Ве́тхий Заве́т:
Быт.
Исх.
Лев.
Чис.
Втор.
Нав.
Суд.
Руф.
1Цар.
2Цар.
3Цар.
4Цар.
1Пар.
2Пар.
1Езд.
Неем.
2Езд.
Тов.
Иудиф.
Есф.
Иов.
Пс.
Прит.
Еккл.
Песн.
Прем.
Сир.
Ис.
Иер.
Плч.
ПослИер.
Вар.
Иез.
Дан.
Ос.
Иоил.
Ам.
Авд.
Ион.
Мих.
Наум.
Авв.
Соф.
Аг.
Зах.
Мал.
1Мак.
2Мак.
3Мак.
3Езд.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Но́вый Заве́т: Мф. Мк. Лк. Ин. Деян. Иак. 1Пет. 2Пет. 1Ин. 2Ин. 3Ин. Иуд. Рим. 1Кор. 2Кор. Гал. Еф. Флп. Кол. 1Фес. 2Фес. 1Тим. 2Тим. Тит. Флм. Евр. Откр.
Скрыть
41:1
41:2
см.:4Цар.25:25;
41:3
41:4
41:6
41:7
см.:4Цар.25:25;
41:8
41:9
см.:3Цар.15:22;
41:10
41:11
41:12
41:13
41:14
41:15
41:16
41:17
см.:4Цар.25:26;
41:18
И бы́сть въ седмы́й ме́сяцъ, прiи́де Исма́илъ сы́нъ наѳані́инъ сы́на Елиса́мова, от ро́да царе́ва, и вельмо́жи царе́вы де́сять муже́й съ ни́мъ ко годолі́и въ Массифа́ѳъ, и ядо́ша ту́ вку́пѣ хлѣ́бъ.
И воста́ Исма́илъ и де́сять муже́й и́же съ ни́мъ, и порази́ша годолі́ю мече́мъ, и уби́ша, его́же поста́ви ца́рь Вавило́нскiй надъ земле́ю,
и всѣ́хъ Иуде́евъ, и́же бѣ́ша съ ни́мъ въ Массифа́ѳѣ, и всѣ́хъ халде́евъ, и́же обрѣто́шася та́мо, и муже́й вое́нныхъ изби́ Исма́илъ.
И бы́сть во вторы́й де́нь по убiе́нiи годолі́евѣ, и человѣ́къ не увѣ́дѣ.
И прiидо́ша му́жiе от Cихе́ма и от Сали́ма и от самарі́и о́смьдесятъ муже́й, обри́тыми брада́ми и расте́рзаными ри́зами, пла́чущеся, и да́ры и ѳимiа́мъ въ руку́ и́хъ, е́же внести́ въ до́мъ Госпо́день.
И изы́де проти́ву и́мъ Исма́илъ сы́нъ наѳані́евъ от Массифы́: ті́и же идя́ху и пла́кахуся: и егда́ срѣ́теся съ ни́ми, рече́ къ ни́мъ: вни́дите ко годолі́и.
И бы́сть, вше́дшымъ и́мъ средѣ́ гра́да, изсѣче́ я́ Исма́илъ у кла́дязя, то́й и му́жiе, и́же бѣ́ша съ ни́мъ.
И обрѣто́шася де́сять муже́й ту́ и рѣ́ша Исма́илу: не убі́й на́съ, я́ко су́ть на́мъ имѣ́нiя на ни́вахъ, пшени́ца и ячме́нь, и ме́дъ и ма́сло. И мину́ и́хъ и не уби́ и́хъ посредѣ́ бра́тiй и́хъ.
И кла́дязь, въ о́ньже вве́рже Исма́илъ вся́, я́же изби́, се́й кла́дязь вели́къ е́сть, его́же сотвори́ ца́рь а́са, от лица́ Ваа́сы царя́ Изра́илева, се́й напо́лни Исма́илъ убiе́нными.
И обрати́ Исма́илъ вся́ лю́ди оста́вшыя въ Массифа́ѳѣ и дще́ри царе́вы, я́же вручи́лъ архимаги́ръ годолі́и сы́ну Ахика́мову, и взя́ и́хъ Исма́илъ сы́нъ наѳа́нь: и отъи́де на о́ну страну́ сыно́въ Аммо́нихъ.
И слы́ша Иоана́нъ сы́нъ карі́евъ и вси́ воево́ды си́лы, и́же съ ни́мъ, вся́ зла́я, я́же сотвори́ Исма́илъ сы́нъ наѳані́евъ,
и приведо́ша вся́ во́я своя́ и идя́ху воева́ти на́нь, и обрѣто́ша его́ при водѣ́ мно́зѣ во гавао́нѣ.
И бы́сть, егда́ уви́дѣша вси́ лю́дiе, и́же со Исма́иломъ, Иоана́на сы́на карі́ева и вся́ воево́ды си́лы, и́же бы́ша съ ни́мъ, возра́довашася:
и возврати́шася вси́ лю́дiе, и́хже плѣни́ Исма́илъ от Массифы́, и возврати́вшеся отидо́ша ко Иоана́ну сы́ну карі́еву.
Исма́илъ же уцѣлѣ́ со осмiю́ му́жи от лица́ Иоана́ня и и́де ко сыно́мъ Аммо́нимъ.
И взя́ Иоана́нъ и вси́ воево́ды си́лы, и́же съ ни́мъ, вся́ оста́вшыяся лю́ди, и́хже возврати́ от Исма́ила сы́на наѳа́ня изъ Массифа́ѳа, повнегда́ уби́ годолі́ю, сы́на Ахика́мля, му́жы си́льны на ра́ти, и жены́, и оста́нки, и ка́женики, и́хже обрати́ от гавао́на,
и идо́ша, и сѣдо́ша на земли́ вироѳоа́мли, я́же ко Виѳлее́му, е́же ити́ и вни́ти во Еги́петъ от лица́ Халде́йска: поне́же убоя́шася от лица́ и́хъ:
я́ко уби́ Исма́илъ годолі́ю, его́же поста́ви ца́рь Вавило́нскiй на земли́ Иу́динѣ.
48:1καὶ ἐγένετο τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ ἦλθεν Ισμαηλ υἱὸς Ναθανιου υἱοῦ Ελασα ἀπὸ γένους τοῦ βασιλέως καὶ δέκα ἄνδρες μετ᾿ αὐτοῦ πρὸς Γοδολιαν εἰς Μασσηφα καὶ ἔφαγον ἐκεῖ ἄρτον ἅμα
48:2καὶ ἀνέστη Ισμαηλ καὶ οἱ δέκα ἄνδρες οἳ ἦσαν μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ἐπάταξαν τὸν Γοδολιαν ὃν κατέστησεν βασιλεὺς Βαβυλῶνος ἐπὶ τῆς γῆς
48:3καὶ πάντας τοὺς Ιουδαίους τοὺς ὄντας μετ᾿ αὐτοῦ ἐν Μασσηφα καὶ πάντας τοὺς Χαλδαίους τοὺς εὑρεθέντας ἐκεῖ
48:4καὶ ἐγένετο τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ πατάξαντος αὐτοῦ τὸν Γοδολιαν καὶ ἄνθρωπος οὐκ ἔγνω
48:5καὶ ἤλθοσαν ἄνδρες ἀπὸ Συχεμ καὶ ἀπὸ Σαλημ καὶ ἀπὸ Σαμαρείας ὀγδοήκοντα ἄνδρες ἐξυρημένοι πώγωνας καὶ διερρηγμένοι τὰ ἱμάτια καὶ κοπτόμενοι καὶ μαναα καὶ λίβανος ἐν χερσὶν αὐτῶν τοῦ εἰσενεγκεῖν εἰς οἶκον κυρίου
48:6καὶ ἐξῆλθεν εἰς ἀπάντησιν αὐτοῖς Ισμαηλ αὐτοὶ ἐπορεύοντο καὶ ἔκλαιον καὶ εἶπεν αὐτοῖς εἰσέλθετε πρὸς Γοδολιαν
48:7καὶ ἐγένετο εἰσελθόντων αὐτῶν εἰς τὸ μέσον τῆς πόλεως ἔσφαξεν αὐτοὺς εἰς τὸ φρέαρ
48:8καὶ δέκα ἄνδρες εὑρέθησαν ἐκεῖ καὶ εἶπαν τῷ Ισμαηλ μὴ ἀνέλῃς ἡμᾶς ὅτι εἰσὶν ἡμῖν θησαυροὶ ἐν ἀγρῷ πυροὶ καὶ κριθαί μέλι καὶ ἔλαιον καὶ παρῆλθεν καὶ οὐκ ἀνεῖλεν αὐτοὺς ἐν μέσῳ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν
48:9καὶ τὸ φρέαρ εἰς ὃ ἔρριψεν ἐκεῖ Ισμαηλ πάντας οὓς ἐπάταξεν φρέαρ μέγα τοῦτό ἐστιν ὃ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς Ασα ἀπὸ προσώπου Βαασα βασιλέως Ισραηλ τοῦτο ἐνέπλησεν Ισμαηλ τραυματιῶν
48:10καὶ ἀπέστρεψεν Ισμαηλ πάντα τὸν λαὸν τὸν καταλειφθέντα εἰς Μασσηφα καὶ τὰς θυγατέρας τοῦ βασιλέως ἃς παρεκατέθετο ὁ ἀρχιμάγειρος τῷ Γοδολια υἱῷ Αχικαμ καὶ ᾤχετο εἰς τὸ πέραν υἱῶν Αμμων
48:11καὶ ἤκουσεν Ιωαναν υἱὸς Καρηε καὶ πάντες οἱ ἡγεμόνες τῆς δυνάμεως οἱ μετ᾿ αὐτοῦ πάντα τὰ κακά ἃ ἐποίησεν Ισμαηλ
48:12καὶ ἤγαγον ἅπαν τὸ στρατόπεδον αὐτῶν καὶ ᾤχοντο πολεμεῖν αὐτὸν καὶ εὗρον αὐτὸν ἐπὶ ὕδατος πολλοῦ ἐν Γαβαων
48:13καὶ ἐγένετο ὅτε εἶδον πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετὰ Ισμαηλ τὸν Ιωαναν καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῆς δυνάμεως τῆς μετ᾿ αὐτοῦ
48:14καὶ ἀνέστρεψαν πρὸς Ιωαναν
48:15καὶ Ισμαηλ ἐσώθη σὺν ὀκτὼ ἀνθρώποις καὶ ᾤχετο πρὸς τοὺς υἱοὺς Αμμων
48:16καὶ ἔλαβεν Ιωαναν καὶ πάντες οἱ ἡγεμόνες τῆς δυνάμεως οἱ μετ᾿ αὐτοῦ πάντας τοὺς καταλοίπους τοῦ λαοῦ οὕς ἀπέστρεψεν ἀπὸ Ισμαηλ δυνατοὺς ἄνδρας ἐν πολέμῳ καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ λοιπὰ καὶ τοὺς εὐνούχους οὓς ἀπέστρεψεν ἀπὸ Γαβαων
48:17καὶ ᾤχοντο καὶ ἐκάθισαν ἐν Γαβηρωθ-χαμααμ τὴν πρὸς Βηθλεεμ τοῦ πορευθῆναι εἰσελθεῖν εἰς Αἴγυπτον
48:18ἀπὸ προσώπου τῶν Χαλδαίων ὅτι ἐφοβήθησαν ἀπὸ προσώπου αὐτῶν ὅτι ἐπάταξεν Ισμαηλ τὸν Γοδολιαν ὃν κατέστησεν βασιλεὺς Βαβυλῶνος ἐν τῇ γῇ
Au septième mois, Ismaël, fils de Nethania, fils d'Élischama, de la race royale, vint avec des grands du roi et dix hommes auprès de Guedalia, fils d'Achikam, à Mitspa. Là, ils mangèrent ensemble à Mitspa.
Alors Ismaël, fils de Nethania, se leva avec les dix hommes dont il était accompagné, et ils frappèrent avec l'épée Guedalia, fils d'Achikam, fils de Schaphan; il fit ainsi mourir celui que le roi de Babylone avait établi gouverneur du pays.
Ismaël tua encore tous les juifs qui étaient auprès de Guedalia à Mitspa, et les Chaldéens qui se trouvaient là, les gens de guerre.
Le second jour après l'assassinat de Guedalia, tandis que personne n'en savait rien,
il arriva de Sichem, de Silo et de Samarie, quatre-vingts hommes, qui avaient la barbe rasée et les vêtements déchirés, et qui s'étaient fait des incisions; ils portaient des offrandes et de l'encens, pour les présenter à la maison de l'Éternel.
Ismaël, fils de Nethania, sortit de Mitspa au-devant d'eux; il marchait en pleurant. Lorsqu'il les rencontra, il leur dit: Venez vers Guedalia, fils d'Achikam.
Et quand ils furent au milieu de la ville, Ismaël, fils de Nethania, les égorgea et les jeta dans la citerne, avec l'aide des gens qui l'accompagnaient.
Mais il se trouva parmi eux dix hommes, qui dirent à Ismaël: Ne nous fais pas mourir, car nous avons des provisions cachées dans les champs, du froment, de l'orge, de l'huile et du miel. Alors il les épargna, et ne les fit pas mourir avec leurs frères.
La citerne dans laquelle Ismaël jeta tous les cadavres des hommes qu'il tua près de Guedalia est celle qu'avait construite le roi Asa, lorsqu'il craignait Baescha, roi d'Israël; c'est cette citerne qu'Ismaël, fils de Nethania, remplit de cadavres.
Ismaël fit prisonniers tous ceux qui restaient à Mitspa, les filles du roi et tous ceux du peuple qui y demeuraient, et que Nebuzaradan, chef des gardes, avait confiés à Guedalia, fils d'Achikam; Ismaël, fils de Nethania, les emmena captifs, et partit pour passer chez les Ammonites.ur[Иер.41:11] Jochanan, fils de Karéach, et tous les chefs des troupes qui étaient avec lui, furent informés de tout le mal qu'avait fait Ismaël, fils de Nethania.
Ils prirent tous les hommes, et se mirent en marche pour attaquer Ismaël, fils de Nethania. Ils le trouvèrent près des grandes eaux de Gabaon.
Quand tout le peuple qui était avec Ismaël vit Jochanan, fils de Karéach, et tous les chefs des troupes avec lui, il en eut de la joie;
et tout le peuple qu'Ismaël avait emmené de Mitspa se retourna, et vint se joindre à Jochanan, fils de Karéach.
Mais Ismaël, fils de Nethania, se sauva avec huit hommes devant Jochanan, et alla chez les Ammonites.
Jochanan, fils de Karéach, et tous les chefs des troupes qui étaient avec lui, prirent tout le reste du peuple, et le délivrèrent des mains d'Ismaël, fils de Nethania, lorsqu'il l'emmenait de Mitspa, après avoir tué Guedalia, fils d'Achikam. Hommes de guerre, femmes, enfants, eunuques, Jochanan les ramena depuis Gabaon.
Ils se mirent en marche, et s'arrêtèrent à l'hôtellerie de Kimham près de Bethléhem, pour se retirer ensuite en Égypte,
loin des Chaldéens dont ils avaient peur, parce qu'Ismaël, fils de Nethania, avait tué Guedalia, fils d'Achikam, que le roi de Babylone avait établi gouverneur du pays.
Немецкий (GNB)
Языки
- Добавить язык
- Церковнослав. (рус)
- Церковнослав. (цс)
- Рус. (Синодальный)
- Рус. (Синод. с ударе́-ми)
- Рус. (Юнгеров)
- Arab (AVD)
- Azerbaijani
- Armenian
- Bulgarian
- Chinese (simpl.)
- Croatian (S&D)
- English (NKJV)
- English (NRSV)
- English (KJV)
- Estonian
- Finnish (1992)
- French (LSG)
- Georgian
- German (MLU, 1912)
- German (GNB)
- Greek (Koine)
- Greek (TGV)
- Hebrew
- Italian
- Kyrgyz
- Latin (Nova Vulgata)
- Romanian
- Polish
- Portuguese
- Serbian (synod.)
- Serbian
- Spanish (RVR 1995)
- Swedish (Folkbibeln)
- Tajik
- Ukrainian (Homenko)
- Ukrainian (Ogienko)
Im siebten Monat desselben Jahres kam Jischmaël, der Sohn von Netanja und Enkel von Elischama, in Begleitung von zehn anderen Männern zu Gedalja nach Mizpa. Jischmaël gehörte zur königlichen Familie und war einer der höchsten Offiziere des Königs gewesen. Während sie alle miteinander aßen,
standen Jischmaël und seine Begleiter auf, zogen ihre Schwerter und töteten Gedalja, den der Babylonierkönig zum Statthalter für das Land eingesetzt hatte.
Jischmaël brachte auch die anderen Männer aus Juda um, die bei Gedalja in Mizpa waren, und ebenso die babylonischen Kriegsleute, die er dort fand.
Am folgenden Tag – noch hatte niemand erfahren, dass Gedalja von Jischmaël ermordet worden war –
näherten sich Mizpa achtzig Männer. Zum Zeichen der Trauer waren ihre Bärte abgeschnitten, ihre Kleider zerrissen, ihre Haut blutig geritzt. Sie kamen aus Sichem, Schilo und Samaria und wollten nach Jerusalem, um Weihrauch und andere Opfergaben zum Tempel des HERRN zu bringen.
Jischmaël ging weinend aus Mizpa hinaus ihnen entgegen und lud sie ein: »Kommt zu Gedalja, dem Sohn Ahikams!«
Als die Männer aber in der Stadt waren, wurden sie von Jischmaël und seinen Leuten niedergemetzelt und ihre Leichen in eine Zisterne geworfen.
Nur zehn von ihnen wurden verschont. Sie hatten zu Jischmaël gesagt: »Töte uns nicht! Wir zeigen dir, wo wir auf dem Feld Vorräte versteckt haben: Weizen und Gerste, Öl und Honig.«
Die Zisterne, in die Jischmaël die Leichen der Ermordeten werfen ließ, war dieselbe große Zisterne, die König Asa von Juda hatte aushauen lassen, als er gegen Bascha, den König von Israel, Krieg führte. Jetzt füllte Jischmaël, der Sohn von Netanja, sie ganz mit Leichen.
Den Rest der Bevölkerung von Mizpa und auch die Töchter des Königs von Juda, alle, die Nebusaradan, der Befehlshaber der Leibwache, in die Obhut Gedaljas gegeben hatte, nahm Jischmaël gefangen und zog ab, um mit ihnen auf ammonitisches Gebiet hinüberzugelangen.
Als Johanan, der Sohn Kareachs, und die anderen Truppenführer hörten, was Jischmaël getan hatte,
verfolgten sie ihn mit allen ihren Männern und holten ihn beim großen Teich von Gibeon ein.
Die Leute, die Jischmaël aus Mizpa mitgeschleppt hatte, freuten sich, als sie Johanan und die anderen Truppenführer kommen sahen.
Sie kehrten Jischmaël den Rücken und liefen zu Johanan, dem Sohn Kareachs, über.
Jischmaël entkam mit acht seiner Männer und ging zu den Ammonitern.
Johanan, der Sohn Kareachs, und die anderen Truppenführer übernahmen nun die Verantwortung für die Leute, die Jischmaël nach dem Mord an Gedalja aus Mizpa weggeführt hatte und die sie ihm bei Gibeon abgejagt hatten. Es waren Männer, Frauen und Kinder, und unter den Männern auch Hofbeamte und Kriegsleute.
Sie alle flohen nach Süden bis zur Herberge Kimhams bei Betlehem. Dort machten sie vorläufig Halt, um dann weiter nach Ägypten zu ziehen.
Sie hatten Angst vor den Babyloniern, denn Jischmaël hatte Gedalja ermordet, den der Babylonierkönig zum Statthalter für Juda eingesetzt hatte.