Скрыть
51:3
51:4
51:12
51:18
51:21
51:22
51:23
51:26
51:28
51:29
51:31
51:34
51:35
51:36
51:40
51:43
51:44
51:46
51:47
51:49
51:50
51:51
51:54
51:55
51:57
51:59
51:61
51:62
51:63
Английский (NKJV)
Thus says the LORD: «Behold, I will raise up against Babylon, Against those who dwell in Leb Kamai, A destroying wind.
And I will send winnowers to Babylon, Who shall winnow her and empty her land. For in the day of doom They shall be against her all around.
Against her let the archer bend his bow, And lift himself up against her in his armor. Do not spare her young men; Utterly destroy all her army.
Thus the slain shall fall in the land of the Chaldeans, And those thrust through in her streets.
For Israel is not forsaken, nor Judah, By his God, the LORD of hosts, Though their land was filled with sin against the Holy One of Israel.»
Flee from the midst of Babylon, And every one save his life! Do not be cut off in her iniquity, For this is the time of the LORD́s vengeance; He shall recompense her.
Babylon was a golden cup in the LORD́s hand, That made all the earth drunk. The nations drank her wine; Therefore the nations are deranged.
Babylon has suddenly fallen and been destroyed. Wail for her! Take balm for her pain; Perhaps she may be healed.
We would have healed Babylon, But she is not healed. Forsake her, and let us go everyone to his own country; For her judgment reaches to heaven and is lifted up to the skies.
The LORD has revealed our righteousness. Come and let us declare in Zion the work of the LORD our God.
Make the arrows bright! Gather the shields! The LORD has raised up the spirit of the kings of the Medes. For His plan is against Babylon to destroy it, Because it is the vengeance of the LORD, The vengeance for His temple.
Set up the standard on the walls of Babylon; Make the guard strong, Set up the watchmen, Prepare the ambushes. For the LORD has both devised and done What He spoke against the inhabitants of Babylon.
O you who dwell by many waters, Abundant in treasures, Your end has come, The measure of your covetousness.
The LORD of hosts has sworn by Himself: «Surely I will fill you with men, as with locusts, And they shall lift up a shout against you.»
He has made the earth by His power; He has established the world by His wisdom, And stretched out the heaven by His understanding.
When He utters His voice-- There is a multitude of waters in the heavens: «He causes the vapors to ascend from the ends of the earth; He makes lightnings for the rain; He brings the wind out of His treasuries.»
Everyone is dull-hearted, without knowledge; Every metalsmith is put to shame by the carved image; For his molded image is falsehood, And there is no breath in them.
They are futile, a work of errors; In the time of their punishment they shall perish.
The Portion of Jacob is not like them, For He is the Maker of all things; And Israel is the tribe of His inheritance. The LORD of hosts is His name.
«You are My battle-ax and weapons of war: For with you I will break the nation in pieces; With you I will destroy kingdoms;
With you I will break in pieces the horse and its rider; With you I will break in pieces the chariot and its rider;
With you also I will break in pieces man and woman; With you I will break in pieces old and young; With you I will break in pieces the young man and the maiden;
With you also I will break in pieces the shepherd and his flock; With you I will break in pieces the farmer and his yoke of oxen; And with you I will break in pieces governors and rulers.
«And I will repay Babylon And all the inhabitants of Chaldea For all the evil they have done In Zion in your sight,» says the LORD.
«Behold, I am against you, O destroying mountain, Who destroys all the earth,» says the LORD. «And I will stretch out My hand against you, Roll you down from the rocks, And make you a burnt mountain.
They shall not take from you a stone for a corner Nor a stone for a foundation, But you shall be desolate forever,» says the LORD.
Set up a banner in the land, Blow the trumpet among the nations! Prepare the nations against her, Call the kingdoms together against her: Ararat, Minni, and Ashkenaz. Appoint a general against her; Cause the horses to come up like the bristling locusts.
Prepare against her the nations, With the kings of the Medes, Its governors and all its rulers, All the land of his dominion.
And the land will tremble and sorrow; For every purpose of the LORD shall be performed against Babylon, To make the land of Babylon a desolation without inhabitant.
The mighty men of Babylon have ceased fighting, They have remained in their strongholds; Their might has failed, They became like women; They have burned her dwelling places, The bars of her gate are broken.
One runner will run to meet another, And one messenger to meet another, To show the king of Babylon that his city is taken on all sides;
The passages are blocked, The reeds they have burned with fire, And the men of war are terrified.
For thus says the LORD of hosts, the God of Israel: «The daughter of Babylon is like a threshing floor When it is time to thresh her; Yet a little while And the time of her harvest will come.»
«Nebuchadnezzar the king of Babylon Has devoured me, he has crushed me; He has made me an empty vessel, He has swallowed me up like a monster; He has filled his stomach with my delicacies, He has spit me out.
Let the violence done to me and my flesh be upon Babylon,» The inhabitant of Zion will say; «And my blood be upon the inhabitants of Chaldea!» Jerusalem will say.
Therefore thus says the LORD: «Behold, I will plead your case and take vengeance for you. I will dry up her sea and make her springs dry.
Babylon shall become a heap, A dwelling place for jackals, An astonishment and a hissing, Without an inhabitant.
They shall roar together like lions, They shall growl like lionś whelps.
In their excitement I will prepare their feasts; I will make them drunk, That they may rejoice, And sleep a perpetual sleep And not awake,» says the LORD.
«I will bring them down Like lambs to the slaughter, Like rams with male goats.
«Oh, how Sheshach is taken! Oh, how the praise of the whole earth is seized! How Babylon has become desolate among the nations!
The sea has come up over Babylon; She is covered with the multitude of its waves.
Her cities are a desolation, A dry land and a wilderness, A land where no one dwells, Through which no son of man passes.
I will punish Bel in Babylon, And I will bring out of his mouth what he has swallowed; And the nations shall not stream to him anymore. Yes, the wall of Babylon shall fall.
«My people, go out of the midst of her! And let everyone deliver himself from the fierce anger of the LORD.
And lest your heart faint, And you fear for the rumor that will be heard in the land (A rumor will come one year, And after that, in another year A rumor will come, And violence in the land, Ruler against ruler),
Therefore behold, the days are coming That I will bring judgment on the carved images of Babylon; Her whole land shall be ashamed, And all her slain shall fall in her midst.
Then the heavens and the earth and all that is in them Shall sing joyously over Babylon; For the plunderers shall come to her from the north,» says the LORD.
As Babylon has caused the slain of Israel to fall, So at Babylon the slain of all the earth shall fall.
You who have escaped the sword, Get away! Do not stand still! Remember the LORD afar off, And let Jerusalem come to your mind.
We are ashamed because we have heard reproach. Shame has covered our faces, For strangers have come into the sanctuaries of the LORD́s house.
«Therefore behold, the days are coming,» says the LORD, «That I will bring judgment on her carved images, And throughout all her land the wounded shall groan.
Though Babylon were to mount up to heaven, And though she were to fortify the height of her strength, Yet from Me plunderers would come to her,» says the LORD.
The sound of a cry comes from Babylon, And great destruction from the land of the Chaldeans,
Because the LORD is plundering Babylon And silencing her loud voice, Though her waves roar like great waters, And the noise of their voice is uttered,
Because the plunderer comes against her, against Babylon, And her mighty men are taken. Every one of their bows is broken; For the LORD is the God of recompense, He will surely repay.
«And I will make drunk Her princes and wise men, Her governors, her deputies, and her mighty men. And they shall sleep a perpetual sleep And not awake,» says the King, Whose name is the LORD of hosts.
Thus says the LORD of hosts: «The broad walls of Babylon shall be utterly broken, And her high gates shall be burned with fire; The people will labor in vain, And the nations, because of the fire; And they shall be weary.»
The word which Jeremiah the prophet commanded Seraiah the son of Neriah, the son of Mahseiah, when he went with Zedekiah the king of Judah to Babylon in the fourth year of his reign. And Seraiah was the quartermaster.
So Jeremiah wrote in a book all the evil that would come upon Babylon, all these words that are written against Babylon.
And Jeremiah said to Seraiah, «When you arrive in Babylon and see it, and read all these words,
then you shall say, «O LORD, You have spoken against this place to cut it off, so that none shall remain in it, neither man nor beast, but it shall be desolate forever.́
Now it shall be, when you have finished reading this book, that you shall tie a stone to it and throw it out into the Euphrates.
Then you shall say, «Thus Babylon shall sink and not rise from the catastrophe that I will bring upon her. And they shall be weary.»́ Thus far are the words of Jeremiah.
Церковнославянский (рус)
Та́ко глаго́летъ Госпо́дь: се́, а́зъ воз­дви́гну на Вавило́нъ и на живу́щыя халде́и вѣ́тръ зно́­енъ губи́телный:
и послю́ на Вавило́нъ руга́тели, и сту́дно поруга́ют­ся ему́ и истля́тъ зе́млю его́: поне́же го́ре на Вавило́нъ о́крестъ въ де́нь озлобле́нiя его́.
Да наляца́етъ наляца́яй лу́къ сво́й, и да облече́т­ся въ броня́ своя́, и не пощади́те ю́ношъ его́, и побі́йте все́ во́ин­ство его́.
И паду́тъ избiе́н­нiи въ земли́ Халде́йстѣй и я́звен­нiи во страна́хъ ея́.
Поне́же не овдовѣ́ Изра́иль и Иу́да от­ Бо́га сво­его́, от­ Го́спода Вседержи́теля, я́ко земля́ и́хъ напо́лнися непра́вды от­ святы́хъ Изра́илевыхъ.
Бѣжи́те от­ среды́ Вавило́на и спаси́те кі́йждо ду́шу свою́ и не поги́бнете въ непра́вдѣ его́, зане́ вре́мя от­мще́нiя его́ е́сть от­ Го́спода, воз­дая́нiе то́й воз­да́стъ ему́.
Ча́ша злата́я Вавило́нъ въ руцѣ́ Госпо́дни, напая́ющи всю́ зе́млю, от­ вина́ его́ пи́ша [вси́] язы́цы, сего́ ра́ди потрясо́шася.
Внеза́пу паде́ Вавило́нъ и сокруши́ся: пла́чите по не́мъ, воз­ми́те ма́сти къ болѣ́зни его́, да исцѣли́т­ся.
Врачева́хомъ Вавило́на, и не исцѣлѣ́: оста́вимъ его́ и отъи́демъ кі́йждо въ зе́млю свою́, взы́де бо къ небеси́ су́дъ его́ и воз­дви́жеся да́же до звѣ́здъ.
Изнесе́ Госпо́дь су́дъ сво́й: прiиди́те и воз­вѣсти́мъ въ Сiо́нѣ дѣла́ Го́спода Бо́га на́­шего.
Наостри́те стрѣ́лы, напо́лните ту́лы: воз­дви́же Госпо́дь ду́хъ царе́й ми́дскихъ, я́ко проти́ву Вавило́на гнѣ́въ его́, да погуби́тъ и́, поне́же от­мще́нiе Госпо́дне е́сть, от­мще́нiе люді́й его́.
На стѣна́хъ Вавило́нскихъ воз­дви́гните зна́мя, поста́вите стра́жи, угото́вите стра́жей, угото́вите ору́жiе: я́ко умы́сли Госпо́дь, и сотвори́тъ, я́же рече́ на живу́щыя въ Вавило́нѣ,
живы́й надъ вода́ми мно́гими и бога́тъ въ сокро́вищихъ сво­и́хъ: прiи́де коне́цъ тво́й и́стин­но во утро́бы твоя́.
Кля́т­ся бо Госпо́дь си́лъ мы́шцею сво­е́ю, я́ко напо́лню тебе́ людьми́, я́коже акри́дами, и воз­глася́тъ надъ тобо́ю низходя́щiи.
Госпо́дь сотвори́вый зе́млю въ си́лѣ сво­е́й и устро́ивый вселе́н­ную въ му́дрости сво­е́й, и разумѣ́нiемъ сво­и́мъ распростре́ небеса́,
егда́ о́нъ да́стъ гла́съ, умно́жат­ся во́ды на небеси́, воз­двиза́яй о́блаки от­ коне́цъ земли́, мо́лнiю въ до́ждь сотвори́, изводя́й свѣ́тъ от­ сокро́вищъ сво­и́хъ.
Обуя́ вся́къ человѣ́къ от­ ра́зума, посрами́ся вся́къ слiя́тель от­ изва́янiй сво­и́хъ, я́ко ло́жная слiя́нiя его́, и нѣ́сть ду́ха въ ни́хъ:
су́етна су́ть дѣла́ и смѣ́ху досто́йна, въ ча́съ посѣще́нiя сво­его́ поги́бнутъ.
Не такова́ ча́сть Иа́ковля, я́ко сотвори́вый вся́ческая то́й е́сть, [а Изра́иль] же́злъ достоя́нiя его́, Госпо́дь Вседержи́тель и́мя его́.
Сокруша́еши ты́ мнѣ́ сосу́ды бра́н­ныя, и а́зъ сокрушу́ въ тебѣ́ язы́ки и погублю́ въ тебѣ́ ца́р­ст­вiя:
и избiю́ въ тебѣ́ ко́ни и вса́дники и́хъ, и избiю́ въ тебѣ́ колесни́цы и всѣда́ющихъ на ни́хъ:
и избiю́ въ тебѣ́ му́жа и жену́, и избiю́ въ тебѣ́ ста́ра и о́трока, и избiю́ въ тебѣ́ ю́ношу и дѣ́ву:
и избiю́ въ тебѣ́ па́стыря и стада́ его́, и избiю́ въ тебѣ́ орю́ща и рабо́тна скота́ его́, и избiю́ въ тебѣ́ во­ево́ды и прави́тели.
И воз­да́мъ Вавило́ну и всѣ́мъ жителе́мъ халде́йскимъ вся́ зло́бы и́хъ, я́же сотвори́ша надъ Сiо́номъ предъ очи́ма ва́шима, глаго́летъ Госпо́дь.
Се́, а́зъ на тя́, горо́ смертоно́сная, глаго́летъ Госпо́дь, растлѣва́ющая всю́ зе́млю, и простру́ ру́ку мою́ на тя́ и изве́ргу тя́ изъ ка́меней, и да́мъ тя́ въ го́ру сожже́ную:
и не во́змутъ от­ тебе́ ка́мене во у́глъ и ка́мене во основа́нiе, я́ко потреби́шися во вѣ́ки, глаго́летъ Госпо́дь.
Воздви́гните зна́мя на земли́, воструби́те трубо́ю во язы́цѣхъ, освяти́те на́нь язы́ки, воз­вѣсти́те на́нь ца́р­ст­вамъ Арара́тскимъ от­ мене́ и Асханазе́омъ: утверди́те надъ ни́мъ стрѣ́льницы, воз­веди́те на́нь ко́ни, я́ко акри́довъ мно́же­с­т­во.
Возведи́те на́нь язы́ки, царя́ ми́дска и всея́ земли́, во­ево́дъ его́ и всѣ́хъ во́евъ его́ и всея́ земли́ о́бласти его́.
И потрясе́ся земля́ и смути́ся, зане́ воста́ на Вавило́нъ умышле́нiе Госпо́дне, е́же положи́ти зе́млю Вавило́нску пу́сту и ненаселе́ну.
Оскудѣ́ша крѣ́пцыи Вавило́нстiи е́же ра́товати: ся́дутъ та́мо во огра́дѣ, поги́бе хра́брость и́хъ, и бы́ша я́ко жены́: пожже́на су́ть селе́нiя, сотре́ны заво́ры его́.
Гоня́й во срѣ́тенiе теку́ща пости́гнетъ, и вѣ́ст­никъ срѣ́титъ посла́, да воз­вѣсти́тъ царю́ Вавило́нску, я́ко взя́тъ бы́сть гра́дъ его́.
От кра́я прехожде́нiй его́ я́ти бы́ша, и тверды́ни его́ зажже́ны огне́мъ, и му́жiе его́ во́инстiи исхо́дятъ.
Та́ко бо глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель, Бо́гъ Изра́илевъ: до́мове царя́ Вавило́нскаго я́ко гумно́ зрѣ́ло измлаче́ни бу́дутъ: еще́ ма́ло, и прiи́детъ жатва́ его́.
Снѣде́ мя, раздроби́ мя, прiя́тъ мя́ тма́ тонка́, Навуходоно́соръ ца́рь Вавило́нскiй пожре́ мя, я́ко змі́й напо́лни чре́во свое́ сла́достiю мо­е́ю: и изверго́ша мя́.
Труды́ мо­и́ и бѣды́ моя́ на Вавило́нъ, рече́тъ живу́щая въ Сiо́нѣ, и кро́вь моя́ на живу́щыя въ халде́ехъ, рече́тъ Иерусали́мъ.
Сего́ ра́ди та́ко глаго́летъ Госпо́дь: се́, а́зъ суди́ти бу́ду сопе́рника тво­его́ и от­мщу́ от­мще́нiе твое́, и пу́сто сотворю́ мо́ре его́ и изсушу́ пото́ки его́.
И бу́детъ Вавило́нъ въ запустѣ́нiе, жили́ще змие́мъ, въ чу́до и позвизда́нiе, поне́же не бу́детъ живу́щаго.
Вку́пѣ а́ки львы́ воста́нутъ и а́ки ски́мни льво́въ.
Въ горя́чести и́хъ да́мъ питiе́ и́мъ и упою́ я́, да спя́тъ и у́снутъ сно́мъ вѣ́чнымъ и не воста́нутъ, глаго́летъ Госпо́дь.
И низведу́ я́ я́ко а́гнцы на закла́нiе и я́ко овны́ съ козлы́.
Ка́ко взя́ся сеса́хъ, и я́та сла́ва всея́ земли́? ка́ко бы́сть во удивле́нiе Вавило́нъ во язы́цѣхъ?
Взы́де на Вавило́нъ мо́ре въ шу́мѣ во́лнъ сво­и́хъ, и покры́ся.
Бы́ша гра́ди его́ въ запустѣ́нiе, земля́ безво́дна и пуста́, земля́, въ не́йже никто́же поживе́тъ, и ниже́ бу́детъ вита́ти въ не́мъ сы́нъ человѣ́чь.
И посѣщу́ на ви́ла въ Вавило́нѣ, изве́ргу то́, е́же поглоти́, от­ у́стъ его́, и не соберу́т­ся вя́щше къ нему́ язы́цы, зане́ и стѣ́ны вавило́нскiя паду́тъ.
Изыди́те от­ среды́ его́, лю́дiе мо­и́, да спасе́тъ кі́йждо ду́шу свою́ от­ гнѣ́ва я́рости Госпо́дни.
Да не когда́ умягчи́т­ся се́рдце ва́­ше, и убо­ите́ся ра́ди слу́ха, и́же услы́шит­ся на земли́, и прiи́детъ въ лѣ́то слы́шанiе, и по лѣ́тѣ слы́шанiе, бѣ́дность и непра́вда на зе́млю, и властели́нъ на властели́на.
Сего́ ра́ди, се́, дні́е гряду́тъ, и посѣщу́ на изва́яныя Вавило́на: и вся́ земля́ его́ посрами́т­ся, и вси́ я́звенiи его́ паду́тъ посредѣ́ его́.
И воз­веселя́т­ся надъ Вавило́номъ небеса́ и земля́ и вся́ су́щая въ ни́хъ: от­ полу́нощи бо прiи́дутъ на́нь всегуби́телiе, глаго́летъ Госпо́дь:
и я́коже сотвори́ Вавило́нъ па́дати я́звенымъ во Изра́или, та́ко въ Вавило́нѣ паду́тъ я́звенiи всея́ земли́.
Избѣ́гшiи меча́, иди́те, не сто́йте: и́же издале́че, помяни́те Го́спода, и Иерусали́мъ да взы́детъ на се́рдце ва́­ше.
Посрами́хомся, зане́ слы́шахомъ руга́нiе на́­ше, покры́ срамота́ лице́ на́­ше, я́ко прiидо́ша чужді́и во свята́я на́ша въ до́мъ Госпо́день.
Сего́ ра́ди, се́, дні́е гряду́тъ, глаго́летъ Госпо́дь, и посѣщу́ на изва́янiя его́, и по все́й земли́ его́ паду́тъ я́звенiи.
Я́ко а́ще взы́детъ Вавило́нъ на не́бо и а́ще утверди́тъ на высотѣ́ крѣ́пость свою́, от­ мене́ прiи́дутъ губи́телiе его́, глаго́летъ Госпо́дь.
Гла́съ во́пля Вавило́нска, и сотре́нiе вели́ко въ земли́ Халде́йстѣй:
я́ко погуби́ Госпо́дь Вавило́на и сотре́ от­ него́ гла́съ ве́лiй шумя́щь я́ко во́ды мно́ги, даде́ въ па́губу гла́съ его́:
я́ко прiи́де на Вавило́нъ хи́щникъ, я́ти бы́ша си́льнiи его́, увяде́ лу́къ и́хъ, я́ко Бо́гъ воз­дае́тъ и́мъ,
Госпо́дь воз­дае́тъ ему́ воз­дая́нiе: и упо­и́тъ кня́зи его́ и му́дрыя его́, и во­ево́ды его́ и во́и его́ и си́льныя его́, и у́снутъ сно́мъ вѣ́чнымъ и не воз­будя́т­ся, глаго́летъ Ца́рь, Госпо́дь Вседержи́тель и́мя его́.
Та́ко глаго́летъ Госпо́дь Вседержи́тель: стѣна́ Вавило́нска сiя́ преширо́ка, подкопа́нiемъ подко́пана бу́детъ, и врата́ его́ высо́ка огне́мъ сожже́на бу́дутъ, и бу́дутъ труди́тися лю́дiе вотще́, и язы́цы въ нача́лѣ поги́бнутъ.
Сло́во, е́же заповѣ́да Госпо́дь иеремі́и проро́ку, рещи́ саре́ю сы́ну нирі́ину, сы́на маассе́ова, егда́ и́де от­ седекі́и царя́ Иу́дина въ Вавило́нъ, въ четве́ртое лѣ́то ца́р­ст­ва его́: саре́й же бѣ́ нача́лникъ даро́въ.
И написа́ Иеремі́а вся́ зла́я, я́же имя́ху прiити́ на Вавило́нъ, во еди́ну кни́гу вся́ словеса́ сiя́, я́же пи́сана су́ть на Вавило́нъ. И рече́ Иеремі́а къ сарею́:
егда́ вни́деши въ Вавило́нъ, и у́зриши и прочте́ши вся́ словеса́ сiя́, и рече́ши:
Го́споди, ты́ ре́клъ еси́ проти́ву мѣ́ста сего́ погуби́ти е́, и да не бу́детъ живя́й въ не́мъ от­ человѣ́ка и до скота́, и да бу́детъ въ вѣ́чную пусты́ню:
и бу́детъ, егда́ прочте́ши кни́гу сiю́, при­­вяжи́ къ не́й ка́мень и вве́рзи ю́ посредѣ́ Евфра́та и рцы́:
та́ко потопи́т­ся Вавило́нъ и не воста́нетъ от­ лица́ зо́лъ, я́же а́зъ наведу́ на́нь, и разори́т­ся. Да́же до здѣ́ словеса́ иеремі́ина.
1 Против Вавилона повеет разрушительный ветер. Вавилон — «золотая чаша в руке Господа». Господь против Вавилона. 33 Вавилон, как гумно во время молотьбы, будет грудою развалин, «землею, где не живет ни один человек». 47 Суд над идолами Вавилона. 59 Повеление Иеремии прочесть эту книгу в Вавилоне и погрузить её в Ефрате.
Так говорит Господь: вот, Я подниму на Вавилон и на живущих среди него противников Моих.
И пошлю на Вавилон веятелей, и развеют его, и опустошат землю его; ибо в день бедствия нападут на него со всех сторон.
Пусть стрелец напрягает лук против напрягающего лук и на величающегося бронею своею; и не щадите юношей его, истребите все войско его.
Пораженные пусть падут на земле Халдейской, и пронзенные – на дорогах ее.
Ибо не овдовел Израиль и Иуда от Бога Своего, Господа Саваофа; хотя земля их полна грехами пред Святым Израилевым.
Бегите из среды Вавилона и спасайте каждый душу свою, чтобы не погибнуть от беззакония его, ибо это время отмщения у Господа, Он воздает ему воздаяние.
Вавилон был золотою чашею в руке Господа, опьянявшею всю землю; народы пили из нее вино и безумствовали.
Внезапно пал Вавилон и разбился; рыдайте о нем, возьмите бальзама для раны его: может быть, он исцелеет.
Врачевали мы Вавилон, но не исцелился; оставьте его, и пойдем каждый в свою землю, потому что приговор о нем достиг до небес и поднялся до облаков.
Господь вывел на свет правду нашу; пойдем и возвестим на Сионе дело Господа Бога нашего.
Острите стрелы, наполняйте колчаны; Господь возбудил дух царей Мидийских, потому что у Него есть намерение против Вавилона, чтобы истребить его, ибо это есть отмщение Господа, отмщение за храм Его.
Против стен Вавилона поднимите знамя, усильте надзор, расставьте сторожей, приготовьте засады, ибо, как Господь помыслил, так и сделает, что изрек на жителей Вавилона.
О, ты, живущий при водах великих, изобилующий сокровищами! пришел конец твой, мера жадности твоей.
Господь Саваоф поклялся Самим Собою: истинно говорю, что наполню тебя людьми, как саранчою, и поднимут крик против тебя.
Он сотворил землю силою Своею, утвердил вселенную мудростью Своею и разумом Своим распростер небеса.
По гласу Его шумят воды на небесах, и Он возводит облака от краев земли, творит молнии среди дождя и изводит ветер из хранилищ Своих.
Безумствует всякий человек в своем знании, срамит себя всякий плавильщик истуканом своим, ибо истукан его есть ложь, и нет в нем духа.
Это совершенная пустота, дело заблуждения; во время посещения их они исчезнут.
Не такова, как их, доля Иакова, ибо Бог его есть Творец всего, и Израиль есть жезл наследия Его, имя Его – Господь Саваоф.
Ты у Меня – молот, оружие воинское; тобою Я поражал народы и тобою разорял царства;
тобою поражал коня и всадника его и тобою поражал колесницу и возницу ее;
тобою поражал мужа и жену, тобою поражал и старого и молодого, тобою поражал и юношу и девицу;
и тобою поражал пастуха и стадо его, тобою поражал и земледельца и рабочий скот его, тобою поражал и областеначальников и градоправителей.
И воздам Вавилону и всем жителям Халдеи за все то зло, какое они делали на Сионе в глазах ваших, говорит Господь.
Вот, Я – на тебя, гора губительная, говорит Господь, разоряющая всю землю, и простру на тебя руку Мою, и низрину тебя со скал, и сделаю тебя горою обгорелою.
И не возьмут из тебя камня для углов и камня для основания, но вечно будешь запустением, говорит Господь.
Поднимите знамя на земле, трубите трубою среди народов, вооружите против него народы, созовите на него царства Араратские, Минийские и Аскеназские, поставьте вождя против него, наведите коней, как страшную саранчу.
Вооружите против него народы, царей Мидии, областеначальников ее и всех градоправителей ее, и всю землю, подвластную ей.
Трясется земля и трепещет, ибо исполняются над Вавилоном намерения Господа сделать землю Вавилонскую пустынею, без жителей.
Перестали сражаться сильные Вавилонские, сидят в укреплениях своих; истощилась сила их, сделались как женщины, жилища их сожжены, затворы их сокрушены.
Гонец бежит навстречу гонцу, и вестник навстречу вестнику, чтобы возвестить царю Вавилонскому, что город его взят со всех концов,
и броды захвачены, и ограды сожжены огнем, и воины поражены страхом.
Ибо так говорит Господь Саваоф, Бог Израилев: дочь Вавилона подобна гумну во время молотьбы на нем; еще немного, и наступит время жатвы ее.
Пожирал меня и грыз меня Навуходоносор, царь Вавилонский; сделал меня пустым сосудом; поглощал меня, как дракон; наполнял чрево свое сластями моими, извергал меня.
Обида моя и плоть моя – на Вавилоне, скажет обитательница Сиона, и кровь моя – на жителях Халдеи, скажет Иерусалим.
Посему так говорит Господь: вот, Я вступлюсь в твое дело и отмщу за тебя, и осушу море его, и иссушу каналы его.
И Вавилон будет грудою развалин, жилищем шакалов, ужасом и посмеянием, без жителей.
Как львы зарыкают все они, и заревут как щенки львиные.
Во время разгорячения их сделаю им пир и упою их, чтобы они повеселились и заснули вечным сном, и не пробуждались, говорит Господь.
Сведу их как ягнят на заклание, как овнов с козлами.
Как взят Сесах, и завоевана слава всей земли! Как сделался Вавилон ужасом между народами!
Устремилось на Вавилон море; он покрыт множеством волн его.
Города его сделались пустыми, землею сухою, степью, землею, где не живет ни один человек и где не проходит сын человеческий.
И посещу Вила в Вавилоне, и исторгну из уст его проглоченное им, и народы не будут более стекаться к нему, даже и стены Вавилонские падут.
Выходи из среды его, народ Мой, и спасайте каждый душу свою от пламенного гнева Господа.
Да не ослабевает сердце ваше, и не бойтесь слуха, который будет слышен на земле; слух придет в один год, и потом в другой год, и на земле будет насилие, властелин восстанет на властелина.
Посему вот, приходят дни, когда Я посещу идолов Вавилона, и вся земля его будет посрамлена, и все пораженные его падут среди него.
И восторжествуют над Вавилоном небо и земля и всё, что на них; ибо от севера придут к нему опустошители, говорит Господь.
Как Вавилон повергал пораженных Израильтян, так в Вавилоне будут повержены пораженные всей страны.
Спасшиеся от меча, уходите, не останавливайтесь, вспомните издали о Господе, и да взойдет Иерусалим на сердце ваше.
Стыдно нам было, когда мы слышали ругательство: бесчестие покрывало лица наши, когда чужеземцы пришли во святилище дома Господня.
За то вот, приходят дни, говорит Господь, когда Я посещу истуканов его, и по всей земле его будут стонать раненые.
Хотя бы Вавилон возвысился до небес, и хотя бы он на высоте укрепил твердыню свою; но от Меня придут к нему опустошители, говорит Господь.
Пронесется гул вопля от Вавилона и великое разрушение – от земли Халдейской,
ибо Господь опустошит Вавилон и положит конец горделивому голосу в нем. Зашумят волны их как большие воды, раздастся шумный голос их.
Ибо придет на него, на Вавилон, опустошитель, и взяты будут ратоборцы его, сокрушены будут луки их; ибо Господь, Бог воздаяний, воздаст воздаяние.
И напою допьяна князей его и мудрецов его, областеначальников его, и градоправителей его, и воинов его, и заснут сном вечным, и не пробудятся, говорит Царь – Господь Саваоф имя Его.
Так говорит Господь Саваоф: толстые стены Вавилона до основания будут разрушены, и высокие ворота его будут сожжены огнем; итак напрасно трудились народы, и племена мучили себя для огня.
Слово, которое пророк Иеремия заповедал Сераии, сыну Нирии, сыну Маасеи, когда он отправлялся в Вавилон с Седекиею, царем Иудейским, в четвертый год его царствования; Сераия был главный постельничий.
Иеремия вписал в одну книгу все бедствия, какие должны были придти на Вавилон, все сии речи, написанные на Вавилон.
И сказал Иеремия Сераии: когда ты придешь в Вавилон, то смотри, прочитай все сии речи,
и скажи: «Господи! Ты изрек о месте сем, что истребишь его так, что не останется в нем ни человека, ни скота, но оно будет вечною пустынею».
И когда окончишь чтение сей книги, привяжи к ней камень и брось ее в средину Евфрата,
и скажи: «так погрузится Вавилон и не восстанет от того бедствия, которое Я наведу на него, и они совершенно изнемогут». Доселе речи Иеремии.
Толкования стиха Скопировать ссылку Скопировать текст Добавить в избранное
Библ. энциклопедия Библейский словарь Словарь библ. образов Практическая симфония
Цитата из Библии каждое утро
TG: t.me/azbible
Viber: vb.me/azbible