о́трокъ мо­и́хъ проро́ковъ, и́хже а́зъ посыла́ю къ ва́мъ изъ у́тра, и посла́хъ, и не послу́шасте мене́,
и да́мъ до́мъ се́й я́коже Сило́мъ, и гра́дъ се́й да́мъ въ кля́тву всѣ́мъ язы́комъ всея́ земли́.
И слы́шаша жерцы́ и лжепроро́цы и вси́ лю́дiе иеремі́ю глаго́люща словеса́ сiя́ въ дому́ Госпо́дни.
И бы́сть, егда́ Иеремі́а преста́ глаго́лати вся́, ели́ка завѣща́ ему́ Госпо́дь глаго́лати всѣ́мъ лю́демъ, и я́ша иеремі́ю жерцы́ и лжепроро́цы и вси́ лю́дiе, глаго́люще: сме́ртiю да у́мретъ,
я́ко прорече́ и́менемъ Госпо́днимъ, глаго́ля: я́коже Сило́мъ бу́детъ се́й до́мъ, и гра́дъ се́й опустѣ́етъ от­ живу́щихъ. И собра́шася вси́ лю́дiе на иеремі́ю въ дому́ Госпо́дни.
И слы́шаша кня́зи Иу́дины словеса́ сiя́, и взыдо́ша от­ до́му царе́ва въ до́мъ Госпо́день и сѣдо́ша во преддве́рiи вра́тъ до́му Госпо́дня но́выхъ.
И рѣ́ша жерцы́ и лжепроро́цы князе́мъ и всѣ́мъ лю́демъ, глаго́люще: су́дъ сме́ртный человѣ́ку сему́, я́ко прорече́ на се́й гра́дъ, я́коже слы́шасте во у́шы ва́ши.
И рече́ Иеремі́а ко всѣ́мъ князе́мъ и ко всѣ́мъ лю́демъ, глаго́ля: Госпо́дь посла́ мя прорещи́ на до́мъ се́й и на гра́дъ се́й вся́ словеса́, я́же слы́шасте:
и ны́нѣ лу́чшыя сотвори́те пути́ ва́шя и дѣла́ ва́ша и послу́шайте гла́са Го́спода Бо́га ва́­шего, и преста́нетъ Госпо́дь от­ зо́лъ, я́же глаго́ла на вы́:
и се́, а́зъ въ рука́хъ ва́шихъ, сотвори́те ми́ я́коже уго́дно и я́коже лу́чше ва́мъ явля́ет­ся:
но разумѣ́юще да уразумѣ́ете, я́ко а́ще убiе́те мя́, кро́вь непови́н­ну дади́те са́ми на ся́ и на гра́дъ се́й и на живу́щыя въ не́мъ: я́ко по­и́стин­нѣ посла́ мя Госпо́дь къ ва́мъ глаго́лати во у́шы ва́ши вся́ словеса́ сiя́.
И рѣ́ша кня́зи и вси́ лю́дiе ко жерце́мъ и ко лжепроро́комъ: нѣ́сть человѣ́ку сему́ су́дъ сме́ртный, я́ко во и́мя Го́спода на́­шего глаго́ла къ на́мъ.
И воста́ша му́жiе от­ старѣ́йшинъ зе́мскихъ и рѣ́ша всему́ собо́ру людско́му, глаго́люще:
Михе́а мораѳи́тскiй бѣ́ проро́че­ст­вуя во дни́ езекі́и царя́ Иу́дина и рече́ всѣ́мъ лю́демъ Иу́динымъ, глаго́ля: та́ко рече́ Госпо́дь: Сiо́нъ я́ко ни́ва изоре́т­ся, и Иерусали́мъ я́ко въ пу́ть непрохо́дный бу́детъ, и гора́ хра́ма бу́детъ въ лу́гъ дубра́вный.
Еда́ убива́я уби́ его́ езекі́а ца́рь Иу́динъ и вси́ лю́дiе Иу́дины? не убоя́шалися у́бо Го́спода? И поне́же помоли́шася лицу́ Госпо́дню, и почи́ Госпо́дь от­ зо́лъ, я́же глаго́лаше на ня́: и мы́ сотвори́хомъ зло́бы вели́ки на ду́шы на́шя.
И бѣ́ человѣ́къ прорица́я и́менемъ Госпо́днимъ, урі́а сы́нъ саме́овъ от­ карiаѳiари́ма, и прорече́ на гра́дъ се́й и о земли́ се́й по всѣ́мъ словесе́мъ иеремі́инымъ.
И слы́ша ца́рь Иоаки́мъ и вси́ кня́зи вся́ словеса́ его́ и иска́ху уби́ти его́: и слы́ша урі́а и убоя́ся, и бѣжа́ и прiи́де во Еги́петъ.
И посла́ ца́рь Иоаки́мъ му́жы во Еги́петъ, Елдаѳа́на сы́на Ахо́рова и му́жы съ ни́мъ во Еги́петъ,
и изведо́ша его́ от­ту́ду и при­­ведо́ша его́ ко царю́, и порази́ его́ мече́мъ и вве́рже его́ во гро́бъ сыно́въ люді́й сво­и́хъ.
Оба́че рука́ Ахика́ма сы́на Сафані́ина бѣ́ со иеремі́ею, е́же не преда́ти его́ въ ру́цѣ люді́й, да не убiю́тъ его́.
Въ нача́лѣ ца́р­ст­ва Иоаки́ма сы́на Иосі́ина, царя́ Иу́дина, бы́сть сло́во сiе́ ко иеремі́и от­ Го́спода глаго́ля:
та́ко рече́ Госпо́дь: сотвори́ себѣ́ у́зы и кла́ды и воз­ложи́ на вы́ю свою́,
и да по́слеши я́ ко царю́ Идуме́йску и ко царю́ Моа́вску и ко царю́ сыно́въ Аммо́нихъ, и ко царю́ ти́рску и ко царю́ Сидо́нску, въ руку́ посло́въ и́хъ иду́щихъ срѣ́тенiемъ сво­и́мъ во Иерусали́мъ ко седекі́и царю́ Иу́дину,
и завѣща́й и́мъ ко господе́мъ и́хъ рещи́: та́ко рече́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ: та́ко рцы́те ко господе́мъ сво­и́мъ:
а́зъ сотвори́хъ зе́млю и человѣ́ка и скоты́, я́же на лицы́ земли́, крѣ́постiю мо­е́ю вели́кою и мы́шцею мо­е́ю высо́кою, и да́мъ ю́, ему́же бу́детъ уго́дно предъ очи́ма мо­и́ма.
И ны́нѣ а́зъ да́хъ всю́ зе́млю сiю́ въ ру́цѣ Навуходоно́сору царю́ Вавило́нску, да ему́ рабо́таютъ, и звѣ́ри се́лныя да́хъ дѣ́лати ему́:
и послу́жатъ ему́ вси́ язы́цы и сы́ну его́ и сы́ну сы́на его́, до́ндеже прiи́детъ вре́мя земли́ его́ и его́ самого́, и послу́жатъ ему́ мно́зи наро́ди и ца́рiе вели́цы:
страна́ же и ца́р­ст­во, ели́цы а́ще не порабо́таютъ царю́ Вавило́нску и ели́цы не вдѣ́жутъ вы́и сво­ея́ въ яре́мъ царя́ Вавило́нска, мече́мъ и гла́домъ посѣщу́ и́хъ, рече́ Госпо́дь, до́ндеже сконча́ют­ся въ руцѣ́ его́.
Вы́ же не слу́шайте лжепроро́къ ва́шихъ и волхву́ющихъ ва́мъ и ви́дящихъ со́нiя ва́мъ, ни чарова́нiй ва́шихъ, ни обая́телей ва́шихъ глаго́лющихъ: не послу́жите царю́ Вавило́нскому:
я́ко лжу́ прорица́ютъ ті́и ва́мъ, е́же бы удали́тися ва́мъ от­ земли́ ва́­шея, изве́ргнути ва́съ и е́же поги́бнути ва́мъ.
Страна́ же, я́же скло́нитъ вы́ю свою́ подъ яре́мъ царя́ Вавило́нска и послу́житъ ему́, оста́влю ю́ на земли́ сво­е́й, глаго́летъ Госпо́дь: и ора́ти бу́детъ ю́ и всели́т­ся на не́й.
И ко седекі́и царю́ Иу́дину глаго́лахъ по всѣ́мъ словесе́мъ си́мъ, глаго́ля: склони́те вы́и ва́шя подъ и́го царя́ Вавило́нска и служи́те ему́ и лю́демъ его́, и жи́ви бу́дете:
почто́ умира́ете, ты́ и лю́дiе тво­и́, мече́мъ и гла́домъ и мо́ромъ, я́коже рече́ Госпо́дь ко страна́мъ, не хотѣ́в­шымъ служи́ти царю́ Вавило́нску?
не послу́шайте сло́въ проро́ковъ глаго́лющихъ ва́мъ: не послу́жите царю́ Вавило́нску:
я́ко непра́ведно ті́и прорица́ютъ ва́мъ: я́ко не посла́хъ и́хъ, рече́ Госпо́дь, ті́и же прорица́ютъ и́менемъ мо­и́мъ о непра́вдѣ, е́же бы погуби́ти ва́съ, и поги́бнете вы́ и проро́цы ва́ши, прорица́ющiи ва́мъ о непра́вдѣ ло́жная.
Ва́мъ и всѣ́мъ лю́демъ си́мъ и жерце́мъ глаго́лахъ, рекі́й: та́ко рече́ Госпо́дь: не слу́шайте слове́съ проро́ческихъ, прорица́ющихъ ва́мъ лжу́ и глаго́лющихъ: се́, сосу́ди до́му Госпо́дня воз­вратя́т­ся от­ Вавило́на ны́нѣ вско́рѣ: я́ко лжу́ прорица́ютъ ва́мъ,
не послу́шайте и́хъ, но служи́те царю́ Вавило́нскому, да жи́ви бу́дете. Вску́ю даете́ гра́дъ се́й въ запустѣ́нiе?
А́ще су́ть проро́цы и е́сть сло́во Госпо́дне въ ни́хъ, да предста́нутъ Го́споду Вседержи́телю, да не от­и́дутъ сосу́ди, оста́в­шiися въ дому́ Госпо́дни и въ дому́ царя́ Иу́дина и во Иерусали́мѣ, въ Вавило́нъ.
Та́ко бо глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель о столпѣ́хъ и о умыва́лницѣ, и о подста́вахъ и о про́чихъ сосу́дѣхъ оста́в­шихся во гра́дѣ се́мъ,
и́хже не взя́ Навуходоно́соръ ца́рь Вавило́нскiй, егда́ пресели́ Иехоні́ю сы́на Иоаки́мова, царя́ Иу́дина, изъ Иерусали́ма въ Вавило́нъ, и вся́ старѣ́йшины Иу́дины и Иерусали́мли.
Та́ко бо глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель Бо́гъ Изра́илевъ о сосу́дѣхъ оста́в­шихся въ дому́ Госпо́дни и въ дому́ царя́ Иу́дина и во Иерусали́мѣ:
въ Вавило́нъ при­­несу́т­ся и та́мо бу́дутъ да́же до дне́ посѣще́нiя сво­его́, глаго́летъ Госпо́дь: и повелю́ при­­нести́ я́ и воз­врати́ти на мѣ́сто сiе́.
И сiя́ словеса́ кни́ги, ю́же посла́ Иеремі́а изъ Иерусали́ма ко старѣ́йшинамъ преселе́нымъ и ко жерце́мъ и лжи́вымъ проро́комъ и всѣ́мъ лю́демъ, и́хже пресели́ Навуходоно́соръ изъ Иерусали́ма до Вавило́на,
послѣди́ изше́дшу Иехоні́и царю́ и цари́цѣ, и ка́женикомъ и вся́кому свобо́дну, и худо́жнику и ю́знику изъ Иерусали́ма,
руко́ю Елеа́са сы́на Сафа́ня и гамарі́а сы́на хелкі́ина, его́же посла́ седекі́а ца́рь Иу́динъ ко царю́ Вавило́нску въ Вавило́нъ, глаго́ля:
та́ко рече́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ о преселе́ныхъ, и́хже пресели́ изъ Иерусали́ма въ Вавило́нъ:
согради́те хра́мины и всели́теся, и насади́те вертогра́ды и яди́те плоды́ и́хъ,
и по­ими́те жены́ и чадотвори́те сы́ны и дще́ри, и при­­веди́те сыно́мъ ва́шымъ жены́ и дще́ри ва́шя дади́те за му́жы, и да ражда́ютъ сы́ны и дще́ри, и умножа́йтеся, а не умаля́йтеся:
и взыщи́те ми́ра земли́, на ню́же пресели́хъ ва́съ та́мо, и моли́те Го́спода за ня́, я́ко въ ми́рѣ и́хъ бу́детъ ми́ръ ва́мъ.
Я́ко та́ко рече́ Госпо́дь си́лъ, Бо́гъ Изра́илевъ: да не препира́ютъ ва́съ лжи́вiи проро́цы, и́же въ ва́съ, и да не препира́ютъ ва́съ волсви́ ва́ши, и не послу́шайте со́нiй сво­и́хъ, я́же вы́ ви́дите во снѣ́,
я́ко непра́веднѣ ті́и прорица́ютъ ва́мъ во и́мя мое́, а не посла́хъ и́хъ, рече́ Госпо́дь.
Я́ко та́ко рече́ Госпо́дь: егда́ испо́лнят­ся въ Вавило́нѣ се́дмьдесятъ лѣ́тъ, посѣщу́ ва́съ и уста́влю словеса́ моя́ на ва́съ, е́же воз­врати́ти лю́ди моя́ на мѣ́сто сiе́:
и помы́шлю на вы́ помышле́нiе ми́ра, а не зла́я, е́же да́ти ва́мъ сiя́:
и помо́литеся ко мнѣ́, и послу́шаю ва́съ,
и взы́щете мене́, и обря́щете мя́: и егда́ взы́щете мене́ всѣ́мъ се́рдцемъ ва́шимъ,
и явлю́ся ва́мъ, глаго́летъ Госпо́дь, и воз­вращу́ у́зники ва́шя и соберу́ ва́съ от­ всѣ́хъ стра́нъ и от­ всѣ́хъ градо́въ, въ ня́же изгна́хъ ва́съ, глаго́летъ Госпо́дь: и воз­врати́тися повелю́ ва́мъ на мѣ́сто, от­ку́ду превести́ ва́съ повелѣ́хъ.
Поне́же реко́сте: воз­ста́ви на́мъ Госпо́дь проро́ки въ Вавило́нѣ.
Та́ко бо рече́ Госпо́дь ко царю́ сѣдя́щу на престо́лѣ дави́довѣ и ко всѣ́мъ лю́демъ живу́щымъ во гра́дѣ то́мъ, и бра́тiямъ ва́шымъ, не изше́дшымъ съ ва́ми въ плѣ́нъ,
та́ко глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель: се́, а́зъ послю́ на ня́ ме́чь и гла́дъ и мо́ръ, и положу́ я́ я́ко смо́квы худы́я, и́хже немо́щно я́сти, поне́же зѣло́ ху́ды бы́ша:
и сотру́ я́ мече́мъ и гла́домъ и мо́ромъ, и да́мъ я́ въ погубле́нiе всѣ́мъ ца́р­ст­вамъ земны́мъ и въ прокля́тiе, и во удивле́нiе и въ посмѣ́хъ и въ поруга́нiе всѣ́мъ язы́комъ, къ ни́мже изверго́хъ я́:
зане́же не послу́шаша слове́съ мо­и́хъ, глаго́летъ Госпо́дь, я́же посла́хъ къ ни́мъ рабы́ мо­и́ми проро́ки, ра́но востая́ и посыла́я, и не послу́шасте, глаго́летъ Госпо́дь.
Вы́ у́бо слы́шите сло́во Госпо́дне, все́ преселе́нiе, е́же вы́слахъ изъ Иерусали́ма въ Вавило́нъ.
Та́ко глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель Бо́гъ Изра́илевъ на Ахiа́ва сы́на колі́ева и на седекі́ю сы́на маасі́ева, и́же прорица́ютъ ва́мъ во и́мя мое́ лжи́во: се́, а́зъ предаю́ я́ въ ру́цѣ Навуходоно́сора царя́ Вавило́нска, и побiе́тъ я́ предъ очи́ма ва́шима:
и во́змет­ся от­ ни́хъ прокля́тiе всему́ преселе́нiю Иу́дину, е́же въ Вавило́нѣ, глаго́люще: да сотвори́тъ ти́ Госпо́дь я́коже седекі́и сотвори́ и я́коже Ахiа́ву, и́хже сожже́ ца́рь Вавило́нскiй во огни́,
беззако́нiя ра́ди, е́же сотвори́ша во Иерусали́мѣ, и любо­дѣ́яху съ жена́ми гра́жданъ сво­и́хъ и сло́во глаго́лаша во и́мя мое́ лжи́во, его́же не повелѣ́хъ и́мъ, а́зъ же е́смь судiя́ и по́слухъ, глаго́летъ Госпо́дь.
И къ саме́и Елами́тину рече́ши:
та́ко глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель, Бо́гъ Изра́илевъ: поне́же посла́лъ еси́ во и́мя твое́ посла́нiя ко всѣ́мъ лю́демъ, и́же во Иерусали́мѣ, и ко софо́нiи сы́ну маасе́ову жерцу́ и ко всѣ́мъ жерце́мъ, глаго́ля:
Госпо́дь даде́ тя жерца́ вмѣ́сто Иода́а жерца́, бы́ти при­­ста́внику въ дому́ Госпо́дни, вся́кому человѣ́ку прорица́ющу и вся́кому человѣ́ку неи́стову­ю­щу, и вда́си его́ въ затво́ръ и въ кла́ду.
И ны́нѣ почто́ не запрети́сте иеремі́и, и́же от­ Анаѳо́ѳа, прорица́ющему ва́мъ?
Я́ко того́ ра́ди посла́ къ на́мъ въ Вавило́нъ, глаго́ля: до́лгое е́сть вре́мя, согради́те хра́мины и всели́теся, и насади́те вертогра́ды и яди́те плоды́ и́хъ.
И прочте́ кни́гу сiю́ софо́нiа во у́шы иеремі́и проро́ка.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и глаго́ля:
посли́ ко пресе́лникомъ глаго́ля: та́ко рече́ Госпо́дь на саме́ю Елами́тина: поне́же прорече́ ва́мъ саме́а, а́зъ же не посла́хъ его́, и сотвори́ ва́съ упова́ти на непра́вду:
того́ ра́ди си́це рече́ Госпо́дь: се́, а́зъ посѣщу́ на саме́ю и на ро́дъ его́, и не бу́детъ ему́ человѣ́ка посредѣ́ ва́съ, е́же ви́дѣти блага́я, я́же а́зъ сотворю́ ва́мъ, глаго́летъ Госпо́дь, зане́ от­ступле́нiе глаго́ла на Го́спода.
Синодальный
1 Иеремия послан говорить во дворе дома Господня. 8 Нападение на него. Заступничество. Приход князей. 12 Иеремия снова призывает к покаянию. 17 Сообщение старейшин о Михее и Урии. 24 Ахикам спасает Иеремию.
В начале царствования Иоакима, сына Иосии, царя Иудейского, было такое слово от Господа:
так говорит Господь: стань на дворе дома Господня и скажи ко всем городам Иудеи, приходящим на поклонение в дом Господень, все те слова, какие повелю тебе сказать им; не убавь ни слова.
Может быть, они послушают и обратятся каждый от злого пути своего, и тогда Я отменю то бедствие, которое думаю сделать им за злые деяния их.
И скажи им: так говорит Господь: если вы не послушаетесь Меня в том, чтобы поступать по закону Моему, который Я дал вам,
чтобы внимать словам рабов Моих, пророков, которых Я посылаю к вам, посылаю с раннего утра, и которых вы не слушаете, –
то с домом сим Я сделаю то же, что с Силомом, и город сей предам на проклятие всем народам земли.
Священники и пророки и весь народ слушали Иеремию, когда он говорил сии слова в доме Господнем.
И когда Иеремия сказал все, что Господь повелел ему сказать всему народу, тогда схватили его священники и пророки и весь народ, и сказали: «ты должен умереть;
зачем ты пророчествуешь именем Господа и говоришь: дом сей будет как Силом, и город сей опустеет, останется без жителей?» И собрался весь народ против Иеремии в доме Господнем.
Когда услышали об этом князья Иудейские, то пришли из дома царя к дому Господню и сели у входа в новые ворота дома Господня.
Тогда священники и пророки так сказали князьям и всему народу: «смертный приговор этому человеку! потому что он пророчествует против города сего, как вы слышали своими ушами».
И сказал Иеремия всем князьям и всему народу: «Господь послал меня пророчествовать против дома сего и против города сего все те слова, которые вы слышали;
итак исправьте пути ваши и деяния ваши и послушайтесь гласа Господа Бога вашего, и Господь отменит бедствие, которое изрек на вас;
а что до меня, вот – я в ваших руках; делайте со мною, что в глазах ваших покажется хорошим и справедливым;
только твердо знайте, что если вы умертвите меня, то невинную кровь возложите на себя и на город сей и на жителей его; ибо истинно Господь послал меня к вам сказать все те слова в уши ваши».
Тогда князья и весь народ сказали священникам и пророкам: «этот человек не подлежит смертному приговору, потому что он говорил нам именем Господа Бога нашего».
И из старейшин земли встали некоторые и сказали всему народному собранию:
«Михей Морасфитянин пророчествовал во дни Езекии, царя Иудейского, и сказал всему народу Иудейскому: так говорит Господь Саваоф: Сион будет вспахан, как поле, и Иерусалим сделается грудою развалин, и гора дома сего – лесистым холмом.
Умертвили ли его за это Езекия, царь Иудейский, и весь Иуда? Не убоялся ли он Господа и не умолял ли Господа? и Господь отменил бедствие, которое изрек на них; а мы хотим сделать большое зло душам нашим?
Пророчествовал также именем Господа некто Урия, сын Шемаии, из Кариаф-Иарима, – и пророчествовал против города сего и против земли сей точно такими же словами, как Иеремия.
Когда услышал слова его царь Иоаким и все вельможи его и все князья, то искал царь умертвить его. Услышав об этом, Урия убоялся и убежал, и удалился в Египет.
Но царь Иоаким и в Египет послал людей: Елнафана, сына Ахборова, и других с ним.
И вывели Урию из Египта и привели его к царю Иоакиму, и он умертвил его мечом и бросил труп его, где были простонародные гробницы.
Но рука Ахикама, сына Сафанова, была за Иеремию, чтобы не отдавать его в руки народа на убиение».
1 Повеление всем народам стать под ярмо Навуходоносора. 12 Предупреждение Иуде, чтобы подчиниться Навуходоносору.
В начале царствования Иоакима*, сына Иосии, царя Иудейского, было слово сие к Иеремии от Господа: //*Седекии.
так сказал мне Господь: сделай себе узы и ярмо и возложи их себе на выю;
и пошли такие же к царю Идумейскому, и к царю Моавитскому, и к царю сыновей Аммоновых, и к царю Тира, и к царю Сидона, через послов, пришедших в Иерусалим к Седекии, царю Иудейскому;
и накажи им сказать государям их: так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев: так скажите государям вашим:
Я сотворил землю, человека и животных, которые на лице земли, великим могуществом Моим и простертою мышцею Моею, и отдал ее, кому Мне благоугодно было.
И ныне Я отдаю все земли сии в руку Навуходоносора, царя Вавилонского, раба Моего, и даже зверей полевых отдаю ему на служение.
И все народы будут служить ему и сыну его и сыну сына его, доколе не придет время и его земле и ему самому; и будут служить ему народы многие и цари великие.
И если какой народ и царство не захочет служить ему, Навуходоносору, царю Вавилонскому, и не подклонит выи своей под ярмо царя Вавилонского, – этот народ Я накажу мечом, голодом и моровою язвою, говорит Господь, доколе не истреблю их рукою его.
И вы не слушайте своих пророков и своих гадателей, и своих сновидцев, и своих волшебников, и своих звездочетов, которые говорят вам: «не будете служить царю Вавилонскому».
Ибо они пророчествуют вам ложь, чтобы удалить вас из земли вашей, и чтобы Я изгнал вас и вы погибли.
Народ же, который подклонит выю свою под ярмо царя Вавилонского и станет служить ему, Я оставлю на земле своей, говорит Господь, и он будет возделывать ее и жить на ней.
И Седекии, царю Иудейскому, я говорил всеми сими словами и сказал: подклоните выю свою под ярмо царя Вавилонского и служите ему и народу его, и будете живы.
Зачем умирать тебе и народу твоему от меча, голода и моровой язвы, как изрек Господь о том народе, который не будет служить царю Вавилонскому?
И не слушайте слов пророков, которые говорят вам: «не будете служить царю Вавилонскому»; ибо они пророчествуют вам ложь.
Я не посылал их, говорит Господь; и они ложно пророчествуют именем Моим, чтоб Я изгнал вас и чтобы вы погибли, – вы и пророки ваши, пророчествующие вам.
И священникам и всему народу сему я говорил: так говорит Господь: не слушайте слов пророков ваших, которые пророчествуют вам и говорят: «вот, скоро возвращены будут из Вавилона сосуды дома Господня»; ибо они пророчествуют вам ложь.
Не слушайте их, служите царю Вавилонскому и живите; зачем доводить город сей до опустошения?
А если они пророки, и если у них есть слово Господне, то пусть ходатайствуют пред Господом Саваофом, чтобы сосуды, остающиеся в доме Господнем и в доме царя Иудейского и в Иерусалиме, не перешли в Вавилон.
Ибо так говорит Господь Саваоф о столбах и о медном море и о подножиях и о прочих вещах, оставшихся в этом городе,
которых Навуходоносор, царь Вавилонский, не взял, когда Иехонию, сына Иоакима, царя Иудейского, и всех знатных Иудеев и Иерусалимлян вывел из Иерусалима в Вавилон,
ибо так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев, о сосудах, оставшихся в доме Господнем и в доме царя Иудейского и в Иерусалиме:
они будут отнесены в Вавилон и там останутся до того дня, когда Я посещу их, говорит Господь, и выведу их и возвращу их на место сие.
1 Письмо Иеремии к пленникам в Вавилоне и совет им заботиться о благосостоянии Вавилона и избегать лжепророков. Он предсказывает возвращение и сокрушение лжепророков. 24 Прекословие Иеремии с Шемаией.
И вот слова письма, которое пророк Иеремия послал из Иерусалима к остатку старейшин между переселенцами и к священникам, и к пророкам, и ко всему народу, которых Навуходоносор вывел из Иерусалима в Вавилон, –
после того, как вышли из Иерусалима царь Иехония и царица и евнухи, князья Иудеи и Иерусалима, и плотники и кузнецы, –
через Елеасу, сына Сафанова, и Гемарию, сына Хелкиина, которых Седекия, царь Иудейский, посылал в Вавилон к Навуходоносору, царю Вавилонскому:
так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев, всем пленникам, которых Я переселил из Иерусалима в Вавилон:
стройте домы и живите в них, и разводите сады и ешьте плоды их;
берите жен и рождайте сыновей и дочерей; и сыновьям своим берите жен и дочерей своих отдавайте в замужество, чтобы они рождали сыновей и дочерей, и размножайтесь там, а не умаляйтесь;
и заботьтесь о благосостоянии города, в который Я переселил вас, и молитесь за него Господу; ибо при благосостоянии его и вам будет мир.
Ибо так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев: да не обольщают вас пророки ваши, которые среди вас, и гадатели ваши; и не слушайте снов ваших, которые вам снятся;
ложно пророчествуют они вам именем Моим; Я не посылал их, говорит Господь.
Ибо так говорит Господь: когда исполнится вам в Вавилоне семьдесят лет, тогда Я посещу вас и исполню доброе слово Мое о вас, чтобы возвратить вас на место сие.
Ибо только Я знаю намерения, какие имею о вас, говорит Господь, намерения во благо, а не на зло, чтобы дать вам будущность и надежду.
И воззовете ко Мне, и пойдете и помолитесь Мне, и Я услышу вас;
и взыщете Меня и найдете, если взыщете Меня всем сердцем вашим.
И буду Я найден вами, говорит Господь, и возвращу вас из плена и соберу вас из всех народов и из всех мест, куда Я изгнал вас, говорит Господь, и возвращу вас в то место, откуда переселил вас.
Вы говорите: «Господь воздвиг нам пророков и в Вавилоне».
Так говорит Господь о царе, сидящем на престоле Давидовом, и о всем народе, живущем в городе сем, о братьях ваших, которые не отведены с вами в плен, –
так говорит о них Господь Саваоф: вот, Я пошлю на них меч, голод и моровую язву, и сделаю их такими, как негодные смоквы, которых нельзя есть по негодности их;
и буду преследовать их мечом, голодом и моровою язвою, и предам их на озлобление всем царствам земли, на проклятие и ужас, на посмеяние и поругание между всеми народами, куда Я изгоню их,
за то, что они не слушали слов Моих, говорит Господь, с которыми Я посылал к ним рабов Моих, пророков, посылал с раннего утра, но они не слушали, говорит Господь.
А вы, все переселенцы, которых Я послал из Иерусалима в Вавилон, слушайте слово Господне:
так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев, об Ахаве, сыне Колии, и о Седекии, сыне Маасеи, которые пророчествуют вам именем Моим ложь: вот, Я предам их в руки Навуходоносора, царя Вавилонского, и он умертвит их пред вашими глазами.
И принято будет от них всеми переселенцами Иудейскими, которые в Вавилоне, проклинать так: «да соделает тебе Господь то же, что Седекии и Ахаву», которых царь Вавилонский изжарил на огне
за то, что они делали гнусное в Израиле: прелюбодействовали с женами ближних своих и именем Моим говорили ложь, чего Я не повелевал им; Я знаю это, и Я свидетель, говорит Господь.
И Шемаии Нехеламитянину скажи:
так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев: за то, что ты посылал письма от имени своего ко всему народу, который в Иерусалиме, и к священнику Софонии, сыну Маасеи, и ко всем священникам, и писал:
«Господь поставил тебя священником вместо священника Иодая, чтобы ты был между блюстителями в доме Господнем за всяким человеком, неистовствующим и пророчествующим, и чтобы ты сажал такого в темницу и в колоду:
почему же ты не запретишь Иеремии Анафофскому пророчествовать у вас?
Ибо он и к нам в Вавилон прислал сказать: плен будет продолжителен: стройте домы и живите в них; разводите сады и ешьте плоды их».
Когда Софония священник прочитал это письмо вслух пророка Иеремии,
тогда было слово Господне к Иеремии:
пошли ко всем переселенцам сказать: так говорит Господь о Шемаии Нехеламитянине: за то, что Шемаия у вас пророчествует, а Я не посылал его, и обнадеживает вас ложно, –
за то, так говорит Господь: вот, Я накажу Шемаию Нехеламитянина и племя его; не будет от него человека, живущего среди народа сего, и не увидит он того добра, которое Я сделаю народу Моему, говорит Господь; ибо он говорил вопреки Господу.
En el principio del reinado de Joacim hijo de Josías, rey de Judá, vino esta palabra de Jehová, diciendo:
«Así ha dicho Jehová: Ponte en el atrio de la casa de Jehová, y habla a todos los que vienen de las ciudades de Judá para adorar en la casa de Jehová, todas las palabras que yo te mandé hablarles. No retengas palabra.
Quizá escuchen y se vuelva cada uno de su mal camino; entonces me arrepentiré yo del mal que pienso hacerles por la maldad de sus obras.
Les dirás, pues: “Así ha dicho Jehová: Si no me obedecéis para andar en mi Ley, la cual puse ante vosotros,
y para atender a las palabras de mis siervos los profetas, que yo os he enviado desde el principio y sin cesar, a los cuales no habéis escuchado,
yo trataré a esta casa como a Silo, y a esta ciudad la pondré por maldición ante todas las naciones de la tierra.”»
Los sacerdotes, los profetas y todo el pueblo oyeron a Jeremías hablar estas palabras en la casa de Jehová.
Y cuando terminó de hablar Jeremías todo lo que Jehová le había mandado que hablara a todo el pueblo, los sacerdotes, los profetas y todo el pueblo le echaron mano, diciendo: «¡De cierto morirás!
¿Por qué has profetizado en nombre de Jehová, diciendo: “Esta Casa será como Silo y esta ciudad quedará asolada y sin habitantes”?» Y todo el pueblo se reunió contra Jeremías en la casa de Jehová.
Los príncipes de Judá, al oír estas cosas, subieron de la casa del rey a la casa de Jehová y se sentaron a la entrada de la puerta nueva de la casa de Jehová.
Entonces los sacerdotes y los profetas hablaron a los príncipes y a todo el pueblo, diciendo: «¡Este hombre ha incurrido en pena de muerte, porque ha profetizado contra esta ciudad, como vosotros habéis oído con vuestros propios oídos!»
Y habló Jeremías a todos los príncipes y a todo el pueblo, diciendo: «Jehová me envió a profetizar contra esta Casa y contra esta ciudad todas las palabras que habéis oído.
Mejorad ahora vuestros caminos y vuestras obras, y escuchad la voz de Jehová, vuestro Dios; y se arrepentirá Jehová del mal que ha hablado contra vosotros.
En lo que a mí toca, he aquí estoy en vuestras manos; haced de mí como mejor y más recto os parezca.
Pero sabed de cierto que si me matáis, sangre inocente echaréis sobre vosotros, sobre esta ciudad y sobre sus habitantes, porque fue en verdad Jehová quien me envió a vosotros para que dijera todas estas palabras en vuestros oídos.»
Dijeron los príncipes y todo el pueblo a los sacerdotes y profetas: «No ha incurrido este hombre en pena de muerte, porque en el nombre de Jehová, nuestro Dios, nos ha hablado.»
Entonces se levantaron algunos de los ancianos del país y hablaron a todo el pueblo congregado, diciendo:
«Miqueas de Moreset profetizó en tiempo de Ezequías, rey de Judá, y habló a todo el pueblo de Judá, diciendo:»“Así ha dicho Jehová de los ejércitos:
Sión será arada como un campo,
Jerusalén vendrá a ser montones de ruinas
y el monte de la Casa se llenará de maleza”.
»¿Acaso lo mataron Ezequías, rey de Judá, y todo Judá? ¿No temió a Jehová y oró en presencia de Jehová, y Jehová se arrepintió del mal que había hablado contra ellos? ¿Haremos, pues, nosotros un mal tan grande contra nosotros mismos?»
Hubo también un hombre que profetizaba en nombre de Jehová: Urías hijo de Semaías, de Quiriat-jearim, el cual profetizó contra esta ciudad y contra esta tierra, conforme a todas las palabras de Jeremías.
Oyeron sus palabras el rey Joacim, todos sus grandes y todos sus príncipes. Entonces el rey procuró matarlo; pero Urías, dándose cuenta de esto, tuvo temor y huyó a Egipto.
El rey Joacim envió hombres a Egipto: a Elnatán hijo de Acbor, y a otros hombres con él.
Estos sacaron de Egipto a Urías y lo llevaron al rey Joacim, el cual lo mató a espada y arrojó su cuerpo a una fosa común.
Pero la mano de Ahicam hijo de Safán estaba a favor de Jeremías, para evitar que lo entregaran en las manos del pueblo para matarlo.
Al comienzo del reinado de Joacim hijo de Josías, rey de Judá, vino esta palabra de parte de Jehová a Jeremías:
Jehová me ha dicho: «Hazte coyundas y yugos, y ponlos sobre tu cuello;
los enviarás al rey de Edom, al rey de Moab, al rey de los hijos de Amón, al rey de Tiro y al rey de Sidón, por medio de los mensajeros que vienen a Jerusalén para ver a Sedequías, rey de Judá.
Les mandarás que digan a sus señores que Jehová de los ejércitos, Dios de Israel, ha dicho: “Así habéis de decir a vuestros señores:
‘Yo, con mi gran poder y con mi brazo extendido, hice la tierra, el hombre y las bestias que están sobre la faz de la tierra, y la di a quien quise.
Y ahora yo he puesto todas estas tierras en mano de Nabucodonosor, rey de Babilonia, mi siervo, y aun las bestias del campo le he dado para que le sirvan.
Todas las naciones le servirán a él, a su hijo y al hijo de su hijo, hasta que llegue también el tiempo de su misma tierra y la reduzcan a servidumbre muchas naciones y grandes reyes.
»”’A la nación y al reino que no sirva a Nabucodonosor, rey de Babilonia, y que no ponga su cuello bajo el yugo del rey de Babilonia, castigaré a tal nación con espada, con hambre y con peste, dice Jehová, hasta que acabe con ella por medio de su mano.
Y vosotros no prestéis oído a vuestros profetas, adivinos, soñadores, agoreros o encantadores, que os hablan diciendo: No serviréis al rey de Babilonia.
Porque ellos os profetizan mentira, para haceros alejar de vuestra tierra y para que yo os arroje y perezcáis.
Pero a la nación que someta su cuello al yugo del rey de Babilonia y lo sirva, la dejaré en su tierra, dice Jehová, la labrará y habitará en ella.’”»
Hablé también a Sedequías, rey de Judá, conforme a todas estas palabras, diciendo: «Someted vuestros cuellos al yugo del rey de Babilonia, servidle a él y a su pueblo, y vivid.
¿Por qué moriréis tú y tu pueblo a espada, de hambre y de peste, según ha dicho Jehová de la nación que no sirva al rey de Babilonia?
No oigáis las palabras de los profetas que os hablan diciendo: “No serviréis al rey de Babilonia”, porque os profetizan mentira.
Porque yo no los envié, ha dicho Jehová, y ellos profetizan falsamente en mi nombre, para que yo os arroje y perezcáis vosotros y los profetas que os profetizan.»
También a los sacerdotes y a todo este pueblo hablé diciendo: «Así ha dicho Jehová: No escuchéis las palabras de vuestros profetas que os profetizan diciendo: “Los utensilios de la casa de Jehová volverán de Babilonia muy pronto”; porque os profetizan mentira.
No los escuchéis, sino servid al rey de Babilonia y vivid. ¿Por qué habrá de ser asolada esta ciudad?
Y si ellos son profetas y está con ellos la palabra de Jehová, oren ahora a Jehová de los ejércitos para que los utensilios que han quedado en la casa de Jehová y en la casa del rey de Judá y en Jerusalén, no vayan a Babilonia,
porque así ha dicho Jehová de los ejércitos acerca de aquellas columnas, del estanque, de las basas y del resto de los utensilios que quedan en esta ciudad,
que no quitó Nabucodonosor, rey de Babilonia, cuando transportó de Jerusalén a Babilonia a Jeconías hijo de Joacim, rey de Judá, y a todos los nobles de Judá y de Jerusalén.
Esto, pues, ha dicho Jehová de los ejércitos, Dios de Israel, acerca de los utensilios que quedaron en la casa de Jehová y en la casa del rey de Judá y en Jerusalén:
A Babilonia serán transportados, y allí estarán hasta el día en que yo los visite, dice Jehová. Después los traeré y los restauraré a este lugar.»
Éstas son las palabras de la carta que el profeta Jeremías envió desde Jerusalén a los ancianos que habían quedado de los que fueron deportados, a los sacerdotes y profetas, y a todo el pueblo que Nabucodonosor llevó cautivo de Jerusalén a Babilonia
(después que salió el rey Jeconías, la reina, los del palacio, los gobernantes de Judá y de Jerusalén, los artesanos y los ingenieros de Jerusalén),
por medio de Elasa hijo de Safán, y de Gemarías hijo de Hilcías, a quienes envió Sedequías, rey de Judá, a Babilonia, a Nabucodonosor, rey de Babilonia. La carta decía:
«Así ha dicho Jehová de los ejércitos, Dios de Israel, a todos los de la cautividad que hice transportar de Jerusalén a Babilonia:
Edificad casas y habitadlas; plantad huertos y comed del fruto de ellos.
Casaos y engendrad hijos e hijas; dad mujeres a vuestros hijos y dad maridos a vuestras hijas, para que tengan hijos e hijas. Multiplicaos allá, y no disminuyáis.
Procurad la paz de la ciudad a la cual os hice transportar, y rogad por ella a Jehová, porque en su paz tendréis vosotros paz.
Porque así ha dicho Jehová de los ejércitos, Dios de Israel: No os engañen vuestros profetas que están entre vosotros, ni vuestros adivinos, ni hagáis caso de los sueños que sueñan.
Porque falsamente os profetizan en mi nombre. Yo no los envié, ha dicho Jehová.
Porque así dijo Jehová: Cuando en Babilonia se cumplan los setenta años, yo os visitaré y despertaré sobre vosotros mi buena palabra, para haceros volver a este lugar.
Porque yo sé los pensamientos que tengo acerca de vosotros, dice Jehová, pensamientos de paz y no de mal, para daros el fin que esperáis.
Entonces me invocaréis. Vendréis y oraréis a mí, y yo os escucharé.
Me buscaréis y me hallaréis, porque me buscaréis de todo vuestro corazón.
Seré hallado por vosotros, dice Jehová; haré volver a vuestros cautivos y os reuniré de todas las naciones y de todos los lugares adonde os arrojé, dice Jehová. Y os haré volver al lugar de donde os hice llevar.
Pero vosotros habéis dicho: “Jehová nos ha levantado profetas en Babilonia.”
Pero así ha dicho Jehová acerca del rey que está sentado sobre el trono de David, y acerca de todo el pueblo que habita en esta ciudad, de vuestros hermanos que no partieron con vosotros al cautiverio,
así ha dicho Jehová de los ejércitos: Yo envío contra ellos espada, hambre y peste, y los pondré como los higos malos, que de tan malos no se pueden comer.
Los perseguiré con espada, con hambre y con peste, y los haré el horror de todos los reinos de la tierra, objeto de aversión, de espanto, de burla y de afrenta ante todas las naciones entre las cuales los he arrojado;
por cuanto no escucharon mis palabras, dice Jehová, que les envié por mis siervos los profetas, desde el principio y sin cesar. No habéis escuchado, dice Jehová.
¡Escuchad, pues, palabra de Jehová, vosotros todos los deportados que envié de Jerusalén a Babilonia!
Así ha dicho Jehová de los ejércitos, Dios de Israel, acerca de Acab hijo de Colaías, y acerca de Sedequías hijo de Maasías, que os profetizan falsamente en mi nombre: Yo los entrego en manos de Nabucodonosor, rey de Babilonia, y él los matará delante de vuestros ojos.
Y todos los deportados de Judá que están en Babilonia harán de ellos una maldición, diciendo: “¡Póngate Jehová como a Sedequías y como a Acab, a quienes asó al fuego el rey de Babilonia!”
Porque hicieron maldad en Israel: cometieron adulterio con las mujeres de sus prójimos y falsamente hablaron en mi nombre palabra que no les mandé; lo cual yo sé y testifico, dice Jehová.»
«Y a Semaías, de Nehelam, hablarás, diciendo:
“Así habló Jehová de los ejércitos, Dios de Israel: Tú enviaste cartas en tu nombre a todo el pueblo que está en Jerusalén, y al sacerdote Sofonías hijo de Maasías, y a todos los sacerdotes, diciendo:
‘Jehová te ha puesto por sacerdote en lugar del sacerdote Joiada, para que te encargues en la casa de Jehová de todo loco que profetice, poniéndolo en el calabozo y en el cepo.’
¿Por qué, pues, no has reprendido ahora a Jeremías de Anatot, que os profetiza?
Porque él nos envió a decir en Babilonia: ‘Largo será el cautiverio; edificad casas y habitadlas; plantad huertos y comed el fruto de ellos.’”»
El sacerdote Sofonías había leído esta carta a oídos del profeta Jeremías.
Y vino palabra de Jehová a Jeremías, diciendo:
«Envía a decir a todos los cautivos: “Así ha dicho Jehová acerca de Semaías, de Nehelam: Por cuanto os profetizó Semaías, sin que yo lo hubiera enviado, y os hizo confiar en mentira,
por eso, así ha dicho Jehová: Yo castigaré a Semaías, de Nehelam, y a su descendencia; no tendrá varón que habite en medio de este pueblo, ni verá el bien que haré yo a mi pueblo, dice Jehová; porque contra Jehová ha hablado rebelión.”»
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible