Скрыть
31:2
31:16
31:17
31:21
31:24
31:26
31:27
31:30
31:32
31:35
31:39
Церковнославянский (рус)
Во вре́мя о́но, рече́ Госпо́дь, бу́ду въ Бо́га ро́ду Изра́илеву, и ті́и бу́дутъ ми́ въ лю́ди.
Та́ко рече́ Госпо́дь: обрѣто́хъ теплоту́ {Евр.: обрѣто́ша благода́ть.} въ пусты́ни со изги́бшими от­ меча́: иди́те и не потреби́те Изра́иля,
Госпо́дь издале́ча яви́т­ся ему́: любо­́вiю вѣ́чною воз­люби́хъ тя́, того́ ра́ди вовлеко́хъ тя́ въ щедро́ты.
Я́ко воз­гражду́ тя, и воз­гради́шися, дѣ́во Изра́илева: во́змеши тимпа́ны своя́ и изы́деши съ собо́ромъ игра́ющихъ.
Еще́ насади́те виногра́ды въ горѣ́ самарі́йстѣй, насажда́юще насади́те и похвали́те.
Я́ко е́сть де́нь воз­зва́нiя от­вѣщава́ющихъ въ гора́хъ Ефре́мовыхъ: воста́ните и взы́дите въ Сiо́нъ ко Го́сподеви Бо́гу на́­шему:
я́ко та́ко рече́ Госпо́дь Иа́кову: воз­весели́теся весе́лiемъ и воскли́кните на главу́ язы́ковъ: слы́шано сотвори́те и похвали́те, рцы́те: спасе́ Госпо́дь лю́ди своя́, оста́нокъ Изра́илевъ.
Се́, а́зъ веду́ и́хъ от­ сѣ́вера и соберу́ и́хъ от­ коне́цъ земли́ въ пра́здникъ па́схи: и чадороди́тъ наро́дъ мно́гъ, и воз­вратя́т­ся сѣ́мо.
Съ пла́чемъ изыдо́ша, а со утѣше́нiемъ воз­веду́ я́, проводя́ чрезъ рове́н­ники во́дъ по пути́ пра́ву, и не заблу́дятъ по нему́: я́ко а́зъ бѣ́хъ Изра́илеви во Отца́, и Ефре́мъ пе́рвенецъ ми́ е́сть.
Слы́шите, язы́цы, сло́во Госпо́дне, и воз­вѣсти́те во о́стровѣхъ да́льнихъ и рцы́те: развѣ́явый Изра́иля собере́тъ его́ и снабди́тъ его́, я́ко па́стырь ста́до свое́.
Я́ко изба́ви Госпо́дь Иа́кова и изъя́тъ его́ от­ руки́ си́льнѣйшихъ его́.
И прiи́дутъ и воз­веселя́т­ся въ горѣ́ Сiо́нъ, и прiи́дутъ ко благота́мъ Госпо́днимъ, на зе́млю пшени́цы и вина́ и плодо́въ, и ското́въ и овно́въ: и бу́детъ душа́ и́хъ я́коже дре́во плодови́то, и не вза́лчутъ ктому́.
Тогда́ воз­ра́дуют­ся дѣви́цы въ собра́нiи ю́ношей, и ста́рцы воз­ра́дуют­ся: и обращу́ пла́чь и́хъ на ра́дость, и утѣ́шу и́хъ, и сотворю́ и́хъ ве́селы.
Возвели́чу и упою́ ду́шу жерце́въ сыно́въ Леві́иныхъ, и лю́дiе мо­и́ благо́тъ мо­и́хъ насы́тят­ся.
Та́ко рече́ Госпо́дь: гла́съ въ ра́мѣ слы́шанъ бы́сть пла́ча и рыда́нiя и во́пля: Рахи́ль пла́чущися ча́дъ сво­и́хъ, и не хотя́ше утѣ́шитися, я́ко не су́ть.
Та́ко рече́ Госпо́дь: да почі́етъ гла́съ тво́й от­ пла́ча и о́чи тво­и́ от­ сле́зъ, я́ко е́сть мзда́ дѣло́мъ тво­и́мъ, глаго́летъ Госпо́дь, и воз­вратя́т­ся от­ земли́ вра́жiя:
и е́сть наде́жда послѣ́днимъ тво­и́мъ, [глаго́летъ Госпо́дь,] и воз­вратя́т­ся сы́нове тво­и́ въ предѣ́лы своя́.
Слы́шя слы́шахъ Ефре́ма пла́чуща: наказа́лъ мя́ еси́, [Го́споди,] и наказа́хся: а́зъ я́коже теле́цъ не научи́хся: обрати́ мя, и обращу́ся, я́ко ты́ еси́ Госпо́дь Бо́гъ мо́й:
поне́же послѣди́ плѣне́нiя мо­его́ пока́яхся и послѣди́ разумѣ́нiя мо­его́ воз­стена́хъ въ де́нь посрамле́нiя и показа́хъ тебѣ́, я́ко прiя́хъ укори́зну от­ ю́ности мо­ея́.
Сы́нъ любе́зенъ мнѣ́ Ефре́мъ, отроча́ питѣ́ющееся {нѣ́жно­е}, поне́же словеса́ моя́ въ не́мъ, па́мятiю воспомяну́ и́: того́ ра́ди потща́хся о не́мъ, ми́луяй поми́лую его́, рече́ Госпо́дь.
Поста́ви себе́ самого́, Сiо́не, стра́жу, сотвори́ муче́нiе, напра́ви се́рдце твое́ на пу́ть пра́въ, и́мже ходи́лъ еси́: воз­врати́ся, дѣви́це Изра́илева, обрати́ся во гра́ды твоя́ рыда́ющи.
Доко́лѣ от­враща́ешися, дщи́ обезче́­ст­вованая? я́ко созда́ Госпо́дь спасе́нiе въ насажде́нiе но́во, въ не́мже спасе́нiи обы́дутъ человѣ́цы.
Я́ко та́ко рече́ Госпо́дь: еще́ реку́тъ сло́во сiе́ въ земли́ Иуде́йстѣй и во градѣ́хъ ея́, егда́ воз­вращу́ преселе́нiе его́: благослове́нъ Госпо́дь на пра́веднѣй горѣ́ святѣ́й сво­е́й:
и живу́щiи во градѣ́хъ Иу́диныхъ и во все́й земли́ его́, ку́пно со земледѣ́лцемъ, и воз­несе́т­ся во ста́дѣ.
Я́ко упо­и́хъ вся́ку ду́шу жа́ждущу и вся́ку ду́шу а́лчущу насы́тихъ.
Того́ ра́ди воста́хъ от­ сна́ и ви́дѣхъ, и со́нъ ми́ сла́докъ бы́сть.
Се́, дні́е гряду́тъ, глаго́летъ Госпо́дь, и всѣ́ю Изра́иля и Иу́ду сѣ́мя человѣ́чо и сѣ́мя ско́тское.
И бу́детъ, я́коже бдѣ́хъ на ня́ потреби́ти и озло́бити, та́ко бдѣ́ти бу́ду о ни́хъ, е́же созида́ти и насажда́ти, рече́ Госпо́дь.
Въ ты́я дни́ не реку́тъ ктому́: отцы́ ядо́ша ки́слая, а зу́бы дѣ́темъ оско́минишася:
но кі́йждо сво­и́мъ грѣхо́мъ у́мретъ, и я́дшему ки́слая оскоменя́т­ся зу́бы его́.
Се́, дні́е гряду́тъ, глаго́летъ Госпо́дь, и завѣща́ю до́му Изра́илеву и до́му Иу́дину завѣ́тъ но́въ,
не по завѣ́ту, его́же завѣща́хъ отце́мъ и́хъ въ де́нь, въ о́ньже е́мшу ми́ за ру́ку и́хъ, извести́ я́ от­ земли́ Еги́петскiя, я́ко ті́и не пребы́ша въ завѣ́тѣ мо­е́мъ, и а́зъ небрего́хъ и́хъ, глаго́летъ Госпо́дь.
Я́ко се́й завѣ́тъ, его́же завѣща́ю до́му Изра́илеву по дне́хъ о́нѣхъ, глаго́летъ Госпо́дь: дая́ зако́ны моя́ въ мы́сли и́хъ, и на сердца́хъ и́хъ напишу́ я́, и бу́ду и́мъ въ Бо́га, и ті́и бу́дутъ ми́ въ лю́ди:
и не научи́тъ кі́йждо бли́жняго сво­его́ и кі́йждо бра́та сво­его́, глаго́ля: позна́й Го́спода: я́ко вси́ позна́ютъ мя́ от­ ма́ла да́же и до вели́каго и́хъ: я́ко ми́лостивъ бу́ду непра́вдамъ и́хъ и грѣхо́въ и́хъ не помяну́ ктому́.
А́ще воз­несе́т­ся не́бо на высоту́, рече́ Госпо́дь, и а́ще смири́т­ся испо́дъ земли́ ни́зу, и а́зъ не от­ве́ргу ро́да Изра́илева о всѣ́хъ, я́же сотвори́ша, глаго́летъ Госпо́дь.
Та́ко рече́ Госпо́дь, да́вый со́лнце во свѣ́тъ дне́, луну́ и звѣ́зды на свѣ́тъ но́щи, и во́пль на мо́ри, и воз­шумѣ́ша во́лны его́, Госпо́дь Вседержи́тель и́мя ему́.
А́ще премо́лкнутъ зако́ны сі́и от­ лица́ мо­его́, рече́ Госпо́дь, то́ и ро́дъ Изра́илевъ преста́нетъ бы́ти язы́къ предъ лице́мъ мо­и́мъ во вся́ дни́.
Се́, дні́е гряду́тъ, рече́ Госпо́дь, и сози́ждет­ся гра́дъ Го́сподеви от­ столпа́ Анамеи́ля до вра́тъ уго́лныхъ:
и изы́детъ размѣ́ренiе его́ проти́ву ему́ до моги́лъ гари́въ, и объи́мет­ся о́крестъ избра́н­нымъ ка́менiемъ,
и всю́ юдо́ль ме́ртвыхъ и пе́пела, и ве́сь Ассаримо́ѳъ да́же до водоте́чи ке́дрскiя, да́же до у́гла ко́нiй вра́тъ восто́чныхъ, освяще́нiе Го́сподеви, и ктому́ не исто́ргнет­ся и не потреби́т­ся да́же до вѣ́ка.
Еврейский
בָּעֵת הַהִיא נְאֻם־יְהוָה, אֶהְיֶה לֵאלֹהִים, לְכֹל מִשְׁפְּחוֹת יִשְׂרָאֵל; וְהֵמָּה יִהְיוּ־לִי לְעָם׃ ס
כֹּה אָמַר יְהוָה, מָצָא חֵן בַּמִּדְבָּר, עַם שְׂרִידֵי חָרֶב; הָלוֹךְ לְהַרְגִּיעוֹ יִשְׂרָאֵל׃
מֵרָחוֹק יְהוָה נִרְאָה לִי; וְאַהֲבַת עוֹלָם אֲהַבְתִּיךְ, עַל־כֵּן מְשַׁכְתִּיךְ חָסֶד׃
עוֹד אֶבְנֵךְ וְנִבְנֵית, בְּתוּלַת יִשְׂרָאֵל; עוֹד תַּעְדִּי תֻפַּיִךְ, וְיָצָאת בִּמְחוֹל מְשַׂחֲקִים׃
עוֹד תִּטְּעִי כְרָמִים, בְּהָרֵי שֹׁמְרוֹן; נָטְעוּ נֹטְעִים וְחִלֵּלוּ׃
כִּי יֶשׁ־יוֹם, קָרְאוּ נֹצְרִים בְּהַר אֶפְרָיִם; קוּמוּ וְנַעֲלֶה צִיּוֹן, אֶל־יְהוָה אֱלֹהֵינוּ׃ פ
כִּי־כֹה אָמַר יְהוָה, רָנּוּ לְיַעֲקֹב שִׂמְחָה, וְצַהֲלוּ בְּרֹאשׁ הַגּוֹיִם; הַשְׁמִיעוּ הַלְלוּ וְאִמְרוּ, הוֹשַׁע יְהוָה אֶת־עַמְּךָ, אֵת שְׁאֵרִית יִשְׂרָאֵל׃
הִנְנִי מֵבִיא אוֹתָם מֵאֶרֶץ צָפוֹן, וְקִבַּצְתִּים מִיַּרְכְּתֵי־אָרֶץ, בָּם עִוֵּר וּפִסֵּחַ, הָרָה וְיֹלֶדֶת יַחְדָּו; קָהָל גָּדוֹל יָשׁוּבוּ הֵנָּה׃
בִּבְכִי יָבֹאוּ, וּבְתַחֲנוּנִים אוֹבִילֵם, אוֹלִיכֵם אֶל־נַחֲלֵי מַיִם, בְּדֶרֶךְ יָשָׁר, לֹא יִכָּשְׁלוּ בָּהּ; כִּי־הָיִיתִי לְיִשְׂרָאֵל לְאָב, וְאֶפְרַיִם בְּכֹרִי הוּא׃ ס
שִׁמְעוּ דְבַר־יְהוָה גּוֹיִם, וְהַגִּידוּ בָאִיִּים מִמֶּרְחָק; וְאִמְרוּ, מְזָרֵה יִשְׂרָאֵל יְקַבְּצֶנּוּ, וּשְׁמָרוֹ כְּרֹעֶה עֶדְרוֹ׃
כִּי־פָדָה יְהוָה אֶת־יַעֲקֹב; וּגְאָלוֹ מִיַּד חָזָק מִמֶּנּוּ׃
וּבָאוּ וְרִנְּנוּ בִמְרוֹם־צִיּוֹן, וְנָהֲרוּ אֶל־טוּב יְהוָה, עַל־דָּגָן וְעַל־תִּירֹשׁ וְעַל־יִצְהָר, וְעַל־בְּנֵי־צֹאן וּבָקָר; וְהָיְתָה נַפְשָׁם כְּגַן רָוֶה, וְלֹא־יוֹסִיפוּ לְדַאֲבָה עוֹד׃
אָז תִּשְׂמַח בְּתוּלָה בְּמָחוֹל, וּבַחֻרִים וּזְקֵנִים יַחְדָּו; וְהָפַכְתִּי אֶבְלָם לְשָׂשׂוֹן וְנִחַמְתִּים, וְשִׂמַּחְתִּים מִיגוֹנָם׃
וְרִוֵּיתִי נֶפֶשׁ הַכֹּהֲנִים דָּשֶׁן; וְעַמִּי אֶת־טוּבִי יִשְׂבָּעוּ נְאֻם־יְהוָה׃ ס
כֹּה אָמַר יְהוָה, קוֹל בְּרָמָה נִשְׁמָע נְהִי בְּכִי תַמְרוּרִים, רָחֵל מְבַכָּה עַל־בָּנֶיהָ; מֵאֲנָה לְהִנָּחֵם עַל־בָּנֶיהָ כִּי אֵינֶנּוּ׃ ס
כֹּה אָמַר יְהוָה, מִנְעִי קוֹלֵךְ מִבֶּכִי, וְעֵינַיִךְ מִדִּמְעָה; כִּי יֵשׁ שָׂכָר לִפְעֻלָּתֵךְ נְאֻם־יְהוָה, וְשָׁבוּ מֵאֶרֶץ אוֹיֵב׃
וְיֵשׁ־תִּקְוָה לְאַחֲרִיתֵךְ נְאֻם־יְהוָה; וְשָׁבוּ בָנִים לִגְבוּלָם׃ ס
שָׁמוֹעַ שָׁמַעְתִּי, אֶפְרַיִם מִתְנוֹדֵד, יִסַּרְתַּנִי וָאִוָּסֵר, כְּעֵגֶל לֹא לֻמָּד; הֲשִׁיבֵנִי וְאָשׁוּבָה, כִּי אַתָּה יְהוָה אֱלֹהָי׃
כִּי־אַחֲרֵי שׁוּבִי נִחַמְתִּי, וְאַחֲרֵי הִוָּדְעִי, סָפַקְתִּי עַל־יָרֵךְ; בֹּשְׁתִּי וְגַם־נִכְלַמְתִּי, כִּי נָשָׂאתִי חֶרְפַּת נְעוּרָי׃
הֲבֵן יַקִּיר לִי אֶפְרַיִם, אִם יֶלֶד שַׁעֲשֻׁעִים, כִּי־מִדֵּי דַבְּרִי בּוֹ, זָכֹר אֶזְכְּרֶנּוּ עוֹד; עַל־כֵּן, הָמוּ מֵעַי לוֹ, רַחֵם אֲרַחֲמֶנּוּ נְאֻם־יְהוָה׃ ס
הַצִּיבִי לָךְ צִיֻּנִים, שִׂמִי לָךְ תַּמְרוּרִים, שִׁתִי לִבֵּךְ, לַמְסִלָּה דֶּרֶךְ הָלָכְתִּי (הָלָכְתְּ); שׁוּבִי בְּתוּלַת יִשְׂרָאֵל, שֻׁבִי אֶל־עָרַיִךְ אֵלֶּה׃
עַד־מָתַי תִּתְחַמָּקִין, הַבַּת הַשּׁוֹבֵבָה; כִּי־בָרָא יְהוָה חֲדָשָׁה בָּאָרֶץ, נְקֵבָה תְּסוֹבֵב גָּבֶר׃ ס
כֹּה־אָמַר יְהוָה צְבָאוֹת אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל, עוֹד יֹאמְרוּ אֶת־הַדָּבָר הַזֶּה, בְּאֶרֶץ יְהוּדָה וּבְעָרָיו, בְּשׁוּבִי אֶת־שְׁבוּתָם; יְבָרֶכְךָ יְהוָה נְוֵה־צֶדֶק הַר הַקֹּדֶשׁ׃
וְיָשְׁבוּ בָהּ יְהוּדָה וְכָל־עָרָיו יַחְדָּו; אִכָּרִים וְנָסְעוּ בַּעֵדֶר׃
כִּי הִרְוֵיתִי נֶפֶשׁ עֲיֵפָה; וְכָל־נֶפֶשׁ דָּאֲבָה מִלֵּאתִי׃
עַל־זֹאת הֱקִיצֹתִי וָאֶרְאֶה; וּשְׁנָתִי עָרְבָה לִּי׃ ס
הִנֵּה יָמִים בָּאִים נְאֻם־יְהוָה; וְזָרַעְתִּי, אֶת־בֵּית יִשְׂרָאֵל וְאֶת־בֵּית יְהוּדָה, זֶרַע אָדָם וְזֶרַע בְּהֵמָה׃
וְהָיָה כַּאֲשֶׁר שָׁקַדְתִּי עֲלֵיהֶם, לִנְתוֹשׁ וְלִנְתוֹץ וְלַהֲרֹס וּלְהַאֲבִיד וּלְהָרֵעַ; כֵּן אֶשְׁקֹד עֲלֵיהֶם לִבְנוֹת וְלִנְטוֹעַ נְאֻם־יְהוָה׃
בַּיָּמִים הָהֵם, לֹא־יֹאמְרוּ עוֹד, אָבוֹת אָכְלוּ בֹסֶר; וְשִׁנֵּי בָנִים תִּקְהֶינָה׃
כִּי אִם־אִישׁ בַּעֲוֹנוֹ יָמוּת; כָּל־הָאָדָם הָאֹכֵל הַבֹּסֶר תִּקְהֶינָה שִׁנָּיו׃ ס
הִנֵּה יָמִים בָּאִים נְאֻם־יְהוָה; וְכָרַתִּי, אֶת־בֵּית יִשְׂרָאֵל וְאֶת־בֵּית יְהוּדָה בְּרִית חֲדָשָׁה׃
לֹא כַבְּרִית, אֲשֶׁר כָּרַתִּי אֶת־אֲבוֹתָם, בְּיוֹם הֶחֱזִיקִי בְיָדָם, לְהוֹצִיאָם מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם; אֲשֶׁר־הֵמָּה הֵפֵרוּ אֶת־בְּרִיתִי, וְאָנֹכִי בָּעַלְתִּי בָם נְאֻם־יְהוָה׃
כִּי זֹאת הַבְּרִית אֲשֶׁר אֶכְרֹת אֶת־בֵּית יִשְׂרָאֵל אַחֲרֵי הַיָּמִים הָהֵם נְאֻם־יְהוָה, נָתַתִּי אֶת־תּוֹרָתִי בְּקִרְבָּם, וְעַל־לִבָּם אֶכְתֲּבֶנָּה; וְהָיִיתִי לָהֶם לֵאלֹהִים, וְהֵמָּה יִהְיוּ־לִי לְעָם׃
וְלֹא יְלַמְּדוּ עוֹד, אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ וְאִישׁ אֶת־אָחִיו לֵאמֹר, דְּעוּ אֶת־יְהוָה; כִּי־כוּלָּם יֵדְעוּ אוֹתִי לְמִקְטַנָּם וְעַד־גְּדוֹלָם נְאֻם־יְהוָה, כִּי אֶסְלַח לַעֲוֹנָם, וּלְחַטָּאתָם לֹא אֶזְכָּר־עוֹד׃ ס
כֹּה אָמַר יְהוָה, נֹתֵן שֶׁמֶשׁ לְאוֹר יוֹמָם, חֻקֹּת יָרֵחַ וְכוֹכָבִים לְאוֹר לָיְלָה; רֹגַע הַיָּם וַיֶּהֱמוּ גַלָּיו, יְהוָה צְבָאוֹת שְׁמוֹ׃
אִם־יָמֻשׁוּ הַחֻקִּים הָאֵלֶּה מִלְּפָנַי נְאֻם־יְהוָה; גַּם זֶרַע יִשְׂרָאֵל יִשְׁבְּתוּ, מִהְיוֹת גּוֹי לְפָנַי כָּל־הַיָּמִים׃ ס
כֹּה אָמַר יְהוָה, אִם־יִמַּדּוּ שָׁמַיִם מִלְמַעְלָה, וְיֵחָקְרוּ מוֹסְדֵי־אֶרֶץ לְמָטָּה; גַּם־אֲנִי אֶמְאַס בְּכָל־זֶרַע יִשְׂרָאֵל עַל־כָּל־אֲשֶׁר עָשׂוּ נְאֻם־יְהוָה׃ ס
הִנֵּה יָמִים זז (בָּאִים) נְאֻם־יְהוָה; וְנִבְנְתָה הָעִיר לַיהוָה, מִמִּגְדַּל חֲנַנְאֵל שַׁעַר הַפִּנָּה׃
וְיָצָא עוֹד קְוֵה (קָו) הַמִּדָּה נֶגְדּוֹ, עַל גִּבְעַת גָּרֵב; וְנָסַב גֹּעָתָה׃
וְכָל־הָעֵמֶק הַפְּגָרִים וְהַדֶּשֶׁן וְכָל־הַשְּׁרֵמוֹת (הַשְּׁדֵמוֹת) עַד־נַחַל קִדְרוֹן עַד־פִּנַּת שַׁעַר הַסּוּסִים מִזְרָחָה, קֹדֶשׁ לַיהוָה; לֹא־יִנָּתֵשׁ וְלֹא־יֵהָרֵס עוֹד לְעוֹלָם׃ ס
Латинский (Nova Vulgata)
In tempore illo, dicit Dominus, ero Deus universis cognationibus Israel, et ipsi erunt mihi in populum.
Haec dicit Dominus: Invenit gratiam in deserto populus, qui remanserat a gladio; vadet ad requiem suam Israel».
De longe Dominus apparuit mihi: «In caritate perpetua dilexi te; ideo attraxi te in misericordia.
Rursumque aedificabo te, et aedificaberis, virgo Israel; adhuc ornaberis tympanis tuis et egredieris in choro ludentium.
Adhuc plantabis vineas in montibus Samariae; plantabunt plantantes et vindemiabunt.
Quia erit dies, in qua clamabunt custodes in monte Ephraim: "Surgite, et ascendamus in Sion ad Dominum Deum nostrum".
Quia haec dicit Dominus: Exsultate in laetitia propter Iacob et hinnite capiti gentium; personate, canite et dicite: "Salva, Domine, populum tuum, reliquias Israel".
Ecce ego adducam eos de terra aquilonis et congregabo eos ab extremis terrae; inter quos erunt caecus et claudus, praegnans et pariens simul: coetus magnus revertentium huc.
In fletu venient, et in deprecatione reducam eos et adducam eos per torrentes aquarum in via recta, et non impingent in ea, quia factus sum Israeli pater, et Ephraim primogenitus meus est».
Audite verbum Domini, gentes, et annuntiate in insulis, quae procul sunt, et dicite: «Qui dispersit Israel, congregabit eum et custodiet eum sicut pastor gregem suum».
Redemit enim Dominus Iacob et liberavit eum de manu potentioris.
Et venient et laudabunt in monte Sion et confluent ad bona Domini super frumento et vino et oleo et fetu pecorum et armentorum; eritque anima eorum quasi hortus irriguus, et ultra non esurient.
Tunc laetabitur virgo in choro, iuvenes et senes simul. «Et convertam luctum eorum in gaudium et consolabor eos et laetificabo a dolore suo.
Et inebriabo animam sacerdotum pinguedine, et populus meus bonis meis adimplebitur», ait Dominus.
Haec dicit Dominus: «Vox in Rama audita est lamentationis, luctus et fletus Rachel plorantis filios suos et nolentis consolari super eis, quia non sunt».
Haec dicit Dominus: «Quiescat vox tua a ploratu, et oculi tui a lacrimis, quia est merces operi tuo, ait Dominus, et revertentur de terra inimici.
Et est spes novissimis tuis, ait Dominus, et revertentur filii ad terminos suos.
Audiens audivi Ephraim transmigrantem: "Castigasti me, et eruditus sum quasi iuvenculus indomitus; converte me, et convertar, quia tu Dominus Deus meus.
Postquam enim convertisti me, egi paenitentiam; et postquam ostendisti mihi, percussi femur meum; confusus sum et erubui, quoniam sustinui opprobrium adulescentiae meae".
Estne filius honorabilis mihi Ephraim aut puer delectabilis, quia ex quo locutus sum de eo, adhuc recordabor eius? Idcirco conturbata sunt viscera mea super eum: miserans miserebor eius», ait Dominus.
Statue tibi lapides, pone tibi signa, dirige cor tuum in iter, viam, in qua ambulasti; revertere, virgo Israel, revertere ad civitates tuas istas.
Usquequo vagaberis, filia rebellis? Quia creavit Dominus novum super terram: femina circumdabit virum.
Haec dicit Dominus exercituum, Deus Israel: «Adhuc dicent verbum istud in terra Iudae et in urbibus eius, cum convertero sortem eorum: "Benedicat tibi Dominus, habitaculum iustitiae, mons sanctus".
Et habitabunt in eo Iudas et omnes civitates eius simul, agricolae et minantes greges.
Quia inebriavi animam lassam et omnem animam esurientem saturavi».
Ideo quasi de somno suscitatus sum et vidi, et somnus meus dulcis mihi.
«Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et seminabo domum Israel et domum Iudae semine hominum et semine iumentorum.
Et sicut vigilavi super eos, ut evellerem et demolirer et dissiparem et disperderem et affligerem, sic vigilabo super eos, ut aedificem et plantem, ait Dominus.
In diebus illis non dicent ultra: "Patres comederunt uvam acerbam, et dentes filiorum obstupuerunt",
sed unusquisque in iniquitate sua morietur; omnis homo, qui comederit uvam acerbam, obstupescent dentes eius.
Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et feriam domui Israel et domui Iudae pactum novum;
non secundum pactum, quod pepigi cum patribus eorum in die qua apprehendi manum eorum, ut educerem eos de terra Aegypti, pactum, quod irritum fecerunt, et ego dominatus sum eorum, dicit Dominus.
Sed hoc erit pactum, quod feriam cum domo Israel post dies illos, dicit Dominus: Dabo legem meam in visceribus eorum et in corde eorum scribam eam; et ero eis in Deum, et ipsi erunt mihi in populum.
Et non docebit ultra vir proximum suum, et vir fratrem suum dicens: "Cognosce Dominum"; omnes enim cognoscent me, a minimo eorum usque ad maximum, ait Dominus, quia propitiabor iniquitati eorum et peccati eorum non memorabor amplius».
Haec dicit Dominus, qui dat solem in lumine diei, ordinem lunae et stellarum in lumine noctis, qui turbat mare, et fremunt fluctus eius, Dominus exercituum nomen illi:
«Si defecerint leges istae coram me, dicit Dominus, tunc et semen Israel deficiet, ut non sit gens coram me cunctis diebus».
Haec dicit Dominus: «Si mensurari potuerint caeli sursum, et investigari fundamenta terrae deorsum, et ego abiciam universum semen Israel propter omnia, quae fecerunt, dicit Dominus.
Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et aedificabitur civitas Domino a turre Hananeel usque ad portam Anguli,
et exibit ultra norma mensurae in conspectu eius super collem Gareb et vertetur in Goa,
et omnis vallis cadaverum et cineris et universa regio usque ad torrentem Cedron et usque ad angulum portae Equorum orientalis sanctum Domini; non evelletur et non destruetur ultra in perpetuum».
1 Обещание Господа о вечной любви, об устроении; «великий сонм возвратится». 10 «Кто рассеял Израиля, тот и соберет его». 15 Рахиль, плачущая о детях своих, утешится. 18 Ефрем, его наказание и возвращение. 21 Приглашение возвратиться. 23 Пророчества о возвращении. Не будет больше поговорки, что «отцы ели кислый виноград, а у детей на зубах оскомина». 31 Новый завет. «Все будут знать Меня», «Я прощу».
В то время, говорит Господь, Я буду Богом всем племенам Израилевым, а они будут Моим народом.
Так говорит Господь: народ, уцелевший от меча, нашел милость в пустыне; иду успокоить Израиля.
Издали явился мне Господь и сказал: любовью вечною Я возлюбил тебя и потому простер к тебе благоволение.
Я снова устрою тебя, и ты будешь устроена, дева Израилева, снова будешь украшаться тимпанами твоими и выходить в хороводе веселящихся;
снова разведешь виноградники на горах Самарии; виноградари, которые будут разводить их, сами будут и пользоваться ими.
Ибо будет день, когда стражи на горе Ефремовой провозгласят: «вставайте, и взойдем на Сион к Господу Богу нашему».
Ибо так говорит Господь: радостно пойте об Иакове и восклицайте пред главою народов: провозглашайте, славьте и говорите: «спаси, Господи, народ твой, остаток Израиля!»
Вот, Я приведу их из страны северной и соберу их с краев земли; слепой и хромой, беременная и родильница вместе с ними, – великий сонм возвратится сюда.
Они пошли со слезами, а Я поведу их с утешением; поведу их близ потоков вод дорогою ровною, на которой не споткнутся; ибо Я – отец Израилю, и Ефрем – первенец Мой.
Слушайте слово Господне, народы, и возвестите островам отдаленным и скажите: «Кто рассеял Израиля, Тот и соберет его, и будет охранять его, как пастырь стадо свое»;
ибо искупит Господь Иакова и избавит его от руки того, кто был сильнее его.
И придут они, и будут торжествовать на высотах Сиона; и стекутся к благостыне Господа, к пшенице и вину и елею, к агнцам и волам; и душа их будет как напоенный водою сад, и они не будут уже более томиться.
Тогда девица будет веселиться в хороводе, и юноши и старцы вместе; и изменю печаль их на радость и утешу их, и обрадую их после скорби их.
И напитаю душу священников туком, и народ Мой насытится благами Моими, говорит Господь.
Так говорит Господь: голос слышен в Раме, вопль и горькое рыдание; Рахиль плачет о детях своих и не хочет утешиться о детях своих, ибо их нет.
Так говорит Господь: удержи голос твой от рыдания и глаза твои от слез, ибо есть награда за труд твой, говорит Господь, и возвратятся они из земли неприятельской.
И есть надежда для будущности твоей, говорит Господь, и возвратятся сыновья твои в пределы свои.
Слышу Ефрема плачущего: «Ты наказал меня, и я наказан, как телец неукротимый; обрати меня, и обращусь, ибо Ты Господь Бог мой.
Когда я был обращен, я каялся, и когда был вразумлен, бил себя по бедрам; я был постыжен, я был смущен, потому что нес бесславие юности моей».
Не дорого́й ли у Меня сын Ефрем? не любимое ли дитя? ибо, как только заговорю о нем, всегда с любовью воспоминаю о нем; внутренность Моя возмущается за него; умилосержусь над ним, говорит Господь.
Поставь себе путевые знаки, поставь себе столбы, обрати сердце твое на дорогу, на путь, по которому ты шла; возвращайся, дева Израилева, возвращайся в сии города твои.
Долго ли тебе скитаться, отпадшая дочь? Ибо Господь сотворит на земле нечто новое: жена спасет мужа.
Так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев: впредь, когда Я возвращу плен их, будут говорить на земле Иуды и в городах его сие слово: «да благословит тебя Господь, жилище правды, гора святая!»
И поселится на ней Иуда и все города его вместе, земледельцы и ходящие со стадами.
Ибо Я напою душу утомленную и насыщу всякую душу скорбящую.
При этом я пробудился и посмотрел, и сон мой был приятен мне.
Вот, наступают дни, говорит Господь, когда Я засею дом Израилев и дом Иудин семенем человека и семенем скота.
И как Я наблюдал за ними, искореняя и сокрушая, и разрушая и погубляя, и повреждая, так буду наблюдать за ними, созидая и насаждая, говорит Господь.
В те дни уже не будут говорить: «отцы ели кислый виноград, а у детей на зубах оскомина»,
но каждый будет умирать за свое собственное беззаконие; кто будет есть кислый виноград, у того на зубах и оскомина будет.
Вот наступают дни, говорит Господь, когда Я заключу с домом Израиля и с домом Иуды новый завет,
не такой завет, какой Я заключил с отцами их в тот день, когда взял их за руку, чтобы вывести их из земли Египетской; тот завет Мой они нарушили, хотя Я оставался в союзе с ними, говорит Господь.
Но вот завет, который Я заключу с домом Израилевым после тех дней, говорит Господь: вложу закон Мой во внутренность их и на сердцах их напишу его, и буду им Богом, а они будут Моим народом.
И уже не будут учить друг друга, брат брата, и говорить: «познайте Господа», ибо все сами будут знать Меня, от малого до большого, говорит Господь, потому что Я прощу беззакония их и грехов их уже не воспомяну более.
Так говорит Господь, Который дал солнце для освещения днем, уставы луне и звездам для освещения ночью, Который возмущает море, так что волны его ревут; Господь Саваоф – имя Ему.
Если сии уставы перестанут действовать предо Мною, говорит Господь, то и племя Израилево перестанет быть народом предо Мною навсегда.
Так говорит Господь: если небо может быть измерено вверху, и основания земли исследованы внизу, то и Я отвергну все племя Израилево за все то, что они делали, говорит Господь.
Вот, наступают дни, говорит Господь, когда город устроен будет во славу Господа от башни Анамеила до ворот уго́льных,
и землемерная вервь пойдет далее прямо до холма Гарива и обойдет Гоаф.
И вся долина трупов и пепла, и все поле до потока Кедрона, до угла конских ворот к востоку, будет святынею Господа; не разрушится и не распадется вовеки.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible