Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
33:3
33:5
см.:Втор.31:17;
33:9
см.:Втор.26:19;
33:12
33:13
33:19
33:21
33:23
33:24
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и втори́цею, то́йже бя́ше еще́ свя́занъ во дворѣ́ темни́чнѣмъ, глаго́ля:
та́ко рече́ Госпо́дь, творя́й зе́млю и устроя́яй ю́, е́же испра́вити ю́, Госпо́дь и́мя ему́:
возопі́й ко мнѣ́, и отвѣща́ю ти́ и возвѣщу́ тебѣ́ вели́кая и крѣ́пкая, и́хже не разумѣ́лъ еси́.
Я́ко та́ко рече́ Госпо́дь Бо́гъ Изра́илевъ о домѣ́хъ гра́да сего́ и о хра́мѣхъ царя́ Иу́дина, расте́рзанныхъ на остро́ги и на забра́ла,
е́же проти́витися ко халде́емъ, и напо́лню его́ ме́ртвыми человѣ́ки, и́хже порази́хъ во гнѣ́вѣ мое́мъ и въ я́рости мое́й, и отврати́хъ лице́ мое́ от ни́хъ всѣ́хъ ра́ди зло́бъ и́хъ.
Се́, а́зъ наведу́ на ня́ срастѣ́нiе я́звы и исцѣле́нiе, и изврачу́ю я́ и явлю́ и́мъ, е́же слу́шати, и исцѣлю́ я́ и сотворю́ и́мъ ми́ръ и вѣ́ру:
и обращу́ преселе́нiе Иу́дино и преселе́нiе Изра́илево, и согражду́ я́, я́коже и пре́жде,
и очи́щу я́ от всѣ́хъ непра́вдъ и́хъ, и́миже согрѣши́ша ми́, и ми́лостивъ бу́ду всѣ́мъ непра́вдамъ и́хъ, и́миже отступи́ша от мене́.
И бу́детъ въ весе́лiе и во хвалу́ и въ вели́чiе всѣ́мъ лю́демъ земли́, и́же услы́шатъ вся́ благоты́, я́же а́зъ сотворю́ и́мъ, и убоя́тся, и огорча́тся о всѣ́хъ благота́хъ и о все́мъ ми́рѣ, его́же а́зъ сотворю́ и́мъ.
Та́ко рече́ Госпо́дь: еще́ услы́шится въ се́мъ мѣ́стѣ, о не́мже вы́ глаго́лете: пу́сто е́сть от человѣ́къ и от ско́тъ, во градѣ́хъ Иу́диныхъ и внѣ́ Иерусали́ма, опустѣ́вшихъ, поне́же нѣ́сть человѣ́ка, ни скота́,
гла́съ весе́лiя и гла́съ ра́дости, гла́съ жениха́ и гла́съ невѣ́сты, гла́съ глаго́лющихъ: исповѣ́дайтеся Го́сподеви Вседержи́телю, я́ко бла́гъ Госпо́дь, я́ко въ вѣ́къ ми́лость его́: и принесу́тъ да́ры похвале́нiя въ до́мъ Госпо́день, я́ко возвращу́ все́ преселе́нiе земли́ тоя́ по пре́жнему, рече́ Госпо́дь.
Та́ко глаго́летъ Госпо́дь си́лъ: еще́ бу́дутъ на се́мъ мѣ́стѣ пустѣ́мъ, за е́же не бы́ти человѣ́ку, ни скоту́, во всѣ́хъ градѣ́хъ его́ обита́лища пастухо́въ пасу́щихъ о́вцы,
во градѣ́хъ го́рнихъ и во градѣ́хъ по́льныхъ, и во градѣ́хъ наге́въ и въ земли́ Венiами́ни, и во окре́стныхъ Иерусали́ма и во градѣ́хъ Иу́диныхъ, еще́ по́йдутъ о́вцы къ руцѣ́ исчисля́ющаго, глаго́летъ Госпо́дь.
Се́, дні́е гряду́тъ, рече́ Госпо́дь, и возста́влю сло́во благо, е́же глаго́лахъ къ до́му Изра́илеву и къ до́му Иу́дину.
Во дне́хъ о́нѣхъ и въ то́ вре́мя произрасти́ти сотворю́ дави́ду отра́сль пра́вды, и сотвори́тъ су́дъ и пра́вду на земли́.
Во дне́хъ о́нѣхъ спасе́нъ бу́детъ Иу́да, и Иерусали́мъ пребу́детъ въ наде́жди: и сiе́ е́сть и́мя, и́мже нареку́тъ его́: Госпо́дь пра́веденъ на́шъ.
Та́ко бо рече́ Госпо́дь: не оскудѣ́етъ от дави́да му́жъ сѣдя́й на престо́лѣ до́му Изра́илева:
и от жерце́въ и от леви́товъ не поги́бнетъ му́жъ от лица́ моего́, принося́й всесожже́нiя и да́ръ и творя́й же́ртвы по вся́ дни́.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и глаго́ля:
та́ко глаго́летъ Госпо́дь: мо́жетъ ли разори́тися завѣ́тъ мо́й со дне́мъ и завѣ́тъ мо́й съ но́щiю, е́же не бы́ти дню́ и но́щи во вре́мя свое́?
то́ и завѣ́тъ мо́й разори́тся съ дави́домъ рабо́мъ мои́мъ, е́же не бы́ти от него́ сы́ну ца́рствующу на престо́лѣ его́, и съ Леви́ты и свяще́нники рабы́ мои́ми.
Я́коже сочте́ны бы́ти не мо́гутъ звѣ́зды небе́сныя, ни измѣ́ренъ бы́ти песо́къ морскі́й, та́ко умно́жу сѣ́мя раба́ моего́ дави́да и леви́ты служи́тели моя́.
И бы́сть сло́во Госпо́дне ко иеремі́и глаго́ля:
еда́ не ви́дѣлъ еси́, что́ реко́ша лю́дiе сі́и, глаго́люще: два́ наро́да, и́хже избра́ Госпо́дь, и се́, отве́рже я́: и преогорчи́ша люді́й мои́хъ, [сего́ ра́ди] я́ко да не бу́детъ ктому́ наро́дъ предъ ни́ми?
Та́ко рече́ Госпо́дь: не положи́хъ ли у́бо завѣ́та моего́ между́ дне́мъ и но́щiю и зако́новъ небеси́ и земли́?
Тогда́ и сѣ́мя Иа́ковле и дави́да раба́ моего́ отве́ргу, е́же не прiя́ти от сѣ́мене его́ князе́й сѣ́мене Авраа́ма и Исаа́ка и Иа́кова: я́ко па́ки возвращу́ плѣ́нъ и́хъ и поми́лую и́хъ.
40:1καὶ ἐγένετο λόγος κυρίου πρὸς Ιερεμιαν δεύτερον καὶ αὐτὸς ἦν ἔτι δεδεμένος ἐν τῇ αὐλῇ τῆς φυλακῆς λέγων
40:2οὕτως εἶπεν κύριος ποιῶν γῆν καὶ πλάσσων αὐτὴν τοῦ ἀνορθῶσαι αὐτήν κύριος ὄνομα αὐτῷ
40:3κέκραξον πρός με καὶ ἀποκριθήσομαί σοι καὶ ἀπαγγελῶ σοι μεγάλα καὶ ἰσχυρά ἃ οὐκ ἔγνως αὐτά
40:4ὅτι οὕτως εἶπεν κύριος ὁ θεὸς Ισραηλ περὶ οἴκων τῆς πόλεως ταύτης καὶ περὶ οἴκων βασιλέως Ιουδα τῶν καθῃρημένων εἰς χάρακας καὶ προμαχῶνας
40:5τοῦ μάχεσθαι πρὸς τοὺς Χαλδαίους καὶ πληρῶσαι αὐτὴν τῶν νεκρῶν τῶν ἀνθρώπων οὓς ἐπάταξα ἐν ὀργῇ μου καὶ ἐν θυμῷ μου καὶ ἀπέστρεψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπ᾿ αὐτῶν περὶ πασῶν τῶν πονηριῶν αὐτῶν
40:6ἰδοὺ ἐγὼ ἀνάγω αὐτῇ συνούλωσιν καὶ ἴαμα καὶ φανερώσω αὐτοῖς εἰσακούειν καὶ ἰατρεύσω αὐτὴν καὶ ποιήσω αὐτοῖς εἰρήνην καὶ πίστιν
40:7καὶ ἐπιστρέψω τὴν ἀποικίαν Ιουδα καὶ τὴν ἀποικίαν Ισραηλ καὶ οἰκοδομήσω αὐτοὺς καθὼς τὸ πρότερον
40:8καὶ καθαριῶ αὐτοὺς ἀπὸ πασῶν τῶν ἀδικιῶν αὐτῶν ὧν ἡμάρτοσάν μοι καὶ οὐ μὴ μνησθήσομαι ἁμαρτιῶν αὐτῶν ὧν ἥμαρτόν μοι καὶ ἀπέστησαν ἀπ᾿ ἐμοῦ
40:9καὶ ἔσται εἰς εὐφροσύνην καὶ εἰς αἴνεσιν καὶ εἰς μεγαλειότητα παντὶ τῷ λαῷ τῆς γῆς οἵτινες ἀκούσονται πάντα τὰ ἀγαθά ἃ ἐγὼ ποιήσω καὶ φοβηθήσονται καὶ πικρανθήσονται περὶ πάντων τῶν ἀγαθῶν καὶ περὶ πάσης τῆς εἰρήνης ἧς ἐγὼ ποιήσω αὐτοῖς
40:10οὕτως εἶπεν κύριος ἔτι ἀκουσθήσεται ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ ᾧ ὑμεῖς λέγετε ἔρημός ἐστιν ἀπὸ ἀνθρώπων καὶ κτηνῶν ἐν πόλεσιν Ιουδα καὶ ἔξωθεν Ιερουσαλημ ταῖς ἠρημωμέναις παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἄνθρωπον καὶ κτήνη
40:11φωνὴ εὐφροσύνης καὶ φωνὴ χαρμοσύνης φωνὴ νυμφίου καὶ φωνὴ νύμφης φωνὴ λεγόντων ἐξομολογεῖσθε κυρίῳ παντοκράτορι ὅτι χρηστὸς κύριος ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ καὶ εἰσοίσουσιν δῶρα εἰς οἶκον κυρίου ὅτι ἀποστρέψω πᾶσαν τὴν ἀποικίαν τῆς γῆς ἐκείνης κατὰ τὸ πρότερον εἶπεν κύριος
40:12οὕτως εἶπεν κύριος τῶν δυνάμεων ἔτι ἔσται ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ τῷ ἐρήμῳ παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἄνθρωπον καὶ κτῆνος καὶ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν αὐτοῦ καταλύματα ποιμένων κοιταζόντων πρόβατα
40:13ἐν πόλεσιν τῆς ὀρεινῆς καὶ ἐν πόλεσιν τῆς Σεφηλα καὶ ἐν πόλεσιν τῆς Ναγεβ καὶ ἐν γῇ Βενιαμιν καὶ ἐν ταῖς κύκλῳ Ιερουσαλημ καὶ ἐν πόλεσιν Ιουδα ἔτι παρελεύσεται πρόβατα ἐπὶ χεῖρα ἀριθμοῦντος εἶπεν κύριος
1 Господь покажет «великое и недоступное», возвратит из плена Иуду и Израиля. 10 На пустых улицах Иерусалима будет слышен голос радости. 14 Продолжение рода Давидова и рода священнического. 23 Обещание Господа возвратить плен.
И было слово Господне к Иеремии вторично, когда он еще содержался во дворе стражи:
Так говорит Господь, Который сотворил [землю], Господь, Который устроил и утвердил ее, – Господь имя Ему:
воззови ко Мне – и Я отвечу тебе, покажу тебе великое и недоступное, чего ты не знаешь.
Ибо так говорит Господь, Бог Израилев, о домах города сего и о домах царей Иудейских, которые разрушаются для завалов и для сражения
пришедшими воевать с Халдеями, чтобы наполнить домы трупами людей, которых Я поражу во гневе Моем и в ярости Моей, и за все беззакония которых Я сокрыл лице Мое от города сего.
Вот, Я приложу ему пластырь и целебные средства, и уврачую их, и открою им обилие мира и истины,
и возвращу плен Иуды и плен Израиля и устрою их, как вначале,
и очищу их от всего нечестия их, которым они грешили предо Мною, и прощу все беззакония их, которыми они грешили предо Мною и отпали от Меня.
И будет для меня Иерусалим радостным именем, похвалою и честью пред всеми народами земли, которые услышат о всех благах, какие Я сделаю ему, и изумятся и затрепещут от всех благодеяний и всего благоденствия, которое Я доставлю ему.
Так говорит Господь: на этом месте, о котором вы говорите: «оно пусто, без людей и без скота», – в городах Иудейских и на улицах Иерусалима, которые пусты, без людей, без жителей, без скота,
опять будет слышен голос радости и голос веселья, голос жениха и голос невесты, голос говорящих: «славьте Господа Саваофа, ибо благ Господь, ибо вовек милость Его», и голос приносящих жертву благодарения в доме Господнем; ибо Я возвращу плененных сей земли в прежнее состояние, говорит Господь.
Так говорит Господь Саваоф: на этом месте, которое пусто, без людей, без скота, и во всех городах его опять будут жилища пастухов, которые будут покоить стада.
В городах нагорных, в городах низменных и в городах южных, и в земле Вениаминовой, и в окрестностях Иерусалима, и в городах Иуды опять будут проходить стада под рукою считающего, говорит Господь.
Вот, наступят дни, говорит Господь, когда Я выполню то доброе слово, которое изрек о доме Израилевом и о доме Иудином.
В те дни и в то время возращу Давиду Отрасль праведную, и будет производить суд и правду на земле.
В те дни Иуда будет спасен и Иерусалим будет жить безопасно, и нарекут имя Ему: «Господь оправдание наше!»
Ибо так говорит Господь: не прекратится у Давида муж, сидящий на престоле дома Израилева,
и у священников-левитов не будет недостатка в муже пред лицем Моим, во все дни возносящем всесожжение и сожигающем приношения и совершающем жертвы.
И было слово Господне к Иеремии:
так говорит Господь: если можете разрушить завет Мой о дне и завет Мой о ночи, чтобы день и ночь не приходили в свое время,
то может быть разрушен и завет Мой с рабом Моим Давидом, так что не будет у него сына, царствующего на престоле его, и также с левитами-священниками, служителями Моими.
Как неисчислимо небесное воинство и неизмерим песок морской, так размножу племя Давида, раба Моего, и левитов, служащих Мне.
И было слово Господне к Иеремии:
не видишь ли, что народ этот говорит: «те два племени, которые избрал Господь, Он отверг?» и чрез это они презирают народ Мой, как бы он уже не был народом в глазах их.
Так говорит Господь: если завета Моего о дне и ночи и уставов неба и земли Я не утвердил,
то и племя Иакова и Давида, раба Моего, отвергну, чтобы не брать более владык из его племени для племени Авраама, Исаака и Иакова; ибо возвращу плен их и помилую их.
Испанский Reina-Valera 1995
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Vino palabra de Jehová a Jeremías por segunda vez, estando él aún preso en el patio de la cárcel, diciendo:
«Así ha dicho Jehová, que hizo la tierra, Jehová que la formó para afirmarla; Jehová es su nombre:
Clama a mí y yo te responderé, y te enseñaré cosas grandes y ocultas que tú no conoces.
Porque así ha dicho Jehová, Dios de Israel, acerca de las casas de esta ciudad y de las casas de los reyes de Judá, derribadas por el ariete y la espada
(porque salir a enfrentarse con los caldeos será llenarlas de cadáveres, de muertos heridos por mi furor y mi ira, pues escondí mi rostro de esta ciudad a causa de toda su maldad):
Yo les traeré sanidad y medicina; los curaré y les revelaré abundancia de paz y de verdad.
Haré volver los cautivos de Judá y los cautivos de Israel, y los restableceré como al principio.
Los limpiaré de toda su maldad con que pecaron contra mí, y perdonaré todas sus iniquidades con que contra mí pecaron y contra mí se rebelaron.
Esta ciudad me será por nombre de gozo, de alabanza y de gloria entre todas las naciones de la tierra, cuando oigan todo el bien que yo les hago. Temerán y temblarán por todo el bien y toda la paz que yo les daré.
»Así ha dicho Jehová: En este lugar, del cual decís que está desierto, sin hombres y sin animales, en las ciudades de Judá y en las calles de Jerusalén, que están asoladas, sin nadie que habite allí, ni hombre ni animal,
ha de oírse aún voz de gozo y de alegría; voz de novio y voz de novia; voz de los que digan: “¡Alabad a Jehová de los ejércitos, porque Jehová es bueno, porque para siempre es su misericordia!”; voz de los que traigan ofrendas de acción de gracias a la casa de Jehová, porque yo volveré a traer a los cautivos de la tierra, para que sea como al principio, ha dicho Jehová.
»Así dice Jehová de los ejércitos: En este lugar desierto, sin hombre ni animal, y en todas sus ciudades, aún habrá cabañas de pastores que hagan pastar sus ganados.
En las ciudades de las montañas, en las ciudades de la Sefela, en las ciudades del Neguev, en la tierra de Benjamín, alrededor de Jerusalén y en las ciudades de Judá, aún pasarán ganados por las manos del que los cuente, dice Jehová.
»He aquí vienen días, dice Jehová, en que yo confirmaré la buena palabra que he hablado a la casa de Israel y a la casa de Judá.
En aquellos días y en aquel tiempo haré brotar a David un Renuevo justo, que actuará conforme al derecho y la justicia en la tierra.
En aquellos días Judá será salvo, y Jerusalén habitará segura. Y se le llamará: “Jehová, justicia nuestra”.
»Porque así dice Jehová: No faltará a David un descendiente que se siente sobre el trono de la casa de Israel,
ni a los sacerdotes y levitas faltará un descendiente que delante de mí ofrezca holocausto, encienda ofrenda y haga sacrificio cada día».
Vino palabra de Jehová a Jeremías, diciendo:
«Así ha dicho Jehová: Si pudiera invalidarse mi pacto con el día y mi pacto con la noche, de tal manera que no hubiera día ni noche a su debido tiempo,
podría también invalidarse mi pacto con mi siervo David, para que deje de tener un hijo que reine sobre su trono, y mi pacto con los levitas y sacerdotes, mis ministros.
Como no puede ser contado el ejército del cielo ni se puede medir la arena del mar, así multiplicaré la descendencia de David, mi siervo, y de los levitas que me sirven.»
Vino palabra de Jehová a Jeremías, diciendo:
«¿No te has fijado en lo que habla este pueblo, diciendo: “Las dos familias que Jehová escogió, las ha desechado”? ¡Así tienen en poco a mi pueblo, que ni siquiera lo tienen por nación!
Esto ha dicho Jehová: Si yo no he establecido mi pacto con el día y con la noche, si no he puesto las leyes del cielo y de la tierra,
entonces es cierto que rechazaré la descendencia de Jacob y de David, mi siervo, para no tomar de su descendencia a quien sea señor sobre la posteridad de Abraham, de Isaac y de Jacob. Haré volver sus cautivos y tendré de ellos misericordia.»