Скрыть
33:3
33:4-5
33:10-11
33:12
33:13
33:19
33:21
33:23
33:24
Церковнославянский (рус)
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и втори́цею, то́йже бя́ше еще́ свя́занъ во дворѣ́ темни́чнѣмъ, глаго́ля:
та́ко рече́ Госпо́дь, творя́й зе́млю и устроя́яй ю́, е́же испра́вити ю́, Госпо́дь и́мя ему́:
возопі́й ко мнѣ́, и от­вѣща́ю ти́ и воз­вѣщу́ тебѣ́ вели́кая и крѣ́пкая, и́хже не разумѣ́лъ еси́.
Я́ко та́ко рече́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ о домѣ́хъ гра́да сего́ и о хра́мѣхъ царя́ Иу́дина, расте́рзан­ныхъ на остро́ги и на забра́ла,
е́же проти́витися ко халде́емъ, и напо́лню его́ ме́ртвыми человѣ́ки, и́хже порази́хъ во гнѣ́вѣ мо­е́мъ и въ я́рости мо­е́й, и от­врати́хъ лице́ мое́ от­ ни́хъ всѣ́хъ ра́ди зло́бъ и́хъ.
Се́, а́зъ наведу́ на ня́ срастѣ́нiе я́звы и исцѣле́нiе, и изврачу́ю я́ и явлю́ и́мъ, е́же слу́шати, и исцѣлю́ я́ и сотворю́ и́мъ ми́ръ и вѣ́ру:
и обращу́ преселе́нiе Иу́дино и преселе́нiе Изра́илево, и согражду́ я́, я́коже и пре́жде,
и очи́щу я́ от­ всѣ́хъ непра́вдъ и́хъ, и́миже согрѣши́ша ми́, и ми́лостивъ бу́ду всѣ́мъ непра́вдамъ и́хъ, и́миже от­ступи́ша от­ мене́.
И бу́детъ въ весе́лiе и во хвалу́ и въ вели́чiе всѣ́мъ лю́демъ земли́, и́же услы́шатъ вся́ благоты́, я́же а́зъ сотворю́ и́мъ, и убоя́т­ся, и огорча́т­ся о всѣ́хъ благота́хъ и о все́мъ ми́рѣ, его́же а́зъ сотворю́ и́мъ.
Та́ко рече́ Госпо́дь: еще́ услы́шит­ся въ се́мъ мѣ́стѣ, о не́мже вы́ глаго́лете: пу́сто е́сть от­ человѣ́къ и от­ ско́тъ, во градѣ́хъ Иу́диныхъ и внѣ́ Иерусали́ма, опустѣ́в­шихъ, поне́же нѣ́сть человѣ́ка, ни скота́,
гла́съ весе́лiя и гла́съ ра́дости, гла́съ жениха́ и гла́съ невѣ́сты, гла́съ глаго́лющихъ: исповѣ́дайтеся Го́сподеви Вседержи́телю, я́ко бла́гъ Госпо́дь, я́ко въ вѣ́къ ми́лость его́: и при­­несу́тъ да́ры похвале́нiя въ до́мъ Госпо́день, я́ко воз­вращу́ все́ преселе́нiе земли́ тоя́ по пре́жнему, рече́ Госпо́дь.
Та́ко глаго́летъ Госпо́дь си́лъ: еще́ бу́дутъ на се́мъ мѣ́стѣ пустѣ́мъ, за е́же не бы́ти человѣ́ку, ни скоту́, во всѣ́хъ градѣ́хъ его́ обита́лища пастухо́въ пасу́щихъ о́вцы,
во градѣ́хъ го́рнихъ и во градѣ́хъ по́льныхъ, и во градѣ́хъ наге́въ и въ земли́ Венiами́ни, и во окре́стныхъ Иерусали́ма и во градѣ́хъ Иу́диныхъ, еще́ по́йдутъ о́вцы къ руцѣ́ исчисля́ющаго, глаго́летъ Госпо́дь.
Се́, дні́е гряду́тъ, рече́ Госпо́дь, и воз­ста́влю сло́во благо, е́же глаго́лахъ къ до́му Изра́илеву и къ до́му Иу́дину.
Во дне́хъ о́нѣхъ и въ то́ вре́мя про­израсти́ти сотворю́ дави́ду от­ра́сль пра́вды, и сотвори́тъ су́дъ и пра́вду на земли́.
Во дне́хъ о́нѣхъ спасе́нъ бу́детъ Иу́да, и Иерусали́мъ пребу́детъ въ наде́жди: и сiе́ е́сть и́мя, и́мже нареку́тъ его́: Госпо́дь пра́веденъ на́шъ.
Та́ко бо рече́ Госпо́дь: не оскудѣ́етъ от­ дави́да му́жъ сѣдя́й на престо́лѣ до́му Изра́илева:
и от­ жерце́въ и от­ леви́товъ не поги́бнетъ му́жъ от­ лица́ мо­его́, при­­нося́й всесожже́нiя и да́ръ и творя́й же́ртвы по вся́ дни́.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и глаго́ля:
та́ко глаго́летъ Госпо́дь: мо́жетъ ли разори́тися завѣ́тъ мо́й со дне́мъ и завѣ́тъ мо́й съ но́щiю, е́же не бы́ти дню́ и но́щи во вре́мя свое́?
то́ и завѣ́тъ мо́й разори́т­ся съ дави́домъ рабо́мъ мо­и́мъ, е́же не бы́ти от­ него́ сы́ну ца́р­ст­ву­ю­щу на престо́лѣ его́, и съ Леви́ты и свяще́н­ники рабы́ мо­и́ми.
Я́коже сочте́ны бы́ти не мо́гутъ звѣ́зды небе́сныя, ни измѣ́ренъ бы́ти песо́къ морскі́й, та́ко умно́жу сѣ́мя раба́ мо­его́ дави́да и леви́ты служи́тели моя́.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и глаго́ля:
еда́ не ви́дѣлъ еси́, что́ реко́ша лю́дiе сі́и, глаго́люще: два́ наро́да, и́хже избра́ Госпо́дь, и се́, от­ве́рже я́: и преогорчи́ша люді́й мо­и́хъ, [сего́ ра́ди] я́ко да не бу́детъ ктому́ наро́дъ предъ ни́ми?
Та́ко рече́ Госпо́дь: не положи́хъ ли у́бо завѣ́та мо­его́ между́ дне́мъ и но́щiю и зако́новъ небеси́ и земли́?
Тогда́ и сѣ́мя Иа́ковле и дави́да раба́ мо­его́ от­ве́ргу, е́же не прiя́ти от­ сѣ́мене его́ князе́й сѣ́мене Авраа́ма и Исаа́ка и Иа́кова: я́ко па́ки воз­вращу́ плѣ́нъ и́хъ и поми́лую и́хъ.
Латинский (Nova Vulgata)
Et factum est verbum Domi ni ad Ieremiam secundo, cum adhuc clausus esset in atrio custodiae, dicens:
«Haec dicit Dominus, qui facturus est id, Dominus, qui formaturus est illud et paraturus, Dominus nomen eius:
Clama ad me, et exaudiam te et annuntiabo tibi grandia et inaccessibilia, quae nescis.
Quia haec dicit Dominus, Deus Israel, super domos urbis huius et ad domos regis Iudae, quae destructae sunt, pro munitionibus et pro gladio
venientium, ut dimicent cum Chaldaeis et impleant eas cadaveribus hominum, quos percussi in furore meo et in indignatione mea, abscondens faciem meam a civitate hac propter omnem malitiam eorum.
Ecce ego obducam ei cicatricem et sanitatem et curabo eos et revelabo illis abundantiam pacis et veritatis
et convertam sortem Iudae et sortem Israel et aedificabo eos sicut a principio.
Et emundabo illos ab omni iniquitate sua, in qua peccaverunt mihi, et propitius ero cunctis iniquitatibus eorum, in quibus deliquerunt mihi et spreverunt me;
et erit mihi in nomen et in gaudium et in laudem et in exsultationem cunctis gentibus terrae, quae audierint omnia bona, quae ego facturus sum eis; et pavebunt et turbabuntur in universis bonis et in omni pace, quam ego faciam eis.
Haec dicit Dominus: Adhuc audietur in loco isto, quem vos dicitis esse desertum, eo quod non sit homo et iumentum in civitatibus Iudae et foris Ierusalem, quae desolatae sunt absque homine et absque habitatore et absque pecore,
vox gaudii et vox laetitiae, vox sponsi et vox sponsae, vox dicentium: "Confitemini Domino exercituum, quoniam bonus Dominus, quoniam in aeternum misericordia eius"; et portantium vota in domum Domini; reducam enim sortem terrae sicut a principio, dicit Dominus.
Haec dicit Dominus exercituum: Adhuc erit in loco isto deserto, absque homine et absque iumento, et in cunctis civitatibus eius habitaculum pastorum accubantium gregum.
In civitatibus montuosis et in civitatibus Sephelae et in civitatibus, quae ad austrum sunt, et in terra Beniamin et in circuitu Ierusalem et in civitatibus Iudae adhuc transibunt greges ad manum numerantis, ait Dominus.
Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et suscitabo verbum bonum, quod locutus sum ad domum Israel et ad domum Iudae.
In diebus illis et in tempore illo germinare faciam David germen iustitiae, et faciet iudicium et iustitiam in terra.
In diebus illis salvabitur Iuda, et Ierusalem habitabit confidenter; et hoc est nomen, quod vocabit eam: Dominus iustitia nostra.
Quia haec dicit Dominus: Non interibit de David vir, qui sedeat super thronum domus Israel;
et de sacerdotibus Levitis non interibit vir a facie mea, qui offerat holocautomata et incendat sacrificium et caedat victimas omnibus diebus».
Et factum est verbum Domini ad Ieremiam dicens:
«Haec dicit Dominus: Si irritum potest fieri pactum meum cum die et pactum meum cum nocte, ut non sit dies et nox in tempore suo,
et pactum meum irritum esse poterit cum David servo meo, ut non sit ex eo filius, qui regnet in throno eius, et cum Levitis sacerdotibus ministris meis.
Sicuti enumerari non possunt stellae caeli et metiri arena maris, sic multiplicabo semen David servi mei et Levitas ministros meos».
Et factum est verbum Domini ad Ieremiam dicens:
«Numquid non vidisti quid populus hic locutus sit dicens: "Duae cognationes, quas elegerat Dominus, abiectae sunt", et populum meum despexerunt, eo quod non sit ultra gens coram eis?
Haec dicit Dominus: Si pactum meum inter diem et noctem et leges caelo et terrae non posui,
equidem et semen Iacob et David servi mei proiciam, ut non assumam de semine eius principes seminis Abraham et Isaac et Iacob; reducam enim sortem eorum et miserebor eis».
Немецкий (GNB)
Als Jeremia im Wachthof gefangen gehalten wurde, erging das Wort des HERRN noch ein zweites Mal an ihn. Er sagte:
»Ich, der HERR, bewirke alles, was geschieht; was ich will, das wird Wirklichkeit. Mein Name ist ́Der HERŔ.
Wende dich an mich und ich werde dir antworten! Ich werde dir große Dinge zeigen, von denen du nichts weißt und auch nichts wissen kannst.
Häuser wurden abgebrochen, sogar die Paläste der Könige von Juda, um die Mauern zu verstärken gegen die Angriffsrampen der Babylonier und um ihren Angriffen besser standhalten zu können. Die anderen Häuser aber wurden mit den Leichen der Menschen gefüllt, die ich in meinem glühenden Zorn erschlagen hatte. Denn ich hatte mich von Jerusalem abgewandt, weil seine Bewohner so viel Böses getan haben.

Doch jetzt sage ich, der HERR, der Gott Israels:

́Ich werde die Wunden Jerusalems verbinden und heilen. Ich stelle es wieder her und schenke ihm echten, dauerhaften Frieden.
Ja, ich werde für Juda und Israel alles wieder zum Guten wenden und sie wieder zu dem machen, was sie einmal waren.
Ich werde den Leuten von Juda und den Leuten von Israel die Schuld vergeben, die sie auf sich geladen haben, ihren Ungehorsam, ihre Vergehen und ihre Auflehnung gegen mich!
Und Jerusalem wird für mich wieder ein Grund zur Freude sein, eine Stadt, die mir bei allen Völkern der Welt Ruhm und Ehre einbringt. Die Völker werden sprachlos sein vor Staunen, wenn sie hören, wie viel Glück und Wohlstand ich dieser Stadt schenke.́«
Weiter sagte der HERR: »Ihr meint: ́Bald wird hier niemand mehr wohnen, in Jerusalem und in allen Städten von Juda; das ganze Land wird zur Wüste werden, in der kein Mensch und kein Stück Vieh mehr lebt.́ Aber seid gewiss: Jubel und Freude kehren zurück! Der Jubelruf von Bräutigam und Braut wird wieder zu hören sein. Das Volk wird wieder Dankopfer zu meinem Tempel bringen und dabei singen: ́Dankt dem HERRN, dem Herrscher der Welt, denn er ist gut zu uns! Seine Liebe hört niemals auf!́ Denn ich werde für dieses Land alles wieder zum Guten wenden; ich mache es wieder zu dem, was es früher war.«
Weiter sagte der Herr, der Herrscher der Welt: »Dieses Land wird jetzt zu einer Wüste, in der kein Mensch und kein Stück Vieh mehr lebt. Doch danach werden alle Städte in Juda wieder ihr Weideland haben, auf dem Hirten mit ihren Herden lagern –
die Städte im Gebirge, im Hügelland und in der Steppe im Süden, im Gebiet von Benjamin und im Umkreis von Jerusalem. Überall wird es wieder Hirten geben, die ihre Schafe zählen. Das sage ich, der HERR.«
»Die Zeit kommt«, sagt der HERR, »da lasse ich in Erfüllung gehen, was ich den Leuten von Israel und von Juda versprochen habe:
Ich werde aus der Nachkommenschaft Davids einen Mann berufen, der dem Namen Davids wieder Ehre macht. Er wird das Land gerecht regieren, weil er sich an meine Weisungen hält.
Dann wird das Volk von Juda vor Feinden sicher sein und auch die Bewohner Jerusalems werden in Frieden leben. Jerusalem wird dann den Namen tragen: ́Der HERR ist unsere Rettung!́«
Ja, so spricht der HERR: »Stets wird einer von Davids Nachkommen König über Israel sein
und stets wird es Priester aus dem Stamm Levi geben, die mir im Tempel Brandopfer und Speiseopfer darbringen und die Tiere für die Mahlopfer schlachten!«
Und das Wort des HERRN erging an Jeremia:
»Ich habe mit dem Tag und der Nacht einen Bund geschlossen: Sie kommen und gehen zur festgesetzten Zeit. Sowenig ein Mensch diesen Bund außer Kraft setzen kann,
sowenig werde ich den Bund außer Kraft setzen, den ich mit David, meinem vertrauten Diener, geschlossen habe. Ihm habe ich zugesagt, dass stets einer seiner Nachkommen über sein Reich herrschen wird. Und auch mein Bund mit den Priestern aus dem Stamm Levi wird nicht außer Kraft gesetzt.
So unzählbar wie die Sterne am Himmel und so unmessbar wie den Sand am Meer werde ich die Nachkommen meines Dieners David machen und auch die Nachkommen Levis, die mir als Priester dienen.«
Weiter sagte der HERR zu Jeremia:
»Hast du gehört, was gewisse Leute reden? Sie behaupten: ́Der HERR hat Juda und Israel verstoßen, die er sich doch selbst erwählt hatte.́ So verachten sie mein Volk; in ihren Augen hat es aufgehört, ein Volk zu sein.
Doch ich sage dir: Ich habe mit dem Tag und der Nacht einen Bund geschlossen; ich habe dem Himmel und der Erde feste Ordnungen gegeben.
So gewiss ich dies getan habe und dazu stehe, so gewiss werde ich die Nachkommen Jakobs und die Nachkommen meines Dieners David nie verstoßen und so gewiss werden immer Männer aus der Nachkommenschaft Davids über die Nachkommen Abrahams, Isaaks und Jakobs herrschen. Denn ich werde Erbarmen haben mit meinem Volk und alles wieder zum Guten wenden!«
1 Господь покажет «великое и недоступное», возвратит из плена Иуду и Израиля. 10 На пустых улицах Иерусалима будет слышен голос радости. 14 Продолжение рода Давидова и рода священнического. 23 Обещание Господа возвратить плен.
И было слово Господне к Иеремии вторично, когда он еще содержался во дворе стражи:
Так говорит Господь, Который сотворил [землю], Господь, Который устроил и утвердил ее, – Господь имя Ему:
воззови ко Мне – и Я отвечу тебе, покажу тебе великое и недоступное, чего ты не знаешь.
Ибо так говорит Господь, Бог Израилев, о домах города сего и о домах царей Иудейских, которые разрушаются для завалов и для сражения
пришедшими воевать с Халдеями, чтобы наполнить домы трупами людей, которых Я поражу во гневе Моем и в ярости Моей, и за все беззакония которых Я сокрыл лице Мое от города сего.
Вот, Я приложу ему пластырь и целебные средства, и уврачую их, и открою им обилие мира и истины,
и возвращу плен Иуды и плен Израиля и устрою их, как вначале,
и очищу их от всего нечестия их, которым они грешили предо Мною, и прощу все беззакония их, которыми они грешили предо Мною и отпали от Меня.
И будет для меня Иерусалим радостным именем, похвалою и честью пред всеми народами земли, которые услышат о всех благах, какие Я сделаю ему, и изумятся и затрепещут от всех благодеяний и всего благоденствия, которое Я доставлю ему.
Так говорит Господь: на этом месте, о котором вы говорите: «оно пусто, без людей и без скота», – в городах Иудейских и на улицах Иерусалима, которые пусты, без людей, без жителей, без скота,
опять будет слышен голос радости и голос веселья, голос жениха и голос невесты, голос говорящих: «славьте Господа Саваофа, ибо благ Господь, ибо вовек милость Его», и голос приносящих жертву благодарения в доме Господнем; ибо Я возвращу плененных сей земли в прежнее состояние, говорит Господь.
Так говорит Господь Саваоф: на этом месте, которое пусто, без людей, без скота, и во всех городах его опять будут жилища пастухов, которые будут покоить стада.
В городах нагорных, в городах низменных и в городах южных, и в земле Вениаминовой, и в окрестностях Иерусалима, и в городах Иуды опять будут проходить стада под рукою считающего, говорит Господь.
Вот, наступят дни, говорит Господь, когда Я выполню то доброе слово, которое изрек о доме Израилевом и о доме Иудином.
В те дни и в то время возращу Давиду Отрасль праведную, и будет производить суд и правду на земле.
В те дни Иуда будет спасен и Иерусалим будет жить безопасно, и нарекут имя Ему: «Господь оправдание наше!»
Ибо так говорит Господь: не прекратится у Давида муж, сидящий на престоле дома Израилева,
и у священников-левитов не будет недостатка в муже пред лицем Моим, во все дни возносящем всесожжение и сожигающем приношения и совершающем жертвы.
И было слово Господне к Иеремии:
так говорит Господь: если можете разрушить завет Мой о дне и завет Мой о ночи, чтобы день и ночь не приходили в свое время,
то может быть разрушен и завет Мой с рабом Моим Давидом, так что не будет у него сына, царствующего на престоле его, и также с левитами-священниками, служителями Моими.
Как неисчислимо небесное воинство и неизмерим песок морской, так размножу племя Давида, раба Моего, и левитов, служащих Мне.
И было слово Господне к Иеремии:
не видишь ли, что народ этот говорит: «те два племени, которые избрал Господь, Он отверг?» и чрез это они презирают народ Мой, как бы он уже не был народом в глазах их.
Так говорит Господь: если завета Моего о дне и ночи и уставов неба и земли Я не утвердил,
то и племя Иакова и Давида, раба Моего, отвергну, чтобы не брать более владык из его племени для племени Авраама, Исаака и Иакова; ибо возвращу плен их и помилую их.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible