Скрыть
33:3
33:12
33:13
33:19
33:21
33:23
33:24
Церковнославянский (рус)
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и втори́цею, то́йже бя́ше еще́ свя́занъ во дворѣ́ темни́чнѣмъ, глаго́ля:
та́ко рече́ Госпо́дь, творя́й зе́млю и устроя́яй ю́, е́же испра́вити ю́, Госпо́дь и́мя ему́:
возопі́й ко мнѣ́, и от­вѣща́ю ти́ и воз­вѣщу́ тебѣ́ вели́кая и крѣ́пкая, и́хже не разумѣ́лъ еси́.
Я́ко та́ко рече́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ о домѣ́хъ гра́да сего́ и о хра́мѣхъ царя́ Иу́дина, расте́рзан­ныхъ на остро́ги и на забра́ла,
е́же проти́витися ко халде́емъ, и напо́лню его́ ме́ртвыми человѣ́ки, и́хже порази́хъ во гнѣ́вѣ мо­е́мъ и въ я́рости мо­е́й, и от­врати́хъ лице́ мое́ от­ ни́хъ всѣ́хъ ра́ди зло́бъ и́хъ.
Се́, а́зъ наведу́ на ня́ срастѣ́нiе я́звы и исцѣле́нiе, и изврачу́ю я́ и явлю́ и́мъ, е́же слу́шати, и исцѣлю́ я́ и сотворю́ и́мъ ми́ръ и вѣ́ру:
и обращу́ преселе́нiе Иу́дино и преселе́нiе Изра́илево, и согражду́ я́, я́коже и пре́жде,
и очи́щу я́ от­ всѣ́хъ непра́вдъ и́хъ, и́миже согрѣши́ша ми́, и ми́лостивъ бу́ду всѣ́мъ непра́вдамъ и́хъ, и́миже от­ступи́ша от­ мене́.
И бу́детъ въ весе́лiе и во хвалу́ и въ вели́чiе всѣ́мъ лю́демъ земли́, и́же услы́шатъ вся́ благоты́, я́же а́зъ сотворю́ и́мъ, и убоя́т­ся, и огорча́т­ся о всѣ́хъ благота́хъ и о все́мъ ми́рѣ, его́же а́зъ сотворю́ и́мъ.
Та́ко рече́ Госпо́дь: еще́ услы́шит­ся въ се́мъ мѣ́стѣ, о не́мже вы́ глаго́лете: пу́сто е́сть от­ человѣ́къ и от­ ско́тъ, во градѣ́хъ Иу́диныхъ и внѣ́ Иерусали́ма, опустѣ́в­шихъ, поне́же нѣ́сть человѣ́ка, ни скота́,
гла́съ весе́лiя и гла́съ ра́дости, гла́съ жениха́ и гла́съ невѣ́сты, гла́съ глаго́лющихъ: исповѣ́дайтеся Го́сподеви Вседержи́телю, я́ко бла́гъ Госпо́дь, я́ко въ вѣ́къ ми́лость его́: и при­­несу́тъ да́ры похвале́нiя въ до́мъ Госпо́день, я́ко воз­вращу́ все́ преселе́нiе земли́ тоя́ по пре́жнему, рече́ Госпо́дь.
Та́ко глаго́летъ Госпо́дь си́лъ: еще́ бу́дутъ на се́мъ мѣ́стѣ пустѣ́мъ, за е́же не бы́ти человѣ́ку, ни скоту́, во всѣ́хъ градѣ́хъ его́ обита́лища пастухо́въ пасу́щихъ о́вцы,
во градѣ́хъ го́рнихъ и во градѣ́хъ по́льныхъ, и во градѣ́хъ наге́въ и въ земли́ Венiами́ни, и во окре́стныхъ Иерусали́ма и во градѣ́хъ Иу́диныхъ, еще́ по́йдутъ о́вцы къ руцѣ́ исчисля́ющаго, глаго́летъ Госпо́дь.
Се́, дні́е гряду́тъ, рече́ Госпо́дь, и воз­ста́влю сло́во благо, е́же глаго́лахъ къ до́му Изра́илеву и къ до́му Иу́дину.
Во дне́хъ о́нѣхъ и въ то́ вре́мя про­израсти́ти сотворю́ дави́ду от­ра́сль пра́вды, и сотвори́тъ су́дъ и пра́вду на земли́.
Во дне́хъ о́нѣхъ спасе́нъ бу́детъ Иу́да, и Иерусали́мъ пребу́детъ въ наде́жди: и сiе́ е́сть и́мя, и́мже нареку́тъ его́: Госпо́дь пра́веденъ на́шъ.
Та́ко бо рече́ Госпо́дь: не оскудѣ́етъ от­ дави́да му́жъ сѣдя́й на престо́лѣ до́му Изра́илева:
и от­ жерце́въ и от­ леви́товъ не поги́бнетъ му́жъ от­ лица́ мо­его́, при­­нося́й всесожже́нiя и да́ръ и творя́й же́ртвы по вся́ дни́.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и глаго́ля:
та́ко глаго́летъ Госпо́дь: мо́жетъ ли разори́тися завѣ́тъ мо́й со дне́мъ и завѣ́тъ мо́й съ но́щiю, е́же не бы́ти дню́ и но́щи во вре́мя свое́?
то́ и завѣ́тъ мо́й разори́т­ся съ дави́домъ рабо́мъ мо­и́мъ, е́же не бы́ти от­ него́ сы́ну ца́р­ст­ву­ю­щу на престо́лѣ его́, и съ Леви́ты и свяще́н­ники рабы́ мо­и́ми.
Я́коже сочте́ны бы́ти не мо́гутъ звѣ́зды небе́сныя, ни измѣ́ренъ бы́ти песо́къ морскі́й, та́ко умно́жу сѣ́мя раба́ мо­его́ дави́да и леви́ты служи́тели моя́.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и глаго́ля:
еда́ не ви́дѣлъ еси́, что́ реко́ша лю́дiе сі́и, глаго́люще: два́ наро́да, и́хже избра́ Госпо́дь, и се́, от­ве́рже я́: и преогорчи́ша люді́й мо­и́хъ, [сего́ ра́ди] я́ко да не бу́детъ ктому́ наро́дъ предъ ни́ми?
Та́ко рече́ Госпо́дь: не положи́хъ ли у́бо завѣ́та мо­его́ между́ дне́мъ и но́щiю и зако́новъ небеси́ и земли́?
Тогда́ и сѣ́мя Иа́ковле и дави́да раба́ мо­его́ от­ве́ргу, е́же не прiя́ти от­ сѣ́мене его́ князе́й сѣ́мене Авраа́ма и Исаа́ка и Иа́кова: я́ко па́ки воз­вращу́ плѣ́нъ и́хъ и поми́лую и́хъ.
Таджикский
ВА Ирмиё ҳанӯз дар саҳни посгоҳ маҳбус буд, ки каломи Парвардигор бори дуюм бар ӯ нозил шуда, гуфт:
«Парвардигоре ки ин корро мекунад, Парвардигоре ки инро ба вуҷуд оварда, мустаҳкам менамояд, ва номи Ӯ Парвардигор аст, чунин мегӯяд:
Маро бихон, ва Ман туро иҷобат хоҳам намуд, ва ба ту чизҳои бузург ва ниҳониеро, ки намедонӣ, баён хоҳам кард.
Зеро чунин мегӯяд Парвардигор, Худои Исроил дар бораи хонаҳои ин шаҳр ва дар бораи хонаҳои подшоҳони Яҳудо, ки барои хокрезҳо ва барои ҳарбу зарб валангор карда шудааст
Ба воситаи онҳое ки омадаанд, то бар зидди калдониён ҷангида, он хонаҳоро аз лошаҳои одамоне пур кунанд, ки Ман онҳоро дар хашм ва ғазаби Худ зарба задаам, ва ба сабаби тамоми шарорати онҳо рӯи Худро аз ин шаҳр пинҳон кардаам:
Инак, Ман ба он марҳам ва даво хоҳам бахшид, ва онҳоро шифо хоҳам дод, ва фаровонии осоиштагӣ ва ростиро ба онҳо зоҳир хоҳам сохт.
Ва асирони Яҳудо ва асирони Исроилро хоҳам баргардонид, ва онҳоро мисли пештара бино хоҳам кард.
Ва онҳоро аз тамоми гуноҳе ки пеши Ман ба амал овардаанд, пок хоҳам кард, ва ҳамаи гуноҳҳои онҳоро, ки пеши Ман ба амал овардаанд, ва ба василаи онҳо бар зидди Ман исён кардаанд, хоҳам омурзид.
Ва он барои Ман номи шодмонӣ, ҷалол ва шукӯҳ пеши ҳамаи халқҳои замин хоҳад буд, ки онҳо тамоми некиеро, ки Ман ба он мекунам, хоҳанд шунид, ва аз боиси тамоми он некӣ ва тамоми он осоиштагие ки Ман ба он мебахшам, тарсида, ба ларза хоҳанд афтод.
Парвардигор чунин мегӯяд: дар ин макон, ки шумо дар бораи он мегӯед: ́Он вайрона аст: на одам дорад ва на чорво́, яъне дар шаҳрҳои Яҳудо ва дар кӯчаҳои Ерусалим, ки валангор гардида, на одаме доранд, на сокине ва на чорвое,
Боз садои шодмонӣ ва садои хурсандӣ, овози домод ва овози арӯс шунида хоҳад шуд, овози онҳое ки мегӯянд: ́Парвардигори лашкарҳоро ҳамд гӯед, зеро Парвардигор некӯст, ва эҳсони Ӯ то абад аст́, овози онҳое ки қурбонии шукрона ба хонаи Парвардигор меоваранд; зеро ки Ман асирони ин заминро мисли пештара хоҳам баргардонид, – мегӯяд Парвардигор.
Парвардигори лашкарҳо чунин мегӯяд: дар ин макон, ки вайронаи бе одам ва бе чорво гардидааст, ва дар ҳамаи шаҳрҳои он боз чарогоҳҳои чӯпонон хоҳад буд, ки онҳо рамаҳои худро бемалол хоҳанд хобонид.
Дар шаҳрҳои кӯҳистон, дар шаҳрҳои пастӣ ва дар шаҳрҳои ҷанубӣ, ва дар замини Бинёмин ва дар атрофи Ерусалим ва дар шаҳрҳои Яҳудо боз рамаҳо аз зери дасти шуморандагон хоҳанд гузашт, – мегӯяд Парвардигор.
Инак, айёме фаро мерасад, – мегӯяд Парвардигор, – ки Ман он каломи некро, ки дар бораи хонадони Исроил ва дар бораи хонадони Яҳудо баён намудаам, ба ҷо хоҳам овард.
Дар он айём ва дар он замон Ман Шохаи одиле барои Довуд хоҳам рӯёнид, ва Ӯ инсофу адолатро дар замин ба амал хоҳад овард.
Дар он айём Яҳудо наҷот хоҳад ёфт, ва Ерусалим дар амният сокин хоҳад шуд; ва ин аст номе ки бо он хонда хоҳад шуд: ́Парвардигор – адолати мо́.
Зеро ки Парвардигор чунин мегӯяд: аз Довуд касе ки бар тахти хонадони Исроил биншинад, кам нахоҳад шуд,
Ва аз коҳинони левизода касе ки ҳар рӯз қурбониҳои сӯхтанӣ бароварад ва ҳадияҳои ордӣ бисӯзонад ва забҳҳо ба амал оварад, аз ҳузури Ман кам нахоҳад шуд».
Ва каломи Парвардигор бар Ирмиё нозил шуда, гуфт:
«Парвардигор чунин мегӯяд: агар шумо тавонед паймони Маро, ки бо рӯз бастаам, ва паймони Маро, ки бо шаб бастаам, ботил намоед, ба тавре ки рӯз ва шаб дар вақти худ фаро нарасад,
Он гоҳ паймоне низ, ки бо бандаи Худ Довуд бастаам, ботил хоҳад шуд, ба тавре ки ӯро писаре набошад, ки бар тахти ӯ подшоҳӣ кунад, ҳамчунин паймоне ки бо коҳинони левизода, ки хизматгузорони Мананд, бастаам.
Чунон ки лашкари осмон сону шумор надорад, ва реги дарё аз андоза берун аст, ончунон насли бандаи Худ Довуд ва левизодагонро, ки ба Ман хизматгузорӣ менамоянд, афзун хоҳам кард».
Ва каломи Парвардигор бар Ирмиё нозил шуда, гуфт:
«Оё намебинӣ, ки ин қавм чӣ мегӯянд: ́Он ду хонадоне ки Парвардигор баргузида буд, Ӯ аз онҳо безор шудааст́, ва аз қавми Ман нафрат мекунанд, гӯё ки дигар дар назари онҳо халқе набошанд?
Парвардигор чунин мегӯяд: агар паймони Худро бо рӯз ва шаб намебастам, ва қонунҳои осмон ва заминро барқарор намекардам,
Он гоҳ аз насли Яъқуб ва бандаи Худ Довуд низ безор мешудам, то ки аз насли ӯ ҳокимонро барои насли Иброҳим, Исҳоқ ва Яъқуб нагирам; зеро ки асирони онҳоро хоҳам баргардонид ва бар онҳо раҳм хоҳам кард».

Синодальный
1 Господь покажет «великое и недоступное», возвратит из плена Иуду и Израиля. 10 На пустых улицах Иерусалима будет слышен голос радости. 14 Продолжение рода Давидова и рода священнического. 23 Обещание Господа возвратить плен.
И было слово Господне к Иеремии вторично, когда он еще содержался во дворе стражи:
Так говорит Господь, Который сотворил [землю], Господь, Который устроил и утвердил ее, – Господь имя Ему:
воззови ко Мне – и Я отвечу тебе, покажу тебе великое и недоступное, чего ты не знаешь.
Ибо так говорит Господь, Бог Израилев, о домах города сего и о домах царей Иудейских, которые разрушаются для завалов и для сражения
пришедшими воевать с Халдеями, чтобы наполнить домы трупами людей, которых Я поражу во гневе Моем и в ярости Моей, и за все беззакония которых Я сокрыл лице Мое от города сего.
Вот, Я приложу ему пластырь и целебные средства, и уврачую их, и открою им обилие мира и истины,
и возвращу плен Иуды и плен Израиля и устрою их, как вначале,
и очищу их от всего нечестия их, которым они грешили предо Мною, и прощу все беззакония их, которыми они грешили предо Мною и отпали от Меня.
И будет для меня Иерусалим радостным именем, похвалою и честью пред всеми народами земли, которые услышат о всех благах, какие Я сделаю ему, и изумятся и затрепещут от всех благодеяний и всего благоденствия, которое Я доставлю ему.
Так говорит Господь: на этом месте, о котором вы говорите: «оно пусто, без людей и без скота», – в городах Иудейских и на улицах Иерусалима, которые пусты, без людей, без жителей, без скота,
опять будет слышен голос радости и голос веселья, голос жениха и голос невесты, голос говорящих: «славьте Господа Саваофа, ибо благ Господь, ибо вовек милость Его», и голос приносящих жертву благодарения в доме Господнем; ибо Я возвращу плененных сей земли в прежнее состояние, говорит Господь.
Так говорит Господь Саваоф: на этом месте, которое пусто, без людей, без скота, и во всех городах его опять будут жилища пастухов, которые будут покоить стада.
В городах нагорных, в городах низменных и в городах южных, и в земле Вениаминовой, и в окрестностях Иерусалима, и в городах Иуды опять будут проходить стада под рукою считающего, говорит Господь.
Вот, наступят дни, говорит Господь, когда Я выполню то доброе слово, которое изрек о доме Израилевом и о доме Иудином.
В те дни и в то время возращу Давиду Отрасль праведную, и будет производить суд и правду на земле.
В те дни Иуда будет спасен и Иерусалим будет жить безопасно, и нарекут имя Ему: «Господь оправдание наше!»
Ибо так говорит Господь: не прекратится у Давида муж, сидящий на престоле дома Израилева,
и у священников-левитов не будет недостатка в муже пред лицем Моим, во все дни возносящем всесожжение и сожигающем приношения и совершающем жертвы.
И было слово Господне к Иеремии:
так говорит Господь: если можете разрушить завет Мой о дне и завет Мой о ночи, чтобы день и ночь не приходили в свое время,
то может быть разрушен и завет Мой с рабом Моим Давидом, так что не будет у него сына, царствующего на престоле его, и также с левитами-священниками, служителями Моими.
Как неисчислимо небесное воинство и неизмерим песок морской, так размножу племя Давида, раба Моего, и левитов, служащих Мне.
И было слово Господне к Иеремии:
не видишь ли, что народ этот говорит: «те два племени, которые избрал Господь, Он отверг?» и чрез это они презирают народ Мой, как бы он уже не был народом в глазах их.
Так говорит Господь: если завета Моего о дне и ночи и уставов неба и земли Я не утвердил,
то и племя Иакова и Давида, раба Моего, отвергну, чтобы не брать более владык из его племени для племени Авраама, Исаака и Иакова; ибо возвращу плен их и помилую их.
Vino palabra de Jehová a Jeremías por segunda vez, estando él aún preso en el patio de la cárcel, diciendo:
«Así ha dicho Jehová, que hizo la tierra, Jehová que la formó para afirmarla; Jehová es su nombre:
Clama a mí y yo te responderé, y te enseñaré cosas grandes y ocultas que tú no conoces.
Porque así ha dicho Jehová, Dios de Israel, acerca de las casas de esta ciudad y de las casas de los reyes de Judá, derribadas por el ariete y la espada
(porque salir a enfrentarse con los caldeos será llenarlas de cadáveres, de muertos heridos por mi furor y mi ira, pues escondí mi rostro de esta ciudad a causa de toda su maldad):
Yo les traeré sanidad y medicina; los curaré y les revelaré abundancia de paz y de verdad.
Haré volver los cautivos de Judá y los cautivos de Israel, y los restableceré como al principio.
Los limpiaré de toda su maldad con que pecaron contra mí, y perdonaré todas sus iniquidades con que contra mí pecaron y contra mí se rebelaron.
Esta ciudad me será por nombre de gozo, de alabanza y de gloria entre todas las naciones de la tierra, cuando oigan todo el bien que yo les hago. Temerán y temblarán por todo el bien y toda la paz que yo les daré.
»Así ha dicho Jehová: En este lugar, del cual decís que está desierto, sin hombres y sin animales, en las ciudades de Judá y en las calles de Jerusalén, que están asoladas, sin nadie que habite allí, ni hombre ni animal,
ha de oírse aún voz de gozo y de alegría; voz de novio y voz de novia; voz de los que digan: “¡Alabad a Jehová de los ejércitos, porque Jehová es bueno, porque para siempre es su misericordia!”; voz de los que traigan ofrendas de acción de gracias a la casa de Jehová, porque yo volveré a traer a los cautivos de la tierra, para que sea como al principio, ha dicho Jehová.
»Así dice Jehová de los ejércitos: En este lugar desierto, sin hombre ni animal, y en todas sus ciudades, aún habrá cabañas de pastores que hagan pastar sus ganados.
En las ciudades de las montañas, en las ciudades de la Sefela, en las ciudades del Neguev, en la tierra de Benjamín, alrededor de Jerusalén y en las ciudades de Judá, aún pasarán ganados por las manos del que los cuente, dice Jehová.
»He aquí vienen días, dice Jehová, en que yo confirmaré la buena palabra que he hablado a la casa de Israel y a la casa de Judá.
En aquellos días y en aquel tiempo haré brotar a David un Renuevo justo, que actuará conforme al derecho y la justicia en la tierra.
En aquellos días Judá será salvo, y Jerusalén habitará segura. Y se le llamará: “Jehová, justicia nuestra”.
»Porque así dice Jehová: No faltará a David un descendiente que se siente sobre el trono de la casa de Israel,
ni a los sacerdotes y levitas faltará un descendiente que delante de mí ofrezca holocausto, encienda ofrenda y haga sacrificio cada día».
Vino palabra de Jehová a Jeremías, diciendo:
«Así ha dicho Jehová: Si pudiera invalidarse mi pacto con el día y mi pacto con la noche, de tal manera que no hubiera día ni noche a su debido tiempo,
podría también invalidarse mi pacto con mi siervo David, para que deje de tener un hijo que reine sobre su trono, y mi pacto con los levitas y sacerdotes, mis ministros.
Como no puede ser contado el ejército del cielo ni se puede medir la arena del mar, así multiplicaré la descendencia de David, mi siervo, y de los levitas que me sirven.»
Vino palabra de Jehová a Jeremías, diciendo:
«¿No te has fijado en lo que habla este pueblo, diciendo: “Las dos familias que Jehová escogió, las ha desechado”? ¡Así tienen en poco a mi pueblo, que ni siquiera lo tienen por nación!
Esto ha dicho Jehová: Si yo no he establecido mi pacto con el día y con la noche, si no he puesto las leyes del cielo y de la tierra,
entonces es cierto que rechazaré la descendencia de Jacob y de David, mi siervo, para no tomar de su descendencia a quien sea señor sobre la posteridad de Abraham, de Isaac y de Jacob. Haré volver sus cautivos y tendré de ellos misericordia.»
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible