Скрыть
49:5
49:10
49:11
49:20
49:25
49:29
49:30
49:31
49:33
49:36
49:37
49:38
Церковнославянский (рус)
Къ сыно́мъ Аммо́нимъ та́ко глаго́летъ Госпо́дь: еда́ не су́ть сы́нове Изра́илевы, или́ наслѣ́дника нѣ́сть и́мъ? почто́ у́бо прiя́ наслѣ́дiе мелхо́мъ {ца́рь и́хъ} га́да, и лю́дiе его́ во градѣ́хъ его́ живя́ху?
Сего́ ра́ди, се́, дні́е гряду́тъ, глаго́летъ Госпо́дь, и оглашу́ на равва́ѳъ сыно́въ Аммо́нихъ ра́тный зву́къ, и бу́детъ въ непрохо́дная и въ па́губу, и тре́бища его́ огне́мъ сожже́на бу́дутъ, и воспрiи́метъ Изра́иль вла́сть свою́, глаго́летъ Госпо́дь.
Возопі́й, есево́не, я́ко поги́бе га́й: возопі́йте, дще́ри равва́ѳски, препоя́шитеся вре́тищами, рыда́йте и бѣ́гайте по забра́ломъ, я́ко Мелхо́мъ во плѣ́нъ от­веде́т­ся, свяще́н­ницы и кня́зи его́ вку́пѣ.
Что́ хва́лишися во удо́лiихъ? стече́ удо́лiе твое́, дщи́ безсту́дная, упова́ющая на бога́т­ст­ва своя́, глаго́лющи: кто́ прiи́детъ на мя́?
Се́, а́зъ наведу́ на тя́ стра́хъ, глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель, от­ всѣ́хъ су́щихъ о́крестъ тебе́: и разсѣ́етеся вси́ от­ лица́ его́, и не бу́детъ собира́ющаго бѣжа́щихъ.
И посе́мъ воз­вращу́ плѣ́н­ники сыно́въ Аммо́нихъ, глаго́летъ Госпо́дь.
Ко Идуме́и сiя́ глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель: еда́ е́сть ктому́ му́дрость во Ѳема́нѣ? поги́бе совѣ́тъ от­ разу́мныхъ, непотре́бна бы́сть му́дрость и́хъ,
попра́но бы́сть мѣ́сто и́хъ: сни́дите въ про́пасть къ сѣдѣ́нiю, живу́щiи во Деда́нѣ: я́ко же́стокая сотвори́: [поги́бель Иса́влю] наведо́хъ на́нь во вре́мя, въ не́же посѣти́хъ его́.
Я́ко объима́телiе вина́ прiидо́ша на тя́, не оста́вятъ тебѣ́ оста́нковъ: а́ки та́тiе въ нощи́ воз­ложа́тъ ру́ки своя́.
Я́ко [а́зъ] обнажи́хъ Иса́ва, от­кры́хъ та́йная его́, не воз­мо́жетъ утаи́тися, поги́бе руко́ю бра́та сво­его́ и сосѣ́да сво­его́,
и нѣ́сть оста́тися сиротѣ́ тво­е́й, да живе́тъ: а́зъ же сотворю́ жи́ти, и вдови́цы на мя́ упова́ша.
Та́ко бо глаго́летъ Госпо́дь: се́, и́мже не бѣ́ зако́на пи́ти ча́шу, пiю́ще испiю́тъ: и ты́ ли а́ки непови́н­ный оста́нешися? не бу́деши непови́ненъ, но пiя́ испiе́ши.
Собо́ю бо кля́хся, глаго́летъ Госпо́дь, я́ко въ пусты́ню и въ поруга́нiе и въ посмѣ́хъ и въ прокля́тiе бу́деши посредѣ́ его́, и вси́ гра́ди его́ бу́дутъ въ пусты́ню вѣ́чную.
Слу́хъ слы́шахъ от­ Го́спода, и посло́въ во язы́ки посла́: собери́теся и иди́те проти́ву ему́ и воста́ните на ополче́нiе.
Се́, ма́ла да́хъ тя́ во язы́цѣхъ и поруга́ема въ лю́дехъ.
Игра́нiе твое́ прельсти́ тя, безсту́дiе се́рдца тво­его́ обита́­ше въ разсѣ́линахъ ка́мен­ныхъ, похи́ти крѣ́пость хо́лма высо́каго: егда́ воз­несе́ши я́ко оре́лъ гнѣздо́ свое́, от­то́лѣ све́ргу тя́, глаго́летъ Госпо́дь.
И бу́детъ Идуме́а въ запустѣ́нiе, вся́къ ходя́й чрезъ ню́ подиви́т­ся и позви́ждетъ надъ вся́кою я́звою ея́.
Я́коже превраще́на е́сть Cодо́ма и Гомо́рра и сосѣ́ди ея́, глаго́летъ Госпо́дь, не поживе́тъ та́мо му́жъ, ниже́ пребу́детъ та́мо сы́нъ человѣ́чь.
Се́, я́коже ле́въ изы́детъ от­ среды́ Иорда́на на мѣ́сто си́льнаго, я́ко ско́ро сотворю́ и́мъ бѣжа́ти от­ него́, и кто́ бу́детъ избра́нъ, его́же поста́влю надъ ни́мъ? кто́ бо подо́бенъ мнѣ́? и кто́ противоста́нетъ ми́? и кто́ е́сть се́й па́стырь, и́же сопроти́вит­ся лицу́ мо­ему́?
Сего́ ра́ди слы́шите совѣ́тъ Госпо́день, его́же совѣща́ на Едо́ма, и умышле́нiе его́, е́же умы́сли на живу́щихъ во Ѳема́нѣ, не све́ргутъ ли и́хъ ма́лая от­ ста́дъ, и не разме́тано ли бу́детъ на ни́хъ жили́ще и́хъ?
От гла́са бо паде́нiя и́хъ потрясе́ся земля́, и во́пль на мо́ри чермнѣ́мъ слы́шася гла́са и́хъ.
Се́, я́ко оре́лъ взы́детъ и воз­лети́тъ и простре́тъ крилѣ́ сво­и́ надъ тверды́ньми его́: и бу́детъ се́рдце си́льныхъ Идуме́йскихъ въ то́й де́нь, я́ко се́рдце жены́ родя́щiя.
Къ Дама́ску: посрами́ся Ема́ѳъ и Арфа́ѳъ, я́ко слу́хъ зо́лъ слы́шаша, ужасо́шася, воз­мути́шася на мо́ри, [за попече́нiе] упоко́итися не мо́гутъ.
Расто́ржеся Дама́скъ, обрати́ся на бѣжа́нiе, тре́петъ объя́тъ и́, ско́рбь и болѣ́знь одержа́ша его́ я́ко ражда́ющую.
Ка́ко не оста́виша гра́да сла́внаго, крѣ́пости любе́зныя?
Сего́ ра́ди паду́тъ ю́ноши на сто́гнахъ тво­и́хъ, и вси́ му́жiе во́инстiи паду́тъ въ то́й де́нь, глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель.
И воз­жгу́ о́гнь на стѣнѣ́ Дама́ска, и пожже́тъ стѣ́ны сы́на Аде́рова.
Къ Кида́ру, цари́цѣ двора́, его́же порази́ Навуходоно́соръ ца́рь Вавило́нскiй, та́ко глаго́летъ Госпо́дь: воста́ните и взы́дите на Кида́ръ и погуби́те сы́ны восто́чныя.
Селе́нiя и́хъ и стада́ и́хъ во́змутъ: оде́жды и́хъ и вся́ сосу́ды и́хъ и велблю́ды и́хъ во́змутъ себѣ́, и при­­зову́тъ на ня́ стра́хъ о́крестъ.
Бѣжи́те и от­иди́те вско́рѣ, въ про́пастехъ ся́дите, живу́щiи во дворѣ́, глаго́летъ Госпо́дь: я́ко совѣща́ на вы́ Навуходоно́соръ ца́рь Вавило́нскiй совѣ́тъ и помы́сли на ва́съ умышле́нiе.
Воста́ните и вни́дите къ лю́демъ упоко́енымъ, живу́щымъ въ прохла́дѣ, глаго́летъ Госпо́дь: и́же ни две́рiй, ниже́ заво́ровъ и́мутъ, еди́ни обита́ютъ.
И бу́дутъ велблю́ды и́хъ въ расхище́нiе и мно́же­с­т­во скота́ и́хъ въ разграбле́нiе, и развѣ́ю я́ вся́кимъ вѣ́тромъ остри́женыхъ о́крестъ, и от­ всѣ́хъ окре́стныхъ и́хъ при­­веду́ на ня́ поги́бель, глаго́летъ Госпо́дь.
И бу́детъ дво́ръ въ жили́ще змие́мъ и пу́стъ да́же до вѣ́ка, не поживе́тъ та́мо му́жъ, ниже́ бу́детъ живя́й въ не́мъ сы́нъ человѣ́чь.
Сло́во Госпо́дне, е́же бы́сть ко иеремі́и проро́ку на Ела́мъ, въ нача́лѣ ца́р­ст­ва седекі́и царя́ Иу́дина, глаго́ля:
та́ко глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель: се́, а́зъ сокрушу́ лу́къ Ела́мль, нача́ло си́лы и́хъ,
и наведу́ на Ела́мъ четы́ри вѣ́тры от­ четы́рехъ стра́нъ небе́сныхъ и развѣ́ю я́ во вся́ вѣ́тры ты́я, и не бу́детъ язы́ка, въ о́ньже бы не при­­шли́ бѣжа́щiи Елами́тяне.
И устрашу́ и́хъ предъ враги́ и́хъ и предъ лице́мъ и́щущихъ души́ и́хъ, и наведу́ на ня́ зла́я, по гнѣ́ву я́рости мо­ея́, глаго́летъ Госпо́дь: и послю́ вслѣ́дъ и́хъ ме́чь мо́й, до́ндеже сотру́ и́хъ:
и поста́влю престо́лъ мо́й во Ела́мѣ, и иждену́ от­ту́ду царя́ и кня́зи, глаго́летъ Госпо́дь:
и бу́детъ въ послѣ́днiя дни́, воз­вращу́ плѣ́нъ Ела́мль, глаго́летъ Госпо́дь.
Синодальный
1 О сыновьях Аммоновых. 7 Об Едоме. 23 О Дамаске. 28 О Кидаре и Асоре. 34 Против Елама
О сыновьях Аммоновых так говорит Господь: разве нет сыновей у Израиля? разве нет у него наследника? Почему же Малхом завладел Гадом, и народ его живет в городах его?
Посему вот, наступают дни, говорит Господь, когда в Равве сыновей Аммоновых слышен будет крик брани, и сделается она грудою развалин, и города ее будут сожжены огнем, и овладеет Израиль теми, которые владели им, говорит Господь.
Рыдай, Есевон, ибо опустошен Гай; кричите, дочери Раввы, опояшьтесь вретищем, плачьте и скитайтесь по огородам, ибо Малхом пойдет в плен вместе со священниками и князьями своими.
Что хвалишься долинами? Потечет долина твоя кровью, вероломная дочь, надеющаяся на сокровища свои, говорящая: «кто придет ко мне?»
Вот, Я наведу на тебя ужас со всех окрестностей твоих, говорит Господь Бог Саваоф; разбежитесь, кто куда, и никто не соберет разбежавшихся.
Но после того Я возвращу плен сыновей Аммоновых, говорит Господь.
О Едоме так говорит Господь Саваоф: разве нет более мудрости в Фемане? разве не стало совета у разумных? разве оскудела мудрость их?
Бегите, обратив тыл, скрывайтесь в пещерах, жители Дедана, ибо погибель Исава Я наведу на него, – время посещения Моего.
Если бы обиратели винограда пришли к тебе, то верно оставили бы несколько недобранных ягод. И если бы воры пришли ночью, то они похитили бы, сколько им нужно.
А Я донага оберу Исава, открою потаенные места его, и скрыться он не может. Истреблено будет племя его, и братья его и соседи его; и не будет его.
Оставь сирот твоих, Я поддержу жизнь их, и вдовы твои пусть надеются на Меня.
Ибо так говорит Господь: вот и те, которым не суждено было пить чашу, непременно будут пить ее, и ты ли останешься ненаказанным? Нет, не останешься ненаказанным, но непременно будешь пить чашу.
Ибо Мною клянусь, говорит Господь, что ужасом, посмеянием, пустынею и проклятием будет Восор, и все города его сделаются вечными пустынями.
Я слышал слух от Господа, и посол послан к народам сказать: соберитесь и идите против него, и поднимайтесь на войну.
Ибо вот, Я сделаю тебя малым между народами, презренным между людьми.
Грозное положение твое и надменность сердца твоего обольстили тебя, живущего в расселинах скал и занимающего вершины холмов. Но, хотя бы ты, как орел, высоко свил гнездо твое, и оттуда низрину тебя, говорит Господь.
И будет Едом ужасом; всякий, проходящий мимо, изумится и посвищет, смотря на все язвы его.
Как ниспровергнуты Содом и Гоморра и соседние города их, говорит Господь, так и там ни один человек не будет жить, и сын человеческий не остановится в нем.
Вот, восходит он, как лев, от возвышения Иордана на укрепленные жилища; но Я заставлю их поспешно уйти из Идумеи, и кто избран, того поставлю над нею. Ибо кто подобен Мне? и кто потребует ответа от Меня? и какой пастырь противостанет Мне?
Итак выслушайте определение Господа, какое Он поставил об Едоме, и намерения Его, какие Он имеет о жителях Фемана: истинно, самые малые из стад повлекут их и опустошат жилища их.
От шума падения их потрясется земля, и отголосок крика их слышен будет у Чермного моря.
Вот, как орел поднимется он, и полетит, и распустит крылья свои над Восором; и сердце храбрых Идумеян будет в тот день, как сердце женщины в родах.
О Дамаске.- Посрамлены Емаф и Арпад, ибо, услышав скорбную весть, они уныли; тревога на море, успокоиться не могут.
Оробел Дамаск и обратился в бегство; страх овладел им; боль и муки схватили его, как женщину в родах.
Как не уцелел город славы, город радости моей?
Итак падут юноши его на улицах его, и все воины погибнут в тот день, говорит Господь Саваоф.
И зажгу огонь в стенах Дамаска, и истребит чертоги Венадада.
О Кидаре и о царствах Асорских, которые поразил Навуходоносор, царь Вавилонский, так говорит Господь: вставайте, выступайте против Кидара, и опустошайте сыновей востока!
Шатры их и овец их возьмут себе, и покровы их и всю утварь их, и верблюдов их возьмут, и будут кричать им: «ужас отовсюду!»
Бегите, уходите скорее, сокройтесь в пропасти, жители Асора, говорит Господь, ибо Навуходоносор, царь Вавилонский, сделал решение о вас и составил против вас замысел.
Вставайте, выступайте против народа мирного, живущего беспечно, говорит Господь; ни дверей, ни запоров нет у него, живут поодиночке.
Верблюды их отданы будут в добычу, и множество стад их – на расхищение; и рассею их по всем ветрам, этих стригущих волосы на висках, и со всех сторон их наведу на них гибель, говорит Господь.
И будет Асор жилищем шакалов, вечною пустынею; человек не будет жить там, и сын человеческий не будет останавливаться в нем.
Слово Господа, которое было к Иеремии пророку против Елама, в начале царствования Седекии, царя Иудейского:
так говорит Господь Саваоф: вот, Я сокрушу лук Елама, главную силу их.
И наведу на Елам четыре ветра от четырех краев неба и развею их по всем этим ветрам, и не будет народа, к которому не пришли бы изгнанные Еламиты.
И поражу Еламитян страхом пред врагами их и пред ищущими души их; и наведу на них бедствие, гнев Мой, говорит Господь, и пошлю вслед их меч, доколе не истреблю их.
И поставлю престол Мой в Еламе, и истреблю там царя и князей, говорит Господь.
Но в последние дни возвращу плен Елама, говорит Господь.
Арабский (Arabic Van Dyke)
عن بني عمون. هكذا قال الرب. أليس لاسرائيل بنون او لا وارث له. لماذا يرث ملكهم جاد وشعبه يسكن في مدنه.
لذلك ها ايام تأتي يقول الرب واسمع في ربة بني عمون جلبة حرب وتصير تلا خربا وتحرق بناتها بالنار فيرث اسرائيل الذين ورثوه يقول الرب.
ولولي يا حشبون لان عاي قد خربت. اصرخن يا بنات ربة. تنطقن بمسوح. اندبن وطوّفن بين الجدران لان ملكهم يذهب الى السبي هو وكهنته ورؤساؤه معا.
ما بالك تفتخرين بالاوطية. قد فاض وطاؤك دما ايتها البنت المرتدّة والمتوكلة على خزائنها قائلة من يأتي اليّ ?.
هانذا اجلب عليك خوفا يقول السيد رب الجنود من جميع الذين حواليك وتطردون كل واحد الى ما امامه وليس من يجمع التائهين.
ثم بعد ذلك ارد سبي بني عمون يقول الرب
عن ادوم. هكذا قال رب الجنود. ألا حكمة بعد في تيمان. هل بادت المشورة من الفهماء هل فرغت حكمتهم.
اهربوا التفتوا تعمقوا في السكن يا سكان ددان. لاني قد جلبت عليه بلية عيسو حين عاقبته.
لو اتاك القاطفون أفما كانوا يتركون علالة او اللصوص ليلا أفما كانوا يهلكون ما يكفيهم.
ولكنني جردت عيسو وكشفت مستتراته فلا يستطيع ان يختبئ. هلك نسله واخوته وجيرانه فلا يوجد.
اترك ايتامك انا احييهم واراملك عليّ ليتوكلن.
لانه هكذا قال الرب. ها ان الذين لا حق لهم ان يشربوا الكاس قد شربوا فهل انت تتبرأ تبرؤا. لا تتبرأ بل انما تشرب شربا.
لاني بذاتي حلفت يقول الرب ان بصرة تكون دهشا وعارا وخرابا ولعنة وكل مدنها تكون خربا ابدية.
قد سمعت خبرا من قبل الرب وأرسل رسول الى الامم قائلا تجمعوا وتعالوا عليها وقوموا للحرب.
لاني ها قد جعلتك صغيرا بين الشعوب ومحتقرا بين الناس.
قد غرّك تخويفك كبرياء قلبك يا ساكن في محاجيء الصخر الماسك مرتفع الاكمة. وان رفعت كنسر عشك فمن هناك احدرك يقول الرب.
وتصير ادوم عجبا كل مار بها يتعجب ويصفر بسبب كل ضرباتها.
كانقلاب سدوم وعمورة ومجاوراتها يقول الرب لا يسكن هناكانسان ولا يتغرب فيها ابن آدم.
هوذا يصعد كاسد من كبرياء الاردن الى مرعى دائم. لاني اغمز واجعله يركض عنه. فمن هو منتخب فاقيمه عليه. لانه من مثلي ومن يحاكمني ومن هو الراعي الذي يقف امامي.
لذلك اسمعوا مشورة الرب التي قضى بها على ادوم وافكاره التي افتكر بها على سكان تيمان. ان صغار الغنم تسحبهم. انه يخرب مسكنهم عليهم.
من صوت سقوطهم رجفت الارض. صرخة سمع صوتها في بحر سوف.
هوذا كنسر يرتفع ويطير ويبسط جناحيه على بصرة ويكون قلب جبابرة ادوم في ذلك اليوم كقلب امرأة ماخض
عن دمشق. خزيت حماة وارفاد. قد ذابوا لانهم قد سمعوا خبرا رديئا. في البحر اضطراب لا يستطيع الهدوء.
ارتخت دمشق والتفتت للهرب. امسكتها الرعدة واخذها الضيق والاوجاع كماخض
كيف لم تترك المدينة الشهيرة قرية فرحي.
لذلك تسقط شبانها في شوارعها وتهلك كل رجال الحرب في ذلك اليوم يقول رب الجنود.
واشعل نارا في سور دمشق فتاكل قصور بنهدد
عن قيدار وعن ممالك حاصور التي ضربها نبوخذراصر ملك بابل. هكذا قال الرب. قوموا اصعدوا الى قيدار اخربوا بني المشرق.
يأخذون خيامهم وغنمهمويأخذون لانفسهم شققهم وكل آنيتهم وجمالهم وينادون اليهم الخوف من كل جانب
اهربوا انهزموا جدا تعمقوا في السكن يا سكان حاصور يقول الرب لان نبوخذراصر ملك بابل قد اشار عليكم مشورة وفكر عليكم فكرا.
قوموا اصعدوا الى امة مطمئنة ساكنة آمنة يقول الرب لا مصاريع ولا عوارض لها. تسكن وحدها.
وتكون جمالهم نهبا وكثرة ماشيتهم غنيمة واذري لكل ريح مقصوصي الشعر مستديرا وآتي بهلاكهم من كل جهاته يقول الرب.
وتكون حاصور مسكن بنات آوى وخربة الى الابد. لا يسكن هناك انسان ولا يتغرب فيها ابن آدم
كلمة الرب التي صارت الى ارميا النبي على عيلام في ابتداء ملك صدقيا ملك يهوذا قائلة.
هكذا قال رب الجنود. هانذا احطم قوس عيلام اول قوتهم.
واجلب على عيلام اربع رياح من اربعة اطراف السماء واذريهم لكل هذه الرياح ولا تكون امة الا ويأتي اليها منفيو عيلام.
واجعل العيلاميين يرتعبون امام اعدائهم وامام طالبي نفوسهم واجلب عليهم شرا حمو غضبي يقول الرب. وارسل وراءهم السيف حتى افنيهم
واضع كرسيي في عيلام وابيد من هناك الملك والرؤساء يقول الرب
ويكون في آخر الايام اني ارد سبي عيلام يقول الرب
ყამონიანებზე. ასე ამბობს უფალი, ნუთუ შვილები არა ჰყავს ისრაელს? ნუთუ არა ჰყავს მემკვიდრე? აბა რატომ დაიმკვიდრა მალქომმა გადი და დასახლდა მისი ხალხი გადის ქალაქებში?
ამიტომაც, აჰა, დადგება ჟამი, ამბობს უფალი, როცა ომის ყიჟინას გავაგონებ ყამონიანთა რახათს და უკაცრიელ ბორცვად გადაიქცევა; მისი დაბა-სოფლები ცეცხლში გადაიბუგება. ისრაელი დაიმკვიდრებს მათ სამკვიდრებელს, ამბობს უფალი.
მოთქვამდე, ხეშბონო, რადგან გაძარცულია დაი. ჰკიოდეთ, რაბათელო ქალებო, ჩაიცვით ჯვალო, მოთქვამდეთ და ფარეხ-ფარეხ წანწალებდეთ! რადგან ტყვეობაში წავა მალქომი და მისი ქურუმები და მთავრები მასთან ერთად.
რად იკვეხნი შენს ხეობებს? წაილეკა შენი ხეობები, განდგომილო ასულო, საგანძურების იმედი რომ გაქვს, ვინ მოვაო ჩემთან?
აჰა, დაგცემ შიშის ზარს, ამბობს უფალი, ცაბაოთ ღმერთი, ყოველის მხრიდან; ყველანი ცალ-ცალკე განიდევნებით და ვეღარავინ შეგკრებთ გზადაკარგულებს.
მერე კი დავაბრუნებ ყამონიანთა ტყვეებს, ამბობს უფალი.
ედომზე. ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: ნუთუ აღარ არის სიბრძნე თემანში? ნუთუ გაცუდდა გონიერთა თათბირი და დაიკარგა მათი სიბრძნე!
გაიქეცით, გაბრუნდით, ქვაბებში შეიხიზნეთ, დედანის მკვიდრნო! რადგან უბედურება მომაქვს ესავისთვის, მისი განკითხვის ჟამი.
ყურძნის მკრეფავნიც რომ შემოგსეოდნენ, ორიოდე კუფხალი მათაც გადარჩებოდათ, ღამის ქურდები მხოლოდ თავის სამყოფს დაიტაცებდნენ.
რადგან მე გავძარცვე ესავი, გამოვამზეურე მისი დარანები, რომ ვეღარ დაიმალოს. განადგურდა მისი მოდგმა, მისი ძმები და მეზობლები, არავინ დარჩა.
დასტოვე შენი ობლები, მე ვარჩენ მათ; ჩემი იმედი ჰქონდეთ შენს ქვრივებს.
რადგან ასე ამბობს უფალი: აჰა, იმან დასცალა თასი, ვისაც მისი შესმა არ ედო ვალად, შენ კი გინდა დაუსჯელი დამრჩე? არ დარჩები დაუსჯელი, უეჭველად შესვამ.
რადგან ჩემს თავს ვფიცავ, ამბობს უფალი, რომ შესაზარი, სამარცხვინო, უკაცრიელი და შესაჩვენებელი გახდება ბოცრა და უდაბნოდ გადაიქცევიან მისი დაბა-სოფლები სამარადისოდ.
ხმა მომწვდა უფლისგან და მაცნეები დაეგზავნათ ხალხებს: შეიკრიბეთ და წადით მის წინააღმდეგ, აღდექით საბრძოლველად!
რადგან, აჰა, დაგამცირე ხალხთა შორის, საძულველი ხარ ადამის მოდგმაში.
შენმა კერპმა შეგაცდინა, შენმა გულზვიადობამ; კლდის ნაპრალებში დასახლებულხარ, მაღლა მათაზეა შენი სადგომი. არწივივით მაღლაც რომ მოიიწყო ბუდე, იქიდანაც ჩამოგაგდებ, ამბობს უფალი.
შესაზარი გახდება ედომი, შეძრწუნდება ყოველი ჩამვლელი და სტვენას მოჰყვება, მისი ჭრილობების შემხედვარე.
როგორც დაიქცნენ სოდომი და გომორა და მისი მეზობელი დაბები, ამბობს უფალი, ასევე კაციშვთლი არ გაჩერდება იქ და არც არავინ დასახლდება.
აჰა, ლომივით გამოდის იგი იორდანეს ჭალებიდან ნოყიერი საძოვრებისკენ. წამისყოფაში გავაქცევ ქვეყნიდან და ჩემს რჩეულს ჩავაბარებ მას. რადგან ვინ არის ჩემი მსგავსი? ვინ რას მიბრძანებს? რომელი მწყემსია, წინ რომ დამიდგეს?
ამიტომ მოისმინეთ უფლის განაჩენი, რომელიც ედომს განუჩინა და ზრახვანი, რაც თემანის ხალხზე განიზრახა: ნახეთ, თუ არ წაათრიონ ისინი მწყემსის ბიჭებე, თუ თავზე არ დაუმხონ ფარეხები!
მათი დაცემის ხმა მიწას შეარყევს, მისი კივილი მეწამულ ზღვას მისწვდება.
აჰა, აიწევა როგორც არწივი, გაფრინდება და ფრთებს გადმოშლის ბოცრაზე. ედომელ ვაჟკაცთა გული მშობიარე დიაცთა გულივით გახდება იმ დღეს.
დამასკოზე გაწბილდნენ ხამათი და არფადი, რადგან ცუდი ამბები მოუვიდათ. შეშფოთდნენ; ზღვაზე ღელვაა და ვერ ისვენებენ.
შედრკა დამასკო, ზურგი იბრუნა და გაიქცა, კანკალმა აიტანა, ტკივილმა და კრუნჩხვამ დაუარა მშობირე ქალივით.
როგორ ვერ გადარჩა დიდების ქალაქი, ჩემი მხირული სადგომი!
ამიტომაც დაეცემიან ჭაბუკები მის მოედნებზე და ყველა მებრძოლი გაწყდება იმ დღეს, ამბობს ცაბაოთ უფალი.
ცეცხლს წავუკიდებ დამასკოს გალავანს და შეჭამს იგი ბენ-ჰადადის პალატებს.
კედარზე და ხაცორის სამეფოებზე, რომლებიც ნაბუქოდონოსორმა, ბაბილონის მეფემ დაამარცხა, ასე ამბობს უფალი: აღდექით და დალაშქრეთ კედარი და გაძარცვეთ აღმოსავლელნო.
წაიღებენ მათ კარვებსა და ცხვარს, დაიტაცებენ მათ კრეტსაბმელებს, ჭურჭლეულს და აქლემებს. თან მიაყვირებენ: შიშია ირგვლივ!
გაიქეცით, იჩქარეთ, ქვაბებში შეიხიზნეთ, ხაცორის მკვიდრნო! ამბობს უფალი, რადგან თათბირი ქნა ნაბუქოდონოსორმა, ბაბილონის მეფემ თქვენს წინააღმდეგ და განზრახვა განიზრახა თქვენს წინააღმდეგ.
ადექით, დალაშქრეთ უზრუნველი ხალხი, იმედიანად მცხოვრებნი, ამბობს უფალი. არც კარები აქვთ, არც ურდული; მარტოდმარტო სახლობენ.
დაიტაცებენ მათ აქლემებს და ნადავლად წაასხამენ ურიცხვ საქონელს; ოთხივ ქარისკენ გავფანტავ საფეთქელშეკრეჭილებს და ყოველს მხრიდან მოვუვლენ უბედურებას, ამბობს უფალი.
ტურების ბუნაგად იქცევა ხაცორი, უდაბურ ადგილად უკუნისამდე! არ იცხოვრებს იქ კაციშვილი და ადამიანი აღარ დასახლდება.
უფლის სიტყვა, რომელიც იყო იერემია წინასწარმეტყველის მიმართ ნათქვამი ელამზე იუდას მეფის, ციდკიას მეფობის დასაწყისში.
ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: აჰა, დავლეწავ ელამის მშვილდს, მისი ძლიერების დასაბამს;
მივუშვებ ელამზე ოთხ ქარს ცის ოთხივე კიდიდან და ამ ოთხივ ქარისკენ გავფანტავ მათ. არ იქნება ისეთი ხალხი, რომელთანაც არ მივიდეს გაფანტული ელამი.
შიშის ზარს დავცემ მათ მტრებისა და მესისხლეთა წინაშე; მოვუვლენ უბედურებას, ჩემს ცეცხლოვან რისხვას, ამბობს უფალი. მახვილს დავადევნებ უკან, ვიდრე არ მოვუღებ ბოლოს.
ელამში დავიდგამ ტახტს და აღვგვი იქიდან მეფეებს და მთავრებს, ამბობს უფალი.
ბოლოს კი დავაბრუნებ ელამელ ტყვეებს, ამბობს უფალი.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible